โซ่ตรวนสวาท
Tags: โรมานซ์,อีโรติก,นิยายรัก
ตอน: ตอนที่ 5 50%
ตอนที่ 5
กิ่งแก้วมองตามแผ่นหลังกว้างของคนที่เพิ่งเดินมาส่งแล้วอมยิ้ม ชายหนุ่มเอี้ยวตัวมาโบกมือพลางส่งจูบให้ เธอหัวเราะแล้วย่นจมูกตอบกลับไป แล้วรีบเปิดประตูเข้าบ้านอย่างมีความสุข จนไม่ทันสังเกตว่ามีสายตาของใครบางคนแอบมองทุกการกระทำของทั้งคู่อย่างไม่พอใจ
“ทำเป็นเล่นตัว ที่แท้ก็ร่านไปค้างคืนกับฝรั่ง” นายเพชรรัตน์สบถเสียงเหี้ยมอย่างไม่พอใจ เมื่อผู้หญิงที่ตนหมายตาถูกชายอื่นชุบมือเปิบ
“มาแล้วเหรอแม่ตัวดี”
“น้าเก๋” หญิงสาวรีบถลาเข้าไปกอดร่างเล็กของคนเป็นน้าอย่างออดอ้อน “แก้วขอโทษที่ทำให้น้าเป็นห่วงนะคะ สัญญาว่าคราวหน้าแก้วจะไม่ทำอีกแล้ว” ก่อนที่คนเป็นน้าจะทันได้พูดอะไร หญิงสาวก็รีบชิงพูดขึ้นก่อน
“สำนึกได้ก็ดีแล้ว ทานอะไรมาหรือยังละ” ถามพลางลูบศีรษะได้รูปของหลานสาวอย่างรักใคร่ เมื่อเห็นว่าหลานสาวปลอดภัยเรื่องอื่นนางก็ไม่ใคร่สนใจเท่าไหร่
“เรียบร้อยแล้วค่ะ ว่าแต่เรื่องลาพักร้อนของแก้วเรียบร้อยไหมคะ” หญิงสาวทวง เงยหน้าขึ้นมองคนเป็นน้าตาเป็นประกายอย่างมีความหวัง ทำให้คนเป็นน้าอดที่จะหัวเราะไม่ได้
“เราจะลาวันไหนละ” เป็นนายเพชรรัตน์ที่เดินเข้ามาได้ยินสองน้าหลานคุยกันเรื่องลาหยุดพักร้อนพอดีเอ่ยถามเสียงนุ่มสวมบทบาทตามแบบฉบับผู้ใหญ่ใจดี
“วันจันทร์นี้เลยได้ไหมคะ”
“ทำไมปุ๊บปั๊บนักละ” น้ำเสียงจากนายเพชรรัตน์เริ่มขุ่นเข้มชักสีหน้าอย่างคนเริ่มเก็บอาการไม่อยู่ แต่เมื่อรู้สึกตัวเขาก็รีบปรับสีหน้าให้นิ่งดูอบอุ่นน่าเชื่อถือเช่นเดิม
“พอดีเพื่อนเพิ่งกลับมาจาต่างประเทศและชวนไปเที่ยวด้วยกะทันหันนะคะ” กิ่งแก้วให้เหตุผลเสียงเรียบ
“เพื่อนหรือใครกันแน่” กิ่งแก้วตวัดสายตามองน้าเขยที่พูดประชดประชันอย่างไม่พอใจ ทำให้แม้แต่นางกรพินธุ์ยังสัมผัสได้จึงรีบปราบ เข้าใจดีว่าหลานสาวนั้นโตแล้วคงไม่ชอบให้ใครไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวมากนัก แต่ก็เข้าใจสามีที่คงไม่ได้ตั้งใจแต่แค่เป็นห่วงตามประสา
“เอาเถอะคุณ นานๆ ยัยแก้วจะหยุดสักทีอนุญาตไปเถอะนะคะ” นางขอร้องแทนหลานสาว “แต่...” นายเพชรรัตน์จะค้าน แต่แค่เอ่ยปากกิ่งแก้วก็รีบเอ่ยดักเสียก่อน
“ถ้าน้าเพชรไม่ให้แก้วลาพักร้อน งั้นแก้วขอลาออกทนแล้วกันนะคะ” เธอบอกอย่างไม่ยี่หระ เพราะตั้งใจว่าในเร็วๆ นี้คงได้กฤษ์หางานใหม่เสียที่ หลังจากที่เกิดเหตุการณ์เมื่อวานขึ้น เธอไม่แน่ใจในความปลอดภัยของตัวเองอีกต่อไปแล้ว เชื่อได้เลยว่านายเพชรรัตน์คงรุกหนักและหาโอกาสให้ตัวเองมากขึ้น ในฐานะเจ้านายกับลูกน้องที่ต้องทำงานร่วมกันอยู่ตลอดเวลามันเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ยากนัก
“ยัยแก้ว!” นางกรพินธ์อุทานอย่างตกใจ ในขณะที่นายเพชรรัตน์ได้แต่ขบกรามแน่น
“เรื่องแค่นี้ถึงกับจะลาออกเลยหรือยัยแก้ว” คนเป็นน้าตำหนิ
“เอาเถอะๆ เอาเป็นว่าน้าอนุญาตก็แล้วกัน แล้วจะลากี่วันล่ะ”
“หมดเลยค่ะ” นายเพชรรัตน์นิ่งไปนิดหนึ่ง เพราะหมดที่ว่าคือขอลาทั้งหมดของพักร้อนในปีนี้และมันก็มากถึงสิบวัน ซึ่งเขาค่อนข้างมั่นใจว่าที่กิ่งแก้วขอลาไปเที่ยวนั้นคงไม่ได้ไปกับเพื่อนอย่างที่หญิงสาวกล่าวอ้างหรอก หากแต่คงไปสำเริงสวาทกับไอ้ฝรั่งร่างยักษ์ที่มาส่งกันที่หน้าบ้านละสิ คิดมาถึงตรงนี้ความโกรธและริษยาของนายเพชรรัตน์ก็พุ่งมือใหญ่กำหากันแน่น
“ตามใจ ผมขอขึ้นไปห้องพระก่อนนะ”
กิ่งแก้วมองตามหลังน้าเขยไปแล้วแอบเบ้ปาก คนคิดชั่วทำชั่วถึงจะไหว้พระสวดมนต์มันก็ไม่ทำให้จิตใจที่ฉาบหนาไปด้วยความชั่วซึมซัมรสพระธรรมไปได้หรอก
“พอใจแล้วสิเรา”
“ค่ะ” เธอตอบพร้อมฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี เห็นแล้วคนเป็นน้าก็โกรธไม่ลงได้แต่ส่ายหน้ากับความเจ้าเล่ห์ของหลานสาวที่แกล้งยกเอาเรื่องออกจากงานมาขู่สามี ที่ซึ่งชมให้นางฟังบ่อยๆ ว่ากิ่งแก้วนั้นทำงานดีและถูกใจเขามาก
ปริ๊น! ปริ๊น! ปริ๊น!
เสียงแตรรถดังมาจากหน้าบ้านทำให้สองน้าหลานที่นั่งคุยกันอยู่หันมามองหน้ากัน ก่อนกิ่งแก้วจะเป็นอาสาไปเปิดประตูเอง
แม้จะเดินไปยังไม่ถึงหน้าประตูแต่กิ่งแก้วก็จำรถของแฟนหนุ่มได้ดี ชายหนุ่มมักมาโดยไม่บอกล่วงหน้าเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เริ่มคบกันแล้ว และมาทุกครั้งก็คือชวนเอออกไปข้างนอก และครั้งนี้ก็คงเช่นกัน แต่ว่าครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง เธอไม่อยากออกไปไหนอยากนอนพักผ่อน เพราะโดนใครบางคนสูบพลังงานไปตั้งแต่เช้า คิดมาถึงตรงนี้เธอก็อดที่จะหน้าร้อนผ่าว ในช่องท้องปั่นป่วนวาบหวามราวกับชายหนุ่มกำลังชวนเธอทำเรื่องทะลึ่ง
กิ่งแก้วเปิดประตูให้รถหรูเคลื่อนเข้าไปภายในบ้านแล้วปิดประตู หมุนตัวเดินกลับเข้าบ้านตรงไปหาชเนศที่กำลังลงจากรถ
“ผมมาชวนคุณไปทานข้าวและดูหนังกัน” ชายหนุ่มบอกจุดประสงค์พร้อมกับเดินเคียงคู่หญิงสาวเข้าไปในบ้าน
กิ่งแก้วหยุดเดินเอี้ยวตัวมองแฟนหนุ่มแล้วเดินต่อ “เราเพิ่งไปมาเมื่อวานเองนะคะ”
“เมื่อวานเราแค่ไปทานข้าวกันเองนะ” ชเนศบอกแฟนสาวเสียงกลั้วหัวเราะ แล้วเดินรี่ตรงเข้าไปยกมือไหว้นางกรพินธุ์อย่างคุ้นเคย
“สวัสดีครับคุณน้า ผมมาขออนุญาตพาแก้วออกไปข้างนอกครับ”
“ตามสบายจ้ะ”
“แต่แก้ว...” ยังไม่ทันจะปฏิเสธ คนเป็นน้าที่นิยมชมชอบในตัวชเนศอยู่มากก็เอ่ยแทรกขึ้น
“ไปอาบน้ำแต่งตัวลูกไปอย่าให้คุณเนศรอนาน”
กิ่งแก้วมองคนทั้งคู่ที่คุยกันอย่างถูกคอแล้วกรอกตาขึ้นฟ้า ถอนหายใจอย่างทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างหงุดหงิด ใจพานคิดไปถึงใครอีกคนและเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ก่อนความคิดจะสะดุดบทสนทนาเมื่อเช้าผุดขึ้นมา กิ่งแก้วหยุดเดินแล้วเอี้ยวตัวกลับไปมองแฟนหนุ่มแล้วถอนหายใจอีกครั้ง คราวนี้มันมาพร้อมกับความลำบากใจ แต่เมื่อโอกาสมันมาถึงแล้วรีบจัดการให้จบๆ ไปเสียดีกว่า ยิ่งยื้อก็ยิ่งเจ็บ และอีกอย่างเธอกลัวใจคาร์ลอสเหลือเกินว่า ถ้าเขาเป็นคนจัดการเองเรื่องราวมันอาจจะรุนแรง ดังนั้นเธอเป็นคนก่อก็ต้องเป็นคนจบมันด้วยตัวเอง...
กิ่งแก้วมองตามแผ่นหลังกว้างของคนที่เพิ่งเดินมาส่งแล้วอมยิ้ม ชายหนุ่มเอี้ยวตัวมาโบกมือพลางส่งจูบให้ เธอหัวเราะแล้วย่นจมูกตอบกลับไป แล้วรีบเปิดประตูเข้าบ้านอย่างมีความสุข จนไม่ทันสังเกตว่ามีสายตาของใครบางคนแอบมองทุกการกระทำของทั้งคู่อย่างไม่พอใจ
“ทำเป็นเล่นตัว ที่แท้ก็ร่านไปค้างคืนกับฝรั่ง” นายเพชรรัตน์สบถเสียงเหี้ยมอย่างไม่พอใจ เมื่อผู้หญิงที่ตนหมายตาถูกชายอื่นชุบมือเปิบ
“มาแล้วเหรอแม่ตัวดี”
“น้าเก๋” หญิงสาวรีบถลาเข้าไปกอดร่างเล็กของคนเป็นน้าอย่างออดอ้อน “แก้วขอโทษที่ทำให้น้าเป็นห่วงนะคะ สัญญาว่าคราวหน้าแก้วจะไม่ทำอีกแล้ว” ก่อนที่คนเป็นน้าจะทันได้พูดอะไร หญิงสาวก็รีบชิงพูดขึ้นก่อน
“สำนึกได้ก็ดีแล้ว ทานอะไรมาหรือยังละ” ถามพลางลูบศีรษะได้รูปของหลานสาวอย่างรักใคร่ เมื่อเห็นว่าหลานสาวปลอดภัยเรื่องอื่นนางก็ไม่ใคร่สนใจเท่าไหร่
“เรียบร้อยแล้วค่ะ ว่าแต่เรื่องลาพักร้อนของแก้วเรียบร้อยไหมคะ” หญิงสาวทวง เงยหน้าขึ้นมองคนเป็นน้าตาเป็นประกายอย่างมีความหวัง ทำให้คนเป็นน้าอดที่จะหัวเราะไม่ได้
“เราจะลาวันไหนละ” เป็นนายเพชรรัตน์ที่เดินเข้ามาได้ยินสองน้าหลานคุยกันเรื่องลาหยุดพักร้อนพอดีเอ่ยถามเสียงนุ่มสวมบทบาทตามแบบฉบับผู้ใหญ่ใจดี
“วันจันทร์นี้เลยได้ไหมคะ”
“ทำไมปุ๊บปั๊บนักละ” น้ำเสียงจากนายเพชรรัตน์เริ่มขุ่นเข้มชักสีหน้าอย่างคนเริ่มเก็บอาการไม่อยู่ แต่เมื่อรู้สึกตัวเขาก็รีบปรับสีหน้าให้นิ่งดูอบอุ่นน่าเชื่อถือเช่นเดิม
“พอดีเพื่อนเพิ่งกลับมาจาต่างประเทศและชวนไปเที่ยวด้วยกะทันหันนะคะ” กิ่งแก้วให้เหตุผลเสียงเรียบ
“เพื่อนหรือใครกันแน่” กิ่งแก้วตวัดสายตามองน้าเขยที่พูดประชดประชันอย่างไม่พอใจ ทำให้แม้แต่นางกรพินธุ์ยังสัมผัสได้จึงรีบปราบ เข้าใจดีว่าหลานสาวนั้นโตแล้วคงไม่ชอบให้ใครไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวมากนัก แต่ก็เข้าใจสามีที่คงไม่ได้ตั้งใจแต่แค่เป็นห่วงตามประสา
“เอาเถอะคุณ นานๆ ยัยแก้วจะหยุดสักทีอนุญาตไปเถอะนะคะ” นางขอร้องแทนหลานสาว “แต่...” นายเพชรรัตน์จะค้าน แต่แค่เอ่ยปากกิ่งแก้วก็รีบเอ่ยดักเสียก่อน
“ถ้าน้าเพชรไม่ให้แก้วลาพักร้อน งั้นแก้วขอลาออกทนแล้วกันนะคะ” เธอบอกอย่างไม่ยี่หระ เพราะตั้งใจว่าในเร็วๆ นี้คงได้กฤษ์หางานใหม่เสียที่ หลังจากที่เกิดเหตุการณ์เมื่อวานขึ้น เธอไม่แน่ใจในความปลอดภัยของตัวเองอีกต่อไปแล้ว เชื่อได้เลยว่านายเพชรรัตน์คงรุกหนักและหาโอกาสให้ตัวเองมากขึ้น ในฐานะเจ้านายกับลูกน้องที่ต้องทำงานร่วมกันอยู่ตลอดเวลามันเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ยากนัก
“ยัยแก้ว!” นางกรพินธ์อุทานอย่างตกใจ ในขณะที่นายเพชรรัตน์ได้แต่ขบกรามแน่น
“เรื่องแค่นี้ถึงกับจะลาออกเลยหรือยัยแก้ว” คนเป็นน้าตำหนิ
“เอาเถอะๆ เอาเป็นว่าน้าอนุญาตก็แล้วกัน แล้วจะลากี่วันล่ะ”
“หมดเลยค่ะ” นายเพชรรัตน์นิ่งไปนิดหนึ่ง เพราะหมดที่ว่าคือขอลาทั้งหมดของพักร้อนในปีนี้และมันก็มากถึงสิบวัน ซึ่งเขาค่อนข้างมั่นใจว่าที่กิ่งแก้วขอลาไปเที่ยวนั้นคงไม่ได้ไปกับเพื่อนอย่างที่หญิงสาวกล่าวอ้างหรอก หากแต่คงไปสำเริงสวาทกับไอ้ฝรั่งร่างยักษ์ที่มาส่งกันที่หน้าบ้านละสิ คิดมาถึงตรงนี้ความโกรธและริษยาของนายเพชรรัตน์ก็พุ่งมือใหญ่กำหากันแน่น
“ตามใจ ผมขอขึ้นไปห้องพระก่อนนะ”
กิ่งแก้วมองตามหลังน้าเขยไปแล้วแอบเบ้ปาก คนคิดชั่วทำชั่วถึงจะไหว้พระสวดมนต์มันก็ไม่ทำให้จิตใจที่ฉาบหนาไปด้วยความชั่วซึมซัมรสพระธรรมไปได้หรอก
“พอใจแล้วสิเรา”
“ค่ะ” เธอตอบพร้อมฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี เห็นแล้วคนเป็นน้าก็โกรธไม่ลงได้แต่ส่ายหน้ากับความเจ้าเล่ห์ของหลานสาวที่แกล้งยกเอาเรื่องออกจากงานมาขู่สามี ที่ซึ่งชมให้นางฟังบ่อยๆ ว่ากิ่งแก้วนั้นทำงานดีและถูกใจเขามาก
ปริ๊น! ปริ๊น! ปริ๊น!
เสียงแตรรถดังมาจากหน้าบ้านทำให้สองน้าหลานที่นั่งคุยกันอยู่หันมามองหน้ากัน ก่อนกิ่งแก้วจะเป็นอาสาไปเปิดประตูเอง
แม้จะเดินไปยังไม่ถึงหน้าประตูแต่กิ่งแก้วก็จำรถของแฟนหนุ่มได้ดี ชายหนุ่มมักมาโดยไม่บอกล่วงหน้าเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เริ่มคบกันแล้ว และมาทุกครั้งก็คือชวนเอออกไปข้างนอก และครั้งนี้ก็คงเช่นกัน แต่ว่าครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง เธอไม่อยากออกไปไหนอยากนอนพักผ่อน เพราะโดนใครบางคนสูบพลังงานไปตั้งแต่เช้า คิดมาถึงตรงนี้เธอก็อดที่จะหน้าร้อนผ่าว ในช่องท้องปั่นป่วนวาบหวามราวกับชายหนุ่มกำลังชวนเธอทำเรื่องทะลึ่ง
กิ่งแก้วเปิดประตูให้รถหรูเคลื่อนเข้าไปภายในบ้านแล้วปิดประตู หมุนตัวเดินกลับเข้าบ้านตรงไปหาชเนศที่กำลังลงจากรถ
“ผมมาชวนคุณไปทานข้าวและดูหนังกัน” ชายหนุ่มบอกจุดประสงค์พร้อมกับเดินเคียงคู่หญิงสาวเข้าไปในบ้าน
กิ่งแก้วหยุดเดินเอี้ยวตัวมองแฟนหนุ่มแล้วเดินต่อ “เราเพิ่งไปมาเมื่อวานเองนะคะ”
“เมื่อวานเราแค่ไปทานข้าวกันเองนะ” ชเนศบอกแฟนสาวเสียงกลั้วหัวเราะ แล้วเดินรี่ตรงเข้าไปยกมือไหว้นางกรพินธุ์อย่างคุ้นเคย
“สวัสดีครับคุณน้า ผมมาขออนุญาตพาแก้วออกไปข้างนอกครับ”
“ตามสบายจ้ะ”
“แต่แก้ว...” ยังไม่ทันจะปฏิเสธ คนเป็นน้าที่นิยมชมชอบในตัวชเนศอยู่มากก็เอ่ยแทรกขึ้น
“ไปอาบน้ำแต่งตัวลูกไปอย่าให้คุณเนศรอนาน”
กิ่งแก้วมองคนทั้งคู่ที่คุยกันอย่างถูกคอแล้วกรอกตาขึ้นฟ้า ถอนหายใจอย่างทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างหงุดหงิด ใจพานคิดไปถึงใครอีกคนและเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ก่อนความคิดจะสะดุดบทสนทนาเมื่อเช้าผุดขึ้นมา กิ่งแก้วหยุดเดินแล้วเอี้ยวตัวกลับไปมองแฟนหนุ่มแล้วถอนหายใจอีกครั้ง คราวนี้มันมาพร้อมกับความลำบากใจ แต่เมื่อโอกาสมันมาถึงแล้วรีบจัดการให้จบๆ ไปเสียดีกว่า ยิ่งยื้อก็ยิ่งเจ็บ และอีกอย่างเธอกลัวใจคาร์ลอสเหลือเกินว่า ถ้าเขาเป็นคนจัดการเองเรื่องราวมันอาจจะรุนแรง ดังนั้นเธอเป็นคนก่อก็ต้องเป็นคนจบมันด้วยตัวเอง...
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 เม.ย. 2558, 21:49:22 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 เม.ย. 2558, 21:49:22 น.
จำนวนการเข้าชม : 1547
| << ตอนที่ 4 | ตอนที่ 5 >>> 100% >> |