Araivia อาราไอเวีย ขุมทรัพย์วิวาห์เงือก
นครอาราไอเวีย...ต่อให้เจ้าจะทรมาณข้าไปจนตายแต่จงรู้ไว้เจ้าไม่มีวันที่จะได้รับรู้ถึงนครอันลึกลับแห่งนี้เป็นแน่
ข้าไม่ยอมให้เจ้าเป็นเจ้าของชีวิตข้าเสียหรอก
ข้าไม่ยอมให้เจ้าเป็นเจ้าของชีวิตข้าเสียหรอก
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทนำ การขับขานดินแดนในตำนาน
บทนำ
การขับขานดินแดนในตำนาน
เคยได้ยินไหม? ตำนานเล่าขานเกี่ยวกับนครที่สาบสูญ นครที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นนครที่เจริญรุ่งเรืองมากที่สุด นครที่ใครๆต่างรู้จักกันในนามว่า…แอตแลนติก
ตำนานกล่าวไว้ว่า แอตแลนติก เป็นนครที่เทพโพไซดอน เทพแห่งท้องทะเลสร้างไว้ให้เป็นที่อาศัยของมนุษย์หญิงอันเป็นที่รัก นอกจากนี้นครแอตแลนติกยังเป็นนครที่มีความอุดมสมบูรณ์และมีความก้าวหน้ากว่าอาณาจักรใดๆ แต่เพียงไม่กี่สิบปีให้หลังอาชีพสุจริตของชาวแอตแลนติกก็เปลี่ยนไป ความโลภเข้าบดบังดวงตา ความเห็นแก่ตัวเข้าบดบังดวงใจ
มีเกิดย่อมมีดับ เทพเซอุส ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ทวยเทพตระหนักถึงความจริงข้อนี้จึงบันดาลคลื่นลูกใหญ่พัดถล่มนครแอตแลนติกให้เหลือแต่เพียงซากปรักหักพังก่อนที่ทั้งแผ่นดินจะจมหายลงสู่ใต้ผืนน้ำ ซ่อนตัวไว้ไม่ให้ใครได้พบเห็นไปตลอดกาล…
ใครจะรู้ว่านครลี้ลับมิได้หายไปไหน หากแต่ซ่อนอยู่ใต้ผืนน้ำของโลกแห่งหนึ่งที่มีมิติซ้อนทับโลกของเราอยู่ โลกแห่งนี้ล้วนแต่มีเหล่าอมนุษย์หลายเผ่าพันธุ์อาศัยอยู่
เสียงรำลือเล่าขานกันต่อๆมาว่านครแห่งนี้มีขุมทรัพย์อันมีค่ามหาศาลเป็นที่ต้องการของใครหลายคน หลายเผ่าพันธุ์ต่างพยายามฝ่าด่านรักษาของชาววารีไปยังนครแอตแลนติกหรือที่เรียกกันว่า “นครอาราไอเวีย”
สมบัติในนครอาราไอเวียมีค่ามากก็จริง แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีค่าเท่ารางวัลที่จะได้มาพร้อมกันซึ่งได้แก่คัมภัร์ที่บันทึกเวทมนตร์โบราณที่หายสาบสูญไปหลายร้อยปี และที่สำคัญคือชีวิตทั้งชีวิตขององค์หญิงเงือก ผู้เป็นที่รักของชาววารี เสมือนดวงใจแห่งท้องสมุทร เสมือนรัตนแห่งท้องทะเล
“ต่อให้ข้าจะต้องฝ่าด่านนับหมื่นนับพันของเผ่าพันธุ์เจ้า ต่อให้ข้าจะต้องรอการไปถึงอีกกี่ร้อยปี จงจำไว้เสียเถิดว่า ไม่มีทางเสียหรอกที่ข้าคนนี้จะยอมพ่ายแพ้ให้แก่เรื่องเล็กน้อยเช่นนั้น”
สายลมหวน พัดใบเรือ โบกสะบัด
เกลียวคลื่นซัด เรือใหญ่ ให้หันเห
เรือลำน้อย ลอยล่อง กลางทะเล
ปล่อยให้เว- ลากาล จะพาไป
การขับขานดินแดนในตำนาน
เคยได้ยินไหม? ตำนานเล่าขานเกี่ยวกับนครที่สาบสูญ นครที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นนครที่เจริญรุ่งเรืองมากที่สุด นครที่ใครๆต่างรู้จักกันในนามว่า…แอตแลนติก
ตำนานกล่าวไว้ว่า แอตแลนติก เป็นนครที่เทพโพไซดอน เทพแห่งท้องทะเลสร้างไว้ให้เป็นที่อาศัยของมนุษย์หญิงอันเป็นที่รัก นอกจากนี้นครแอตแลนติกยังเป็นนครที่มีความอุดมสมบูรณ์และมีความก้าวหน้ากว่าอาณาจักรใดๆ แต่เพียงไม่กี่สิบปีให้หลังอาชีพสุจริตของชาวแอตแลนติกก็เปลี่ยนไป ความโลภเข้าบดบังดวงตา ความเห็นแก่ตัวเข้าบดบังดวงใจ
มีเกิดย่อมมีดับ เทพเซอุส ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ทวยเทพตระหนักถึงความจริงข้อนี้จึงบันดาลคลื่นลูกใหญ่พัดถล่มนครแอตแลนติกให้เหลือแต่เพียงซากปรักหักพังก่อนที่ทั้งแผ่นดินจะจมหายลงสู่ใต้ผืนน้ำ ซ่อนตัวไว้ไม่ให้ใครได้พบเห็นไปตลอดกาล…
ใครจะรู้ว่านครลี้ลับมิได้หายไปไหน หากแต่ซ่อนอยู่ใต้ผืนน้ำของโลกแห่งหนึ่งที่มีมิติซ้อนทับโลกของเราอยู่ โลกแห่งนี้ล้วนแต่มีเหล่าอมนุษย์หลายเผ่าพันธุ์อาศัยอยู่
เสียงรำลือเล่าขานกันต่อๆมาว่านครแห่งนี้มีขุมทรัพย์อันมีค่ามหาศาลเป็นที่ต้องการของใครหลายคน หลายเผ่าพันธุ์ต่างพยายามฝ่าด่านรักษาของชาววารีไปยังนครแอตแลนติกหรือที่เรียกกันว่า “นครอาราไอเวีย”
สมบัติในนครอาราไอเวียมีค่ามากก็จริง แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีค่าเท่ารางวัลที่จะได้มาพร้อมกันซึ่งได้แก่คัมภัร์ที่บันทึกเวทมนตร์โบราณที่หายสาบสูญไปหลายร้อยปี และที่สำคัญคือชีวิตทั้งชีวิตขององค์หญิงเงือก ผู้เป็นที่รักของชาววารี เสมือนดวงใจแห่งท้องสมุทร เสมือนรัตนแห่งท้องทะเล
“ต่อให้ข้าจะต้องฝ่าด่านนับหมื่นนับพันของเผ่าพันธุ์เจ้า ต่อให้ข้าจะต้องรอการไปถึงอีกกี่ร้อยปี จงจำไว้เสียเถิดว่า ไม่มีทางเสียหรอกที่ข้าคนนี้จะยอมพ่ายแพ้ให้แก่เรื่องเล็กน้อยเช่นนั้น”
สายลมหวน พัดใบเรือ โบกสะบัด
เกลียวคลื่นซัด เรือใหญ่ ให้หันเห
เรือลำน้อย ลอยล่อง กลางทะเล
ปล่อยให้เว- ลากาล จะพาไป
MaiYA เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 พ.ค. 2558, 16:28:11 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 พ.ค. 2558, 16:28:24 น.
จำนวนการเข้าชม : 910
| บทที่1 แรกพบ >> |