พันธกานต์สิเน่หา
งานเขียนนี้เคยตีพิมพ์ในนามปากกาทิตภากร ปัจจุบันต้นฉบับได้รับการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเพื่อความสมบูรณ์ของเนื้อเรื่องและวางจำหน่ายในรูปแบบ e-book เท่านั้น!!
(เปิดให้ทดลองอ่านบางส่วน)
(เปิดให้ทดลองอ่านบางส่วน)
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 1
พันธกานต์สิเน่หา
ประพันธ์โดย...กันต์ระพี
ตอนที่ 1
แม้เวลาจะผ่านมากว่าค่อนคืน แต่โคมไฟบนโต๊ะข้างเตียงก็ยังส่องสว่าง สาดให้เห็นร่างบางนอนพลิกตัวไปมาอย่างกระสับกระส่าย ดวงหน้าสวยหวานที่รายล้อมด้วยเส้นผมสลวยสีน้ำตาลอ่อนหยิกเป็นลอนสยายเวลานี้ชื้นไปด้วยเหงื่อ เปรอะเปื้อนคราบน้ำตาเป็นทางยาว ทั้งที่นัยน์ตาคู่สวยปิดสนิทลงเพราะความเหนื่อยล้ามากว่าชั่วโมงแล้ว
เพนนีเครียดจัด นับตั้งแต่กอร์ดอนพี่ชายผู้สืบทอดเชื้อสายจอมเผด็จการจากบิดาทุกกระเบียดนิ้ว หรืออีกนัยหนึ่งทายาทผู้กุมบังเหียนตระกูลแบรนเนต ปีศาจร้ายในคราบนักบุญผู้นี้ได้ยื่นคำขาดให้หล่อนแต่งงานกับอันโตนิโอ เดล เปอริโก้ นักธุรกิจหนุ่มมือทองชาวอิตาลี เจ้าของสมญานามเสือผู้หญิงแห่งทศวรรษ ซึ่งเป็นหุ้นส่วนใหม่ที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล
แม้กอร์ดอนจะแสดงเจตจำนงอย่างเปิดเผยว่าต้องการให้อันโตนิโอก้าวมาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว เพราะหุ้นส่วนรายนี้คาดการณ์ไม่เคยผิดพลาด หากได้มาเป็นกำลังสำคัญในการบริหารงาน บริษัทซอฟแวร์ที่รับช่วงต่อมาจากบิดาคงทำกำไรได้มหาศาล คลื่นใต้น้ำที่คิดจะล้มล้างอำนาจของตระกูลแบรนเนตคงต้องคิดหนัก
แต่เพนนีค้านหัวชนฝา หล่อนรักชีวิตอิสระ ไม่อยากมีพันธะผูกมัดกับใคร อีกทั้งยังรู้มาว่าอันโตนิโอเป็นนักรักตัวยง เขาเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยเสียยิ่งกว่าเปลี่ยนชั้นในก็อดหวั่นใจไม่ได้ เกลียดกลัวและคิดว่าเสือผู้หญิงคนนี้ต้องการแต่งงานกับหล่อนเพราะเห็นแก่ผลประโยชน์ทางธุรกิจ
คนเลือดเย็น ไร้หัวใจ น่าละอายที่สุด!
เพนนีเกลียดคนละโมบโลภมากและรับไม่ได้เรื่องคลุมถุงชน เช้านี้จึงตัดสินใจโทรไปขอความช่วยเหลือจากโรเบิร์ต...ขอร้องให้เขาพาหนี แต่ก็ต้องเสียเวลาโอ้โลมปฏิโลมเพื่อนสนิทอยู่นาน อันมีสาเหตุมาจากโรเบิร์ตกลัวพี่ชายจอมเผด็จการของหล่อนจนขี้ขึ้นสมอง ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าจะรอดพ้นจากวิกฤตการณ์ดังกล่าว เพราะทันทีที่กอร์ดอนทราบเรื่องก็ตามไปลากตัวหล่อนกลับจากสนามบิน
เพนนีคงไม่อ่อนระโหยโรยแรงและเสียขวัญอย่างที่เป็นอยู่ หากเมื่อบ่ายนี้จะเป็นการเผชิญหน้ากับพี่ชายเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่นี่กอร์ดอนเข้าใจผิดคิดว่าโรเบิร์ตเป็นคนรักของหล่อน ซ้ำร้ายยังกล่าวโทษและทำร้ายเพื่อนสนิทของหล่อนแทบปางตาย โกรธที่เขาจะพาหล่อนหนี ความผิดทั้งหมดจึงตกอยู่กับเพนนีที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ทั้งหมด
แม้หล่อนจะเป็นห่วงโรเบิร์ต แต่ไม่รู้จะช่วยเหลืออย่างไร ลำพังตัวเองก็ยังเอาไม่รอด เพราะกอร์ดอนสั่งให้คนลากตัวหล่อนกลับและจำกัดบริเวณให้อยู่แต่ในห้องพัก หล่อนไม่รู้จะทำยังไง นอกจากร่ำไห้จนกระทั่งหลับไป ในฝันจึงสับสนวุ่นวายมีแต่ภาพความป่าเถื่อนโหดร้ายผุดขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“กรี๊ดด...ด! ไม่...ไม่นะ อย่าทำเขา!” เพนนีสะดุ้งสุดตัว หลุดจากห้วงฝันแสนโหดร้าย ครั้นกวาดสายตามองไปโดยรอบแล้วพบว่าอยู่ภายในห้องนอนของตัวเองก็ผ่อนลมหายใจออกมา
“ไม่มีอะไรแล้วเพนนี เธอแค่ฝันร้าย...”
ร่างสั่นเทาปลอบใจตัวเอง พลางปาดเหงื่อกาฬที่ผุดพรายเต็มใบหน้า แม้จะโล่งใจ แต่ก็ไม่วายเป็นห่วงโรเบิร์ต ไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทจะเป็นอย่างไรบ้าง เพราะในช่วงเวลาแสนโหดร้ายหล่อนเป็นลมล้มพับไปเสียก่อน ถึงกระนั้น...สำเหนียกสุดท้ายก่อนสติจะดับวูบไป ก็ยังจำประกาศิตแผดก้องของพี่ชายได้เป็นอย่างดี
“นังน้องไม่รักดี แกทำอะไรเคยเห็นแก่ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลบ้างไหม ให้ตายสิ! ฉันไม่รู้ว่าแกมีอะไรกับไอ้สารเลวนั่นหรือยัง แต่ไม่ว่ายังไง...ฉันก็จะจับแกแต่งงานกับอันโตนิโอให้ได้!”
เพนนีนั่งน้ำตาริน หล่อนไม่ใช่คนดื้อรั้น แต่ติดว่าจะหัวอ่อนเสียด้วยซ้ำ ที่ผ่านมาหล่อนไม่เคยโต้เถียงหรือขัดคำสั่งกอร์ดอน แต่ปล่อยให้เขาชี้นำและขีดเส้นชีวิตให้เดินมาโดยตลอด จะมีก็แต่ครั้งนี้กระมังที่ลุกขึ้นมาต่อกรประลองอำนาจ แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ซ้ำยังเอาชีวิตโรเบิร์ตไปแขวนไว้บนเส้นด้าย
เพนนีนั้นได้แต่เศร้าใจ ไม่อยากตกอยู่ในสภาพถูกบังคับ แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งกอร์ดอนอีก หล่อนทราบดีว่าพี่ชายของตนเป็นคนโมโหร้าย เขาสามารถฆ่าคนให้ตายได้เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ และสิ่งที่ทำลงไปในวันนี้ก็เป็นการท้าทายอำนาจเขามากพอแล้ว
เพนนีพ่นลมหายใจออกมา ที่ผ่านมาหล่อนไม่เคยคิดถึงเรื่องการมีคู่ครอง ไม่เคยชายตามองผู้ชายคนไหน แม้จะเคยได้ยินชื่ออันโตนิโอ เดล เปอริโก้ มาบ้าง อีกทั้งยังทราบว่าเขาเป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่หล่อนไม่ใส่ใจใคร่รู้หรือกระตือรือร้นจะทำความรู้จัก จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่หล่อนจะไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน จนกระทั่งกอร์ดอนลากตัวกลับจากสนามบินและโยนหนังสือพิมพ์มาตรงหน้า
“ดูซะให้เต็มตา! เห็นไหม...อันโตนิโอเขาเหมาะสมกับแกมากกว่าไอ้สารเลวโรเบิร์ตเป็นไหนๆ พรุ่งนี้ตอนค่ำเขาจะมาที่นี่ และฉันก็หวังว่าแกคงฉลาดพอที่จะลุกขึ้นมาแต่งเนื้อแต่งตัว ไม่แบกเอาหน้าจืดๆ เป็นปลาสำลักน้ำไปที่โต๊ะอาหาร”
วินาทีนั้นเพนนีไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่ากอร์ดอนพูดอะไร สายตาหล่อนจับจ้องภาพชายหนุ่มรูปงามที่ปรากฏในหน้าหนังสือพิมพ์ รอยยิ้มทรงเสน่ห์ของเขาทำให้หล่อนใจสั่น ลมหายใจเหมือนจะสะดุด
ผู้ชายคนนี้น่ะหรือ อันโตนิโอ เดล เปอริโก้...
เขาหล่อเหลาแลผึ่งผายมีเสน่ห์ดึงดูดใจ เรือนร่างทรงพลังของเขาเหมือนประติมากรรมชั้นยอดที่คนปั้นร่ายมนต์สะกดไว้ในชิ้นงาน หากผู้ใดได้พบเห็นต้องหันมองจนเหลียวหลัง โดยเฉพาะสาวๆ ถ้าได้สบนัยน์ตาคมเข้มแฝงความร้อนแรงคู่นั้น หัวใจคงหลอมละลายและพร้อมจะพลีใจพลีกายให้กับหนุ่มนักรักที่มีเสน่ห์ทางเพศร้อนแรงผู้นี้
คิดมาถึงตรงนี้ เพนนีก็พ่นลมหายใจออกมา พลางล้มตัวลงซบหน้ากับหมอนใบนิ่ม ปฏิเสธใจตัวเองไม่ได้เลยว่าลึกๆ ก็หวั่นไหว แต่ติดที่ว่าข่าวคาวๆ ของเขากับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าในแต่ละวันนั้นทำให้ตะขิดตะขวงใจ ซึ่งเป็นเรื่องที่หล่อนรับไม่ได้ แต่ไม่รู้จะขัดคำสั่งกอร์ดอนอย่างไร
ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางออกเสมอ...
เพนนีปลอบใจตัวเอง ใจชื้นขึ้นมา เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าผู้หญิงที่รายล้อมรอบตัวอันโตนิโอล้วนแต่เลอเลิศเพอร์เฟกต์ ถ้าไม่สวยหยาดฟ้ามาดินก็ต้องสะดุดตา หรือไม่ก็เป็นดาวเด่นในแวดวงสังคม ซึ่งแน่นอนว่าผู้หญิงจืดชืดอย่างหล่อน...ไม่ใช่สเปคเขา!
ประพันธ์โดย...กันต์ระพี
ตอนที่ 1
แม้เวลาจะผ่านมากว่าค่อนคืน แต่โคมไฟบนโต๊ะข้างเตียงก็ยังส่องสว่าง สาดให้เห็นร่างบางนอนพลิกตัวไปมาอย่างกระสับกระส่าย ดวงหน้าสวยหวานที่รายล้อมด้วยเส้นผมสลวยสีน้ำตาลอ่อนหยิกเป็นลอนสยายเวลานี้ชื้นไปด้วยเหงื่อ เปรอะเปื้อนคราบน้ำตาเป็นทางยาว ทั้งที่นัยน์ตาคู่สวยปิดสนิทลงเพราะความเหนื่อยล้ามากว่าชั่วโมงแล้ว
เพนนีเครียดจัด นับตั้งแต่กอร์ดอนพี่ชายผู้สืบทอดเชื้อสายจอมเผด็จการจากบิดาทุกกระเบียดนิ้ว หรืออีกนัยหนึ่งทายาทผู้กุมบังเหียนตระกูลแบรนเนต ปีศาจร้ายในคราบนักบุญผู้นี้ได้ยื่นคำขาดให้หล่อนแต่งงานกับอันโตนิโอ เดล เปอริโก้ นักธุรกิจหนุ่มมือทองชาวอิตาลี เจ้าของสมญานามเสือผู้หญิงแห่งทศวรรษ ซึ่งเป็นหุ้นส่วนใหม่ที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล
แม้กอร์ดอนจะแสดงเจตจำนงอย่างเปิดเผยว่าต้องการให้อันโตนิโอก้าวมาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว เพราะหุ้นส่วนรายนี้คาดการณ์ไม่เคยผิดพลาด หากได้มาเป็นกำลังสำคัญในการบริหารงาน บริษัทซอฟแวร์ที่รับช่วงต่อมาจากบิดาคงทำกำไรได้มหาศาล คลื่นใต้น้ำที่คิดจะล้มล้างอำนาจของตระกูลแบรนเนตคงต้องคิดหนัก
แต่เพนนีค้านหัวชนฝา หล่อนรักชีวิตอิสระ ไม่อยากมีพันธะผูกมัดกับใคร อีกทั้งยังรู้มาว่าอันโตนิโอเป็นนักรักตัวยง เขาเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยเสียยิ่งกว่าเปลี่ยนชั้นในก็อดหวั่นใจไม่ได้ เกลียดกลัวและคิดว่าเสือผู้หญิงคนนี้ต้องการแต่งงานกับหล่อนเพราะเห็นแก่ผลประโยชน์ทางธุรกิจ
คนเลือดเย็น ไร้หัวใจ น่าละอายที่สุด!
เพนนีเกลียดคนละโมบโลภมากและรับไม่ได้เรื่องคลุมถุงชน เช้านี้จึงตัดสินใจโทรไปขอความช่วยเหลือจากโรเบิร์ต...ขอร้องให้เขาพาหนี แต่ก็ต้องเสียเวลาโอ้โลมปฏิโลมเพื่อนสนิทอยู่นาน อันมีสาเหตุมาจากโรเบิร์ตกลัวพี่ชายจอมเผด็จการของหล่อนจนขี้ขึ้นสมอง ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าจะรอดพ้นจากวิกฤตการณ์ดังกล่าว เพราะทันทีที่กอร์ดอนทราบเรื่องก็ตามไปลากตัวหล่อนกลับจากสนามบิน
เพนนีคงไม่อ่อนระโหยโรยแรงและเสียขวัญอย่างที่เป็นอยู่ หากเมื่อบ่ายนี้จะเป็นการเผชิญหน้ากับพี่ชายเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่นี่กอร์ดอนเข้าใจผิดคิดว่าโรเบิร์ตเป็นคนรักของหล่อน ซ้ำร้ายยังกล่าวโทษและทำร้ายเพื่อนสนิทของหล่อนแทบปางตาย โกรธที่เขาจะพาหล่อนหนี ความผิดทั้งหมดจึงตกอยู่กับเพนนีที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ทั้งหมด
แม้หล่อนจะเป็นห่วงโรเบิร์ต แต่ไม่รู้จะช่วยเหลืออย่างไร ลำพังตัวเองก็ยังเอาไม่รอด เพราะกอร์ดอนสั่งให้คนลากตัวหล่อนกลับและจำกัดบริเวณให้อยู่แต่ในห้องพัก หล่อนไม่รู้จะทำยังไง นอกจากร่ำไห้จนกระทั่งหลับไป ในฝันจึงสับสนวุ่นวายมีแต่ภาพความป่าเถื่อนโหดร้ายผุดขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“กรี๊ดด...ด! ไม่...ไม่นะ อย่าทำเขา!” เพนนีสะดุ้งสุดตัว หลุดจากห้วงฝันแสนโหดร้าย ครั้นกวาดสายตามองไปโดยรอบแล้วพบว่าอยู่ภายในห้องนอนของตัวเองก็ผ่อนลมหายใจออกมา
“ไม่มีอะไรแล้วเพนนี เธอแค่ฝันร้าย...”
ร่างสั่นเทาปลอบใจตัวเอง พลางปาดเหงื่อกาฬที่ผุดพรายเต็มใบหน้า แม้จะโล่งใจ แต่ก็ไม่วายเป็นห่วงโรเบิร์ต ไม่รู้ว่าเพื่อนสนิทจะเป็นอย่างไรบ้าง เพราะในช่วงเวลาแสนโหดร้ายหล่อนเป็นลมล้มพับไปเสียก่อน ถึงกระนั้น...สำเหนียกสุดท้ายก่อนสติจะดับวูบไป ก็ยังจำประกาศิตแผดก้องของพี่ชายได้เป็นอย่างดี
“นังน้องไม่รักดี แกทำอะไรเคยเห็นแก่ชื่อเสียงวงศ์ตระกูลบ้างไหม ให้ตายสิ! ฉันไม่รู้ว่าแกมีอะไรกับไอ้สารเลวนั่นหรือยัง แต่ไม่ว่ายังไง...ฉันก็จะจับแกแต่งงานกับอันโตนิโอให้ได้!”
เพนนีนั่งน้ำตาริน หล่อนไม่ใช่คนดื้อรั้น แต่ติดว่าจะหัวอ่อนเสียด้วยซ้ำ ที่ผ่านมาหล่อนไม่เคยโต้เถียงหรือขัดคำสั่งกอร์ดอน แต่ปล่อยให้เขาชี้นำและขีดเส้นชีวิตให้เดินมาโดยตลอด จะมีก็แต่ครั้งนี้กระมังที่ลุกขึ้นมาต่อกรประลองอำนาจ แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ซ้ำยังเอาชีวิตโรเบิร์ตไปแขวนไว้บนเส้นด้าย
เพนนีนั้นได้แต่เศร้าใจ ไม่อยากตกอยู่ในสภาพถูกบังคับ แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งกอร์ดอนอีก หล่อนทราบดีว่าพี่ชายของตนเป็นคนโมโหร้าย เขาสามารถฆ่าคนให้ตายได้เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ และสิ่งที่ทำลงไปในวันนี้ก็เป็นการท้าทายอำนาจเขามากพอแล้ว
เพนนีพ่นลมหายใจออกมา ที่ผ่านมาหล่อนไม่เคยคิดถึงเรื่องการมีคู่ครอง ไม่เคยชายตามองผู้ชายคนไหน แม้จะเคยได้ยินชื่ออันโตนิโอ เดล เปอริโก้ มาบ้าง อีกทั้งยังทราบว่าเขาเป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่หล่อนไม่ใส่ใจใคร่รู้หรือกระตือรือร้นจะทำความรู้จัก จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่หล่อนจะไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน จนกระทั่งกอร์ดอนลากตัวกลับจากสนามบินและโยนหนังสือพิมพ์มาตรงหน้า
“ดูซะให้เต็มตา! เห็นไหม...อันโตนิโอเขาเหมาะสมกับแกมากกว่าไอ้สารเลวโรเบิร์ตเป็นไหนๆ พรุ่งนี้ตอนค่ำเขาจะมาที่นี่ และฉันก็หวังว่าแกคงฉลาดพอที่จะลุกขึ้นมาแต่งเนื้อแต่งตัว ไม่แบกเอาหน้าจืดๆ เป็นปลาสำลักน้ำไปที่โต๊ะอาหาร”
วินาทีนั้นเพนนีไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่ากอร์ดอนพูดอะไร สายตาหล่อนจับจ้องภาพชายหนุ่มรูปงามที่ปรากฏในหน้าหนังสือพิมพ์ รอยยิ้มทรงเสน่ห์ของเขาทำให้หล่อนใจสั่น ลมหายใจเหมือนจะสะดุด
ผู้ชายคนนี้น่ะหรือ อันโตนิโอ เดล เปอริโก้...
เขาหล่อเหลาแลผึ่งผายมีเสน่ห์ดึงดูดใจ เรือนร่างทรงพลังของเขาเหมือนประติมากรรมชั้นยอดที่คนปั้นร่ายมนต์สะกดไว้ในชิ้นงาน หากผู้ใดได้พบเห็นต้องหันมองจนเหลียวหลัง โดยเฉพาะสาวๆ ถ้าได้สบนัยน์ตาคมเข้มแฝงความร้อนแรงคู่นั้น หัวใจคงหลอมละลายและพร้อมจะพลีใจพลีกายให้กับหนุ่มนักรักที่มีเสน่ห์ทางเพศร้อนแรงผู้นี้
คิดมาถึงตรงนี้ เพนนีก็พ่นลมหายใจออกมา พลางล้มตัวลงซบหน้ากับหมอนใบนิ่ม ปฏิเสธใจตัวเองไม่ได้เลยว่าลึกๆ ก็หวั่นไหว แต่ติดที่ว่าข่าวคาวๆ ของเขากับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าในแต่ละวันนั้นทำให้ตะขิดตะขวงใจ ซึ่งเป็นเรื่องที่หล่อนรับไม่ได้ แต่ไม่รู้จะขัดคำสั่งกอร์ดอนอย่างไร
ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางออกเสมอ...
เพนนีปลอบใจตัวเอง ใจชื้นขึ้นมา เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าผู้หญิงที่รายล้อมรอบตัวอันโตนิโอล้วนแต่เลอเลิศเพอร์เฟกต์ ถ้าไม่สวยหยาดฟ้ามาดินก็ต้องสะดุดตา หรือไม่ก็เป็นดาวเด่นในแวดวงสังคม ซึ่งแน่นอนว่าผู้หญิงจืดชืดอย่างหล่อน...ไม่ใช่สเปคเขา!
กันต์ระพี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 มิ.ย. 2558, 01:45:22 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 มิ.ย. 2558, 01:45:22 น.
จำนวนการเข้าชม : 1565
| ตอนที่ 2 >> |