เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ

ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com

ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ




ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์

ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที

เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)

https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร

ตอน: ตอนที่ 1 ความข้องใจที่ยังไม่กระจ่าง 100%

ตอนที่ 1 ความข้องใจที่ยังไม่กระจ่าง (ต่อ)

“ว้า! ไม่สนุกเลย” เวธน์แกล้งบ่นพลางซบหน้าลงบนแขนที่วางอยู่ตรงเคาน์เตอร์ เมื่อพนักงานสาวไม่ยอมเล่นด้วย

“ไม่สนุกอะไรวะ” เสียงทักจากคนที่เดินลงบันได ทำให้คนที่กำลังเบื่อเงยหน้าแล้วยืดตัวขึ้น พร้อมกับเปิดยิ้มกว้าง

“คุณชายขวัญกว่าจะเสด็จได้นะ รอจนเมื่อยแล้วนี่” ชายหนุ่มทักทายพร้อมกับเดินเข้าไปตบไหล่กว้างของเจ้าของร้านหนักๆ

“ก็อยากมาแบบไม่บอกไม่กล่าวทำไมล่ะ ว่าแต่แกกลับมาจากเชียงใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ”

ครอบครัวของเวธน์มีกิจการโรงแรมทั้งที่กรุงเทพฯ เชียงใหม่ และจังหวัดอื่นๆ ที่มีสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อ บางครั้งเวธน์ก็ต้องเดินทางไปดูโรงแรมในเครือตามต่างจังหวัดบ่อยครั้ง

“สองสามวันแล้วละ”

“คิดยังไงมาหาฉันที่ร้านวะ”

“คิดถึง”

สิ้นคำว่า ‘คิดถึง’ กำปั้นใหญ่ๆ ของสรัลก็ชกเข้าที่แก้มสากของเวธน์เบาๆ เป็นการหยอก และเตือนไม่ให้พูดคำที่ชวนให้คิดไปไกลพร้อมกับถลึงตาใส่

แต่เวธน์ที่ชินชาเพราะชอบแกล้งเพื่อนหน้าสวยเกินชายมาแต่ไหนแต่ไร จนทำให้คนเข้าใจผิดมานักต่อนักแล้ว กลับหัวเราะชอบใจ ‘ก็มันสนุกนี่นา’

“ก็แวะมาดูร้านแกไง ใหญ่โต กว้างขวาง สวยเหมาะกับคนสวยๆ อย่างแกดี ใช่ไหมจ๊ะ” ไม่เพียงน้ำเสียงตอนท้ายที่ยังล้อเลียนเจ้าของร้านหน้าสวยไม่เลิก เวธน์ยังเดินไปยื่นมือเขี่ยแก้มที่ใสเกินชายของอีกฝ่ายอย่างเอ็นดูอีกด้วย ทำเอาสรัลที่เริ่มจะรำคาญกับการเล่นไม่เลิกของเพื่อนรัก ต้องรีบปัดมือใหญ่นั่นออกแล้วกระซิบเสียงเข้มว่า

“กูชักจะรำคาญแล้วนะโว้ย มาทำไม ไม่มีธุระก็กลับบ้านไป กูจะทำงาน”

“คำพูดกับหน้าตาขัดกันอย่างแรงว่ะ หน้าสวยๆ แต่พูดกูพูดมึง” เวธน์ตอบกลับอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะยิ้มแหยๆ เมื่อสรัลไม่เล่นด้วยแล้วจริงๆ

“ไอ้เวธน์!”

“เออๆ เลิกล้อเล่นแล้ว มีเรื่องจะปรึกษา ไปคุยกันที่ห้องทำงานแกดีกว่า ตอนนี้รู้สึกเด็กในร้านแกเริ่มจะจ้องแบบแปลกๆ ละ” เขาพยักพเยิดให้เจ้าของร้านมองพนักงานสาวๆ ในร้านซึ่งแอบปรายตามอง แล้วรีบก้มหน้าเดินหลบหรือไม่ก็แสร้งทำงาน เมื่อเขาหันไปมอง

“เพราะแกไม่ใช่หรือไง” สรัลทำเสียงจิ๊จ๊ะแล้วถลึงตาดุใส่ ก่อนจะเดินมาหาสุดารัตน์

“คุณสุครับ งานที่ผมสั่งให้เอาขึ้นไปให้ก่อนหน้านี้เสร็จรึยังครับ ถ้าเสร็จแล้วเดี๋ยวผมเอาขึ้นไปเองเลยดีกว่า”

“นี่ค่ะ”

“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มรับแฟ้มงานเสร็จก็หมุนตัวเดินนำเวธน์ขึ้นไปบนห้องทำงาน

พนักงานในร้านจับตามองทุกท่วงท่าของแขกหนุ่มกับเจ้าของร้านอย่างไม่ให้คลาดสายตาเลยแม้แต่น้อย ทุกคนที่เดินผ่านมาเห็นการพูดคุยหยอกล้อของทั้งคู่ ต่างก็อดที่จะแอบมองและคิดไปต่างๆ นานาไม่ได้

พนักงานสาวคนหนึ่งที่แอบมองสองหนุ่มอยู่นานถลาเข้ามาเกาะเคาน์เตอร์ แล้วถามสุดารัตน์ด้วยความสงสัยอย่างแรง “พี่สุว่าผู้ชายคนนี้เป็นอะไรกับคุณขวัญอะ”

“ไม่รู้สิ เพื่อนมั้ง...” สุดารัตน์ตอบไม่เต็มเสียงนัก เมื่อเวธน์โอบไหล่ของสรัลเข้าไปใกล้ๆ แล้วกระซิบกระซาบบางอย่างพร้อมด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย

“...หรือไม่ใช่”

“นั่นสิ เหมือนคู่รักกันเนอะ” พูดเองก็ตกใจเอง ก่อนจะรีบยกมือขึ้นตะครุบปากราวกับกลัวว่าเจ้าตัวจะได้ยิน

“ใกล้จะปิดร้านแล้ว ขอไปเก็บงานก่อนนะคะ” เมื่อเห็นสุดารัตน์พยักหน้า เธอคนนั้นก็ผลุบหายไปอย่างรวดเร็ว

สุดารัตน์เงยหน้าขึ้นไปมองชั้นบนอีกครั้งแล้วถอนหายใจพลางส่ายหน้า เธอเองก็คิดไม่ต่างกันว่าเวธน์อาจจะเป็นแฟนของสรัล ก็เพื่อนผู้ชายแมนๆ ที่ไหนจะมายืนเขี่ยแก้มกันเล่น

‘โอ้...ไม่อยากคิด เสียดายของจริงๆ แล้วต่อไปผู้หญิงจะหาสามีได้ไหมนี่ ผู้ชายเล่นกินกันเองแบบนี้’


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สามารถสั่งซื้อรูปเล่มได้แล้วที่ www.satapornbooks.com



เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 พ.ย. 2558, 20:30:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 พ.ย. 2558, 20:30:17 น.

จำนวนการเข้าชม : 1188





<< ตอนที่ 1 ความข้องใจที่ยังไม่กระจ่าง 50%   ตอนที่ 2 เวลากับความรัก 50% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account