ทัณฑ์รักรานใจ (รูปเล่มเร็วๆนี้)
Tags: บุลินทร
ตอน: บทที่ 1/1 การแก้แค้น
๑
การแก้แค้น
แม้เรื่องราวระหว่างคามินกับอุรัสยาจะมีหลายอย่างที่น่าประทับใจ แต่มันก็เป็นเพียงอดีตอันลวงตาเท่านั้น!
ตั้งแต่คืนที่พ่อเสียชีวิต คามินเฝ้ารอผลชันสูตรจากสถาบันนิติเวชวิทยาด้วยใจจดจ่อ เพราะมั่นใจว่าหญิงสาวเป็นต้นเหตุทำให้พ่อจากไป
ทว่าผลกลับระบุว่าชายวัยกลางคนหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน เนื่องจากเส้นเลือดหัวใจที่เคยผ่าตัดบายพาสอุดตัน โดยไม่พบสารเคมีอันตรายในร่างกาย รวมถึงร่องรอยการถูกทำร้าย
คามินผิดหวังไม่น้อยเมื่อผลไม่เป็นตามที่คิดและเขาคงเอาผิดเธอไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรความโกรธเกลียดชิงชังที่มีต่ออุรัสยาก็ไม่ได้ลดลงเลยสักนิด
ชายหนุ่มข่มอารมณ์เอาไว้ไม่ให้ระเบิดออกมาในช่วงจัดงานศพ รอจนพิธีฌาปนกิจและลอยอังคารอัฐิบิดาผ่านพ้น จึงกลับมาสะสางเรื่องของหญิงสาวผู้สร้างหายนะให้ครอบครัว
อย่าคิดเลยว่าก่อเรื่องแล้ว เขาจะยอมให้เธอจากไปง่ายๆ เพราะสำหรับเธอไม่มีคำว่าอภัย!
“ผมจะทำให้คุณเจ็บปวดบ้าง นิลิน!” คามินแค่นหัวเราะ ริมฝีปากหยักลึกแสยะด้วยความรังเกียจระคนสมเพช
นั่นคือชื่อของภรรยาสาวคนใหม่ซึ่งพ่อแนะนำให้เขารู้จัก วินาทีแรกที่สบตาเธอ กระแสเย็นเยียบแล่นวาบจับขั้วหัวใจด้วยความช็อก ก่อนจะชาไปทั้งตัวอย่างที่ใครเอามีดมาแทงซ้ำๆก็คงไม่รู้สึกรู้สา
แม้ชื่อจะไม่ใช่อุรัสยา ผู้หญิงที่เขาคุ้นเคย แต่รูปร่างหน้าตาและการแต่งตัวเหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว แตกต่างแค่แววตาที่ว่างเปล่าราวไม่เคยพบเจอกันมาก่อนในชีวิต
คามินมั่นใจว่าเธอคืออุรัสยาแน่นอน แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆถึงมาปรากฏตัวในฐานะภรรยาของบิดาได้ หนำซ้ำยังเปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามใหม่หมดจดราวกับการมาครั้งนี้มีจุดประสงค์ซ่อนเร้น
‘มองตาค้างเลยนะหนึ่ง แต่คนนี้พ่อห่วงนะเว้ย บอกไว้ก่อน’ ปราบเอ่ยทีเล่นทีจริง
เสียงพ่อเรียกสติคามินกลับคืนมา เขามองใบหน้าผู้หญิงที่ยืนข้างท่าน พิจารณาอย่างถี่ถ้วนอีกครั้ง แล้วคำตอบก็เหมือนเดิม…เธอคืออุรัสยา ผู้หญิงที่เขาเคยคบหาดูใจ ไม่ใช่แค่คนหน้าคล้าย
‘มองอะไรนักหนาวะ บอกแล้วไงว่าหวง’ ผู้เป็นบิดาเขม้นมองลูกชายกลับอย่างเริ่มไม่ไว้ใจและยกมือขึ้นโอบไหล่บอบบางให้เข้าไปยืนชิดใกล้มากขึ้น
‘ผมไม่กล้ายุ่งกับผู้หญิงของพ่อหรอกครับ สบายใจได้’ คามินตอบเสียงเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ ทั้งที่ภายในปั่นป่วนด้วยความรู้สึกหลากหลาย
การเจอเธออีกครั้งในฐานะภรรยาบิดา หลังจากไม่ได้พบหน้ากันนานสองเดือนกว่า ทำให้เขางุนงงราวถูกอัดด้วยหมัดหนักๆ
เรื่องที่เกิดขึ้นคือความจริงหรือความฝันกันแน่
หากเป็นฝัน ทำไมตอนนี้อาการมึนชาถึงเริ่มเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดและแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูของร่างกายราวจะฉีกเนื้อให้กระจุยกระจายเป็นเสี่ยงๆ
อุรัสยาโยนความรักของเขาทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วเลือกใครอีกคนซึ่งไม่ใช่คนไกล แต่เป็นบิดาของเขาเอง เธอมีเหตุผลใดถึงทำเช่นนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนพยายามต่อต้านเขายังกับอะไรดี ทว่าสุดท้ายกลับมาลงเอยกับผู้ชายอายุคราวพ่อเอาง่ายๆ เขาไม่เข้าใจความคิดของเธอเลยจริงๆ
คามินอดน้อยใจแทนแม่ไม่ได้ เพราะพ่อเคยสัญญาหน้าโกศเก็บเถ้ากระดูกของแม่ว่าจะไม่มีใครอีกและจะดูแลเขาอย่างดีที่สุด พ่อทำได้มาตลอดหลายสิบปี ใครจะคิดว่าวันนี้ท่านจะผิดคำพูดตัวเอง
ดวงตาคมกริบฉายแววเข้มข้นขึ้นเพียงแวบเดียว ก่อนจะถูกปกปิดมิดเม้นด้วยความราบเรียบเป็นปกติดั่งคนไม่สะทกสะท้านความร้อนหนาว
‘นิลินจะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของเรา’ ปราบบอกลูกชาย แล้วหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยสายตารักใคร่ ‘ไม่ต้องกังวลนะนิลิน ทุกคนที่นี่ยินดีต้อนรับหนู’ น้ำเสียงนั้นบ่งบอกว่าเอ็นดูเหลือล้น
‘ค่ะ คุณปราบ ขอบคุณมากนะคะ’ อุรัสยาพนมมือไหว้ลงที่อกชายวัยกลางคนอย่างสุภาพและอ่อนหวานอยู่ในที
เธอคงไม่รู้เลยว่าภาพนั้นบาดตาบาดใจเขาอย่างรุนแรง ไม่สิ เธอรู้แต่ก็ไม่ใส่ใจอยู่แล้วว่าเขาจะเจ็บปวดทรมานเพียงใด!
ทำไมอุรัสยาต้องทำแบบนี้?
เป็นคำถามที่คามินไม่อาจหาคำตอบได้เลย
เขาพยายามทำลายกำแพงอคติของเธอนานกว่าสองเดือน กว่าหญิงสาวจะยอมให้โอกาส จากนั้นจึงได้เริ่มเรียนรู้กันโดยทุกอย่างเป็นไปด้วยดี แต่สุดท้ายมันก็จบลงและเหลือเพียงความว่างเปล่า
การกระทำของเธอทำให้ตะกอนขุ่นคลั่กในใจเขาลอยวนขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อนึกถึงรสิตา อดีตคนรักเก่าเมื่อครั้งเรียนมหาวิทยาลัยซึ่งทิ้งเขาไปแต่งงานกับผู้ชายวัยกลางคนอย่างง่ายดายเช่นกัน แม้ครั้งนี้ผู้ชายคนนั้นจะเป็นบิดาบังเกิดเกล้า แต่เรื่องราวก็ไม่ได้ต่างจากรักครั้งนั้นแม้แต่น้อย สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ความเจ็บปวดที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดของหัวใจเขาออกมาแผลงฤทธิ์อีกครั้ง และคราวนี้เจ็บมากกว่าเดิมเป็นร้อยพันเท่า
ความรัก ความจริงใจ ความห่วงใย ทุกความรู้สึกจากใจที่เขามอบให้อุรัสยาไม่ต่างจากการเอาทรายไปถมมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ที่อย่างไรก็ไม่มีวันเต็ม
หรือที่แล้วมามีแต่เขาคิดไปข้างเดียวว่ามีหวัง ทั้งที่ความจริงไม่เคยเข้าตาเธอเลยแม้สักวินาทีเดียว
ถึงเขาจะเคยผ่านเรื่องราวความรักมาแล้วมากมาย แต่ไม่เคยเสื่อมศรัทธาในรักเท่าครั้งไหนเท่าครั้งนี้
เธอไม่ใช่รักครั้งแรก แต่คือรักแรกพบ คือคนที่เขามั่นใจว่าจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วยอย่างมีความสุขแบบที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน ทว่าสุดท้ายความหวังกลับพังทลายไม่มีชิ้นดี เหลือไว้เพียงซากปรักหักพังให้เชยชม
นี่น่ะเหรอคือผลตอบแทนของความจริงใจที่เขามอบให้เธอ!
การแก้แค้น
แม้เรื่องราวระหว่างคามินกับอุรัสยาจะมีหลายอย่างที่น่าประทับใจ แต่มันก็เป็นเพียงอดีตอันลวงตาเท่านั้น!
ตั้งแต่คืนที่พ่อเสียชีวิต คามินเฝ้ารอผลชันสูตรจากสถาบันนิติเวชวิทยาด้วยใจจดจ่อ เพราะมั่นใจว่าหญิงสาวเป็นต้นเหตุทำให้พ่อจากไป
ทว่าผลกลับระบุว่าชายวัยกลางคนหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน เนื่องจากเส้นเลือดหัวใจที่เคยผ่าตัดบายพาสอุดตัน โดยไม่พบสารเคมีอันตรายในร่างกาย รวมถึงร่องรอยการถูกทำร้าย
คามินผิดหวังไม่น้อยเมื่อผลไม่เป็นตามที่คิดและเขาคงเอาผิดเธอไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรความโกรธเกลียดชิงชังที่มีต่ออุรัสยาก็ไม่ได้ลดลงเลยสักนิด
ชายหนุ่มข่มอารมณ์เอาไว้ไม่ให้ระเบิดออกมาในช่วงจัดงานศพ รอจนพิธีฌาปนกิจและลอยอังคารอัฐิบิดาผ่านพ้น จึงกลับมาสะสางเรื่องของหญิงสาวผู้สร้างหายนะให้ครอบครัว
อย่าคิดเลยว่าก่อเรื่องแล้ว เขาจะยอมให้เธอจากไปง่ายๆ เพราะสำหรับเธอไม่มีคำว่าอภัย!
“ผมจะทำให้คุณเจ็บปวดบ้าง นิลิน!” คามินแค่นหัวเราะ ริมฝีปากหยักลึกแสยะด้วยความรังเกียจระคนสมเพช
นั่นคือชื่อของภรรยาสาวคนใหม่ซึ่งพ่อแนะนำให้เขารู้จัก วินาทีแรกที่สบตาเธอ กระแสเย็นเยียบแล่นวาบจับขั้วหัวใจด้วยความช็อก ก่อนจะชาไปทั้งตัวอย่างที่ใครเอามีดมาแทงซ้ำๆก็คงไม่รู้สึกรู้สา
แม้ชื่อจะไม่ใช่อุรัสยา ผู้หญิงที่เขาคุ้นเคย แต่รูปร่างหน้าตาและการแต่งตัวเหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว แตกต่างแค่แววตาที่ว่างเปล่าราวไม่เคยพบเจอกันมาก่อนในชีวิต
คามินมั่นใจว่าเธอคืออุรัสยาแน่นอน แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆถึงมาปรากฏตัวในฐานะภรรยาของบิดาได้ หนำซ้ำยังเปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามใหม่หมดจดราวกับการมาครั้งนี้มีจุดประสงค์ซ่อนเร้น
‘มองตาค้างเลยนะหนึ่ง แต่คนนี้พ่อห่วงนะเว้ย บอกไว้ก่อน’ ปราบเอ่ยทีเล่นทีจริง
เสียงพ่อเรียกสติคามินกลับคืนมา เขามองใบหน้าผู้หญิงที่ยืนข้างท่าน พิจารณาอย่างถี่ถ้วนอีกครั้ง แล้วคำตอบก็เหมือนเดิม…เธอคืออุรัสยา ผู้หญิงที่เขาเคยคบหาดูใจ ไม่ใช่แค่คนหน้าคล้าย
‘มองอะไรนักหนาวะ บอกแล้วไงว่าหวง’ ผู้เป็นบิดาเขม้นมองลูกชายกลับอย่างเริ่มไม่ไว้ใจและยกมือขึ้นโอบไหล่บอบบางให้เข้าไปยืนชิดใกล้มากขึ้น
‘ผมไม่กล้ายุ่งกับผู้หญิงของพ่อหรอกครับ สบายใจได้’ คามินตอบเสียงเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ ทั้งที่ภายในปั่นป่วนด้วยความรู้สึกหลากหลาย
การเจอเธออีกครั้งในฐานะภรรยาบิดา หลังจากไม่ได้พบหน้ากันนานสองเดือนกว่า ทำให้เขางุนงงราวถูกอัดด้วยหมัดหนักๆ
เรื่องที่เกิดขึ้นคือความจริงหรือความฝันกันแน่
หากเป็นฝัน ทำไมตอนนี้อาการมึนชาถึงเริ่มเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดและแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูของร่างกายราวจะฉีกเนื้อให้กระจุยกระจายเป็นเสี่ยงๆ
อุรัสยาโยนความรักของเขาทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วเลือกใครอีกคนซึ่งไม่ใช่คนไกล แต่เป็นบิดาของเขาเอง เธอมีเหตุผลใดถึงทำเช่นนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนพยายามต่อต้านเขายังกับอะไรดี ทว่าสุดท้ายกลับมาลงเอยกับผู้ชายอายุคราวพ่อเอาง่ายๆ เขาไม่เข้าใจความคิดของเธอเลยจริงๆ
คามินอดน้อยใจแทนแม่ไม่ได้ เพราะพ่อเคยสัญญาหน้าโกศเก็บเถ้ากระดูกของแม่ว่าจะไม่มีใครอีกและจะดูแลเขาอย่างดีที่สุด พ่อทำได้มาตลอดหลายสิบปี ใครจะคิดว่าวันนี้ท่านจะผิดคำพูดตัวเอง
ดวงตาคมกริบฉายแววเข้มข้นขึ้นเพียงแวบเดียว ก่อนจะถูกปกปิดมิดเม้นด้วยความราบเรียบเป็นปกติดั่งคนไม่สะทกสะท้านความร้อนหนาว
‘นิลินจะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของเรา’ ปราบบอกลูกชาย แล้วหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยสายตารักใคร่ ‘ไม่ต้องกังวลนะนิลิน ทุกคนที่นี่ยินดีต้อนรับหนู’ น้ำเสียงนั้นบ่งบอกว่าเอ็นดูเหลือล้น
‘ค่ะ คุณปราบ ขอบคุณมากนะคะ’ อุรัสยาพนมมือไหว้ลงที่อกชายวัยกลางคนอย่างสุภาพและอ่อนหวานอยู่ในที
เธอคงไม่รู้เลยว่าภาพนั้นบาดตาบาดใจเขาอย่างรุนแรง ไม่สิ เธอรู้แต่ก็ไม่ใส่ใจอยู่แล้วว่าเขาจะเจ็บปวดทรมานเพียงใด!
ทำไมอุรัสยาต้องทำแบบนี้?
เป็นคำถามที่คามินไม่อาจหาคำตอบได้เลย
เขาพยายามทำลายกำแพงอคติของเธอนานกว่าสองเดือน กว่าหญิงสาวจะยอมให้โอกาส จากนั้นจึงได้เริ่มเรียนรู้กันโดยทุกอย่างเป็นไปด้วยดี แต่สุดท้ายมันก็จบลงและเหลือเพียงความว่างเปล่า
การกระทำของเธอทำให้ตะกอนขุ่นคลั่กในใจเขาลอยวนขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อนึกถึงรสิตา อดีตคนรักเก่าเมื่อครั้งเรียนมหาวิทยาลัยซึ่งทิ้งเขาไปแต่งงานกับผู้ชายวัยกลางคนอย่างง่ายดายเช่นกัน แม้ครั้งนี้ผู้ชายคนนั้นจะเป็นบิดาบังเกิดเกล้า แต่เรื่องราวก็ไม่ได้ต่างจากรักครั้งนั้นแม้แต่น้อย สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ความเจ็บปวดที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดของหัวใจเขาออกมาแผลงฤทธิ์อีกครั้ง และคราวนี้เจ็บมากกว่าเดิมเป็นร้อยพันเท่า
ความรัก ความจริงใจ ความห่วงใย ทุกความรู้สึกจากใจที่เขามอบให้อุรัสยาไม่ต่างจากการเอาทรายไปถมมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ที่อย่างไรก็ไม่มีวันเต็ม
หรือที่แล้วมามีแต่เขาคิดไปข้างเดียวว่ามีหวัง ทั้งที่ความจริงไม่เคยเข้าตาเธอเลยแม้สักวินาทีเดียว
ถึงเขาจะเคยผ่านเรื่องราวความรักมาแล้วมากมาย แต่ไม่เคยเสื่อมศรัทธาในรักเท่าครั้งไหนเท่าครั้งนี้
เธอไม่ใช่รักครั้งแรก แต่คือรักแรกพบ คือคนที่เขามั่นใจว่าจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วยอย่างมีความสุขแบบที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน ทว่าสุดท้ายความหวังกลับพังทลายไม่มีชิ้นดี เหลือไว้เพียงซากปรักหักพังให้เชยชม
นี่น่ะเหรอคือผลตอบแทนของความจริงใจที่เขามอบให้เธอ!
บุลินทร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ม.ค. 2559, 22:40:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ม.ค. 2559, 22:40:28 น.
จำนวนการเข้าชม : 1180
| << บทนำ | บทที่ 1/2 การแก้แค้น >> |
