เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ

ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com

ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ




ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์

ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที

เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)

https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร

ตอน: ตอนที่ 3 เรดาร์สแกนเกย์ 100%

สาม
เรดาร์สแกนเกย์ (ต่อ)

“นอนไม่ได้ ยายบ้า ลุกเดี๋ยวนี้ จะถึงรถแล้วแก ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะ โอ๊ย! ฉันอยากจะบ้าตาย รู้อย่างนี้ชวนคุณเวธน์มาด้วยก็ดี” ดารินทร์บ่นอุบพลางเกาศีรษะอย่างจนปัญญา

“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณ”

“พวกคุณนั่นเอง ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่คนเมาเกเรนิดหน่อย”

“ผมช่วยไหมครับ” พีรณัฐอาสาด้วยความหวังดี ที่จริงเขาก็หวังดีกับสาวสวยทุกคนนั่นแหละ

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันคิดว่าน่าจะพาเพื่อนไปที่รถได้” ดารินทร์ยังไม่อยากยอมรับความช่วยเหลือ ทั้งที่ตัวเองก็จนปัญญาจนต้องยืนกุมขมับ ก็คนสมัยนี้ไว้ใจได้ที่ไหน ยิ่งเจอกันในสถานบันเทิงอย่างนี้ด้วย

“ไม่ไหวมั้งคุณ ดูเพื่อนคุณสิ จะนอนกอดล้อรถอยู่แล้ว” หนุ่มหน้าสวยสะกิดบอกเธอด้วยน้ำเสียงติดจะรำคาญอย่างปิดไม่มิด แต่นั่นก็ไม่ทำให้ดารินทร์ไว้ใจ เธอยังลองเข้าไปทั้งดึงและฉุดเพื่อน ปราณปริยาซึ่งหลับตาพริ้มก็เริ่มจะไถลตัวลงไปนอนกอดล้อรถอย่างที่ชายหนุ่มบอกจริงๆ

“ยายป่าน! ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ โอ๊ย!”

“ผมช่วยดีกว่านะครับ” พีรณัฐอาสาอีกครั้ง

“แต่ว่า...”

ก่อนที่ดารินทร์จะปฏิเสธน้ำใจของเขาเป็นครั้งที่สาม สรัลที่เริ่มจะทนรำคาญไม่ไหวจึงเดินแทรกเข้าไปหาปราณปริยา พร้อมกับถอดเสื้อนอกไปคลุมตั้งแต่ช่วงเอวของหญิงสาวไว้ เมื่อคนเมาเริ่มยกแข้งยกขาขยับไปมาคล้ายกับไม่สบายตัวจนกระโปรงเปิดเผยให้เห็นเรียวขาสวย

“พวกผมไว้ใจได้น่าคุณ ไม่เคยพิศวาสผู้หญิงขี้เมา ว่าแต่รถคุณอยู่ไหน”

“ทางนี้ค่ะ” ดารินทร์หน้าเจื่อนเล็กน้อยที่โดนชายหน้าสวยซึ่งอุ้มเพื่อนของเธอต่อว่า เธอเดินนำไปที่รถแล้วรีบกุลีกุจอเปิดประตูให้เขาวางปราณปริยาที่เบาะ

“ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณทั้งสองคนฉันกับเพื่อนคงแย่” คราวนี้ดารินทร์ถึงกับยกมือไหว้หนุ่มทั้งสองเลยทีเดียว และพีรณัฐก็ไม่รอช้าที่จะออกหน้า

“ยินดีรับใช้ครับ”

“เอ่อ...ขอโทษพวกคุณด้วยที่ระแวง และที่เพื่อนของฉันพูดอะไรแปลกๆ ออกไป”

“นั่นยิ่งไม่เป็นไรใหญ่ ชินแล้วครับ เอ่อ...ว่าแต่เรายังไม่รู้จักกันเลย ผม...” แนะนำตัวยังไม่ทันจบ พีรณัฐก็โดนน้องชายสกัดดาวรุ่งเสียแล้ว

“พี่ณัฐ กลับกันได้แล้ว” เขาบอกพี่ชายก่อนจะหันไปเอ่ยกับหญิงสาว “คุณไปดูแลเพื่อนของคุณเถอะ อย่ามาสนใจผู้ชายขี้หลีเลย”

“ขอบคุณอีกครั้ง แล้วก็ขอตัวนะคะ”

“แล้วพบกันครับ” บอกลาแทบไม่จบ สรัลก็ลากพี่ชายกลับไปที่รถ

“ไปได้แล้ว”

“อะไรวะ ชอบขัดคอจริง” พีรณัฐสะบัดแขนออกจากมือน้องชาย พร้อมกับสบถด้วยความหงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะจีบหญิงครั้งแล้วครั้งเล่า

“พี่ไม่เห็นหรือไงว่าผู้หญิงเขาลำบากใจ จะไปทู่ซี้เพื่อ”

“เพื่อสานสัมพันธ์ จากนั้นก็ยังงี้ๆ ไงตัวเอง” เพราะต้องการแก้แค้น พีรณัฐจึงหยอกล้อน้องชายด้วยการโอบแล้วซบลงที่ไหล่ พลางซุกไซ้ราวกับคู่รักที่กำลังหยอกล้องอนง้อกัน

“ไปไกลๆ เลย อย่ามากวนโอ๊ย คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ เอ้ากุญแจ ขับรถด้วย” สรัลผลักร่างสูงของพี่ชายให้ออกไปไกลๆ แล้วโยนกุญแจรถพร้อมกับยกหน้าที่พลขับให้พี่ชายเป็นการลงโทษที่เล่นไม่รู้จักเวล่ำเวลา

“นี่พี่ชายนะโว้ย ไม่ใช่คนขับรถ ใช้จัง”

ดารินทร์เอี้ยวตัวกลับไปมองสองหนุ่มที่เธอคิดว่าคงกำลังง้องอนกัน และสาเหตุคงมาจากพวกเธอ ก็คนรักดูขี้หลีขนาดนั้น สงสัยเป็นพวกเสือไบ...หญิงก็ได้ชายก็ดี

‘ที่หนุ่มหน้าสวยมาแย่งอุ้มปราณปริยามาส่งที่รถก็คงเพราะหึงสินะ’

“ถึงจะเมาแต่จากประสบการณ์ตรงของแก มันเชื่อได้จริงๆ นะยายป่าน งอนง้อกอดซบกันขนาดนั้น ไม่ใช่คู่รักแล้วจะเป็นอะไรล่ะ น่าเสียดาย ท่าทางตอนที่อุ้มแกมาส่งที่รถเมื่อกี้นี้แมนมากๆ เสียดายของจริงๆ ดีนะที่ฉันคว้าผู้ชายแท้ๆ มาอยู่ในมือได้ บุญของฉันจริงๆ”

ดารินทร์ถอนหายใจอย่างโล่งอกในความโชคดีของตน เธอขึ้นรถแล้วปิดประตู จากนั้นก็ไปขยับตัวเพื่อนรักที่ครางฮือๆ พลางแกว่งมือไปมาด้วยความรำคาญให้อยู่ในท่าที่คิดว่าสบาย แล้วจึงคาดเข็มขัดนิรภัยให้ทั้งปราณปริยาและตัวเอง เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็ได้เวลาพาคนขี้เมากลับบ้าน

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สั่งซื้อรูปเล่มแบบไม่ต้องรอไม่ต้องค้างได้ที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D

E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30



เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ก.พ. 2559, 23:04:35 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 ก.พ. 2559, 23:04:35 น.

จำนวนการเข้าชม : 1065





<< ตอนที่ 3 เรดาร์สแกนเกย์ 50%   ตอนที่ 4 ข่าวร้อนสะกิดใจ 50% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account