เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 3 เรดาร์สแกนเกย์ 50%
สาม
เรดาร์สแกนเกย์
แม้การยกเลิกงานแต่งงานจะผ่านมาเดือนกว่าๆ แล้ว และตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาปราณปริยาก็เดินทางขึ้นเหนือไปพักใจตามคำแนะนำของคนในครอบครัว แต่เวลาแค่นั้นก็ไม่ได้ทำให้จิตใจบอบช้ำของเธอดีขึ้น เพียงแต่สงบเล็กน้อย ขณะที่หญิงสาวยังคงมีอาการซึมเศร้าให้เห็น แต่ก็ดีกว่าตอนแรกเยอะ ดารินทร์เลยเพิ่งบอกข่าวเรื่องที่ตนตกลงจะแต่งงานกับแฟนหนุ่ม ที่เจอกันตอนพาปราณปริยาไปพักผ่อนและรักษาแผลใจที่เชียงใหม่
ตอนแรกปราณปริยาเหมือนจะไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของเพื่อนรัก เพราะทั้งคู่เพิ่งคบกันได้แค่เดือนเดียว เรียกได้ว่าสั้นๆ สุด ขนาดเธอกับอดีตแฟนคบกันมาตั้งห้าปียังพลาดเพราะไม่รู้จักตัวตนจริงๆ ของชายหนุ่มเลย แล้วนับประสาอะไรกับเวลาเพียงแค่เดือนเดียว แต่เมื่อได้ฟังเหตุผลและมุมมองความรักอีกด้านของดารินทร์แล้ว ก็ทำให้เธอต้องยอมรับว่าบางครั้งระยะเวลาก็ไม่ได้สำคัญสำหรับความรัก ในที่สุดเธอก็ไม่ได้คัดค้าน แถมยังรับปากจะเป็นทั้งเพื่อนเจ้าสาวและที่ปรึกษาเรื่องเตรียมงานในครั้งนี้อีกด้วย
วันนี้จึงจบด้วยการชวนกันออกไปชอปปิง กินข้าว ดูหนัง แล้วตบท้ายด้วยการหาที่ฟังเพลง
นานแล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้มาเปิดหูเปิดตาหาความสนุกในช่วงค่ำด้วยกัน ล่าสุดคงจะเป็นช่วงที่ปราณปริยาประกาศว่าจะแต่งงาน หลังจากนั้นก็ไม่ได้เที่ยวกลางคืนจนกระทั่งคืนนี้ที่ทั้งสองคนสนุกสุดเหวี่ยงกันสุดๆ โดยที่ดารินทร์ขออนุญาตว่าที่เจ้าบ่าวเรียบร้อยแล้ว
เวลาล่วงเลยมาจนเที่ยงคืน ปราณปริยาเมาที่สุดเท่าที่เคยดื่มมา ขณะที่ดารินทร์ก็ไม่ห้ามเพื่อนที่เมาหัวราน้ำ เธอคิดว่านี่เป็นวิธีปลดปล่อยความทุกข์หรือความเศร้าอย่างหนึ่ง เธอจึงเลือกที่จะดื่มน้อยมากเพื่อคอยดูแลและพาปราณปริยากลับบ้าน
“เดินดีๆ สิแก” ดารินทร์บ่นพลางพยุงร่างของปราณปริยาซึ่งเดินเซซ้ายเซขวาเพราะเมาแอ๋ จนเธอเองที่ไม่เมาก็พานจะเดินไม่ตรงทางไปด้วย
“ฉ้านเกลียด...มาหลอกฉ้านทำมาย...เกลียด! เกลียด! เกลียด! ไอ้พวกเกย์บ้า ไอ้เลวเอ๊ย ไปลงนรกซะ ไป้!” พอน้ำเมาเข้าปาก สติสัมปชัญญะและการควบคุมอารมณ์ที่เคยมีก็แทบจะไม่เหลือ ทั้งคำพูดและการแสดงออกที่อดกลั้นไว้ก็ถูกปล่อยออกมา
“เฮ้ย! ยายป่าน” ดารินทร์อุทานเสียงหลง เมื่อคนเมาขว้างกระเป๋าถือออกไปข้างหน้าสุดแรง แล้วก็ดันแม่นจนน่าตกใจ
“โอ้ย!! อะไรวะ” เสียงร้องของหนึ่งในสองหนุ่มที่เดินห่างจากหญิงสาวทั้งคู่ออกไปพอควร พร้อมกับมองหาอะไรบางอย่างที่กระแทกเข้าที่ศีรษะของเขาจังๆ อย่างหัวเสีย
“ซวยแล้วไหมล่ะแก อยู่ตรงนี้นะ” ดารินทร์สั่งและพยายามจับเพื่อนให้ยืนอยู่กับที่ ก่อนจะรีบวิ่งตรงไปหาสองหนุ่มที่หยิบกระเป๋าต้นเหตุมาถือไว้ และสายตาของทั้งคู่ก็กำลังมองมาที่เธอ
“ของคุณเหรอ” หนุ่มหน้าหวานที่แม้จะทำหน้าบูดบึ้งแต่ก็ยังสวยถามเธอเสียงเข้ม
“ขอโทษนะคะ พอดีเพื่อนฉันเมามากไปหน่อย” ดารินทร์ขอโทษขอโพยพลางก้มศีรษะให้สองหนุ่ม และก่อนที่เธอจะได้กระเป๋าจากหนุ่มหน้าสวยที่ยื่นให้ ปราณปริยาซึ่งเดินโซซัดโซเซตามหลังมา ก็เดินมาเบียดและยืนโงนเงนเอียงคอมองหน้าอีกฝ่ายอย่างพิจารณา
“ยายป่าน!”
“ใครว้า...คนรู้จักแกเหรอออ” ปราณปริยาเอี้ยวตัวกลับมาถามดารินทร์ที่ยืนประคองเธอด้วยเสียงยานคาง
“คนที่แกขว้างกระเป๋าโดนเขาต่างหากล่ะ”
“กระเป๋าฉ้านนี่นา...ไปอยู่กับคุณด้ายงาย...” คนเมาที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป พยายามจะคว้ากระเป๋าถือของตัวเองคืนมาอย่างเอาเรื่อง แต่กลับถูกอีกฝ่ายดึงกลับ ไม่ยอมคืนให้เธอเสียอย่างนั้น พีรณัฐที่ยืนดูสงครามแย่งกระเป๋าอยู่ครู่หนึ่งเลยต้องเป็นฝ่ายแย่งกระเป๋าจากน้องชายไปยื่นให้เจ้าของเสียเอง
“นี่ครับ ให้ผมช่วยไหมครับ” ตอนท้ายชายหนุ่มหันไปถามดารินทร์ พร้อมกับส่งรอยยิ้มโปรยเสน่ห์อย่างที่ชอบทำเวลาเจอสาวสวย
“ไม่เป็นไรค่ะ” ดารินทร์ที่ค่อนข้างระวังมัดระวังเรื่องคนแปลกหน้ารีบปฏิเสธอย่างนุ่มนวล ทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะจัดการเพื่อนรักไหวไหม
“ช่าย...กลับไปหาแฟนคุณเถอะ ดูสิ ยืน....มองพวกฉันตาเขียวเชียว ปาย...เถอะ ฉ้าน....ไม่อยากยุ่งกับพวกคู่เกย์ให้ช้ำจาย”
“ยายป่าน!” ดารินทร์ปรามเพื่อนเสียงเขียว ก่อนจะหันไปยิ้มแหยๆ ให้คู่เกย์ พวกเขาดูเหมือนคู่เกย์แต่อาจจะไม่ใช่ก็ได้ เพราะหนุ่มหน้าสวยดูจะร้อนตัว แต่หนุ่มหน้าตาหล่อกลับยืนอึ้งแล้วหัวเราะชอบใจ
“ใครคู่เกย์? เมาแล้วอย่าพูดมั่วๆ สิคุณ”
“มั่วที่หนาย...หน้าอย่างนี้ ท่าทางอย่างนี้...เกย์ชัดๆ” ปราณปริยาผู้มีประสบการณ์โดนเกย์หลอกยังยืนยันด้วยเสียงอ้อแอ้
“ยายป่าน!” เธอเรียกเพื่อนเสียงดัง แล้วหันไปพูดกับชายหนุ่มทั้งคู่
“ฉันต้องขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะ คือเธอเมามากไปหน่อย”
“เมาที่หนาย...ฉ้าน...พูดเรื่องจริง”
“นี่เธอ” สรัลเหลืออดเลยเดินเข้าไปจะกระชากแขนผู้หญิงที่นอกจากจะเป็นขี้เมาแล้วยังปากเสียอีกต่างหาก แต่พีรณัฐก็รีบดึงแขนน้องชายคนเล็กไว้
“เฮ้ย! ใจเย็นๆ สิวะ”
“ขอโทษอีกครั้งและขอตัวเลยนะคะ” ดารินทร์ก้มศีรษะขอบคุณพีรณัฐเล็กน้อย แล้วรีบขอตัวกลับก่อนที่เพื่อนจะก่อเรื่องมากมากไปกว่านี้
“ไปกันเถอะ ทางนี้ๆ”
สรัลยืนเท้าสะเอวมองตามสองสาวที่เดินประคองกันไปที่รถอย่างทุลักทุเลแล้วสบถอย่างหัวเสีย ทั้งที่น่าจะได้ยินเรื่องทำนองนี้จนชินชาไปแล้ว ทว่าทำไมต้องเป็นวันนี้...วันที่คิดจะมาหาความสนุกยามราตรี ทั้งที่มากับพี่ชายและกะจะหาหญิงสักคน แต่กลับถูกพวกเก้งกว้างตามราวีตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าผับยันกลับเลย แล้วผู้หญิงที่ไหนจะกล้าเข้ามาหา ส่วนพี่ชายที่ตั้งใจจะให้เป็นไม้กันหมาก็ไม่ทำอะไรเลย นอกจากนั่งอมยิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง
“ยายขี้เมานั่น มันน่านัก”
“เถอะน่า จะอารมณ์เสียไปทำไมวะ ทำอย่างกับไม่เคยโดนว่าอย่างนั้นแหละ ไปๆ ขึ้นรถ ฉันเองก็มึนๆ เหมือนกัน” พีรณัฐปลอบน้องชายด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ พลางตบบ่าแรงๆ ก่อนจะเดินนำไปที่รถ
เมื่อเดินไปไม่กี่ก้าวทั้งสองก็ได้ยินเสียงร้องจากหญิงสาวที่เจอกันเมื่อครู่ดังขึ้น คนเมาน่าจะก่อเรื่องอีกแล้ว พีรณัฐจึงรีบวิ่งนำไปก่อน ส่วนสรัลได้แต่ถอนหายใจพลางส่ายหน้าอย่างรำคาญ แล้วเดินตามไปทีหลัง
“ว้าย! ยายป่าน แกจะมานั่งตรงนี้ไม่ได้นะ”
“ง่วงนอน” ปราณปริยาบอกและทรุดตัวลงนั่งกับพื้น แล้วเอนตัวพิงรถใครก็ไม่รู้หน้าตาเฉย ด้วยรูปร่างที่ไม่ต่างกันและอีกฝ่ายก็ไม่ให้ความร่วมมือ ไม่ว่าดารินทร์จะทั้งฉุดทั้งดึงคนที่บอกว่าง่วงอย่างไรก็ไม่ขยับ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนนี้รูปเล่มมีขายแล้วนะคะที่เวบสำนักพิมพ์สถาพร (ตามลิ้งเลยค่ะ) http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
เรดาร์สแกนเกย์
แม้การยกเลิกงานแต่งงานจะผ่านมาเดือนกว่าๆ แล้ว และตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาปราณปริยาก็เดินทางขึ้นเหนือไปพักใจตามคำแนะนำของคนในครอบครัว แต่เวลาแค่นั้นก็ไม่ได้ทำให้จิตใจบอบช้ำของเธอดีขึ้น เพียงแต่สงบเล็กน้อย ขณะที่หญิงสาวยังคงมีอาการซึมเศร้าให้เห็น แต่ก็ดีกว่าตอนแรกเยอะ ดารินทร์เลยเพิ่งบอกข่าวเรื่องที่ตนตกลงจะแต่งงานกับแฟนหนุ่ม ที่เจอกันตอนพาปราณปริยาไปพักผ่อนและรักษาแผลใจที่เชียงใหม่
ตอนแรกปราณปริยาเหมือนจะไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของเพื่อนรัก เพราะทั้งคู่เพิ่งคบกันได้แค่เดือนเดียว เรียกได้ว่าสั้นๆ สุด ขนาดเธอกับอดีตแฟนคบกันมาตั้งห้าปียังพลาดเพราะไม่รู้จักตัวตนจริงๆ ของชายหนุ่มเลย แล้วนับประสาอะไรกับเวลาเพียงแค่เดือนเดียว แต่เมื่อได้ฟังเหตุผลและมุมมองความรักอีกด้านของดารินทร์แล้ว ก็ทำให้เธอต้องยอมรับว่าบางครั้งระยะเวลาก็ไม่ได้สำคัญสำหรับความรัก ในที่สุดเธอก็ไม่ได้คัดค้าน แถมยังรับปากจะเป็นทั้งเพื่อนเจ้าสาวและที่ปรึกษาเรื่องเตรียมงานในครั้งนี้อีกด้วย
วันนี้จึงจบด้วยการชวนกันออกไปชอปปิง กินข้าว ดูหนัง แล้วตบท้ายด้วยการหาที่ฟังเพลง
นานแล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้มาเปิดหูเปิดตาหาความสนุกในช่วงค่ำด้วยกัน ล่าสุดคงจะเป็นช่วงที่ปราณปริยาประกาศว่าจะแต่งงาน หลังจากนั้นก็ไม่ได้เที่ยวกลางคืนจนกระทั่งคืนนี้ที่ทั้งสองคนสนุกสุดเหวี่ยงกันสุดๆ โดยที่ดารินทร์ขออนุญาตว่าที่เจ้าบ่าวเรียบร้อยแล้ว
เวลาล่วงเลยมาจนเที่ยงคืน ปราณปริยาเมาที่สุดเท่าที่เคยดื่มมา ขณะที่ดารินทร์ก็ไม่ห้ามเพื่อนที่เมาหัวราน้ำ เธอคิดว่านี่เป็นวิธีปลดปล่อยความทุกข์หรือความเศร้าอย่างหนึ่ง เธอจึงเลือกที่จะดื่มน้อยมากเพื่อคอยดูแลและพาปราณปริยากลับบ้าน
“เดินดีๆ สิแก” ดารินทร์บ่นพลางพยุงร่างของปราณปริยาซึ่งเดินเซซ้ายเซขวาเพราะเมาแอ๋ จนเธอเองที่ไม่เมาก็พานจะเดินไม่ตรงทางไปด้วย
“ฉ้านเกลียด...มาหลอกฉ้านทำมาย...เกลียด! เกลียด! เกลียด! ไอ้พวกเกย์บ้า ไอ้เลวเอ๊ย ไปลงนรกซะ ไป้!” พอน้ำเมาเข้าปาก สติสัมปชัญญะและการควบคุมอารมณ์ที่เคยมีก็แทบจะไม่เหลือ ทั้งคำพูดและการแสดงออกที่อดกลั้นไว้ก็ถูกปล่อยออกมา
“เฮ้ย! ยายป่าน” ดารินทร์อุทานเสียงหลง เมื่อคนเมาขว้างกระเป๋าถือออกไปข้างหน้าสุดแรง แล้วก็ดันแม่นจนน่าตกใจ
“โอ้ย!! อะไรวะ” เสียงร้องของหนึ่งในสองหนุ่มที่เดินห่างจากหญิงสาวทั้งคู่ออกไปพอควร พร้อมกับมองหาอะไรบางอย่างที่กระแทกเข้าที่ศีรษะของเขาจังๆ อย่างหัวเสีย
“ซวยแล้วไหมล่ะแก อยู่ตรงนี้นะ” ดารินทร์สั่งและพยายามจับเพื่อนให้ยืนอยู่กับที่ ก่อนจะรีบวิ่งตรงไปหาสองหนุ่มที่หยิบกระเป๋าต้นเหตุมาถือไว้ และสายตาของทั้งคู่ก็กำลังมองมาที่เธอ
“ของคุณเหรอ” หนุ่มหน้าหวานที่แม้จะทำหน้าบูดบึ้งแต่ก็ยังสวยถามเธอเสียงเข้ม
“ขอโทษนะคะ พอดีเพื่อนฉันเมามากไปหน่อย” ดารินทร์ขอโทษขอโพยพลางก้มศีรษะให้สองหนุ่ม และก่อนที่เธอจะได้กระเป๋าจากหนุ่มหน้าสวยที่ยื่นให้ ปราณปริยาซึ่งเดินโซซัดโซเซตามหลังมา ก็เดินมาเบียดและยืนโงนเงนเอียงคอมองหน้าอีกฝ่ายอย่างพิจารณา
“ยายป่าน!”
“ใครว้า...คนรู้จักแกเหรอออ” ปราณปริยาเอี้ยวตัวกลับมาถามดารินทร์ที่ยืนประคองเธอด้วยเสียงยานคาง
“คนที่แกขว้างกระเป๋าโดนเขาต่างหากล่ะ”
“กระเป๋าฉ้านนี่นา...ไปอยู่กับคุณด้ายงาย...” คนเมาที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป พยายามจะคว้ากระเป๋าถือของตัวเองคืนมาอย่างเอาเรื่อง แต่กลับถูกอีกฝ่ายดึงกลับ ไม่ยอมคืนให้เธอเสียอย่างนั้น พีรณัฐที่ยืนดูสงครามแย่งกระเป๋าอยู่ครู่หนึ่งเลยต้องเป็นฝ่ายแย่งกระเป๋าจากน้องชายไปยื่นให้เจ้าของเสียเอง
“นี่ครับ ให้ผมช่วยไหมครับ” ตอนท้ายชายหนุ่มหันไปถามดารินทร์ พร้อมกับส่งรอยยิ้มโปรยเสน่ห์อย่างที่ชอบทำเวลาเจอสาวสวย
“ไม่เป็นไรค่ะ” ดารินทร์ที่ค่อนข้างระวังมัดระวังเรื่องคนแปลกหน้ารีบปฏิเสธอย่างนุ่มนวล ทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะจัดการเพื่อนรักไหวไหม
“ช่าย...กลับไปหาแฟนคุณเถอะ ดูสิ ยืน....มองพวกฉันตาเขียวเชียว ปาย...เถอะ ฉ้าน....ไม่อยากยุ่งกับพวกคู่เกย์ให้ช้ำจาย”
“ยายป่าน!” ดารินทร์ปรามเพื่อนเสียงเขียว ก่อนจะหันไปยิ้มแหยๆ ให้คู่เกย์ พวกเขาดูเหมือนคู่เกย์แต่อาจจะไม่ใช่ก็ได้ เพราะหนุ่มหน้าสวยดูจะร้อนตัว แต่หนุ่มหน้าตาหล่อกลับยืนอึ้งแล้วหัวเราะชอบใจ
“ใครคู่เกย์? เมาแล้วอย่าพูดมั่วๆ สิคุณ”
“มั่วที่หนาย...หน้าอย่างนี้ ท่าทางอย่างนี้...เกย์ชัดๆ” ปราณปริยาผู้มีประสบการณ์โดนเกย์หลอกยังยืนยันด้วยเสียงอ้อแอ้
“ยายป่าน!” เธอเรียกเพื่อนเสียงดัง แล้วหันไปพูดกับชายหนุ่มทั้งคู่
“ฉันต้องขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะ คือเธอเมามากไปหน่อย”
“เมาที่หนาย...ฉ้าน...พูดเรื่องจริง”
“นี่เธอ” สรัลเหลืออดเลยเดินเข้าไปจะกระชากแขนผู้หญิงที่นอกจากจะเป็นขี้เมาแล้วยังปากเสียอีกต่างหาก แต่พีรณัฐก็รีบดึงแขนน้องชายคนเล็กไว้
“เฮ้ย! ใจเย็นๆ สิวะ”
“ขอโทษอีกครั้งและขอตัวเลยนะคะ” ดารินทร์ก้มศีรษะขอบคุณพีรณัฐเล็กน้อย แล้วรีบขอตัวกลับก่อนที่เพื่อนจะก่อเรื่องมากมากไปกว่านี้
“ไปกันเถอะ ทางนี้ๆ”
สรัลยืนเท้าสะเอวมองตามสองสาวที่เดินประคองกันไปที่รถอย่างทุลักทุเลแล้วสบถอย่างหัวเสีย ทั้งที่น่าจะได้ยินเรื่องทำนองนี้จนชินชาไปแล้ว ทว่าทำไมต้องเป็นวันนี้...วันที่คิดจะมาหาความสนุกยามราตรี ทั้งที่มากับพี่ชายและกะจะหาหญิงสักคน แต่กลับถูกพวกเก้งกว้างตามราวีตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าผับยันกลับเลย แล้วผู้หญิงที่ไหนจะกล้าเข้ามาหา ส่วนพี่ชายที่ตั้งใจจะให้เป็นไม้กันหมาก็ไม่ทำอะไรเลย นอกจากนั่งอมยิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง
“ยายขี้เมานั่น มันน่านัก”
“เถอะน่า จะอารมณ์เสียไปทำไมวะ ทำอย่างกับไม่เคยโดนว่าอย่างนั้นแหละ ไปๆ ขึ้นรถ ฉันเองก็มึนๆ เหมือนกัน” พีรณัฐปลอบน้องชายด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ พลางตบบ่าแรงๆ ก่อนจะเดินนำไปที่รถ
เมื่อเดินไปไม่กี่ก้าวทั้งสองก็ได้ยินเสียงร้องจากหญิงสาวที่เจอกันเมื่อครู่ดังขึ้น คนเมาน่าจะก่อเรื่องอีกแล้ว พีรณัฐจึงรีบวิ่งนำไปก่อน ส่วนสรัลได้แต่ถอนหายใจพลางส่ายหน้าอย่างรำคาญ แล้วเดินตามไปทีหลัง
“ว้าย! ยายป่าน แกจะมานั่งตรงนี้ไม่ได้นะ”
“ง่วงนอน” ปราณปริยาบอกและทรุดตัวลงนั่งกับพื้น แล้วเอนตัวพิงรถใครก็ไม่รู้หน้าตาเฉย ด้วยรูปร่างที่ไม่ต่างกันและอีกฝ่ายก็ไม่ให้ความร่วมมือ ไม่ว่าดารินทร์จะทั้งฉุดทั้งดึงคนที่บอกว่าง่วงอย่างไรก็ไม่ขยับ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนนี้รูปเล่มมีขายแล้วนะคะที่เวบสำนักพิมพ์สถาพร (ตามลิ้งเลยค่ะ) http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ก.พ. 2559, 23:07:58 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ก.พ. 2559, 23:09:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 1138
| << ตอนที่ 2 เวลากับความรัก 100% | ตอนที่ 3 เรดาร์สแกนเกย์ 100% >> |