เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 7 ภาพมันฟ้อง 50%
เจ็ด
ภาพมันฟ้อง
ต๊อก! ต๊อก! ต๊อก!
เสียงรองเท้าส้นสูงสองคู่ดังกระทบกับพื้นภายในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ขณะที่พวกเธอกำลังเดินตรงไปยังห้องพักฟื้นพิเศษ บวกกับเสียงบ่นไม่หยุดของหนึ่งในเจ้าของเสียงรองเท้า
“อย่าว่าฉันแช่งเพราะเกลียดนะ แต่ฉันว่างานแต่งของคุณชาติมีสิทธิ์ล่มอีกครั้ง”
“รู้สึกแกจะสนใจคนคู่นี้มาก...เป็นพิเศษนะ” ปราณปริยาลากเสียงคำว่า ‘มาก’ ยาวเป็นพิเศษ พลางโน้มตัวไปจ้องหน้าคนที่เดินทำหน้าหงิกอยู่ข้างๆ
“ไม่ได้สนใจแต่หมั่นไส้ยายกะเทยมิคกี้นั่นต่างหาก มองผู้ชายหูตาแพรวพราวเชียว ถ้าโดดตะปบได้ ป่านนี้คุณเวธน์กับคุณขวัญเสร็จยายนี่ไปแล้ว”
ปราณปริยาหัวเราะน้อยๆ พลางส่ายหน้า เชื่อไหมว่าเธอฟังดารินทร์เมาท์เรื่องอดีตคู่หมายกับคนรักตั้งแต่นั่งรถจากบ้านมาจนถึงโรงพยาบาล ทว่าก็มีการชื่นชมเรื่องการทำงานของเจ้าของร้านเวดดิงปะปนมาเป็นระยะๆ
ถ้าถามว่าทำไมเธอถึงทนฟังและยังหัวเราะออกมาได้เมื่อดารินทร์เอ่ยถึงอภิชาติและคนรัก ซึ่งเหมือนเป็นเรื่องต้องห้ามของคนที่อยู่ในช่วงอกหักรักคุดอย่างเธอ แต่เชื่อไหมว่าการได้อยู่กับตัวเอง และใช้เวลาเหล่านั้นคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาอย่างมีสติ ก็ทำให้เธอดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ไม่เศร้าหรือทรมานทุรนทุรายมากมายเหมือนเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน แต่เธอก็ไม่คิดจะลืมสิ่งที่อภิชาติทำเอาไว้ เพราะมันคือบทเรียนราคาแพง
“ตกลงแกไม่พอใจที่ยายมิคกี้อะไรนั่นสนใจคุณเวธน์หรือคุณขวัญกันแน่” ปราณปริยาถามสัพยอก
“คุณเวธน์น่ะฉันหวงสุดชีวิต แต่ก็เสียดายคุณขวัญ ถ้าเกิดจะไปติดกับยายกะเทยนั่น” ดารินทร์ทำหน้าหดหู่ระคนเสียดาย เมื่อนึกภาพมิคกี้กับสรัลกำลังอี๋อ๋อกัน
“ถ้าเขาไม่มีรสนิยมแบบนั้น อ่อยให้ตาย เขาก็ไม่ติดกับหรอก นอกเสียจากว่า...คุณขวัญ เจ้าของร้านเวดดิงหน้าสวยของแกเขาจะเป็น....” ปราณปริยาพูดทิ้งไว้แค่นั้นอย่างรู้กัน และนั่นทำเอาคนที่กำลังจินตนาการเตลิดอย่างดารินทร์ต้องรีบสะบัดศีรษะอย่างรับไม่ได้ เพราะเสียดายของอย่างแรง
“โอ๊ย! เลิกพูดดีกว่า เสียสุขภาพจิต”
“อะๆ แกเริ่มก่อนนะยะ”
“พอๆ นี่ไงห้องยายปอย” ดารินทร์ชี้ที่หน้าประตูห้องพักฟื้นซึ่งมีชื่อและนามสกุลของเพื่อนเธอติดหราอยู่
“เราไปดูหน้าหลานกันดีกว่า” ว่าแล้วเธอก็เคาะประตู ก่อนจะค่อยๆ เปิดแล้วแทรกตัวเข้าไปครึ่งหนึ่ง เมื่อเห็นคนบนเตียงและบรรดาเพื่อนๆ ที่ผลัดกันอุ้มเจ้าตัวเล็ก เธอก็ทักทายทุกคนพร้อมด้วยรอยยิ้มกว้าง
“สวัสดีทุกคน” ทุกคนหันมาสนใจเธอกับปราณปริยาแวบหนึ่ง ก่อนความสนใจทั้งหมดจะกลับไปสู่หนูน้อยแก้มยุ้ยปากแดงในอ้อมแขนของฉัตรซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อน
“อะไรนี่ พวกเธอไม่สนใจกันเลย ไหนๆ มาให้ฉันอุ้มบ้าง” ดารินทร์เดินเข้าไปรวมกลุ่มเห่อเจ้าตัวเล็กด้วยอีกคน ส่วนปราณปริยานั้นมองทุกคนแล้วส่ายหน้า ก่อนจะเดินไปหาแม่ของเจ้าตัวเล็กซึ่งกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง
“ยินดีด้วยนะที่ได้ลูกสาวสมใจ” ว่าพลางวางตะกร้าของฝากจำพวกอาหารบำรุงไว้บนโต๊ะหัวเตียง ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้
“ดีใจกันทั้งบ้าน” ปอยที่มองเพื่อนๆ ผลัดกันอุ้มเจ้าตัวเล็กขำๆ หันมาพูดกับปราณปริยาด้วยรอยยิ้ม
ขณะที่ดารินทร์เดินอุ้มหนูน้อยมาอวดวิธีการอุ้มเด็กของตัวเองให้ทั้งสองคนที่กำลังคุยกันอยู่
“นี่ๆ พวกเธอดูสิ ท่าอุ้มฉันพอได้ปะ”
“ก็ดูดี” ปราณปริยาชมเสียงกลั้วหัวเราะ
“แกลองอุ้มดูไหมยายป่าน ฝึกไว้เผื่อได้อุ้มลูกตัวเอง” คนพูดพูดแบบไม่คิดอะไร เลยโดนเพื่อนอีกสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ สะกิด ให้รู้ว่าไม่ควรพูดเรื่องทำนองนี้กับคนที่เพิ่งยกเลิกการแต่งงาน
“ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันโอเคแล้ว” ปราณปริยารีบบอก ก่อนจะชี้ไปที่หนูน้อยที่เริ่มจะดิ้นและร้องโยเยจนดารินทร์ต้องรีบส่งหนูน้อยให้คนเป็นแม่
“คือฉันกลัวหลุดมือ และอีกอย่าง ไม่รู้ว่าจะมีลูกเป็นของตัวเองหรือเปล่า”
“เป็นคำพูดที่ฟังหดหู่และสิ้นหวังมาก” ฉัตรบอกพลางขมวดคิ้วมองปราณปริยาที่นั่งยิ้มน้อยๆ แล้วส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่ควรพูดแบบนั้น
“เดี๋ยววันหลังฉันจะแนะนำหนุ่มๆ ให้เธอเอง อย่าเพิ่งหมดหวัง ผู้ชายแท้ๆ ยังมีอีกเยอะ พวกเก้งกว้างที่ชอบแอ๊บก็ปล่อยไป ถือว่าบุญแล้วที่เราไหวตัวทัน ไม่งั้นชีช้ำกว่านี้”
เพื่อนทุกคนรวมถึงคนรู้จักยกเว้นคนในครอบครัวและดารินทร์จะรู้เพียงว่างานแต่งงานถูกยกเลิกเพราะเธอจับได้ว่าว่าที่เจ้าบ่าวเป็นพวกมีรสนิยมชอบไม้ป่าเดียวกัน ไม่ใช่เพราะชายหนุ่มมาสารภาพว่าเขาไม่อาจยอมรับสภาพการมีผู้หญิงเป็นภรรยาได้
“นี่ๆ ผู้ชายตระกูลนั้นไง ตอนงานเลี้ยงครบรอบหกสิบปีของบริษัทครอบครัวของสามีเธอน่ะ” ได้ยินเรื่องแนะนำหนุ่มๆ หลินก็รีบถลาเข้ามาร่วมกลุ่มพร้อมกับจีบปากจีบคอกระตุ้นความจำของฉัตร
“ตระกูลไหน” ฉัตรขมวดคิ้วอย่างคนใช้ความคิดเพราะงานเลี้ยงนั้นผ่านมาเป็นเดือนแล้ว
“โอ๊ย! ก็ตระกูลศักดินนท์ไง ที่งานคืนนั้นพวกเขาสามพี่น้องเป็นจุดเด่นม้ากมาก เดี๋ยวคนนั้นเรียกตัวที เดี๋ยวคนนี้เรียกตัวที คิวแน่นเอี้ยด สาวๆ งี้มองกันตาปรอยเชียว” ปากก็ว่ามือก็วาดลวดลายประกอบการพูด
“เธอด้วยใช่มะ” ฉัตรดักคอ
“นิดหนึ่ง ถ้าไม่ติดว่าเป็นคนรักเดียวใจเดียวนะ หึๆๆ” เสียงหัวเราะมีเลศนัยของหลินทำให้ทุกคนในห้องมองหน้ากันแล้วส่ายหน้าทันที
“หล่อแล้วโสดและแมนเต็มร้อยหรือเปล่าเนี่ย” ดารินทร์แย้งขึ้นมาอย่างไม่ค่อยจะเชื่อใจผู้ชายสมัยนี้นัก
“ถ้าสามคนนี้สามีฉันคอนเฟิร์มได้ว่าแมนเต็มร้อย แต่ไม่ได้โสดสนิททุกคนนะ เอ่อ...อันนี้ข่าวกรอง” ฉัตรจำได้ว่าคืนนั้นมีคุณหญิงคุณนายบางคนมาซักประวัติจากเจ้าของงานอย่างสามีเธออยู่สองสามคน
“เห็นว่าคุณพีเป็นลูกชายคนโตของตระกูล ท่าทางสุขุมนุ่มลึก คนนี้ช่างเลือกแต่ยังโสด แล้วก็ควงแต่ผู้หญิงที่ดูดีมีคลาส คนรองลงมาคือคุณณัฐ โสดเช่นกัน แต่คนนี้เรื่องผู้หญิงกระฉ่อนมาก...เพลย์บอยตัวพ่อ”
“คนนี้หล่อมาก ออกแนวแบดบอย” หลินที่เห็นหน้าค่าตาชายหนุ่มมาแล้วยืนยันถึงคุณสมบัติด้วยสายตาเคลิ้มฝัน
“ใช่ประมาณนั้นเลย ส่วนอีกคนคุณดนย์ คนนี้ได้ข่าวว่ามีแฟนแล้วจ้ะ”
“เลือกคนไหนดีนะ” ดารินทร์เดินกลับไปกลับมาทำท่าคิดหนักราวกับตัวเองมีสิทธิ์เลือก จนหลินซึ่งปรายตามองต้องถามอย่างหมั่นไส้ระคนขำว่า
“ให้ยายป่านเลือก ไม่ใช่เธอยายอ้อน จะแต่งงานไม่ใช่เหรอเราน่ะ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อยากฟินแบบไม่ต้องรอ ไม่ต้องค้างคา สามารถสั่งซื้อรูปเล่มได้ที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
ภาพมันฟ้อง
ต๊อก! ต๊อก! ต๊อก!
เสียงรองเท้าส้นสูงสองคู่ดังกระทบกับพื้นภายในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ขณะที่พวกเธอกำลังเดินตรงไปยังห้องพักฟื้นพิเศษ บวกกับเสียงบ่นไม่หยุดของหนึ่งในเจ้าของเสียงรองเท้า
“อย่าว่าฉันแช่งเพราะเกลียดนะ แต่ฉันว่างานแต่งของคุณชาติมีสิทธิ์ล่มอีกครั้ง”
“รู้สึกแกจะสนใจคนคู่นี้มาก...เป็นพิเศษนะ” ปราณปริยาลากเสียงคำว่า ‘มาก’ ยาวเป็นพิเศษ พลางโน้มตัวไปจ้องหน้าคนที่เดินทำหน้าหงิกอยู่ข้างๆ
“ไม่ได้สนใจแต่หมั่นไส้ยายกะเทยมิคกี้นั่นต่างหาก มองผู้ชายหูตาแพรวพราวเชียว ถ้าโดดตะปบได้ ป่านนี้คุณเวธน์กับคุณขวัญเสร็จยายนี่ไปแล้ว”
ปราณปริยาหัวเราะน้อยๆ พลางส่ายหน้า เชื่อไหมว่าเธอฟังดารินทร์เมาท์เรื่องอดีตคู่หมายกับคนรักตั้งแต่นั่งรถจากบ้านมาจนถึงโรงพยาบาล ทว่าก็มีการชื่นชมเรื่องการทำงานของเจ้าของร้านเวดดิงปะปนมาเป็นระยะๆ
ถ้าถามว่าทำไมเธอถึงทนฟังและยังหัวเราะออกมาได้เมื่อดารินทร์เอ่ยถึงอภิชาติและคนรัก ซึ่งเหมือนเป็นเรื่องต้องห้ามของคนที่อยู่ในช่วงอกหักรักคุดอย่างเธอ แต่เชื่อไหมว่าการได้อยู่กับตัวเอง และใช้เวลาเหล่านั้นคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาอย่างมีสติ ก็ทำให้เธอดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ไม่เศร้าหรือทรมานทุรนทุรายมากมายเหมือนเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน แต่เธอก็ไม่คิดจะลืมสิ่งที่อภิชาติทำเอาไว้ เพราะมันคือบทเรียนราคาแพง
“ตกลงแกไม่พอใจที่ยายมิคกี้อะไรนั่นสนใจคุณเวธน์หรือคุณขวัญกันแน่” ปราณปริยาถามสัพยอก
“คุณเวธน์น่ะฉันหวงสุดชีวิต แต่ก็เสียดายคุณขวัญ ถ้าเกิดจะไปติดกับยายกะเทยนั่น” ดารินทร์ทำหน้าหดหู่ระคนเสียดาย เมื่อนึกภาพมิคกี้กับสรัลกำลังอี๋อ๋อกัน
“ถ้าเขาไม่มีรสนิยมแบบนั้น อ่อยให้ตาย เขาก็ไม่ติดกับหรอก นอกเสียจากว่า...คุณขวัญ เจ้าของร้านเวดดิงหน้าสวยของแกเขาจะเป็น....” ปราณปริยาพูดทิ้งไว้แค่นั้นอย่างรู้กัน และนั่นทำเอาคนที่กำลังจินตนาการเตลิดอย่างดารินทร์ต้องรีบสะบัดศีรษะอย่างรับไม่ได้ เพราะเสียดายของอย่างแรง
“โอ๊ย! เลิกพูดดีกว่า เสียสุขภาพจิต”
“อะๆ แกเริ่มก่อนนะยะ”
“พอๆ นี่ไงห้องยายปอย” ดารินทร์ชี้ที่หน้าประตูห้องพักฟื้นซึ่งมีชื่อและนามสกุลของเพื่อนเธอติดหราอยู่
“เราไปดูหน้าหลานกันดีกว่า” ว่าแล้วเธอก็เคาะประตู ก่อนจะค่อยๆ เปิดแล้วแทรกตัวเข้าไปครึ่งหนึ่ง เมื่อเห็นคนบนเตียงและบรรดาเพื่อนๆ ที่ผลัดกันอุ้มเจ้าตัวเล็ก เธอก็ทักทายทุกคนพร้อมด้วยรอยยิ้มกว้าง
“สวัสดีทุกคน” ทุกคนหันมาสนใจเธอกับปราณปริยาแวบหนึ่ง ก่อนความสนใจทั้งหมดจะกลับไปสู่หนูน้อยแก้มยุ้ยปากแดงในอ้อมแขนของฉัตรซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อน
“อะไรนี่ พวกเธอไม่สนใจกันเลย ไหนๆ มาให้ฉันอุ้มบ้าง” ดารินทร์เดินเข้าไปรวมกลุ่มเห่อเจ้าตัวเล็กด้วยอีกคน ส่วนปราณปริยานั้นมองทุกคนแล้วส่ายหน้า ก่อนจะเดินไปหาแม่ของเจ้าตัวเล็กซึ่งกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง
“ยินดีด้วยนะที่ได้ลูกสาวสมใจ” ว่าพลางวางตะกร้าของฝากจำพวกอาหารบำรุงไว้บนโต๊ะหัวเตียง ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้
“ดีใจกันทั้งบ้าน” ปอยที่มองเพื่อนๆ ผลัดกันอุ้มเจ้าตัวเล็กขำๆ หันมาพูดกับปราณปริยาด้วยรอยยิ้ม
ขณะที่ดารินทร์เดินอุ้มหนูน้อยมาอวดวิธีการอุ้มเด็กของตัวเองให้ทั้งสองคนที่กำลังคุยกันอยู่
“นี่ๆ พวกเธอดูสิ ท่าอุ้มฉันพอได้ปะ”
“ก็ดูดี” ปราณปริยาชมเสียงกลั้วหัวเราะ
“แกลองอุ้มดูไหมยายป่าน ฝึกไว้เผื่อได้อุ้มลูกตัวเอง” คนพูดพูดแบบไม่คิดอะไร เลยโดนเพื่อนอีกสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ สะกิด ให้รู้ว่าไม่ควรพูดเรื่องทำนองนี้กับคนที่เพิ่งยกเลิกการแต่งงาน
“ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันโอเคแล้ว” ปราณปริยารีบบอก ก่อนจะชี้ไปที่หนูน้อยที่เริ่มจะดิ้นและร้องโยเยจนดารินทร์ต้องรีบส่งหนูน้อยให้คนเป็นแม่
“คือฉันกลัวหลุดมือ และอีกอย่าง ไม่รู้ว่าจะมีลูกเป็นของตัวเองหรือเปล่า”
“เป็นคำพูดที่ฟังหดหู่และสิ้นหวังมาก” ฉัตรบอกพลางขมวดคิ้วมองปราณปริยาที่นั่งยิ้มน้อยๆ แล้วส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่ควรพูดแบบนั้น
“เดี๋ยววันหลังฉันจะแนะนำหนุ่มๆ ให้เธอเอง อย่าเพิ่งหมดหวัง ผู้ชายแท้ๆ ยังมีอีกเยอะ พวกเก้งกว้างที่ชอบแอ๊บก็ปล่อยไป ถือว่าบุญแล้วที่เราไหวตัวทัน ไม่งั้นชีช้ำกว่านี้”
เพื่อนทุกคนรวมถึงคนรู้จักยกเว้นคนในครอบครัวและดารินทร์จะรู้เพียงว่างานแต่งงานถูกยกเลิกเพราะเธอจับได้ว่าว่าที่เจ้าบ่าวเป็นพวกมีรสนิยมชอบไม้ป่าเดียวกัน ไม่ใช่เพราะชายหนุ่มมาสารภาพว่าเขาไม่อาจยอมรับสภาพการมีผู้หญิงเป็นภรรยาได้
“นี่ๆ ผู้ชายตระกูลนั้นไง ตอนงานเลี้ยงครบรอบหกสิบปีของบริษัทครอบครัวของสามีเธอน่ะ” ได้ยินเรื่องแนะนำหนุ่มๆ หลินก็รีบถลาเข้ามาร่วมกลุ่มพร้อมกับจีบปากจีบคอกระตุ้นความจำของฉัตร
“ตระกูลไหน” ฉัตรขมวดคิ้วอย่างคนใช้ความคิดเพราะงานเลี้ยงนั้นผ่านมาเป็นเดือนแล้ว
“โอ๊ย! ก็ตระกูลศักดินนท์ไง ที่งานคืนนั้นพวกเขาสามพี่น้องเป็นจุดเด่นม้ากมาก เดี๋ยวคนนั้นเรียกตัวที เดี๋ยวคนนี้เรียกตัวที คิวแน่นเอี้ยด สาวๆ งี้มองกันตาปรอยเชียว” ปากก็ว่ามือก็วาดลวดลายประกอบการพูด
“เธอด้วยใช่มะ” ฉัตรดักคอ
“นิดหนึ่ง ถ้าไม่ติดว่าเป็นคนรักเดียวใจเดียวนะ หึๆๆ” เสียงหัวเราะมีเลศนัยของหลินทำให้ทุกคนในห้องมองหน้ากันแล้วส่ายหน้าทันที
“หล่อแล้วโสดและแมนเต็มร้อยหรือเปล่าเนี่ย” ดารินทร์แย้งขึ้นมาอย่างไม่ค่อยจะเชื่อใจผู้ชายสมัยนี้นัก
“ถ้าสามคนนี้สามีฉันคอนเฟิร์มได้ว่าแมนเต็มร้อย แต่ไม่ได้โสดสนิททุกคนนะ เอ่อ...อันนี้ข่าวกรอง” ฉัตรจำได้ว่าคืนนั้นมีคุณหญิงคุณนายบางคนมาซักประวัติจากเจ้าของงานอย่างสามีเธออยู่สองสามคน
“เห็นว่าคุณพีเป็นลูกชายคนโตของตระกูล ท่าทางสุขุมนุ่มลึก คนนี้ช่างเลือกแต่ยังโสด แล้วก็ควงแต่ผู้หญิงที่ดูดีมีคลาส คนรองลงมาคือคุณณัฐ โสดเช่นกัน แต่คนนี้เรื่องผู้หญิงกระฉ่อนมาก...เพลย์บอยตัวพ่อ”
“คนนี้หล่อมาก ออกแนวแบดบอย” หลินที่เห็นหน้าค่าตาชายหนุ่มมาแล้วยืนยันถึงคุณสมบัติด้วยสายตาเคลิ้มฝัน
“ใช่ประมาณนั้นเลย ส่วนอีกคนคุณดนย์ คนนี้ได้ข่าวว่ามีแฟนแล้วจ้ะ”
“เลือกคนไหนดีนะ” ดารินทร์เดินกลับไปกลับมาทำท่าคิดหนักราวกับตัวเองมีสิทธิ์เลือก จนหลินซึ่งปรายตามองต้องถามอย่างหมั่นไส้ระคนขำว่า
“ให้ยายป่านเลือก ไม่ใช่เธอยายอ้อน จะแต่งงานไม่ใช่เหรอเราน่ะ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อยากฟินแบบไม่ต้องรอ ไม่ต้องค้างคา สามารถสั่งซื้อรูปเล่มได้ที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 ก.พ. 2559, 00:15:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 ก.พ. 2559, 00:15:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 966
| << ตอนที่ 6 เผชิญหน้า 100% | ตอนที่ 7 ภาพมันฟ้อง 100% >> |