เพียงขวัญ (สนพ.Princess)
ประก๊าศประกาศ
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
"เพียงขวัญ" ได้ฤกษ์วางแผงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 นี้นะคะ
ราคา 230 บาท
สนใจสมารถสั่งซื้อได้ที่ www.satapornbooks.com
ส่วนใครอยากจะอ่านตัวอย่างเพื่อเป็นการตัดสินใจติดตามอ่านที่นี่ได้นนะคะ ลงให้อ่าน 70% หรือประมาณ 24 ตอน
และเนื้อเรื่องที่จะอัพในครั้งนี้เป็นเนื้อเรื่องที่ผ่านการรีไรท์เหมือนในรูปเล่มเลยนะคะ
ด้วยความที่มารดาอยากได้ลูกสาว เพียงขวัญ เลยได้รับการเลี้ยงดูเหมือนหญิงในร่างชาย นอกจากเรื่องชื่อแล้ว ใบหน้าของเขาก็หวานจนสาวๆ ยังต้องอาย และที่สำคัญ ชายหนุ่มยังรับช่วงต่อธุรกิจร้านเวดดิงสตูดิโอจากผู้เป็นมารดาอีกด้วย คงเป็นเรื่องยากที่จะมีใครเข้าใจว่าเขานั้นแมนร้อยเปอร์เซ็นต์
ขณะเดียวกัน ปราณปริยา ซึ่งช้ำรักจากว่าที่เจ้าบ่าวที่เพิ่งสารภาพว่าเป็นเกย์ เมื่อเพื่อนรักบอกว่าจะแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบได้เพียงเดือนเดียว แถมแฟนของเพื่อนดันสนิทกับผู้ชายหน้าหวานอย่างเพียงขวัญเสียอีก ยุทธการจับผิดผู้ชายแอ๊บแมนจึงเริ่มขึ้นทันที
เมื่อโดนหญิงสาวจับผิดทุกฝีก้าวขนาดนี้ ชายหนุ่มหน้าหวานอย่างเขาจะทำเช่นไรถึงจะพ้นจากข้อหานี้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตาม ติชมผลงานหรือพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ นะคะ (รออยู่น้าาาา)
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%93%E0%B8%B5-%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D-384857278252407/
Tags: เพียงขวัญ,ไหมขวัญ,รดามณี,เกศมณี,มายา,นิยายรัก,โรแมนติก,แมย,เกย์,เข้าใจผิด,พริ้นเซส,สถาพร
ตอน: ตอนที่ 7 ภาพมันฟ้อง 100%
เจ็ด
ภาพมันฟ้อง (ต่อ)
“ออกความเห็นไง ออกความเห็น” ดารินทร์แย้งด้วยสีหน้าจริงจัง เห็นแล้วคนที่กำลังโดนหาคู่ให้ก็หัวเราะน้อยๆ ก่อนจะปฏิเสธน้ำใจเพื่อนๆ เสียงนุ่ม
“ขอบใจพวกเธอมากนะ แต่ตอนนี้ฉันอยากอยู่คนเดียว”
“จบข่าว ยายป่านไม่เล่นด้วย” หลินบอกพลางยักไหล่อย่างเซ็งๆ ไม่ต่างจากดารินทร์และฉัตรที่มองหน้ากันแล้วถอนหายใจ
“พวกเธอไม่ต้องไปคะยั้นคะยอยายป่านมากนักหรอก เชื่อสิว่าถึงเวลาก็มาเองแหละ” ปอยที่ป้อนนมเจ้าตัวเล็กอยู่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าหมดสนุกของเพื่อนแต่ละคน
“แล้วถ้าไม่มาล่ะ” หลินถาม
“ก็แสดงว่าเนื้อคู่ฉันไม่มีไง” ปราณปริยาตอบอย่างไม่อินังขังขอบว่าตัวเองอาจจะขึ้นคาน
“เป็นคำพูดที่หดหู่ดีเนาะ” ฉัตรหันไปพูดกับทุกคนอย่างหาแนวร่วม ซึ่งทั้งดารินทร์และหลินต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย
“พอๆ ฉันไม่คุยกับพวกเธอแล้ว สนใจหนูน้อยคนนี้ดีกว่า” ปราณปริยาก็รีบตัดบทไปหาหนูน้อยที่เพิ่งอิ่มนม ก่อนที่แนวร่วมทั้งสามจะเสนออะไรที่คงไม่พ้นเรื่องการจับคู่กับผู้ชายสักคนที่เพื่อนทั้งสามคิดว่าดีและเป็นแมน
เพื่อนฝูงที่นานๆ จะได้พบกันพร้อมหน้าพร้อมตา นอกจากจะมาเยี่ยมเจ้าตัวน้อยแล้ว สาวๆ ก็ยังมีเรื่องพูดคุยกันสารพัดจนกระทั่งเย็นแต่ละคนจึงขอตัวกลับ
ปราณปริยาเลยชวนทุกคนไปรับประทานข้าว หลินตอบรับอย่างไม่ต้องคิด เพราะแฟนหนุ่มเดินทางไปต่างประเทศอีกหลายวันกว่าจะกลับ แต่ฉัตรต้องขอตัวกลับเพราะมีนัดดินเนอร์กับสามี
การไปรับประทานอาหารครั้งนี้จึงเหลือแค่สามสาว และทั้งสามก็ลงมติเป็นเอกฉันท์ว่าไปที่ร้านอาหารของครอบครัวปราณปริยาซึ่งอยู่ภายในโรงแรมที่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก
“วันนี้เจ้าของร้านอาหารเลี้ยงทั้งที ฉันสั่งไม่อั้นนะยะ” หลินเอ่ยขึ้นลอยๆ ขณะที่ดูเมนูอาหารที่ชวนน้ำลายสอแทบทุกอย่าง
“ตามสบายเลย”
ถึงจะบอกว่าสั่งไม่อั้น แต่จริงๆ ทั้งสามก็สั่งมาพอรับประทานเท่านั้น เพียงแต่เยอะกว่าปกตินิดหน่อย ในระหว่างที่รับประทานไปก็คุยกันไปอย่างออกรส ขณะที่ดารินทร์ซึ่งเป็นคนหูตาไวก็สะกิดปราณปริยาที่นั่งข้างๆ
“อะไร”
“แกช่วยฉันดูหน่อยได้ไหมว่านั่นใช่คุณขวัญกับยายมิคกี้หรือเปล่า”
ปราณปริยาหันมามองดารินทร์ที่หรี่ตามองใครบางคนตรงประตูทางเข้า แล้วหันไปมองตามบ้าง
“คุณขวัญของแกฉันไม่แน่ใจนะ เพราะเอาจริงๆ คือจำหน้าไม่ได้ แต่อีกคนน่ะใช่” ยืนยันแค่นั้นปราณปริยาก็เลิกสนใจผู้ชายสองคนที่เดินเคียงคู่กันเข้ามาภายในร้าน
แต่ดารินท์ยังไม่เลิกสนใจ ซึ่งไม่ต่างจากหลินที่เอี้ยวตัวไปมองตามสายตาของดารินทร์แล้วถามด้วยความสงสัย
“พวกเธอกำลังมองใครอยู่เหรอ”
“ก็ผู้ชายสองคน ไม่ใช่สิ ผู้ชายแท้คนหนึ่งกับผู้ชายไม่แท้อีกคนมากกว่า” ดารินทร์ตอบพลางจ้องคนทั้งคู่ไม่วางตา
“ผู้ชายที่หน้าสวยๆ น่ะเหรอ ผู้ชายอะไรเนี่ย เล่นเอาซะผู้หญิงอย่างฉันอาย” หลินบอกเสียงกลั้วหัวเราะ
“คนหน้าสวยๆ น่ะผู้ชายแท้ เป็นเจ้าของร้านเวดดิงที่ฉันไปใช้บริการ ส่วนไอ้ที่หน้าหล่อๆ ดูตุ้งติ้งหน่อยๆ น่ะ...” ดารินทร์ปรายตามองปราณปริยานิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อ “...แฟนใหม่ของอดีตว่าที่เจ้าบ่าวของยายป่านน่ะ”
“หา!” หลินอุทานอย่างตกใจ ก่อนจะทำคอหดพลางเหลือบตามองไปยังสองหนุ่มที่นั่งห่างออกไปไม่กี่โต๊ะ
“ชู่! เบาๆ สิแก”
“ขอโทษ ก็มันตกใจนี่ แต่ที่แกบอกว่าคนหน้าสวยคือผู้ชายแท้น่ะจริงเหรอ แถมทำร้านเวดดิงด้วย ไม่ใช่สองคนนี้เป็นกิ๊กกันหรือ” หลินที่ยังทำคอหดไม่เลิกกระซิบถามดารินทร์เบาๆ
“ไม่ใช่ คุณเวธน์แฟนฉันยืนยันแล้ว เขาเป็นเพื่อนสนิทกัน”
“เพื่อนสนิทคิด...” หลินหยุดคำพูดที่จะหลุดจากปากเมื่อดารินทร์กับปราณปริยาทำท่าตั้งใจฟัง เธอคิดว่าไม่สมควรในเมื่อดารินทร์กำลังจะแต่งงาน แถมว่าที่เจ้าบ่าวก็เป็นเพื่อนสนิทกับหนุ่มหน้าสวยนั้นด้วย “...คิดว่าอาจจะไม่รู้จริงก็ได้ จริงไหม”
“เขาคงไม่ได้กิ๊กกันแต่อาจจะมาคุยเรื่องงานก็ได้ คือคุณชาติกับยายมิคกี้เขาจะจัดงานแต่ง และก็ไปใช้บริการร้านคุณขวัญเหมือนฉันนี่แหละ แต่รู้สึกจะเจ้าปัญหา”
“หวังว่านะ เพราะดูยายมิคกี้อะไรนั่นท่าทางจะอี๋อ๋อน่าดู” หลินมองคนที่พวกเธอเอ่ยถึงพลางยิ้มแหยๆ
“ยายนี่ท่าทางจะแอบชอบคุณขวัญอยู่นะ แต่เท่าที่ดูแล้วคิดว่าคุณขวัญคงไม่เล่นด้วยหรอก”
“นั่นสิ หน้าตาอย่างนี้สงสัยมีแฟนแล้วแหงๆ” หลินเดาจากหน้าตา แม้จะสวยกว่าผู้ชายทั่วไปแต่ก็หน้าตาดี เป็นสเปกของผู้หญิงหลายๆ คน และอาจจะรวมถึงสเปกของเก้งกว้างด้วยก็ได้
“แต่คุณเวธน์บอกว่ายังนะ เห็นบอกว่าตั้งแต่รู้จักและคบหาเป็นเพื่อนกันมา ก็ไม่เห็นเขาสนใจใครเป็นพิเศษสักคน”
ปราณปริยากับหลินเงยหน้าขึ้นมาสบตากันโดยมิได้นัดหมาย ก่อนหลินจะชวนดารินทร์คุยเรื่องอื่น ขณะที่ปราณปริยานั้นแอบพิจารณาหนุ่มหน้าสวยเป็นระยะๆ
รูปหน้าไข่เรียวสวย จมูกโด่งเป็นสัน ปากแดงระเรื่อ ดูมุมไหนอิริยาบถไหนก็สวยกว่าผู้ชายทั่วไปมากถึงมากที่สุด และดูสีผมนั่นสิ สีดำไฮไลต์สีทอง ทั้งหน้าตา อาชีพการงาน รวมถึงบุคลิกการแต่งตัว ล้วนไม่ชวนให้เชื่อเลยว่าเป็นผู้ชายเต็มร้อย แต่จะเต็มร้อยหรือไม่เรื่องนั้นเธอไม่สน แต่คำพูดของดารินทร์เมื่อครู่ชวนให้สงสัย และหลินเองก็คงรู้สึกว่างานนี้...
‘เพื่อนสนิทอาจจะคิดไม่ซื่อเสียแล้ว’
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไม่อยากรอไม่อยากค้างสามารถซื้อรูปเล่มแบบเต็มๆ มาอ่านได้แล้วที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
ภาพมันฟ้อง (ต่อ)
“ออกความเห็นไง ออกความเห็น” ดารินทร์แย้งด้วยสีหน้าจริงจัง เห็นแล้วคนที่กำลังโดนหาคู่ให้ก็หัวเราะน้อยๆ ก่อนจะปฏิเสธน้ำใจเพื่อนๆ เสียงนุ่ม
“ขอบใจพวกเธอมากนะ แต่ตอนนี้ฉันอยากอยู่คนเดียว”
“จบข่าว ยายป่านไม่เล่นด้วย” หลินบอกพลางยักไหล่อย่างเซ็งๆ ไม่ต่างจากดารินทร์และฉัตรที่มองหน้ากันแล้วถอนหายใจ
“พวกเธอไม่ต้องไปคะยั้นคะยอยายป่านมากนักหรอก เชื่อสิว่าถึงเวลาก็มาเองแหละ” ปอยที่ป้อนนมเจ้าตัวเล็กอยู่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าหมดสนุกของเพื่อนแต่ละคน
“แล้วถ้าไม่มาล่ะ” หลินถาม
“ก็แสดงว่าเนื้อคู่ฉันไม่มีไง” ปราณปริยาตอบอย่างไม่อินังขังขอบว่าตัวเองอาจจะขึ้นคาน
“เป็นคำพูดที่หดหู่ดีเนาะ” ฉัตรหันไปพูดกับทุกคนอย่างหาแนวร่วม ซึ่งทั้งดารินทร์และหลินต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย
“พอๆ ฉันไม่คุยกับพวกเธอแล้ว สนใจหนูน้อยคนนี้ดีกว่า” ปราณปริยาก็รีบตัดบทไปหาหนูน้อยที่เพิ่งอิ่มนม ก่อนที่แนวร่วมทั้งสามจะเสนออะไรที่คงไม่พ้นเรื่องการจับคู่กับผู้ชายสักคนที่เพื่อนทั้งสามคิดว่าดีและเป็นแมน
เพื่อนฝูงที่นานๆ จะได้พบกันพร้อมหน้าพร้อมตา นอกจากจะมาเยี่ยมเจ้าตัวน้อยแล้ว สาวๆ ก็ยังมีเรื่องพูดคุยกันสารพัดจนกระทั่งเย็นแต่ละคนจึงขอตัวกลับ
ปราณปริยาเลยชวนทุกคนไปรับประทานข้าว หลินตอบรับอย่างไม่ต้องคิด เพราะแฟนหนุ่มเดินทางไปต่างประเทศอีกหลายวันกว่าจะกลับ แต่ฉัตรต้องขอตัวกลับเพราะมีนัดดินเนอร์กับสามี
การไปรับประทานอาหารครั้งนี้จึงเหลือแค่สามสาว และทั้งสามก็ลงมติเป็นเอกฉันท์ว่าไปที่ร้านอาหารของครอบครัวปราณปริยาซึ่งอยู่ภายในโรงแรมที่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก
“วันนี้เจ้าของร้านอาหารเลี้ยงทั้งที ฉันสั่งไม่อั้นนะยะ” หลินเอ่ยขึ้นลอยๆ ขณะที่ดูเมนูอาหารที่ชวนน้ำลายสอแทบทุกอย่าง
“ตามสบายเลย”
ถึงจะบอกว่าสั่งไม่อั้น แต่จริงๆ ทั้งสามก็สั่งมาพอรับประทานเท่านั้น เพียงแต่เยอะกว่าปกตินิดหน่อย ในระหว่างที่รับประทานไปก็คุยกันไปอย่างออกรส ขณะที่ดารินทร์ซึ่งเป็นคนหูตาไวก็สะกิดปราณปริยาที่นั่งข้างๆ
“อะไร”
“แกช่วยฉันดูหน่อยได้ไหมว่านั่นใช่คุณขวัญกับยายมิคกี้หรือเปล่า”
ปราณปริยาหันมามองดารินทร์ที่หรี่ตามองใครบางคนตรงประตูทางเข้า แล้วหันไปมองตามบ้าง
“คุณขวัญของแกฉันไม่แน่ใจนะ เพราะเอาจริงๆ คือจำหน้าไม่ได้ แต่อีกคนน่ะใช่” ยืนยันแค่นั้นปราณปริยาก็เลิกสนใจผู้ชายสองคนที่เดินเคียงคู่กันเข้ามาภายในร้าน
แต่ดารินท์ยังไม่เลิกสนใจ ซึ่งไม่ต่างจากหลินที่เอี้ยวตัวไปมองตามสายตาของดารินทร์แล้วถามด้วยความสงสัย
“พวกเธอกำลังมองใครอยู่เหรอ”
“ก็ผู้ชายสองคน ไม่ใช่สิ ผู้ชายแท้คนหนึ่งกับผู้ชายไม่แท้อีกคนมากกว่า” ดารินทร์ตอบพลางจ้องคนทั้งคู่ไม่วางตา
“ผู้ชายที่หน้าสวยๆ น่ะเหรอ ผู้ชายอะไรเนี่ย เล่นเอาซะผู้หญิงอย่างฉันอาย” หลินบอกเสียงกลั้วหัวเราะ
“คนหน้าสวยๆ น่ะผู้ชายแท้ เป็นเจ้าของร้านเวดดิงที่ฉันไปใช้บริการ ส่วนไอ้ที่หน้าหล่อๆ ดูตุ้งติ้งหน่อยๆ น่ะ...” ดารินทร์ปรายตามองปราณปริยานิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อ “...แฟนใหม่ของอดีตว่าที่เจ้าบ่าวของยายป่านน่ะ”
“หา!” หลินอุทานอย่างตกใจ ก่อนจะทำคอหดพลางเหลือบตามองไปยังสองหนุ่มที่นั่งห่างออกไปไม่กี่โต๊ะ
“ชู่! เบาๆ สิแก”
“ขอโทษ ก็มันตกใจนี่ แต่ที่แกบอกว่าคนหน้าสวยคือผู้ชายแท้น่ะจริงเหรอ แถมทำร้านเวดดิงด้วย ไม่ใช่สองคนนี้เป็นกิ๊กกันหรือ” หลินที่ยังทำคอหดไม่เลิกกระซิบถามดารินทร์เบาๆ
“ไม่ใช่ คุณเวธน์แฟนฉันยืนยันแล้ว เขาเป็นเพื่อนสนิทกัน”
“เพื่อนสนิทคิด...” หลินหยุดคำพูดที่จะหลุดจากปากเมื่อดารินทร์กับปราณปริยาทำท่าตั้งใจฟัง เธอคิดว่าไม่สมควรในเมื่อดารินทร์กำลังจะแต่งงาน แถมว่าที่เจ้าบ่าวก็เป็นเพื่อนสนิทกับหนุ่มหน้าสวยนั้นด้วย “...คิดว่าอาจจะไม่รู้จริงก็ได้ จริงไหม”
“เขาคงไม่ได้กิ๊กกันแต่อาจจะมาคุยเรื่องงานก็ได้ คือคุณชาติกับยายมิคกี้เขาจะจัดงานแต่ง และก็ไปใช้บริการร้านคุณขวัญเหมือนฉันนี่แหละ แต่รู้สึกจะเจ้าปัญหา”
“หวังว่านะ เพราะดูยายมิคกี้อะไรนั่นท่าทางจะอี๋อ๋อน่าดู” หลินมองคนที่พวกเธอเอ่ยถึงพลางยิ้มแหยๆ
“ยายนี่ท่าทางจะแอบชอบคุณขวัญอยู่นะ แต่เท่าที่ดูแล้วคิดว่าคุณขวัญคงไม่เล่นด้วยหรอก”
“นั่นสิ หน้าตาอย่างนี้สงสัยมีแฟนแล้วแหงๆ” หลินเดาจากหน้าตา แม้จะสวยกว่าผู้ชายทั่วไปแต่ก็หน้าตาดี เป็นสเปกของผู้หญิงหลายๆ คน และอาจจะรวมถึงสเปกของเก้งกว้างด้วยก็ได้
“แต่คุณเวธน์บอกว่ายังนะ เห็นบอกว่าตั้งแต่รู้จักและคบหาเป็นเพื่อนกันมา ก็ไม่เห็นเขาสนใจใครเป็นพิเศษสักคน”
ปราณปริยากับหลินเงยหน้าขึ้นมาสบตากันโดยมิได้นัดหมาย ก่อนหลินจะชวนดารินทร์คุยเรื่องอื่น ขณะที่ปราณปริยานั้นแอบพิจารณาหนุ่มหน้าสวยเป็นระยะๆ
รูปหน้าไข่เรียวสวย จมูกโด่งเป็นสัน ปากแดงระเรื่อ ดูมุมไหนอิริยาบถไหนก็สวยกว่าผู้ชายทั่วไปมากถึงมากที่สุด และดูสีผมนั่นสิ สีดำไฮไลต์สีทอง ทั้งหน้าตา อาชีพการงาน รวมถึงบุคลิกการแต่งตัว ล้วนไม่ชวนให้เชื่อเลยว่าเป็นผู้ชายเต็มร้อย แต่จะเต็มร้อยหรือไม่เรื่องนั้นเธอไม่สน แต่คำพูดของดารินทร์เมื่อครู่ชวนให้สงสัย และหลินเองก็คงรู้สึกว่างานนี้...
‘เพื่อนสนิทอาจจะคิดไม่ซื่อเสียแล้ว’
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไม่อยากรอไม่อยากค้างสามารถซื้อรูปเล่มแบบเต็มๆ มาอ่านได้แล้วที่ http://www.satapornbooks.co.th/SPBecommerce/product_details/3389/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D
E-book : https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMTgyNTMyIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ1NzkiO30
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ก.พ. 2559, 00:10:32 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ก.พ. 2559, 00:10:32 น.
จำนวนการเข้าชม : 1062
| << ตอนที่ 7 ภาพมันฟ้อง 50% | ตอนที่ 8 การเจอกันอีกครั้ง 50% >> |