: + : + : + : + : ผู้ช่วยกามเทพ : + : + : + : + :
นี่มันไม่ใช่แค่พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก หรือราหูอมธรรมดาละ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
อิงอรุณ เทียมสุบรรณ ทายาทคนเล็กบริษัทเครื่องดื่มชูกำลังอันดับหนึ่ง และเจ้าของบริษัทจับคู่ยอดฮิตแห่งยุค อยากรู้นักว่าเธอเคยไปบนบานศาลกล่าวที่ไหนแล้วลืมแก้บนหรือเปล่า ทำไมเรื่องวุ่นๆถึงประดังเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ไม่รู้
เพราะถูกแม่จับคลุมถุงชนกับคนแปลกหน้า ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเลี้ยงอย่างเอาแต่ใจมาตลอดจึงประกาศกร้าวขอแต่งงานกับเพื่อนสนิทเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน แต่โชคร้ายที่แม่เล่นใหญ่ชนิดรัชดาลัยเธียเตอร์ชิดซ้าย เมื่อบังคับกันดีๆไม่ได้ ท่านจึงตัดความช่วยเหลือทางการเงินจนเหี้ยน ทำให้เธอยิ่งต้องเอาชนะคำสั่งของแม่ให้ได้
สาวัช ปรเมศวร์ เกิดมาในฐานะลูกเมียน้อย เขาจึงทำตัวให้เลือนรางที่สุด เมื่อบ้านที่พรั่งพร้อมด้วยเงินทอง ชื่อเสียงและอำนาจ แต่กลับไม่เคยมีความรักให้เขาสักนิด สาวัชจึงชดเชยให้ตัวเองด้วยการปฏิเสธทุกคำร้องขอจากคนภายนอก ใครๆก็ว่าเขาเย็นชา ไร้น้ำใจ ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ แต่สาวัชก็ไม่เคยแคร์
ครั้นหนทางแห่งผลประโยชน์ชักนำ อิงอรุณจำต้องเข้าขอความช่วยเหลือจากสาวัช เมื่อคนหนึ่งเติบโตด้วยความรักพร้อมพรั่งรอบกายจนกลายเป็นคนแสนเอาแต่ใจ ต้องมาเจอกับคนที่ชีวิตแล้งไร้ความรักแถมยังไม่เคยตามใจใคร ย่อมต้องมีสักคนเป็นฝ่ายถอย!
เมื่อคนสุดขั้วสองคนต้องมาเจอกันในภารกิจเอาตัวรอดของอิงอรุณ ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แต่คนที่ใจอ่อนก่อน บอกรักก่อน อาจไม่ใช่คนแพ้เสมอไปก็ได้!
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หายไปสองปี หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่ลืมสิริณกันนะค้า
ผู้ช่วยกามเทพ เป็นตอนต่อของ สนิมดอกรักค่ะ
อ่านแยกกันได้ ไม่มีปัญหา
แต่ถ้าอ่านสนิมดอกรักก่อนจะยิ่งได้อรรถรสสุดฤทธิ์ (ขายของค่ะ 555)
เช่นเคยนะคะ สิริณยินดีและน้อมรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
จะติก็ได้ ชมก็ยิ่งดี อ่านแล้วจัดเต็มกันได้เลย
มิต้องกลัวคนเขียนนอยด์ค่ะ
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
www.facebook.com/SirinFC
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 44 (25%)
“พูดอะไรออกมา รู้ตัวหรือเปล่า” สาวัชมีสีหน้าคล้ายเด็กทำผิดแล้วถูกคุณครูจับได้ ซึ่งนั่นทำให้อิงอรุณยิ่งมั่นใจว่าเธอมาถูกทางแล้ว
“ที่อิงพูดในส่วนของอิง อิงมั่นใจว่าคิดอย่างนั้น แล้วคุณสาวัชล่ะคะ อิงพูดในส่วนของคุณถูกหรือเปล่า”
“คุณทำแบบนี้ทำไม คุณก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์”
“มีสิคะ ถ้าเรารักใครแล้วเราไม่พูดออกไป อีกฝ่ายจะรู้ได้ยังไง อิงก็แค่กำลังซื่อสัตย์กับตัวเอง แต่คุณต่างหากที่ไม่กล้าพอที่จะยอมรับความจริง”
“ความจริงที่รู้ไปก็แก้ไขอะไรไม่ได้ บางเรื่องไม่รู้ดีกว่า”
“แล้วถ้าอิงกำลังจะถอนหมั้น การรู้ความจริงนี้จะมีประโยชน์ขึ้นไหมคะ” แรกทีเดียวอิงอรุณตั้งใจว่าจะค่อยๆชักแม่น้ำทั้งห้าแล้วบอกเขาเรื่องการถอนหมั้น แต่ดูเหมือนว่าจะทำตามแผนไม่ได้เสียแล้ว สาวัชปิดหูปิดตาจากทุกสิ่งตรงหน้า เขาไม่เห็นกระทั่งสีหน้าแววตาของเธอ จมตัวเองอยู่แต่กับการหมั้นนั่น
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “คุณสนุกมากเหรอ ที่ได้ปั่นหัวผมเล่นอย่างนี้”
อิงอรุณส่ายหน้า ยิ้มปลอบประโลม “ด้วยเหตุผลบางอย่าง อิงก็เลยยังถอนหมั้นตอนนี้ไม่ได้ แต่อีกไม่นานการหมั้นจะสิ้นสุดลงค่ะ”
“แต่คุณรักพันเทพ” นี่คงเป็นสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจชายหนุ่ม
“อิงรักเทพอย่างที่เพื่อนคนนึงพึงรักเพื่อนอีกคนนึงเท่านั้นเอง”
“แต่คุณก็ไปค้างกับเขา”
“ก็คุณสาวัชไม่ใช่เหรอคะ ที่โทร.บอกให้เทพไปรับอิง”
ดอกเตอร์จากอเมริกาเม้มปากแน่น มองออกว่ามีบางเรื่องในใจ
หญิงสาวเอนตัวไปใกล้เขา ทำใจกล้าๆกอดแขนแข็งแรงไว้ขณะวางศีรษะพิงบ่าคนข้างกาย “คุณสาวัชกำลังคิดอะไรอยู่คะ หรือว่าคุณไม่เชื่อที่อิงบอกว่ารักเทพอย่างเพื่อน”
“บนโลกนี้ไม่เคยมีปาฏิหาริย์หรอก” เขาพึมพำทดท้อใจ
“คุณสาวัชพูดซะอิงอยากเป็นแม่มดเลย จะได้เสกปาฏิหาริย์ให้คำขอของคุณเป็นจริง” หญิงสาวทำเสียงล้อเลียน ยิ้มหน้าเป็น หวังว่าจะพยุงบรรยากาศให้ดีขึ้น
"ไม่ต้องเป็นแม่มดหรอก เพราะผมเชื่อว่าปาฏิหาริย์ไม่ใช่การเดินบนน้ำ หรือบินอยู่บนอากาศ แต่ปาฏิหาริย์คือ การเดินอยู่บนผืนดินและมีความสุขในทุกย่างก้าวต่างหาก"
อิงอรุณเพิ่งรู้ว่าตัวเองทั้งอ่อนใจและสงสารผู้ชายคนนี้เป็นทวีคูณ แค่การมีความสุขในทุกย่างก้าว เขายังคิดว่าเป็นเรื่องยาก! โลกที่เขาอยู่และเติบโตมานี่มันหน้าตายังไงกันนะ เลวร้ายได้ขนาดนี้เชียวหรือ ถึงขนาดทำให้สาวัชไม่เคยเชื่อว่าตัวเองก็สมควรได้รับสิ่งดีๆ มีเรื่องดีๆในชีวิตบ้าง!
หญิงสาวสบตาสาวัช “มาจากหนังสือขอบคุณสรรพสิ่ง ของท่านติช นัท ฮันท์ ใช่ไหมคะ ดีจังที่คุณเป็นนักอ่าน อิงชอบคนอ่านหนังสือเยอะๆ”
“คุณก็เป็นนักอ่านเหมือนกัน”
“ชมใช่ไหมเนี่ย แล้วคุณสาวัชอยากมีแฟนเป็นนักอ่านด้วยหรือเปล่าคะ”
“ผมไม่อยู่ในสถานะที่จะอาจเอื้อมขนาดนั้นหรอกอิงอรุณ” เขาถอนหายใจลึก “ก่อนออกมาตามหาคุณ ผมเพิ่งขายหุ้นบริษัททั้งหมดที่มีให้พ่อคุณไป”
“คุณขายหุ้น? เกิดอะไรขึ้นคะ” อิงอรุณเสียงสูง หน้าตื่น สีหน้ากังวลห่วงใยฉายชัด
“คุณก็รู้อยู่แล้ว ยังต้องถามอีกเหรอ”
“รู้อะไรคะ” หญิงสาวส่ายศีรษะดิก “อิงไม่รู้อะไรสักอย่าง คุณสาวัชเล่าให้อิงฟังได้ไหมคะ”
เพราะตั้งใจสังเกตอยู่แล้ว เธอจึงเห็นถนัดตาว่าสีหน้าสาวัชแปรเปลี่ยนไป ดวงตาคมกริบฉายแววเจ็บปวดร้าวราน แค่เห็นสีหน้าเขา อิงอรุณก็พอเดาได้ว่าเรื่องที่อยู่ในใจชายหนุ่มต้องร้ายแรงมากแน่นอน
“ที่คุณขอส่วนแบ่งจากพ่อนั่น ตอนนี้คุณได้มันไปแล้ว ไม่ต้องฝืนทำอะไรเพื่อให้ใครตายใจอีกแล้ว”
อิงอรุณหน้ามุ่ย “แต่อิงไม่เคยขอส่วนแบ่งอะไรจากพ่อนี่คะ”
“ยี่สิบเปอร์เซ็นต์นั่นไง”
“ยี่สิบเปอร์เซ็นต์?” อิงอรุณขมวดคิ้ว “อิงไม่เคยขออะไรจากพ่อจริงๆนะ”
“อิงกำลังพยายามทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด ถ้างานสำเร็จแล้ว อย่าลืมกำไรส่วนแบ่งของอิงนะคะ” ประโยคนี้คงตอกประทับอยู่ในหัวใจสาวัช เพราะเขาทวนคำพูดให้เธอฟังดุจท่องอาขยานจนขึ้นใจ
หญิงสาวกลอกตาใคร่ครวญอยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายจึงสบตาเขาด้วยสายตางุนงง “แต่ว่านั่นอิงคุยกับแม่นะคะ แม่ไปเจรจากับหลวงปู่ขอเช่ากำไล พวกสร้อยข้อมือหินปลุกเสกน่ะค่ะ แม่อยากได้มาแจกเพื่อนๆ แต่ยังไม่สำเร็จ แม่บอกว่าอิงเป็นลูกศิษย์คนโปรด ถ้าอิงไปอ้อนวอน ท่านอาจจะเมตตาให้อิง”
“สร้อยหิน?” สาวัชทำสีหน้าไม่เชื่อถือ
เธอเปิดกระเป๋าหยิบสร้อยหินสีชมพูหวานฉ่ำที่ห่อใส่ถุงผ้าโปร่งสีทองอย่างดี “นี่ไงคะ สร้อยข้อมือหินโรสควอตซ์ เขากำลังฮิตกันเป็นกระแส พอหลวงปู่ท่านยอมใจอ่อน อิงก็เลยขอแบ่งจากแม่มาให้ลูกค้าที่บริษัทเช่าต่อด้วย”
สาวัชมีสีหน้าพิพักพิพ่วนอย่างบอกไม่ถูก
หญิงสาวยิ้มฝืดๆ “คุณหมิ่นน้ำใจอิง หาว่าอิงแกล้งเข้ามาตีสนิทกับคุณเพื่อซื้อหุ้นบริษัทคุณหรือคะ”
อิงอรุณจึงแบมือไปตรงหน้าเขา ครั้นเห็นสายตาแสดงความสงสัยจึงเฉลย “ติดค้างคำขอโทษอิงหนึ่งคำแล้วนะคะ โทษฐานเข้าใจอิงผิด”
“ผมขอโทษ” น้ำเสียงเขาเจือรอยรู้สึกผิด ขณะแววตาบอกความโล่งอก “ผมยกหุ้นที่พ่อให้คืนคุณหยงไปหมดแล้ว ตอนนี้ผมเหลือแต่ตัว ฐานะเรานับวันมีแต่จะห่างกันออกไปเรื่อยๆ” เขาเอ่ยอย่างทดท้อ
“ก็ดีสิคะ อิงจะได้ใช้เงินซื้อคุณสาวัชซะเลย” เธอจงใจเย้าอย่างล้อเลียน และก็ต้องหัวเราะขันๆเมื่อสาวัชมีสีหน้าพิพักพิพ่วนอีกครั้ง
“ล้อเล่นค่ะ แหม...” หญิงสาวลากเสียงยาว “คุณสาวัชอย่างว่าอิงหมิ่นน้ำใจคุณเลย แต่เงินไม่เคยเป็นเรื่องสำคัญของอิงจริงๆ อิงแค่อยากใช้ชีวิตอย่างผู้หญิงที่ถูกรักตลอดไป แค่นั้นก็พอแล้ว ซึ่งมันจะเป็นไปไม่ได้เลย ถ้าคุณไม่ให้ความร่วมมือน่ะ” เธอขู่หน้าตาเฉย
เห็นคู่สนทนานิ่ง อิงอรุณจึงเหลียวไปสบตาเขาตรงๆ “คุณจะไม่พูดอะไรสักคำเลยหรือคะ”
“ฟ้าใกล้มืดแล้ว เรากลับกันเถอะ” เขาเฉไฉเปลี่ยนเรื่องทำให้อิงอรุณชักน้อยใจครามครัน ใครสักคนเคยบอกไว้ว่าในความสัมพันธ์ของคนสองคน เมื่อไรที่เหนื่อยก็พัก แต่ถ้าเขาไม่รักก็จงพอ! บางทีเธออาจมาถึงจุดที่ควรจะหยุดได้แล้ว
“คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ อิงอยากอยู่ที่นี่อีกสักพัก”
“ใกล้ค่ำแล้ว นี่ไม่ใช่เวลาเหมาะที่คุณจะมานั่งทอดอารมณ์ศิลปินหรอก”
“คุณไม่กลับ งั้นอิงไปเองค่ะ” อิงอรุณโยนไพ่ใบสุดท้ายด้วยการแสร้งเอ่ยเสียงเศร้า พลางลุกขึ้นยืน
พลันข้อมือเธอกลับถูกยุดไว้ “คุณอิง”
หญิงสาวเหลียวไปสบตาเขา “เคยมีใครคนนึงบอกอิงว่า อย่าเรียกชื่อเขาเลย เพราะมันเจ็บปวดที่ต้องหันกลับไปเจอกับความว่างเปล่า”
“ผมชอบคุณ”
หญิงสาวส่ายหน้า “นั่นไม่ใช่สิ่งที่อิงอยากได้ยินค่ะ”
สาวัชถอนหายใจลึก สุดท้ายเขาจึงกระตุกมือดึงเธอให้กลับลงไปนั่งอีกครั้ง
อิงอรุณนั่งพับขาหันหน้าเข้าหาชายหนุ่ม ตั้งใจรอฟังว่าเขาจะพูดอะไร นาน...ชายหนุ่มจึงเอ่ยคำที่เธออยากฟังที่สุดออกมาเสียที
“ผมรักคุณ”
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
รอกันมานาน
สมหวังซะที ฮี่ๆๆ
หวังว่าตอนนี้จะทำให้คุณผู้อ่านจิกหมอนกันพอประมาณนะคะ
หวานๆกว่านี้ยังมีอีกเยอะค่ะ โปรดอดใจคอย 5555
“ที่อิงพูดในส่วนของอิง อิงมั่นใจว่าคิดอย่างนั้น แล้วคุณสาวัชล่ะคะ อิงพูดในส่วนของคุณถูกหรือเปล่า”
“คุณทำแบบนี้ทำไม คุณก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์”
“มีสิคะ ถ้าเรารักใครแล้วเราไม่พูดออกไป อีกฝ่ายจะรู้ได้ยังไง อิงก็แค่กำลังซื่อสัตย์กับตัวเอง แต่คุณต่างหากที่ไม่กล้าพอที่จะยอมรับความจริง”
“ความจริงที่รู้ไปก็แก้ไขอะไรไม่ได้ บางเรื่องไม่รู้ดีกว่า”
“แล้วถ้าอิงกำลังจะถอนหมั้น การรู้ความจริงนี้จะมีประโยชน์ขึ้นไหมคะ” แรกทีเดียวอิงอรุณตั้งใจว่าจะค่อยๆชักแม่น้ำทั้งห้าแล้วบอกเขาเรื่องการถอนหมั้น แต่ดูเหมือนว่าจะทำตามแผนไม่ได้เสียแล้ว สาวัชปิดหูปิดตาจากทุกสิ่งตรงหน้า เขาไม่เห็นกระทั่งสีหน้าแววตาของเธอ จมตัวเองอยู่แต่กับการหมั้นนั่น
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “คุณสนุกมากเหรอ ที่ได้ปั่นหัวผมเล่นอย่างนี้”
อิงอรุณส่ายหน้า ยิ้มปลอบประโลม “ด้วยเหตุผลบางอย่าง อิงก็เลยยังถอนหมั้นตอนนี้ไม่ได้ แต่อีกไม่นานการหมั้นจะสิ้นสุดลงค่ะ”
“แต่คุณรักพันเทพ” นี่คงเป็นสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจชายหนุ่ม
“อิงรักเทพอย่างที่เพื่อนคนนึงพึงรักเพื่อนอีกคนนึงเท่านั้นเอง”
“แต่คุณก็ไปค้างกับเขา”
“ก็คุณสาวัชไม่ใช่เหรอคะ ที่โทร.บอกให้เทพไปรับอิง”
ดอกเตอร์จากอเมริกาเม้มปากแน่น มองออกว่ามีบางเรื่องในใจ
หญิงสาวเอนตัวไปใกล้เขา ทำใจกล้าๆกอดแขนแข็งแรงไว้ขณะวางศีรษะพิงบ่าคนข้างกาย “คุณสาวัชกำลังคิดอะไรอยู่คะ หรือว่าคุณไม่เชื่อที่อิงบอกว่ารักเทพอย่างเพื่อน”
“บนโลกนี้ไม่เคยมีปาฏิหาริย์หรอก” เขาพึมพำทดท้อใจ
“คุณสาวัชพูดซะอิงอยากเป็นแม่มดเลย จะได้เสกปาฏิหาริย์ให้คำขอของคุณเป็นจริง” หญิงสาวทำเสียงล้อเลียน ยิ้มหน้าเป็น หวังว่าจะพยุงบรรยากาศให้ดีขึ้น
"ไม่ต้องเป็นแม่มดหรอก เพราะผมเชื่อว่าปาฏิหาริย์ไม่ใช่การเดินบนน้ำ หรือบินอยู่บนอากาศ แต่ปาฏิหาริย์คือ การเดินอยู่บนผืนดินและมีความสุขในทุกย่างก้าวต่างหาก"
อิงอรุณเพิ่งรู้ว่าตัวเองทั้งอ่อนใจและสงสารผู้ชายคนนี้เป็นทวีคูณ แค่การมีความสุขในทุกย่างก้าว เขายังคิดว่าเป็นเรื่องยาก! โลกที่เขาอยู่และเติบโตมานี่มันหน้าตายังไงกันนะ เลวร้ายได้ขนาดนี้เชียวหรือ ถึงขนาดทำให้สาวัชไม่เคยเชื่อว่าตัวเองก็สมควรได้รับสิ่งดีๆ มีเรื่องดีๆในชีวิตบ้าง!
หญิงสาวสบตาสาวัช “มาจากหนังสือขอบคุณสรรพสิ่ง ของท่านติช นัท ฮันท์ ใช่ไหมคะ ดีจังที่คุณเป็นนักอ่าน อิงชอบคนอ่านหนังสือเยอะๆ”
“คุณก็เป็นนักอ่านเหมือนกัน”
“ชมใช่ไหมเนี่ย แล้วคุณสาวัชอยากมีแฟนเป็นนักอ่านด้วยหรือเปล่าคะ”
“ผมไม่อยู่ในสถานะที่จะอาจเอื้อมขนาดนั้นหรอกอิงอรุณ” เขาถอนหายใจลึก “ก่อนออกมาตามหาคุณ ผมเพิ่งขายหุ้นบริษัททั้งหมดที่มีให้พ่อคุณไป”
“คุณขายหุ้น? เกิดอะไรขึ้นคะ” อิงอรุณเสียงสูง หน้าตื่น สีหน้ากังวลห่วงใยฉายชัด
“คุณก็รู้อยู่แล้ว ยังต้องถามอีกเหรอ”
“รู้อะไรคะ” หญิงสาวส่ายศีรษะดิก “อิงไม่รู้อะไรสักอย่าง คุณสาวัชเล่าให้อิงฟังได้ไหมคะ”
เพราะตั้งใจสังเกตอยู่แล้ว เธอจึงเห็นถนัดตาว่าสีหน้าสาวัชแปรเปลี่ยนไป ดวงตาคมกริบฉายแววเจ็บปวดร้าวราน แค่เห็นสีหน้าเขา อิงอรุณก็พอเดาได้ว่าเรื่องที่อยู่ในใจชายหนุ่มต้องร้ายแรงมากแน่นอน
“ที่คุณขอส่วนแบ่งจากพ่อนั่น ตอนนี้คุณได้มันไปแล้ว ไม่ต้องฝืนทำอะไรเพื่อให้ใครตายใจอีกแล้ว”
อิงอรุณหน้ามุ่ย “แต่อิงไม่เคยขอส่วนแบ่งอะไรจากพ่อนี่คะ”
“ยี่สิบเปอร์เซ็นต์นั่นไง”
“ยี่สิบเปอร์เซ็นต์?” อิงอรุณขมวดคิ้ว “อิงไม่เคยขออะไรจากพ่อจริงๆนะ”
“อิงกำลังพยายามทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด ถ้างานสำเร็จแล้ว อย่าลืมกำไรส่วนแบ่งของอิงนะคะ” ประโยคนี้คงตอกประทับอยู่ในหัวใจสาวัช เพราะเขาทวนคำพูดให้เธอฟังดุจท่องอาขยานจนขึ้นใจ
หญิงสาวกลอกตาใคร่ครวญอยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายจึงสบตาเขาด้วยสายตางุนงง “แต่ว่านั่นอิงคุยกับแม่นะคะ แม่ไปเจรจากับหลวงปู่ขอเช่ากำไล พวกสร้อยข้อมือหินปลุกเสกน่ะค่ะ แม่อยากได้มาแจกเพื่อนๆ แต่ยังไม่สำเร็จ แม่บอกว่าอิงเป็นลูกศิษย์คนโปรด ถ้าอิงไปอ้อนวอน ท่านอาจจะเมตตาให้อิง”
“สร้อยหิน?” สาวัชทำสีหน้าไม่เชื่อถือ
เธอเปิดกระเป๋าหยิบสร้อยหินสีชมพูหวานฉ่ำที่ห่อใส่ถุงผ้าโปร่งสีทองอย่างดี “นี่ไงคะ สร้อยข้อมือหินโรสควอตซ์ เขากำลังฮิตกันเป็นกระแส พอหลวงปู่ท่านยอมใจอ่อน อิงก็เลยขอแบ่งจากแม่มาให้ลูกค้าที่บริษัทเช่าต่อด้วย”
สาวัชมีสีหน้าพิพักพิพ่วนอย่างบอกไม่ถูก
หญิงสาวยิ้มฝืดๆ “คุณหมิ่นน้ำใจอิง หาว่าอิงแกล้งเข้ามาตีสนิทกับคุณเพื่อซื้อหุ้นบริษัทคุณหรือคะ”
อิงอรุณจึงแบมือไปตรงหน้าเขา ครั้นเห็นสายตาแสดงความสงสัยจึงเฉลย “ติดค้างคำขอโทษอิงหนึ่งคำแล้วนะคะ โทษฐานเข้าใจอิงผิด”
“ผมขอโทษ” น้ำเสียงเขาเจือรอยรู้สึกผิด ขณะแววตาบอกความโล่งอก “ผมยกหุ้นที่พ่อให้คืนคุณหยงไปหมดแล้ว ตอนนี้ผมเหลือแต่ตัว ฐานะเรานับวันมีแต่จะห่างกันออกไปเรื่อยๆ” เขาเอ่ยอย่างทดท้อ
“ก็ดีสิคะ อิงจะได้ใช้เงินซื้อคุณสาวัชซะเลย” เธอจงใจเย้าอย่างล้อเลียน และก็ต้องหัวเราะขันๆเมื่อสาวัชมีสีหน้าพิพักพิพ่วนอีกครั้ง
“ล้อเล่นค่ะ แหม...” หญิงสาวลากเสียงยาว “คุณสาวัชอย่างว่าอิงหมิ่นน้ำใจคุณเลย แต่เงินไม่เคยเป็นเรื่องสำคัญของอิงจริงๆ อิงแค่อยากใช้ชีวิตอย่างผู้หญิงที่ถูกรักตลอดไป แค่นั้นก็พอแล้ว ซึ่งมันจะเป็นไปไม่ได้เลย ถ้าคุณไม่ให้ความร่วมมือน่ะ” เธอขู่หน้าตาเฉย
เห็นคู่สนทนานิ่ง อิงอรุณจึงเหลียวไปสบตาเขาตรงๆ “คุณจะไม่พูดอะไรสักคำเลยหรือคะ”
“ฟ้าใกล้มืดแล้ว เรากลับกันเถอะ” เขาเฉไฉเปลี่ยนเรื่องทำให้อิงอรุณชักน้อยใจครามครัน ใครสักคนเคยบอกไว้ว่าในความสัมพันธ์ของคนสองคน เมื่อไรที่เหนื่อยก็พัก แต่ถ้าเขาไม่รักก็จงพอ! บางทีเธออาจมาถึงจุดที่ควรจะหยุดได้แล้ว
“คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ อิงอยากอยู่ที่นี่อีกสักพัก”
“ใกล้ค่ำแล้ว นี่ไม่ใช่เวลาเหมาะที่คุณจะมานั่งทอดอารมณ์ศิลปินหรอก”
“คุณไม่กลับ งั้นอิงไปเองค่ะ” อิงอรุณโยนไพ่ใบสุดท้ายด้วยการแสร้งเอ่ยเสียงเศร้า พลางลุกขึ้นยืน
พลันข้อมือเธอกลับถูกยุดไว้ “คุณอิง”
หญิงสาวเหลียวไปสบตาเขา “เคยมีใครคนนึงบอกอิงว่า อย่าเรียกชื่อเขาเลย เพราะมันเจ็บปวดที่ต้องหันกลับไปเจอกับความว่างเปล่า”
“ผมชอบคุณ”
หญิงสาวส่ายหน้า “นั่นไม่ใช่สิ่งที่อิงอยากได้ยินค่ะ”
สาวัชถอนหายใจลึก สุดท้ายเขาจึงกระตุกมือดึงเธอให้กลับลงไปนั่งอีกครั้ง
อิงอรุณนั่งพับขาหันหน้าเข้าหาชายหนุ่ม ตั้งใจรอฟังว่าเขาจะพูดอะไร นาน...ชายหนุ่มจึงเอ่ยคำที่เธออยากฟังที่สุดออกมาเสียที
“ผมรักคุณ”
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
รอกันมานาน
สมหวังซะที ฮี่ๆๆ
หวังว่าตอนนี้จะทำให้คุณผู้อ่านจิกหมอนกันพอประมาณนะคะ
หวานๆกว่านี้ยังมีอีกเยอะค่ะ โปรดอดใจคอย 5555
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 ส.ค. 2559, 12:45:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ส.ค. 2559, 12:46:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 1471
| << ตอนที่ 43 (100%) | ตอนที่ 44 (50%) >> |
นักอ่านเหนียวหนึบ 1 ส.ค. 2559, 13:53:37 น.
อิชชชชชชชย้ะ คนดี ทำดี ต้องได้ดี ฮิ้ววววววววว เค้ายืนเขินบิดๆ อยู่หลังต้นไม้ เห็นเค้าป้ะ
อิชชชชชชชย้ะ คนดี ทำดี ต้องได้ดี ฮิ้ววววววววว เค้ายืนเขินบิดๆ อยู่หลังต้นไม้ เห็นเค้าป้ะ
ตามหาฝัน 1 ส.ค. 2559, 15:24:24 น.
กว่าจะบอกรักได้ ลุ้นแทบแย่
กว่าจะบอกรักได้ ลุ้นแทบแย่
goldensun 1 ส.ค. 2559, 19:20:38 น.
เคลียร์ที่สาวัชเข้าใจผิดได้แล้ว แต่ความจริงอิงก็ยังบอกไม่หมด แต่ดร.สาวัชก็ใจอ่อน ยอมบอกรักอิงแล้ว
ว่าแต่ นายพลสั่งใครคะ หรือใครโดนจับ ในเมื่อพันเทพตัดหน้ารับอิงไปก่อนแล้ว
เคลียร์ที่สาวัชเข้าใจผิดได้แล้ว แต่ความจริงอิงก็ยังบอกไม่หมด แต่ดร.สาวัชก็ใจอ่อน ยอมบอกรักอิงแล้ว
ว่าแต่ นายพลสั่งใครคะ หรือใครโดนจับ ในเมื่อพันเทพตัดหน้ารับอิงไปก่อนแล้ว
sumitt777 1 ส.ค. 2559, 19:30:21 น.
กรี๊ดด!!!!^^^^♡♡♡♡ บอกรักแล้ว
กรี๊ดด!!!!^^^^♡♡♡♡ บอกรักแล้ว
พอใจ 1 ส.ค. 2559, 20:36:36 น.
กรี๊ดๆๆๆ ทุบหมอนนนนน จิกหมอนไม่พอ รักคุณ แล้วไงต่อคะ อิอิ
กรี๊ดๆๆๆ ทุบหมอนนนนน จิกหมอนไม่พอ รักคุณ แล้วไงต่อคะ อิอิ
