คำสาปขังรัก
คุณจะทำอย่างไร...ถ้ารู้ว่าตัวเองต้องคำสาป ไม่สามารถจะมีรักที่ดีได้
ถ้ารู้ว่าทางเดินของรักโรยด้วยหนามและคราบน้ำตา
เราควรจะหยุด...หรือเดินต่อแม้จะกลัวจนใจสั่น
ถ้ารู้ว่าทางเดินของรักโรยด้วยหนามและคราบน้ำตา
เราควรจะหยุด...หรือเดินต่อแม้จะกลัวจนใจสั่น
Tags: คำสาป ความรัก พยากรณ์
ตอน: Prologue
ถ้าคุณรู้ว่าตัวเองต้องคำสาป ต้องเป็นทุกข์เพราะความรัก
ถ้าคุณรู้ว่าความรักที่กำลังเกิด จะจบลงด้วยรอยน้ำตา
คุณยังจะรักอยู่ไหม...หรือจะวิ่งหนีไปให้ไกล???
Justment...5 wands...and 10 swards...
ไพ่ 3 ใบที่เรียงกับอยู่บนโต๊ะ ตอบคำถามที่ทำให้แม่หมออย่างชนิศาถอนหายใจหนัก ๆ ยกมือกอดอกมองที่ไพ่ซึ่งวางเรียงอยู่นิ่ง เธอเม้มริมฝีปากเบา ๆ อย่างไม่ชอบใจนัก ก่อนจะยกมือรวบกองไพ่บนโต๊ะเข้ามารวมกัน จัดไพ่เรียบร้อยแล้วจึงวางในกล่องไม้สีดำวาดลายแปลกตา ห่อทับด้วยผ้ากำมะหยี่สีดำที่เธอใช้ปูโต๊ะ
"ไง...ดูอะไร" คนเป็นมารดาเอ่ยถามเมื่อเปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง
"เรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ" เธอคลี่ยิ้มเจื่อน ๆ หยิบห่อผ้าไปวางบนชั้นวางหนังสือที่กั้นเป็นช่องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ สำหรับวางอุปกรณ์เพื่อการทำนาย
"มีความรักเหรอ" มารดาเอ่ยถามหน้าตาเฉย ขณะนั่งลงบนโซฟาสีกาแฟที่ตั้งไว้มุมห้อง เอนตัวหยิบหนังสือที่วางไว้บนโต๊ะไม้ข้าง ๆ ขึ้นมาเปิดอ่าน
ชนิศานิ่งไปครู่ เดินไปนั่งข้างมารดา "ความรักอะไรกันคะ"
"ถูกใช่ไหม" ณัฐกานต์เงยหน้าจากหนังสือมาจ้องตาบุตรสาว แล้วชนิศาก็เป็นฝ่ายหลบตามารดา
"อีกสองวันจะมีคราส ราหูเข้าราศีสิงห์ ช่วงนี้หนูจะอ่อนไหวง่าย ขี้เหงา แล้วก็หลงงมงายกับความรัก...ระวังไว้ให้ดีเถอะ"
ชนิศากัดริมฝีปากเบา ๆ อย่างเคยชิน เอนตัวพิงผนังข้างโซฟาอย่างอ่อนล้า เอ่ยพึมพำเบา ๆ พลางแค่นหัวเราะในคอกึ่งหยัน "ใครจะกล้าล่ะคะ...ก็รู้อยู่แล้วว่ารักไม่ได้"
"รู้แล้วจะทำได้หรือเปล่ามันคนละเรื่องกัน" มารดาถอนใจ มองหน้าบุตรสาวด้วยความเข้าใจ "แม่ได้แค่บอก แต่หนูจะใช้ชีวิตยังไงก็เป็นเรื่องของหนู"
หญิงสาวพยักหน้ารับคำ นั่งมองมารดาอ่านหนังสือเงียบ ๆ
เธอกำลังคิดถึงคำทำนาย ก่อนหน้านี้ราว 2 เดือนก่อน เธอเพิ่งเปิดไพ่ชุดใหญ่แบบเซลติกครอส หน้าไพ่เตือนถึงใครบางคนที่กำลังจะเดินเข้ามาในชีวิต และเมื่อใครบางคนนั้นก้าวเข้ามาใกล้จนเธอไม่สามารถจะปิดตาปิดใจต่อไปได้ หญิงสาวก็ทำได้เพียงยอมรับความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นในใจ
นิสัยเสียอย่างหนึ่งของคนที่เคยร่ำเรียนศาสตร์แห่งการทำนาย คือมักจะโยนหินถามทางกับดวงดาวหรือไพ่ก่อนเลือกเดินในทุกทางแยก
หญิงสาวเลือกที่จะเปิดไพ่ 3 ใบ เอ่ยถามถึงความรู้สึกที่เพิ่งก่อตัวขึ้นในใจ เพราะใครบางคนที่เดินเข้ามาใกล้จนหัวใจสั่น เมื่อเปิดไพ่แต่ละใบ นักอ่านไพ่ย่อมรู้ความหมายที่ซ่อนอยู่ เหตุการณ์ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตถูกบอกเล่าผ่านภาพบนหน้าไพ่
เธอเคยเจ็บจนแทบไม่เหลือหัวใจให้เจ็บอีก ทั้งที่ตั้งใจว่าจะเดินเพียงคนเดียว มีความสุขด้วยหัวใจที่มั่นคง แต่เขากลับทำให้เธอหลงใหลกับการมีคนมาเดินข้าง ๆ สนุกกับการเดินไปด้วยกัน ในช่วงเวลาที่เริ่มต้นความรู้สึกเต็มไปด้วยการตัดสินใจที่ยากลำบาก เมื่อส่วนหนึ่งของความตั้งใจ เธอรักชีวิตอิสระเกินกว่าจะเดินไปข้าง ๆ ใคร
เมื่อวันนี้หน้าไพ่เตือนถึงความเจ็บปวด และไม่สมหวัง เธอยังจะกล้ายื่นมือไปคว้าความรักไว้ได้อย่างไร
"แม่คะ...แม่เคยบอกว่ามนุษย์อยู่ด้วยปัจจุบัน" เธอเลื่อนสายตาไปสบตามารดา "เมื่อทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาเป็นผลของกรรม ก็คือการกระทำในปัจจุบัน แปลว่าคำพยากรณ์ก็เปลี่ยนแปลงได้ใช่ไหมคะ"
ณัฐกานต์คลี่ยิ้มอย่างรู้ทัน "หนูก็เคยเปลี่ยนมาแล้วไม่ใช่เหรอ"
ครั้งหนึ่งบุตรสาวเคยได้รับคำทำนายที่รุนแรงถึงชีวิต เมื่อมรณะคราสจรเข้าทับชะตาเดิม
"มนุษย์ดำรงอยู่ตามกฎแห่งกรรม เพียงแต่บางครั้งเราก็จำไม่ได้ หรือไม่ทันได้รู้ว่าเคยกระทำอะไรลงไป แผนภาพการพยากรณ์ก็เป็นแค่รหัสพงศาวดารที่ตีความผลของกรรมผ่านการโคจรของดวงดาว แต่สุดท้ายคนที่กำหนดความเป็นไปก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ดี"
เธอเป็นหนึ่งในนักทำนายที่หลายคนให้ความเคารพนับถือ แต่ณัฐกานต์มักย้ำเตือนถึงผลแห่งการกระทำมากกว่าแรงส่งของดวงชะตา
"เราไม่ได้เรียนพยากรณ์เพื่อยึดมั่นต่อคำพยากรณ์" เธอยิ้มบาง "เราเรียน...เพื่อเข้าใจและรับมือกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นต่างหาก"
ชนิศาค่อย ๆ คลานไปเอนตัวนอนบนตักมารดา ยกแขนโอบกอดรอบเอวบางของคนที่นั่งอยู่ "แล้วถ้าบางเรื่อง...มันมีปัจจัยแวดล้อมที่กำหนดไม่ได้ล่ะคะ"
ณัฐกานต์ก้มลงมองลูกสาว ลูบหัวเธอเบา ๆ อย่างใจเย็น "อย่างความรักใช่ไหม..."
ชนิศาถอนใจเบา ๆ "หนูรู้ว่าหนูเป็นพวกคนถูกสาป เสาร์คู่มฤตยูเล็งลัคน์ ยังไงก็ต้องเจ็บเพราะความรัก"
"อาจเพราะ...ตลอดมาหนูคว้าทุกอย่างมาได้ด้วยสมองกับสองมือ" หญิงสาวกัดริมฝีปากเบา ๆ "มีแค่เรื่องนี้...ที่ใช้แค่หัวใจหนูคนเดียวไม่ได้"
ณัฐกานต์ยังยิ้มอย่างใจเย็น รู้ชัดว่าบุตรสาวกำลังอยู่ในห้วงรัก แผนภาพลัคนาและดวงดาวประจำตัวของชนิศาปรากฏชัดอยู่ในความหัว ดวงชะตาของชนิษาคือหนึ่งในชะตาต้องสาปที่ไม่สามารถจะมีความรักได้อย่างแท้จริง ที่ร้ายกว่านั้นคือ การที่เสาร์เล็งลัคนาทำให้เธออ่อนไหวง่าย ร่วมกับชะตาที่มีเจ้าเรือนคู่ครองกุมลัคนา เธอจึงโหยหาความรักอยู่เสมอ
เธอลูบหัวบุตรสาวเบา ๆ อดจะเป็นห่วงไม่ได้ "มีสตินะ...แม่รู้ว่ามันยาก"
หญิงสาวพยักหน้ารับ นอนนิ่ง ๆ อยู่บนตักมารดา ให้ความอบอุ่นลบเลือนความรู้สึกในใจ
ในหัวยังคงมีคำถาม เมื่อดวงดาวบอกชัดถึงทางเดินที่ไม่สวยงามเช่นเดียวกับภาพบนหน้าไพ่
เมื่อรู้ดีว่าความรักเต็มไปด้วยอุปสรรคและคราบน้ำตา
ชนิษาไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอควรจะเดินต่อ...หรือหยุดทุกอย่างไว้ในช่วงที่ความสัมพันธ์ยังสวยงาม???
------
แวะเอาผู้หญิงต้องคำสาปมาฝากค่ะ
เรื่องนี้เขียนค่อนข้างยาก ไอซ์ถึงกับต้องเปิดตำราโหราศาสตร์และไพ่ยิปซี เพราะยายหนูชนิศาเธอเป็นผู้เรียนศาสตร์พยากรณ์ค่ะ
ปุจฉา....
ถ้าคุณรู้ว่าตัวเองไม่อาจมีรักที่ดีได้...จะพอ หรือฝืนเดินต่อ????
ถ้าคุณรู้ว่าความรักที่กำลังเกิด จะจบลงด้วยรอยน้ำตา
คุณยังจะรักอยู่ไหม...หรือจะวิ่งหนีไปให้ไกล???
Justment...5 wands...and 10 swards...
ไพ่ 3 ใบที่เรียงกับอยู่บนโต๊ะ ตอบคำถามที่ทำให้แม่หมออย่างชนิศาถอนหายใจหนัก ๆ ยกมือกอดอกมองที่ไพ่ซึ่งวางเรียงอยู่นิ่ง เธอเม้มริมฝีปากเบา ๆ อย่างไม่ชอบใจนัก ก่อนจะยกมือรวบกองไพ่บนโต๊ะเข้ามารวมกัน จัดไพ่เรียบร้อยแล้วจึงวางในกล่องไม้สีดำวาดลายแปลกตา ห่อทับด้วยผ้ากำมะหยี่สีดำที่เธอใช้ปูโต๊ะ
"ไง...ดูอะไร" คนเป็นมารดาเอ่ยถามเมื่อเปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง
"เรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ" เธอคลี่ยิ้มเจื่อน ๆ หยิบห่อผ้าไปวางบนชั้นวางหนังสือที่กั้นเป็นช่องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ สำหรับวางอุปกรณ์เพื่อการทำนาย
"มีความรักเหรอ" มารดาเอ่ยถามหน้าตาเฉย ขณะนั่งลงบนโซฟาสีกาแฟที่ตั้งไว้มุมห้อง เอนตัวหยิบหนังสือที่วางไว้บนโต๊ะไม้ข้าง ๆ ขึ้นมาเปิดอ่าน
ชนิศานิ่งไปครู่ เดินไปนั่งข้างมารดา "ความรักอะไรกันคะ"
"ถูกใช่ไหม" ณัฐกานต์เงยหน้าจากหนังสือมาจ้องตาบุตรสาว แล้วชนิศาก็เป็นฝ่ายหลบตามารดา
"อีกสองวันจะมีคราส ราหูเข้าราศีสิงห์ ช่วงนี้หนูจะอ่อนไหวง่าย ขี้เหงา แล้วก็หลงงมงายกับความรัก...ระวังไว้ให้ดีเถอะ"
ชนิศากัดริมฝีปากเบา ๆ อย่างเคยชิน เอนตัวพิงผนังข้างโซฟาอย่างอ่อนล้า เอ่ยพึมพำเบา ๆ พลางแค่นหัวเราะในคอกึ่งหยัน "ใครจะกล้าล่ะคะ...ก็รู้อยู่แล้วว่ารักไม่ได้"
"รู้แล้วจะทำได้หรือเปล่ามันคนละเรื่องกัน" มารดาถอนใจ มองหน้าบุตรสาวด้วยความเข้าใจ "แม่ได้แค่บอก แต่หนูจะใช้ชีวิตยังไงก็เป็นเรื่องของหนู"
หญิงสาวพยักหน้ารับคำ นั่งมองมารดาอ่านหนังสือเงียบ ๆ
เธอกำลังคิดถึงคำทำนาย ก่อนหน้านี้ราว 2 เดือนก่อน เธอเพิ่งเปิดไพ่ชุดใหญ่แบบเซลติกครอส หน้าไพ่เตือนถึงใครบางคนที่กำลังจะเดินเข้ามาในชีวิต และเมื่อใครบางคนนั้นก้าวเข้ามาใกล้จนเธอไม่สามารถจะปิดตาปิดใจต่อไปได้ หญิงสาวก็ทำได้เพียงยอมรับความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นในใจ
นิสัยเสียอย่างหนึ่งของคนที่เคยร่ำเรียนศาสตร์แห่งการทำนาย คือมักจะโยนหินถามทางกับดวงดาวหรือไพ่ก่อนเลือกเดินในทุกทางแยก
หญิงสาวเลือกที่จะเปิดไพ่ 3 ใบ เอ่ยถามถึงความรู้สึกที่เพิ่งก่อตัวขึ้นในใจ เพราะใครบางคนที่เดินเข้ามาใกล้จนหัวใจสั่น เมื่อเปิดไพ่แต่ละใบ นักอ่านไพ่ย่อมรู้ความหมายที่ซ่อนอยู่ เหตุการณ์ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตถูกบอกเล่าผ่านภาพบนหน้าไพ่
เธอเคยเจ็บจนแทบไม่เหลือหัวใจให้เจ็บอีก ทั้งที่ตั้งใจว่าจะเดินเพียงคนเดียว มีความสุขด้วยหัวใจที่มั่นคง แต่เขากลับทำให้เธอหลงใหลกับการมีคนมาเดินข้าง ๆ สนุกกับการเดินไปด้วยกัน ในช่วงเวลาที่เริ่มต้นความรู้สึกเต็มไปด้วยการตัดสินใจที่ยากลำบาก เมื่อส่วนหนึ่งของความตั้งใจ เธอรักชีวิตอิสระเกินกว่าจะเดินไปข้าง ๆ ใคร
เมื่อวันนี้หน้าไพ่เตือนถึงความเจ็บปวด และไม่สมหวัง เธอยังจะกล้ายื่นมือไปคว้าความรักไว้ได้อย่างไร
"แม่คะ...แม่เคยบอกว่ามนุษย์อยู่ด้วยปัจจุบัน" เธอเลื่อนสายตาไปสบตามารดา "เมื่อทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาเป็นผลของกรรม ก็คือการกระทำในปัจจุบัน แปลว่าคำพยากรณ์ก็เปลี่ยนแปลงได้ใช่ไหมคะ"
ณัฐกานต์คลี่ยิ้มอย่างรู้ทัน "หนูก็เคยเปลี่ยนมาแล้วไม่ใช่เหรอ"
ครั้งหนึ่งบุตรสาวเคยได้รับคำทำนายที่รุนแรงถึงชีวิต เมื่อมรณะคราสจรเข้าทับชะตาเดิม
"มนุษย์ดำรงอยู่ตามกฎแห่งกรรม เพียงแต่บางครั้งเราก็จำไม่ได้ หรือไม่ทันได้รู้ว่าเคยกระทำอะไรลงไป แผนภาพการพยากรณ์ก็เป็นแค่รหัสพงศาวดารที่ตีความผลของกรรมผ่านการโคจรของดวงดาว แต่สุดท้ายคนที่กำหนดความเป็นไปก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ดี"
เธอเป็นหนึ่งในนักทำนายที่หลายคนให้ความเคารพนับถือ แต่ณัฐกานต์มักย้ำเตือนถึงผลแห่งการกระทำมากกว่าแรงส่งของดวงชะตา
"เราไม่ได้เรียนพยากรณ์เพื่อยึดมั่นต่อคำพยากรณ์" เธอยิ้มบาง "เราเรียน...เพื่อเข้าใจและรับมือกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นต่างหาก"
ชนิศาค่อย ๆ คลานไปเอนตัวนอนบนตักมารดา ยกแขนโอบกอดรอบเอวบางของคนที่นั่งอยู่ "แล้วถ้าบางเรื่อง...มันมีปัจจัยแวดล้อมที่กำหนดไม่ได้ล่ะคะ"
ณัฐกานต์ก้มลงมองลูกสาว ลูบหัวเธอเบา ๆ อย่างใจเย็น "อย่างความรักใช่ไหม..."
ชนิศาถอนใจเบา ๆ "หนูรู้ว่าหนูเป็นพวกคนถูกสาป เสาร์คู่มฤตยูเล็งลัคน์ ยังไงก็ต้องเจ็บเพราะความรัก"
"อาจเพราะ...ตลอดมาหนูคว้าทุกอย่างมาได้ด้วยสมองกับสองมือ" หญิงสาวกัดริมฝีปากเบา ๆ "มีแค่เรื่องนี้...ที่ใช้แค่หัวใจหนูคนเดียวไม่ได้"
ณัฐกานต์ยังยิ้มอย่างใจเย็น รู้ชัดว่าบุตรสาวกำลังอยู่ในห้วงรัก แผนภาพลัคนาและดวงดาวประจำตัวของชนิศาปรากฏชัดอยู่ในความหัว ดวงชะตาของชนิษาคือหนึ่งในชะตาต้องสาปที่ไม่สามารถจะมีความรักได้อย่างแท้จริง ที่ร้ายกว่านั้นคือ การที่เสาร์เล็งลัคนาทำให้เธออ่อนไหวง่าย ร่วมกับชะตาที่มีเจ้าเรือนคู่ครองกุมลัคนา เธอจึงโหยหาความรักอยู่เสมอ
เธอลูบหัวบุตรสาวเบา ๆ อดจะเป็นห่วงไม่ได้ "มีสตินะ...แม่รู้ว่ามันยาก"
หญิงสาวพยักหน้ารับ นอนนิ่ง ๆ อยู่บนตักมารดา ให้ความอบอุ่นลบเลือนความรู้สึกในใจ
ในหัวยังคงมีคำถาม เมื่อดวงดาวบอกชัดถึงทางเดินที่ไม่สวยงามเช่นเดียวกับภาพบนหน้าไพ่
เมื่อรู้ดีว่าความรักเต็มไปด้วยอุปสรรคและคราบน้ำตา
ชนิษาไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอควรจะเดินต่อ...หรือหยุดทุกอย่างไว้ในช่วงที่ความสัมพันธ์ยังสวยงาม???
------
แวะเอาผู้หญิงต้องคำสาปมาฝากค่ะ
เรื่องนี้เขียนค่อนข้างยาก ไอซ์ถึงกับต้องเปิดตำราโหราศาสตร์และไพ่ยิปซี เพราะยายหนูชนิศาเธอเป็นผู้เรียนศาสตร์พยากรณ์ค่ะ
ปุจฉา....
ถ้าคุณรู้ว่าตัวเองไม่อาจมีรักที่ดีได้...จะพอ หรือฝืนเดินต่อ????
ลิขิตรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 2 ก.ย. 2559, 14:25:39 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ก.ย. 2559, 22:18:31 น.
จำนวนการเข้าชม : 1321
| The Fool >> |
ปรางขวัญ 2 ก.ย. 2559, 16:57:20 น.
ส่วนตัวขอฝืนเดินต่อค่ะ อย่างน้อยเราก็ได้ทำเต็มที่กับรักที่มีเข้ามา ดีกว่ามานั่งโดยไม่ทำอะไรเลย
ปล.ที่ตอบมาคือความตั้งใจค่ะ ถ้ามีความรัก แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีมาให้ได้ทำดั่งใจคิดเลยค่ะ
ส่วนตัวขอฝืนเดินต่อค่ะ อย่างน้อยเราก็ได้ทำเต็มที่กับรักที่มีเข้ามา ดีกว่ามานั่งโดยไม่ทำอะไรเลย
ปล.ที่ตอบมาคือความตั้งใจค่ะ ถ้ามีความรัก แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีมาให้ได้ทำดั่งใจคิดเลยค่ะ
saralun 2 ก.ย. 2559, 19:29:44 น.
ส่วนตัวคิดว่า..เดินต่อค่ะ..เพราะของเราก็มีคนทักเหมือนกันว่าดวงไม่มีคู่แท้..แต่เราเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราเอง..อย่างน้อยอะไรจะเกิดขึ้น จะสุข หรือ ทุกข์ ก็เลือกทางเดินของตัวเอง..ตอนนี้ก็คบกับคนที่มีหมอดูทักว่าไม่ใช่คู่แท้มา ห้าปีกว่าๆละ.. ^^
ส่วนตัวคิดว่า..เดินต่อค่ะ..เพราะของเราก็มีคนทักเหมือนกันว่าดวงไม่มีคู่แท้..แต่เราเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราเอง..อย่างน้อยอะไรจะเกิดขึ้น จะสุข หรือ ทุกข์ ก็เลือกทางเดินของตัวเอง..ตอนนี้ก็คบกับคนที่มีหมอดูทักว่าไม่ใช่คู่แท้มา ห้าปีกว่าๆละ.. ^^
SaranyaW 3 ก.ย. 2559, 10:08:59 น.
เดินต่อค่ะ ทำให้เต็มทีและยอมรับผลที่จะเกิดจากการกระทำของตัวเอง สบายใจกว่าเชื่อที่คนอื่นบอกค่ะ ^^
เดินต่อค่ะ ทำให้เต็มทีและยอมรับผลที่จะเกิดจากการกระทำของตัวเอง สบายใจกว่าเชื่อที่คนอื่นบอกค่ะ ^^
