Because is love เพราะรัก
เมื่อความรักของกันและการณ์ถูกเปิดเผย ตระกูลใหญ่อย่างอัคราปรีชารัตน์และตระกูลศิริวงศ์สกุลจะยอมรับในความรักครั้งนี้หรือไม่ กันและการณ์จะได้อยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผยหรือไม่ นิยายแนวเนื้อหาชีวิตจริงและวายช-ช
Tags: ชาย-ชาย
ตอน: รักที่พยายามจะพูด (มันเพราะอะไรทำไมเขาทั้งสองถึงรักกันไม่ได้)
“คุณค่ะ แต่งตัวเสร็จยังค่ะ” เสียงเรียกของผู้เป็นภรรยาที่ดังก้องลอยตามลมมา
“พ่อ...” เขาไม่สนใจที่จะฟังสิ่งใด เขาได้แต่ยืนมองรูปภาพนายทหารแต่งตัวเต็มยศนั่งบนเก้าอี้ไม้ในท่าทีที่สง่างามสมชายชาตินักรบ เขาได้แต่ยืนมองรูปนั้นหลังจากที่เขาแต่งตัวเสร็จ และก็นึกถึงอดีตของตัวเองสมัยรับราชการใหม่ เขารู้สึกว่าเขาไม่มีความสามารถสู้พ่อของเขาได้เลย
“คุณ!!! คุณค่ะ” ภรรยาสะกิดเขาพลางเรียกเขา “คุณชาติ” เธอสะกิดสามีของเธอแรงขึ้น
“อะ...” เขาหลุดจากภวังค์ “มีไรคุณ” เขาถามภรรยา
“ฉันถามว่าคุณแต่งตัวเสร็จรึยังค่ะ” เธอถามด้วยความสงสัย “ฉันเรียกคุณตั้งนานแล้วนะค่ะ แล้วคุณมั่วทำไรอยู่”
“เปล่า ไม่มีไร” เขาตอบเพื่อให้ภรรยาเขาสบายใจ “ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว เดี๋ยวผมออกไปรับแขก”
“ค่ะ งั้นฉันไปรับแขกก่อนนะค่ะ” เธอพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องนอนของเขาและเธอเพื่อไปรับแขกข้างล่างที่เริ่มทยอยกันมาตามคำรับเชิญของเจ้าของงาน
ภายในบ้าน
“อ้าว เร็วๆ” เสียงหัวหน้าแม่ครัว “รีบ เอาไปจัดวาง เร็วๆ” เธอสั่งสาวใช้
“ป้าเมียนครับ” เสียงของคุณหนูกันจอมแสบ “คุณแม่ ล่ะครับ”
“อยู่หน้าบ้าน รับแขกอยู่ค่ะคุณหนู”
“แขกมากันเยอะ แล้วหรอครับ” เขาถามด้วยความเบื่อหน่าย “ทำไมต้องจัดงานเร็วขนาดนี้ด้วย”
“เอาเถอะค่ะคุณหนู ป้าเมียนว่าคุณหนูรีบไปช่วยคุณนายท่านรับแขกเถอะค่ะ”
“อ่าครับ” คุณหนูของเธอตอบพร้อมกับเดินออกไปหน้าบ้านบริเวณที่มีการจัดงาน
ภายในงานเวลานี้เต็มไปด้วยแขกจากตระกูลใหญ่ๆไม่ว่าจะเป็นคุณหญิง คุณนาย นายตำรวจ นายทหารชั้นผู้ใหญ่
“สวัสดีค่ะ คุณสายสมร” เธอพูดอย่างเป็นมิตร
“สวัสดีค่ะ คุณฉัตร” คุณหญิงกล่าวตอบรับอย่างเป็นมิตรเช่นกัน
“ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะค่ะ คุณสายสมรเป็นไงบ้างค่ะ” เธอถาม
“ก็สบายดีค่ะ นี้ก็พึ่งกลับจากต่างประเทศ มาถึงก็มางานนี้เลยนะค่ะ” สายสมรเพื่อนเก่าของเธอ
“แม่ครับ” เสียงของลูกชายจอมแสบ
“อ้าว นี้ลูกคุณฉัตรหรอค่ะ” เสียงของคุณสายสมร
“ค่ะ คุณสายสมร” เธอตอบ
“ไม่เจอตั้งนาน นี้โตขึ้นมากเลยนะเนี้ย จำป้าได้ไหม” เธอพูดกับเขาตามความคุยเคยเก่า
“จำได้ครับ ป้าสายสมร สวัสดีครับ” เขาตอบพร้อมกับยกมือไหว้
“โตขึ้น ก็หล่อ หน้าเหมือนแม่เธอเลย” เธอชม
“ครับ ขอบคุณครับ” เขาตอบพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย
“ดิฉันว่า ไปนั่งข้างในดีกว่านะค่ะ” เธอบอกแขกคนสนิทของเธอ
“ค่ะ” เธอตอบรับพร้อมกับยืนกล้องของขวัญที่เตรียมมา “นี้ค่ะของขวัญ”
“ไม่เห็นต้องลำบากเลยค่ะ” เธอพูดด้วยความเกรงใจ “แต่ก็ขอบคุณ คุณพี่สายสมรมากๆนะค่ะ”
หลังจากนั้นคุณหญิงสายสมรก็ได้เดินเข้าไปในงานเพื่อหาที่นั่งร่วมงานวันเกิดของคนคุ้นเคย
“แม่ครับ ป้าสายสมรเขาดูไม่แก่เลยนะครับ” กันถามด้วยความสงสัย
“เขาดูแลตัวเองดีลูก” แม่ของเขาตอบอย่างอ่อนโยน
ในระหว่างที่การสนทนาของแม่กับลูก
“สวัสดีครับ คุณฉัตร” เขากล่าวครับคำทักทาย “งานใหญ่ดีนะครับ
“...” เธอดูตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นบุคคลตรงหน้า “สวัสดีค่ะ คุณศักดิ์ชัย”
“แหม่ ทำเป็นคนอื่นคนไกลเรียกศักดิ์เฉยๆก็ได้ครับ” เขาตอบกลับด้วยท่าทีกวนประสาท “วันนี้ผมพาลูกชายมาด้วย มาสวัสดีคุณนายฉัตรหน่อยสิ” เขาพูดพลางชี้บอกลูกชายของเขา
“สวัสดีครับ” เด็กหนุ่มที่มีท่าทางสุขุม มีหน้าตาหล่อเหล่าราวเทพบุตร กล่าวพร้อมยกมือไหว้ “และก็สวัสดี น้องกันด้วยนะครับ” เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้าเขา
“สวัสดีครับพี่การณ์” เขาตอบกลับด้วยท่าทีเขินอาย
ใครเล่าจะรู้ความสัมพันธ์ของทั้งสองที่มีมานาน เขาทั้งสองจ้องตากันราวกันจะกลืนกินกันและกัน ทั้งสองคงกำลังนึกเหตุการณ์ต่างๆที่ทำให้ได้พบกันและเริ่มที่จะสานความสัมพันธ์กัน
“กัน!!! ลูก” เสียงเรียกจากผู้เป็นแม่ “พาพี่เขาไปข้างในก่อน เดี๋ยวแม่จะตามไป” เธอสั่งลูกชาย “แม่มีธุระที่จะคุยกับคุณศักดิ์ชัยหน่อยนะลูก” เธอบอกพลางหันหน้าไปหาศักดิ์ชัย “การณ์แม่ฝากกันด้วยนะลูก” ความเป็นแม่ที่เลี้ยงลูกชายคนนี้มาเธอรู้ว่าลูกเธอเป็นอะไร
“ครับแม่” กันตอบแม่เขาด้วยความเต็ม
“ครับคุณนาย” การณ์ก็เช่นกัน
ทั้งสองมองตากันก่อนที่จะพากันเข้าไปข้างในงาน โดยมีกันคุณหนูจอมแสบเดินไปก่อนตามด้วยการณ์คุณชายแสนสุขุม รอบคอบ
“ทำไมคุณ ถึงมางานนี้” เธอเริ่มถามบุคคลตรงหน้าอีกครั้ง “คุณก็รู้ว่า คุณชาติเขาไม่ค่อยชอบคุณ” เธอพูดตามความจริง
“ทำไมผมจะมาไม่ได้ ถึงจะไม่ได้เชิญผมก็เถอะ” เขาดูจะไม่สะทกสะท้านกับคำพูดของคุณนายฉัตรเลยแม้แต่นิดกลับดูหึกเหิม “ยังไงตระกูลเราก็ใหญ่พอๆๆกันทั้งคู่ ถ้าผมไม่มาเค้าจะว่าผมได้”
“ก็แล้วแต่คุณล่ะกัน” เธอพูดอย่างหมดอารมณ์ “อย่ามาทำลายงานนี้ก็พอ” เธอเตือนบุคคลตรงหน้า
ศักดิ์ชัย เขาไม่พูดหรือตอบโต้อะไรเขาได้แต่เดินเข้างานโดยปล่อยให้คุณนายฉัตรร้อนรนกระวนกระวายใจอยู่ข้างนอกคนเดียว
“พ่อ...” เขาไม่สนใจที่จะฟังสิ่งใด เขาได้แต่ยืนมองรูปภาพนายทหารแต่งตัวเต็มยศนั่งบนเก้าอี้ไม้ในท่าทีที่สง่างามสมชายชาตินักรบ เขาได้แต่ยืนมองรูปนั้นหลังจากที่เขาแต่งตัวเสร็จ และก็นึกถึงอดีตของตัวเองสมัยรับราชการใหม่ เขารู้สึกว่าเขาไม่มีความสามารถสู้พ่อของเขาได้เลย
“คุณ!!! คุณค่ะ” ภรรยาสะกิดเขาพลางเรียกเขา “คุณชาติ” เธอสะกิดสามีของเธอแรงขึ้น
“อะ...” เขาหลุดจากภวังค์ “มีไรคุณ” เขาถามภรรยา
“ฉันถามว่าคุณแต่งตัวเสร็จรึยังค่ะ” เธอถามด้วยความสงสัย “ฉันเรียกคุณตั้งนานแล้วนะค่ะ แล้วคุณมั่วทำไรอยู่”
“เปล่า ไม่มีไร” เขาตอบเพื่อให้ภรรยาเขาสบายใจ “ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว เดี๋ยวผมออกไปรับแขก”
“ค่ะ งั้นฉันไปรับแขกก่อนนะค่ะ” เธอพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องนอนของเขาและเธอเพื่อไปรับแขกข้างล่างที่เริ่มทยอยกันมาตามคำรับเชิญของเจ้าของงาน
ภายในบ้าน
“อ้าว เร็วๆ” เสียงหัวหน้าแม่ครัว “รีบ เอาไปจัดวาง เร็วๆ” เธอสั่งสาวใช้
“ป้าเมียนครับ” เสียงของคุณหนูกันจอมแสบ “คุณแม่ ล่ะครับ”
“อยู่หน้าบ้าน รับแขกอยู่ค่ะคุณหนู”
“แขกมากันเยอะ แล้วหรอครับ” เขาถามด้วยความเบื่อหน่าย “ทำไมต้องจัดงานเร็วขนาดนี้ด้วย”
“เอาเถอะค่ะคุณหนู ป้าเมียนว่าคุณหนูรีบไปช่วยคุณนายท่านรับแขกเถอะค่ะ”
“อ่าครับ” คุณหนูของเธอตอบพร้อมกับเดินออกไปหน้าบ้านบริเวณที่มีการจัดงาน
ภายในงานเวลานี้เต็มไปด้วยแขกจากตระกูลใหญ่ๆไม่ว่าจะเป็นคุณหญิง คุณนาย นายตำรวจ นายทหารชั้นผู้ใหญ่
“สวัสดีค่ะ คุณสายสมร” เธอพูดอย่างเป็นมิตร
“สวัสดีค่ะ คุณฉัตร” คุณหญิงกล่าวตอบรับอย่างเป็นมิตรเช่นกัน
“ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะค่ะ คุณสายสมรเป็นไงบ้างค่ะ” เธอถาม
“ก็สบายดีค่ะ นี้ก็พึ่งกลับจากต่างประเทศ มาถึงก็มางานนี้เลยนะค่ะ” สายสมรเพื่อนเก่าของเธอ
“แม่ครับ” เสียงของลูกชายจอมแสบ
“อ้าว นี้ลูกคุณฉัตรหรอค่ะ” เสียงของคุณสายสมร
“ค่ะ คุณสายสมร” เธอตอบ
“ไม่เจอตั้งนาน นี้โตขึ้นมากเลยนะเนี้ย จำป้าได้ไหม” เธอพูดกับเขาตามความคุยเคยเก่า
“จำได้ครับ ป้าสายสมร สวัสดีครับ” เขาตอบพร้อมกับยกมือไหว้
“โตขึ้น ก็หล่อ หน้าเหมือนแม่เธอเลย” เธอชม
“ครับ ขอบคุณครับ” เขาตอบพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย
“ดิฉันว่า ไปนั่งข้างในดีกว่านะค่ะ” เธอบอกแขกคนสนิทของเธอ
“ค่ะ” เธอตอบรับพร้อมกับยืนกล้องของขวัญที่เตรียมมา “นี้ค่ะของขวัญ”
“ไม่เห็นต้องลำบากเลยค่ะ” เธอพูดด้วยความเกรงใจ “แต่ก็ขอบคุณ คุณพี่สายสมรมากๆนะค่ะ”
หลังจากนั้นคุณหญิงสายสมรก็ได้เดินเข้าไปในงานเพื่อหาที่นั่งร่วมงานวันเกิดของคนคุ้นเคย
“แม่ครับ ป้าสายสมรเขาดูไม่แก่เลยนะครับ” กันถามด้วยความสงสัย
“เขาดูแลตัวเองดีลูก” แม่ของเขาตอบอย่างอ่อนโยน
ในระหว่างที่การสนทนาของแม่กับลูก
“สวัสดีครับ คุณฉัตร” เขากล่าวครับคำทักทาย “งานใหญ่ดีนะครับ
“...” เธอดูตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นบุคคลตรงหน้า “สวัสดีค่ะ คุณศักดิ์ชัย”
“แหม่ ทำเป็นคนอื่นคนไกลเรียกศักดิ์เฉยๆก็ได้ครับ” เขาตอบกลับด้วยท่าทีกวนประสาท “วันนี้ผมพาลูกชายมาด้วย มาสวัสดีคุณนายฉัตรหน่อยสิ” เขาพูดพลางชี้บอกลูกชายของเขา
“สวัสดีครับ” เด็กหนุ่มที่มีท่าทางสุขุม มีหน้าตาหล่อเหล่าราวเทพบุตร กล่าวพร้อมยกมือไหว้ “และก็สวัสดี น้องกันด้วยนะครับ” เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้าเขา
“สวัสดีครับพี่การณ์” เขาตอบกลับด้วยท่าทีเขินอาย
ใครเล่าจะรู้ความสัมพันธ์ของทั้งสองที่มีมานาน เขาทั้งสองจ้องตากันราวกันจะกลืนกินกันและกัน ทั้งสองคงกำลังนึกเหตุการณ์ต่างๆที่ทำให้ได้พบกันและเริ่มที่จะสานความสัมพันธ์กัน
“กัน!!! ลูก” เสียงเรียกจากผู้เป็นแม่ “พาพี่เขาไปข้างในก่อน เดี๋ยวแม่จะตามไป” เธอสั่งลูกชาย “แม่มีธุระที่จะคุยกับคุณศักดิ์ชัยหน่อยนะลูก” เธอบอกพลางหันหน้าไปหาศักดิ์ชัย “การณ์แม่ฝากกันด้วยนะลูก” ความเป็นแม่ที่เลี้ยงลูกชายคนนี้มาเธอรู้ว่าลูกเธอเป็นอะไร
“ครับแม่” กันตอบแม่เขาด้วยความเต็ม
“ครับคุณนาย” การณ์ก็เช่นกัน
ทั้งสองมองตากันก่อนที่จะพากันเข้าไปข้างในงาน โดยมีกันคุณหนูจอมแสบเดินไปก่อนตามด้วยการณ์คุณชายแสนสุขุม รอบคอบ
“ทำไมคุณ ถึงมางานนี้” เธอเริ่มถามบุคคลตรงหน้าอีกครั้ง “คุณก็รู้ว่า คุณชาติเขาไม่ค่อยชอบคุณ” เธอพูดตามความจริง
“ทำไมผมจะมาไม่ได้ ถึงจะไม่ได้เชิญผมก็เถอะ” เขาดูจะไม่สะทกสะท้านกับคำพูดของคุณนายฉัตรเลยแม้แต่นิดกลับดูหึกเหิม “ยังไงตระกูลเราก็ใหญ่พอๆๆกันทั้งคู่ ถ้าผมไม่มาเค้าจะว่าผมได้”
“ก็แล้วแต่คุณล่ะกัน” เธอพูดอย่างหมดอารมณ์ “อย่ามาทำลายงานนี้ก็พอ” เธอเตือนบุคคลตรงหน้า
ศักดิ์ชัย เขาไม่พูดหรือตอบโต้อะไรเขาได้แต่เดินเข้างานโดยปล่อยให้คุณนายฉัตรร้อนรนกระวนกระวายใจอยู่ข้างนอกคนเดียว
เพโลโพตัส เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 พ.ย. 2559, 22:59:14 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 พ.ย. 2559, 22:59:19 น.
จำนวนการเข้าชม : 792
| << ปฐมบท รักที่พูดไม่ได้ (บางครั้งการกระทำก็สำคัญกว่าคำพูด) |
tiger 4 พ.ย. 2559, 20:28:48 น.
"คุณค่ะ แต่งตัวเสร็จยังค่ะ"
ใช้คำว่า คะ ค่ะ ผิดนะครับ ฝากไปตรวจทานแก้ไขให้ถูกต้องด้วย
"คุณค่ะ แต่งตัวเสร็จยังค่ะ"
ใช้คำว่า คะ ค่ะ ผิดนะครับ ฝากไปตรวจทานแก้ไขให้ถูกต้องด้วย