โซ่รักสีรุ้ง
"เด็กคนนั้น...เป็นลูกใคร" ห้าปีผ่านมา เธอคิดว่าชินชากับความเจ็บปวดแล้ว แต่ความจริงความรู้สึกนั้นเพียงแต่ตกตะกอนอยู่ก้นบึ้งหัวใจรอเวลาที่ใครสักคนจะกวนตะกอนนั้นขึ้นมา ให้เจ็บรวดร้าวยอกแสลงไปทั้งหัวใจ
Tags: ศศิภา,อรุณฉาย,ท้อง,หย่า,หนี,แต่งงาน,ศศิอักษร
ตอน: บทที่ ๑๒ - รอยหวานซ่านทรวงใน ๑
ผิดแผน!!...เดิมทีเขาไม่ได้ตั้งใจเสี่ยงถึงขั้นต้องนอนโรงพยาบาลเป็นอาทิตย์ขนาดนี้ เขาแค่หวังรอยฟกช้ำนิดๆ หน่อยๆ พอให้ ‘พ่อตา’ ยอมใจอ่อนก็เท่านั้นRead more…
แต่นี่...พนมกรก้มมองขาขาข้างซ้ายที่ต้องเข้าเฝือกของตนด้วยสายตาอ่อนระอา กึ่งรำคาญกึ่งผิดหวัง
เถอะ! ขาหักไปข้างหนึ่ง แลกกับหัวใจของสายรุ้ง และความใจอ่อนของพ่อตาก็นับว่าคุ้ม
บัดนี้ เขาไม่ต้องแอบไปหาสายรุ้งแบบหลบๆ ซ่อนๆ อีกต่อไปแล้ว คุณดิลกอนุญาตให้เขาคบกับสายรุ้งอย่างเปิดเผย หนำซ้ำยังยอมจัดงานแต่งงานตามที่เขารบเร้าอีกด้วย
ท่านเชื่อหมดหัวใจว่าเขารักสายรุ้งจากใจจริง!
ใครก็ตามที่อยู่ในสถานการณ์นั้นย่อมเชื่อเช่นนั้น...ก็จะมีผู้ชายคนไหนหน้าโง่กระโดดเอาตัวเข้าไปขวางรถที่กำลังพุ่งชนโดยไม่ห่วงสวัสดิภาพตัวเองกันเล่า
เขาน่ะโง่เป็นบ้า! โง่บรมเลย ให้ตาย! ตอนนั้นเขาคิดอะไรอยู่หนอ ถึงได้หน้ามืดตามัวกระโดดเข้าไปขวาง ดีที่รถคันนั้นหักหลบทัน ไม่อย่างนั้นร่างของเขาคงแหลกเหลวอยู่ใต้ท้องรถไปแล้ว
ส่วนรถที่เขาตั้งใจนำมาสร้างสถานการณ์ ‘หลอก’ ...แสร้งทำเป็นจะเฉี่ยมชนสายรุ้ง แต่บังเอิญเขาดึงตัวหล่อนไว้ได้ก่อน หล่อนอยู่รอดปลอดภัย และเขาก็ได้แต่รอยฟกช้ำ เจ้ารถคันนั้นยังคงจอดอยู่ริมฟุตปาธ ไม่ทันได้ออกตัวเลยด้วยซ้ำไป
ไอ้รถบ้าคันนั้น จู่ๆ ก็พรวดพราดออกมาจากซอยเล็กๆ ข้างตึกสูง เพราะเจ้าของยังไม่สร่างเมาดีจึงได้ขับฉวัดเฉวียนเช่นนั้น สถานการณ์ตอนนั้นหน้าวิ่วหน้าขวานเหลือเกิน เห็นสายรุ้งกอดเจ้าแมวตัวอ้วนด้วยสีหน้าตื่นตระหนก อะไรบางอย่างก็ผลักดันให้เขากระโจนเข้าไปหาหล่อน ยังดีที่เขารอดชีวิต หาไม่แล้วเขาคงกลายเป็นคนโง่ที่สุดในโลกเลยละ!
พนมกรถอนหายใจเป็นคำรบสอง เมื่อเอื้อมมือไปเกาแกรกๆ บนเฝือกของตัวเอง...คัน คันมาก จนเขาอยากจะหาอะไรมาตัดมันออกเสียเดี๋ยวนั้น
ยิ่งเกาก็ยิ่งคัน ชายหนุ่มถึงกับพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด เป็นเวลาเดียวกับที่เสียงเคาะประตูดังขึ้น เมื่อประตูเปิดร่างอันคุ้นตาจึงเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม
พนมกรปรับสีหน้าไม่ทัน ใบหน้าของเขาจึงบึ้งตึง คิ้วขมวดมุ่น ริมฝีปากก็เม้มเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง
คนที่หอบของพะรุงพะรังมาหยุดยืนข้างเตียง จ้องมองเขา แล้วหลุดหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่ได้
...รอยยิ้มของหล่อนสดใสเหมือนทุกครั้ง แต่วันนี้มันแจ่มกระจ่างยิ่งกว่าวันใด
‘พี่กรขา...พี่กร...’
เขายังจำได้ ตอนที่ยังสะลึมสะลือ เขาได้ยินเสียงเรียกที่ทอดยาวเต็มไปด้วยความเจ็บปวดนั้นอย่างชัดเจน
เสียงของสายรุ้งดังก้องอยู่ในอกเขา ขณะที่เขาตัวสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวด
‘อย่าเป็นอะไรนะคะ รุ้งอยู่นี่’
มือนุ่มๆ ของหล่อนสอดประสานในอุ้งมือเขา กระชับแนบแน่นราวกับเป็นสัญญาว่าหล่อนจะไม่มีวันทิ้งเขา
‘ทนอีกนิดนะคะ รถฉุกเฉินใกล้จะมาถึงแล้ว’
‘ถึงมือหมอแล้ว พี่กรก็จะหาย ไม่ต้องกลัวนะคะ’
‘พี่กรต้องเข้มแข็งนะคะ’
‘อย่าทิ้งรุ้งไปนะคะ’
และประโยคสุดท้ายก่อนที่เขาจะสลบ คำคำนั้นเปรียบดังแสงจากพลุไฟที่ยังลุกโชนอยู่กลางอก
‘รุ้งรักพี่กร’
รุ้งไม่เคยบอกรักเขา ไม่เคยแสดงออกว่ารักเขามากเพียงใด ที่หล่อนมีให้...คงมีแต่รอยแดงซ่านบนพวงแก้ม สายตาเปี่ยมรัก ความเขินอายยามสบตา และการเอาอกเอาใจเฉกเช่นคนรักพึงมีให้กันเท่านั้น
ทว่า...คำว่ารักหล่อนไม่เคยพูด
เขาก็ไม่เคยเรียกร้อง เพราะไม่เคยเชื่อคำคำนี้เลยสักครั้งเดียว
มารดาของเขาก็เคยพูดคำนี้...แล้วเป็นอย่างไรเล่า ท้ายที่สุดท่านก็ทิ้งเขาไปหาความสุขสบายกับมหาเศรษฐีชาวต่างชาติที่แก่คราวพ่อ
เขาจึงไม่เคยยึดคำว่ารักว่าเป็นจริงเลยแต่ครั้งเดียว
หากจะมียกเว้น ก็แค่รักที่บิดาบังเกิดเกล้ามอบให้เขา...แค่รักเดียวเท่านั้นที่เขายึดมั่นอยู่ในหัวใจ
ทว่า...วันนั้น เขาเพิ่งรู้ว่าเขาโหยหาคำนี้
คำว่ารักที่ออกจากปากหล่อน เปรียบดั่งน้ำทิพย์ชโลมหัวใจอันเหือดแห้ง ทำให้เขาเต็มตื้นจนน้ำตารื้น ก้อนเนื้อใต้อกโหมกระหน่ำตีหนักหน่วง แม้แต่ความเจ็บปวดก็ยังเลือนหายไปอย่างง่ายดาย
‘รุ้งรักพี่กร’
แค่คำคำเดียว เขารู้สึกเสมือนได้โลกทั้งใบมาครอบครอง!
เขาคงบ้าไปแล้ว...บ้าไปแล้วจริงๆ
“พี่กรคันมากหรอคะ”
คำถามของหล่อนทำให้เขาได้สติ ชายหนุ่มชักมือกลับ และรีบปรับสีหน้า ส่งยิ้มอ่อนโยนไปให้หล่อน
ใกล้จะแต่งงานกันแล้ว
ใกล้จะหย่าแล้วด้วย
ใครรอสมน้ำหน้าอิพี่กร รออีกนิดนะค้าาา ^^
(EBOOK วางแผง 1 กุมภา หนังสือจัดส่ง 25 มกราค่ะ)
ศศิภา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ธ.ค. 2559, 07:46:23 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ธ.ค. 2559, 07:46:23 น.
จำนวนการเข้าชม : 1145
| << บทที่ ๑๑ {แผนการขั้นสุดท้าย ๒} ๓ |
coonX3 27 ธ.ค. 2559, 11:50:13 น.
รอการเอาคืนอีพีกรคะ เลวจริง
รอการเอาคืนอีพีกรคะ เลวจริง
Zephyr 27 ธ.ค. 2559, 18:46:44 น.
อิพี่กร รอ ทุกอย่างย้อนมานะจ้ะ
เหม่ ตัวเองออกจะรักขนาดนี้
รู้ตัวช้ามากกกกกก
อิพี่กร รอ ทุกอย่างย้อนมานะจ้ะ
เหม่ ตัวเองออกจะรักขนาดนี้
รู้ตัวช้ามากกกกกก