ขอความรักที... (สนพ.ปองรัก ตีพิมพ์)
ร้อยรักสาวผู้ที่ไม่มีดวงในเรื่องความรักเอาซะเลย คิดว่าเจอคนที่ใช่ แต่สุดท้ายเขาก็หนีหายไปในวันแต่งงาน จากที่จะได้แต่งกับแฟนเธอก็ต้องได้มาแต่งกับน้องชายแฟนแทนเสียอย่างนั้น
Tags: ขอความรักที, ไหมขวัญ, แต่งงาน, จำเป็น, สามี, นิยายรัก, น่ารัก
ตอน: ตอนที่ 6 (100%)
“ผมต้องไปช่วยไอ้เอ็มเคลียร์งานของลูกค้าน่ะครับ” ความจริงแล้วการเคลียร์งานที่ว่าก็ใช้เวลาไม่นานเท่าไรหรอก แต่ที่ใช้เวลานานก็คือการไปที่อื่นต่างหาก
“งั้นก็วันอาทิตย์” เมื่อเอ่ยถึงเรื่องงานฉายรวีเลยต้องยอมอ่อนข้อให้ลูกชาย
“ถ้างานเสร็จนะครับ”
พูดจบคีรีก็จะเดินออกจากบ้านทันที จนมารดาต้องร้องถาม
“แล้วนั่นแกจะไปไหน”
“หาที่คลายเครียดครับ” คีรีตอบออกไปตรงๆ ให้คู่สนทนารับรู้ว่าตอนนี้เขามีสภาพเป็นอย่างไร
“ตอนนี้ยังไม่แต่งงาน แกจะไปไหนก็ตามใจแก แม่ไม่ห้าม แต่ถ้าแต่งเมื่อไร แกห้ามทำแบบนี้อีก และอะไรที่ควรตัดออกจากชีวิตแกก็รีบๆ จัดการซะ”
คีรีไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ เขาเดินออกจากบ้านไปอย่างเงียบๆ โดยมีคีรินทร์ทอดสายตามองตามหลังพี่ชายด้วยความรู้สึกเห็นใจ จะว่าไปเจ้าความรู้สึกนี้จะไม่เกิดขึ้นในใจของคนเป็นแม่เลยเหรอ
“แม่ไม่สงสารพี่เหรอครับ” ชายหนุ่มถามอย่างอยากรู้จริงๆ เพราะแม่ก็ไม่ได้เป็นคนใจไม้ไส้ระกำอะไร
“สงสารทำไม การที่แม่เลือกผู้หญิงดีๆ มาเป็นเมียของพี่แกมันน่าสงสารตรงไหน”
กรองแก้วเอ่ยถามลูกชายคนเล็กอย่างสงสัย ไม่ได้คิดเลยว่าสิ่งที่ตัวเองกระทำอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องที่ผิด เพราะทุกอย่างล้วนทำไปเพื่อลูก อะไรไม่ดีก็ห้ามกันไป แต่ถ้าเป็นเรื่องดีงามเธอไม่เคยห้ามสักครั้ง แถมยังสนับสนุนอีกต่างหาก
“ก็ตรงที่พี่ไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นมากพอที่จะแต่งงานด้วยมั้งครับ” คีรินทร์บอกอย่างไม่เต็มปากนัก จะบอกว่าคีรีไม่รู้สึกอะไรกับร้อยรักเลยก็ไม่ได้ เพราะเจ้าตัวเอ่ยปากเองว่ารู้สึกชอบร้อยรักบ้างเหมือนกัน ทว่ามันก็ยังไม่มากพอจนถึงขั้นอยากจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน
“อยู่ด้วยกันไปก็รักกันเองนั่นแหละ” ฉายรวีสรุปเอาง่ายๆ
“ดื้อจริงๆ”
คีรินทร์บ่นพลางส่ายหน้า แต่ใช่คนเป็นแม่จะสนใจ มิหนำซ้ำยังเปลี่ยนจากเรื่องของคีรีมาที่เรื่องของคีรินทร์ต่อทันที
“หลังจากจัดการเรื่องของพี่แกเรียบร้อยแล้ว แกคือรายต่อไป”
“อย่าเสียเวลามายุ่งกับผมดีกว่าครับแม่ เพราะผมจะไม่ทำตามความต้องการของแม่เด็ดขาด ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ถูกใจผม” คีรินทร์ต่อปากต่อคำกับคนเป็นแม่อย่างไม่จริงจัง
“แล้วถ้าแม่หาได้ถูกใจแกล่ะ” ผู้สูงวัยกว่าถามกลับยิ้มๆ
“เรื่องนั้นก็ค่อยว่ากันอีกที แต่ตอนนี้เอาเรื่องของพี่ให้รอดก่อนดีกว่านะครับ”
พูดจบเขาก็ลุกขึ้นเดินหนีไปพร้อมกับเสียงหัวเราะ เมื่อโดนคนเป็นแม่มองค้อน
ร้อยรักโบกมือเรียกธารีที่เธอนัดมาเจอที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งในช่วงเย็นวันเสาร์ นับตั้งแต่ลาออกจากที่ทำงานเก่าเธอก็ไม่ค่อยได้นัดเจอเพื่อนรักเลย ส่วนใหญ่มักจะพูดคุยผ่านโทรศัพท์หรือไม่ก็โซเชียลต่างๆ
“เฮ้อ...กว่าจะมาถึงรถติดชะมัด ขออะไรเย็นๆ หน่อยสิ” ธารีบ่นพลางปลดกระเป๋าสะพายออกจากบ่าแล้วทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้
“ได้เลย รอแป๊บนะ”
ว่าแล้วร้อยรักก็ลุกเดินไปสั่งโกโก้ เพียงไม่นานก็นำเครื่องดื่มๆ มาวางลงตรงหน้าเพื่อนรัก
“ขอบใจมากจ้ะ” ธารีดูดน้ำโกโก้ผ่านหลอดไปหลายอึกด้วยท่าทีกระหาย “ชื่นใจจริงๆ โกโก้ร้านนี้ชงอร่อยจัง ถ้าอยู่ใกล้ที่ทำงานนะจะซื้อกินทุกวันเลย ว่าแต่ไม่ได้เจอกันนานดูหน้าตาสดใสขึ้นเยอะเลยนะ คงเพราะแฟนคนล่าสุดหรือเปล่าเอ่ย” ธารีทัก เอียงหน้ามองคนที่กำลังตกอยู่ในห้วงความรักด้วยสายตาล้อเลียน
“เพราะฉันดูแลตัวเองดีต่างหากละ” ร้อยรักแย้งเสียงกลั้วหัวเราะ
“แค่ส่วนหนึ่งหรอกน่า ว่าแต่ความรักครั้งนี้เป็นไง ไปได้สวยใช่ไหม” ธารีถามแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนแทบชิดใบหน้าของเพื่อนรัก แววตาฉายประกายอยากรู้ในคำตอบอย่างไม่ปิดบัง
“สวยงามมากๆ เลยละ”
ร้อยรักตอบด้วยท่าทีขัดเขิน จนโดนธารีล้ออีกครั้ง
“ยิ้มแบบนี้มันคืออะไรเนี่ย นัยน์ตาเป็นประกายเชียว มีอะไรดีๆ ก็รีบบอกมา”
ว่าที่เจ้าสาวอมยิ้ม แกล้งเมินหน้าหนี ถ่วงเวลาคนอยากรู้
“บอกมา”
ธารีเขย่าต้นแขนเร่งเอาคำตอบ หลังจากนั่งลุ้นจนตัวเกร็งแต่ร้อยรักก็ยังไม่วายลีลา
“ฉันกับเขาจะแต่งงานกันในอีกสามเดือนข้างหน้านี้แล้วละ”
“เฮ้ย! พูดเล่นหรือพูดจริง”
คู่สนทนาอุทานเสียงดังอย่างตกใจ จนร้อยรักต้องรีบยกมือไปปิดปากเพื่อนรัก แล้วเอ่ยเตือน
“เบาๆ สิ เรื่องแบบนี้ล้อเล่นกันได้ด้วยเหรอ”
“เร็วเวอร์ หรือว่าเธอ...” ธารีเลื่อนสายตาไปที่บริเวณท้องของเพื่อนรัก
“บ้า คิดไปถึงไหน คุณภูออกจะเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เคยล่วงเกินฉันเลย” ร้อยรักตีมือของเพื่อนรักที่วางอยู่บนโต๊ะเบาๆ
“โธ่...ทูนหัวของบ่าว ทำไมเพอร์เฟ็กต์ขนาดนี้ ทั้งหล่อทั้งนิสัยดี บุญของเธอแล้วยายรักเอ๊ย!” ธารีจีบปากจีบคอพูดพลางดึงเพื่อนรักมากอด แสดงความยินดีด้วยแอคติ้งที่โอเวอร์
“ขนาดนั้นเชียว” ร้อยรักถามเสียงกลั้วหัวเราะอย่างชอบใจ
“จริง เพราะถ้าเทียบกับคุณพี่เอนะ คนละเรื่องกันเลย นั่นน่ะหน้าตาก็ดีอยู่หรอก แต่เห็นแก่ตัวเกินไป พอเห็นที่หมายใหม่ที่คิดว่าดีกว่าก็รีบกระโดดเกาะทันที”
ว่าพลางเบ้ปากเมื่อเอ่ยถึงอดีตคนรักของเพื่อน
“พวกเขาก็คงรักกันนั่นแหละ” หญิงสาวเอ่ยถึงอดีตคนรักอย่างไม่รู้สึกอะไรแล้ว
“โอ๊ย! ฉันก็คงรักอยู่หรอก แต่ฉันว่ารักเงินคุณเนตรมากกว่า รู้ไหมว่าตอนนี้ใครๆ ก็เริ่มจะไม่ชอบหน้าคนนั้นแล้วนะ” ธารีขยับตัวเล็กน้อยเตรียมจะเม้าท์เรื่องชวลิตอย่างคันปาก
“ใคร พี่เอหรือคุณเนตร”
“คุณพี่เอสิคะ เดี๋ยวนี้ได้เลื่อนตำแหน่งไปเป็นหัวหน้าฝ่ายแล้วนะ เสื้อผ้าหน้าผมตั้งแต่หัวจรดเท้าล้วนเป็นของแบรนด์เนมทั้งนั้น จากที่เคยพูดคุยกัน เดี๋ยวนี้ไม่คุยแล้วนะ แถมยังเชิดมาก ใครเดินผ่านเขาไม่คิดแม้แต่จะปรายตามอง และถ้าใครทำอะไรให้ไม่ถูกใจจะเหวี่ยงใส่ทันที”
พูดจบธารีก็ทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างหมั่นไส้คนที่ตนกำลังนินทา
“เป็นถึงขนาดนั้นเลยเหรอ” ร้อยรักถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ เพราะตอนคบกันชายหนุ่มออกจะดูเป็นผู้ชายที่มีมนุษยสัมพันธ์กับคนอื่นดี ยิ้มง่าย อะไรก็ง่ายๆ ไม่เรื่องมาก
“ก็อำนาจมันเข้าใครออกใครที่ไหน อำนาจก็มี เงินก็มี ใช้สิคะ รออะไร”
“ช่างเขาเถอะ เมียเขารวยนี่”
“ฉันถึงบอกไงว่าแฟนเธอคนปัจจุบันดีกว่าเยอะ ว่าแต่ไม่มีแบบนี้มาแนะนำให้เพื่อนอย่างฉันรู้จักบ้างเลยเหรอ” ธารีถามพลางทำตาปริบๆ
“คุณภูมีน้องชายคนหนึ่งน่ะชื่อผา”
“หล่อไหม” ถามพลางทำตาโตอย่างตื่นเต้น
“ก็หล่อนะ แต่คนละแนว คุณภูจะออกแนวผู้ชายใจดี อบอุ่น อ่อนโยน แต่น้องเขาออกแนวเข้มๆ พูดจาโผงผาง และชอบมองฉันด้วยสายตายังไงก็ไม่รู้ บางทีก็เหมือนสงสาร บางทีก็เหมือนเขาไม่ชอบใจสักเท่าไรที่ฉันมาคบกับพี่ชายของเขา” เรื่องนี้ร้อยรักก็ยังไม่เข้าใจนัก ดูคีรินทร์เป็นผู้ชายอารมณ์แปรปรวนยังไงไม่รู้ นี่ถ้าเป็นผู้หญิงเธอจะเดาเลยว่าอารมณ์ประมาณคนกำลังเข้าสู่วัยทอง
“เขาอิจฉาหรือเปล่าคะ แบบตัวเองไม่มีแต่พี่ชายมี หรือตัวเองมีแต่หาได้ไม่ดีเท่าพี่ชาย” ธารีเดาสาเหตุ
“ไม่รู้สิ แต่ฉันก็เห็นสองพี่น้องคุยกันดีอยู่นะ”
“ดีเฉพาะต่อหน้าหรือเปล่า แบบว่าต่อหน้าทำตัวอย่างหนึ่ง ลับหลังทำตัวอีกอย่าง นิสัยแบบนี้น่ากลัวนะ ฉันขอบายดีกว่า หล่อแค่ไหนฉันก็ไม่เอาด้วยหรอก” ธารีทำหน้าขยาดแกมหวั่นกลัวในสิ่งที่ตัวเองคิดเองพูดเองและสรุปเอาเอง
“แหม ถามเขายังว่าจะเอาเธอหรือเปล่า” ร้อยรักล้อเสียงกลั้วหัวเราะ
“ถ้าเจอมารยาฉัน บอกเลยว่าไม่รอดสักราย”
พูดพลางป้องปากหัวเราะอย่างมีจริตจะก้าน จนร้อยรักอดหัวเราะตามไม่ได้
“เชื่อ...ถึงได้เกาะคานแน่นมาจนถึงทุกวันนี้ไง”
“ปากเสีย” หญิงสาวมองค้อนแล้วเชิดหน้าขึ้นอย่างมั่นใจ “เขาเรียกว่าสวยเลือกได้ย่ะ แล้ววันนี้เธอจะไปไหนต่อหรือเปล่า”
“ไม่อะ ปกติจะไปกับคุณภู แต่วันนี้คุณภูติดงานเลยไม่รู้จะไปไหน”
“อู๊ย...หวาน...แม่คนติดแฟน งั้นวันนี้ช่วยลืมแฟนหนึ่งวันแล้วไปกับฉัน”
“ไปไหน”
“ไปดูหนังเรื่องใหม่ที่เพิ่งเข้าโรง พระเอกน่ากินมาก”
คำสุดท้ายธารีลากเสียงยาว ทำหน้าตาเคลิ้มฝัน เมื่อคิดถึงหน้าพระเอกหนังฝรั่งที่ตัวเองชื่นชอบ ก่อนจะหันมาคะยั้นคะยอเพื่อน
“อยากไปดูแต่ไม่มีเพื่อน เธอว่างพอดี ช่วยไปเป็นเพื่อนหน่อยนะ”
“ก็ได้”
“เธอเลี้ยง”
“อะไร ตัวเองชวนแต่ฉันต้องเลี้ยงนี่นะ” ร้อยรักแสร้งโอดครวญ
“ก็เออสิ ใครอยากให้กระโดดลงจากคานก่อนฉันล่ะ” ธารีแสร้งทำเป็นงอน เบ้ปากให้แล้วสะบัดบ๊อบใส่คนที่ใกล้จะได้เป็นเจ้าสาว
“ก็ได้”
“งั้นไปกันเลย”
จบประโยคนั้นสองสาวก็จูงมือกันเดินออกจากร้านไปเรียกแท็กซี่เพื่อจะไปดูหนังที่ห้างฯ ดังแห่งหนึ่ง
“นอกจากหนัง เลี้ยงอย่างอื่นด้วยหรือเปล่า” ธารีถามเล่นๆ ขำๆ ระหว่างรอรถ
“อยากกินอะไรว่ามา เดี๋ยวเลี้ยง”
ร้อยรักบอกอย่างใจป้ำ มองธารีหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ แล้วได้แต่ส่ายหน้าและพลอยหัวเราะไปด้วย เธอรู้ว่าธารีแค่แกล้งเล่นเท่านั้น เพราะพอถึงเวลาจ่ายเงินก็มักจะช่วยหารเสมอ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
“งั้นก็วันอาทิตย์” เมื่อเอ่ยถึงเรื่องงานฉายรวีเลยต้องยอมอ่อนข้อให้ลูกชาย
“ถ้างานเสร็จนะครับ”
พูดจบคีรีก็จะเดินออกจากบ้านทันที จนมารดาต้องร้องถาม
“แล้วนั่นแกจะไปไหน”
“หาที่คลายเครียดครับ” คีรีตอบออกไปตรงๆ ให้คู่สนทนารับรู้ว่าตอนนี้เขามีสภาพเป็นอย่างไร
“ตอนนี้ยังไม่แต่งงาน แกจะไปไหนก็ตามใจแก แม่ไม่ห้าม แต่ถ้าแต่งเมื่อไร แกห้ามทำแบบนี้อีก และอะไรที่ควรตัดออกจากชีวิตแกก็รีบๆ จัดการซะ”
คีรีไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ เขาเดินออกจากบ้านไปอย่างเงียบๆ โดยมีคีรินทร์ทอดสายตามองตามหลังพี่ชายด้วยความรู้สึกเห็นใจ จะว่าไปเจ้าความรู้สึกนี้จะไม่เกิดขึ้นในใจของคนเป็นแม่เลยเหรอ
“แม่ไม่สงสารพี่เหรอครับ” ชายหนุ่มถามอย่างอยากรู้จริงๆ เพราะแม่ก็ไม่ได้เป็นคนใจไม้ไส้ระกำอะไร
“สงสารทำไม การที่แม่เลือกผู้หญิงดีๆ มาเป็นเมียของพี่แกมันน่าสงสารตรงไหน”
กรองแก้วเอ่ยถามลูกชายคนเล็กอย่างสงสัย ไม่ได้คิดเลยว่าสิ่งที่ตัวเองกระทำอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องที่ผิด เพราะทุกอย่างล้วนทำไปเพื่อลูก อะไรไม่ดีก็ห้ามกันไป แต่ถ้าเป็นเรื่องดีงามเธอไม่เคยห้ามสักครั้ง แถมยังสนับสนุนอีกต่างหาก
“ก็ตรงที่พี่ไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นมากพอที่จะแต่งงานด้วยมั้งครับ” คีรินทร์บอกอย่างไม่เต็มปากนัก จะบอกว่าคีรีไม่รู้สึกอะไรกับร้อยรักเลยก็ไม่ได้ เพราะเจ้าตัวเอ่ยปากเองว่ารู้สึกชอบร้อยรักบ้างเหมือนกัน ทว่ามันก็ยังไม่มากพอจนถึงขั้นอยากจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน
“อยู่ด้วยกันไปก็รักกันเองนั่นแหละ” ฉายรวีสรุปเอาง่ายๆ
“ดื้อจริงๆ”
คีรินทร์บ่นพลางส่ายหน้า แต่ใช่คนเป็นแม่จะสนใจ มิหนำซ้ำยังเปลี่ยนจากเรื่องของคีรีมาที่เรื่องของคีรินทร์ต่อทันที
“หลังจากจัดการเรื่องของพี่แกเรียบร้อยแล้ว แกคือรายต่อไป”
“อย่าเสียเวลามายุ่งกับผมดีกว่าครับแม่ เพราะผมจะไม่ทำตามความต้องการของแม่เด็ดขาด ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ถูกใจผม” คีรินทร์ต่อปากต่อคำกับคนเป็นแม่อย่างไม่จริงจัง
“แล้วถ้าแม่หาได้ถูกใจแกล่ะ” ผู้สูงวัยกว่าถามกลับยิ้มๆ
“เรื่องนั้นก็ค่อยว่ากันอีกที แต่ตอนนี้เอาเรื่องของพี่ให้รอดก่อนดีกว่านะครับ”
พูดจบเขาก็ลุกขึ้นเดินหนีไปพร้อมกับเสียงหัวเราะ เมื่อโดนคนเป็นแม่มองค้อน
ร้อยรักโบกมือเรียกธารีที่เธอนัดมาเจอที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งในช่วงเย็นวันเสาร์ นับตั้งแต่ลาออกจากที่ทำงานเก่าเธอก็ไม่ค่อยได้นัดเจอเพื่อนรักเลย ส่วนใหญ่มักจะพูดคุยผ่านโทรศัพท์หรือไม่ก็โซเชียลต่างๆ
“เฮ้อ...กว่าจะมาถึงรถติดชะมัด ขออะไรเย็นๆ หน่อยสิ” ธารีบ่นพลางปลดกระเป๋าสะพายออกจากบ่าแล้วทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้
“ได้เลย รอแป๊บนะ”
ว่าแล้วร้อยรักก็ลุกเดินไปสั่งโกโก้ เพียงไม่นานก็นำเครื่องดื่มๆ มาวางลงตรงหน้าเพื่อนรัก
“ขอบใจมากจ้ะ” ธารีดูดน้ำโกโก้ผ่านหลอดไปหลายอึกด้วยท่าทีกระหาย “ชื่นใจจริงๆ โกโก้ร้านนี้ชงอร่อยจัง ถ้าอยู่ใกล้ที่ทำงานนะจะซื้อกินทุกวันเลย ว่าแต่ไม่ได้เจอกันนานดูหน้าตาสดใสขึ้นเยอะเลยนะ คงเพราะแฟนคนล่าสุดหรือเปล่าเอ่ย” ธารีทัก เอียงหน้ามองคนที่กำลังตกอยู่ในห้วงความรักด้วยสายตาล้อเลียน
“เพราะฉันดูแลตัวเองดีต่างหากละ” ร้อยรักแย้งเสียงกลั้วหัวเราะ
“แค่ส่วนหนึ่งหรอกน่า ว่าแต่ความรักครั้งนี้เป็นไง ไปได้สวยใช่ไหม” ธารีถามแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนแทบชิดใบหน้าของเพื่อนรัก แววตาฉายประกายอยากรู้ในคำตอบอย่างไม่ปิดบัง
“สวยงามมากๆ เลยละ”
ร้อยรักตอบด้วยท่าทีขัดเขิน จนโดนธารีล้ออีกครั้ง
“ยิ้มแบบนี้มันคืออะไรเนี่ย นัยน์ตาเป็นประกายเชียว มีอะไรดีๆ ก็รีบบอกมา”
ว่าที่เจ้าสาวอมยิ้ม แกล้งเมินหน้าหนี ถ่วงเวลาคนอยากรู้
“บอกมา”
ธารีเขย่าต้นแขนเร่งเอาคำตอบ หลังจากนั่งลุ้นจนตัวเกร็งแต่ร้อยรักก็ยังไม่วายลีลา
“ฉันกับเขาจะแต่งงานกันในอีกสามเดือนข้างหน้านี้แล้วละ”
“เฮ้ย! พูดเล่นหรือพูดจริง”
คู่สนทนาอุทานเสียงดังอย่างตกใจ จนร้อยรักต้องรีบยกมือไปปิดปากเพื่อนรัก แล้วเอ่ยเตือน
“เบาๆ สิ เรื่องแบบนี้ล้อเล่นกันได้ด้วยเหรอ”
“เร็วเวอร์ หรือว่าเธอ...” ธารีเลื่อนสายตาไปที่บริเวณท้องของเพื่อนรัก
“บ้า คิดไปถึงไหน คุณภูออกจะเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เคยล่วงเกินฉันเลย” ร้อยรักตีมือของเพื่อนรักที่วางอยู่บนโต๊ะเบาๆ
“โธ่...ทูนหัวของบ่าว ทำไมเพอร์เฟ็กต์ขนาดนี้ ทั้งหล่อทั้งนิสัยดี บุญของเธอแล้วยายรักเอ๊ย!” ธารีจีบปากจีบคอพูดพลางดึงเพื่อนรักมากอด แสดงความยินดีด้วยแอคติ้งที่โอเวอร์
“ขนาดนั้นเชียว” ร้อยรักถามเสียงกลั้วหัวเราะอย่างชอบใจ
“จริง เพราะถ้าเทียบกับคุณพี่เอนะ คนละเรื่องกันเลย นั่นน่ะหน้าตาก็ดีอยู่หรอก แต่เห็นแก่ตัวเกินไป พอเห็นที่หมายใหม่ที่คิดว่าดีกว่าก็รีบกระโดดเกาะทันที”
ว่าพลางเบ้ปากเมื่อเอ่ยถึงอดีตคนรักของเพื่อน
“พวกเขาก็คงรักกันนั่นแหละ” หญิงสาวเอ่ยถึงอดีตคนรักอย่างไม่รู้สึกอะไรแล้ว
“โอ๊ย! ฉันก็คงรักอยู่หรอก แต่ฉันว่ารักเงินคุณเนตรมากกว่า รู้ไหมว่าตอนนี้ใครๆ ก็เริ่มจะไม่ชอบหน้าคนนั้นแล้วนะ” ธารีขยับตัวเล็กน้อยเตรียมจะเม้าท์เรื่องชวลิตอย่างคันปาก
“ใคร พี่เอหรือคุณเนตร”
“คุณพี่เอสิคะ เดี๋ยวนี้ได้เลื่อนตำแหน่งไปเป็นหัวหน้าฝ่ายแล้วนะ เสื้อผ้าหน้าผมตั้งแต่หัวจรดเท้าล้วนเป็นของแบรนด์เนมทั้งนั้น จากที่เคยพูดคุยกัน เดี๋ยวนี้ไม่คุยแล้วนะ แถมยังเชิดมาก ใครเดินผ่านเขาไม่คิดแม้แต่จะปรายตามอง และถ้าใครทำอะไรให้ไม่ถูกใจจะเหวี่ยงใส่ทันที”
พูดจบธารีก็ทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างหมั่นไส้คนที่ตนกำลังนินทา
“เป็นถึงขนาดนั้นเลยเหรอ” ร้อยรักถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ เพราะตอนคบกันชายหนุ่มออกจะดูเป็นผู้ชายที่มีมนุษยสัมพันธ์กับคนอื่นดี ยิ้มง่าย อะไรก็ง่ายๆ ไม่เรื่องมาก
“ก็อำนาจมันเข้าใครออกใครที่ไหน อำนาจก็มี เงินก็มี ใช้สิคะ รออะไร”
“ช่างเขาเถอะ เมียเขารวยนี่”
“ฉันถึงบอกไงว่าแฟนเธอคนปัจจุบันดีกว่าเยอะ ว่าแต่ไม่มีแบบนี้มาแนะนำให้เพื่อนอย่างฉันรู้จักบ้างเลยเหรอ” ธารีถามพลางทำตาปริบๆ
“คุณภูมีน้องชายคนหนึ่งน่ะชื่อผา”
“หล่อไหม” ถามพลางทำตาโตอย่างตื่นเต้น
“ก็หล่อนะ แต่คนละแนว คุณภูจะออกแนวผู้ชายใจดี อบอุ่น อ่อนโยน แต่น้องเขาออกแนวเข้มๆ พูดจาโผงผาง และชอบมองฉันด้วยสายตายังไงก็ไม่รู้ บางทีก็เหมือนสงสาร บางทีก็เหมือนเขาไม่ชอบใจสักเท่าไรที่ฉันมาคบกับพี่ชายของเขา” เรื่องนี้ร้อยรักก็ยังไม่เข้าใจนัก ดูคีรินทร์เป็นผู้ชายอารมณ์แปรปรวนยังไงไม่รู้ นี่ถ้าเป็นผู้หญิงเธอจะเดาเลยว่าอารมณ์ประมาณคนกำลังเข้าสู่วัยทอง
“เขาอิจฉาหรือเปล่าคะ แบบตัวเองไม่มีแต่พี่ชายมี หรือตัวเองมีแต่หาได้ไม่ดีเท่าพี่ชาย” ธารีเดาสาเหตุ
“ไม่รู้สิ แต่ฉันก็เห็นสองพี่น้องคุยกันดีอยู่นะ”
“ดีเฉพาะต่อหน้าหรือเปล่า แบบว่าต่อหน้าทำตัวอย่างหนึ่ง ลับหลังทำตัวอีกอย่าง นิสัยแบบนี้น่ากลัวนะ ฉันขอบายดีกว่า หล่อแค่ไหนฉันก็ไม่เอาด้วยหรอก” ธารีทำหน้าขยาดแกมหวั่นกลัวในสิ่งที่ตัวเองคิดเองพูดเองและสรุปเอาเอง
“แหม ถามเขายังว่าจะเอาเธอหรือเปล่า” ร้อยรักล้อเสียงกลั้วหัวเราะ
“ถ้าเจอมารยาฉัน บอกเลยว่าไม่รอดสักราย”
พูดพลางป้องปากหัวเราะอย่างมีจริตจะก้าน จนร้อยรักอดหัวเราะตามไม่ได้
“เชื่อ...ถึงได้เกาะคานแน่นมาจนถึงทุกวันนี้ไง”
“ปากเสีย” หญิงสาวมองค้อนแล้วเชิดหน้าขึ้นอย่างมั่นใจ “เขาเรียกว่าสวยเลือกได้ย่ะ แล้ววันนี้เธอจะไปไหนต่อหรือเปล่า”
“ไม่อะ ปกติจะไปกับคุณภู แต่วันนี้คุณภูติดงานเลยไม่รู้จะไปไหน”
“อู๊ย...หวาน...แม่คนติดแฟน งั้นวันนี้ช่วยลืมแฟนหนึ่งวันแล้วไปกับฉัน”
“ไปไหน”
“ไปดูหนังเรื่องใหม่ที่เพิ่งเข้าโรง พระเอกน่ากินมาก”
คำสุดท้ายธารีลากเสียงยาว ทำหน้าตาเคลิ้มฝัน เมื่อคิดถึงหน้าพระเอกหนังฝรั่งที่ตัวเองชื่นชอบ ก่อนจะหันมาคะยั้นคะยอเพื่อน
“อยากไปดูแต่ไม่มีเพื่อน เธอว่างพอดี ช่วยไปเป็นเพื่อนหน่อยนะ”
“ก็ได้”
“เธอเลี้ยง”
“อะไร ตัวเองชวนแต่ฉันต้องเลี้ยงนี่นะ” ร้อยรักแสร้งโอดครวญ
“ก็เออสิ ใครอยากให้กระโดดลงจากคานก่อนฉันล่ะ” ธารีแสร้งทำเป็นงอน เบ้ปากให้แล้วสะบัดบ๊อบใส่คนที่ใกล้จะได้เป็นเจ้าสาว
“ก็ได้”
“งั้นไปกันเลย”
จบประโยคนั้นสองสาวก็จูงมือกันเดินออกจากร้านไปเรียกแท็กซี่เพื่อจะไปดูหนังที่ห้างฯ ดังแห่งหนึ่ง
“นอกจากหนัง เลี้ยงอย่างอื่นด้วยหรือเปล่า” ธารีถามเล่นๆ ขำๆ ระหว่างรอรถ
“อยากกินอะไรว่ามา เดี๋ยวเลี้ยง”
ร้อยรักบอกอย่างใจป้ำ มองธารีหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจ แล้วได้แต่ส่ายหน้าและพลอยหัวเราะไปด้วย เธอรู้ว่าธารีแค่แกล้งเล่นเท่านั้น เพราะพอถึงเวลาจ่ายเงินก็มักจะช่วยหารเสมอ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 265 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 20 กุมภาพันธ์ 2560 ในราคา 225 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 6 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- inbox แฟนเพจ รดามณี-ไหมขวัญ
- อีเมล kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
เกศมณี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 ก.พ. 2560, 16:05:49 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ก.พ. 2560, 16:05:49 น.
จำนวนการเข้าชม : 832
| << ตอนที่ 6 (70%) | ตอนที่ 7 (30%) >> |