ขอความรักที... (สนพ.ปองรัก ตีพิมพ์)
ร้อยรักสาวผู้ที่ไม่มีดวงในเรื่องความรักเอาซะเลย คิดว่าเจอคนที่ใช่ แต่สุดท้ายเขาก็หนีหายไปในวันแต่งงาน จากที่จะได้แต่งกับแฟนเธอก็ต้องได้มาแต่งกับน้องชายแฟนแทนเสียอย่างนั้น
Tags: ขอความรักที, ไหมขวัญ, แต่งงาน, จำเป็น, สามี, นิยายรัก, น่ารัก
ตอน: ตอนที่ 11 (20%)
ตอนที่ 11
แม้เหตุการณ์บังเอิญจะผ่านพ้นไปแล้วหลายชั่วโมง แต่ความเขินอายยังคงอยู่ ร้อยรักที่ทำงานบ้านเสร็จจึงได้แต่แอบยืนมองสามีตัดหญ้ารวมไปถึงตัดแต่งกิ่งไม้น้อยใหญ่ภายในสวน
“น้ำค่ะ” ร้อยรักลังเลอยู่นานแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินถือแก้วน้ำดื่มไปยื่นให้คีรินทร์ที่ทำงานตากแดดจนเหงื่อไหลเปียกไปทั้งตัวด้วยท่าทีที่พยายามทำให้เป็นปกติ
“ขอบคุณครับ”
“นี่ใกล้จะเที่ยงแล้ว คุณผาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมากินข้าวเถอะ”
“ผมขอทำงานให้เสร็จก่อนแล้วกัน เหลือแค่ต้นลีลาวดีอีกต้นเดียว แล้วนี่คุณรักเลือกได้หรือยังว่าจะทำบ่อปลาตรงไหน” คีรินทร์ถามพลางยื่นแก้วเปล่าคืนให้หญิงสาว
“แถวๆ ต้นลีลาวดีได้ไหมคะ มันจะได้ร่มๆ หน่อย”
“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวช่วงบ่ายผมจะจัดการขุดให้เลย”
“ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ วันนี้คุณผาเหนื่อยตั้งแต่เช้าแล้ว เรายังเหลือวันหยุดอีกตั้งหลายวัน ค่อยๆ ทำไปดีกว่านะคะ” ร้อยรักท้วงเมื่อเห็นสภาพของสามีที่เหงื่อโซมกาย แม้บ่อปลาที่จะขุดอยู่ใต้ต้นลีลาวดีก็เถอะ
“เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ” คีรินทร์ที่รู้สึกถึงความแรงของแดดนิ่งคิดไปเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“งั้นตัดเสร็จแล้วรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะคะ ฉันจะตั้งโต๊ะรอ”
“ครับ” ชายหนุ่มรับคำแล้วก้มหน้าอมยิ้มพร้อมกับพูดคนเดียว “มีเมียมันดีอย่างนี้นี่เอง”
“ว่าอะไรนะคะ”
ร้อยรักที่กำลังหมุนตัวจะเดินเข้าบ้านหันมาถามอย่างไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายพูดกับเธอหรือเปล่า ทำเอาคีรินทร์ถึงกับเหวอ ยิ้มขำๆ แล้วรีบพูดกลบเกลื่อนความอาย
“เปล่าครับ ผมบอกว่าต้นไม้มันร่มดีน่ะครับ”
เป็นคืนที่สามแล้วที่คีรีต้องนอนในรถ ไม่ใช่เพื่อเรียกคะแนนสงสารแต่เป็นเพราะเขาขี้เกียจไปหาที่พักในตัวเมืองซึ่งอยู่ห่างจากที่นี่เกือบยี่สิบกิโลเมตร ขับรถกลับไปกลับมาเขารู้สึกว่าค่อนข้างเสียเวลาสู้เอาเวลาเหล่านั้นมาง้อเจติยาน่าจะดีกว่า และโชคดีที่แม้เจติยาจะใจแข็ง พ่อของเธอจะโกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ก็ยังมีเจนจิราที่ยังคงเมตตาให้ข้าวให้น้ำกับเขา แม้จะบ่นบ้างเล็กน้อยว่าอยากให้เขาไปพักในเมืองก็ตาม
“คืนนี้ก็นอนที่เดิมอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย” เจ้าของบ้านฝ่ายหญิงถามชายหนุ่มที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและกำลังเดินกลับไปนอนในรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน
“ครับ” คีรีตอบยิ้มๆ พลางมองไปยังห้องของแฟนสาวเมื่อเห็นเงาตรงหน้าต่าง
“บอกให้ไปเช่าห้องในเมืองนอนก็ไม่ยอม ถ้ายายเจนไม่ยอมใจอ่อน พ่อภูไม่ต้องนอนในรถไปตลอดเลยเหรอ”
“ก็คงเป็นอย่างนั้นแหละครับ แต่เพื่อเจนผมยอมทำทุกอย่าง ขอตัวนะครับ” ชายหนุ่มก้มศีรษะให้ผู้สูงวัยเล็กน้อยก่อนจะเดินไปขึ้นรถของตัวเอง
เจนจิรามองตามแล้วได้แต่ถอนหายใจ จริงๆ แล้วเรื่องที่คีรีนอนในรถเธอก็เพิ่งรู้เมื่อวานนี้ ตอนแรกก็นึกว่าอีกฝ่ายไปนอนในตัวเมือง ที่ไหนได้พอเช้ามากลับเห็นชายหนุ่มเดินงัวเงียลงมาจากรถ จึงรีบเข้าไปสอบถาม ตกเย็นคืนนั้นตนจึงคิดจะจัดที่หลับที่นอนได้ ทว่าสามีของเธอกลับออกอาการโวยวายไม่ยอมท่าเดียว เพื่อหลีกเลี่ยงการมีปากเสียงเธอจึงต้องยอมไปก่อน
“ทำไมบ้านนี้ถึงมีแต่คนดื้อด้านกันนะ” เจนจิราบ่นพึมพำขณะก้าวเท้าตรงไปยังห้องว่าง แต่แล้วสามีที่แอบซ่อนตัวตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้จู่ๆ ก็โผล่ออกมา
“ทำมาเป็นเรียกคะแนนสงสาร อยากนอนในรถก็ให้มันนอนไปสิ” ศักดิ์สิทธิ์มองรถที่จอดหน้าบ้านแล้วเบ้ปาก
“จะเรียกหรือไม่เรียกก็เรื่องของเขา และการที่เขาอยากจะคืนดีกับเมียก็เป็นเรื่องธรรมดา พ่อจะมาตั้งแง่อะไรนักหนา อยากให้หลานเกิดมาไม่มีพ่อหรือไง” เจนจิราบ่นสามีอย่างเบื่อหน่าย
“ก็มันอยากจะคิดหนีไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นทั้งที่มียายเจนอยู่แล้วทำไมล่ะ พูดแล้วก็เจ็บใจไม่หาย” เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ทีไรศักดิ์สิทธิ์เป็นของขึ้นทุกที
“คนเราก็มีผิดพลาดกันได้ทั้งนั้นแหละ และอีกอย่างเขาก็บอกแล้วว่าถูกแม่บังคับ ไหนๆ เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ มาคิดเล็กคิดน้อยหนักสมองเปล่าๆ”
“เอาแม่มาอ้างละสิ ใครจะไม่รู้ทันมัน” ศักดิ์สิทธิ์เบ้ปากอย่างไม่คิดจะเชื่อในน้ำคำของคีรีที่เปิดปากบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับทุกคนฟังเมื่อวาน และแทนที่จะอารมณ์เย็นลงกลับทำให้เขายิ่งแค้นใจแทนลูกสาว
“พ่อกับยายเจนนี่พอกันเลย” เจนจิราว่าพลางส่ายศีรษะแล้วเดินหนี
“ไม่งั้นเขาจะเรียกว่าพ่อกับลูกเหรอ แล้วนั่นจะไปไหน”
“ไปจัดห้องให้พ่อภูน่ะ”
“ไปจัดทำไม นอนในรถแอร์เย็นฉ่ำดีจะตาย”
“ถ้าอย่างนั้นแกก็ไปนอนสิ ไปไหมล่ะ”
คนเป็นเมียถามอย่างท้าทาย จนศักดิ์สิทธิ์ต้องรีบส่ายหน้าหวือ
“ไปทำไม บ้านก็มีให้นอน” ศักดิ์สิทธิ์บอกภรรยาเสียงสูง ก่อนจะเข้าไปอ้อน “พ่อว่าพวกเราไปนอนกันเถอะ อย่าไปสนใจไอ้พวกเรียกร้องความสนใจเลยนะ”
“นอนไปก่อนละกัน” เจนจิราบอกแล้วเบี่ยงตัวเดินหนีสามีที่มาเกาะแกะ
“แม่! ไม่ต้องไปจัดห้องให้มันเลยนะ แม่...”
“รำคาญจริงๆ ไปเลยไป๊”
เจนจิราหันมาตวาดสามีที่เดินบ่นตามหลัง พาให้เจติยาที่อยู่ในห้องต้องรีบออกมาดู
“เอะอะอะไรกันคะ”
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
@Kim : ยาชูกำลงัชั้นดีค่ะ
@kaelek : คนอ่านอาการเดียวกับคนเขียนเลยค่ะ
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 295 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 10 มีนาคม 2560 ในราคา 250 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 20 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- Facebook : >>> เกศมณี รดามณี <<< (คลิ๊กที่ชื่อเฟสเลยนะคะ)
- แฟนเพจ : รดามณี-ไหมขวัญ (คลิ๊กที่ชื่อแฟนเพจเลยนะคะ)
- อีเมล : kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
แม้เหตุการณ์บังเอิญจะผ่านพ้นไปแล้วหลายชั่วโมง แต่ความเขินอายยังคงอยู่ ร้อยรักที่ทำงานบ้านเสร็จจึงได้แต่แอบยืนมองสามีตัดหญ้ารวมไปถึงตัดแต่งกิ่งไม้น้อยใหญ่ภายในสวน
“น้ำค่ะ” ร้อยรักลังเลอยู่นานแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินถือแก้วน้ำดื่มไปยื่นให้คีรินทร์ที่ทำงานตากแดดจนเหงื่อไหลเปียกไปทั้งตัวด้วยท่าทีที่พยายามทำให้เป็นปกติ
“ขอบคุณครับ”
“นี่ใกล้จะเที่ยงแล้ว คุณผาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมากินข้าวเถอะ”
“ผมขอทำงานให้เสร็จก่อนแล้วกัน เหลือแค่ต้นลีลาวดีอีกต้นเดียว แล้วนี่คุณรักเลือกได้หรือยังว่าจะทำบ่อปลาตรงไหน” คีรินทร์ถามพลางยื่นแก้วเปล่าคืนให้หญิงสาว
“แถวๆ ต้นลีลาวดีได้ไหมคะ มันจะได้ร่มๆ หน่อย”
“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวช่วงบ่ายผมจะจัดการขุดให้เลย”
“ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ วันนี้คุณผาเหนื่อยตั้งแต่เช้าแล้ว เรายังเหลือวันหยุดอีกตั้งหลายวัน ค่อยๆ ทำไปดีกว่านะคะ” ร้อยรักท้วงเมื่อเห็นสภาพของสามีที่เหงื่อโซมกาย แม้บ่อปลาที่จะขุดอยู่ใต้ต้นลีลาวดีก็เถอะ
“เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ” คีรินทร์ที่รู้สึกถึงความแรงของแดดนิ่งคิดไปเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“งั้นตัดเสร็จแล้วรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะคะ ฉันจะตั้งโต๊ะรอ”
“ครับ” ชายหนุ่มรับคำแล้วก้มหน้าอมยิ้มพร้อมกับพูดคนเดียว “มีเมียมันดีอย่างนี้นี่เอง”
“ว่าอะไรนะคะ”
ร้อยรักที่กำลังหมุนตัวจะเดินเข้าบ้านหันมาถามอย่างไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายพูดกับเธอหรือเปล่า ทำเอาคีรินทร์ถึงกับเหวอ ยิ้มขำๆ แล้วรีบพูดกลบเกลื่อนความอาย
“เปล่าครับ ผมบอกว่าต้นไม้มันร่มดีน่ะครับ”
เป็นคืนที่สามแล้วที่คีรีต้องนอนในรถ ไม่ใช่เพื่อเรียกคะแนนสงสารแต่เป็นเพราะเขาขี้เกียจไปหาที่พักในตัวเมืองซึ่งอยู่ห่างจากที่นี่เกือบยี่สิบกิโลเมตร ขับรถกลับไปกลับมาเขารู้สึกว่าค่อนข้างเสียเวลาสู้เอาเวลาเหล่านั้นมาง้อเจติยาน่าจะดีกว่า และโชคดีที่แม้เจติยาจะใจแข็ง พ่อของเธอจะโกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ก็ยังมีเจนจิราที่ยังคงเมตตาให้ข้าวให้น้ำกับเขา แม้จะบ่นบ้างเล็กน้อยว่าอยากให้เขาไปพักในเมืองก็ตาม
“คืนนี้ก็นอนที่เดิมอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย” เจ้าของบ้านฝ่ายหญิงถามชายหนุ่มที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและกำลังเดินกลับไปนอนในรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน
“ครับ” คีรีตอบยิ้มๆ พลางมองไปยังห้องของแฟนสาวเมื่อเห็นเงาตรงหน้าต่าง
“บอกให้ไปเช่าห้องในเมืองนอนก็ไม่ยอม ถ้ายายเจนไม่ยอมใจอ่อน พ่อภูไม่ต้องนอนในรถไปตลอดเลยเหรอ”
“ก็คงเป็นอย่างนั้นแหละครับ แต่เพื่อเจนผมยอมทำทุกอย่าง ขอตัวนะครับ” ชายหนุ่มก้มศีรษะให้ผู้สูงวัยเล็กน้อยก่อนจะเดินไปขึ้นรถของตัวเอง
เจนจิรามองตามแล้วได้แต่ถอนหายใจ จริงๆ แล้วเรื่องที่คีรีนอนในรถเธอก็เพิ่งรู้เมื่อวานนี้ ตอนแรกก็นึกว่าอีกฝ่ายไปนอนในตัวเมือง ที่ไหนได้พอเช้ามากลับเห็นชายหนุ่มเดินงัวเงียลงมาจากรถ จึงรีบเข้าไปสอบถาม ตกเย็นคืนนั้นตนจึงคิดจะจัดที่หลับที่นอนได้ ทว่าสามีของเธอกลับออกอาการโวยวายไม่ยอมท่าเดียว เพื่อหลีกเลี่ยงการมีปากเสียงเธอจึงต้องยอมไปก่อน
“ทำไมบ้านนี้ถึงมีแต่คนดื้อด้านกันนะ” เจนจิราบ่นพึมพำขณะก้าวเท้าตรงไปยังห้องว่าง แต่แล้วสามีที่แอบซ่อนตัวตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้จู่ๆ ก็โผล่ออกมา
“ทำมาเป็นเรียกคะแนนสงสาร อยากนอนในรถก็ให้มันนอนไปสิ” ศักดิ์สิทธิ์มองรถที่จอดหน้าบ้านแล้วเบ้ปาก
“จะเรียกหรือไม่เรียกก็เรื่องของเขา และการที่เขาอยากจะคืนดีกับเมียก็เป็นเรื่องธรรมดา พ่อจะมาตั้งแง่อะไรนักหนา อยากให้หลานเกิดมาไม่มีพ่อหรือไง” เจนจิราบ่นสามีอย่างเบื่อหน่าย
“ก็มันอยากจะคิดหนีไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นทั้งที่มียายเจนอยู่แล้วทำไมล่ะ พูดแล้วก็เจ็บใจไม่หาย” เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ทีไรศักดิ์สิทธิ์เป็นของขึ้นทุกที
“คนเราก็มีผิดพลาดกันได้ทั้งนั้นแหละ และอีกอย่างเขาก็บอกแล้วว่าถูกแม่บังคับ ไหนๆ เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ มาคิดเล็กคิดน้อยหนักสมองเปล่าๆ”
“เอาแม่มาอ้างละสิ ใครจะไม่รู้ทันมัน” ศักดิ์สิทธิ์เบ้ปากอย่างไม่คิดจะเชื่อในน้ำคำของคีรีที่เปิดปากบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับทุกคนฟังเมื่อวาน และแทนที่จะอารมณ์เย็นลงกลับทำให้เขายิ่งแค้นใจแทนลูกสาว
“พ่อกับยายเจนนี่พอกันเลย” เจนจิราว่าพลางส่ายศีรษะแล้วเดินหนี
“ไม่งั้นเขาจะเรียกว่าพ่อกับลูกเหรอ แล้วนั่นจะไปไหน”
“ไปจัดห้องให้พ่อภูน่ะ”
“ไปจัดทำไม นอนในรถแอร์เย็นฉ่ำดีจะตาย”
“ถ้าอย่างนั้นแกก็ไปนอนสิ ไปไหมล่ะ”
คนเป็นเมียถามอย่างท้าทาย จนศักดิ์สิทธิ์ต้องรีบส่ายหน้าหวือ
“ไปทำไม บ้านก็มีให้นอน” ศักดิ์สิทธิ์บอกภรรยาเสียงสูง ก่อนจะเข้าไปอ้อน “พ่อว่าพวกเราไปนอนกันเถอะ อย่าไปสนใจไอ้พวกเรียกร้องความสนใจเลยนะ”
“นอนไปก่อนละกัน” เจนจิราบอกแล้วเบี่ยงตัวเดินหนีสามีที่มาเกาะแกะ
“แม่! ไม่ต้องไปจัดห้องให้มันเลยนะ แม่...”
“รำคาญจริงๆ ไปเลยไป๊”
เจนจิราหันมาตวาดสามีที่เดินบ่นตามหลัง พาให้เจติยาที่อยู่ในห้องต้องรีบออกมาดู
“เอะอะอะไรกันคะ”
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
@Kim : ยาชูกำลงัชั้นดีค่ะ
@kaelek : คนอ่านอาการเดียวกับคนเขียนเลยค่ะ
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปิดจอง
ขอความรักที โดย ไหมขวัญ
ราคาปก 295 บาท
เปิดจองตั้งแต่วันนี้ - 10 มีนาคม 2560 ในราคา 250 บาท
ฟรีค่าส่งพร้อมของที่ระลึก
***จัดส่งวันที่ 20 มีนาคม 2560***
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่
- Facebook : >>> เกศมณี รดามณี <<< (คลิ๊กที่ชื่อเฟสเลยนะคะ)
- แฟนเพจ : รดามณี-ไหมขวัญ (คลิ๊กที่ชื่อแฟนเพจเลยนะคะ)
- อีเมล : kesmani1@hotmail.com
เลขที่บัญชี
ชื่อบัญชีนางเกศมณี สุฤทธิ์
- ธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองด่าน เลขที่บัญชี 183-058368-6
- ธนาคารกสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ เลขที่บัญชี 224-2-44911-2
- ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาเทสโก้ โลตัส ศรีสะเกษ (ต่างจังหวัด) เลขบัญชี 404-919917-9
![](/images/icons/871.jpg)
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ก.พ. 2560, 11:17:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ก.พ. 2560, 11:17:33 น.
จำนวนการเข้าชม : 921
<< ตอนที่ 10 (100%) | ตอนที่ 11 (40%) >> |
![](/images/icons/guest.jpg)
![](/images/icons/guest.jpg)
kaelek 27 ก.พ. 2560, 07:36:19 น.
ชะตากรรมพี่ภูนี่ สงสัยต้องเจออีกเยอะแน่เลย กับคุณนายแม่ยังไม่เคลียร์ กับเมียก็ยังง้อไม่ได้ ..เฮ้อ!! ไปช่วยพี่ผาขุดบ่อปลาดีฟ่าา
ชะตากรรมพี่ภูนี่ สงสัยต้องเจออีกเยอะแน่เลย กับคุณนายแม่ยังไม่เคลียร์ กับเมียก็ยังง้อไม่ได้ ..เฮ้อ!! ไปช่วยพี่ผาขุดบ่อปลาดีฟ่าา
![](/images/emo/huhu.gif)
![](/images/icons/871.jpg)
เกศมณี 27 ก.พ. 2560, 17:15:23 น.
@Kim : ถ้าไม่มีเมียไม่รู้หรอกเนาะว่ามีแล้วมันดีแค่ไหน![](/images/emo/huhu.gif)
@kaelek : ช่วยพี่ผาขุดบ่อปลาฟินกว่าเยอะ
@Kim : ถ้าไม่มีเมียไม่รู้หรอกเนาะว่ามีแล้วมันดีแค่ไหน
![](/images/emo/huhu.gif)
@kaelek : ช่วยพี่ผาขุดบ่อปลาฟินกว่าเยอะ
![](/images/emo/hamak.gif)