กลลวงกับดักร้าย (ตีพิมพ์กับสนพ.กรีนมายด์)
จะเป็นเช่นไรเมื่อคาสโนว่าตัวพ่อกำลังจะถูกจับคลุมถุงชนให้ต้องหมั้นกับสาวที่คุณย่าหามาให้ซึ่งเพียบพร้อมและมีดีกรีเป็นถึงแพทย์หญิง เมื่อไม่ปรารถนากับการคลุมถุงชนครั้งนี้ ปฏิบัติการกลลวงกับดักร้ายจึงเริ่มขึ้น
Tags: คาสโนว่า คลุมถุงชน หมอ
ตอน: ตอนที่ 2.3 นางฟ้าตัวแสบ
ตอนที่ 2 นางฟ้าตัวแสบ
____________________________________________________
นริศราคิดตามแล้วตาโต รีบบอกเพื่อนหนุ่มทันที แม้จะรู้ดีว่าเวลานี้เธอพูดอะไรก็คงไม่เข้าหู
“แดเนียล เรื่องนี้ฉันว่ามันไม่ดีหรอกนะ ผู้หญิงคนนั้นอาจจะไม่ใช่ผู้หญิงในแบบที่นาย เออ...จะคิดหรือทำอะไรแบบนั้นได้”
“แดนไม่สน ยังไงก็จะเอาคืนเธอคนนั้นให้ได้ ให้สาสมที่เธอทำให้ต้องเป็นทุกข์ได้ขนาดนี้ ริสา เธอคอยดูนะว่าแดนจะต้องเอาคืนผู้หญิงคนนั้นให้ได้” คนเอ่ยหัวเราะอยู่ไม่ถึงครึ่งวิก็ฟุบหลับไปกับโต๊ะอาหาร นริศรามองเพื่อนแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างเหนื่อยใจหยิบมือถือกดโทรหาเพื่อนหนุ่มอีกคน
“มาร์ก ฉัน...ริสาเองนะ นายช่วยมารับแดเนียลกลับไปที” เอ่ยจบก็กดตัดสายทิ้ง สายตามองมายังแดนดนัยที่ตอนนี้หลับนิ่งไปแล้ว
ร่างของแดนดนัยถูกมาร์กซึ่งเป็นเพื่อนหนุ่มคนสนิทกับยามด้านล่างช่วยกันลากขึ้นมาถึงคอนโดของมาร์กก่อนจะเอาแดนดนัยลงมานอนที่เตียงสำเร็จโดยมีนริศราเพื่อนสาวตามหลังมาด้วย มาร์กควักเงินจำนวนหนึ่งออกจากกระเป๋าสตางค์ตัวเองแล้วยื่นให้ยามผู้ดูแลคอนโดของตนก่อนจะเดินมานั่งฟุบที่ขอบเตียงเมื่อตอนนี้ในห้องเหลือเพียงเพื่อนสาวกับเพื่อนหนุ่มอีกหนึ่งที่นอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียง มาร์กหายใจหอบเหนื่อยแต่สายตามองนิ่งที่แดนดนัยก่อนจะปรายตาขึ้นมองนริศราที่กำลังยืนเอาหลังพิงผนังห้อง
“ตกลงจะบอกได้หรือยังว่า ทำไมหมอนี่ถึงได้เมาขนาดนี้”
นริศราวางกระเป๋าที่โต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้ตรงนั้น สายตามองนิ่งไปที่ร่างแดนดนัยไม่ลืมตอบเพื่อนหนุ่มคนสนิท
“จะอะไรซะอีก ก็เรื่องเก่านั่นแหละ”
“เรื่องเก่า เรื่องอะไร”
“ก็เรื่องปมที่เกี่ยวกับแม่ตัวเองไงล่ะ” นริศราตอบ น้ำเสียงดูฉุนๆ เห็นมาร์กพยักหน้าดูเข้าใจแล้วถามต่อ
“แล้วนี่ใครไปสะกิดต่อมคอร์ติซอลของหมอนี่เข้าล่ะ หมอนี่ถึงได้เครียดจนเมาไม่ได้สติมากขนาดนี้”
นริศรายักไหล่ ยกมือขึ้นลูบผมก่อนปากอิ่มจะพูดไปเรื่อยเปื่อย
“ก็...ไม่รู้สิ รู้แค่ว่าเป็นผู้หญิง ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้แต่เชื่อเหอะว่าเธอต้องไม่ธรรมดา” นริศราว่าแล้วเงยหน้ามองเพื่อนหนุ่ม เผยรอยยิ้มออกมานิดๆ
“คิดๆ ดูแล้วก็ขำดีนะ คาสโนว่าตัวพ่ออย่างแดเนียลกลับถูกผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ มาด่าว่าซะจนตัวเองอยู่ไม่เป็นสุข แถมยังบอกฉันอีกนะว่าจะเอาคืนผู้หญิงคนนั้นด้วยวิธีของคาสโนว่า”
“งั้นก็มั่นใจได้เลยว่าผู้หญิงคนนั้น ความสวยต้องมาก่อน” มาร์กว่าก่อนจะล้มลงไปนอนนิ่งที่เตียงข้างแดนดนัยเป่าลมออกจากปากไล่ความเหนื่อยล้าจากการช่วยแบกคนตัวหนัก หันมาเย้าแหย่นริศรา
“บางที ผู้หญิงคนนั้นอาจจะสวยกว่าเธอก็ได้นะ ริสา”
“ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันแต่จะสวยกว่าหรือน้อยกว่า ก็ช่างเถอะมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย” นริศราบอกแล้วลุกจากที่นั่งมาล้มลงนอนที่ขอบเตียงข้างมาร์ก ผ่อนลมหายใจเบาๆ แล้วหัวเราะ
“บรรยากาศแบบนี้มันไม่ค่อยคุ้นเลยจริงๆ นะ” พูดจบยังไม่ทันได้ลุกก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ ถูกมาร์กสวมกอดทั้งๆ ที่ยังมีร่างของแดนดนัยนอนอยู่ปลายเตียง
“นี่ ไอ้มาร์ก เผลอเป็นไม่ได้เลยนะ ปล่อย” นริศราทำเสียงดุ อยู่ๆ เธอก็ถูกมาร์กดึงตัวมากอดแถมพอเธอแย้งด้วยความคำพูดแข็งๆ ก็ดูเหมือนตามาร์กจะไม่แยแสอะไรเลย เห็นได้จากมือปลาหมึกของเขาที่ยังคงกอดเธออยู่อย่างนั้นไม่ขยับเขยื้อน นริศราหรี่ตาแคบลงก่อนจะตัดสินใจหยิกต้นแขนมาร์กอย่างเต็มเหนี่ยว ผลที่ได้คือเสียงร้องโอดโอยดังมาจากปากหนาๆ แต่น่ามอง หญิงสาวรีบดันตัวมาร์กออกก่อนตัวเธอจะรีบลุกขึ้นมายืนทำหน้าบึ้งตึง
มาร์กลุกขึ้นมานั่งขอบเตียง มือยังลูบต้นแขนแต่ไม่วายส่งสายตาเศร้ามาที่เพื่อนสาว
“ไม่ต้องมาทำตาแบบนั้นเลย ฉันเพื่อนของแก รู้จักแกมาตั้งแต่เด็ก เรื่องที่แกจะแอ้มฉันเล่นนั้น อย่าได้คิดเพราะฉันไม่มีทางหลงกลแกหรอก ไอ้บ้ามาร์ก” นริศราว่าเสียงขุ่น ย่นจมูกใส่มาร์กนิดๆ ก่อนจะเดินมาหยิบกระเป๋ามาถือไว้ ทำท่าจะเดินออกไปแต่ชะงักเท้าไว้ก่อนเมื่อนึกขึ้นได้ว่าต้องมีกำชับ
“ยังไงนายก็ดูแลแดเนียลต่อด้วยนะ” นริศราว่าเสียงอ่อนลง เห็นอีกฝ่ายทำตาโตใส่ถามเสียงสูง
“อ้าว ทำไมต้องเป็นมาร์กด้วยล่ะ ช่วยแบกกลับมาแล้วยังจะต้องดูแลมันอีกเหรอ” มาร์กทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจ ความจริงเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกแต่เพียงลึกๆ แค่อยากให้นริศราอยู่ที่นี่กับเขา ให้สมกับที่มาร์กอุตส่าห์ตามจีบคุณเธอมาเนิ่นนาน อย่างน้อยความสัมพันธ์ก็ควรจะคืบหน้ากว่านี้ ไม่ใช่แค่ยังเป็นเพื่อนกันเฉยๆ
“หรือแกอยากให้ฉันดูแลให้ ก็ได้นะ งั้นแกไปนอนอีกห้องเลยไป ฉันจะได้ดูแลแดเนียลสะดวกๆ หน่อย”
“ได้ยังไงล่ะ โอเค เรื่องแค่นี้ดูแลให้ก็ได้ ไม่เห็นต้องประชดกันเลย” มาร์กว่าเสียงงอนๆ
นริศราอมยิ้มแล้วคิดสนุก ขยับเท้าเดินเข้ามาใกล้มาร์ก ใช้สายตาหวานเยิ้มมองจ้องไปที่ใบหน้าอันหล่อใสของมาร์กซึ่งเป็นหนุ่มลูกครึ่งไทย-เยอรมัน ไม่เพียงแค่นั้นมือเล็กข้างหนึ่งยังยกขึ้นมาวางทาบที่แก้มขาวของมาร์กที่จ้องมองหน้าเธอนิ่งแววตาดูสับสน
“นี่คิดจะทำอะไรฉัน ริสา”
“คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอล่ะ...มาร์ก”
มาร์กกลืนน้ำลายเมื่อเห็นนริศราแลบลิ้นแล้วเลียปากตัวเอง ใจเขาเต้นตุบๆ ตายังจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างหวาดหวั่น ให้ตายสิ ไม่เคยอ่อนไหวกับผู้หญิงคนไหน ต่อให้มาแบบยั่วยวนหรือมาแบบดุเด็ดเผ็ดร้อน แบบไหนก็รับมือได้หมด แต่ทำไม พออยู่ใกล้นริศรา หัวใจของเขาถึงได้อ่อนแอลงเช่นนี้ มาร์กเผลอเอามือขึ้นมาจะจับมือนริศราที่กำลังทำหน้าที่ลูบไล้แก้มของเขาอย่างเบามือแต่แล้วเสียงหัวเราะของเธอก็ทำเขาหมดอารมณ์
“นี่ หน้าฉันมันตลกมากนักหรือไง ถึงได้หัวเราะไม่หยุด” มาร์กถามสีหน้าเซ็งๆ และไม่ค่อยอยากสบตาอีกฝ่ายมากนัก เขาเกือบจะเคลิ้มกับการกระทำของเธอไปแล้ว หากสุดท้ายเธอไม่หลุดหัวเราะออกมาซะก่อน
“ก็ไม่ได้ตลกหรอก ก็แค่...”
นริศราพูดค้างไว้แล้วก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาอีก แต่แล้วเสียงหัวเราะก็เงียบไปเมื่อได้ยินเสียงเพลงดังขึ้นมา ทั้งสองมองไปยังต้นเสียงจึงรู้ว่าเป็นเสียงเพลงจากสายเรียกเข้าของมือถือแดนดนัย
มาร์กเป็นคนล้วงเอามือถือในกระเป๋ากางเกงแดนดนัยก่อนจะเบิกตากว้างมองมาทางนริศรา อีกฝ่ายเห็นหน้าอาการอึกอักของเพื่อนจึงเดินมาใกล้ แย่งมือถือจากเขามาดูแล้วทำตาโตอีกคน
“คุณแม่”
______________________________________________________________
จบไป 1 ตอน พระนางเริ่มกัดกันแล้ว อิอิ ลุ้นกันว่าจะรักกันตอนไหน
____________________________________________________
นริศราคิดตามแล้วตาโต รีบบอกเพื่อนหนุ่มทันที แม้จะรู้ดีว่าเวลานี้เธอพูดอะไรก็คงไม่เข้าหู
“แดเนียล เรื่องนี้ฉันว่ามันไม่ดีหรอกนะ ผู้หญิงคนนั้นอาจจะไม่ใช่ผู้หญิงในแบบที่นาย เออ...จะคิดหรือทำอะไรแบบนั้นได้”
“แดนไม่สน ยังไงก็จะเอาคืนเธอคนนั้นให้ได้ ให้สาสมที่เธอทำให้ต้องเป็นทุกข์ได้ขนาดนี้ ริสา เธอคอยดูนะว่าแดนจะต้องเอาคืนผู้หญิงคนนั้นให้ได้” คนเอ่ยหัวเราะอยู่ไม่ถึงครึ่งวิก็ฟุบหลับไปกับโต๊ะอาหาร นริศรามองเพื่อนแล้วส่ายหน้าไปมาอย่างเหนื่อยใจหยิบมือถือกดโทรหาเพื่อนหนุ่มอีกคน
“มาร์ก ฉัน...ริสาเองนะ นายช่วยมารับแดเนียลกลับไปที” เอ่ยจบก็กดตัดสายทิ้ง สายตามองมายังแดนดนัยที่ตอนนี้หลับนิ่งไปแล้ว
ร่างของแดนดนัยถูกมาร์กซึ่งเป็นเพื่อนหนุ่มคนสนิทกับยามด้านล่างช่วยกันลากขึ้นมาถึงคอนโดของมาร์กก่อนจะเอาแดนดนัยลงมานอนที่เตียงสำเร็จโดยมีนริศราเพื่อนสาวตามหลังมาด้วย มาร์กควักเงินจำนวนหนึ่งออกจากกระเป๋าสตางค์ตัวเองแล้วยื่นให้ยามผู้ดูแลคอนโดของตนก่อนจะเดินมานั่งฟุบที่ขอบเตียงเมื่อตอนนี้ในห้องเหลือเพียงเพื่อนสาวกับเพื่อนหนุ่มอีกหนึ่งที่นอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียง มาร์กหายใจหอบเหนื่อยแต่สายตามองนิ่งที่แดนดนัยก่อนจะปรายตาขึ้นมองนริศราที่กำลังยืนเอาหลังพิงผนังห้อง
“ตกลงจะบอกได้หรือยังว่า ทำไมหมอนี่ถึงได้เมาขนาดนี้”
นริศราวางกระเป๋าที่โต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้ตรงนั้น สายตามองนิ่งไปที่ร่างแดนดนัยไม่ลืมตอบเพื่อนหนุ่มคนสนิท
“จะอะไรซะอีก ก็เรื่องเก่านั่นแหละ”
“เรื่องเก่า เรื่องอะไร”
“ก็เรื่องปมที่เกี่ยวกับแม่ตัวเองไงล่ะ” นริศราตอบ น้ำเสียงดูฉุนๆ เห็นมาร์กพยักหน้าดูเข้าใจแล้วถามต่อ
“แล้วนี่ใครไปสะกิดต่อมคอร์ติซอลของหมอนี่เข้าล่ะ หมอนี่ถึงได้เครียดจนเมาไม่ได้สติมากขนาดนี้”
นริศรายักไหล่ ยกมือขึ้นลูบผมก่อนปากอิ่มจะพูดไปเรื่อยเปื่อย
“ก็...ไม่รู้สิ รู้แค่ว่าเป็นผู้หญิง ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้แต่เชื่อเหอะว่าเธอต้องไม่ธรรมดา” นริศราว่าแล้วเงยหน้ามองเพื่อนหนุ่ม เผยรอยยิ้มออกมานิดๆ
“คิดๆ ดูแล้วก็ขำดีนะ คาสโนว่าตัวพ่ออย่างแดเนียลกลับถูกผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ มาด่าว่าซะจนตัวเองอยู่ไม่เป็นสุข แถมยังบอกฉันอีกนะว่าจะเอาคืนผู้หญิงคนนั้นด้วยวิธีของคาสโนว่า”
“งั้นก็มั่นใจได้เลยว่าผู้หญิงคนนั้น ความสวยต้องมาก่อน” มาร์กว่าก่อนจะล้มลงไปนอนนิ่งที่เตียงข้างแดนดนัยเป่าลมออกจากปากไล่ความเหนื่อยล้าจากการช่วยแบกคนตัวหนัก หันมาเย้าแหย่นริศรา
“บางที ผู้หญิงคนนั้นอาจจะสวยกว่าเธอก็ได้นะ ริสา”
“ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันแต่จะสวยกว่าหรือน้อยกว่า ก็ช่างเถอะมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย” นริศราบอกแล้วลุกจากที่นั่งมาล้มลงนอนที่ขอบเตียงข้างมาร์ก ผ่อนลมหายใจเบาๆ แล้วหัวเราะ
“บรรยากาศแบบนี้มันไม่ค่อยคุ้นเลยจริงๆ นะ” พูดจบยังไม่ทันได้ลุกก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ ถูกมาร์กสวมกอดทั้งๆ ที่ยังมีร่างของแดนดนัยนอนอยู่ปลายเตียง
“นี่ ไอ้มาร์ก เผลอเป็นไม่ได้เลยนะ ปล่อย” นริศราทำเสียงดุ อยู่ๆ เธอก็ถูกมาร์กดึงตัวมากอดแถมพอเธอแย้งด้วยความคำพูดแข็งๆ ก็ดูเหมือนตามาร์กจะไม่แยแสอะไรเลย เห็นได้จากมือปลาหมึกของเขาที่ยังคงกอดเธออยู่อย่างนั้นไม่ขยับเขยื้อน นริศราหรี่ตาแคบลงก่อนจะตัดสินใจหยิกต้นแขนมาร์กอย่างเต็มเหนี่ยว ผลที่ได้คือเสียงร้องโอดโอยดังมาจากปากหนาๆ แต่น่ามอง หญิงสาวรีบดันตัวมาร์กออกก่อนตัวเธอจะรีบลุกขึ้นมายืนทำหน้าบึ้งตึง
มาร์กลุกขึ้นมานั่งขอบเตียง มือยังลูบต้นแขนแต่ไม่วายส่งสายตาเศร้ามาที่เพื่อนสาว
“ไม่ต้องมาทำตาแบบนั้นเลย ฉันเพื่อนของแก รู้จักแกมาตั้งแต่เด็ก เรื่องที่แกจะแอ้มฉันเล่นนั้น อย่าได้คิดเพราะฉันไม่มีทางหลงกลแกหรอก ไอ้บ้ามาร์ก” นริศราว่าเสียงขุ่น ย่นจมูกใส่มาร์กนิดๆ ก่อนจะเดินมาหยิบกระเป๋ามาถือไว้ ทำท่าจะเดินออกไปแต่ชะงักเท้าไว้ก่อนเมื่อนึกขึ้นได้ว่าต้องมีกำชับ
“ยังไงนายก็ดูแลแดเนียลต่อด้วยนะ” นริศราว่าเสียงอ่อนลง เห็นอีกฝ่ายทำตาโตใส่ถามเสียงสูง
“อ้าว ทำไมต้องเป็นมาร์กด้วยล่ะ ช่วยแบกกลับมาแล้วยังจะต้องดูแลมันอีกเหรอ” มาร์กทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจ ความจริงเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกแต่เพียงลึกๆ แค่อยากให้นริศราอยู่ที่นี่กับเขา ให้สมกับที่มาร์กอุตส่าห์ตามจีบคุณเธอมาเนิ่นนาน อย่างน้อยความสัมพันธ์ก็ควรจะคืบหน้ากว่านี้ ไม่ใช่แค่ยังเป็นเพื่อนกันเฉยๆ
“หรือแกอยากให้ฉันดูแลให้ ก็ได้นะ งั้นแกไปนอนอีกห้องเลยไป ฉันจะได้ดูแลแดเนียลสะดวกๆ หน่อย”
“ได้ยังไงล่ะ โอเค เรื่องแค่นี้ดูแลให้ก็ได้ ไม่เห็นต้องประชดกันเลย” มาร์กว่าเสียงงอนๆ
นริศราอมยิ้มแล้วคิดสนุก ขยับเท้าเดินเข้ามาใกล้มาร์ก ใช้สายตาหวานเยิ้มมองจ้องไปที่ใบหน้าอันหล่อใสของมาร์กซึ่งเป็นหนุ่มลูกครึ่งไทย-เยอรมัน ไม่เพียงแค่นั้นมือเล็กข้างหนึ่งยังยกขึ้นมาวางทาบที่แก้มขาวของมาร์กที่จ้องมองหน้าเธอนิ่งแววตาดูสับสน
“นี่คิดจะทำอะไรฉัน ริสา”
“คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอล่ะ...มาร์ก”
มาร์กกลืนน้ำลายเมื่อเห็นนริศราแลบลิ้นแล้วเลียปากตัวเอง ใจเขาเต้นตุบๆ ตายังจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างหวาดหวั่น ให้ตายสิ ไม่เคยอ่อนไหวกับผู้หญิงคนไหน ต่อให้มาแบบยั่วยวนหรือมาแบบดุเด็ดเผ็ดร้อน แบบไหนก็รับมือได้หมด แต่ทำไม พออยู่ใกล้นริศรา หัวใจของเขาถึงได้อ่อนแอลงเช่นนี้ มาร์กเผลอเอามือขึ้นมาจะจับมือนริศราที่กำลังทำหน้าที่ลูบไล้แก้มของเขาอย่างเบามือแต่แล้วเสียงหัวเราะของเธอก็ทำเขาหมดอารมณ์
“นี่ หน้าฉันมันตลกมากนักหรือไง ถึงได้หัวเราะไม่หยุด” มาร์กถามสีหน้าเซ็งๆ และไม่ค่อยอยากสบตาอีกฝ่ายมากนัก เขาเกือบจะเคลิ้มกับการกระทำของเธอไปแล้ว หากสุดท้ายเธอไม่หลุดหัวเราะออกมาซะก่อน
“ก็ไม่ได้ตลกหรอก ก็แค่...”
นริศราพูดค้างไว้แล้วก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาอีก แต่แล้วเสียงหัวเราะก็เงียบไปเมื่อได้ยินเสียงเพลงดังขึ้นมา ทั้งสองมองไปยังต้นเสียงจึงรู้ว่าเป็นเสียงเพลงจากสายเรียกเข้าของมือถือแดนดนัย
มาร์กเป็นคนล้วงเอามือถือในกระเป๋ากางเกงแดนดนัยก่อนจะเบิกตากว้างมองมาทางนริศรา อีกฝ่ายเห็นหน้าอาการอึกอักของเพื่อนจึงเดินมาใกล้ แย่งมือถือจากเขามาดูแล้วทำตาโตอีกคน
“คุณแม่”
______________________________________________________________
จบไป 1 ตอน พระนางเริ่มกัดกันแล้ว อิอิ ลุ้นกันว่าจะรักกันตอนไหน
กรงแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 มี.ค. 2560, 10:09:59 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 มี.ค. 2560, 10:09:59 น.
จำนวนการเข้าชม : 793
| << ตอนที่ 2.2 นางฟ้าตัวแสบ |
Zephyr 27 มี.ค. 2560, 00:11:13 น.
เหวออ ปลุกมารับจะดีมั้ยนะ
เหวออ ปลุกมารับจะดีมั้ยนะ