สายรัก(ษ์)
'เพราะ 'รัก' จึงปกปักษ์ พิทักษ์ (ใจ) เธอ'
คุณคิดว่าคนสายไหนน่ากลัวที่สุด
แต่ก่อนคุณจะตอบ ฉันจะบอกให้
ว่าไม่ว่าจะสายปาร์ตี้ สายธรรมะ สายเงียบ สายซึน
สายไหนๆ ก็ไม่น่ากลัวเท่า สาย (ขึ้น) คาน!
คุณคิดว่าคนสายไหนน่ากลัวที่สุด
แต่ก่อนคุณจะตอบ ฉันจะบอกให้
ว่าไม่ว่าจะสายปาร์ตี้ สายธรรมะ สายเงียบ สายซึน
สายไหนๆ ก็ไม่น่ากลัวเท่า สาย (ขึ้น) คาน!
Tags: แอบรัก,เพื่อนสนิท,หนีใจ
ตอน: บทนำ
ถ้าพูดถึงงานแต่งงาน นับว่านั่นคือความฝันสูงสุดของสาวๆ ชุดสีขาว แขกเหรื่อมากมาย และเจ้าบ่าวสุดหล่อ ล้วนเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้งานแต่งงานเกิดขึ้น เพราะถ้าหากมีแค่เจ้าสาว แน่นอน... มันก็ไม่เรียกว่างานแต่งงาน
ฉันชื่อนวพรรษค่ะ แนะนำตัวกันก่อน อาชีพหลักของฉันคือผู้ตรวจสอบบัญชี ส่วนอาชีพรองเป็นบล็อกเกอร์สาวพราวเสน่ห์ ผู้รู้ลึกรู้จริงเกี่ยวกับเรื่องแต่งงาน ฉันมีความรอบรู้ในทุกเรื่องที่เกี่ยวกับงานแต่งงานเป็นพิเศษจึงเขียนบล็อกขึ้นมา บล็อกของฉันเป็นที่นิยมค่อนข้างมาก เพราะรวมทุกอย่างเกี่ยวกับการแต่งงานที่จำเป็นสำหรับคู่รักไว้มากมาย ฉันเริ่มเขียนมาตั้งแต่อายุยี่สิบห้าปี จนตอนนี้ผ่านมาสี่ปีแล้ว
ใช่ ฉันเป็นกูรูเกี่ยวกับเรื่องงานแต่งงาน ที่ยัง... โสด
“ดีใจด้วยจริงๆ นะแก ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง”
อ๋อ! คั่นเรื่องของฉันไว้ก่อน นี่น่ะ ชุดา เพื่อนของฉันค่ะ ก็อย่างที่เห็นชุดาเป็นสาวหมวย ผมดำ ตัวเล็กๆ บางๆ และคนนี้นี่แหละที่จริงใจกับฉันสุดๆ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ก็แบบ ต่อหน้าด่ายังไง ลับหลังก็ด่าแบบนั้น เอ่อ เอาเป็นว่า ว่าแต่... อะไรนะ ชุดาบอกว่ายินดีอะไรกัน ฉันเริ่มงงละ แล้วไอ้ซองสีชมพูหอมๆ ตรงหน้า นี่คือ...
“ในที่สุด แกก็ได้แต่งงานเสียที ฉันดีใจจริงๆ นะ หลายปีที่ผ่านมาความรู้ที่แกสั่งสมไว้ก็ได้ใช้กับงานแกเอง”
นั่นแหละค่ะ... ชุดา ว่าแต่แต่งงาน!
ฉันเนี่ยนะแต่งงาน!
ไม่รู้เงาสะท้อนมาจากไหน แต่ฉันเห็นตัวเองเบิกตาโต อ๋อ ถามว่าทำไม นั่นก็เพราะฉันอยู่ในชุดแต่งงานฟูฟ่องเหมือนเจ้าหญิงดิสนีย์น่ะสิ แล้วรอบๆ ตัวฉันมันคือบรรยากาศงานแต่งชัดๆ แขกเหรื่อ เพื่อนเจ้าสาวในชุดสีฟ้าเช็ตเดียวกันที่เช่ามากลุ่มใหญ่ งานแต่งธีมฟ้าขาวที่ฉันชอบสุดๆ และตอนนี้ฉันอ้าปากค้างอยากตะโกนให้โลกรู้
ฉันได้แต่งงานแล้ว (โว้ย!)
นวพรรษรู้สึกเหมือนยืนอยู่บนเวที และมีแสงไฟสาดลงมาที่เธอ
เธออยากยกมือขึ้นตบหน้าตัวเองนัก เผื่อว่านี่จะเป็นแค่ความฝัน แต่ก็ไม่กล้าเพราะกลัวเจ็บ ดังนั้นเธอจึงเลือกชายตามองพวกเพื่อนสาวโสด ที่ตราหน้าว่าเธอจะขึ้นคานอย่างสะใจ พลางขยิบตาและเชิดหน้า เมื่อเห็นสายตาสุดอิจฉามองมา
นวพรรษยกมือขึ้นป้องปากหัวเราะหัวใคร่อย่างผู้มีชัย เมื่อเห็นเพื่อนคนหนึ่งถึงกับกัดผ้าเช็ดปาก เธอรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองได้ยืนอยู่บนเทือกเขาเอเวอเรสต์ โดยมีสายตาละห้อยของแม่เพื่อนสาวๆ มองขึ้นมาจากข้างล่างด้วยความอิจฉา
เหอะ! ก็เจ้าบ่าวของเธอหล่อนี่นา ใครจะไม่อิจฉาเล้า!
แต่... ในความรู้สึกน่ะนะ เธอคิดว่าเขาต้องหล่อแน่ ทว่าแล้วเจ้าบ่าวของเธอล่ะ เขาเป็นใคร หน้าตาเป็นอย่างไร หล่อเหมือนในความรู้สึกไหม
ซึ่งเมื่อฉุกคิดได้ นวพรรษจึงพยายามจะมองหน้าเจ้าบ่าวที่เห็นยืนเป็นสง่าอยู่ข้างตัว แต่หน้าเจ้าบ่าวของเธอกลับมีเงาดำทาบจนไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นเช่นไร
“ยินดีด้วยครับคุณพรรษ”
เสียงที่ทักดังขึ้น นวพรรษไม่ได้สนใจ เธอพยักหน้ารับอือออก่อนยิ้มเพราะใบหน้าเจ้าบ่าวดำๆ นั้นเริ่มจะมองเห็นเค้าโครงรูปหน้าแล้ว เธอลุ้นด้วยใจระทึก แต่
“ยินดีด้วยครับคุณกฤษฎ์!”
นวพรรษส่ายหน้า เธอขยับถอยห่างและยกมือขึ้นปิดปาก หวีดร้องขึ้นจนสุดเสียง
“ไม่! ไม่! ไม่! ม่าย-ย-ย-ย!!”
=================================
กลับมาพร้อมนิยายเรื่องใหม่ ฝาก 'สายรัก(ษ์)' ด้วยนะค้า ^O^
ฉันชื่อนวพรรษค่ะ แนะนำตัวกันก่อน อาชีพหลักของฉันคือผู้ตรวจสอบบัญชี ส่วนอาชีพรองเป็นบล็อกเกอร์สาวพราวเสน่ห์ ผู้รู้ลึกรู้จริงเกี่ยวกับเรื่องแต่งงาน ฉันมีความรอบรู้ในทุกเรื่องที่เกี่ยวกับงานแต่งงานเป็นพิเศษจึงเขียนบล็อกขึ้นมา บล็อกของฉันเป็นที่นิยมค่อนข้างมาก เพราะรวมทุกอย่างเกี่ยวกับการแต่งงานที่จำเป็นสำหรับคู่รักไว้มากมาย ฉันเริ่มเขียนมาตั้งแต่อายุยี่สิบห้าปี จนตอนนี้ผ่านมาสี่ปีแล้ว
ใช่ ฉันเป็นกูรูเกี่ยวกับเรื่องงานแต่งงาน ที่ยัง... โสด
“ดีใจด้วยจริงๆ นะแก ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง”
อ๋อ! คั่นเรื่องของฉันไว้ก่อน นี่น่ะ ชุดา เพื่อนของฉันค่ะ ก็อย่างที่เห็นชุดาเป็นสาวหมวย ผมดำ ตัวเล็กๆ บางๆ และคนนี้นี่แหละที่จริงใจกับฉันสุดๆ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ก็แบบ ต่อหน้าด่ายังไง ลับหลังก็ด่าแบบนั้น เอ่อ เอาเป็นว่า ว่าแต่... อะไรนะ ชุดาบอกว่ายินดีอะไรกัน ฉันเริ่มงงละ แล้วไอ้ซองสีชมพูหอมๆ ตรงหน้า นี่คือ...
“ในที่สุด แกก็ได้แต่งงานเสียที ฉันดีใจจริงๆ นะ หลายปีที่ผ่านมาความรู้ที่แกสั่งสมไว้ก็ได้ใช้กับงานแกเอง”
นั่นแหละค่ะ... ชุดา ว่าแต่แต่งงาน!
ฉันเนี่ยนะแต่งงาน!
ไม่รู้เงาสะท้อนมาจากไหน แต่ฉันเห็นตัวเองเบิกตาโต อ๋อ ถามว่าทำไม นั่นก็เพราะฉันอยู่ในชุดแต่งงานฟูฟ่องเหมือนเจ้าหญิงดิสนีย์น่ะสิ แล้วรอบๆ ตัวฉันมันคือบรรยากาศงานแต่งชัดๆ แขกเหรื่อ เพื่อนเจ้าสาวในชุดสีฟ้าเช็ตเดียวกันที่เช่ามากลุ่มใหญ่ งานแต่งธีมฟ้าขาวที่ฉันชอบสุดๆ และตอนนี้ฉันอ้าปากค้างอยากตะโกนให้โลกรู้
ฉันได้แต่งงานแล้ว (โว้ย!)
นวพรรษรู้สึกเหมือนยืนอยู่บนเวที และมีแสงไฟสาดลงมาที่เธอ
เธออยากยกมือขึ้นตบหน้าตัวเองนัก เผื่อว่านี่จะเป็นแค่ความฝัน แต่ก็ไม่กล้าเพราะกลัวเจ็บ ดังนั้นเธอจึงเลือกชายตามองพวกเพื่อนสาวโสด ที่ตราหน้าว่าเธอจะขึ้นคานอย่างสะใจ พลางขยิบตาและเชิดหน้า เมื่อเห็นสายตาสุดอิจฉามองมา
นวพรรษยกมือขึ้นป้องปากหัวเราะหัวใคร่อย่างผู้มีชัย เมื่อเห็นเพื่อนคนหนึ่งถึงกับกัดผ้าเช็ดปาก เธอรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองได้ยืนอยู่บนเทือกเขาเอเวอเรสต์ โดยมีสายตาละห้อยของแม่เพื่อนสาวๆ มองขึ้นมาจากข้างล่างด้วยความอิจฉา
เหอะ! ก็เจ้าบ่าวของเธอหล่อนี่นา ใครจะไม่อิจฉาเล้า!
แต่... ในความรู้สึกน่ะนะ เธอคิดว่าเขาต้องหล่อแน่ ทว่าแล้วเจ้าบ่าวของเธอล่ะ เขาเป็นใคร หน้าตาเป็นอย่างไร หล่อเหมือนในความรู้สึกไหม
ซึ่งเมื่อฉุกคิดได้ นวพรรษจึงพยายามจะมองหน้าเจ้าบ่าวที่เห็นยืนเป็นสง่าอยู่ข้างตัว แต่หน้าเจ้าบ่าวของเธอกลับมีเงาดำทาบจนไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นเช่นไร
“ยินดีด้วยครับคุณพรรษ”
เสียงที่ทักดังขึ้น นวพรรษไม่ได้สนใจ เธอพยักหน้ารับอือออก่อนยิ้มเพราะใบหน้าเจ้าบ่าวดำๆ นั้นเริ่มจะมองเห็นเค้าโครงรูปหน้าแล้ว เธอลุ้นด้วยใจระทึก แต่
“ยินดีด้วยครับคุณกฤษฎ์!”
นวพรรษส่ายหน้า เธอขยับถอยห่างและยกมือขึ้นปิดปาก หวีดร้องขึ้นจนสุดเสียง
“ไม่! ไม่! ไม่! ม่าย-ย-ย-ย!!”
=================================
กลับมาพร้อมนิยายเรื่องใหม่ ฝาก 'สายรัก(ษ์)' ด้วยนะค้า ^O^
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 เม.ย. 2560, 11:55:51 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 เม.ย. 2560, 11:55:51 น.
จำนวนการเข้าชม : 1229
| บทที่ ๑ 1/4 >> |
