มนต์รักในคำสัญญา (Yaoi) - จบ
คำสัญญาที่เธอเคยให้ไว้กับชายที่รัก แต่ในชาตินี้เธอกลับจำไม่ได้และที่สำคัญเธอเกิดมาเป็นผู้ชาย " คำสัญญาที่เจ้าเคยให้ไว้กับพี่ เจ้าจำได้ไหม พี่รอคอยเวลาที่จะพบเจอเจ้ามานานแสนนาน ไม่ว่ากี่พบกี่ชาติพี่ไม่มีวันลืม" ความรักจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหรือจะต้องทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้สิ่งไหนสำคัญกว่ากัน
Tags: นิยายรัก มนตรา มนตร์ นิยายวาย BL Yaoi
ตอน: กลับบ้านคุณย่า
เมื่อรถทัวร์ได้จอดเทียบทางเข้าบ้านสวนที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่โดยมีป้ายเขียนไว้ว่า "สวนคุณย่าปิ่นมณี" ไม่ว่าใครแถวนี้ก็รู้จักเพราะเจ้าของมีที่ดินหลายร้อยไร่
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง รูปหน้าได้สัดส่วนค่อนข้างไปทางด้านผู้หญิงแต่ยังมีเค้าโครงของผู้ชายอยู่บ้าง ผิวขาวอมชมพูอย่างคนที่สุขภาพดีและไม่ค่อยออกแดด ได้สะพายเป้ข้างหนึ่งลงมาจากรถทัวร์ที่จอดเทียบปากทางเข้าบ้านสวนของคุณย่าของเขา
เขาได้เดินเข้าบ้านที่ไม่เคยกลับมาตลอด 13 ปี ตั้งแต่พ่อและแม่ได้จากโลกนี้ไปโดยไม่หวนกลับมาส่วนเขาได้ถูกย้ายไปอยู่กับคุณยายที่กรุงเทพและได้ศึกษาต่อที่นั่นจนกระทั่งจบปริญญาตรี เขาไม่เคยคิดจะกลับมาเหยียบที่นี่เลยด้วยซ้ำ แต่ต้องมาเพราะคุณย่าท่านได้เสียกะทันหันเมื่อเดือนก่อนและร่างได้ถูกเผาอย่างรวดเร็วเช่นกัน ทำให้เขาไม่สามารถกลับมาได้ทันเนื่องจากติดสอบครั้งสุดท้าย จึงไม่ได้ดูร่างของท่านก่อนที่จะจากโลกนี้ไปตลอดกาล
"ที เฮ้ๆ " เสียงของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ผิวคล้ำหน้าตาหล่อเหลาและคมเข้ม ได้ตะโกนเรียกเขาจากหน้าประตูบ้าน นทีหรือที ได้เห็นเพื่อนสนิทสมัยเด็กจึงรีบเดินเข้าไปหาด้วยความตื่นเต้น
"ไงวี นายสบายดีไหม"
นทีได้ทักทายเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอหน้ากันนานตั้งแต่มาเยี่ยมเขาครั้งสุดท้ายเมื่อปีก่อน ปัถวีหรือวี เขาเป็นเพื่อนรักของนทีโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เพราะบ้านของเราทั้งสองอยู่ติดกันเปรียบเสมือนครอบครัวของนทีอีกคน
"สบายดี นายหล่ะ" ปถวีดีใจเป็นอย่างมากที่เพื่อนรักอย่างนทีได้กลับมาที่นี่ ถึงเขาจะไปเยี่ยมที่กรุงเทพบ้างเป็นบางครั้งแต่ก็ไม่บ่อยนัก เมื่อเจออีกครั้งจึงดีใจเป็นเรื่องธรรมดา
"สบายดี แต่เหนื่อยมากเลย เราออกจากบ้านยายตั้งแต่ตีห้า นี่กี่โมงแล้วนะ" นทีเหนื่อยจากการเดินทางตามที่เขาพูด เขามองนาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงและรู้สึกเหมือนโดนสูบพลังไปมากตั้งแต่นั่งรถมาที่นี่
"ห้าโมงเย็นแล้วหล่ะ" ปัถวีได้ตอบให้เพราะระหว่างรอนั้น เขานั่งดูนาฬิกาแทบจะนั่งนับเวลาได้เลยทีเดียว เขาได้ชวนนทีเข้าบ้านและได้บริการนทีอย่างดีไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ตามแบบฉบับเพื่อนรักและรู้ใจกันมานาน
"มาถึงแล้วทำไมไม่บอก"
รัตนาได้เดินมาดูว่าใครเข้ามาในบ้านของเธอ จึงรู้ว่านทีหลานสุดที่รักได้กลับมาถึงบ้านแล้ว รัตนาหรือเรียกว่ารัต เธอเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของบิดาของนที ที่เสียไปก่อนที่เขาจะย้ายไปอยู่กับยายที่กรุงเทพ
"พิมไปเตรียมน้ำให้คุณทีหน่อยนะ" พิมสาวใช้แสนสวยรับคำสั่งเจ้านาย เธอพึ่งเคยเห็นนทีเป็นครั้งแรกจึงรู้สึกสงสัยว่านทีคือใคร แต่ต้องเก็บความสงสัยเอาไว้เพราะเธอโดนสายตากดดันจากผู้เป็นนายที่ต้องการให้เธอทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
"อาคิดถึงเรามากนะ มาให้กอดหน่อย โตเป็นหนุ่มแล้วจริงๆ "
รัตกอดหลานชายที่โตเป็นหนุ่มแถมหน้าตาดีเสียด้วย เธอเสียดายที่มารดาของเธอหรือคุณย่าของนทีไม่ทันได้อยู่ จนนทีเรียนจบและอดได้กอดหลานชายสุดที่รักเป็นครั้งสุดท้ายก่อนสิ้นลมหายใจ
พิมเธอยกน้ำมาให้นทีตามคำสั่งของเจ้านายตนโดยวางบนโต๊ะเพื่อให้นทีหยิบได้โดยง่าย จากนั้นเธอได้ออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ ส่วนนทีและรัตนาได้นั่งคุยกันตามประสาอาหลานโดยมีปัถวีนั่งร่วมวงกับคนทั้งสองไม่ไปไหน
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง รูปหน้าได้สัดส่วนค่อนข้างไปทางด้านผู้หญิงแต่ยังมีเค้าโครงของผู้ชายอยู่บ้าง ผิวขาวอมชมพูอย่างคนที่สุขภาพดีและไม่ค่อยออกแดด ได้สะพายเป้ข้างหนึ่งลงมาจากรถทัวร์ที่จอดเทียบปากทางเข้าบ้านสวนของคุณย่าของเขา
เขาได้เดินเข้าบ้านที่ไม่เคยกลับมาตลอด 13 ปี ตั้งแต่พ่อและแม่ได้จากโลกนี้ไปโดยไม่หวนกลับมาส่วนเขาได้ถูกย้ายไปอยู่กับคุณยายที่กรุงเทพและได้ศึกษาต่อที่นั่นจนกระทั่งจบปริญญาตรี เขาไม่เคยคิดจะกลับมาเหยียบที่นี่เลยด้วยซ้ำ แต่ต้องมาเพราะคุณย่าท่านได้เสียกะทันหันเมื่อเดือนก่อนและร่างได้ถูกเผาอย่างรวดเร็วเช่นกัน ทำให้เขาไม่สามารถกลับมาได้ทันเนื่องจากติดสอบครั้งสุดท้าย จึงไม่ได้ดูร่างของท่านก่อนที่จะจากโลกนี้ไปตลอดกาล
"ที เฮ้ๆ " เสียงของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ผิวคล้ำหน้าตาหล่อเหลาและคมเข้ม ได้ตะโกนเรียกเขาจากหน้าประตูบ้าน นทีหรือที ได้เห็นเพื่อนสนิทสมัยเด็กจึงรีบเดินเข้าไปหาด้วยความตื่นเต้น
"ไงวี นายสบายดีไหม"
นทีได้ทักทายเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอหน้ากันนานตั้งแต่มาเยี่ยมเขาครั้งสุดท้ายเมื่อปีก่อน ปัถวีหรือวี เขาเป็นเพื่อนรักของนทีโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เพราะบ้านของเราทั้งสองอยู่ติดกันเปรียบเสมือนครอบครัวของนทีอีกคน
"สบายดี นายหล่ะ" ปถวีดีใจเป็นอย่างมากที่เพื่อนรักอย่างนทีได้กลับมาที่นี่ ถึงเขาจะไปเยี่ยมที่กรุงเทพบ้างเป็นบางครั้งแต่ก็ไม่บ่อยนัก เมื่อเจออีกครั้งจึงดีใจเป็นเรื่องธรรมดา
"สบายดี แต่เหนื่อยมากเลย เราออกจากบ้านยายตั้งแต่ตีห้า นี่กี่โมงแล้วนะ" นทีเหนื่อยจากการเดินทางตามที่เขาพูด เขามองนาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงและรู้สึกเหมือนโดนสูบพลังไปมากตั้งแต่นั่งรถมาที่นี่
"ห้าโมงเย็นแล้วหล่ะ" ปัถวีได้ตอบให้เพราะระหว่างรอนั้น เขานั่งดูนาฬิกาแทบจะนั่งนับเวลาได้เลยทีเดียว เขาได้ชวนนทีเข้าบ้านและได้บริการนทีอย่างดีไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ตามแบบฉบับเพื่อนรักและรู้ใจกันมานาน
"มาถึงแล้วทำไมไม่บอก"
รัตนาได้เดินมาดูว่าใครเข้ามาในบ้านของเธอ จึงรู้ว่านทีหลานสุดที่รักได้กลับมาถึงบ้านแล้ว รัตนาหรือเรียกว่ารัต เธอเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของบิดาของนที ที่เสียไปก่อนที่เขาจะย้ายไปอยู่กับยายที่กรุงเทพ
"พิมไปเตรียมน้ำให้คุณทีหน่อยนะ" พิมสาวใช้แสนสวยรับคำสั่งเจ้านาย เธอพึ่งเคยเห็นนทีเป็นครั้งแรกจึงรู้สึกสงสัยว่านทีคือใคร แต่ต้องเก็บความสงสัยเอาไว้เพราะเธอโดนสายตากดดันจากผู้เป็นนายที่ต้องการให้เธอทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
"อาคิดถึงเรามากนะ มาให้กอดหน่อย โตเป็นหนุ่มแล้วจริงๆ "
รัตกอดหลานชายที่โตเป็นหนุ่มแถมหน้าตาดีเสียด้วย เธอเสียดายที่มารดาของเธอหรือคุณย่าของนทีไม่ทันได้อยู่ จนนทีเรียนจบและอดได้กอดหลานชายสุดที่รักเป็นครั้งสุดท้ายก่อนสิ้นลมหายใจ
พิมเธอยกน้ำมาให้นทีตามคำสั่งของเจ้านายตนโดยวางบนโต๊ะเพื่อให้นทีหยิบได้โดยง่าย จากนั้นเธอได้ออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ ส่วนนทีและรัตนาได้นั่งคุยกันตามประสาอาหลานโดยมีปัถวีนั่งร่วมวงกับคนทั้งสองไม่ไปไหน
HM06 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ต.ค. 2560, 13:41:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ต.ค. 2560, 13:41:26 น.
จำนวนการเข้าชม : 643
| << แนะนำตัวละคร | อันตรายมาเยือน >> |