รักวุ่น วุ่น ของเด็กม.ปลาย
เรื่องความรักของวัยรุ่นม.ปลายเค้ามาเจอกันโดยบังเอิญ....แต่การเจอของเค้าทั้งคู่ไม่ค่อยจะดีเท่าไรต่างคนต่างแกล้งกันตลอดเวลาไม่ยอมรับฟังเสียงหัวใจของ ตัวเอง มาติดตามกันน่ะคะว่าเค้าทั้งคู่จะลงเอยกันแบบไหน
Tags: รักของวัยรุ่น
ตอน: บังเอิญ
อ่าวฝ้ายวันนี้ทำไมกลับเร็วจังละลูก
"ออวันนี้ไม่มีเรียนอะแม่เลยกับเร็ว" ไม่มีเรียน ? แล้วทำไมดูเหนื่อยๆจังละจ่ะหรือโดนทำโทษที่ไปสาย เอ้าดูๆยัยลูกคนนี้ฟังที่แม่พูดหรือปล่าวเนี้ยเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมาช่วยแม่อบ
ขนมด้วยน่ะลูก (ร้านเบเกอร์รี่ ปุยฝ้าย)
"โอ้ยเลิกมาอยู่ในความคิดฉันสักทีตาบ้า"(ฝ้ายเดินใจลอยมาถึงในห้องนอนภาพเหตุการณ์เมื่อกลางวันยังอยู่ในความทรงจำที่คิดถึงทีไรก็ทำให้ฝ้ายใจเต้นแรงหน้าแดงได้ตลอด)"นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี้ยทำไมมีแต่เรื่องตาบ้านั้นในหัวน่ะไม่เห็นว่าตานั้นจะมีอะไรดีเลยฮึ่ย
(ก็แค่หน้าตาดี) ฝ้ายยยย ฝ้ายมาช่วยแม่หน่อยลูก " คร้าาาแม่ลงไปแล้วจ้า"
เอาเค้กบาวนี่ไปเสริฟที่โต๊ะให้แม่หน่อยน่ะแล้วก็กาแฟลาเต้ร้อนด้วยจ่ะ "ได้ค่ะแม่" ขนมและเครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วค่ะสนใจรับอย่างอื่นทานด้วยไหมค่ะ
ขอบคุณมากจ้าหนู หนูนี่ขยันจังเลยน่ะลูกกลับจากโรงเรียนก็ช่วยแม่ขายของอีกน่ารักจริงๆเลยแบบนี้อยากได้เป็นลูกสะใภ้จริง ฮิ ฮิ "ขอบคุณน่ะค่ะ แฮ่ แฮ่แล้วคุณน้ามาคนเดียวหรอค่ะ" อ๋อพอดีนัดลูกชายไว้น่ะจ่ะส่งตำแหน่งร้านไปให้แล้วปานนี้น่าจะเลิกเรียนแล้วละจ่ะออลูกชายน้าเรียนโรงเรียนเดียวกับหนูด้วยน่ะจ่ะเพิ่งจะเข้าเรียนวันแรก
ด้วยจ่ะ" อ๋อหรอค่ะงั้นเชิญคุณน้าตามสบายน่ะค่ะ"ฝ้ายเดินกลับมาที่เคาว์เตอร์ชงกาแฟและกำลังคิดเรื่องที่คุณน้าพูด (อืมมม อาจจะไม่ใช่คนเดียวกันหลอกมั้ง...) เสียงประตูหน้าร้านเปิดเข้ามาพร้อมกับชายร่างสูงโปร่งใบหน้าคมคลายแต่งกายชุดนักเรียนม.ปลาย
มาแล้วหรอจ่ะลูก (อะ อะไรน่ะลู ลูกหรออะไรจะบังเอิญขนาดนี้เนี้ย อยู่ไม่ได้แล้วเราไปดีกว่า) อุ้ยๆยัยฝ้ายนี่แกเป็นอะไรของแกเนี้ยหะดีน่ะกาแฟไม่หกหมดเนี้ย เด็กคนนี้นี่
"นี่ลูกลองกินขนมเค้กที่ร้านนี้ดูสิจ่ะอร่อยมากเลยน่ะแม่มากินตั้งหลายรอบแล้วติดใจ นิแล้วที่สำคัญลูกสาวเค้าน่ารักมากเลยน้าาาแถมขยันด้วย...."
(โทษทีครับแม่ผมมีคนที่ชอบแล้ว) อะไรน่ะลูกพูดอะไรฟังแม่ก่อนน้าาาหนูคนนั้นชื่ออะไรนะอื่ม"จะชื่ออะไรก็ชั่งครับแม่ผมไม่สนหลอก"แหมมให้แม่นึกหน่อยสิชื่ออะไรน่ะอื่มมมหนูฝ้ายใช่หนูฝ้าย"(เอะทำไมชื่อเหมือนกันน่ะหรือจะบังเอิญ ไม่มั้ง) เค้าอยู่ตรง....อ่าวไปไหนแล้วนะแหมเสียดายจังเลยอะ
เออขอโทษค่ะคุณชลิดา(แม่ของฝ้าย)ค่ะเออหนูฝ้ายไปไหนแล้วค่ะ "อ๋อวิ่งขึ้นห้องไปแล้วละค่ะไม่รู้รีบไปไหนเด็กคนนี้ชอบอู้งานตลอดเลยค่ะเอออมีอะไรหรือปล่าวค่ะ"
ออแค่จะแนะนำให้ลูกชายรู้จักนะค่ะพอดีอยากจะได้เป็นลูกสะใภ้ ฮิ ฮิ
" แม่ครับบบผมมีคนที่ชอบอยู่แล้วครับ" แหมอย่าเพิ่งตัดบทสิลูกรอเจอหนูฝ้ายก่อนเถอะแล้วจะหลงรัก
"เกินไปแล้วละค่ะคุณยัยฝ้ายนะทำตัวเป็นเด็กตลอดไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลยค่ะ" (ไม่มีทางหลอกครับผมไม่เปลี่ยนใจแน่นอน) "ที่แท้นายนั่นมีคนที่ชอบอยู่แล้วหลอกหรอ"(ฝ้ายที่ยืนแอบฟังบทสนทนาของคนด้านล่างพึมพำกับตัวเองแล้วเดินขึ้นห้องของตัวเองพร้อมกับใบหน้าสุดเสียดาย)อะ อะไรเสียดายหรอไม่มีทางหลอกทำไมเราต้องเสียดายตาคนปากเสียพันนั้นกันเล่าก็ดีแล้วนิเค้าจะได้เลิกยุ่งวุ่นวายกับเรา(แต่เค้าดันมาท้าทายเราแบบนั้นทำไมกันน่ะหรือจะแค่ทำไปเพราะความสนุกกันน่ะ...เห็นฉันเป็นอะไรยะคิดจะมาเล่นตลกกับฉันหรือไงตาบ้า ฮึ่ย ไม่มีทางซะหลอก)
"ออวันนี้ไม่มีเรียนอะแม่เลยกับเร็ว" ไม่มีเรียน ? แล้วทำไมดูเหนื่อยๆจังละจ่ะหรือโดนทำโทษที่ไปสาย เอ้าดูๆยัยลูกคนนี้ฟังที่แม่พูดหรือปล่าวเนี้ยเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมาช่วยแม่อบ
ขนมด้วยน่ะลูก (ร้านเบเกอร์รี่ ปุยฝ้าย)
"โอ้ยเลิกมาอยู่ในความคิดฉันสักทีตาบ้า"(ฝ้ายเดินใจลอยมาถึงในห้องนอนภาพเหตุการณ์เมื่อกลางวันยังอยู่ในความทรงจำที่คิดถึงทีไรก็ทำให้ฝ้ายใจเต้นแรงหน้าแดงได้ตลอด)"นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี้ยทำไมมีแต่เรื่องตาบ้านั้นในหัวน่ะไม่เห็นว่าตานั้นจะมีอะไรดีเลยฮึ่ย
(ก็แค่หน้าตาดี) ฝ้ายยยย ฝ้ายมาช่วยแม่หน่อยลูก " คร้าาาแม่ลงไปแล้วจ้า"
เอาเค้กบาวนี่ไปเสริฟที่โต๊ะให้แม่หน่อยน่ะแล้วก็กาแฟลาเต้ร้อนด้วยจ่ะ "ได้ค่ะแม่" ขนมและเครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วค่ะสนใจรับอย่างอื่นทานด้วยไหมค่ะ
ขอบคุณมากจ้าหนู หนูนี่ขยันจังเลยน่ะลูกกลับจากโรงเรียนก็ช่วยแม่ขายของอีกน่ารักจริงๆเลยแบบนี้อยากได้เป็นลูกสะใภ้จริง ฮิ ฮิ "ขอบคุณน่ะค่ะ แฮ่ แฮ่แล้วคุณน้ามาคนเดียวหรอค่ะ" อ๋อพอดีนัดลูกชายไว้น่ะจ่ะส่งตำแหน่งร้านไปให้แล้วปานนี้น่าจะเลิกเรียนแล้วละจ่ะออลูกชายน้าเรียนโรงเรียนเดียวกับหนูด้วยน่ะจ่ะเพิ่งจะเข้าเรียนวันแรก
ด้วยจ่ะ" อ๋อหรอค่ะงั้นเชิญคุณน้าตามสบายน่ะค่ะ"ฝ้ายเดินกลับมาที่เคาว์เตอร์ชงกาแฟและกำลังคิดเรื่องที่คุณน้าพูด (อืมมม อาจจะไม่ใช่คนเดียวกันหลอกมั้ง...) เสียงประตูหน้าร้านเปิดเข้ามาพร้อมกับชายร่างสูงโปร่งใบหน้าคมคลายแต่งกายชุดนักเรียนม.ปลาย
มาแล้วหรอจ่ะลูก (อะ อะไรน่ะลู ลูกหรออะไรจะบังเอิญขนาดนี้เนี้ย อยู่ไม่ได้แล้วเราไปดีกว่า) อุ้ยๆยัยฝ้ายนี่แกเป็นอะไรของแกเนี้ยหะดีน่ะกาแฟไม่หกหมดเนี้ย เด็กคนนี้นี่
"นี่ลูกลองกินขนมเค้กที่ร้านนี้ดูสิจ่ะอร่อยมากเลยน่ะแม่มากินตั้งหลายรอบแล้วติดใจ นิแล้วที่สำคัญลูกสาวเค้าน่ารักมากเลยน้าาาแถมขยันด้วย...."
(โทษทีครับแม่ผมมีคนที่ชอบแล้ว) อะไรน่ะลูกพูดอะไรฟังแม่ก่อนน้าาาหนูคนนั้นชื่ออะไรนะอื่ม"จะชื่ออะไรก็ชั่งครับแม่ผมไม่สนหลอก"แหมมให้แม่นึกหน่อยสิชื่ออะไรน่ะอื่มมมหนูฝ้ายใช่หนูฝ้าย"(เอะทำไมชื่อเหมือนกันน่ะหรือจะบังเอิญ ไม่มั้ง) เค้าอยู่ตรง....อ่าวไปไหนแล้วนะแหมเสียดายจังเลยอะ
เออขอโทษค่ะคุณชลิดา(แม่ของฝ้าย)ค่ะเออหนูฝ้ายไปไหนแล้วค่ะ "อ๋อวิ่งขึ้นห้องไปแล้วละค่ะไม่รู้รีบไปไหนเด็กคนนี้ชอบอู้งานตลอดเลยค่ะเอออมีอะไรหรือปล่าวค่ะ"
ออแค่จะแนะนำให้ลูกชายรู้จักนะค่ะพอดีอยากจะได้เป็นลูกสะใภ้ ฮิ ฮิ
" แม่ครับบบผมมีคนที่ชอบอยู่แล้วครับ" แหมอย่าเพิ่งตัดบทสิลูกรอเจอหนูฝ้ายก่อนเถอะแล้วจะหลงรัก
"เกินไปแล้วละค่ะคุณยัยฝ้ายนะทำตัวเป็นเด็กตลอดไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลยค่ะ" (ไม่มีทางหลอกครับผมไม่เปลี่ยนใจแน่นอน) "ที่แท้นายนั่นมีคนที่ชอบอยู่แล้วหลอกหรอ"(ฝ้ายที่ยืนแอบฟังบทสนทนาของคนด้านล่างพึมพำกับตัวเองแล้วเดินขึ้นห้องของตัวเองพร้อมกับใบหน้าสุดเสียดาย)อะ อะไรเสียดายหรอไม่มีทางหลอกทำไมเราต้องเสียดายตาคนปากเสียพันนั้นกันเล่าก็ดีแล้วนิเค้าจะได้เลิกยุ่งวุ่นวายกับเรา(แต่เค้าดันมาท้าทายเราแบบนั้นทำไมกันน่ะหรือจะแค่ทำไปเพราะความสนุกกันน่ะ...เห็นฉันเป็นอะไรยะคิดจะมาเล่นตลกกับฉันหรือไงตาบ้า ฮึ่ย ไม่มีทางซะหลอก)
Pingping เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ม.ค. 2561, 07:51:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ม.ค. 2561, 07:51:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 599
| << เปิดเทอมวันแรก 2 |
Pingping 28 ม.ค. 2561, 09:04:46 น.
แนะนำและติชมได้น่ะค่ะ
แนะนำและติชมได้น่ะค่ะ