นาฬิกาทรายหวนคืน (Yaoi) - จบ
เมื่อคนรักกลับจำเขาไม่ได้จากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น แต่อุบัติเหตุนั้นไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดา สิ่งที่แก้ไขได้มีเวลาเพียงสามเดือนเพื่อฟื้นฟูความจำให้กลับมา ซึ่งความทรงจำที่หายไปมาควบคู่กับอาการประหลาดที่เกิดขึ้น และอาจจะไม่มีชีวิตอยู่รอดก่อนที่จะครบสามเดือนความเสี่ยงที่จะย้อนเวลากลับอดีตนั้น จะช่วยให้ความทรงจำกลับมาได้ไหม แล้วคนในอดีตตามมาปัจจุบันทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงมากเพียงใด สิ่งที่ตามจัดการพวกเขาในเงามืดอยู่นั้นเกิดขึ้นเพราะใครทำไมต้องทำเช่นนี้
เรื่องนี้เป็นภาคต่อจาก ช่องว่างเวลาแห่งรัก ความรักที่เกิดจากการข้ามผ่านกาลเวลา
แต่ฟ้ากลับเล่นตลกเหมือนเป็นบททดสอบว่ารักกันจริงหรือไม่
เรื่องนี้เป็นภาคต่อจาก ช่องว่างเวลาแห่งรัก ความรักที่เกิดจากการข้ามผ่านกาลเวลา
แต่ฟ้ากลับเล่นตลกเหมือนเป็นบททดสอบว่ารักกันจริงหรือไม่
Tags: นิยายรัก อดีต ปัจจุบัน อนาคต นาฬิกาทราย นิยายวาย BL Yaoi
ตอน: จะไปด้วยกันไหม (นินกับนนท์)
สิ่งที่นินต้องแปลกใจ เมื่อพบว่าตนตื่นในห้องนอนของพี่ชาย และที่สำคัญมากไปกว่านั้น ทำไมเขาต้องมาทนดูทั้งสองนอนกอดกัน ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงคิดอิจฉาแต่ตอนนี้เขากลับเห็นแต่ใบหน้าของนนท์ลอยมา และทำให้เขาคิดทบทวนเรื่องทั้งหมด ทำไมนนท์ต้องหลบหน้า ทำไมถึงไม่อยู่กับเขา หรือว่าจะเป็นเพราะคิดไปเอง แท้จริงแล้วนนท์ไม่ได้คิดชอบตนเอง
นับตั้งแต่วันนั้น เขาออกจากห้องไมเคิลเพื่อตามอธิบายกับนนท์ แต่ทว่าไม่พบคนที่ตามหา โทรไปยังไม่รับสาย แม้ว่าจะนั่งรอแล้วรออีกเป็นเวลาสามวัน นนท์ก็ไม่กลับมา พอไปถามหากับไมเคิล ก็พบว่านนท์ลางานและขอไปพักที่อื่น แต่ไม่บอกว่าไปไหน ทางเลือกสุดท้ายคือการไปถามคนในบริษัท กลับไม่มีใครสนใจเขาเพราะไม่มีใครจำหรือรู้จักเขา
จนกระทั่งนินหยุดอยู่ที่ร้านอาหารกึ่งบาร์ ในใจคิดหาอะไรดื่มแก้กลุ้มเสียหน่อย แต่กลับมาเจอนนท์อยู่กับชายอื่นที่เขาไม่รู้จัก สองขาจึงก้าวเข้าไปหาโดยไม่รู้ตัว
"นนท์ทำไมไม่รับสายฉัน" เสียงดุดันมาพร้อมกับมือที่จับรั้งแขนนนท์ไม่ให้ลุกหนี
ด้วยความตกใจของนนท์ จึงทำให้เขาก้มหน้าหลบคนตัวโต จนทุกคนในร้านหันมามองเขาทั้งสองเป็นตาเดียวกันหมด แต่ทว่าคนตัวโตอย่างนินกลับไม่สะทกสะท้านกับสายตาหลายคู่ที่ส่งมา ยังคงเขย่าแขนนนท์ไม่มีหยุด
"ทำไมไม่ตอบ คุณกำลังเข้าใจผมผิดอยู่นะ" นินกลับเพิ่มความโมโหเข้าไปอีก เมื่อนนท์ยังไม่ยอมเปิดปากพูดให้เขาชื่นใจสักนิด จนนท์รู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งแขนเมื่อนินใช้แรงกดบีบที่มือมากยิ่งขึ้น
"โอ๊ย! คุณเป็นอะไรของคุณ ผมเจ็บนะ" เสียงร้องของนนท์ไม่สามารถห้ามนินได้
"ไม่ปล่อย พวกเราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง" น้ำเสียงดุดันอย่างลืมตัวเมื่อไม่ได้ดั่งใจ แม้แต่เสียงร้องห้ามของนนท์และสีหน้าบ่งบอกถึงความเจ็บปวด
"อะไรกันครับ คุณนินปล่อยผมเถอะ" ไม่ว่านนท์จะร้องขอยังไงแต่นินยังคงจับแขนและคาดคั้นไม่มีหยุด และแล้วชายหนุ่มที่มากับนนท์ทนไม่ไหว รีบเข้าไปห้าม แต่ยังไม่ทันจะเอ่ยปากร้องขอให้หยุด นินมือไวผลักชายหนุ่มคนนั้นล้มลงไปกองกับพื้น จนคนรอบข้างต้องรีบถอยกรูดกันอย่างรวดเร็วเพราะกลัวโดนลูกหลงไปด้วย
สิ่งที่นนท์เห็น คือเพื่อนของเขาล้มลงไปกองกับพื้นเพื่อช่วยตน เส้นขอบของความอดทนก็ขาดทันที เขาจึงง้างหมัดชกเข้าไปยังใบหน้าของนินอย่างจัง จนนินต้องปล่อยให้นนท์ลงไปดูชายหนุ่มคนนั้น
"คุณนิน คุณมันบ้า" ตอนนี้นนท์โกรธและหงุดหงิดกับความเอาแต่ใจของนิน สายตาและน้ำเสียงที่ส่งมาหาโดยมือทั้งสองข้างกำลังช่วยพยุงเพื่อนลุกขึ้น สิ่งเหล่านี้เหมือนเข็มทิ่มแทงปักลงใจของนินจนต้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร
"ผมไม่เข้าใจคุณเลย ว่าคุณคิดอะไรอยู่ แล้วคุณชอบใครกันแน่ ที่คุณเห็นไม่ใช่อย่างที่คิด ผมแค่อยากรู้ว่า คุณชอบไมเคิลไปได้ยังไงเท่านั้นเอง" ไม่รู้อะไรดลใจให้นินทำเรื่องบ้าๆ แต่ถ้าสิ่งที่ทำลงไปทำให้อีกคนคิดโกรธว่าตนไปแย่งไมเคิล เขาคงช้ำใจมากกว่าโดนสายตาของคนตรงหน้าด่าทอเสียอีก นี่เขาไม่เหลือใครแล้วจริงๆ ใช่ไหม
แทนที่นนท์จะสนใจคำพูดของนิน กลับไปสนใจเพื่อนของตน แล้วพาชายหนุ่มคนนั้นไปนั่งเก้าอี้ โดยปล่อยให้นินยืนเป็นเสาอยู่กลางร้าน แต่ทว่าความพยายามของนินไม่มีหมด เขาต้องการพูดความในใจทั้งหมดก่อนที่จะสายเกินไป จึงรีบเดินเข้าประชิดตัวแล้วพูดความในใจออกมา
"ผมยอมรับว่าทำเรื่องบ้าๆ แต่ขอบอกให้คุณรู้ไว้ว่า ผมไม่เคยคิดอะไรกับไมเคิลมากกว่าคำว่าเพื่อน" เมื่อดูสีหน้าอันนิ่งสงบและไม่มีทีท่าว่าจะหันมาสนใจ นินจึงต้องรีบพูดขึ้นอีก
"ผมรู้ว่า ผมตัดสินใจพลาดที่คิดจะมาอยู่กับทุกคน โดยเฉพาะกับคุณ ที่ผมอยากอยู่ด้วย ตอนแรกผมคิดว่า ผมแค่เหงาและอกหักจากพี่เอก พอคุณเข้ามาในชีวิตจึงรู้สึกดี เลยหลงว่าชอบคุณเพราะอยากหาคนมาคลายเหงา แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า แท้จริงผมหลงรักในความน่ารักของคุณเข้าให้แล้ว มันไม่ใช่ความเหงาหรือเพราะอยากหาใครมาเป็นคนแทนที่พี่เอก ผมเข้าใจตัวเองตั้งแต่คุณหายไป ว่าที่จริงแล้วผมอยากมีคุณอยู่ใกล้ตัวตลอดเวลา"
ทั้งหมดที่นินพูด ยังไม่สามารถดึงคนที่นั่งอยู่หันมามองเขาได้ เขาจึงตัดสินใจพูดในสิ่งที่ไม่มีใครคิดจะทำ
%0
นับตั้งแต่วันนั้น เขาออกจากห้องไมเคิลเพื่อตามอธิบายกับนนท์ แต่ทว่าไม่พบคนที่ตามหา โทรไปยังไม่รับสาย แม้ว่าจะนั่งรอแล้วรออีกเป็นเวลาสามวัน นนท์ก็ไม่กลับมา พอไปถามหากับไมเคิล ก็พบว่านนท์ลางานและขอไปพักที่อื่น แต่ไม่บอกว่าไปไหน ทางเลือกสุดท้ายคือการไปถามคนในบริษัท กลับไม่มีใครสนใจเขาเพราะไม่มีใครจำหรือรู้จักเขา
จนกระทั่งนินหยุดอยู่ที่ร้านอาหารกึ่งบาร์ ในใจคิดหาอะไรดื่มแก้กลุ้มเสียหน่อย แต่กลับมาเจอนนท์อยู่กับชายอื่นที่เขาไม่รู้จัก สองขาจึงก้าวเข้าไปหาโดยไม่รู้ตัว
"นนท์ทำไมไม่รับสายฉัน" เสียงดุดันมาพร้อมกับมือที่จับรั้งแขนนนท์ไม่ให้ลุกหนี
ด้วยความตกใจของนนท์ จึงทำให้เขาก้มหน้าหลบคนตัวโต จนทุกคนในร้านหันมามองเขาทั้งสองเป็นตาเดียวกันหมด แต่ทว่าคนตัวโตอย่างนินกลับไม่สะทกสะท้านกับสายตาหลายคู่ที่ส่งมา ยังคงเขย่าแขนนนท์ไม่มีหยุด
"ทำไมไม่ตอบ คุณกำลังเข้าใจผมผิดอยู่นะ" นินกลับเพิ่มความโมโหเข้าไปอีก เมื่อนนท์ยังไม่ยอมเปิดปากพูดให้เขาชื่นใจสักนิด จนนท์รู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งแขนเมื่อนินใช้แรงกดบีบที่มือมากยิ่งขึ้น
"โอ๊ย! คุณเป็นอะไรของคุณ ผมเจ็บนะ" เสียงร้องของนนท์ไม่สามารถห้ามนินได้
"ไม่ปล่อย พวกเราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง" น้ำเสียงดุดันอย่างลืมตัวเมื่อไม่ได้ดั่งใจ แม้แต่เสียงร้องห้ามของนนท์และสีหน้าบ่งบอกถึงความเจ็บปวด
"อะไรกันครับ คุณนินปล่อยผมเถอะ" ไม่ว่านนท์จะร้องขอยังไงแต่นินยังคงจับแขนและคาดคั้นไม่มีหยุด และแล้วชายหนุ่มที่มากับนนท์ทนไม่ไหว รีบเข้าไปห้าม แต่ยังไม่ทันจะเอ่ยปากร้องขอให้หยุด นินมือไวผลักชายหนุ่มคนนั้นล้มลงไปกองกับพื้น จนคนรอบข้างต้องรีบถอยกรูดกันอย่างรวดเร็วเพราะกลัวโดนลูกหลงไปด้วย
สิ่งที่นนท์เห็น คือเพื่อนของเขาล้มลงไปกองกับพื้นเพื่อช่วยตน เส้นขอบของความอดทนก็ขาดทันที เขาจึงง้างหมัดชกเข้าไปยังใบหน้าของนินอย่างจัง จนนินต้องปล่อยให้นนท์ลงไปดูชายหนุ่มคนนั้น
"คุณนิน คุณมันบ้า" ตอนนี้นนท์โกรธและหงุดหงิดกับความเอาแต่ใจของนิน สายตาและน้ำเสียงที่ส่งมาหาโดยมือทั้งสองข้างกำลังช่วยพยุงเพื่อนลุกขึ้น สิ่งเหล่านี้เหมือนเข็มทิ่มแทงปักลงใจของนินจนต้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร
"ผมไม่เข้าใจคุณเลย ว่าคุณคิดอะไรอยู่ แล้วคุณชอบใครกันแน่ ที่คุณเห็นไม่ใช่อย่างที่คิด ผมแค่อยากรู้ว่า คุณชอบไมเคิลไปได้ยังไงเท่านั้นเอง" ไม่รู้อะไรดลใจให้นินทำเรื่องบ้าๆ แต่ถ้าสิ่งที่ทำลงไปทำให้อีกคนคิดโกรธว่าตนไปแย่งไมเคิล เขาคงช้ำใจมากกว่าโดนสายตาของคนตรงหน้าด่าทอเสียอีก นี่เขาไม่เหลือใครแล้วจริงๆ ใช่ไหม
แทนที่นนท์จะสนใจคำพูดของนิน กลับไปสนใจเพื่อนของตน แล้วพาชายหนุ่มคนนั้นไปนั่งเก้าอี้ โดยปล่อยให้นินยืนเป็นเสาอยู่กลางร้าน แต่ทว่าความพยายามของนินไม่มีหมด เขาต้องการพูดความในใจทั้งหมดก่อนที่จะสายเกินไป จึงรีบเดินเข้าประชิดตัวแล้วพูดความในใจออกมา
"ผมยอมรับว่าทำเรื่องบ้าๆ แต่ขอบอกให้คุณรู้ไว้ว่า ผมไม่เคยคิดอะไรกับไมเคิลมากกว่าคำว่าเพื่อน" เมื่อดูสีหน้าอันนิ่งสงบและไม่มีทีท่าว่าจะหันมาสนใจ นินจึงต้องรีบพูดขึ้นอีก
"ผมรู้ว่า ผมตัดสินใจพลาดที่คิดจะมาอยู่กับทุกคน โดยเฉพาะกับคุณ ที่ผมอยากอยู่ด้วย ตอนแรกผมคิดว่า ผมแค่เหงาและอกหักจากพี่เอก พอคุณเข้ามาในชีวิตจึงรู้สึกดี เลยหลงว่าชอบคุณเพราะอยากหาคนมาคลายเหงา แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า แท้จริงผมหลงรักในความน่ารักของคุณเข้าให้แล้ว มันไม่ใช่ความเหงาหรือเพราะอยากหาใครมาเป็นคนแทนที่พี่เอก ผมเข้าใจตัวเองตั้งแต่คุณหายไป ว่าที่จริงแล้วผมอยากมีคุณอยู่ใกล้ตัวตลอดเวลา"
ทั้งหมดที่นินพูด ยังไม่สามารถดึงคนที่นั่งอยู่หันมามองเขาได้ เขาจึงตัดสินใจพูดในสิ่งที่ไม่มีใครคิดจะทำ
%0
HM06 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 ก.ค. 2561, 22:26:02 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ก.ค. 2561, 22:26:02 น.
จำนวนการเข้าชม : 483
| << ยาพิเศษ |