กาลครั้งหนึ่งนั้น(ในความบังเอิญ)
เธอกับเขา ความทรงจำที่เคยมีร่วมกันมาก็แค่... อดีตกิ๊ก!
Tags: แต่งงาน,อดีต,รัก,บุพเพสันนิวาส,พรหมลิขิต
ตอน: บทที่ ๒๒ สองหัวใจ (40%)
และนั่นก็เป็นหัวข้อที่ทำให้เราปวดหัวอยู่หลายวัน เพราะเมื่อมาคิดๆ กันแล้ว ปัญหาทุกอย่างเกิดเพราะตัวแปรอย่างตีรณา
จิรสินรู้สึกว่า ต้องขอบคุณณวัฒน์ที่ไม่บ้าจี้ไปตามนางแบบสาว และเล่าเรื่องราวเหล่านี้ให้เขากับภรรยาฟัง ตัวศศิพิมพ์นั้นก็เช่นกัน ปุณณมาเตือนสติเธอได้ดีทีเดียว ก่อนที่เธอจะตัดสินใจผิดๆ ลงไปตามคำยุแยงของอดีตกิ๊กเก่าของสามี
แต่ที่สรุปก็คือ ถึงเราจะเชื่อใจกันแค่ไหนแต่สุดท้ายก็หวั่นไหว ตีรณาไม่ธรรมดาเลยจริงๆ หล่อนฉลาดและเข้าใจสร้างสถานการณ์ได้มากกว่าที่คิด
หลังณวัฒน์กลับไป จิรสินก็คุยกับศศิพิมพ์อีกครั้ง เราคุยกันทุกเรื่องที่ค้างคาและทุกอย่างก็เด่นชัด ว่าตอนนี้เรากำลังเต้นอยู่บนกระดานหมากของนางแบบสาวโดยไม่รู้ตัว
แต่การจะแก้เกมกลับนี่สิที่ยากยิ่งกว่า เพราะหลังทำความเข้าใจกันแล้ว ทั้งสองคนเห็นว่าถ้าทำเฉย ตีรณาก็จะไม่หยุด หล่อนคงหาทางทำให้เราเลิกกัน และเรื่องมันจะยิ่งเลวร้ายขึ้นไปเรื่อยๆ ครั้งนี้หล่อนหวังหลอกใช้ณวัฒน์ หากไม่สำเร็จครั้งหน้าไม่รู้หล่อนจะมาไม้ไหนอีก และที่น่ากลัวก็คือเรื่องมันจะยิ่งบานปลายไปกันใหญ่
จิรสินจึงตัดสินใจเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาบิดามารดา จิรศักดิ์ให้ความเห็นว่าตีรณานั้นเลยโอกาสที่จะแก้ตัวมาแล้ว หลังจากนี้ต้องให้กฏหมายจัดการ
แต่หลักฐานแค่เท่านี้ หากหาทนายเก่งๆ มาช่วยก็ไม่มีปัญหา เพราะอย่างนั้นเราจึงต้องการหลักฐานมากกว่านี้ เอาแบบชนิดที่ทนายเก่งมาจากไหนก็ไม่สามารถช่วยได้
ศศิพิมพ์ไปคุยกับณวัฒน์เรื่องแผนที่ตีรณาวางไว้ ทำให้รู้ว่าสิ่งหนึ่งที่น่าจะเป็นคือตีรณาจ้างนักสืบให้คอยตามพวกเขา ดังนั้นเพื่อไม่ให้แผนตลบหลังนี่แตก ศศิพิมพ์กับจิรสินจึงยังต้องหมางเมินใส่กัน
จากการจับตามองของจิรสุตาทำให้รู้ว่าในออฟฟิศมีเกลือเป็นหนอน นักศึกษาฝึกงานที่เข้ามาใหม่หนึ่งในสามคนคือคนคอยส่งข่าว และจิรสินก็จัดการเรียบร้อย
แม้เด็กคนนั้นจะต้องการเงิน แต่ก็ไม่มากไปกว่าการถูกนำเรื่องนี้ไปบอกกับอธิการบดี เพื่อไถ่โทษหล่อนจึงต้องให้ความร่วมมือกับจิรสิน จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของณวัฒน์ที่ต้องเล่นตามน้ำ
เมื่อเตรียมการณ์กันเรียบร้อย แผนหลอกให้จิรสินเข้าใจผิดจึงได้เริ่มต้นขึ้นอย่างจริงจัง แล้วถึงแม้จะฉลาดแค่ไหนแต่ความลำพองก็ทำให้ตีรณาพลาด
ณวัฒน์ได้ข้อมูลมาเกือบทุกเรื่อง และล้วนแต่สำคัญ
เสียงของตีรณาเวลาพูดคุยวางแผนคือหลักฐานหนึ่งอย่าง
การว่าจ้าง ณวัฒน์ซักจนได้ข้อมูล ก่อนส่งมอบให้ตำรวจติดตามจนได้ตัวผู้ถูกว่าจ้างรวมถึงนายหน้า และภาพจากกล้องวงจรปิดของร้านที่ตีรณาเข้าไปใช้ เวลาต้องการติดต่อกับผู้ถูกว่าจ้าง
กระทั่งวันนี้ แผนปิดประตูตีแมวก็สำเร็จอย่างงดงาม!
ตีรณายังคงบริภาษแม้ตำรวจจะกำลังพาตัวออกไปจากห้อง หล่อนมีสติครบถ้วนไม่ได้เลื่อนลอย และยังคงระบายอารมณ์ด้วยการด่าทอหยาบคายไม่หยุดปาก ส่อให้เห็นถึงพื้นฐานชีวิต รวมถึงการเลี้ยงดูว่าในอดีตเคยเป็นมาอย่างไร
นักสืบที่จิรสินจ้างให้หาประวัติของตีรณาบอกชัด
หล่อนโตมาจากครอบครัวปานกลาง แต่ช่วงวัยรุ่นเผชิญมรสุมชีวิต แม่ตาย พ่อแต่งงานใหม่ หล่อนหนีออกจากบ้านช่วงอายุสิบสี่ปี เกือบปีที่ใช้ชีวิตในเงามืดก่อนพ่อและแม่เลี้ยงจะตามตัวเจอ
กระนั้นเวลาหนึ่งปีนั่นก็หล่อหลอมให้หล่อนกลายเป็นคนแข็งกระด้าง หนึ่งปีหลังตีรณากลับมาอยู่กับครอบครัว แม่เลี้ยงกับพ่อหล่อนต้องเลิกรา เรื่องนี้ไม่มีหลักฐานแต่จากการไปพูดคุยกับมารดาเลี้ยง เป็นฝีมือของตีรณา
“เดี๋ยวเชิญพวกคุณตามไปโรงพักด้วยนะครับ”
ผู้กองหนุ่มเอ่ยกับจิรสิน ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับผู้ถูกว่าจ้างซึ่งถูกกันไว้เป็นพยานในคดีนี้ แต่สุดท้ายก็ต้องเป็นผู้ต้องหาในคดีอื่น หลังจากสืบทราบว่าก่อเหตุเช่นนี้มาแล้วหลายครั้ง
จิรสินผ่อนลมหายใจพลางยกมือขึ้นลูบหน้า มีณวัฒน์มองยิ้มๆ ซึ่งศศิพิมพ์คิดว่ายิ้มนั่นดูคล้ายๆ จะสะใจอยู่ไม่น้อย!
หญิงสาวโคลงศีรษะ มิตรภาพระหว่างเพื่อนของเธอกับสามี คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าที่ทั้งคู่จะเป็นเพื่อนกันได้จริงๆ
‘ซึ่งตอนนี้คดีของตีรณา นางแบบฉาวกำลังอยู่ในชั้นศาล’
เสียงรายงานข่าวบันเทิงสั้นๆ ราวสองนาทีปรากฏภาพของตีรณาในชุดนักโทษที่ถูกนำตัวไปขึ้นศาล หล่อนยังคงเชิดหน้าไว้ได้แต่สภาพโดยรวมนั้นยอดแย่ เพราะแทบไม่เหลือเค้าความสวยงามหลงเหลือ
ภาพข่าวเปลี่ยนไปกลายเป็นเรื่องอื่น หัวข้อร้อนแรงประจำช่วงนี้คือข่าวการตั้งท้องของดาราสาวคนหนึ่ง แต่เรื่องดันมาแตกว่าท้องลม
“ขึ้นศาลมาหลายวันแล้วยังเล่นข่าวกันอีกนะ”
จิรศักดิ์เปรยขึ้นขณะนั่งกันอยู่ที่ห้องโถงของบ้าน ผู้เป็นพ่อปรายตามองลูกชายที่นั่งบนพื้นใกล้ลูกสะใภ้ และปุณณมา
“ไงล่ะครับไอ้ลูกชาย กลายเป็นข่าวดังไหมล่ะนั่น งามหน้านักนางแบบสาวจ้างวานทำร้ายร่างกายภรรยาของอดีตกิ๊กในคลิปดัง”
ผู้เป็นพ่อตบเข่าฉาด
“ใคร้มันจะกล้าจ้างแกไปทำงานอีกฮะ!”
“แต่ตาว่ายอดขึ้นตั้งสิบเปอร์เซ็นนะ”
จิรสุตายกจานใส่ฝอยทองออกมาตั้งบนโต๊ะ เธอไม่สนใจกับสายตาเขียวๆ ของลุงเพราะตอนนี้ศศิพิมพ์ยกมือขึ้นปิดปาก ทำท่าผะอืดผะอมคล้ายจะขย้อนเต็มที
“อะไรพิมพ์ พูดแค่นี้ถึงกับจะอ้วกเหรอ”
ศศิพิมพ์ส่ายหน้าลุกขึ้นยืนปุบปับ
“เอ้า--” พูดไม่จบพี่สะใภ้ก็ลุกพรวดพราดเดินแกมวิ่งผ่านไป กระทั่งสุพนิตที่เดินตามมายังหลีกทางให้ไม่ทัน
“อะไรกันนั่น”
ปุณณมาซึ่งรู้แต่แรกและโดนห้ามบอกใครกลอกตา เธอยิ้มแหย
“เอ่อ--” ปุณณมามองทุกคนในห้องนั้น “นี่คุณพิมพ์ไม่ได้พูดอะไรเลยหรือคะ แบบตั้งแต่วันที่ตีรณาถูกจับ”
คำตอบคือทุกคนส่ายหน้า และคนจะเล่าก็ถอนหายใจ
“สินก็ไม่รู้หรือ”
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “พิมพ์ก็แค่ดูเหนื่อยๆ เหมือนพักผ่อนไม่พอน่ะ วันหยุดก็ชอบนอนนะ เหมือนง่วงอยู่ตลอดเวลา”
“หนูจันทร์รู้หรือจ๊ะว่าพิมพ์เขาเป็นอะไรน่ะ”
คำถามของสุพนิตยิ่งทำให้ปุณณมายิ้มแห้ง แต่เสียงโอ้กอ้ากที่ดังมาจากห้องน้ำทำจิรสินลุกพรวดตามไป
จิรสุตามองตามพึมพำ “สงสัยเครียด โรคกระเพาะเลยกำเริบ” ไม่ทันพูดต่อที่ประตูบ้านก็เห็นศศินิภาพาหลานกับสริพรเดินเข้ามา “อ้าวพี่พลอย คุณป้า รออยู่เชียวค่ะกำลังว่ารถคงจะติด”
“สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า”
ศศินิภายกมือไหว้แต่ไม่ถนัดนักเพราะติดถือตะกร้าใบใหญ่
“สวัสดีจ้ะตา คุณจันทร์” เธอทักสองสาวด้วยรอยยิ้ม “มีรถเฉี่ยวกันตรงหน้าซอยนี่เองค่ะ รอประกันมาเคลียร์กว่าจะเลื่อนรถเปิดทางกันได้ แล้วพิมพ์ล่ะคะ”
“ในห้องน้ำค่ะ” จิรสุตาตอบแทน
“อ้อ” สริพรมองไปเห็นฝอยทองนึกรู้
“คงแพ้กลิ่นฝอยทองน่ะค่ะ ตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องใกล้ขนมหวานแบบนี้ไม่ค่อยได้ คงคาวกลิ่นไข่เป็ด”
“หา!”
ถ้อยอุทานนั้นคือครอบครัวจิรสินทั้งหมด ทุกคนรวมถึงเจ้าตัวที่กำลังประคองภรรยาเดินออกมาจากห้องน้ำด้วย
“คุณแม่ว่าไงนะครับ”
สริพรหน้าตาเหลอหลา
“เอ้าก็ยายพิมพ์ เอ่อ ท้อง--” เธอชี้ไปที่ลูกสาว
แต่แค่พอเห็นจานฝอยทองอีกศศิพิมพ์ก็หมุนตัวเข้าไปในห้องน้ำ เสียงอาเจียนดังออกมาอีกรอบ คราวนี้มีเสียงปลอบของจิรสินฟังไม่รู้เรื่องตามออกมาอีกด้วย ในขณะที่ด้านนอกศศินิภากับมารดายังคงไม่รู้เรื่อง
“คือนี่ยังไม่รู้หรือคะว่ายายพิมพ์ท้องได้เดือนกว่าแล้ว”
จิรสินรู้สึกว่า ต้องขอบคุณณวัฒน์ที่ไม่บ้าจี้ไปตามนางแบบสาว และเล่าเรื่องราวเหล่านี้ให้เขากับภรรยาฟัง ตัวศศิพิมพ์นั้นก็เช่นกัน ปุณณมาเตือนสติเธอได้ดีทีเดียว ก่อนที่เธอจะตัดสินใจผิดๆ ลงไปตามคำยุแยงของอดีตกิ๊กเก่าของสามี
แต่ที่สรุปก็คือ ถึงเราจะเชื่อใจกันแค่ไหนแต่สุดท้ายก็หวั่นไหว ตีรณาไม่ธรรมดาเลยจริงๆ หล่อนฉลาดและเข้าใจสร้างสถานการณ์ได้มากกว่าที่คิด
หลังณวัฒน์กลับไป จิรสินก็คุยกับศศิพิมพ์อีกครั้ง เราคุยกันทุกเรื่องที่ค้างคาและทุกอย่างก็เด่นชัด ว่าตอนนี้เรากำลังเต้นอยู่บนกระดานหมากของนางแบบสาวโดยไม่รู้ตัว
แต่การจะแก้เกมกลับนี่สิที่ยากยิ่งกว่า เพราะหลังทำความเข้าใจกันแล้ว ทั้งสองคนเห็นว่าถ้าทำเฉย ตีรณาก็จะไม่หยุด หล่อนคงหาทางทำให้เราเลิกกัน และเรื่องมันจะยิ่งเลวร้ายขึ้นไปเรื่อยๆ ครั้งนี้หล่อนหวังหลอกใช้ณวัฒน์ หากไม่สำเร็จครั้งหน้าไม่รู้หล่อนจะมาไม้ไหนอีก และที่น่ากลัวก็คือเรื่องมันจะยิ่งบานปลายไปกันใหญ่
จิรสินจึงตัดสินใจเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาบิดามารดา จิรศักดิ์ให้ความเห็นว่าตีรณานั้นเลยโอกาสที่จะแก้ตัวมาแล้ว หลังจากนี้ต้องให้กฏหมายจัดการ
แต่หลักฐานแค่เท่านี้ หากหาทนายเก่งๆ มาช่วยก็ไม่มีปัญหา เพราะอย่างนั้นเราจึงต้องการหลักฐานมากกว่านี้ เอาแบบชนิดที่ทนายเก่งมาจากไหนก็ไม่สามารถช่วยได้
ศศิพิมพ์ไปคุยกับณวัฒน์เรื่องแผนที่ตีรณาวางไว้ ทำให้รู้ว่าสิ่งหนึ่งที่น่าจะเป็นคือตีรณาจ้างนักสืบให้คอยตามพวกเขา ดังนั้นเพื่อไม่ให้แผนตลบหลังนี่แตก ศศิพิมพ์กับจิรสินจึงยังต้องหมางเมินใส่กัน
จากการจับตามองของจิรสุตาทำให้รู้ว่าในออฟฟิศมีเกลือเป็นหนอน นักศึกษาฝึกงานที่เข้ามาใหม่หนึ่งในสามคนคือคนคอยส่งข่าว และจิรสินก็จัดการเรียบร้อย
แม้เด็กคนนั้นจะต้องการเงิน แต่ก็ไม่มากไปกว่าการถูกนำเรื่องนี้ไปบอกกับอธิการบดี เพื่อไถ่โทษหล่อนจึงต้องให้ความร่วมมือกับจิรสิน จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของณวัฒน์ที่ต้องเล่นตามน้ำ
เมื่อเตรียมการณ์กันเรียบร้อย แผนหลอกให้จิรสินเข้าใจผิดจึงได้เริ่มต้นขึ้นอย่างจริงจัง แล้วถึงแม้จะฉลาดแค่ไหนแต่ความลำพองก็ทำให้ตีรณาพลาด
ณวัฒน์ได้ข้อมูลมาเกือบทุกเรื่อง และล้วนแต่สำคัญ
เสียงของตีรณาเวลาพูดคุยวางแผนคือหลักฐานหนึ่งอย่าง
การว่าจ้าง ณวัฒน์ซักจนได้ข้อมูล ก่อนส่งมอบให้ตำรวจติดตามจนได้ตัวผู้ถูกว่าจ้างรวมถึงนายหน้า และภาพจากกล้องวงจรปิดของร้านที่ตีรณาเข้าไปใช้ เวลาต้องการติดต่อกับผู้ถูกว่าจ้าง
กระทั่งวันนี้ แผนปิดประตูตีแมวก็สำเร็จอย่างงดงาม!
ตีรณายังคงบริภาษแม้ตำรวจจะกำลังพาตัวออกไปจากห้อง หล่อนมีสติครบถ้วนไม่ได้เลื่อนลอย และยังคงระบายอารมณ์ด้วยการด่าทอหยาบคายไม่หยุดปาก ส่อให้เห็นถึงพื้นฐานชีวิต รวมถึงการเลี้ยงดูว่าในอดีตเคยเป็นมาอย่างไร
นักสืบที่จิรสินจ้างให้หาประวัติของตีรณาบอกชัด
หล่อนโตมาจากครอบครัวปานกลาง แต่ช่วงวัยรุ่นเผชิญมรสุมชีวิต แม่ตาย พ่อแต่งงานใหม่ หล่อนหนีออกจากบ้านช่วงอายุสิบสี่ปี เกือบปีที่ใช้ชีวิตในเงามืดก่อนพ่อและแม่เลี้ยงจะตามตัวเจอ
กระนั้นเวลาหนึ่งปีนั่นก็หล่อหลอมให้หล่อนกลายเป็นคนแข็งกระด้าง หนึ่งปีหลังตีรณากลับมาอยู่กับครอบครัว แม่เลี้ยงกับพ่อหล่อนต้องเลิกรา เรื่องนี้ไม่มีหลักฐานแต่จากการไปพูดคุยกับมารดาเลี้ยง เป็นฝีมือของตีรณา
“เดี๋ยวเชิญพวกคุณตามไปโรงพักด้วยนะครับ”
ผู้กองหนุ่มเอ่ยกับจิรสิน ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับผู้ถูกว่าจ้างซึ่งถูกกันไว้เป็นพยานในคดีนี้ แต่สุดท้ายก็ต้องเป็นผู้ต้องหาในคดีอื่น หลังจากสืบทราบว่าก่อเหตุเช่นนี้มาแล้วหลายครั้ง
จิรสินผ่อนลมหายใจพลางยกมือขึ้นลูบหน้า มีณวัฒน์มองยิ้มๆ ซึ่งศศิพิมพ์คิดว่ายิ้มนั่นดูคล้ายๆ จะสะใจอยู่ไม่น้อย!
หญิงสาวโคลงศีรษะ มิตรภาพระหว่างเพื่อนของเธอกับสามี คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าที่ทั้งคู่จะเป็นเพื่อนกันได้จริงๆ
‘ซึ่งตอนนี้คดีของตีรณา นางแบบฉาวกำลังอยู่ในชั้นศาล’
เสียงรายงานข่าวบันเทิงสั้นๆ ราวสองนาทีปรากฏภาพของตีรณาในชุดนักโทษที่ถูกนำตัวไปขึ้นศาล หล่อนยังคงเชิดหน้าไว้ได้แต่สภาพโดยรวมนั้นยอดแย่ เพราะแทบไม่เหลือเค้าความสวยงามหลงเหลือ
ภาพข่าวเปลี่ยนไปกลายเป็นเรื่องอื่น หัวข้อร้อนแรงประจำช่วงนี้คือข่าวการตั้งท้องของดาราสาวคนหนึ่ง แต่เรื่องดันมาแตกว่าท้องลม
“ขึ้นศาลมาหลายวันแล้วยังเล่นข่าวกันอีกนะ”
จิรศักดิ์เปรยขึ้นขณะนั่งกันอยู่ที่ห้องโถงของบ้าน ผู้เป็นพ่อปรายตามองลูกชายที่นั่งบนพื้นใกล้ลูกสะใภ้ และปุณณมา
“ไงล่ะครับไอ้ลูกชาย กลายเป็นข่าวดังไหมล่ะนั่น งามหน้านักนางแบบสาวจ้างวานทำร้ายร่างกายภรรยาของอดีตกิ๊กในคลิปดัง”
ผู้เป็นพ่อตบเข่าฉาด
“ใคร้มันจะกล้าจ้างแกไปทำงานอีกฮะ!”
“แต่ตาว่ายอดขึ้นตั้งสิบเปอร์เซ็นนะ”
จิรสุตายกจานใส่ฝอยทองออกมาตั้งบนโต๊ะ เธอไม่สนใจกับสายตาเขียวๆ ของลุงเพราะตอนนี้ศศิพิมพ์ยกมือขึ้นปิดปาก ทำท่าผะอืดผะอมคล้ายจะขย้อนเต็มที
“อะไรพิมพ์ พูดแค่นี้ถึงกับจะอ้วกเหรอ”
ศศิพิมพ์ส่ายหน้าลุกขึ้นยืนปุบปับ
“เอ้า--” พูดไม่จบพี่สะใภ้ก็ลุกพรวดพราดเดินแกมวิ่งผ่านไป กระทั่งสุพนิตที่เดินตามมายังหลีกทางให้ไม่ทัน
“อะไรกันนั่น”
ปุณณมาซึ่งรู้แต่แรกและโดนห้ามบอกใครกลอกตา เธอยิ้มแหย
“เอ่อ--” ปุณณมามองทุกคนในห้องนั้น “นี่คุณพิมพ์ไม่ได้พูดอะไรเลยหรือคะ แบบตั้งแต่วันที่ตีรณาถูกจับ”
คำตอบคือทุกคนส่ายหน้า และคนจะเล่าก็ถอนหายใจ
“สินก็ไม่รู้หรือ”
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “พิมพ์ก็แค่ดูเหนื่อยๆ เหมือนพักผ่อนไม่พอน่ะ วันหยุดก็ชอบนอนนะ เหมือนง่วงอยู่ตลอดเวลา”
“หนูจันทร์รู้หรือจ๊ะว่าพิมพ์เขาเป็นอะไรน่ะ”
คำถามของสุพนิตยิ่งทำให้ปุณณมายิ้มแห้ง แต่เสียงโอ้กอ้ากที่ดังมาจากห้องน้ำทำจิรสินลุกพรวดตามไป
จิรสุตามองตามพึมพำ “สงสัยเครียด โรคกระเพาะเลยกำเริบ” ไม่ทันพูดต่อที่ประตูบ้านก็เห็นศศินิภาพาหลานกับสริพรเดินเข้ามา “อ้าวพี่พลอย คุณป้า รออยู่เชียวค่ะกำลังว่ารถคงจะติด”
“สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า”
ศศินิภายกมือไหว้แต่ไม่ถนัดนักเพราะติดถือตะกร้าใบใหญ่
“สวัสดีจ้ะตา คุณจันทร์” เธอทักสองสาวด้วยรอยยิ้ม “มีรถเฉี่ยวกันตรงหน้าซอยนี่เองค่ะ รอประกันมาเคลียร์กว่าจะเลื่อนรถเปิดทางกันได้ แล้วพิมพ์ล่ะคะ”
“ในห้องน้ำค่ะ” จิรสุตาตอบแทน
“อ้อ” สริพรมองไปเห็นฝอยทองนึกรู้
“คงแพ้กลิ่นฝอยทองน่ะค่ะ ตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องใกล้ขนมหวานแบบนี้ไม่ค่อยได้ คงคาวกลิ่นไข่เป็ด”
“หา!”
ถ้อยอุทานนั้นคือครอบครัวจิรสินทั้งหมด ทุกคนรวมถึงเจ้าตัวที่กำลังประคองภรรยาเดินออกมาจากห้องน้ำด้วย
“คุณแม่ว่าไงนะครับ”
สริพรหน้าตาเหลอหลา
“เอ้าก็ยายพิมพ์ เอ่อ ท้อง--” เธอชี้ไปที่ลูกสาว
แต่แค่พอเห็นจานฝอยทองอีกศศิพิมพ์ก็หมุนตัวเข้าไปในห้องน้ำ เสียงอาเจียนดังออกมาอีกรอบ คราวนี้มีเสียงปลอบของจิรสินฟังไม่รู้เรื่องตามออกมาอีกด้วย ในขณะที่ด้านนอกศศินิภากับมารดายังคงไม่รู้เรื่อง
“คือนี่ยังไม่รู้หรือคะว่ายายพิมพ์ท้องได้เดือนกว่าแล้ว”
ดังปัณณ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ส.ค. 2561, 20:42:01 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ส.ค. 2561, 20:42:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 845
| << บทที่ ๒๑ สุดทาง ๑ -จบตอน- |
