รักรออุ้ม: ทักษิณา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
ความคึกคะนอง ย่ามใจของเขา กับความอ่อนด้อยประสบการณ์ของเธอ ก่อเกิดหนึ่งชีวิตที่ไม่ตั้งใจขึ้นมา
‘น้องปั้น’ หรือ เด็กชายปกกานต์ หนูน้อยไร้เดียงสาเปรียบดั่งแสงสว่างสาดเข้ามาในชีวิตที่มืดมนของ ‘ปกเกศ’ เธอตั้งใจจะปกป้องลูกน้อยจากทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่...บิดาแท้ๆ ของแก ซึ่งไม่เคยดีพอในสายตาของเธอด้วยเช่นกัน
‘กานต์ชนก’ ชายหนุ่มทายาทนักธุรกิจคนดัง รูปหล่อพ่อรวยครบสูตรหนุ่มในฝัน แต่นิสัยและพฤติกรรมนั้นค่อนไปในทางฝันร้าย
เขาไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใคร จนมาพบกับปกเกศ ผู้หญิงสวยธรรมดาๆ ที่เขาไม่เคยคิดอะไรมากไปกว่า ‘เล่นแล้วทิ้ง’
ทว่าการเล่นกลับเลยเถิด...ก่อเกิดหนูน้อยน่ารัก ที่เหมือนเขาราวกับแกะ เพียงแค่แรกเห็นก็นึกอยากอุ้ม
...แต่ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้ว...
อีกบทพิสูจน์หัวใจ ความรัก และคำว่า ‘ครอบครัว’
แม้เกิดจากความไม่ตั้งใจ แต่ ‘น้องปั้น’ คือดวงใจของแม่ และที่ไม่มีใครรู้เลยก็คือ...เด็กน้อยเป็นแก้วตาของพ่อด้วยเช่นกัน
***************
นิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งถ่ายทอดผ่านปลายปากกา "ทักษิณา" เจ้าของบทประพันธ์นิยายรักสุดแสนน่ารักมากมาย ที่เคยถูกสร้างเป็นละคร ทั้งทางช่อง 3 และช่อง 7 มาแล้วอย่าง #บ่วงอธิฏฐาน #เรือนล้อมรัก กลับมาครั้งนี้ ‘ทักษิณา’ ขอเอาใจแฟนๆ ด้วยนิยายรักโรแมนติกดราม่าที่ #มีลูกเป็นสื่อรัก ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครสายนี้รับรองว่าต้องโดนใจกับความน่ารักน่าหยิกของ ‘น้องปั้น’ ใน ‘รักรออุ้ม’ อย่างแน่นอนจ้า พ่วงด้วยความร้ายกาจ เอาแต่ใจ และความเจ้าเล่ห์ของว่าที่คุณพ่อมือใหม่อย่าง ‘กานต์ชนก’ ! พูดเลยทั้งฟิน+ดราม่า ตะเตือนไต #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbooktogothailand และร้านขายการ์ตูนบงกช-หมึกจีน-นิยาย บาร์บี้บิวตี้
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
**หนังสือพร้อมส่ง**
คุ้มสุดด้วยจำนวน 521 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนท้ายเล่มหวานฟินเต็มอิ่มจุใจ!)
ราคา: 365฿ (จากปก 395฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 410฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 435฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
‘น้องปั้น’ หรือ เด็กชายปกกานต์ หนูน้อยไร้เดียงสาเปรียบดั่งแสงสว่างสาดเข้ามาในชีวิตที่มืดมนของ ‘ปกเกศ’ เธอตั้งใจจะปกป้องลูกน้อยจากทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่...บิดาแท้ๆ ของแก ซึ่งไม่เคยดีพอในสายตาของเธอด้วยเช่นกัน
‘กานต์ชนก’ ชายหนุ่มทายาทนักธุรกิจคนดัง รูปหล่อพ่อรวยครบสูตรหนุ่มในฝัน แต่นิสัยและพฤติกรรมนั้นค่อนไปในทางฝันร้าย
เขาไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใคร จนมาพบกับปกเกศ ผู้หญิงสวยธรรมดาๆ ที่เขาไม่เคยคิดอะไรมากไปกว่า ‘เล่นแล้วทิ้ง’
ทว่าการเล่นกลับเลยเถิด...ก่อเกิดหนูน้อยน่ารัก ที่เหมือนเขาราวกับแกะ เพียงแค่แรกเห็นก็นึกอยากอุ้ม
...แต่ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้ว...
อีกบทพิสูจน์หัวใจ ความรัก และคำว่า ‘ครอบครัว’
แม้เกิดจากความไม่ตั้งใจ แต่ ‘น้องปั้น’ คือดวงใจของแม่ และที่ไม่มีใครรู้เลยก็คือ...เด็กน้อยเป็นแก้วตาของพ่อด้วยเช่นกัน
***************
นิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งถ่ายทอดผ่านปลายปากกา "ทักษิณา" เจ้าของบทประพันธ์นิยายรักสุดแสนน่ารักมากมาย ที่เคยถูกสร้างเป็นละคร ทั้งทางช่อง 3 และช่อง 7 มาแล้วอย่าง #บ่วงอธิฏฐาน #เรือนล้อมรัก กลับมาครั้งนี้ ‘ทักษิณา’ ขอเอาใจแฟนๆ ด้วยนิยายรักโรแมนติกดราม่าที่ #มีลูกเป็นสื่อรัก ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครสายนี้รับรองว่าต้องโดนใจกับความน่ารักน่าหยิกของ ‘น้องปั้น’ ใน ‘รักรออุ้ม’ อย่างแน่นอนจ้า พ่วงด้วยความร้ายกาจ เอาแต่ใจ และความเจ้าเล่ห์ของว่าที่คุณพ่อมือใหม่อย่าง ‘กานต์ชนก’ ! พูดเลยทั้งฟิน+ดราม่า ตะเตือนไต #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbooktogothailand และร้านขายการ์ตูนบงกช-หมึกจีน-นิยาย บาร์บี้บิวตี้
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
**หนังสือพร้อมส่ง**
คุ้มสุดด้วยจำนวน 521 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนท้ายเล่มหวานฟินเต็มอิ่มจุใจ!)
ราคา: 365฿ (จากปก 395฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 410฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 435฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: ลูก ครอบครัว ดราม่า โรแมนติก ท้อง
ตอน: บทที่ 18 -100%
“น้องปั้นเป็นลูกของ...เอ่อ...ฉันไม่จำเป็นต้องตอบมั้งคะ มันไม่เกี่ยวกับคุณ” ปกเกศไม่สนใจ ในเมื่อสโรชาไม่เคยเห็นหัวใคร เธอก็ไม่มีความจำเป็นต้องสนใจผู้หญิงคนนี้เช่นกัน
แต่หารู้ไม่ว่าการเมินใส่ของปกเกศนั้น ทำให้สโรชาถึงกับสะอึก เสียหน้า พาลโมโหวูบ
“ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับพี่กานต์ ก็เกี่ยวกับฉันด้วยทั้งนั้น ถ้าเธอไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพี่กานต์แล้วมาอยู่ที่นี่กับเขาได้ยังไง อ้อ แล้วปล่อยให้ลูกร้องไห้โยเยสร้างความรำคาญให้คนอื่นเขาอยู่ได้ เป็นแม่ที่ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลยนะ” สโรชาถือโอกาสตำหนิติเตียนอีกฝ่าย ระบายความหงุดหงิดของตัวเองไปด้วย
เธอเกลียดขี้หน้า ไม่ถูกชะตาทั้งแม่ทั้งลูก อยากรู้นักว่าใครเป็นพ่อเด็ก จะใช่ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้วยกันกับปกเกศหรือเปล่า หากเป็นเช่นนั้นเธอก็คงสบายใจขึ้นมาก ไม่ต้องวิตกหวาดระแวงอยู่อย่างนี้
“ขอโทษที่น้องปั้นทำให้เดือดร้อนรำคาญค่ะ ฉันจะรีบพาแกออกไปเดี๋ยวนี้” ปกเกศเอ่ยแล้วขยับจะเดินหนี ทว่าเสียงร้องในลำคอของลูกชายดังขึ้น ทำเอาหญิงสาวชะงัก
เด็กน้อยยื่นมือจิ๋วๆ ป้อมๆ ของตัวเองไปทางกานต์ชนก จ้องเขาตาใสแป๋ว ครางอืออาในลำคอเหมือนอยากพูดอะไรด้วย ชายหนุ่มถึงกับตะลึงชาวาบ แต่คนละความรู้สึกกับสโรชา
หญิงสาวกอดแขนกานต์ชนกไว้แน่น หวงแหนเขามากกว่าเดิม ท่าทางของเด็กชายตัวน้อยทำให้สโรชาสังหรณ์ใจไม่ดีเลย เธอไม่อยากให้กานต์ชนกเข้าใกล้หรือยุ่งเกี่ยวกับสองแม่ลูกนั่น!!
“น้องปั้น กลับบ้านเราดีกว่านะลูก ไปครับ” ปกเกศบอกลูกชาย จะพาหนี แต่กานต์ชนกตามมาเอ่ยเรียกรั้งเธอไว้
“อย่าเพิ่งไปปกเกศ”
“คะ?” เธอหันมามองเขาอย่างเสียมิได้ ดวงตากลมโตฉายชัดถึงความไม่สบายใจ
ทำไมลูกชายของเธอกับกานต์ชนกถึงมีท่าทีแปลกๆ ราวกับมี ‘สายใย’ บางอย่างต่อกัน แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อต่างฝ่ายต่างก็ไม่รู้ความจริง...และต้องไม่มีวันรู้...
ปกเกศเมินหน้าหนี ไม่อยากมองแววตาคมกล้าที่ฉายแววเอ็นดูน้องปั้นของเขา ไหนธนวุฒิเคยบอกเธอว่ากานต์ชนกเกลียดเด็กอย่างกับอะไร แล้วเขามามองลูกชายเธอด้วยแววตาอ่อนโยนห่วงหาอย่างนี้ทำไมกัน
“ขอฉันอุ้มลูกชายเธอหน่อยได้ไหม เดี๋ยวเดียวก็ได้...นะ”
ไม่ใช่แค่ปกเกศที่อึ้งตะลึงกับคำขอของกานต์ชนก แต่ทุกคนตรงนั้น ไม่เว้นแม้แต่สโรชาก็ยังสะดุ้งวาบ
ปกเกศไม่อยากส่งน้องปั้นให้เขา แต่เธอไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร กลัวไปสารพัดว่าจะส่อพิรุธอะไรให้เขาสังเกต เธอจึงตัดใจส่งลูกให้เขาอุ้ม
ทว่าภาพที่กานต์ชนกรับลูกจากมือเธอไปกอดแนบอกกว้างของเขาอย่างทะนุถนอมนั้น กลับทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวแรง ตื้นตันจนน้ำตาคลอ
น้องปั้นที่เข้าไม่ค่อยได้เลยกับคนแปลกหน้า แม้แต่ธีรไนยเองก็ยังงอแงใส่บ่อยๆ แต่คราวนี้กลับสนใจคนแปลกหน้าที่อุ้มเจ้าตัว มือจิ๋วๆ ป่ายปัดไปเรื่อยตามเนื้อตัวของอีกฝ่าย สำรวจตรวจตรา สังเกตสังกา
ช่างเป็นภาพที่สะเทือนใจปกเกศ จนเธอไม่สามารถกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีกต่อไป
“เกศ เป็นอะไร”
ธีรไนยตกใจ รีบเข้ามาคว้าไหล่น้องสาว หยิบผ้าเช็ดหน้าของตนเองขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้เธอ นิลยาเองก็พลอยตื่นตระหนกตามไปด้วย
“นั่นสิ ร้องไห้ทำไมเกศ”
“เปล่าจ้ะ ไม่มีอะไร” ปกเกศส่ายหน้า ในลำคอจุกแน่นไปหมด
เธอจะบอกใครได้ว่า กำลังตื้นตันกับภาพของสองพ่อลูกตรงหน้า ภาพที่ไม่คิดเลยว่าจะมีโอกาสได้เห็นในชาตินี้!
ทว่าอึดใจเดียวเท่านั้น ปกเกศก็แทบช็อก เมื่อจู่ๆ สโรชาก็ยื่นมือเข้าไปแย่งเอาตัวน้องปั้นมาจากอ้อมอกของกานต์ชนกอย่างรวดเร็ว หญิงสาวออกแรงบีบจนร่างนุ่มนิ่มหลุดเสียงร้องจ้าขึ้นมาในพลัน
“น้องปั้น! คุณจะทำอะไร!!”
ปกเกศตกใจหน้าตาตื่น ถลันตามเข้ามาหาสโรชา ฝ่ายนั้นยื่นลูกชายมาต่อหน้าเธอแล้วปล่อยมือ ปกเกศแทบรับไว้ไม่ทัน หญิงสาวถึงกับเข่าอ่อนทรุดฮวบลงไปนั่งกับพื้น ท่ามกลางความตกใจ ไม่มีใครคาดคิดว่าสโรชาจะทำอย่างนี้!
“ชาช่า ทำอะไร มันอันตรายรู้ไหม!” กานต์ชนกหันไปต่อว่าอดีตคู่หมายของตัวเอง ดวงตาคมกริบลุกวาวเจือโทสะลุกไหม้ ทว่าคนทำผิดกลับยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย แม่เด็กเขาก็รับไว้ทันนี่คะ”
“พูดบ้าอะไรของคุณ ถ้ายายเกศรับไว้ไม่ทันคุณคิดว่าเด็กอ่อนขนาดนี้ จะเป็นยังไงถ้าตกไปกระแทกพื้น ทำไมใจร้ายอย่างนี้เนี่ย!” นิลยาทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน กับความเอาแต่ใจของผู้หญิงที่สวยแต่รูปคนนี้!
“ไม่เกี่ยวกับเธอ อย่ามาสอด”
สโรชาเชิดใส่นิลยา ก่อนหันมาแสยะยิ้มอวดดีใส่ปกเกศซึ่งยังนั่งก้มหน้างุด กอดลูกชายที่ร้องไห้จ้าเอาไว้แนบอก
“นี่ ไม่ได้เป็นอะไรไม่ใช่เหรอ อย่ามาเรียกร้องความสนใจ รีบพาลูกชายกลับไปได้แล้ว มานั่งอยู่ตรงนี้มันเกะกะ”
“ชาช่า!”
กานต์ชนกปรามเสียงเข้ม หน้าคมหล่อเหลาดุขึง บึ้งตึง โทสะของเขากำลังถูกกวนให้เดือดโดยฝีมือของผู้หญิงที่เคยเป็นคนพิเศษที่สุด ที่ผ่านมาก็เพราะว่าเขาเคยรู้สึกดีๆ ด้วย จึงไม่อยากทำอะไรให้สโรชาไม่พอใจ แม้แต่การที่เธอจับปลาสองมือ แทงกั๊กไม่ยอมปล่อยเขาไป เขาก็ยังไม่เคยนึกโกรธอีกฝ่ายเท่าตอนนี้
สโรชาเล่นแรงเกินไป...กานต์ชนกหลุบตาลงมองปกเกศกับลูกชาย เสียงร่ำไห้จ้าของพ่อหนูน้อยบาดทะลุทุกโสตประสาทของเขา และยิ่งคนเป็นแม่ของแก เงยหน้าขาวซีดแทบไม่มีสีเลือดของตัวเอง ขึ้นมาสบตากับเขาโดยไม่ตั้งใจ พลันนั้นเส้นความอดทนของชายหนุ่มก็ขาดผึง!!
“รปภ.! คุณสโรชาไม่สบาย ช่วยพาไปหาคุณหมอที!”
กานต์ชนกเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ซึ่งยืนดูเหตุการณ์อยู่หน้าประตูอยู่สองนาย สโรชาหันขวับ จ้องมองเขาตาเบิกโพลง
“พี่กานต์!”
เธอร้องเรียกเขาเสียงหลง แต่ฝ่ายนั้นไม่สนใจ ดวงตาคมเข้มจัดจ้องไปที่สองแม่ลูก ซึ่งบัดนี้ได้ธีรไนยช่วยพยุงให้ปกเกศลุกขึ้นมาแล้ว
ทว่าสโรชาหรือจะยอมเสียหน้าง่ายๆ เขาให้คนมาเอาตัวเธอไปอย่างนี้ ก็เท่ากับว่า ‘ไล่’ เธอไปต่อหน้าคนพวกนี้ หญิงสาวผลักเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออกไปให้พ้นจากเนื้อตัวสูงส่งของเธอ พร้อมกรีดเสียงแหลมแหวใส่ สร้างความลำบากใจให้กับเจ้าหน้าที่ผู้ได้รับคำสั่ง จนเสียงหนึ่งมีอำนาจราวกับเสียงสวรรค์ดังแทรกเข้ามา
“เดี๋ยวๆ เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องฉุดกระชากหนูชาช่าด้วย”
“คุณลุง คุณป้า ช่วยช่าด้วยค่ะ พี่กานต์เห็นพวกต่ำตมสำคัญกว่าช่า!!”
สโรชาหันไปทางต้นเสียงนั้นทันที ดวงตาคู่สวยเบิกโต พราวความ หวัง ทันทีที่เห็นคุณก่อกิจกับคุณตีรณา ความเจ็บใจที่ถูกกานต์ชนกเล่นงาน ถูกโยนไปตกที่ปกเกศและพรรคพวก
“หา พวก ‘ต่ำตม’ งั้นเหรอ...หนูหมายถึงใคร” คุณตีรณาเข้ามาถึงตัวสโรชาก็ซักถามงงๆ
“พวกนั้นค่ะ พวกนั้นหาเรื่องช่า แต่พี่กานต์ก็ยังไปเข้าข้าง ถึงกับจะไล่ช่า...” สโรชาโผเข้าไปกอดเอวคุณตีรณา รีบจีบปากฟ้อง น้ำตาคลอเบ้า คุณป้ารักและเอ็นดูเธอที่สุด ท่านต้องเข้าข้างเธอแน่นอน!
“นี่มันเรื่องอะไรกันเจ้ากานต์...ไปคุยกันหน่อยดีไหม?”
คุณก่อกิจกวาดตามองลูกชายตัวเองและกลุ่มของปกเกศ ดวงตาคมลึกทอดมองหยุดนิ่งอยู่ที่ใบหน้ากลมเล็กๆ ของทารกน้อยที่อยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นมารดา ดวงตาโตแป๋วยังนองฉ่ำไปด้วยหยดน้ำตา
ไม่ใช่แค่คุณก่อกิจที่เบิกตากว้างอย่างตกใจ แม้แต่คุณตีรณาเองก็เช่นเดียวกัน
คุณพระ! เด็กน้อยคนนั้น หน้าเหมือนกานต์ชนกตอนเล็กๆ ไม่มีผิด!
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
แต่หารู้ไม่ว่าการเมินใส่ของปกเกศนั้น ทำให้สโรชาถึงกับสะอึก เสียหน้า พาลโมโหวูบ
“ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับพี่กานต์ ก็เกี่ยวกับฉันด้วยทั้งนั้น ถ้าเธอไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพี่กานต์แล้วมาอยู่ที่นี่กับเขาได้ยังไง อ้อ แล้วปล่อยให้ลูกร้องไห้โยเยสร้างความรำคาญให้คนอื่นเขาอยู่ได้ เป็นแม่ที่ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลยนะ” สโรชาถือโอกาสตำหนิติเตียนอีกฝ่าย ระบายความหงุดหงิดของตัวเองไปด้วย
เธอเกลียดขี้หน้า ไม่ถูกชะตาทั้งแม่ทั้งลูก อยากรู้นักว่าใครเป็นพ่อเด็ก จะใช่ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้วยกันกับปกเกศหรือเปล่า หากเป็นเช่นนั้นเธอก็คงสบายใจขึ้นมาก ไม่ต้องวิตกหวาดระแวงอยู่อย่างนี้
“ขอโทษที่น้องปั้นทำให้เดือดร้อนรำคาญค่ะ ฉันจะรีบพาแกออกไปเดี๋ยวนี้” ปกเกศเอ่ยแล้วขยับจะเดินหนี ทว่าเสียงร้องในลำคอของลูกชายดังขึ้น ทำเอาหญิงสาวชะงัก
เด็กน้อยยื่นมือจิ๋วๆ ป้อมๆ ของตัวเองไปทางกานต์ชนก จ้องเขาตาใสแป๋ว ครางอืออาในลำคอเหมือนอยากพูดอะไรด้วย ชายหนุ่มถึงกับตะลึงชาวาบ แต่คนละความรู้สึกกับสโรชา
หญิงสาวกอดแขนกานต์ชนกไว้แน่น หวงแหนเขามากกว่าเดิม ท่าทางของเด็กชายตัวน้อยทำให้สโรชาสังหรณ์ใจไม่ดีเลย เธอไม่อยากให้กานต์ชนกเข้าใกล้หรือยุ่งเกี่ยวกับสองแม่ลูกนั่น!!
“น้องปั้น กลับบ้านเราดีกว่านะลูก ไปครับ” ปกเกศบอกลูกชาย จะพาหนี แต่กานต์ชนกตามมาเอ่ยเรียกรั้งเธอไว้
“อย่าเพิ่งไปปกเกศ”
“คะ?” เธอหันมามองเขาอย่างเสียมิได้ ดวงตากลมโตฉายชัดถึงความไม่สบายใจ
ทำไมลูกชายของเธอกับกานต์ชนกถึงมีท่าทีแปลกๆ ราวกับมี ‘สายใย’ บางอย่างต่อกัน แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อต่างฝ่ายต่างก็ไม่รู้ความจริง...และต้องไม่มีวันรู้...
ปกเกศเมินหน้าหนี ไม่อยากมองแววตาคมกล้าที่ฉายแววเอ็นดูน้องปั้นของเขา ไหนธนวุฒิเคยบอกเธอว่ากานต์ชนกเกลียดเด็กอย่างกับอะไร แล้วเขามามองลูกชายเธอด้วยแววตาอ่อนโยนห่วงหาอย่างนี้ทำไมกัน
“ขอฉันอุ้มลูกชายเธอหน่อยได้ไหม เดี๋ยวเดียวก็ได้...นะ”
ไม่ใช่แค่ปกเกศที่อึ้งตะลึงกับคำขอของกานต์ชนก แต่ทุกคนตรงนั้น ไม่เว้นแม้แต่สโรชาก็ยังสะดุ้งวาบ
ปกเกศไม่อยากส่งน้องปั้นให้เขา แต่เธอไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร กลัวไปสารพัดว่าจะส่อพิรุธอะไรให้เขาสังเกต เธอจึงตัดใจส่งลูกให้เขาอุ้ม
ทว่าภาพที่กานต์ชนกรับลูกจากมือเธอไปกอดแนบอกกว้างของเขาอย่างทะนุถนอมนั้น กลับทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวแรง ตื้นตันจนน้ำตาคลอ
น้องปั้นที่เข้าไม่ค่อยได้เลยกับคนแปลกหน้า แม้แต่ธีรไนยเองก็ยังงอแงใส่บ่อยๆ แต่คราวนี้กลับสนใจคนแปลกหน้าที่อุ้มเจ้าตัว มือจิ๋วๆ ป่ายปัดไปเรื่อยตามเนื้อตัวของอีกฝ่าย สำรวจตรวจตรา สังเกตสังกา
ช่างเป็นภาพที่สะเทือนใจปกเกศ จนเธอไม่สามารถกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีกต่อไป
“เกศ เป็นอะไร”
ธีรไนยตกใจ รีบเข้ามาคว้าไหล่น้องสาว หยิบผ้าเช็ดหน้าของตนเองขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้เธอ นิลยาเองก็พลอยตื่นตระหนกตามไปด้วย
“นั่นสิ ร้องไห้ทำไมเกศ”
“เปล่าจ้ะ ไม่มีอะไร” ปกเกศส่ายหน้า ในลำคอจุกแน่นไปหมด
เธอจะบอกใครได้ว่า กำลังตื้นตันกับภาพของสองพ่อลูกตรงหน้า ภาพที่ไม่คิดเลยว่าจะมีโอกาสได้เห็นในชาตินี้!
ทว่าอึดใจเดียวเท่านั้น ปกเกศก็แทบช็อก เมื่อจู่ๆ สโรชาก็ยื่นมือเข้าไปแย่งเอาตัวน้องปั้นมาจากอ้อมอกของกานต์ชนกอย่างรวดเร็ว หญิงสาวออกแรงบีบจนร่างนุ่มนิ่มหลุดเสียงร้องจ้าขึ้นมาในพลัน
“น้องปั้น! คุณจะทำอะไร!!”
ปกเกศตกใจหน้าตาตื่น ถลันตามเข้ามาหาสโรชา ฝ่ายนั้นยื่นลูกชายมาต่อหน้าเธอแล้วปล่อยมือ ปกเกศแทบรับไว้ไม่ทัน หญิงสาวถึงกับเข่าอ่อนทรุดฮวบลงไปนั่งกับพื้น ท่ามกลางความตกใจ ไม่มีใครคาดคิดว่าสโรชาจะทำอย่างนี้!
“ชาช่า ทำอะไร มันอันตรายรู้ไหม!” กานต์ชนกหันไปต่อว่าอดีตคู่หมายของตัวเอง ดวงตาคมกริบลุกวาวเจือโทสะลุกไหม้ ทว่าคนทำผิดกลับยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย แม่เด็กเขาก็รับไว้ทันนี่คะ”
“พูดบ้าอะไรของคุณ ถ้ายายเกศรับไว้ไม่ทันคุณคิดว่าเด็กอ่อนขนาดนี้ จะเป็นยังไงถ้าตกไปกระแทกพื้น ทำไมใจร้ายอย่างนี้เนี่ย!” นิลยาทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน กับความเอาแต่ใจของผู้หญิงที่สวยแต่รูปคนนี้!
“ไม่เกี่ยวกับเธอ อย่ามาสอด”
สโรชาเชิดใส่นิลยา ก่อนหันมาแสยะยิ้มอวดดีใส่ปกเกศซึ่งยังนั่งก้มหน้างุด กอดลูกชายที่ร้องไห้จ้าเอาไว้แนบอก
“นี่ ไม่ได้เป็นอะไรไม่ใช่เหรอ อย่ามาเรียกร้องความสนใจ รีบพาลูกชายกลับไปได้แล้ว มานั่งอยู่ตรงนี้มันเกะกะ”
“ชาช่า!”
กานต์ชนกปรามเสียงเข้ม หน้าคมหล่อเหลาดุขึง บึ้งตึง โทสะของเขากำลังถูกกวนให้เดือดโดยฝีมือของผู้หญิงที่เคยเป็นคนพิเศษที่สุด ที่ผ่านมาก็เพราะว่าเขาเคยรู้สึกดีๆ ด้วย จึงไม่อยากทำอะไรให้สโรชาไม่พอใจ แม้แต่การที่เธอจับปลาสองมือ แทงกั๊กไม่ยอมปล่อยเขาไป เขาก็ยังไม่เคยนึกโกรธอีกฝ่ายเท่าตอนนี้
สโรชาเล่นแรงเกินไป...กานต์ชนกหลุบตาลงมองปกเกศกับลูกชาย เสียงร่ำไห้จ้าของพ่อหนูน้อยบาดทะลุทุกโสตประสาทของเขา และยิ่งคนเป็นแม่ของแก เงยหน้าขาวซีดแทบไม่มีสีเลือดของตัวเอง ขึ้นมาสบตากับเขาโดยไม่ตั้งใจ พลันนั้นเส้นความอดทนของชายหนุ่มก็ขาดผึง!!
“รปภ.! คุณสโรชาไม่สบาย ช่วยพาไปหาคุณหมอที!”
กานต์ชนกเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ซึ่งยืนดูเหตุการณ์อยู่หน้าประตูอยู่สองนาย สโรชาหันขวับ จ้องมองเขาตาเบิกโพลง
“พี่กานต์!”
เธอร้องเรียกเขาเสียงหลง แต่ฝ่ายนั้นไม่สนใจ ดวงตาคมเข้มจัดจ้องไปที่สองแม่ลูก ซึ่งบัดนี้ได้ธีรไนยช่วยพยุงให้ปกเกศลุกขึ้นมาแล้ว
ทว่าสโรชาหรือจะยอมเสียหน้าง่ายๆ เขาให้คนมาเอาตัวเธอไปอย่างนี้ ก็เท่ากับว่า ‘ไล่’ เธอไปต่อหน้าคนพวกนี้ หญิงสาวผลักเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออกไปให้พ้นจากเนื้อตัวสูงส่งของเธอ พร้อมกรีดเสียงแหลมแหวใส่ สร้างความลำบากใจให้กับเจ้าหน้าที่ผู้ได้รับคำสั่ง จนเสียงหนึ่งมีอำนาจราวกับเสียงสวรรค์ดังแทรกเข้ามา
“เดี๋ยวๆ เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องฉุดกระชากหนูชาช่าด้วย”
“คุณลุง คุณป้า ช่วยช่าด้วยค่ะ พี่กานต์เห็นพวกต่ำตมสำคัญกว่าช่า!!”
สโรชาหันไปทางต้นเสียงนั้นทันที ดวงตาคู่สวยเบิกโต พราวความ หวัง ทันทีที่เห็นคุณก่อกิจกับคุณตีรณา ความเจ็บใจที่ถูกกานต์ชนกเล่นงาน ถูกโยนไปตกที่ปกเกศและพรรคพวก
“หา พวก ‘ต่ำตม’ งั้นเหรอ...หนูหมายถึงใคร” คุณตีรณาเข้ามาถึงตัวสโรชาก็ซักถามงงๆ
“พวกนั้นค่ะ พวกนั้นหาเรื่องช่า แต่พี่กานต์ก็ยังไปเข้าข้าง ถึงกับจะไล่ช่า...” สโรชาโผเข้าไปกอดเอวคุณตีรณา รีบจีบปากฟ้อง น้ำตาคลอเบ้า คุณป้ารักและเอ็นดูเธอที่สุด ท่านต้องเข้าข้างเธอแน่นอน!
“นี่มันเรื่องอะไรกันเจ้ากานต์...ไปคุยกันหน่อยดีไหม?”
คุณก่อกิจกวาดตามองลูกชายตัวเองและกลุ่มของปกเกศ ดวงตาคมลึกทอดมองหยุดนิ่งอยู่ที่ใบหน้ากลมเล็กๆ ของทารกน้อยที่อยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นมารดา ดวงตาโตแป๋วยังนองฉ่ำไปด้วยหยดน้ำตา
ไม่ใช่แค่คุณก่อกิจที่เบิกตากว้างอย่างตกใจ แม้แต่คุณตีรณาเองก็เช่นเดียวกัน
คุณพระ! เด็กน้อยคนนั้น หน้าเหมือนกานต์ชนกตอนเล็กๆ ไม่มีผิด!
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 พ.ย. 2561, 09:47:24 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 พ.ย. 2561, 09:47:24 น.
จำนวนการเข้าชม : 697
| << บทที่ 18 -50% | บทที่ 19 -30% >> |