ราคีสีเพลิง:รังสี ดุจดาริน รางนาก(ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
‘ดีเลิศ’ และ ‘บัวบุษบา’ แต่งงานกันท่ามกลางความขัดแย้งของสองตระกูล
ท่ามกลางความเกลียดชังของยาย ‘เจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์’
ผู้ไม่มีวันยอมรับหลานสะใภ้นอกคอกอย่างหล่อน!
หลายปีที่ชายหนุ่มประคับประคองครอบครัวอย่างดีเลิศสมชื่อ
บัวบุษบากลับฝันร้ายถึงเหตุการณ์ฆาตกรรมเมื่อหลายสิบปีก่อนแทบทุกคืน
ไหนยังตะกรุดประหลาดที่ทิ้งไปกี่ครั้งก็กลับมาอยู่ที่เดิมได้เสมอ
และความรู้สึกเสียวสันหลังราวกับมีใครจับจ้องมองหล่อนอยู่ตลอดเวลา
ทำให้บัวบุษบารู้สึกกลัว ‘เรือนเสน่ห์จันทน์’ อันแสนลึกลับ
มากพอๆ กับที่หล่อนกลัว ‘ความจริง’ ที่ซ่อนอยู่ใน ‘ความฝัน’ ของตนเอง!
*******************
ใครชอบแนวนิยายรักโรแมนติก ดราม่า สยองขวัญ มีการเล่นคุณไสยมนตร์ดำ อิจฉาริษยา ปมกลับชาติมาเกิด และเหล่าบริวารผีรับใช้ จัดไป! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อราคีสีเพลิง ราคา 218฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 258฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 278฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (ราคีสีเพลิง มาลีเริงไฟ เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
*******************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (ราคีสีเพลิง เป็นเรื่องราวของหลานชายคนโต หนุ่มเนื้อหอมประจำบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
ท่ามกลางความเกลียดชังของยาย ‘เจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์’
ผู้ไม่มีวันยอมรับหลานสะใภ้นอกคอกอย่างหล่อน!
หลายปีที่ชายหนุ่มประคับประคองครอบครัวอย่างดีเลิศสมชื่อ
บัวบุษบากลับฝันร้ายถึงเหตุการณ์ฆาตกรรมเมื่อหลายสิบปีก่อนแทบทุกคืน
ไหนยังตะกรุดประหลาดที่ทิ้งไปกี่ครั้งก็กลับมาอยู่ที่เดิมได้เสมอ
และความรู้สึกเสียวสันหลังราวกับมีใครจับจ้องมองหล่อนอยู่ตลอดเวลา
ทำให้บัวบุษบารู้สึกกลัว ‘เรือนเสน่ห์จันทน์’ อันแสนลึกลับ
มากพอๆ กับที่หล่อนกลัว ‘ความจริง’ ที่ซ่อนอยู่ใน ‘ความฝัน’ ของตนเอง!
*******************
ใครชอบแนวนิยายรักโรแมนติก ดราม่า สยองขวัญ มีการเล่นคุณไสยมนตร์ดำ อิจฉาริษยา ปมกลับชาติมาเกิด และเหล่าบริวารผีรับใช้ จัดไป! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อราคีสีเพลิง ราคา 218฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 258฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 278฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (ราคีสีเพลิง มาลีเริงไฟ เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
*******************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (ราคีสีเพลิง เป็นเรื่องราวของหลานชายคนโต หนุ่มเนื้อหอมประจำบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
Tags: ผี ดราม่า ริษยา โรมานซ์ กลับชาติมาเกิด คุณไสย
ตอน: บทนำ
พุทธศักราช ๒๕๐๗
บัวหลวงสีชมพูอ่อนสลับขาวส่งกลิ่นหอมเย้ายวนท่ามกลางอาทิตย์อัสดง อุบล...หญิงสาวหน้าตาหมดจดงดงามเกลี่ยปลายนิ้วผ่านกลีบบัวด้วยหัวใจอ่อนโยน เธอนั่งอยู่บนเรือแจวลำหนึ่งซึ่งเคยพายเล่นสมัยวัยแรกแย้ม กระทั่งตอนนี้เธอแต่งงานมีครอบครัว และมีอีกชีวิตกำลังดิ้นหยุกหยิกอยู่ในครรภ์
หญิงสาวขยับมือแตะหน้าท้องนูนใหญ่ของตน แม้ขยับกายอย่างยากลำบาก แต่ใบหน้ายังระบายด้วยรอยยิ้มอ่อนหวานอย่างคนที่มีความสุขไม่ทุกข์ร้อนอันใด
“หากเขาเป็นชาย ฉันจะตั้งชื่อเขาว่ากมุท” เธอกล่าวกับหญิงสาวอีกคนที่กำลังพายเรือ ขณะเด็ดบัวหลวงสีขาวมาดอมดม “กมุทแปลว่าดอกบัว บัวสายสีขาวบริสุทธิ์”
“ถ้าเป็นหญิงล่ะ”
เสียงถามดังมาจากผู้ถือไม้พาย เสียงนั้นห้วนสั้น เย็นยะเยียบ... หากแต่เป็นเสียงของหญิงสาววัยไล่เลี่ยกันแน่นอน หล่อนกำลังพายเรือไปกลางสระ ท่ามกลางแสงสีแดงของดวงตะวันที่กำลังจะตกดิน ราตรีกาลกำลังมาเยือน หากอุบลจะฉุกใจคิดสักนิด...เธอควรขึ้นฝั่งแล้วกลับเข้าบ้านได้แล้ว แทนที่จะลอยล่องอยู่กลางผืนน้ำตามลำพังกับใครอีกคนเช่นนี้
“ถ้าเป็นหญิงหรือ” อุบลยิ้ม เด็ดบัวหลวงสีชมพูดอกตูมมาถือไว้ “บัวชมพู...หากเป็นหญิงจะตั้งชื่อเขาว่าบัวชมพู เขาคงเป็นลูกสาวที่น่ารักที่สุดของฉัน”
อุบลก้มลงดอมดมดอกบัวในมือ จึงไม่ทันเห็นรอยยิ้มมุมปากของเจ้าของเรือที่ถือไม้พายอยู่ในมือ หล่อนทำปากขมุบขมิบ ‘ลองวิชา’ ที่ได้ร่ำเรียนมา ก่อนเป่าลมอาถรรพ์ออกไป ผีพรายมากมายลอยไปตามลม พวกมันหัวเราะร่า! ในขณะที่คาถาสัมฤทธิ์ผล อุบลหน้ามืด วิงเวียน ใบหน้าซีดเซียวเงยมองไปเบื้องหน้า เห็นเป็นภาพเลือนราง
หญิงสาวเอื้อมมือออกไปพยายามขอความช่วยเหลือ แต่ทว่าสติ สัมปชัญญะก็ดับวูบลง
ร่างอวบเปล่งปลั่งล้มลงกระแทกหัวเรือสลบไสล เสียงหัวเราะหึๆ ดังไปทั่วคุ้งน้ำท่ามกลางสายลมหนาว ก่อนจะตามมาด้วยการระเบิดเสียงหัวเราะดังก้องอย่างผู้มีชัย! แต่หาได้ถึงหูเหล่ามนุษย์เดินดินไม่ เพราะผีพรายล้อมเรือเอาไว้ พวกมันบังตาเรือจากมนุษย์หน้าโง่ทั้งหลายที่เพิ่งเอะใจว่า อุบลหายไป และกำลังออกตามหากันจ้าละหวั่น
ราตรีเดินทางย่างมา...
พระจันทร์เต็มดวงทอแสงอยู่กลางฟ้า ในขณะที่สมาชิกครอบครัว ‘มิ่งมงคล’ พากันใจร้อนรุ่มราวกับถูกไฟเผา ยิ่งความมืดกลืนกินแสงสว่าง ทั้งสามีและญาติสนิทของอุบลก็ยิ่งร้อนใจ แบ่งคนกันออกตามหาไกลบ้านออกไปเรื่อยๆ
ขณะที่กลางสระบัวนั้น อุบลค่อยๆ รู้สึกตัวลืมตาตื่นด้วยความวิง เวียนงุนงง แต่เมื่อเธอพยายามยันกายลุก กลับไม่สามารถขยับได้แม้เพียงปลายนิ้ว หญิงสาวหอบหายใจอย่างอึดอัดเหมือนถูกนั่งทับ ก่อนดวงตากลมโตจะเบิกกว้างเมื่อเธอเห็น ‘สิ่ง’ หนึ่ง ที่ดูเหมือนจะไม่ใช่คน!
มันเป็นผีสาวผมยาวถึงข้อเท้า ผิวกายดำราวกับถ่าน เล็บยาวเฟื้อยของมันลูบหน้าอุบลพร้อมแสยะยิ้มอย่างโฉดชั่ว เส้นผมยาวเกินเหตุขยับเองได้ราวกับมีชีวิต และตอนนี้เส้นผมของมันได้กำรอบข้อมือ ข้อเท้าของหญิงสาวแล้วกดลงกับท้องเรือ รวมถึงรัดริมฝีปากไม่ให้อุบลร้องขอความช่วยเหลือได้ด้วย มิหนำซ้ำบนฟ้านั่น ผีพรายสีดำมากมายกำลังลอยไปมาเบื้องหน้าพระจันทร์เต็มดวง!
เสียงหัวเราะฮิๆ ดังทั่วคุ้งน้ำ อุบลตัวสั่น น้ำตาไหลพรากด้วยความหวาดกลัวจับขั้วหัวใจ หญิงสาวพยายามดิ้นรนหมายหลบหนี...ลูก...เธอต้องรักษาชีวิตเขาไว้!
“กมุท... บัวชมพู...”
เสียงคุ้นเคยทำให้หญิงสาวเบิกตากว้างอย่างมีความหวัง ใช่...เธอไม่ได้อยู่ตามลำพัง เธอออกมาพายเรือเก็บดอกบัวกับหญิงสาวที่เธอไว้ใจมากที่สุด และหากหล่อนรู้ว่าอุบลตกอยู่ในอันตราย หล่อนต้องช่วยเหลืออุบลอย่างแน่นอน!
“อื้อ...” หญิงสาวพยายามร้องเรียกชื่อเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ผีร้ายก็รัดปากเธอไว้ด้วยเส้นผมของมันแน่นจนอุบลได้แต่ทำเสียงอู้อี้ในคอเท่านั้น ยิ่งเธอดิ้น มันยิ่งรัดปากรัดแขนขาเธอแน่นขึ้นจนอุบลกระดุกกระดิกแทบไม่ได้
แล้วภาพๆ หนึ่งก็ฉายในกระจกตาของเธอ...
สายฟ้าแลบ ก่อนผ่าเปรี้ยงลงยังที่ใดที่หนึ่งในอาณาบริเวณใกล้กัน เผยให้เห็นร่างผอมบางสะสวยของหญิงสาวอีกคนที่กำลังยืนถือมีดเงาวับอยู่ทางฝั่งท้ายเรือ!
ไม่...ไม่จริง...
อุบลร้องตะโกนอยู่ในใจ น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม ความสิ้นหวังถาโถมราวกับพายุ เรือโคลงเคลงเมื่อหญิงอีกคนก้าวเดินมานั่งคร่อมร่างของอุบลที่พยายามบิดตัวหนี
“เดี๋ยวกูจะตั้งชื่อมันให้ ตามที่มึงต้องการ”
พูดจบก็กรีดมีดลงยังหน้าท้องนูนใหญ่ของอุบล หญิงสาวหลับตากำมือแน่นด้วยความเจ็บปวด พยายามดิ้นหนี แต่ไม่เป็นผล
“นี่สำหรับที่มึงควรตอบแทนกู ถ้าไม่ได้กูยุส่ง มึงคงไม่ได้สมหวังในรัก!”
หล่อนกรีดซ้ำไปซ้ำมาอย่างเลือดเย็น ทั้งที่อุบลยังหายใจอยู่
“และนี่สำหรับที่มึงเสือกมีความสุขมากกว่ากู!!!”
ปลายมีดกดลึกก่อนกรีดดึงดังแควก! เลือดสดๆ กระฉูดใส่ใบหน้าของฆาตกร ในขณะที่ร่างของอุบลกระตุกถี่ เลือดไหลจากปาก จมูก และน้ำตาที่ไหลพรากก็ผสมกับเลือดกลายเป็นสีแดงฉาน บัวหลวงงดงามราวกับถูกย้อมด้วยสีโลหิตเช่นกัน ก่อนที่สายฝนจะเทลงมาราวฟ้ารั่ว
ร่างเล็กจ้อยของทารกถูกกระชากออกจากครรภ์มารดา เขาแน่นิ่ง ไม่ไหวติง ไร้ซึ่งเสียงร่ำไห้ หรือเสียงหัวเราะแห่งความยินดีของครอบครัว มีเพียงเสียงฟ้าคำราม และเสียงหัวร่ออย่างสาแก่ใจของหญิงสาวที่ชูเขาขึ้นบนฟ้าเท่านั้น
ศพของอุบลลืมตาโพลง
ก่อนจะถูกถีบลงน้ำ จมสู่เบื้องล่างแห่งสายนทีเย็นยะเยียบ...
************
เรื่องใหม่มาอีกแล้วจ้า 5555 ฝากติดตามด้วยนะคะ^^
นิยายเรื่องนี้แต่งโดยนักเขียน 3 ท่านนะคะ ได้แก่ รังสี(วิรัตต์ยา) ดุจดาริน(พิมาลินย์) และรางนาก(สะมะเรีย) และกำลังจะตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ใครชอบแนวนิยายรักโรแมนติก ดราม่า สยองขวัญ มีการเล่นคุณไสยมนตร์ดำ อิจฉาริษยา ปมกลับชาติมาเกิด และเหล่าบริวารผีรับใช้ จัดไป! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง ได้แก่
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า
แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป
(ราคีสีเพลิง เป็นเรื่องราวของหลานชายคนโต หนุ่มเนื้อหอมประจำบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
บัวหลวงสีชมพูอ่อนสลับขาวส่งกลิ่นหอมเย้ายวนท่ามกลางอาทิตย์อัสดง อุบล...หญิงสาวหน้าตาหมดจดงดงามเกลี่ยปลายนิ้วผ่านกลีบบัวด้วยหัวใจอ่อนโยน เธอนั่งอยู่บนเรือแจวลำหนึ่งซึ่งเคยพายเล่นสมัยวัยแรกแย้ม กระทั่งตอนนี้เธอแต่งงานมีครอบครัว และมีอีกชีวิตกำลังดิ้นหยุกหยิกอยู่ในครรภ์
หญิงสาวขยับมือแตะหน้าท้องนูนใหญ่ของตน แม้ขยับกายอย่างยากลำบาก แต่ใบหน้ายังระบายด้วยรอยยิ้มอ่อนหวานอย่างคนที่มีความสุขไม่ทุกข์ร้อนอันใด
“หากเขาเป็นชาย ฉันจะตั้งชื่อเขาว่ากมุท” เธอกล่าวกับหญิงสาวอีกคนที่กำลังพายเรือ ขณะเด็ดบัวหลวงสีขาวมาดอมดม “กมุทแปลว่าดอกบัว บัวสายสีขาวบริสุทธิ์”
“ถ้าเป็นหญิงล่ะ”
เสียงถามดังมาจากผู้ถือไม้พาย เสียงนั้นห้วนสั้น เย็นยะเยียบ... หากแต่เป็นเสียงของหญิงสาววัยไล่เลี่ยกันแน่นอน หล่อนกำลังพายเรือไปกลางสระ ท่ามกลางแสงสีแดงของดวงตะวันที่กำลังจะตกดิน ราตรีกาลกำลังมาเยือน หากอุบลจะฉุกใจคิดสักนิด...เธอควรขึ้นฝั่งแล้วกลับเข้าบ้านได้แล้ว แทนที่จะลอยล่องอยู่กลางผืนน้ำตามลำพังกับใครอีกคนเช่นนี้
“ถ้าเป็นหญิงหรือ” อุบลยิ้ม เด็ดบัวหลวงสีชมพูดอกตูมมาถือไว้ “บัวชมพู...หากเป็นหญิงจะตั้งชื่อเขาว่าบัวชมพู เขาคงเป็นลูกสาวที่น่ารักที่สุดของฉัน”
อุบลก้มลงดอมดมดอกบัวในมือ จึงไม่ทันเห็นรอยยิ้มมุมปากของเจ้าของเรือที่ถือไม้พายอยู่ในมือ หล่อนทำปากขมุบขมิบ ‘ลองวิชา’ ที่ได้ร่ำเรียนมา ก่อนเป่าลมอาถรรพ์ออกไป ผีพรายมากมายลอยไปตามลม พวกมันหัวเราะร่า! ในขณะที่คาถาสัมฤทธิ์ผล อุบลหน้ามืด วิงเวียน ใบหน้าซีดเซียวเงยมองไปเบื้องหน้า เห็นเป็นภาพเลือนราง
หญิงสาวเอื้อมมือออกไปพยายามขอความช่วยเหลือ แต่ทว่าสติ สัมปชัญญะก็ดับวูบลง
ร่างอวบเปล่งปลั่งล้มลงกระแทกหัวเรือสลบไสล เสียงหัวเราะหึๆ ดังไปทั่วคุ้งน้ำท่ามกลางสายลมหนาว ก่อนจะตามมาด้วยการระเบิดเสียงหัวเราะดังก้องอย่างผู้มีชัย! แต่หาได้ถึงหูเหล่ามนุษย์เดินดินไม่ เพราะผีพรายล้อมเรือเอาไว้ พวกมันบังตาเรือจากมนุษย์หน้าโง่ทั้งหลายที่เพิ่งเอะใจว่า อุบลหายไป และกำลังออกตามหากันจ้าละหวั่น
ราตรีเดินทางย่างมา...
พระจันทร์เต็มดวงทอแสงอยู่กลางฟ้า ในขณะที่สมาชิกครอบครัว ‘มิ่งมงคล’ พากันใจร้อนรุ่มราวกับถูกไฟเผา ยิ่งความมืดกลืนกินแสงสว่าง ทั้งสามีและญาติสนิทของอุบลก็ยิ่งร้อนใจ แบ่งคนกันออกตามหาไกลบ้านออกไปเรื่อยๆ
ขณะที่กลางสระบัวนั้น อุบลค่อยๆ รู้สึกตัวลืมตาตื่นด้วยความวิง เวียนงุนงง แต่เมื่อเธอพยายามยันกายลุก กลับไม่สามารถขยับได้แม้เพียงปลายนิ้ว หญิงสาวหอบหายใจอย่างอึดอัดเหมือนถูกนั่งทับ ก่อนดวงตากลมโตจะเบิกกว้างเมื่อเธอเห็น ‘สิ่ง’ หนึ่ง ที่ดูเหมือนจะไม่ใช่คน!
มันเป็นผีสาวผมยาวถึงข้อเท้า ผิวกายดำราวกับถ่าน เล็บยาวเฟื้อยของมันลูบหน้าอุบลพร้อมแสยะยิ้มอย่างโฉดชั่ว เส้นผมยาวเกินเหตุขยับเองได้ราวกับมีชีวิต และตอนนี้เส้นผมของมันได้กำรอบข้อมือ ข้อเท้าของหญิงสาวแล้วกดลงกับท้องเรือ รวมถึงรัดริมฝีปากไม่ให้อุบลร้องขอความช่วยเหลือได้ด้วย มิหนำซ้ำบนฟ้านั่น ผีพรายสีดำมากมายกำลังลอยไปมาเบื้องหน้าพระจันทร์เต็มดวง!
เสียงหัวเราะฮิๆ ดังทั่วคุ้งน้ำ อุบลตัวสั่น น้ำตาไหลพรากด้วยความหวาดกลัวจับขั้วหัวใจ หญิงสาวพยายามดิ้นรนหมายหลบหนี...ลูก...เธอต้องรักษาชีวิตเขาไว้!
“กมุท... บัวชมพู...”
เสียงคุ้นเคยทำให้หญิงสาวเบิกตากว้างอย่างมีความหวัง ใช่...เธอไม่ได้อยู่ตามลำพัง เธอออกมาพายเรือเก็บดอกบัวกับหญิงสาวที่เธอไว้ใจมากที่สุด และหากหล่อนรู้ว่าอุบลตกอยู่ในอันตราย หล่อนต้องช่วยเหลืออุบลอย่างแน่นอน!
“อื้อ...” หญิงสาวพยายามร้องเรียกชื่อเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ผีร้ายก็รัดปากเธอไว้ด้วยเส้นผมของมันแน่นจนอุบลได้แต่ทำเสียงอู้อี้ในคอเท่านั้น ยิ่งเธอดิ้น มันยิ่งรัดปากรัดแขนขาเธอแน่นขึ้นจนอุบลกระดุกกระดิกแทบไม่ได้
แล้วภาพๆ หนึ่งก็ฉายในกระจกตาของเธอ...
สายฟ้าแลบ ก่อนผ่าเปรี้ยงลงยังที่ใดที่หนึ่งในอาณาบริเวณใกล้กัน เผยให้เห็นร่างผอมบางสะสวยของหญิงสาวอีกคนที่กำลังยืนถือมีดเงาวับอยู่ทางฝั่งท้ายเรือ!
ไม่...ไม่จริง...
อุบลร้องตะโกนอยู่ในใจ น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม ความสิ้นหวังถาโถมราวกับพายุ เรือโคลงเคลงเมื่อหญิงอีกคนก้าวเดินมานั่งคร่อมร่างของอุบลที่พยายามบิดตัวหนี
“เดี๋ยวกูจะตั้งชื่อมันให้ ตามที่มึงต้องการ”
พูดจบก็กรีดมีดลงยังหน้าท้องนูนใหญ่ของอุบล หญิงสาวหลับตากำมือแน่นด้วยความเจ็บปวด พยายามดิ้นหนี แต่ไม่เป็นผล
“นี่สำหรับที่มึงควรตอบแทนกู ถ้าไม่ได้กูยุส่ง มึงคงไม่ได้สมหวังในรัก!”
หล่อนกรีดซ้ำไปซ้ำมาอย่างเลือดเย็น ทั้งที่อุบลยังหายใจอยู่
“และนี่สำหรับที่มึงเสือกมีความสุขมากกว่ากู!!!”
ปลายมีดกดลึกก่อนกรีดดึงดังแควก! เลือดสดๆ กระฉูดใส่ใบหน้าของฆาตกร ในขณะที่ร่างของอุบลกระตุกถี่ เลือดไหลจากปาก จมูก และน้ำตาที่ไหลพรากก็ผสมกับเลือดกลายเป็นสีแดงฉาน บัวหลวงงดงามราวกับถูกย้อมด้วยสีโลหิตเช่นกัน ก่อนที่สายฝนจะเทลงมาราวฟ้ารั่ว
ร่างเล็กจ้อยของทารกถูกกระชากออกจากครรภ์มารดา เขาแน่นิ่ง ไม่ไหวติง ไร้ซึ่งเสียงร่ำไห้ หรือเสียงหัวเราะแห่งความยินดีของครอบครัว มีเพียงเสียงฟ้าคำราม และเสียงหัวร่ออย่างสาแก่ใจของหญิงสาวที่ชูเขาขึ้นบนฟ้าเท่านั้น
ศพของอุบลลืมตาโพลง
ก่อนจะถูกถีบลงน้ำ จมสู่เบื้องล่างแห่งสายนทีเย็นยะเยียบ...
************
เรื่องใหม่มาอีกแล้วจ้า 5555 ฝากติดตามด้วยนะคะ^^
นิยายเรื่องนี้แต่งโดยนักเขียน 3 ท่านนะคะ ได้แก่ รังสี(วิรัตต์ยา) ดุจดาริน(พิมาลินย์) และรางนาก(สะมะเรีย) และกำลังจะตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ใครชอบแนวนิยายรักโรแมนติก ดราม่า สยองขวัญ มีการเล่นคุณไสยมนตร์ดำ อิจฉาริษยา ปมกลับชาติมาเกิด และเหล่าบริวารผีรับใช้ จัดไป! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง ได้แก่
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า
แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป
(ราคีสีเพลิง เป็นเรื่องราวของหลานชายคนโต หนุ่มเนื้อหอมประจำบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 พ.ย. 2561, 11:34:02 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 พ.ย. 2561, 12:02:12 น.
จำนวนการเข้าชม : 668
| บทที่ 1 เรือนเสน่ห์จันทน์ -100% >> |