เจ้าสาวหัวรั้น
เจ้าสาวหัวรั้น
ประพันธ์โดย...กันต์ระพี
ภาพแรกที่เห็น...คือสาวนิรนามแสนสวยที่พันรบอยากได้ทั้งตัวและหัวใจ
จู่ๆ โชคชะตาก็เป็นใจ ส่งหล่อนมาเป็นคู่หมั้นหัวรั้น
แล้วเขาจะอดใจกับว่าที่เจ้าสาวคนนี้ได้อย่างไร
**เปิดให้ทดลองอ่านเท่านั้น!!**
ประพันธ์โดย...กันต์ระพี
ภาพแรกที่เห็น...คือสาวนิรนามแสนสวยที่พันรบอยากได้ทั้งตัวและหัวใจ
จู่ๆ โชคชะตาก็เป็นใจ ส่งหล่อนมาเป็นคู่หมั้นหัวรั้น
แล้วเขาจะอดใจกับว่าที่เจ้าสาวคนนี้ได้อย่างไร
**เปิดให้ทดลองอ่านเท่านั้น!!**
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 6 ++วางจำหน่ายแล้ว++
ครองขวัญเบ้ปาก ทั้งโกรธและเสียหน้าในคราเดียวกัน นี่ถ้าโตมรไม่บอกว่าการกู้ชื่อเสียงพันรบจะทำให้หล่อนไม่ตกงาน สาบานให้ก็ได้ว่า...ผู้หญิงเฉิ่มๆ เฉยๆ อย่างหล่อนจะไม่มีวันแต่งตัวล่อแหลมมาเรียกร้องความสนใจจากผู้ชายอย่างเขา!
“คุณมายืนบื้ออะไรตรงนี้ครองขวัญ ไม่เห็นหรือไงว่าคุณพันรบกำลังจะกลับ ทำไมยังไม่รีบตามเขาไปอีก” โตมรเอ็ดเสียงดัง พลางปราดมาดันหลังดันไหล่ครองขวัญเชิงเร่งเร้า แต่หล่อนฝืนตัวไว้
“ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ เขาไม่พูดกับขวัญแล้วยังเดินหนีอีก”
“คุณก็เลยสรุปว่าเขาไม่สนใจอย่างนั้นเหรอ”
“ก็หรือไม่จริงละคะ ท่าทางที่เขาแสดงออกก็บอกอยู่แล้ว”
“แต่เราเป็นฝ่ายรุกก็ต้องบุกเข้าหา อย่าลืมสิว่าคุณมาที่นี่เพื่ออะไร แล้วผมเองก็ช่วยคุณมาตั้งเยอะแล้ว คุณต้องช่วยตัวเองบ้าง ไม่ใช่ถอดใจอย่างนี้ แล้วนี่ก็เป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว”
โอกาสสุดท้ายอีกแล้วเหรอ...!?
ครองขวัญกลอกตา ให้ตายสิ! เมื่อไหร่โตมรจะเลิกพูดคำนี้เสียที วันนี้เขากรอกหูหล่อนด้วยคำคำนี้จนประสาทเสีย ละล้าละลัง ตัดสินใจไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะดึงความสนใจจากพันรบยังไงดี ก็เขาไม่เปิดโอกาสให้หล่อนเข้าใกล้ ซ้ำเวลานี้ก็กำลังจะพาตัวออกจากห้องจัดเลี้ยงอีก
“เร็วสิ! รีบตามเขาไป ไม่มีเวลาแล้ว” โตมรดันหลังดันไหล่ครองขวัญอีกครั้ง นั่นไม่ใช่การเร่งเร้า แต่เป็นการออกคำสั่งกลายๆ ให้เร่งปฏิบัติ
ครองขวัญก็ลนลานไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ครั้นเห็นนักข่าวกรูเข้ารุมล้อมพันรบ พร้อมกับยิงคำถามเสมือนหนึ่งเร่งเร้าให้เขาก้าวออกจากห้องจัดเลี้ยง หัวใจอ่อนล้าของหล่อนก็เต้นกระหน่ำ กลัวตกงาน หล่อนก็รีบวิ่งไปหาเขา
“รอฉันด้วยสิคะที่รัก...”
ครองขวัญไม่รู้ว่าอะไรดลจิตดลใจให้พูดออกไปอย่างนั้น แต่เสียงหวานๆ ที่หลุดจากปากก็ฉุดความสนใจของบรรดาสื่อมวลชน ตลอดจนแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน รวมทั้งพันรบให้หันมองมาเป็นตาเดียว
ขณะทุกคนกำลังงุนงงกับคำพูดนั้น ครองขวัญก็วิ่งมาถึงตัวพันรบ หล่อนใช้เวลาแค่เพียงเสี้ยววินาทีก็ตวัดแขนขึ้นโอบรอบคอเขาได้สำเร็จ พลางรั้งใบหน้าคมให้โน้มลงมาประกบปากแล้วจูบเขาอย่างดูดดื่ม
พันรบเองก็ตั้งตัวไม่ทัน เพราะเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นรวดเร็วเกินกว่าจะยับยั้ง เขาไม่ทันได้ผลักไสผู้หญิงที่วิ่งเข้ามาจู่โจม ปลายลิ้นเล็กๆ ก็แทรกซอนเข้ามาอย่างไม่ประสา ฉุดให้เลือดในกายบุรุษตื่นเร้าไปทุกอณู ประสาทสัมผัสสั่นไหว หัวใจสะเทือนเลือนลั่น ราวกับถูกไฟฟ้าช็อตอย่างจัง
ท่ามกลางแสงแฟลชวูบวาบของบรรดาสื่อมวลชนที่รัวชัตเตอร์ไม่ยั้ง ครองขวัญหลับหูหลับตาจูบพันรบราวกับเขาเป็นคนรัก ไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าทำไปได้อย่างไร ทั้งที่หล่อนไม่เคยจูบกับผู้ชายคนไหนมาก่อน แต่ใครจะสน...ขอแค่ไม่ตกงานก็พอ
ครองขวัญคิดแค่นั้นจริงๆ ในหัวหล่อนไม่มีอะไรสลับซับซ้อน นอกจากจะต้องการแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้า และนี่เป็นวิธีเดียวที่จะหยุดพันรบและทำให้เขาตกเป็นข่าวกับหล่อนได้ เวลานี้ไม่ว่าเขาจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม สถานการณ์บีบบังคับตรงหน้าก็ทำให้ต้องจำยอมโดยดุษณี
“นี่น่ะเหรอ คือเรื่องที่คุณขอเวลาผม” พันรบกระซิบเหนือริมฝีปาก ดวงตาคมไม่ได้อาบไฟพิศวาส แต่ฉาบความโกรธจัด
ครองขวัญเห็นแล้วก็นึกหวาด ก็เจตนาหล่อนชี้ชัดเกินกว่าจะแก้ตัวใดๆ ไวเท่าความคิด หล่อนรีบคลายแขนที่โอบรอบลำคอเขา ทว่า...พันรบกลับไม่ยอมให้หล่อนถอยห่าง ซ้ำยังรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิด
“คุณจะทำอะไร...!?” ครองขวัญกะพริบตาถี่ ขวัญหนีดีฝ่อ เมื่อรับรู้ได้ถึงเรือนกายแกร่งและต้นขาที่ทรงพลังของเขาจากความใกล้ชิด
“เดี๋ยวก็รู้...” พันรบหยักยิ้มแล้วบดจุมพิตบนกลีบปากอิ่ม เข้าใจผิด คิดว่าครองขวัญทอดสะพานด้วยวิธีการแปลกๆ โดยหารู้ไม่ว่าที่หล่อนพยายามทำทั้งหมดก็เพื่อกู้ชื่อเสียงเขากลับมา
ครองขวัญรู้ทั้งรู้ว่าถูกเขาเอาคืน แต่แทนที่จะประท้วงหรือขัดขืน หล่อนกลับปล่อยให้เขาตักตวงความหอมหวานตามแต่ใจ นั่นอาจเป็นเพราะพันรบไม่ได้ขโมยจูบอย่างจาบจ้วง แต่มอบจุมพิตหวามหวานชวนให้หลงใหลมาเรียกร้องให้ตอบสนองอย่างมีชั้นเชิง
กว่าพันรบจะหยุดการลงทัณฑ์ที่อ้อยอิ่งเนิ่นนาน ครองขวัญก็แทบขาดใจ ประคองสติไม่อยู่ ไม่เป็นตัวของตัวเอง ราวกับเป็นเรื่องง่ายดายที่เขาจะทำให้หล่อนตกอยู่ในภวังค์ได้เพียงแค่จูบเดียว
“ผมคงไม่ต้องเสียเวลาตอบคำถามแล้วใช่ไหมครับ เพราะทุกนาทีในคืนนี้มีค่าสำหรับผม” พันรบทิ้งท้ายด้วยรอยยิ้มอย่างคนที่รู้จักบริหารเสน่ห์ของตัวเอง พลางค้อมศีรษะลงเล็กน้อยแล้วโอบเอวครองขวัญที่ยังซบหน้านิ่งแนบอกพาเดินออกจากห้องจัดเลี้ยง
จูบหวานๆ แค่จูบเดียวก็สามารถสยบข่าวลือเรื่องเขาเป็นเกย์และเปิดประเด็นร้อนได้ในคราเดียวกัน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของนักข่าวจะดังไล่หลัง เพราะต่างก็สงสัยและใคร่รู้ว่าสาวสวยในอ้อมแขนของพันรบเป็นใครกัน!
เจ้าสาวหัวรั้น By กันต์ระพี วางจำหน่ายในรูปแบบ e-book เท่านั้นค่ะ!!
สามารถโหลดอ่านได้แล้วที่...
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetailsPublisher&publisher_id=1170216&id=1170216&name=Touchpub&book_id=92190&page_no=1
“คุณมายืนบื้ออะไรตรงนี้ครองขวัญ ไม่เห็นหรือไงว่าคุณพันรบกำลังจะกลับ ทำไมยังไม่รีบตามเขาไปอีก” โตมรเอ็ดเสียงดัง พลางปราดมาดันหลังดันไหล่ครองขวัญเชิงเร่งเร้า แต่หล่อนฝืนตัวไว้
“ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ เขาไม่พูดกับขวัญแล้วยังเดินหนีอีก”
“คุณก็เลยสรุปว่าเขาไม่สนใจอย่างนั้นเหรอ”
“ก็หรือไม่จริงละคะ ท่าทางที่เขาแสดงออกก็บอกอยู่แล้ว”
“แต่เราเป็นฝ่ายรุกก็ต้องบุกเข้าหา อย่าลืมสิว่าคุณมาที่นี่เพื่ออะไร แล้วผมเองก็ช่วยคุณมาตั้งเยอะแล้ว คุณต้องช่วยตัวเองบ้าง ไม่ใช่ถอดใจอย่างนี้ แล้วนี่ก็เป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว”
โอกาสสุดท้ายอีกแล้วเหรอ...!?
ครองขวัญกลอกตา ให้ตายสิ! เมื่อไหร่โตมรจะเลิกพูดคำนี้เสียที วันนี้เขากรอกหูหล่อนด้วยคำคำนี้จนประสาทเสีย ละล้าละลัง ตัดสินใจไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะดึงความสนใจจากพันรบยังไงดี ก็เขาไม่เปิดโอกาสให้หล่อนเข้าใกล้ ซ้ำเวลานี้ก็กำลังจะพาตัวออกจากห้องจัดเลี้ยงอีก
“เร็วสิ! รีบตามเขาไป ไม่มีเวลาแล้ว” โตมรดันหลังดันไหล่ครองขวัญอีกครั้ง นั่นไม่ใช่การเร่งเร้า แต่เป็นการออกคำสั่งกลายๆ ให้เร่งปฏิบัติ
ครองขวัญก็ลนลานไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ครั้นเห็นนักข่าวกรูเข้ารุมล้อมพันรบ พร้อมกับยิงคำถามเสมือนหนึ่งเร่งเร้าให้เขาก้าวออกจากห้องจัดเลี้ยง หัวใจอ่อนล้าของหล่อนก็เต้นกระหน่ำ กลัวตกงาน หล่อนก็รีบวิ่งไปหาเขา
“รอฉันด้วยสิคะที่รัก...”
ครองขวัญไม่รู้ว่าอะไรดลจิตดลใจให้พูดออกไปอย่างนั้น แต่เสียงหวานๆ ที่หลุดจากปากก็ฉุดความสนใจของบรรดาสื่อมวลชน ตลอดจนแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน รวมทั้งพันรบให้หันมองมาเป็นตาเดียว
ขณะทุกคนกำลังงุนงงกับคำพูดนั้น ครองขวัญก็วิ่งมาถึงตัวพันรบ หล่อนใช้เวลาแค่เพียงเสี้ยววินาทีก็ตวัดแขนขึ้นโอบรอบคอเขาได้สำเร็จ พลางรั้งใบหน้าคมให้โน้มลงมาประกบปากแล้วจูบเขาอย่างดูดดื่ม
พันรบเองก็ตั้งตัวไม่ทัน เพราะเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นรวดเร็วเกินกว่าจะยับยั้ง เขาไม่ทันได้ผลักไสผู้หญิงที่วิ่งเข้ามาจู่โจม ปลายลิ้นเล็กๆ ก็แทรกซอนเข้ามาอย่างไม่ประสา ฉุดให้เลือดในกายบุรุษตื่นเร้าไปทุกอณู ประสาทสัมผัสสั่นไหว หัวใจสะเทือนเลือนลั่น ราวกับถูกไฟฟ้าช็อตอย่างจัง
ท่ามกลางแสงแฟลชวูบวาบของบรรดาสื่อมวลชนที่รัวชัตเตอร์ไม่ยั้ง ครองขวัญหลับหูหลับตาจูบพันรบราวกับเขาเป็นคนรัก ไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าทำไปได้อย่างไร ทั้งที่หล่อนไม่เคยจูบกับผู้ชายคนไหนมาก่อน แต่ใครจะสน...ขอแค่ไม่ตกงานก็พอ
ครองขวัญคิดแค่นั้นจริงๆ ในหัวหล่อนไม่มีอะไรสลับซับซ้อน นอกจากจะต้องการแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้า และนี่เป็นวิธีเดียวที่จะหยุดพันรบและทำให้เขาตกเป็นข่าวกับหล่อนได้ เวลานี้ไม่ว่าเขาจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม สถานการณ์บีบบังคับตรงหน้าก็ทำให้ต้องจำยอมโดยดุษณี
“นี่น่ะเหรอ คือเรื่องที่คุณขอเวลาผม” พันรบกระซิบเหนือริมฝีปาก ดวงตาคมไม่ได้อาบไฟพิศวาส แต่ฉาบความโกรธจัด
ครองขวัญเห็นแล้วก็นึกหวาด ก็เจตนาหล่อนชี้ชัดเกินกว่าจะแก้ตัวใดๆ ไวเท่าความคิด หล่อนรีบคลายแขนที่โอบรอบลำคอเขา ทว่า...พันรบกลับไม่ยอมให้หล่อนถอยห่าง ซ้ำยังรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิด
“คุณจะทำอะไร...!?” ครองขวัญกะพริบตาถี่ ขวัญหนีดีฝ่อ เมื่อรับรู้ได้ถึงเรือนกายแกร่งและต้นขาที่ทรงพลังของเขาจากความใกล้ชิด
“เดี๋ยวก็รู้...” พันรบหยักยิ้มแล้วบดจุมพิตบนกลีบปากอิ่ม เข้าใจผิด คิดว่าครองขวัญทอดสะพานด้วยวิธีการแปลกๆ โดยหารู้ไม่ว่าที่หล่อนพยายามทำทั้งหมดก็เพื่อกู้ชื่อเสียงเขากลับมา
ครองขวัญรู้ทั้งรู้ว่าถูกเขาเอาคืน แต่แทนที่จะประท้วงหรือขัดขืน หล่อนกลับปล่อยให้เขาตักตวงความหอมหวานตามแต่ใจ นั่นอาจเป็นเพราะพันรบไม่ได้ขโมยจูบอย่างจาบจ้วง แต่มอบจุมพิตหวามหวานชวนให้หลงใหลมาเรียกร้องให้ตอบสนองอย่างมีชั้นเชิง
กว่าพันรบจะหยุดการลงทัณฑ์ที่อ้อยอิ่งเนิ่นนาน ครองขวัญก็แทบขาดใจ ประคองสติไม่อยู่ ไม่เป็นตัวของตัวเอง ราวกับเป็นเรื่องง่ายดายที่เขาจะทำให้หล่อนตกอยู่ในภวังค์ได้เพียงแค่จูบเดียว
“ผมคงไม่ต้องเสียเวลาตอบคำถามแล้วใช่ไหมครับ เพราะทุกนาทีในคืนนี้มีค่าสำหรับผม” พันรบทิ้งท้ายด้วยรอยยิ้มอย่างคนที่รู้จักบริหารเสน่ห์ของตัวเอง พลางค้อมศีรษะลงเล็กน้อยแล้วโอบเอวครองขวัญที่ยังซบหน้านิ่งแนบอกพาเดินออกจากห้องจัดเลี้ยง
จูบหวานๆ แค่จูบเดียวก็สามารถสยบข่าวลือเรื่องเขาเป็นเกย์และเปิดประเด็นร้อนได้ในคราเดียวกัน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของนักข่าวจะดังไล่หลัง เพราะต่างก็สงสัยและใคร่รู้ว่าสาวสวยในอ้อมแขนของพันรบเป็นใครกัน!
เจ้าสาวหัวรั้น By กันต์ระพี วางจำหน่ายในรูปแบบ e-book เท่านั้นค่ะ!!
สามารถโหลดอ่านได้แล้วที่...
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetailsPublisher&publisher_id=1170216&id=1170216&name=Touchpub&book_id=92190&page_no=1
กันต์ระพี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 มี.ค. 2562, 19:49:24 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 มี.ค. 2562, 19:49:24 น.
จำนวนการเข้าชม : 624
| << ตอนที่ 5 |
Kim 7 เม.ย. 2562, 03:26:50 น.
ไปสอยที่Mebมาแล้วค่ะสนุกดีแต่ยังอ่านไม่จบเล่ม เขียนนิยายดีๆออกมาอีกนะคะสู้ๆค่ะ
ไปสอยที่Mebมาแล้วค่ะสนุกดีแต่ยังอ่านไม่จบเล่ม เขียนนิยายดีๆออกมาอีกนะคะสู้ๆค่ะ
กันต์ระพี 8 เม.ย. 2562, 23:16:15 น.
ขอบคุณมากค่ะ :)
ขอบคุณมากค่ะ :)