ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว
ตอน: บทที่17 -100%
ขบวนชายฉกรรจ์ไม่ต่ำกว่าสิบคนมุ่งหน้าไปยังเขาขุนตาดพร้อมอาวุธครบมือ เสือขาวสรรหากำลังคนมาเสริมจากชุมโจรทุกที่ที่มันพอหาได้ มันล่อใจขุนโจรด้วยจำนวนเงินค่าไถ่ลูกสาวเศรษฐีถึงสองคน บวกค่าจ้างจากเสี่ยสุชาติผู้มีชื่อกระฉ่อนในวงการนักเลงการพนัน บางคนเป็นเสือที่เคยมีเรื่องหมางใจกันกับชุมเสือใหญ่มาหลายปีดีดักและเห็นโอกาสจะได้ ‘โค่น’ เสือโหดในตำนานจึงได้เข้าร่วมด้วย
เสือขาวกลับรังเสือใหญ่ด้วยความหวังจะเข้าตีครอบครองทั้งกำลังคน ค่ายที่พัก และอาวุธ แต่ภาพซากเถ้าธุลีเกลื่อนพื้นดิน คลังอาวุธว่างเปล่าไม่มีแม้แต่ปืนสักกระบอก และศพเสือทรยศที่ถูกเผาเป็นตอตะโกทำให้เสือขาวแทบคลั่ง พวกที่เพิ่งเข้ามาร่วมกองโจรหน้าถอดสี ชักจะลังเล
“เสือใหญ่มันรู้ตัวและชิงลงมือก่อน”
เสือธงผู้รอดตายจากการฆ่าล้างรังของเสือใหญ่เข้ามาบอก สภาพของมันหิวโซ ซมซานราวกับหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่ง ความแค้นทำให้ดวงตาแดงก่ำปูดโปนราวกับจะถลนออกมาไม่เหลือเค้าเสือหนุ่มขี้เล่นคนเดิม
“มันกับไอ้เสือพูน รมยาพวกเราแล้วเผารัง มันโหดเหี้ยมนัก”
“ไอ้เสือเฒ่า แล้วนังคุณหนูนั่นล่ะ”
“นังคุณหนู นังตัวร้ายนั่นมันยั่วยวนพวกฉันกับเสือย้อยแล้วก็ให้ผัวมันมาตลบหลัง” เสือธงโกหกอย่างหน้าด้านๆ “ไอ้บอดี้การ์ดที่ใส่แว่นนั่น มันคงเป็นพวกไอ้เสือใหญ่ พวกมันหนีไปด้วยกัน”
“อย่างนั้นเรอะ ตัวประกันสองคนสินะ กูชักจะสนุกขึ้นมาแล้วสิ ฮ่าๆๆ”
“อีนั่นฝีมือมันไม่เบา มันยิงฉัน อย่าให้เจอตัวนะ ฉันจะขยี้มันให้แหลก”
“ช้าก่อนๆ กูสัญญากับเสี่ยไว้ว่าจะลากนังสองพี่น้องออกไปให้ มึงไม่ต้องร้อนใจไป”
“ก็ได้พี่ แต่ขอฉันตบมันสักทีเถอะ แค้นนัก”
“เออ ไม่นึกว่าไอ้เสือใหญ่มันจะชิงลงมือก่อน มันคงคิดจะรวบไว้ทั้งสองคน” เสือขาวตาลุกวาว หากเสือใหญ่ได้เงินค่าแลกเปลี่ยนตัวประกันครั้งนี้ มันคงฟื้นรังโจรให้กลับมาผงาดได้อีกครั้ง ซึ่งเขาจะยอมไม่ได้
“เป็นตายยังไงกูก็ต้องล่าตัวพวกมันมาให้ได้ พวกมึงเตรียมตัวไปสางเสือ กูจะไปล้างรังมันให้สิ้นซาก”
“สางเสือเหรอพี่ นั่นถิ่นเสือใหญ่กับหลานชายมัน ที่สำคัญ มีนางเหลืองอำพันอยู่”
คำว่า ‘สางเสือ’ ทำให้ขุนโจรนอกพื้นที่หลายคนหน้าเปลี่ยนสี ใจคิดหาวิธีปลีกตัวออกจากเสือขาวอยู่เงียบๆ ว่ากันว่าเสือใหญ่กับเสือที่สางเสือถ้อยทีถ้อยอาศัยกันจนเหนียวแน่น เสือใหญ่ไม่ยอมให้ใครผ่านเข้าไปสางเสือได้ง่ายๆ และความยำเกรงเสือกินคนทำให้ไม่มีใครย่างกรายเข้าไปใกล้รังเสือใหญ่
“แล้วยังไง มึงกลัวรึ”
“คนฉันพอสู้ไหว แต่เสือเจ้าป่า ฉันไม่ไหว”
“ไอ้ขี้ขลาด”
“พี่ขาวจะไปสางเสือจริงหรือ พี่ไม่กลัวอาถรรพ์ป่าหรือไง”
“เหอะ ตั้งแต่กูมาอยู่รังเสือใหญ่ เสือที่กูเคยปะทะก็มีแต่ไอ้แหว่งตัวเดียว นางพญาเสือที่ว่ากูไม่เคยเห็นแม้แต่รอยตีนของมัน ไอ้ใหญ่มันเขียนเสือให้วัวโง่ๆ กลัวมากกว่า ไป! เตรียมตัวเดินทางได้แล้ว”
สิ้นเสียงของเสือขาว เสียงกระหึ่มของยานยนต์ขนาดใหญ่ศักยภาพสูงก็ดังอยู่เหนือหัวใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วก็เหวี่ยงออกห่างเป็นวงกว้าง ปีกของมันกระพือจนแนวไม้ลู่ไหวเอน เสือทุกตัวที่เคยโดนทางการตามล่ารู้ดีว่ามันคือนกยักษ์ติดอาวุธ
“เฮ้ย หลบก่อนโว้ย” พวกมันโผเข้าหลบใต้ก้อนหินบ้างใต้ต้นไม้บ้างตามแต่ที่จะหาได้ เสือขาวแหงนหน้าขึ้นมองเฮลิคอปเตอร์สีขาวใหม่เอี่ยมลำใหญ่
“สังกัดไหนวะ ทำไมไม่มีตรา หรือธงสัญลักษณ์” มันแหงนหน้าขึ้นมอง แล้วก็ผลุบลงอย่างรวดเร็วเมื่อห่ากระสุนสาดลงมาราวกับลูกเห็บ เหล่าสมุนแตกกระจายไปคนละทิศคนละทาง
เสือขาวคลานออกมาสมทบกับลูกน้องคนสนิทที่เหลืออยู่เพียงห้าหกคน แนบหน้ากับดินค่อยๆ เคลื่อนตัวหลบไปตามร่องหินช้าๆ กินเวลากว่าชั่วโมงกว่าที่จะออกมาพ้นแนวห่ากระสุน เจ้านกเหล็กโฉบต่ำเข้ามาดูลาดเลาอีกครั้ง เสือขาวแหงนหน้าขึ้นมองจึงได้เห็นร่างสูงใหญ่กำยำในชุดรัดกุมสีดำ สวมแว่นกันแดด เขายืนจังก้ามือหนึ่งเกาะตัวยานยนต์อีกมือสาดห่ากระสุนลงมาอย่างไม่ยั้ง ผมสีน้ำตาลอ่อนปลิวปะทะสายลมยามนกยักษ์โฉบบิน
ไม่ใช่ตำรวจ ไม่ใช่คนไทย หรือมันจะเป็นพ่อของนังคุณหนูสองคนนั้น ไอ้มาเฟียต่างชาติ!
บนนกยักษ์ที่กำลังโผบินขึ้นสูงมุ่งหน้ากลับเข้าเมืองทิ้งไว้เพียงซากความเสียหายเบื้องหลัง ไมลส์ คูเปอร์สไตน์นั่งลงข้างนักบิน นิ้วแกร่งกดส่งข้อความสั้นๆ ไปยังปลายทาง
‘จัดการให้แล้ว คนของมันไม่น่าเหลือเกินห้าคน’
เขากดส่งข้อความนั้นและนั่งรอการตอบกลับ ไม่ถึงห้านาทีต่อมาข้อ ความแจ้งเตือนก็ดังขึ้น
เป้าหมายป่าดิบทิศเหนือ ดงสางเสือ ยี่สิบกิโลเมตรจากรังเสือใหญ่ ปลอดภัยดี
ไมลส์ให้นักบินพาเขาบินกลับไปที่พักนอกชายป่า เพื่อเตรียมการติดตามเป้าหมายสำคัญในวันรุ่งขึ้น หากเป็นไปตามแผน คนของเขาต้องพาลูกสาวทั้งสองมายังที่ปลอดภัยและนัดแนะให้เขานำเฮลิคอปเตอร์ไปรับตัวทั้งหมดออกมาอย่างปลอดภัย ปัญหาคือยังหาตัวลูกสาวคนโตไม่พบ
สิ่งที่ไมล์ทำได้ในวันนี้คือตัดกำลังของศัตรูที่มุ่งติดตามล่าตัวลูกสาวทั้งสองของเขา หรือทำลายมันให้สิ้นซาก!
ไมลส์มองลงไปในขุนเขาซับซ้อน อดไม่ได้ที่จะหวังว่าลูกสาวทั้งสองหรือคนใดคนหนึ่งจะกำลังเดินอยู่ในป่านั้น เพื่อที่เขาจะได้หย่อนตัวลงไปรับขวัญลูกกลับบ้าน แต่ไม่ว่าเขาจะเพ่งมองสักเท่าใดก็ไม่มีวี่แววของลูกเลย
ไมลส์ขบฟันแน่น ปวดใจที่ไม่อาจนำข่าวดีกลับไปสู่ภรรยาผู้เป็นที่รักได้
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
เสือขาวกลับรังเสือใหญ่ด้วยความหวังจะเข้าตีครอบครองทั้งกำลังคน ค่ายที่พัก และอาวุธ แต่ภาพซากเถ้าธุลีเกลื่อนพื้นดิน คลังอาวุธว่างเปล่าไม่มีแม้แต่ปืนสักกระบอก และศพเสือทรยศที่ถูกเผาเป็นตอตะโกทำให้เสือขาวแทบคลั่ง พวกที่เพิ่งเข้ามาร่วมกองโจรหน้าถอดสี ชักจะลังเล
“เสือใหญ่มันรู้ตัวและชิงลงมือก่อน”
เสือธงผู้รอดตายจากการฆ่าล้างรังของเสือใหญ่เข้ามาบอก สภาพของมันหิวโซ ซมซานราวกับหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่ง ความแค้นทำให้ดวงตาแดงก่ำปูดโปนราวกับจะถลนออกมาไม่เหลือเค้าเสือหนุ่มขี้เล่นคนเดิม
“มันกับไอ้เสือพูน รมยาพวกเราแล้วเผารัง มันโหดเหี้ยมนัก”
“ไอ้เสือเฒ่า แล้วนังคุณหนูนั่นล่ะ”
“นังคุณหนู นังตัวร้ายนั่นมันยั่วยวนพวกฉันกับเสือย้อยแล้วก็ให้ผัวมันมาตลบหลัง” เสือธงโกหกอย่างหน้าด้านๆ “ไอ้บอดี้การ์ดที่ใส่แว่นนั่น มันคงเป็นพวกไอ้เสือใหญ่ พวกมันหนีไปด้วยกัน”
“อย่างนั้นเรอะ ตัวประกันสองคนสินะ กูชักจะสนุกขึ้นมาแล้วสิ ฮ่าๆๆ”
“อีนั่นฝีมือมันไม่เบา มันยิงฉัน อย่าให้เจอตัวนะ ฉันจะขยี้มันให้แหลก”
“ช้าก่อนๆ กูสัญญากับเสี่ยไว้ว่าจะลากนังสองพี่น้องออกไปให้ มึงไม่ต้องร้อนใจไป”
“ก็ได้พี่ แต่ขอฉันตบมันสักทีเถอะ แค้นนัก”
“เออ ไม่นึกว่าไอ้เสือใหญ่มันจะชิงลงมือก่อน มันคงคิดจะรวบไว้ทั้งสองคน” เสือขาวตาลุกวาว หากเสือใหญ่ได้เงินค่าแลกเปลี่ยนตัวประกันครั้งนี้ มันคงฟื้นรังโจรให้กลับมาผงาดได้อีกครั้ง ซึ่งเขาจะยอมไม่ได้
“เป็นตายยังไงกูก็ต้องล่าตัวพวกมันมาให้ได้ พวกมึงเตรียมตัวไปสางเสือ กูจะไปล้างรังมันให้สิ้นซาก”
“สางเสือเหรอพี่ นั่นถิ่นเสือใหญ่กับหลานชายมัน ที่สำคัญ มีนางเหลืองอำพันอยู่”
คำว่า ‘สางเสือ’ ทำให้ขุนโจรนอกพื้นที่หลายคนหน้าเปลี่ยนสี ใจคิดหาวิธีปลีกตัวออกจากเสือขาวอยู่เงียบๆ ว่ากันว่าเสือใหญ่กับเสือที่สางเสือถ้อยทีถ้อยอาศัยกันจนเหนียวแน่น เสือใหญ่ไม่ยอมให้ใครผ่านเข้าไปสางเสือได้ง่ายๆ และความยำเกรงเสือกินคนทำให้ไม่มีใครย่างกรายเข้าไปใกล้รังเสือใหญ่
“แล้วยังไง มึงกลัวรึ”
“คนฉันพอสู้ไหว แต่เสือเจ้าป่า ฉันไม่ไหว”
“ไอ้ขี้ขลาด”
“พี่ขาวจะไปสางเสือจริงหรือ พี่ไม่กลัวอาถรรพ์ป่าหรือไง”
“เหอะ ตั้งแต่กูมาอยู่รังเสือใหญ่ เสือที่กูเคยปะทะก็มีแต่ไอ้แหว่งตัวเดียว นางพญาเสือที่ว่ากูไม่เคยเห็นแม้แต่รอยตีนของมัน ไอ้ใหญ่มันเขียนเสือให้วัวโง่ๆ กลัวมากกว่า ไป! เตรียมตัวเดินทางได้แล้ว”
สิ้นเสียงของเสือขาว เสียงกระหึ่มของยานยนต์ขนาดใหญ่ศักยภาพสูงก็ดังอยู่เหนือหัวใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วก็เหวี่ยงออกห่างเป็นวงกว้าง ปีกของมันกระพือจนแนวไม้ลู่ไหวเอน เสือทุกตัวที่เคยโดนทางการตามล่ารู้ดีว่ามันคือนกยักษ์ติดอาวุธ
“เฮ้ย หลบก่อนโว้ย” พวกมันโผเข้าหลบใต้ก้อนหินบ้างใต้ต้นไม้บ้างตามแต่ที่จะหาได้ เสือขาวแหงนหน้าขึ้นมองเฮลิคอปเตอร์สีขาวใหม่เอี่ยมลำใหญ่
“สังกัดไหนวะ ทำไมไม่มีตรา หรือธงสัญลักษณ์” มันแหงนหน้าขึ้นมอง แล้วก็ผลุบลงอย่างรวดเร็วเมื่อห่ากระสุนสาดลงมาราวกับลูกเห็บ เหล่าสมุนแตกกระจายไปคนละทิศคนละทาง
เสือขาวคลานออกมาสมทบกับลูกน้องคนสนิทที่เหลืออยู่เพียงห้าหกคน แนบหน้ากับดินค่อยๆ เคลื่อนตัวหลบไปตามร่องหินช้าๆ กินเวลากว่าชั่วโมงกว่าที่จะออกมาพ้นแนวห่ากระสุน เจ้านกเหล็กโฉบต่ำเข้ามาดูลาดเลาอีกครั้ง เสือขาวแหงนหน้าขึ้นมองจึงได้เห็นร่างสูงใหญ่กำยำในชุดรัดกุมสีดำ สวมแว่นกันแดด เขายืนจังก้ามือหนึ่งเกาะตัวยานยนต์อีกมือสาดห่ากระสุนลงมาอย่างไม่ยั้ง ผมสีน้ำตาลอ่อนปลิวปะทะสายลมยามนกยักษ์โฉบบิน
ไม่ใช่ตำรวจ ไม่ใช่คนไทย หรือมันจะเป็นพ่อของนังคุณหนูสองคนนั้น ไอ้มาเฟียต่างชาติ!
บนนกยักษ์ที่กำลังโผบินขึ้นสูงมุ่งหน้ากลับเข้าเมืองทิ้งไว้เพียงซากความเสียหายเบื้องหลัง ไมลส์ คูเปอร์สไตน์นั่งลงข้างนักบิน นิ้วแกร่งกดส่งข้อความสั้นๆ ไปยังปลายทาง
‘จัดการให้แล้ว คนของมันไม่น่าเหลือเกินห้าคน’
เขากดส่งข้อความนั้นและนั่งรอการตอบกลับ ไม่ถึงห้านาทีต่อมาข้อ ความแจ้งเตือนก็ดังขึ้น
เป้าหมายป่าดิบทิศเหนือ ดงสางเสือ ยี่สิบกิโลเมตรจากรังเสือใหญ่ ปลอดภัยดี
ไมลส์ให้นักบินพาเขาบินกลับไปที่พักนอกชายป่า เพื่อเตรียมการติดตามเป้าหมายสำคัญในวันรุ่งขึ้น หากเป็นไปตามแผน คนของเขาต้องพาลูกสาวทั้งสองมายังที่ปลอดภัยและนัดแนะให้เขานำเฮลิคอปเตอร์ไปรับตัวทั้งหมดออกมาอย่างปลอดภัย ปัญหาคือยังหาตัวลูกสาวคนโตไม่พบ
สิ่งที่ไมล์ทำได้ในวันนี้คือตัดกำลังของศัตรูที่มุ่งติดตามล่าตัวลูกสาวทั้งสองของเขา หรือทำลายมันให้สิ้นซาก!
ไมลส์มองลงไปในขุนเขาซับซ้อน อดไม่ได้ที่จะหวังว่าลูกสาวทั้งสองหรือคนใดคนหนึ่งจะกำลังเดินอยู่ในป่านั้น เพื่อที่เขาจะได้หย่อนตัวลงไปรับขวัญลูกกลับบ้าน แต่ไม่ว่าเขาจะเพ่งมองสักเท่าใดก็ไม่มีวี่แววของลูกเลย
ไมลส์ขบฟันแน่น ปวดใจที่ไม่อาจนำข่าวดีกลับไปสู่ภรรยาผู้เป็นที่รักได้
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ก.ค. 2562, 09:07:08 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ก.ค. 2562, 09:07:08 น.
จำนวนการเข้าชม : 601
| << บทที่17 -70% | บทที่ 18 -30% >> |