ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว
ตอน: บทที่ 19 -100%
มาต่อเรื่องนี้ให้แล้วค่า จุ๊บๆ ช่วงนี้จะลงสลับๆ กับเรื่อง กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า แต่งโดย พิมมาศ นะคะ เปิดจองพรุ่งนี้แล้ว หัวหมุนกันไปหมดเลย 555555 ฝากด้วยนะคะนักอ่านทุกท่าน^^ ตอนนี้ของฝนเมษาฯ มีความดราม่าของเสือด้วย ฮือ TOT
********************
ตกค่ำฟ้ามืดสลัว เสือใหญ่ยกคอหลานชายขึ้นจิบน้ำต้มสุก พร้อมเม็ดยาแก้รักษาแผลหลังจากให้มันกลืนเนื้อย่างต้มใส่ข้าวเละ ได้ครึ่งชาม
“ไอ้แหว่งรึลุงใหญ่” เสียงแหบแห้งถาม แม้จะนอนซมอยู่หูเขายังแว่วเสียงสนทนาของผู้อาวุโสทั้งสอง เสือใหญ่พยักหน้า หันไปสบตาเสือพูน ขวากหนามที่วางไว้สูงถึงหัวเข่า แต่หากไอ้แหว่งมันคิดจะฝ่าเข้ามาคงยากที่จะทัดทานความบ้าดีเดือดของมันได้ สำหรับไอ้แหว่งมาเสียเลือดเสียเนื้อเพื่อให้ได้ชีวิตเหยื่ออันโอชะไม่ใช่เรื่องแปลก
“มันคงตามมาล่าผม” พยัคฆ์เอ่ย
“แม่เหลืองอำพันกับลูกๆ ก็คงอยู่ไม่ไกลนัก ผมกลัวจะเกิดปะทะกันอีก หนนี้เรี่ยวแรงของแม่เหลืองถดถอยไปมาก แถมยังมีเด็กๆ ให้กังวลอีก”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องฆ่าไอ้แหว่งเสีย” เสือใหญ่เอ่ยเสียงเหี้ยม
“ไม่น่าต้องมาเป็นอย่างนี้เลย” เสือพูนเอ่ย
“ถึงจะอยากฆ่ามันก็คงไม่ง่าย ไอ้แหว่งมันเหมือนผีสิง ฆ่าไม่เลือกหน้า”
“เอ็งนอนอยู่นิ่งๆ พวกข้าจะจัดการเอง” เสือใหญ่สั่ง
“ผมไม่เป็นไรมาก เดี๋ยวยาออกฤทธิ์ก็คงพอไหว”
“ไอ้เสือ มึงคิดจะฆ่าตัวตายหรือไงวะ” เสือใหญ่ตวาด หลานชายได้แต่แหงนหน้ามอง พลางยิ้มเย้ยหยัน
“ตายไปก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอลุง คนเขาจะได้เข้าใจว่าไอ้โจรลักพาตัวมันถูกฆ่าตายกลางป่า จบๆ กันไป”
“อย่าเสือกใจเสาะ แค่ว่าที่พ่อตาสอยเข้านัดเดียว มึงอย่าเพิ่งฝ่อ” เสือใหญ่เย้า ตั้งใจจะให้อีกฝ่ายหายโศกเศร้า แต่ได้เพียงรอยยิ้มจางๆ จากใบหน้าซีดเซียวเท่านั้น เขาจึงเปลี่ยนเรื่อง
“ลูกๆ ของนางเหลืองเป็นยังไงบ้าง กูไม่ได้เห็นอีกเลยตั้งแต่แรกเกิด”
“แข็งแรงดีครับ ผมตั้งชื่อให้ตามสี เหลืองนวลจำปาดง เหลืองอมส้มแดงดง แล้วก็เหลืองอ่อนเมฆขาว”
“ชื่อดี ความจริงไอ้แหว่งมันก็ให้ลูกงามนะ เพียงแต่สันดานมันดิบ โหดเหี้ยมนัก” สิ้นเสียงเสือพูน เสียงครางต่ำๆ ก็ดังขึ้นมาจากที่ใดสักที่หนึ่ง ในความมืดมิดที่รายรอบราวกับมันจะรู้ว่ากำลังถูกพาดพิงถึง
ฮึ่มมม!
“ไอ้เสือสมิงหูผี” ลุงพูนพูดเสียงกระซิบ
เสือใหญ่ยัดปืนยาวกระบอกหนึ่งใส่มือพยัคฆ์ เขาขยับพลิกกายลุกนั่งประทับบ่าด้วยปืนยาวอีกกระบอกหนึ่งของตน เสือพูนหันหลังพิงลูกพี่ บ่ายกระบอกปืนของตนไปอีกทาง เตรียมพร้อม
กร๊อบ!
กร๊อบ!
สวบ!
เสียงเยื้องย่างเป็นจังหวะเร่งให้หัวใจสามดวงเต้นโหมกระหน่ำ ร่าง กายเกร็งเขม็งตึงเตรียมพร้อมสำหรับอันตรายที่อาจโผนทะยานเข้าใส่ได้ทุกเมื่อ
ในขณะที่ทุกอย่างกำลังตึงเขม็ง เสียงคำรามคุ้นหูดังขึ้นมาจากอีกฟากหนึ่งของป่า ตามมาด้วยเสียงเดินสวบสาบ พยัคฆ์ตาลุกวาว สิ่งที่เขากลัวกำลังจะเกิดขึ้น
โฮกกกก!
โฮกกกก!
ไอ้แหว่งโผนทะยานออกมาจากที่ซ่อนของมันราวกับอดใจไม่ไหว มันยืนจังก้า กวัดแกว่งหัวมหึมาของมันไปมาจนใบหูขาดแหว่งของมันแกว่งไกว ดวงตาสีแดงฉานผิดตาเสือวาววับ หรี่มอง สิ่งที่มันเห็นทำให้มันครางอย่างพอใจ
คนแก่สองคน คนเจ็บอีกหนึ่ง แค่เสือเฒ่าไร้น้ำยาและเสือรุ่นกระดูกอ่อน ล้วนแล้วแต่ศัตรูเก่าที่ต้องคิดบัญชีของมันทั้งสิ้น และนั่น
ฮึ่มมม
ไอ้แหว่งจับจ้องร่างเหลืองลออสูงใหญ่ ที่เพิ่งพ้นแนวป่าออกมา ลวดลายเสือพาดกลอนบนกายยังเด่นชัดแม้บนกล้ามเนื้อที่เริ่มหย่อนยานตามวัยแต่หาได้ลดความน่าเกรงขามลงไม่ นางพญาก็ยังคงเป็นนางพญาอยู่วันยังค่ำ ไอ้แหว่งมองอุ้งเท้าใหญ่ที่เคยฟาดฟันมันจนบาดเจ็บปางตายด้วยความเคียดแค้น ด้านหลังพุ่มไม้ในเงามืดไหวระริก สายเลือดทั้งสามของมันคงซุ่มอยู่ในนั้น
“ไอ้แหว่ง! กูอยู่นี่” เสียงของพยัคฆ์ดังขึ้นเบาๆ ในครั้งแรกก่อนจะกลายเป็นเสียงตะโกนกร้าวดังลั่น “ไอ้แหว่ง!”
โฮกกก
ไม่ต้องรอให้เรียกเป็นครั้งที่สาม เสือลายพาดกลอนหนักเกือบสามร้อยกิโลกรัมหันขวับมามอง มันทะยานจากก้อนหินลงมายังพื้นดินใกล้ๆ แรงกระแทกของอุ้งเท้าทำให้เกิดรอยตีนมหึมา ลึกลงไปในดินแฉะๆ มันจ้องมองร่างมนุษย์สามคนผ่านขวากหนามที่ขวางไว้ ในขณะที่เดินตีวงไปรอบๆ ดวงตาก็จับจ้องเหยื่อของมันไม่วางตาด้วยความหิวกระหาย กลิ่นของพยัคฆ์ปะปนกับกลิ่นเลือดสดๆ ทำให้มันกระหยิ่มใจ
รสชาตินี้ที่มันกระหายหิวมานานนักหนาแล้ว
ไอ้แหว่งเดินวนไปมาช้าๆ เขย่าประสาทให้สั่นไหว กลิ่นสาบสางรุนแรงจนทำให้เลือดในกายเย็นเฉียบได้ สายตาของมันมองหาช่องว่าง จุด อ่อน มันรู้ดีว่าอย่างไรเสียเหยื่อของมันต้องพลาดมีช่องโหว่ให้มันเข้าโจมตีแน่
มันต้องมีสิ
และแล้วดวงตาเล็กรีของไอ้แหว่งก็เห็นรอยต่อที่เสือพูนเอาขวากหนามสองเครือมาต่อกัน ไอ้แหว่งไม่รอช้ามันกระโจนเข้าไปทันที อย่างไม่กลัวหนามแหลมคมพวกนั้น
ปัง! ปัง!
โฮกกกก!
ฮึ่มม!
ร่างไอ้แหว่งเบี่ยงไปจากจุดที่ทั้งสามคนนั่งอยู่ราวสองเมตรกว่า ขาหลังของมันปัดเป๋ กระสุนของเสือใหญ่บาดเนื้อน่องมันจนเป็นรูโหว่ ไอ้แหว่งหันขวับมาจับจ้อง ด้านหน้าคือพรานป่า ด้านหลังมีนางเหลืองที่คืบคลานเข้ามาหา มันต้องลงมือเดี๋ยวนี้
ฮึ่มม
ไอ้แหว่งครางคำเดียวแล้วกระโจนเข้าตะปบเสือใหญ่ อุ้งตีนของมันปัดปลายกระบอกปืนกระเด็นไปไกล เสือพูนกระชากร่างลูกพี่ออกพ้นกรงเล็บมันได้เพียงเฉียดฉิว ไม่อย่างนั้นคงโดนกัดกระชากขาดเป็นสองท่อน
แต่พอเสือเฒ่าทั้งสองหลบพ้น กลับเปิดโอกาสให้ไอ้แหว่งได้ประจันหน้ากับพยัคฆ์อย่างถนัดถนี่ ไอ้แหว่งแยกเขี้ยวขาว จับจ้องร่างที่กึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่ห่างไม่เกินสองวา
“ไอ้แหว่ง” พยัคฆ์ร้องเรียกเสียงแห้งผาก ผมยาวปรกใบหน้าคมไว้เกือบครึ่ง
ไอ้แหว่งครางต่ำตอบโต้ มันกำลังเล่นกับเหยื่ออย่างเลือดเย็น กลิ่นเลือดยั่วยุให้ฮึกเหิม จนไม่ทันระวังหลัง ร่างสูงสง่าโผนทะยานเข้ามาหามันสุดแรง
โฮกกกก!
อ๊ากกก!
ปัง!
กระสุนนัดนั้นซัดเข้าที่ข้างลำตัวของไอ้แหว่ง ขณะที่มันกำลังโรมรันพันตูกับนางเหลืองจนกลิ้งไปทั้งคู่ ความเจ็บครั้งที่สองทำให้เขี้ยวที่ฝังอยู่ที่หัวไหล่นางเหลืองหลุดออก ไอ้แหว่งถอยกรูดจนชนขวากหนาม ดวงตาแดงก่ำราวกับกองเพลิง
โฮกกก!
นางเหลืองอ้าปากคำรามขับไล่กึกก้องราวป่า เสียงดังยิ่งกว่าครั้งไหน ไอ้แหว่งราวกับจะรู้ชะตากรรมตัวเอง มันหันหลังกลับโผนทะยานข้ามขวากหนามที่เกาะเกี่ยวเนื้อมันขาดวิ่น กัดฟันพยุงกายมหึมา เดินตุปัดตุเป๋ซมซานหนีเข้าไปในราวป่า
เสือพูนมองตามมันไปตาค้าง หันมามองนางเหลืองด้วยความตะลึงพรึงเพริด ขณะที่เสือใหญ่พยุงกายลุกขึ้น ค่อยๆ เอื้อมมือไปลากขวากหนามออกเปิดทางให้นางพญาเสือ
นางเหลืองเหลือบมองพยัคฆ์ครู่หนึ่ง ก็เยื้องย่างออกไปสมทบกับลูกๆ ที่ซุ่มรออยู่ แล้วก็เดินหายเงียบไปในราวป่า
**************
รู้สึกรักเสือขึ้นมาทีเดียวค่ะ ฮา
ฝากสองสาวเมษาและพฤษภาด้วยนะคะ มีคนตามไปโหลดซื้อ eBook กันด้วย ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ชื่นใจหายเหนื่อยเลย>< ส่วนใครสนใจแบบเล่มหนังสือ สั่งซื้อออนไลน์พรุ่งนี้จะมีเปิดให้สั่งซื้อร่วมกับสั่งจองเรื่องใหม่ด้วยนะคะ ฉะนั้นราคานิยายทุกเล่มของปลายปากกาจะลดเท่าช่วงเปิดจองเลยจ้า อย่าพลาดกันเน้อ
สำหรับเรื่องใหม่ “กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า” แต่งโดย “พิมมาศ” สนุกและน่ารักมากๆ และก็หนามากๆ ด้วยค่ะ55555 จำนวน 624 หน้า ตามไปส่องกันที่เพจสนพ.ได้นะคะ ทีมงานกำลังลงให้อ่านในเว็บเลิฟอยู่ด้วย ขอฝากทั้งสองเรื่องเลยจ้า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
********************
ตกค่ำฟ้ามืดสลัว เสือใหญ่ยกคอหลานชายขึ้นจิบน้ำต้มสุก พร้อมเม็ดยาแก้รักษาแผลหลังจากให้มันกลืนเนื้อย่างต้มใส่ข้าวเละ ได้ครึ่งชาม
“ไอ้แหว่งรึลุงใหญ่” เสียงแหบแห้งถาม แม้จะนอนซมอยู่หูเขายังแว่วเสียงสนทนาของผู้อาวุโสทั้งสอง เสือใหญ่พยักหน้า หันไปสบตาเสือพูน ขวากหนามที่วางไว้สูงถึงหัวเข่า แต่หากไอ้แหว่งมันคิดจะฝ่าเข้ามาคงยากที่จะทัดทานความบ้าดีเดือดของมันได้ สำหรับไอ้แหว่งมาเสียเลือดเสียเนื้อเพื่อให้ได้ชีวิตเหยื่ออันโอชะไม่ใช่เรื่องแปลก
“มันคงตามมาล่าผม” พยัคฆ์เอ่ย
“แม่เหลืองอำพันกับลูกๆ ก็คงอยู่ไม่ไกลนัก ผมกลัวจะเกิดปะทะกันอีก หนนี้เรี่ยวแรงของแม่เหลืองถดถอยไปมาก แถมยังมีเด็กๆ ให้กังวลอีก”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องฆ่าไอ้แหว่งเสีย” เสือใหญ่เอ่ยเสียงเหี้ยม
“ไม่น่าต้องมาเป็นอย่างนี้เลย” เสือพูนเอ่ย
“ถึงจะอยากฆ่ามันก็คงไม่ง่าย ไอ้แหว่งมันเหมือนผีสิง ฆ่าไม่เลือกหน้า”
“เอ็งนอนอยู่นิ่งๆ พวกข้าจะจัดการเอง” เสือใหญ่สั่ง
“ผมไม่เป็นไรมาก เดี๋ยวยาออกฤทธิ์ก็คงพอไหว”
“ไอ้เสือ มึงคิดจะฆ่าตัวตายหรือไงวะ” เสือใหญ่ตวาด หลานชายได้แต่แหงนหน้ามอง พลางยิ้มเย้ยหยัน
“ตายไปก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอลุง คนเขาจะได้เข้าใจว่าไอ้โจรลักพาตัวมันถูกฆ่าตายกลางป่า จบๆ กันไป”
“อย่าเสือกใจเสาะ แค่ว่าที่พ่อตาสอยเข้านัดเดียว มึงอย่าเพิ่งฝ่อ” เสือใหญ่เย้า ตั้งใจจะให้อีกฝ่ายหายโศกเศร้า แต่ได้เพียงรอยยิ้มจางๆ จากใบหน้าซีดเซียวเท่านั้น เขาจึงเปลี่ยนเรื่อง
“ลูกๆ ของนางเหลืองเป็นยังไงบ้าง กูไม่ได้เห็นอีกเลยตั้งแต่แรกเกิด”
“แข็งแรงดีครับ ผมตั้งชื่อให้ตามสี เหลืองนวลจำปาดง เหลืองอมส้มแดงดง แล้วก็เหลืองอ่อนเมฆขาว”
“ชื่อดี ความจริงไอ้แหว่งมันก็ให้ลูกงามนะ เพียงแต่สันดานมันดิบ โหดเหี้ยมนัก” สิ้นเสียงเสือพูน เสียงครางต่ำๆ ก็ดังขึ้นมาจากที่ใดสักที่หนึ่ง ในความมืดมิดที่รายรอบราวกับมันจะรู้ว่ากำลังถูกพาดพิงถึง
ฮึ่มมม!
“ไอ้เสือสมิงหูผี” ลุงพูนพูดเสียงกระซิบ
เสือใหญ่ยัดปืนยาวกระบอกหนึ่งใส่มือพยัคฆ์ เขาขยับพลิกกายลุกนั่งประทับบ่าด้วยปืนยาวอีกกระบอกหนึ่งของตน เสือพูนหันหลังพิงลูกพี่ บ่ายกระบอกปืนของตนไปอีกทาง เตรียมพร้อม
กร๊อบ!
กร๊อบ!
สวบ!
เสียงเยื้องย่างเป็นจังหวะเร่งให้หัวใจสามดวงเต้นโหมกระหน่ำ ร่าง กายเกร็งเขม็งตึงเตรียมพร้อมสำหรับอันตรายที่อาจโผนทะยานเข้าใส่ได้ทุกเมื่อ
ในขณะที่ทุกอย่างกำลังตึงเขม็ง เสียงคำรามคุ้นหูดังขึ้นมาจากอีกฟากหนึ่งของป่า ตามมาด้วยเสียงเดินสวบสาบ พยัคฆ์ตาลุกวาว สิ่งที่เขากลัวกำลังจะเกิดขึ้น
โฮกกกก!
โฮกกกก!
ไอ้แหว่งโผนทะยานออกมาจากที่ซ่อนของมันราวกับอดใจไม่ไหว มันยืนจังก้า กวัดแกว่งหัวมหึมาของมันไปมาจนใบหูขาดแหว่งของมันแกว่งไกว ดวงตาสีแดงฉานผิดตาเสือวาววับ หรี่มอง สิ่งที่มันเห็นทำให้มันครางอย่างพอใจ
คนแก่สองคน คนเจ็บอีกหนึ่ง แค่เสือเฒ่าไร้น้ำยาและเสือรุ่นกระดูกอ่อน ล้วนแล้วแต่ศัตรูเก่าที่ต้องคิดบัญชีของมันทั้งสิ้น และนั่น
ฮึ่มมม
ไอ้แหว่งจับจ้องร่างเหลืองลออสูงใหญ่ ที่เพิ่งพ้นแนวป่าออกมา ลวดลายเสือพาดกลอนบนกายยังเด่นชัดแม้บนกล้ามเนื้อที่เริ่มหย่อนยานตามวัยแต่หาได้ลดความน่าเกรงขามลงไม่ นางพญาก็ยังคงเป็นนางพญาอยู่วันยังค่ำ ไอ้แหว่งมองอุ้งเท้าใหญ่ที่เคยฟาดฟันมันจนบาดเจ็บปางตายด้วยความเคียดแค้น ด้านหลังพุ่มไม้ในเงามืดไหวระริก สายเลือดทั้งสามของมันคงซุ่มอยู่ในนั้น
“ไอ้แหว่ง! กูอยู่นี่” เสียงของพยัคฆ์ดังขึ้นเบาๆ ในครั้งแรกก่อนจะกลายเป็นเสียงตะโกนกร้าวดังลั่น “ไอ้แหว่ง!”
โฮกกก
ไม่ต้องรอให้เรียกเป็นครั้งที่สาม เสือลายพาดกลอนหนักเกือบสามร้อยกิโลกรัมหันขวับมามอง มันทะยานจากก้อนหินลงมายังพื้นดินใกล้ๆ แรงกระแทกของอุ้งเท้าทำให้เกิดรอยตีนมหึมา ลึกลงไปในดินแฉะๆ มันจ้องมองร่างมนุษย์สามคนผ่านขวากหนามที่ขวางไว้ ในขณะที่เดินตีวงไปรอบๆ ดวงตาก็จับจ้องเหยื่อของมันไม่วางตาด้วยความหิวกระหาย กลิ่นของพยัคฆ์ปะปนกับกลิ่นเลือดสดๆ ทำให้มันกระหยิ่มใจ
รสชาตินี้ที่มันกระหายหิวมานานนักหนาแล้ว
ไอ้แหว่งเดินวนไปมาช้าๆ เขย่าประสาทให้สั่นไหว กลิ่นสาบสางรุนแรงจนทำให้เลือดในกายเย็นเฉียบได้ สายตาของมันมองหาช่องว่าง จุด อ่อน มันรู้ดีว่าอย่างไรเสียเหยื่อของมันต้องพลาดมีช่องโหว่ให้มันเข้าโจมตีแน่
มันต้องมีสิ
และแล้วดวงตาเล็กรีของไอ้แหว่งก็เห็นรอยต่อที่เสือพูนเอาขวากหนามสองเครือมาต่อกัน ไอ้แหว่งไม่รอช้ามันกระโจนเข้าไปทันที อย่างไม่กลัวหนามแหลมคมพวกนั้น
ปัง! ปัง!
โฮกกกก!
ฮึ่มม!
ร่างไอ้แหว่งเบี่ยงไปจากจุดที่ทั้งสามคนนั่งอยู่ราวสองเมตรกว่า ขาหลังของมันปัดเป๋ กระสุนของเสือใหญ่บาดเนื้อน่องมันจนเป็นรูโหว่ ไอ้แหว่งหันขวับมาจับจ้อง ด้านหน้าคือพรานป่า ด้านหลังมีนางเหลืองที่คืบคลานเข้ามาหา มันต้องลงมือเดี๋ยวนี้
ฮึ่มม
ไอ้แหว่งครางคำเดียวแล้วกระโจนเข้าตะปบเสือใหญ่ อุ้งตีนของมันปัดปลายกระบอกปืนกระเด็นไปไกล เสือพูนกระชากร่างลูกพี่ออกพ้นกรงเล็บมันได้เพียงเฉียดฉิว ไม่อย่างนั้นคงโดนกัดกระชากขาดเป็นสองท่อน
แต่พอเสือเฒ่าทั้งสองหลบพ้น กลับเปิดโอกาสให้ไอ้แหว่งได้ประจันหน้ากับพยัคฆ์อย่างถนัดถนี่ ไอ้แหว่งแยกเขี้ยวขาว จับจ้องร่างที่กึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่ห่างไม่เกินสองวา
“ไอ้แหว่ง” พยัคฆ์ร้องเรียกเสียงแห้งผาก ผมยาวปรกใบหน้าคมไว้เกือบครึ่ง
ไอ้แหว่งครางต่ำตอบโต้ มันกำลังเล่นกับเหยื่ออย่างเลือดเย็น กลิ่นเลือดยั่วยุให้ฮึกเหิม จนไม่ทันระวังหลัง ร่างสูงสง่าโผนทะยานเข้ามาหามันสุดแรง
โฮกกกก!
อ๊ากกก!
ปัง!
กระสุนนัดนั้นซัดเข้าที่ข้างลำตัวของไอ้แหว่ง ขณะที่มันกำลังโรมรันพันตูกับนางเหลืองจนกลิ้งไปทั้งคู่ ความเจ็บครั้งที่สองทำให้เขี้ยวที่ฝังอยู่ที่หัวไหล่นางเหลืองหลุดออก ไอ้แหว่งถอยกรูดจนชนขวากหนาม ดวงตาแดงก่ำราวกับกองเพลิง
โฮกกก!
นางเหลืองอ้าปากคำรามขับไล่กึกก้องราวป่า เสียงดังยิ่งกว่าครั้งไหน ไอ้แหว่งราวกับจะรู้ชะตากรรมตัวเอง มันหันหลังกลับโผนทะยานข้ามขวากหนามที่เกาะเกี่ยวเนื้อมันขาดวิ่น กัดฟันพยุงกายมหึมา เดินตุปัดตุเป๋ซมซานหนีเข้าไปในราวป่า
เสือพูนมองตามมันไปตาค้าง หันมามองนางเหลืองด้วยความตะลึงพรึงเพริด ขณะที่เสือใหญ่พยุงกายลุกขึ้น ค่อยๆ เอื้อมมือไปลากขวากหนามออกเปิดทางให้นางพญาเสือ
นางเหลืองเหลือบมองพยัคฆ์ครู่หนึ่ง ก็เยื้องย่างออกไปสมทบกับลูกๆ ที่ซุ่มรออยู่ แล้วก็เดินหายเงียบไปในราวป่า
**************
รู้สึกรักเสือขึ้นมาทีเดียวค่ะ ฮา
ฝากสองสาวเมษาและพฤษภาด้วยนะคะ มีคนตามไปโหลดซื้อ eBook กันด้วย ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ชื่นใจหายเหนื่อยเลย>< ส่วนใครสนใจแบบเล่มหนังสือ สั่งซื้อออนไลน์พรุ่งนี้จะมีเปิดให้สั่งซื้อร่วมกับสั่งจองเรื่องใหม่ด้วยนะคะ ฉะนั้นราคานิยายทุกเล่มของปลายปากกาจะลดเท่าช่วงเปิดจองเลยจ้า อย่าพลาดกันเน้อ
สำหรับเรื่องใหม่ “กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า” แต่งโดย “พิมมาศ” สนุกและน่ารักมากๆ และก็หนามากๆ ด้วยค่ะ55555 จำนวน 624 หน้า ตามไปส่องกันที่เพจสนพ.ได้นะคะ ทีมงานกำลังลงให้อ่านในเว็บเลิฟอยู่ด้วย ขอฝากทั้งสองเรื่องเลยจ้า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ส.ค. 2562, 12:14:01 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ส.ค. 2562, 12:14:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 564
| << บทที่ 19 -70% | บทที่ 20 -40% >> |