ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว

'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น

หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!

***************************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!


***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว

ตอน: บทที่ 24 -75% (ตอนสุดท้าย)

โฉบมาหยอดตอนสุดท้ายจ้า ที่เหลือตามอ่านกันต่อในเล่มนะคะ^^ พ่อธรรศกับหนูเอพริลจะเป็นยังไงกันต่อไป แล้วไหนจะคู่พี่เสือกับหนูเมย์อีก ยังคาราคาซัง อุๆ

*********


ธรรศผุดลุกขึ้นนั่ง เลือดในกายหนุ่มผสมแอลกอฮอล์เริ่มเดือดพล่าน ใบหน้าแดงก่ำไปถึงใบหู

“พี่ธรรศช่วยทาให้ดาหน่อยสิคะ” หล่อนดึงมือใหญ่ของเขามาแล้วบีบเจลใสเย็นลงไปกลางฝ่ามือเขาแล้วแกล้งใช้นิ้วกวนวนๆ จนธรรศรู้สึกขนลุกซู่ รีบกวาดนิ้วลงไปปาดเนื้อเจลลูบไล้ลงบนไหล่บางอย่างเบามือ ความสากหยาบของมือชายทำให้พนิดาครางในลำคอ หล่อนปรือตามองเขาอย่างพอใจ

“อืม ดี” หล่อนครางเสียงต่ำ “พี่ธรรศคะ”

“ครับ”

“มือเบาจัง”

“ครับ” ธรรศไม่รู้จะพูดอะไรไปมากกว่านั้น เวลาอย่างนี้ผู้ชายถนัดทำมากกว่าพูดไม่ใช่หรือ

“อืม ดีค่ะ ดาค่อยยังชั่วหน่อยแล้วค่ะ พี่ธรรศขา”

“ดีครับ” ธรรศกลืนน้ำลายเหนียวๆ กิเลสตีตื้นขึ้นมาปนกับแอลกอฮอล์ รู้สึกกระสับกระส่ายไปทั้งกาย

จะเอายังไงดีหว่า จะแหงนคอชะแง้แลดอกฟ้าต่อไป หรือจะคว้ากระดังงาลนไฟใกล้มือมาดอมดมประชดชีวิตมันเสียเลยดี!

“พ่อขา พ่อขา อยู่ไหนเอ่ย”

เสียงเล็กจิ๋วดังขึ้นมาจากด้านหลัง ราวกับระฆังช่วยชีวิตนักมวยที่กำลังถูกต้อนให้จนมุมอย่างเขา!

ธรรศโยนขวดเจลในมือทิ้งแล้วลุกพรวดพราดตรงรี่ไปหาลูกสาวที่ยืนหิ้วหูตุ๊กตากระต่ายน้อยทำตาปรือๆ ใส่คุณพ่อ เขาช้อนร่างเล็กของลูกขึ้นอุ้ม จูบที่แก้มนิ่มแรงๆ พลางกระซิบ

“ขอบใจมากลูกพ่อ”

“ขนมหวาน ดึกแล้วยังไม่นอนอีกหรือคะ” พนิดากัดริมฝีปากแน่น ดึงสายเสื้อขึ้นเกาะไหล่ด้วยใบหน้าเกือบบึ้งตึง

“พี่รุ่งไม่อยู่ ขนมหวานนอนไม่หลับค่ะ กลัวสัตว์ประหลาด”

“งั้นหรือลูก ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวพ่อไปนอนเป็นเพื่อนนะ”

“ค่ะๆ” ร่างเล็กพยักหน้าหงึกๆ ยิ้มกว้าง เกาะคอพ่อแน่น โบกมือ หย็อยๆ บอกราตรีสวัสดิ์แก่ผู้มีศักดิ์เป็นน้าสาวเมื่อคุณพ่ออุ้มตัวปลิวหายเข้าไปในบ้าน

พนิดาสะบัดกายลุกขึ้น ผิวที่หลังยังร้อนผ่าวและดูเหมือนจะเริ่มปวดแสบปวดร้อนลุกลามไปจนถึงก้นบึ้งของหัวใจอีกด้วย หล่อนไม่เคยนึกอยากจะหยิกเนื้อหลานสาวตัวน้อยมากเท่านี้มาก่อนในชีวิต



**************



ตกดึกค่อนคืนพระจันทร์คล้อยต่ำ

สวบ!

เสียงมือใหญ่แหวกพุ่มไม้ทรงสูงหนาที่สร้างปกคลุมรั้วสูงตระหง่านอีกชั้นหนึ่งเพื่อความสวยงาม หลังพุ่มไม้หนาที่ตัดเป็นทรงสวยนั้นก็มีประตูเล็กๆ ใส่กุญแจไว้ที่พื้น ดูเผินๆ เหมือนเป็นแผ่นเดียวกันกับกำแพง แต่กลับมีรอยแยกที่ต้องพิจารณาจริงๆ จึงจะเห็นได้

ธรรศแอบสร้างช่องทางลับนี้ไว้นานแล้วตามแผนของเจ้านายเพื่อเข้าไปสอดส่องภายในบ้านวรกาญจน์ได้ทุกเมื่อ บอดี้การ์ดหนุ่มแทรกตัวผ่านประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว เขาหมายตาตะแบกต้นใหญ่สองต้นที่หลังบ้าน ต้นของมันสูงสล้างแผ่กิ่งก้านสาขาขึ้นไปจนถึงชั้นสองของบ้าน ธรรศเหวี่ยงกายปีนป่ายขึ้นไปอย่างคล่องแคล่ว

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะหน้าต่างห้อง ทำให้ร่างที่นอนพลิกกายไปมาอยู่บนเตียงผุดลุกขึ้นนั่ง เมษารีบคว้าวัตถุสีดำมะเมื่อมเย็นเฉียบที่หัวเตียงมาถือไว้มั่น ไถลร่างในชุดนอนสั้นบางเบาลงข้างเตียง วางปลายกระบอกปืนบนพื้นเตียงเล็งไปทางหน้าต่างบานใหญ่ พร้อมลั่นไกได้ทุกเมื่อ

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะดังขึ้นอีกพร้อมเงาตะคุ่ม

“นายแว่น” เมษาร้องอุทาน ไม่ทันได้คิดว่าตนเองจำได้แม้กระทั่งเงาของเขา!

“มีอะไรคะ” หล่อนลุกเดินไปหา “หรือว่าพี่เมย์เป็นอะไร...เดี๋ยวค่ะ”

หล่อนรีบร้องห้ามเพราะธรรศมีสีหน้าขึงขัง แถมยังทำท่าจะยกมือทุบกระจก เมษาเลยจำต้องโยนปืนไปที่เตียงก่อนแล้วกดล็อกเปิดหน้าต่างให้เขาเบียดตัวเข้ามาในห้อง

“มีอะไรคะ” หล่อนยังคงถามเขาด้วยน้ำเสียงร้อนรน แต่คราวนี้ลดเสียงให้เบาลงไม่ต่างจากกระซิบ พลางมองลงไปด้านล่างกลัวว่าจะมีใครปีนตามเขาขึ้นมาด้วย

ยามที่ร่างสูงโปร่งขยับเขยื้อนนั้น กลิ่นกายหอมกรุ่นกำจายไปทั่วห้อง เรือนร่างในชุดนอนสีหวานแสนสั้นและบางเบา ก็อวบอิ่มเต่งตึงยวนยั่ว ผมยาวๆ ของหล่อนปล่อยสยายเต็มแผ่นหลัง และระอยู่แถวลำคอและเนินหน้าอกอวบอิ่มที่เบียดชูชันในคอเสื้อตัววีแหลมลึก ปลีน่องในชุดแสนสั้นเรียวยาว เนียนตาน่าลูบไล้

“เมษา” ธรรศขยับเข้ามาหา ไม่หวั่นปืนกระบอกที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง “เมื่อหัวค่ำไปหาผมที่บ้านมาใช่ไหม ไปเห็นอะไรมาแล้วเข้าใจผมผิดหรือเปล่า”

“เสี่ยงตายมาเพื่อจะถามแค่นี้หรือคะ”

“ตอบผม” เขากัดฟันกรอด

“คุณก็รู้คำตอบดีอยู่แล้วนี่คะ ฉันโผล่ไปผิดเวลาก็ถอยกลับมาเท่า นั้น”

“เห็นแล้ว คุณ...เอ่อ รู้สึกยังไง”

“ทุเรศถามมาได้ ใครจะอยากเป็นกอขอคอ ฉันก็กลับเท่านั้นเอง นี่คุณออกไปจากห้องฉันได้แล้วนะ ไป๊” หล่อนผลักหัวไหล่แกร่งที่ขยับเข้ามาใกล้มากขึ้นทุกขณะ เขาเซไปหน่อย แต่แล้วก็ก้าวเข้ามาใกล้แทบประชิดร่าง

“ถ้าไม่รีบหนีจะรู้ว่าเขากอดผม ไม่ใช่ผมกอดเขา และไม่ใช่อย่างที่ผมกอดคุณอยู่ตอนนี้” มือใหญ่คว้าหมับที่เอวกิ่วพร้อมรวบเข้าประชิดกาย

“ใครจะกอดใครไม่ใช่เรื่องของฉันหรอกค่ะ ปล่อย”

“เมษา” เขาขึ้นเสียงเมื่อหล่อนดิ้น “ฟังก่อน มองหน้าผม”

เมษาหยุดดิ้น ยอมมองตอบอย่างไม่ลดละ

“ผมก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไรใช่ไหม ฐานะก็พอใช้ได้ เลี้ยงเมียเลี้ยงลูกได้สบายๆ พนิดาเองเขาก็อายุมากแล้ว หน้าที่การงานเขาก็ดี ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเห็นว่าเราเหมาะสมกันดี เลยอยากให้ลงเอยกัน คุณเข้าใจไหม”

“ค่ะ” เมษาเม้มปากแน่น

เชอะ คำก็ ‘เรา’ สองคำก็ ‘เหมาะสม’

“แล้วคุณมาบอกฉันทำไมคะ”

“เพราะผมไม่เคยสนใจคำว่าเหมาะสม ไม่เคยใช้มันมาบังคับใจตัว เอง” เขาก้มหน้าลงสบตาสีมรกตคู่นั้น เมษายังเชิดหน้านิ่ง แม้หัวใจจะเริ่มสั่นไหว

“แล้วทำไมคุณไม่ลองพิจารณาดูสักครั้งล่ะคะ เลือกคนที่เหมาะสมกัน มันอาจจะดีก็ได้นะ” น้ำเสียงเย็นๆ เรียบๆ ของคนเคยใจร้อนทำให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาติดหมัด

“อย่างคุณกับนายตำรวจนั่นสินะ ทั้งหนุ่มทั้งหน้าตาดี พร้อมทั้งฐานะการงาน เหมาะสมกันเป็นที่สุด”

“ทำไมต้องพาดพิงถึงพี่ธวิชญ์ด้วย” เสียงหวานแหลมแหวเข้าให้                                         

“เพราะผมไม่ชอบพี่ธวิชญ์อะไรนั่นของคุณ” เขาทำเสียงเล็กเสียงน้อยเสียดสีจนน่าหยิก                                                                                                              

“คุณท่าจะบ้าแล้ว”

“เออ ใช่ ผมมันบ้า ใครจะเหมือนคุณล่ะ เริ่มมองหาคู่ที่เหมาะสมแล้วสิ”

“ก็แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ” ใบหน้างามเชิดขึ้นอีกโข

“คนเราถ้าเหมาะสมกันก็อาจจะดีกว่ารักเขาข้างเดียวก็ได้นะ โดยเฉพาะคนที่มีคนรักแล้วอย่างคุณแม่ของฉัน คุณพ่อเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก ยังไงๆ คุณแม่ก็ไม่ยอมเปลี่ยนใจหรอก”

ธรรศกัดฟันกรอด “เด็กอย่างคุณจะไปรู้อะไร เมษา!”

“ฉันรู้ก็แล้วกันน่าว่าคุณน่ะแอบชอบคุณแม่มานานแค่ไหนแล้ว คุณไม่เข้าใจหรือไงว่าคุณแม่ไม่มีทางรักคนอื่นได้นอกจากคุณพ่อของฉัน”

“เด็กอวดรู้” เขากัดฟันกรอด บีบต้นแขนบางจนหล่อนนิ่วหน้า

“คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ถ้าชอบสาวแก่แล้วปีนต้นไม้เสี่ยงตายขึ้นมาทำไมล่ะ ทำไมไม่อยู่ทาครีมกันให้ถึงอกถึงใจจนเช้ากันไปเลย”

“เด็กบ้า! แอบดูอยู่รึ” ธรรศรวบร่างบางที่กำลังดิ้นหนีด้วยท่อนแขน หล่อนพลิกตัว แขนแกร่งจึงเบียดบดหน้าอกอิ่มเข้าอย่างจัง ทั้งสองยืนนิ่งตัวแข็งทื่อก่อนที่ธรรศจะได้สติ ทิ้งร่างลงบนเตียงกว้างพร้อมกับร่างนุ่มนิ่มที่กำลังดิ้นอยู่บนอกอุ่น

“อยากตายมากใช่ไหม” หล่อนขู่เสียงแผ่ว เมื่อโดนจูบเข้าที่ต้นคอ จนขนลุกซู่ไปหมด

“หึๆ” เสียงหัวเราะร้อนร้าย ดังอยู่ข้างใบหูบางหอมกรุ่น

“จำไม่ได้หรือไงว่านายพยัคฆ์โดนยังไงบ้างน่ะ”

“ไม่ต้องขู่แล้ว กลัวจนตัวสั่นแล้วนี่ เห็นไหม” เขาพลิกตัวหล่อนลงนอนบนพื้นเตียงนุ่ม คว้าปืนที่หล่อนกำลังเอื้อมมือจะหยิบขึ้นมาไว้ได้ก่อน แล้วก็ยัดมันเข้าลิ้นชักหัวนอนทันที

“แต่ไม่ได้สั่นเพราะกลัวตายหรอกนะ สั่นเพราะอยากได้ใครบางคนมากกว่า”

“บ้า นายบอดี้การ์ดลามก นายแว่นบ้ากาม ปล่อยนะ”

“หยุดดิ้นน่าคนสวย ยิ่งดิ้นยิ่งเหมือนยั่วรู้ไหม”

“ใครไปยั่วคุณ อี๊ ปล่อย” หล่อนร้องเมื่อเขากดจูบลงที่ข้างแก้มนวล “โน่นดาวยั่วของคุณ นอนรออยู่ที่บ้านคุณโน่น ไปเลยไป”

“แอบดูจริงๆ เสียด้วย” เขาทำเสียงล้อเลียน เมษาทั้งโกรธทั้งอายจนแทบจะร้องไห้อยู่รอมร่อ


************************

ขอบคุณนักอ่านที่ติดตามกันมาถึงตรงนี้ และนักอ่านทุกท่านที่ตามไปอุดหนุนเลยนะคะ >///< ฝากเอ็นดูสองสาวสองหนุ่มด้วยน้าาาาา ช่องทางสั่งซื้อตามที่แจ้งไว้ในปุ่มอ่านเรื่องย่อด้านบนของตอน ส่วนวางหน้าร้านมีเฉพาะที่ ‘ศูนย์หนังสือจุฬาฯ’ นะคะ


สุดท้ายแจ้งข่าวหน่อยน้าาา เนื่องจากงานหนังสือครั้งนี้สนพ.ไม่ได้ไปออกบูธ แต่จัดโปรโมชั่นสั่งซื้อออนไลน์ให้ (ทุกเล่มลดราคาเหลือเท่าเปิดจอง) ใครสนใจเล่มไหนของปลายปากกาจัดไปค่ะ ฮี่ๆ ราคานี้ไม่มีขั้นต่ำในการสั่งซื้อนะคะ จะกี่เรื่องกี่เล่มก็ได้ ส่งฟรีหมดจ้า ฝนเมษาฯ ก็ด้วย

หรืออยากไปร่วมสนุกกับกิจกรรม "รีวิว แชะ แชร์" เพื่อลุ้นรับหนังสือที่ต้องการฟรีจากปลายปากกาสำนักพิมพ์จัดไปโลดดดดด (สามารถเลือกได้ว่า eBook หรือแบบเล่มหนังสือ)

ดูรายละเอียดเพิ่มเติม หรือสั่งซื้อ ได้ที่เพจ ‘ปลายปากกา สำนักพิมพ์’ นะคะ


***eBook โหลดได้ที่เว็บ mebmarket


หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ต.ค. 2562, 07:07:18 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 ต.ค. 2562, 07:11:52 น.

จำนวนการเข้าชม : 679





<< บทที่ 24 -50%   
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ 3 ต.ค. 2562, 07:10:28 น.
ลิงก์โปรโมชั่นสั่งซื้ออนไลน์
>>>https://www.facebook.com/544836732574623/posts/1043481879376770?sfns=mo

ลิงก์กิจกรรม “รีวิว แชะ แชร์”
>>>https://www.facebook.com/544836732574623/posts/1044159225975702?sfns=mo


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account