กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 6 -100%
เอรินหันกลับมามองโรงแรมสูงตระหง่านด้านหลังด้วยความเสียดาย
หล่อนโมโหคนปากเสียเลยเก็บข้าวของผลุนผลันออกมาทั้งที่ยังไม่หายป่วยดีด้วยซ้ำ หล่อนไม่ทันได้นึกถึงเงินในกระเป๋าตัวเองด้วยว่ามีเหลืออยู่จำกัด ซึ่งก็คงไม่มากพอที่จะหาที่พักใหม่ได้อย่างใจ
เชอะ เพราะคุณคนเดียว...ตาลุงบ้า!
คิดได้ไง จะให้หล่อนไปรุกจีบผู้ชายที่มีทั้งลูกทั้งเมียแล้ว เขาเห็นหล่อนเป็นตัวอะไร มาทำดีด้วยให้ตายใจ สุดท้ายก็ให้ไปเป็นไม้กันหมา! ไม่นึกถึงหัวจิตหัวใจกันบ้างเลย ใจร้ายที่สุด!
ร่างบอบบางสวมเสื้อกันหนาวตัวหนาสีชมพูสดกับกางเกงยีนฟูกขาลีบ นั่งหน้ามุ่ยท้าลมหนาวอยู่ในสวนสาธารณะไม่ไกลจากลอนดอนอาย มองไปรอบๆ ซ้ายขวาแล้วต้องถอนใจออกมา
“กว่าจะถึงวันเดินทางกลับอีกตั้งหกวัน จะทำไงดีเนี่ย ไม่น่าหยิ่งทิ้งที่พักฟรีมาเลยฉัน”
ว่าที่ไกด์สาวอดบ่นกับตัวเองไม่ได้ อากาศเหน็บหนาวกอปรกับตัวยังรุมๆ เพราะพิษไข้ ยิ่งทำให้หล่อนสมองตีบตันคิดหาทางหนีทีไล่ไม่ออกจริงๆ เลยได้แต่ถอนหายใจแล้วเล่ามองผู้คนที่เดินผ่านไปมาแววตาเลื่อนลอย ทุกคนดูเร่งรีบกับการใช้ชีวิตไปหมดในขณะที่หล่อนไม่ต่างจากคนเร่ร่อนไร้จุดหมาย
ยังดีที่หล่อนหายเจ็บข้อเท้าแล้ว คงเพราะได้นอนพักบนเตียงนุ่มๆ ของชานนท์มาทั้งคืนเลยค่อยยังชั่วขึ้น เสียดายถ้าได้นอนพักต่ออีกหน่อย หล่อนก็คงแข็งแรงมากกว่านี้
เมื่อนึกถึงอาการป่วยของตัวเอง พลันหน้าชานนท์ลอยเข้ามาในห้วงความรู้สึกนั้น
ไม่ หล่อนจะไม่กลับไปพึ่งเขาอีกเด็ดขาด!
แต่นอกจากเขาแล้ว หล่อนจะหันหาที่พึ่งใครอื่นอีกได้ในเมื่อมาใช้ชีวิตอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเช่นนี้...
เอรินคิดกลับไปกลับมาอยู่นั่นเอง ระหว่างนั้นไม่ทันเห็นหรอกว่า มี ‘ใคร’ กำลังเดินตรงมาทางหล่อน ทันได้ยินสิ่งที่หล่อนรำพึงรำพันกับตัวเองพอดี
“เลิกฝันบ้าบอได้แล้วยายเอริน ที่ผู้ชายคนนั้นมาทำดีด้วยก็แค่หวังประโยชน์ ยังไงเขาก็ไม่มีทางใช่เจ้าชายในฝัน”
“มาพร่ำเพ้อเป็นนางเอกเอ็มวีอยู่ที่นี่เอง”
เอรินถึงกับสะดุ้ง น้ำเสียงเย้ยหยันแบบนี้เป็นใครอื่นไม่ได้อีกแล้ว!
จากที่กำลังนั่งรำพึงรำพันกับตัวเองกลายเป็นคอตั้งบ่าหลังตรงหน้าเชิด หล่อนยังคงหันหลังให้เขา ครู่เดียวเท่านั้นก็ลุกขึ้นลากกระเป๋าเดินทางออกไปจากตรงนั้นทันที ร้อนถึงอีกฝ่ายรีบเข้ามาคว้าข้อมือหล่อนไว้
“จะไปไหน”
“ฉันจะไปไหนก็ไม่เกี่ยวกับคุณ...ปล่อย!”
“ไม่เกี่ยวได้ไง ยิ่งไม่สบายอยู่ วิลเลียมกับเมียเขารู้เข้าจะว่าฉันดูแลเธอไม่ดี”
“ก็แล้วมันจริงไหมล่ะ” หล่อนว่าแล้วสะบัดมือเขาออกจากการเกาะกุม ใช้นิ้วชี้จิ้มที่แผงอกกว้างของชายหนุ่มอย่างแรง “คุณมันเป็นพวกเห็นแก่ตัว คิดว่าฉันเป็นเด็ก หลอกใช้ง่ายใช่ไหมล่ะ! ถึงได้เอาเงิน เอาที่พักหรูๆ มาล่อ”
“อ้าว ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ ไม่ใช่หรือไง”
“แต่ฉันไม่ชอบ!” หล่อนตวาดหน้าดำหน้าแดง
“ถ้าสองคนนั้นเขาไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ฉันไม่กลายเป็นตัวตลกของพวกคุณเหรอ”
“โอเคๆ ผมไม่บังคับคุณแล้ว” ชานนท์ยกมือยอมสงบศึก
“จริงนะคุณ?”
“จริง ถือเสียว่าผมไม่เคยพูดก็แล้วกัน และคุณก็กลับโรงแรมได้แล้ว ...ผมรู้ว่าคุณไม่มีเงิน”
“ใครบอกคุณ!” หล่อนเสียงสูงขึ้นมาทันที “ฉันมี๊”
“มีแต่ตัวน่ะสิคุณน่ะ” ชานนท์หลุดยิ้มขันออกมา
“พอเถอะคุณ วินซ์บอกผมแล้วว่าคุณ เอิ่ม ไม่ค่อยมีเงินติดตัวมาเท่าไร วินซ์เขาก็คงรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ ที่ขอให้คุณมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ถึงที่นี่ แต่เพราะรู้ว่าคุณฝันอยากเป็นไกด์ ก็เลยอยากให้คุณได้มาเปิดหูเปิดตา”
“หืมยายวีนะยายวี เผาฉันซะเกรียมเลย” เอรินบ่นกระปอดกระแปด
“ฉะนั้นคุณเลิกดื้อและกลับโรงแรมกับผมได้แล้ว ก่อนไปฮันนีมูนวินซ์ฝากเงินไว้ให้คุณด้วย เมื่อเช้าก็มาอยู่ดูแลคุณที่ห้องผมเพราะผมต้องไปทำงาน รู้ไหมว่าคุณเกือบทำวินซ์ขึ้นเครื่องไปฮันนีมูนไม่ทัน วินซ์เป็นห่วงคุณมากนะถึงได้ฝากฝังคุณไว้กับผม...คุณเองก็อย่าเล่นตัวนักเลย ไม่มีทางเลือกแล้วไม่ใช่เหรอ”
เอรินถึงกับหน้าแดงก่ำเพราะถูกจี้ใจดำ
ใช่ หล่อนไม่มีทางเลือกอย่างที่เขาบอกจริงนั่นแหละ!
ใจหล่อนอยากจะหยิ่งให้มากกว่านี้ แต่ความรู้สึกลึกๆ บอกหล่อนว่าทุกสิ่งที่ชานนท์เล่ามาคือเรื่องจริง คนอยากหยิ่งเลยพรูลมหายใจหนักหน่วงออกมา ก่อนเอ่ยว่า
“ฉันยอมกลับโรงแรมก็ได้ค่ะ แต่คุณรับปากกับฉันแล้วนะว่าจะไม่ให้ฉันเป็นไม้กันหมาสองคนนั่น”
“ตามนั้น” ชานนท์ขี้เกียจต่อปากต่อคำด้วยอีก
“งั้นฉันจะตอบแทนคุณด้วยการช่วยเท่าที่ช่วยได้ แบบว่า...”
“แค่ไม่ทำตัวให้เป็นภาระก็พอ”
หล่อนหน้าตึงรอบสองตั้งท่าจะเถียง แต่ก็ต้องอ้าปากค้าง เพราะอยู่ดีๆ ชานนท์ก็มองเลยผ่านไป หล่อนเลยมองตามสายตาเขาแล้วสะดุดเข้ากับรถหรูคันหนึ่งที่กำลังจอดติดไฟแดง
หนุ่มสาวในรถคันนั้น คือคนที่ชานนท์กำลังตามหาแทบพลิกแผ่น ดินนั่นเอง! และที่สำคัญ รถคันนั้นกำลังมุ่งหน้าไปยังโรงแรมพาร์ค พลาซ่า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
หล่อนโมโหคนปากเสียเลยเก็บข้าวของผลุนผลันออกมาทั้งที่ยังไม่หายป่วยดีด้วยซ้ำ หล่อนไม่ทันได้นึกถึงเงินในกระเป๋าตัวเองด้วยว่ามีเหลืออยู่จำกัด ซึ่งก็คงไม่มากพอที่จะหาที่พักใหม่ได้อย่างใจ
เชอะ เพราะคุณคนเดียว...ตาลุงบ้า!
คิดได้ไง จะให้หล่อนไปรุกจีบผู้ชายที่มีทั้งลูกทั้งเมียแล้ว เขาเห็นหล่อนเป็นตัวอะไร มาทำดีด้วยให้ตายใจ สุดท้ายก็ให้ไปเป็นไม้กันหมา! ไม่นึกถึงหัวจิตหัวใจกันบ้างเลย ใจร้ายที่สุด!
ร่างบอบบางสวมเสื้อกันหนาวตัวหนาสีชมพูสดกับกางเกงยีนฟูกขาลีบ นั่งหน้ามุ่ยท้าลมหนาวอยู่ในสวนสาธารณะไม่ไกลจากลอนดอนอาย มองไปรอบๆ ซ้ายขวาแล้วต้องถอนใจออกมา
“กว่าจะถึงวันเดินทางกลับอีกตั้งหกวัน จะทำไงดีเนี่ย ไม่น่าหยิ่งทิ้งที่พักฟรีมาเลยฉัน”
ว่าที่ไกด์สาวอดบ่นกับตัวเองไม่ได้ อากาศเหน็บหนาวกอปรกับตัวยังรุมๆ เพราะพิษไข้ ยิ่งทำให้หล่อนสมองตีบตันคิดหาทางหนีทีไล่ไม่ออกจริงๆ เลยได้แต่ถอนหายใจแล้วเล่ามองผู้คนที่เดินผ่านไปมาแววตาเลื่อนลอย ทุกคนดูเร่งรีบกับการใช้ชีวิตไปหมดในขณะที่หล่อนไม่ต่างจากคนเร่ร่อนไร้จุดหมาย
ยังดีที่หล่อนหายเจ็บข้อเท้าแล้ว คงเพราะได้นอนพักบนเตียงนุ่มๆ ของชานนท์มาทั้งคืนเลยค่อยยังชั่วขึ้น เสียดายถ้าได้นอนพักต่ออีกหน่อย หล่อนก็คงแข็งแรงมากกว่านี้
เมื่อนึกถึงอาการป่วยของตัวเอง พลันหน้าชานนท์ลอยเข้ามาในห้วงความรู้สึกนั้น
ไม่ หล่อนจะไม่กลับไปพึ่งเขาอีกเด็ดขาด!
แต่นอกจากเขาแล้ว หล่อนจะหันหาที่พึ่งใครอื่นอีกได้ในเมื่อมาใช้ชีวิตอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเช่นนี้...
เอรินคิดกลับไปกลับมาอยู่นั่นเอง ระหว่างนั้นไม่ทันเห็นหรอกว่า มี ‘ใคร’ กำลังเดินตรงมาทางหล่อน ทันได้ยินสิ่งที่หล่อนรำพึงรำพันกับตัวเองพอดี
“เลิกฝันบ้าบอได้แล้วยายเอริน ที่ผู้ชายคนนั้นมาทำดีด้วยก็แค่หวังประโยชน์ ยังไงเขาก็ไม่มีทางใช่เจ้าชายในฝัน”
“มาพร่ำเพ้อเป็นนางเอกเอ็มวีอยู่ที่นี่เอง”
เอรินถึงกับสะดุ้ง น้ำเสียงเย้ยหยันแบบนี้เป็นใครอื่นไม่ได้อีกแล้ว!
จากที่กำลังนั่งรำพึงรำพันกับตัวเองกลายเป็นคอตั้งบ่าหลังตรงหน้าเชิด หล่อนยังคงหันหลังให้เขา ครู่เดียวเท่านั้นก็ลุกขึ้นลากกระเป๋าเดินทางออกไปจากตรงนั้นทันที ร้อนถึงอีกฝ่ายรีบเข้ามาคว้าข้อมือหล่อนไว้
“จะไปไหน”
“ฉันจะไปไหนก็ไม่เกี่ยวกับคุณ...ปล่อย!”
“ไม่เกี่ยวได้ไง ยิ่งไม่สบายอยู่ วิลเลียมกับเมียเขารู้เข้าจะว่าฉันดูแลเธอไม่ดี”
“ก็แล้วมันจริงไหมล่ะ” หล่อนว่าแล้วสะบัดมือเขาออกจากการเกาะกุม ใช้นิ้วชี้จิ้มที่แผงอกกว้างของชายหนุ่มอย่างแรง “คุณมันเป็นพวกเห็นแก่ตัว คิดว่าฉันเป็นเด็ก หลอกใช้ง่ายใช่ไหมล่ะ! ถึงได้เอาเงิน เอาที่พักหรูๆ มาล่อ”
“อ้าว ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ ไม่ใช่หรือไง”
“แต่ฉันไม่ชอบ!” หล่อนตวาดหน้าดำหน้าแดง
“ถ้าสองคนนั้นเขาไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ฉันไม่กลายเป็นตัวตลกของพวกคุณเหรอ”
“โอเคๆ ผมไม่บังคับคุณแล้ว” ชานนท์ยกมือยอมสงบศึก
“จริงนะคุณ?”
“จริง ถือเสียว่าผมไม่เคยพูดก็แล้วกัน และคุณก็กลับโรงแรมได้แล้ว ...ผมรู้ว่าคุณไม่มีเงิน”
“ใครบอกคุณ!” หล่อนเสียงสูงขึ้นมาทันที “ฉันมี๊”
“มีแต่ตัวน่ะสิคุณน่ะ” ชานนท์หลุดยิ้มขันออกมา
“พอเถอะคุณ วินซ์บอกผมแล้วว่าคุณ เอิ่ม ไม่ค่อยมีเงินติดตัวมาเท่าไร วินซ์เขาก็คงรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ ที่ขอให้คุณมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ถึงที่นี่ แต่เพราะรู้ว่าคุณฝันอยากเป็นไกด์ ก็เลยอยากให้คุณได้มาเปิดหูเปิดตา”
“หืมยายวีนะยายวี เผาฉันซะเกรียมเลย” เอรินบ่นกระปอดกระแปด
“ฉะนั้นคุณเลิกดื้อและกลับโรงแรมกับผมได้แล้ว ก่อนไปฮันนีมูนวินซ์ฝากเงินไว้ให้คุณด้วย เมื่อเช้าก็มาอยู่ดูแลคุณที่ห้องผมเพราะผมต้องไปทำงาน รู้ไหมว่าคุณเกือบทำวินซ์ขึ้นเครื่องไปฮันนีมูนไม่ทัน วินซ์เป็นห่วงคุณมากนะถึงได้ฝากฝังคุณไว้กับผม...คุณเองก็อย่าเล่นตัวนักเลย ไม่มีทางเลือกแล้วไม่ใช่เหรอ”
เอรินถึงกับหน้าแดงก่ำเพราะถูกจี้ใจดำ
ใช่ หล่อนไม่มีทางเลือกอย่างที่เขาบอกจริงนั่นแหละ!
ใจหล่อนอยากจะหยิ่งให้มากกว่านี้ แต่ความรู้สึกลึกๆ บอกหล่อนว่าทุกสิ่งที่ชานนท์เล่ามาคือเรื่องจริง คนอยากหยิ่งเลยพรูลมหายใจหนักหน่วงออกมา ก่อนเอ่ยว่า
“ฉันยอมกลับโรงแรมก็ได้ค่ะ แต่คุณรับปากกับฉันแล้วนะว่าจะไม่ให้ฉันเป็นไม้กันหมาสองคนนั่น”
“ตามนั้น” ชานนท์ขี้เกียจต่อปากต่อคำด้วยอีก
“งั้นฉันจะตอบแทนคุณด้วยการช่วยเท่าที่ช่วยได้ แบบว่า...”
“แค่ไม่ทำตัวให้เป็นภาระก็พอ”
หล่อนหน้าตึงรอบสองตั้งท่าจะเถียง แต่ก็ต้องอ้าปากค้าง เพราะอยู่ดีๆ ชานนท์ก็มองเลยผ่านไป หล่อนเลยมองตามสายตาเขาแล้วสะดุดเข้ากับรถหรูคันหนึ่งที่กำลังจอดติดไฟแดง
หนุ่มสาวในรถคันนั้น คือคนที่ชานนท์กำลังตามหาแทบพลิกแผ่น ดินนั่นเอง! และที่สำคัญ รถคันนั้นกำลังมุ่งหน้าไปยังโรงแรมพาร์ค พลาซ่า
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 ส.ค. 2562, 08:41:54 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ส.ค. 2562, 08:41:54 น.
จำนวนการเข้าชม : 468
| << บทที่ 6 -70% | บทที่ 7 -30% >> |