กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 20 -30%
เอรินจากมาด้วยความรู้สึกขุ่นข้องหมองใจ
หล่อนยอมรับเลยว่าวินาทีแรกที่ได้เจอเขาอีกครั้ง หล่อนทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจและมีอีกหลากหลายความรู้สึกประดังเข้ามาอย่างยากที่จะเข้าใจ แต่หนึ่งในความรู้สึกเหล่านั้นคือหล่อนน้อยใจเขา! ยิ่งถูกเขาแกล้งทำร้ายหัวใจกันไม่ต่างจากตอนที่อยู่ด้วยกันที่ฟลอเรนซ์เมื่อหนึ่งปีก่อน มันเลยยิ่งตอกย้ำว่าเขาไม่เคยมองหล่อนเปลี่ยนไปเลยสักนิด ยังไงเขาก็ยังมองหล่อนเป็นผู้หญิงใจง่าย เป็นของเล่นแก้ขัดของเขาอยู่วันยังค่ำ!
เหตุนี้เอรินจึงทนมองหน้าชานนท์ไม่ได้อีกต่อไป และผลุนผลันวิ่งหนีเขาออกมาแบบนั้น เวลานี้หญิงสาวเลยเหมือนเคว้งคว้างอยู่กลางถนน ขับรถเต่าสีฟ้าคันคู่ใจไปตามเส้นทางเบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมาย หล่อนยังไม่อยากกลับบ้าน ธุระที่ตั้งใจจะทำก็อันตรธานหายไปจากหัวสมองหมดสิ้น
สุดท้ายเอรินหยุดอารมณ์ฟุ้งซ่านของตัวเอง ด้วยการใช้เวลาตลอดบ่ายหมดไปกับการเดินทอดน่องบนชายหาดหัวหินจนเย็นย่ำ และเลือกโทร.หากรณ์ เผื่อจะช่วยให้คลายทุกข์ใจลงได้บ้าง
แต่ดูเหมือนหล่อนจะคิดผิดถนัด เพราะยิ่งคุยหล่อนก็ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้เริ่มงานสักที อีกตั้งสองเดือนเชียว”
“จะเร่งอะไรนักหนา ดื้อ! ก็ช่วยงานที่บ้านไปก่อน มีเยอะแยะ เสิร์ฟอาหาร ปัดกวาดเช็ดถู รับแขก ทำอะไรได้ก็ทำๆ ไป ที่ฉันให้ศึกษาโปรแกรมทัวร์ก็ทำให้เสร็จด้วย ดีกว่ามาบ่นฉอดๆ แบบนี้ ไม่น่าเอามาเป็นหุ้นส่วนเลยเธอนี่” กรณ์บ่นมาตามสายเป็นชุด
“พอแล้ว เทศนาอยู่ได้ แค่นี้นะ”
คนเอาแต่ใจกดตัดสายเพื่อนทิ้งแล้วเก็บโทรศัพท์มือถืออย่างขัดใจ พาลนึกไปถึงคนที่ทำให้ขุ่นเคืองเมื่อตอนเที่ยง เจ้าหล่อนก็ยิ่งโมโหที่อะไรก็ดูจะไม่ได้อย่างใจไปเสียหมด!
“ตาลุงบ้า! นิสัยเสีย นิสัยไม่ดี ชอบฉวยโอกาส จอมเจ้าเล่ห์ที่สุด หักหาญน้ำใจกันอยู่ได้ เจอปุ๊บ จูบปั๊บ โกรธจริงๆ ด้วย!”
บ่นเสร็จเอรินก็สตาร์ตรถเต่าคันน้อยแล่นไปตามถนนอีกครั้งโดยไม่รู้จุดหมายปลายทางเช่นเคย หารู้ไม่ว่าในเวลาเดียวกันนั้น ‘ตาลุงบ้า’ มายืนจังก้าอยู่กลางบ้านสวนโฮมสเตย์แล้ว ต่อหน้าบุพการีทั้งสองของหล่อน
หลังจากคิดแล้วคิดอีกมาหลายตลบเมื่อได้ยินสิ่งที่สิมิลันเล่า ไม่ว่าจะเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องงานที่ผสมปนเปกันอยู่ในหัวสมอง ชานนท์ตัดสินใจได้ทันทีว่าเขาต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้ได้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดเอรินตลอดเวลาและมากที่สุด ด้วยความที่จองบ้านพักที่ต้นไม้วิลลาไว้อยู่แล้วเขาจึงลากกระเป๋าเดินทางเข้ามาในบ้านสวนโฮมสเตย์เพื่อเช็กอิน พร้อมกับยื่นข้อเสนอบางอย่างที่ทำให้พัชระและอติมานิ่งงันไปเล็กน้อย
เป็นข้อเสนอที่ชานนท์คิดมาดีแล้วว่า ลูกสาวของทั้งสองไม่มีทางที่จะปฏิเสธ!
“ผมอยากได้ไกด์ชำนาญทางทะเลแถบนี้สักหนึ่งอาทิตย์ ได้ยินมาว่าทางคุณเปิดบริษัททัวร์ด้วย ไม่ทราบว่าพอจะจัดหาไกด์ดีๆ ให้ผมสักคนได้ไหมครับ ผมต้องการความเป็นส่วนตัว ไม่ชอบเดินทางร่วมกับใคร”
ชานนท์บอกสีหน้าเคร่งเครียด หากท่าทีสุขุมและพยายามยิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร
สองสามีภรรยาเจ้าของบ้านสวนโฮมสเตย์มองหน้ากัน รู้สึกเหมือนถูกกดดัน แต่ก็ถูกใจในมาดนักธุรกิจที่พยายามเป็นมิตรของแขกมาใหม่ตรงหน้า อติมาเลยออกหน้าต้อนรับแทนสามีที่รับแขกไม่ค่อยเก่งเท่า
“พวกเรามีบริษัททัวร์จริงค่ะ แต่ยังไม่เปิดดำเนินการเลย เกรงว่าจะหาไกด์ให้คุณยากสักหน่อย ยังไงพรุ่งนี้เราจะลองติดต่อบริษัทอื่นให้นะคะ แต่ถ้าหาไม่ได้จะทำยังไงดี ช่วงนี้เริ่มฤดูกาลท่องเที่ยวด้วยสิคะ”
คำตอบแบ่งรับแบ่งสู้ของอติมา ทำให้ชานนท์ถอนหายใจหนักหน่วง
“จริงๆ แล้ว ผมไม่เกี่ยงนะครับ ว่าไกด์มือใหม่หรือเก่า จะชายหรือหญิงก็ได้ เพราะผมแค่อยากได้คำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญหรือคนในพื้นที่ คือผมทำธุรกิจโรงแรมที่ต่างประเทศจึงอยากใช้เวลาทุกนาทีให้คุ้มค่า ไม่อยากต้องมารีๆ รอๆ ไปกับกรุ๊ปทัวร์น่ะครับ...ผมขี้รำคาญ”
สองสามีภรรยาสบตากันอีกครั้งแต่คราวนี้สีหน้าหนักใจ เพราะไม่อยากทำให้แขกผิดหวัง อติมาเลยเสนอทางเลือกให้ว่า
“ถ้าหากคุณไม่ว่าอะไร ลูกสาวฉันเพิ่งสอบผ่านมัคคุเทศก์ทางทะเลมาหมาดๆ แกจะมีเวลาว่างอยู่สักประมาณเดือนสองเดือนค่ะ พอดีว่าบริษัททัวร์ที่ร่วมหุ้นกับเพื่อนยังไม่ลงตัวดี ให้แกเป็นไกด์ให้คุณได้ไหมคะ ถ้าหากไม่ถือว่าเป็นผู้หญิง ยังเด็ก และประสบการณ์น้อย”
“จะดีหรือแม่” พัชระขัด “เดี๋ยวพ่อถามเพื่อนให้ดีกว่า”
“ไม่ต้องพ่อ โอกาสดีๆ แบบนี้หายาก แขกดูใจดีออกจะตาย” อติมาแย้งสามีแล้วหันมาคุยกับชานนท์ต่อ ไม่เปิดช่องให้สามีได้ขัดอีก
“เดี๋ยวน้าจะลองถามลูกดูอีกทีนะคะ”
“ได้ครับ ผมโอเค” ชานนท์รีบตอบรับทันที!
“แต่ทริปนี้ผมให้เวลาได้แค่เจ็ดวัน เพราะมีงานต่อ ผมมีค่าตอบแทนให้เธอด้วย ห้าหมื่นบาทตลอดการเดินทาง ส่วนเรื่องสวัสดิภาพของเธอ พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมรับรองด้วยเกียรติของผมครับ”
ประโยคท้ายชานนท์ย้ำน้ำเสียงหนักแน่น ทั้งที่ในใจโลดเต้นระคน โล่งอกไปเปลาะหนึ่งแล้ว! ยังคงวางฟอร์มเอ่ยว่า “ได้ไกด์ผู้หญิงก็ดีเหมือนกันครับ เพราะผมก็อยากได้มุมมองในส่วนของผู้หญิงบ้างว่าเป็นยังไง”
“งั้นก็ดีเลยค่ะ แกอาจจะยังไม่เก่งแต่ขยันมาก ใช้งานอะไรแกรับรองว่าคุณจะไม่เสียเงินเปล่าแน่นอนค่ะ” อติมาสีหน้าแช่มชื่นขึ้นทันตา แน่นอนล่ะ แขกกระเป๋าหนักแบบนี้หาได้ง่ายๆ เสียที่ไหน อีกทั้งยังดูภูมิฐานเป็นผู้ ใหญ่...น่าไว้ใจอยู่!
“เป็นอันว่าเราตกลงกันแล้วนะครับ เธอสะดวกเมื่อไหร่ก็นัดผมได้เลย แต่ขอล่วงหน้าหน่อยก็ดีครับ ผมไม่ชอบฉุกละหุก”
“เดี๋ยวค่ะ คือเรื่องค่าตอบแทน เอิ่ม วันละหมื่นเลยหรือคะ”
“เป็นราคาที่เธอสมควรจะได้ครับ” ชานนท์ยืนยัน ยิ้มกว้างท่าทางเป็นมิตรสุดๆ “อันที่จริงผมอยากคุยกับเธอก่อนด้วย ถ้าเธอกลับมาเมื่อไหร่ รบกวนให้โทร.หาด้วยนะครับ”
ชานนท์พูดจบก็ขอตัวเข้าพักที่ต้นไม้วิลลา โดยมีปื๊ดคนสนิทเก่าแก่ของครอบครัวโฮมสเตย์ทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อบ้านและดูแลแขก รีบยกกระเป๋าตามไปติดๆ อติมายังไม่วายกำชับ
“ปื๊ด ดูแลดีๆ นะ บอกแขกเดินระวังๆ ด้วย เราเพิ่งปักไฟทางใหม่ ถนนยังเป็นตะปุ่มตะป่ำไม่ค่อยเข้าที่”
“ครับผม! ปื๊ดจะดูแลชนิดยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลย”
ปื๊ดรับคำหน้าทะเล้น
คล้อยหลังแขกผละไปแล้ว พัชระที่นิ่งเงียบแทบจะตลอดยังคงมองตามแผ่นหลังกว้างของแขกมาใหม่ไปอย่างใช้ความคิด เขารู้สึกแปลกๆ กับสายตาที่มองมาเวลาที่คุยกัน แล้วยังจะค่าตอบแทนที่แขกคนนั้นเสนอมา สำหรับการเป็นไกด์ครั้งแรกของเอริน มันสูงลิบลิ่วจนดูไม่น่าเป็นไปได้
“นี่เราฟังผิดไปหรือเปล่าพ่อ ตั้งห้าหมื่นเชียว ทำไมให้เยอะจัง”
“นั่นสิ...พ่อว่าแปลกๆ เขาน่าจะมาตรฐานสูงน่าดู ถึงเสนอเงินสูงลิบแลกกับการมีไกด์ส่วนตัวไม่ต้องวุ่นวายกับใคร แต่แม่ว่าจะดีหรือ ลูกเราเป็นผู้หญิงนะ ต้องไปค้างอ้างแรมกับแขกแบบนั้น”
“โอ๊ย! ห้าหมื่นเลยนะพ่อ เขาไม่ได้ตั้งใจจะมาเที่ยวอย่างเดียว พ่อก็ได้ยินแล้วไม่ใช่รึ อีกอย่างแม่อยากให้ลูกได้สัมผัสประสบการณ์จริงในการทำงาน ไม่อยากให้อะไรๆ ก็พึ่งตากรณ์ลูกเดียว”
“แต่พ่อเป็นห่วง บอกให้กรณ์ไปแทนดีกว่า”
“ขืนรอตากรณ์มีหวังแขกหลุดมือ เมื่อบ่ายนี้พิมเพิ่งมาบ่นกับแม่เองว่ารายนั้นไปเถลไถลที่ไหนอยู่ก็ไม่รู้ แทนที่พ่อจะเป็นห่วงลูกเรา พ่อสงสารแขกของเราก่อนดีกว่า ให้มาตั้งห้าหมื่น ลูกเราจะทำให้เขาผิดหวังไหมเนี่ย แต่เขาน่าจะสอนอะไรลูกเราได้เยอะทีเดียว ทั้งประสบการณ์แล้วก็อายุ เขาแก่กว่าลูกเราตั้งเยอะ”
อติมาร่ายยาว พัชระสัมผัสได้ว่าภรรยาของเขาหลงเสน่ห์หนุ่มนักธุรกิจนั่นเข้าให้แล้ว ทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ
“แก่กว่าเยอะแล้วไง แม่มองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่า ผู้ชายไม่ว่าอายุเท่าไรก็อันตรายทั้งนั้น เฮ้อ! พ่อไม่พูดด้วยแล้ว เถียงไปก็ไม่เคยชนะ” พัชระบ่นกระปอดกระแปด แล้วผละไปดื้อๆ เสียอย่างนั้น เขาไม่อยากอยู่ต่อจะพานทะเลาะกับภรรยาเปล่าๆ เขาต้องเตรียมงาน พรุ่งนี้มีกรุ๊ปสัมมนาของจังหวัดมาเข้าพักที่บ้านสวนโฮมสเตย์ ท่าจะยุ่งน่าดู
**********
eBook โหลดได้ที่เว็บ mebmarket นะคะ^^
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
หล่อนยอมรับเลยว่าวินาทีแรกที่ได้เจอเขาอีกครั้ง หล่อนทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจและมีอีกหลากหลายความรู้สึกประดังเข้ามาอย่างยากที่จะเข้าใจ แต่หนึ่งในความรู้สึกเหล่านั้นคือหล่อนน้อยใจเขา! ยิ่งถูกเขาแกล้งทำร้ายหัวใจกันไม่ต่างจากตอนที่อยู่ด้วยกันที่ฟลอเรนซ์เมื่อหนึ่งปีก่อน มันเลยยิ่งตอกย้ำว่าเขาไม่เคยมองหล่อนเปลี่ยนไปเลยสักนิด ยังไงเขาก็ยังมองหล่อนเป็นผู้หญิงใจง่าย เป็นของเล่นแก้ขัดของเขาอยู่วันยังค่ำ!
เหตุนี้เอรินจึงทนมองหน้าชานนท์ไม่ได้อีกต่อไป และผลุนผลันวิ่งหนีเขาออกมาแบบนั้น เวลานี้หญิงสาวเลยเหมือนเคว้งคว้างอยู่กลางถนน ขับรถเต่าสีฟ้าคันคู่ใจไปตามเส้นทางเบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมาย หล่อนยังไม่อยากกลับบ้าน ธุระที่ตั้งใจจะทำก็อันตรธานหายไปจากหัวสมองหมดสิ้น
สุดท้ายเอรินหยุดอารมณ์ฟุ้งซ่านของตัวเอง ด้วยการใช้เวลาตลอดบ่ายหมดไปกับการเดินทอดน่องบนชายหาดหัวหินจนเย็นย่ำ และเลือกโทร.หากรณ์ เผื่อจะช่วยให้คลายทุกข์ใจลงได้บ้าง
แต่ดูเหมือนหล่อนจะคิดผิดถนัด เพราะยิ่งคุยหล่อนก็ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้เริ่มงานสักที อีกตั้งสองเดือนเชียว”
“จะเร่งอะไรนักหนา ดื้อ! ก็ช่วยงานที่บ้านไปก่อน มีเยอะแยะ เสิร์ฟอาหาร ปัดกวาดเช็ดถู รับแขก ทำอะไรได้ก็ทำๆ ไป ที่ฉันให้ศึกษาโปรแกรมทัวร์ก็ทำให้เสร็จด้วย ดีกว่ามาบ่นฉอดๆ แบบนี้ ไม่น่าเอามาเป็นหุ้นส่วนเลยเธอนี่” กรณ์บ่นมาตามสายเป็นชุด
“พอแล้ว เทศนาอยู่ได้ แค่นี้นะ”
คนเอาแต่ใจกดตัดสายเพื่อนทิ้งแล้วเก็บโทรศัพท์มือถืออย่างขัดใจ พาลนึกไปถึงคนที่ทำให้ขุ่นเคืองเมื่อตอนเที่ยง เจ้าหล่อนก็ยิ่งโมโหที่อะไรก็ดูจะไม่ได้อย่างใจไปเสียหมด!
“ตาลุงบ้า! นิสัยเสีย นิสัยไม่ดี ชอบฉวยโอกาส จอมเจ้าเล่ห์ที่สุด หักหาญน้ำใจกันอยู่ได้ เจอปุ๊บ จูบปั๊บ โกรธจริงๆ ด้วย!”
บ่นเสร็จเอรินก็สตาร์ตรถเต่าคันน้อยแล่นไปตามถนนอีกครั้งโดยไม่รู้จุดหมายปลายทางเช่นเคย หารู้ไม่ว่าในเวลาเดียวกันนั้น ‘ตาลุงบ้า’ มายืนจังก้าอยู่กลางบ้านสวนโฮมสเตย์แล้ว ต่อหน้าบุพการีทั้งสองของหล่อน
หลังจากคิดแล้วคิดอีกมาหลายตลบเมื่อได้ยินสิ่งที่สิมิลันเล่า ไม่ว่าจะเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องงานที่ผสมปนเปกันอยู่ในหัวสมอง ชานนท์ตัดสินใจได้ทันทีว่าเขาต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้ได้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดเอรินตลอดเวลาและมากที่สุด ด้วยความที่จองบ้านพักที่ต้นไม้วิลลาไว้อยู่แล้วเขาจึงลากกระเป๋าเดินทางเข้ามาในบ้านสวนโฮมสเตย์เพื่อเช็กอิน พร้อมกับยื่นข้อเสนอบางอย่างที่ทำให้พัชระและอติมานิ่งงันไปเล็กน้อย
เป็นข้อเสนอที่ชานนท์คิดมาดีแล้วว่า ลูกสาวของทั้งสองไม่มีทางที่จะปฏิเสธ!
“ผมอยากได้ไกด์ชำนาญทางทะเลแถบนี้สักหนึ่งอาทิตย์ ได้ยินมาว่าทางคุณเปิดบริษัททัวร์ด้วย ไม่ทราบว่าพอจะจัดหาไกด์ดีๆ ให้ผมสักคนได้ไหมครับ ผมต้องการความเป็นส่วนตัว ไม่ชอบเดินทางร่วมกับใคร”
ชานนท์บอกสีหน้าเคร่งเครียด หากท่าทีสุขุมและพยายามยิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร
สองสามีภรรยาเจ้าของบ้านสวนโฮมสเตย์มองหน้ากัน รู้สึกเหมือนถูกกดดัน แต่ก็ถูกใจในมาดนักธุรกิจที่พยายามเป็นมิตรของแขกมาใหม่ตรงหน้า อติมาเลยออกหน้าต้อนรับแทนสามีที่รับแขกไม่ค่อยเก่งเท่า
“พวกเรามีบริษัททัวร์จริงค่ะ แต่ยังไม่เปิดดำเนินการเลย เกรงว่าจะหาไกด์ให้คุณยากสักหน่อย ยังไงพรุ่งนี้เราจะลองติดต่อบริษัทอื่นให้นะคะ แต่ถ้าหาไม่ได้จะทำยังไงดี ช่วงนี้เริ่มฤดูกาลท่องเที่ยวด้วยสิคะ”
คำตอบแบ่งรับแบ่งสู้ของอติมา ทำให้ชานนท์ถอนหายใจหนักหน่วง
“จริงๆ แล้ว ผมไม่เกี่ยงนะครับ ว่าไกด์มือใหม่หรือเก่า จะชายหรือหญิงก็ได้ เพราะผมแค่อยากได้คำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญหรือคนในพื้นที่ คือผมทำธุรกิจโรงแรมที่ต่างประเทศจึงอยากใช้เวลาทุกนาทีให้คุ้มค่า ไม่อยากต้องมารีๆ รอๆ ไปกับกรุ๊ปทัวร์น่ะครับ...ผมขี้รำคาญ”
สองสามีภรรยาสบตากันอีกครั้งแต่คราวนี้สีหน้าหนักใจ เพราะไม่อยากทำให้แขกผิดหวัง อติมาเลยเสนอทางเลือกให้ว่า
“ถ้าหากคุณไม่ว่าอะไร ลูกสาวฉันเพิ่งสอบผ่านมัคคุเทศก์ทางทะเลมาหมาดๆ แกจะมีเวลาว่างอยู่สักประมาณเดือนสองเดือนค่ะ พอดีว่าบริษัททัวร์ที่ร่วมหุ้นกับเพื่อนยังไม่ลงตัวดี ให้แกเป็นไกด์ให้คุณได้ไหมคะ ถ้าหากไม่ถือว่าเป็นผู้หญิง ยังเด็ก และประสบการณ์น้อย”
“จะดีหรือแม่” พัชระขัด “เดี๋ยวพ่อถามเพื่อนให้ดีกว่า”
“ไม่ต้องพ่อ โอกาสดีๆ แบบนี้หายาก แขกดูใจดีออกจะตาย” อติมาแย้งสามีแล้วหันมาคุยกับชานนท์ต่อ ไม่เปิดช่องให้สามีได้ขัดอีก
“เดี๋ยวน้าจะลองถามลูกดูอีกทีนะคะ”
“ได้ครับ ผมโอเค” ชานนท์รีบตอบรับทันที!
“แต่ทริปนี้ผมให้เวลาได้แค่เจ็ดวัน เพราะมีงานต่อ ผมมีค่าตอบแทนให้เธอด้วย ห้าหมื่นบาทตลอดการเดินทาง ส่วนเรื่องสวัสดิภาพของเธอ พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมรับรองด้วยเกียรติของผมครับ”
ประโยคท้ายชานนท์ย้ำน้ำเสียงหนักแน่น ทั้งที่ในใจโลดเต้นระคน โล่งอกไปเปลาะหนึ่งแล้ว! ยังคงวางฟอร์มเอ่ยว่า “ได้ไกด์ผู้หญิงก็ดีเหมือนกันครับ เพราะผมก็อยากได้มุมมองในส่วนของผู้หญิงบ้างว่าเป็นยังไง”
“งั้นก็ดีเลยค่ะ แกอาจจะยังไม่เก่งแต่ขยันมาก ใช้งานอะไรแกรับรองว่าคุณจะไม่เสียเงินเปล่าแน่นอนค่ะ” อติมาสีหน้าแช่มชื่นขึ้นทันตา แน่นอนล่ะ แขกกระเป๋าหนักแบบนี้หาได้ง่ายๆ เสียที่ไหน อีกทั้งยังดูภูมิฐานเป็นผู้ ใหญ่...น่าไว้ใจอยู่!
“เป็นอันว่าเราตกลงกันแล้วนะครับ เธอสะดวกเมื่อไหร่ก็นัดผมได้เลย แต่ขอล่วงหน้าหน่อยก็ดีครับ ผมไม่ชอบฉุกละหุก”
“เดี๋ยวค่ะ คือเรื่องค่าตอบแทน เอิ่ม วันละหมื่นเลยหรือคะ”
“เป็นราคาที่เธอสมควรจะได้ครับ” ชานนท์ยืนยัน ยิ้มกว้างท่าทางเป็นมิตรสุดๆ “อันที่จริงผมอยากคุยกับเธอก่อนด้วย ถ้าเธอกลับมาเมื่อไหร่ รบกวนให้โทร.หาด้วยนะครับ”
ชานนท์พูดจบก็ขอตัวเข้าพักที่ต้นไม้วิลลา โดยมีปื๊ดคนสนิทเก่าแก่ของครอบครัวโฮมสเตย์ทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อบ้านและดูแลแขก รีบยกกระเป๋าตามไปติดๆ อติมายังไม่วายกำชับ
“ปื๊ด ดูแลดีๆ นะ บอกแขกเดินระวังๆ ด้วย เราเพิ่งปักไฟทางใหม่ ถนนยังเป็นตะปุ่มตะป่ำไม่ค่อยเข้าที่”
“ครับผม! ปื๊ดจะดูแลชนิดยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลย”
ปื๊ดรับคำหน้าทะเล้น
คล้อยหลังแขกผละไปแล้ว พัชระที่นิ่งเงียบแทบจะตลอดยังคงมองตามแผ่นหลังกว้างของแขกมาใหม่ไปอย่างใช้ความคิด เขารู้สึกแปลกๆ กับสายตาที่มองมาเวลาที่คุยกัน แล้วยังจะค่าตอบแทนที่แขกคนนั้นเสนอมา สำหรับการเป็นไกด์ครั้งแรกของเอริน มันสูงลิบลิ่วจนดูไม่น่าเป็นไปได้
“นี่เราฟังผิดไปหรือเปล่าพ่อ ตั้งห้าหมื่นเชียว ทำไมให้เยอะจัง”
“นั่นสิ...พ่อว่าแปลกๆ เขาน่าจะมาตรฐานสูงน่าดู ถึงเสนอเงินสูงลิบแลกกับการมีไกด์ส่วนตัวไม่ต้องวุ่นวายกับใคร แต่แม่ว่าจะดีหรือ ลูกเราเป็นผู้หญิงนะ ต้องไปค้างอ้างแรมกับแขกแบบนั้น”
“โอ๊ย! ห้าหมื่นเลยนะพ่อ เขาไม่ได้ตั้งใจจะมาเที่ยวอย่างเดียว พ่อก็ได้ยินแล้วไม่ใช่รึ อีกอย่างแม่อยากให้ลูกได้สัมผัสประสบการณ์จริงในการทำงาน ไม่อยากให้อะไรๆ ก็พึ่งตากรณ์ลูกเดียว”
“แต่พ่อเป็นห่วง บอกให้กรณ์ไปแทนดีกว่า”
“ขืนรอตากรณ์มีหวังแขกหลุดมือ เมื่อบ่ายนี้พิมเพิ่งมาบ่นกับแม่เองว่ารายนั้นไปเถลไถลที่ไหนอยู่ก็ไม่รู้ แทนที่พ่อจะเป็นห่วงลูกเรา พ่อสงสารแขกของเราก่อนดีกว่า ให้มาตั้งห้าหมื่น ลูกเราจะทำให้เขาผิดหวังไหมเนี่ย แต่เขาน่าจะสอนอะไรลูกเราได้เยอะทีเดียว ทั้งประสบการณ์แล้วก็อายุ เขาแก่กว่าลูกเราตั้งเยอะ”
อติมาร่ายยาว พัชระสัมผัสได้ว่าภรรยาของเขาหลงเสน่ห์หนุ่มนักธุรกิจนั่นเข้าให้แล้ว ทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ
“แก่กว่าเยอะแล้วไง แม่มองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่า ผู้ชายไม่ว่าอายุเท่าไรก็อันตรายทั้งนั้น เฮ้อ! พ่อไม่พูดด้วยแล้ว เถียงไปก็ไม่เคยชนะ” พัชระบ่นกระปอดกระแปด แล้วผละไปดื้อๆ เสียอย่างนั้น เขาไม่อยากอยู่ต่อจะพานทะเลาะกับภรรยาเปล่าๆ เขาต้องเตรียมงาน พรุ่งนี้มีกรุ๊ปสัมมนาของจังหวัดมาเข้าพักที่บ้านสวนโฮมสเตย์ ท่าจะยุ่งน่าดู
**********
eBook โหลดได้ที่เว็บ mebmarket นะคะ^^
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 ต.ค. 2562, 08:47:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 ต.ค. 2562, 08:47:12 น.
จำนวนการเข้าชม : 438
| << บทที่ 19 -100% | บทที่ 20 -60% >> |