กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 21 -40% + แจกถุงผ้า
งุงิๆ ช่วงนี้มีอัป 2 เรื่องสลับไปมา ชักงง55555 สำหรับนักอ่านที่สั่งซื้อ/สั่งจอง ครบ 400 บาท ช่วงนี้สนพ.มีของขวัญปีใหม่เป็นถุงผ้าแจกให้ด้วยน้าาาา น่ารักมว๊าก ใครสนใจจะซื้อกระซิบรักอยู่แล้ว อย่าพลาดนะคะ^^ แปะลิงก์ไว้ให้ส่องในคอมเมนต์ด้านล่างด้วย
(หมดเขต 30 เมษายน 2563 หรือจนกว่าของจะหมด)
*************
แสงแดดอ่อนๆ เล็ดลอดผ่านม่านลูกไม้สีขาวเข้ามาในห้องนอนของเอริน ในเช้าวันรุ่ง
เจ้าของห้องสะลึมสะลือลืมตาตื่น เพ่งมองนาฬิกาบนผนังห้อง แต่แล้วถึงกับตาสว่างพลัน ผุดลุกขึ้นจากเตียงหายเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานเอรินก็โผล่ออกมาอยู่ในสภาพที่พร้อมเริ่มต้นทำงานในหน้าที่ไกด์วันแรก ผมยาวสลวยของหล่อนนั้นถูกรวบขึ้นลวกๆ คาดด้วยปิ่นไม้ของฝากจากกรณ์เมื่อคราวที่เคยไปทางเหนือด้วยกัน จากนั้นก็มีท่าทางลุกลี้ลุกลนออกจากห้องนอน เจ้าหล่อนเลยไม่ทันเห็นว่าทำเอาบิดามารดาที่เพิ่งออกมาจากห้องนอนเช่นกัน มองตามหลังไวๆ ของลูกสาวไปอย่างเหลือเชื่อ
“พี่ก๊อคะพี่ก๊อ” เอรินร้องเรียกทันทีที่เดินกึ่งวิ่งมาถึงห้องครัว
“อะไรกันหนูเอริน” ชายร่างอวบอ้วนที่ชื่อก๊อถามหน้าตื่น ขณะโผล่หน้าออกมาจากห้องครัว
“พี่ก๊อ ช่วยหนูด้วย” เอรินบอกพลางหายใจหอบถี่ หล่อนคงรีบมากไปเลยหายใจไม่ทัน เล่นเอาพ่อครัวเอกของบ้านสวนโฮมสเตย์เป็นห่วง
“หนูเอรินใจเย็นๆ ค่อยๆ พูด”
“คือหนู...หนูอยากให้พี่ก๊อช่วยเตรียมอาหารให้ด่วนที่สุดค่ะ เอาเป็นพาสตาอบชีสหนึ่งที่กับแซนด์วิชทูน่าหนึ่งที่” เอรินสั่งรายการไปทำหน้าครุ่นคิดไปทั้งที่ยังหอบเหนื่อย
“อ้อ แล้วก็ผลไม้สด น้ำผลไม้กระป๋อง อืม...หรือโค้กก็ได้ค่ะ ไม่เอาเบียร์นะคะ เดี๋ยวแขกหน้ามืด”
“ให้ส่งห้องไหน นี่พี่ก็กำลังเตรียมอาหารเช้าให้ที่ห้องอาหารอยู่ ถ้าเขาอยากได้พิเศษต้องรอนิดนึง”
“งั้นอย่าช้ามากนะพี่ก๊อ ไม่งั้นมีหวังหนูโดนด่าแน่”
“ได้ไง เรามีบริการอาหารเช้าของที่นี่ให้อยู่แล้ว แขกเขาไม่รู้เหรอ” ก๊อมีสีหน้างุนงง “หรือว่าเขาเดินเหินไม่สะดวก งั้นเดี๋ยวพี่ทำเสร็จให้ปื๊ดไปส่งให้ก็ได้ หนูจะได้ไม่ต้องไปเอง”
“ไม่ได้หรอกค่ะ ต้องหนู” เอรินรีบบอกทันที
อันที่จริงแล้วเอรินก็ไม่ได้อยากไปนักหรอก แต่ด้วยความที่มีชนักติดหลังจึงเลือกดูแลชานนท์ด้วยตัวเอง ไม่จำเป็นไม่อยากให้เขาออกมาเจอหน้าใครทั้งนั้น เดี๋ยวก็ได้หลุดความลับเรื่องของหล่อนกับเขาที่ฟลอเรนซ์กันพอดี มารดารู้เข้ามีหวังหล่อนตายคาที่!
“แขกบ้านต้นไม้น่ะพี่ก๊อ ให้หนูจัดการเองดีกว่าค่ะ เขาเรื่องมากจะตาย ถ้าเกิดใครทำอะไรไม่ถูกใจขึ้นมา หนูขี้เกียจฟังเขาบ่น”
“คนที่เพิ่งมาเมื่อวานนะรึ” ก๊อกลับไปทำอาหารหน้าเตาแล้ว แต่ยังคุยกับเอรินไปด้วยอย่างสนิทสนม
“หนูพูดเหมือนสนิทกับเขาเลย”
“คะ?”
เอรินกำลังนินทาคนเรื่องมากถึงกับชะงัก รีบปฏิเสธเสียงแข็ง
“โอ๊ย สนิทอะไรพี่ก๊อ หนูเพิ่งเจอเขาเมื่อวานเอง...ว่าแต่วันนี้มีแขกเยอะไหมคะ หนูตื่นสายไม่ได้มาช่วยดูแลเลย”
เจ้าหล่อนรีบเปลี่ยนเรื่องพลางกวาดตามองไปรอบๆ บริเวณ เนื่องจากห้องครัวอยู่ร่วมกับห้องอาหารซึ่งอยู่ริมหาดหน้าบ้านสวนโฮมสเตย์ พอเห็นว่ามีแขกเริ่มเข้ามาบ้างแล้ว เอรินเลยจะไปช่วยดูแล อย่างน้อยก็จะได้ลี้ภัยจากตรงนี้ได้ชั่วขณะ
แต่แค่สาวน้อยผละออกมาจากหน้าห้องครัวเท่านั้น ความคิดเมื่อครู่ต้องชะงักกึก เพราะสายตาเจ้ากรรมสะดุดเข้ากับแววตาคมดุของใครบางคนที่หล่อนเพิ่งนินทาถึง!
ชานนท์โผล่มานั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารของบ้านสวนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ไม่วายส่งยิ้มหวานมาให้ ไม่คิดปิดบัง เล่นเอาเอรินแทบผงะหงาย เดือดร้อนต้องรีบก้าวฉับๆ ตรงเข้าไปหาเขาเอ่ยถามเสียงเบาราวกระซิบ
“คุณมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่รออยู่ที่ห้อง”
“หืม ผมออกมาไม่ได้เหรอ” เขาย้อนถามกวนประสาท แล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้กอดอกมองสาวน้อยตรงหน้า
ชานนท์นั่งอยู่ตรงนี้ได้สักพักแล้ว นานพอที่จะเห็นว่าเอรินยืนคุยอยู่กับพ่อครัวคนนั้นเป็นนานสองนาน และก็นานพอที่จะเห็นว่าหล่อนสวมเสื้อยืดแขนกุดสีขาวกับกางเกงขาสั้นเหนือเข่ากว่าห้านิ้วได้ ซึ่งทำให้ซีอีโอหนุ่มใหญ่หงุดหงิดใจเป็นที่สุด ถ้าจำไม่ผิด เขาเคยติงเรื่องการแต่งกายแบบนี้ของหล่อนไปแล้วว่า มันไม่เหมาะสม แต่ดูท่าหล่อนจะชอบใส่เป็นพิเศษ
แบบนี้เขาเรียกว่าแต่งล่อเสือล่อตะเข้ชัดๆ ตะเข้ตัวใหญ่ตรงนี้ด้วย!
“นั่งกับผมก่อนสิ...คุณไกด์ที่รัก”
ชานนท์หยอดเสียงหวานออดอ้อน เลยถูกเอรินถลึงตาใส่ แต่ก็ยอมเข้ามานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเขาโดยดี
“คุณมีอะไรก็ว่ามา ฉันบอกในครัวให้ทำอาหารเช้าให้คุณแล้ว”
ชานนท์เพียงยิ้มๆ แต่เป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ลุกขึ้นจากที่นั่งฝั่งเขาเดินอ้อมมาฝั่งหล่อน แล้วทำท่าจะค้อมตัวลงมากระซิบอะไรบางอย่าง เอรินเห็นท่าไม่ดีจะลุกหนีแต่เขาไวกว่า กดไหล่สาวน้อยบนเก้าอี้ไว้ให้นั่งอยู่กับที่ขณะ ที่เขากระซิบแผ่วเบาข้างหู
“สงสัยเรามีเรื่องต้องเคลียร์กันหน่อยแล้ว”
เอรินถึงกับหน้าแดงซ่าน แม้ไม่รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไรก็ตาม
“คุณนี่มัน...ไม่เปลี่ยนเลย! ชอบเจ็บตัวรึไง”
“ชูว์ เบาๆ สิคุณ เดี๋ยวคนอื่นเขาก็รู้หรอกว่าเรา...”
“ก็แล้วทำไมคุณต้องเข้ามากระซิบด้วยเล่า มันจั๊กจี้” บอกแล้วเอรินก็พยายามผลักเขาออกห่าง เรียกเสียงหัวเราะชอบใจจากชานนท์อดไม่ได้ยีผมสาวน้อยเล่นด้วยความเอ็นดู ก่อนจะยอมผละออกไปเอง
ขณะนั้นสองหนุ่มสาวที่โต๊ะไม่รู้ตัวหรอกว่า ภาพหยอกล้อเมื่อครู่อยู่ในสายตาของพ่อครัวเอกที่ลอบมองมาอย่างสนใจใคร่รู้อยู่ในครัว รู้สึกได้ถึงอณูบางอย่างอวลอยู่รอบตัวทั้งสอง
“ว่าแต่จัดโปรแกรมทัวร์ได้หรือยัง อย่าให้ต้องทวงนะคุณไกด์ที่รัก” ชานนท์เอ่ยถามเมื่อกลับไปนั่งที่เดิมแล้ว อีกทั้งยังส่งสายตาแพรวพราวมาให้เอรินตลอดเวลาที่นั่งอยู่ด้วยกัน
“จริงด้วยค่ะ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้นะคะ คุณรอที่นี่ก่อนนะ”
เอรินมีท่าทีตื่นเต้นขึ้นมาทันที จะรีบลุกไปหยิบโปรแกรมทัวร์มาให้เขาดู เมื่อคืนหล่อนอุตส่าห์ถ่างตาวางแผนทริปเจ็ดวันของเขาจนกว่าจะได้นอนก็เลยตีสองไปแล้ว
แต่ยังไม่ทันได้ลุกออกจากโต๊ะไป เขากลับคว้าข้อมือหล่อนไว้
“เอาไปให้ดูที่บ้านต้นไม้แล้วกัน พร้อมอาหารเช้านะ เสร็จแล้วจะได้เตรียมตัวเดินทางกันเลย”
พูดจบชานนท์ก็เป็นฝ่ายลุกออกจากโต๊ะไปก่อน ส่วนเอรินมองตามหลังชายหนุ่มไปจนลับตา นั่นละถึงได้ถอนใจยาวออกมา เพราะทั้งโล่งอกแต่ก็ยังหนักใจในคราเดียวกัน...แค่เริ่มงานวันแรกก็เหนื่อยแล้ว! ไม่รู้ว่าหล่อนคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่ตกลงเป็นไกด์ให้เขา
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
(หมดเขต 30 เมษายน 2563 หรือจนกว่าของจะหมด)
*************
แสงแดดอ่อนๆ เล็ดลอดผ่านม่านลูกไม้สีขาวเข้ามาในห้องนอนของเอริน ในเช้าวันรุ่ง
เจ้าของห้องสะลึมสะลือลืมตาตื่น เพ่งมองนาฬิกาบนผนังห้อง แต่แล้วถึงกับตาสว่างพลัน ผุดลุกขึ้นจากเตียงหายเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานเอรินก็โผล่ออกมาอยู่ในสภาพที่พร้อมเริ่มต้นทำงานในหน้าที่ไกด์วันแรก ผมยาวสลวยของหล่อนนั้นถูกรวบขึ้นลวกๆ คาดด้วยปิ่นไม้ของฝากจากกรณ์เมื่อคราวที่เคยไปทางเหนือด้วยกัน จากนั้นก็มีท่าทางลุกลี้ลุกลนออกจากห้องนอน เจ้าหล่อนเลยไม่ทันเห็นว่าทำเอาบิดามารดาที่เพิ่งออกมาจากห้องนอนเช่นกัน มองตามหลังไวๆ ของลูกสาวไปอย่างเหลือเชื่อ
“พี่ก๊อคะพี่ก๊อ” เอรินร้องเรียกทันทีที่เดินกึ่งวิ่งมาถึงห้องครัว
“อะไรกันหนูเอริน” ชายร่างอวบอ้วนที่ชื่อก๊อถามหน้าตื่น ขณะโผล่หน้าออกมาจากห้องครัว
“พี่ก๊อ ช่วยหนูด้วย” เอรินบอกพลางหายใจหอบถี่ หล่อนคงรีบมากไปเลยหายใจไม่ทัน เล่นเอาพ่อครัวเอกของบ้านสวนโฮมสเตย์เป็นห่วง
“หนูเอรินใจเย็นๆ ค่อยๆ พูด”
“คือหนู...หนูอยากให้พี่ก๊อช่วยเตรียมอาหารให้ด่วนที่สุดค่ะ เอาเป็นพาสตาอบชีสหนึ่งที่กับแซนด์วิชทูน่าหนึ่งที่” เอรินสั่งรายการไปทำหน้าครุ่นคิดไปทั้งที่ยังหอบเหนื่อย
“อ้อ แล้วก็ผลไม้สด น้ำผลไม้กระป๋อง อืม...หรือโค้กก็ได้ค่ะ ไม่เอาเบียร์นะคะ เดี๋ยวแขกหน้ามืด”
“ให้ส่งห้องไหน นี่พี่ก็กำลังเตรียมอาหารเช้าให้ที่ห้องอาหารอยู่ ถ้าเขาอยากได้พิเศษต้องรอนิดนึง”
“งั้นอย่าช้ามากนะพี่ก๊อ ไม่งั้นมีหวังหนูโดนด่าแน่”
“ได้ไง เรามีบริการอาหารเช้าของที่นี่ให้อยู่แล้ว แขกเขาไม่รู้เหรอ” ก๊อมีสีหน้างุนงง “หรือว่าเขาเดินเหินไม่สะดวก งั้นเดี๋ยวพี่ทำเสร็จให้ปื๊ดไปส่งให้ก็ได้ หนูจะได้ไม่ต้องไปเอง”
“ไม่ได้หรอกค่ะ ต้องหนู” เอรินรีบบอกทันที
อันที่จริงแล้วเอรินก็ไม่ได้อยากไปนักหรอก แต่ด้วยความที่มีชนักติดหลังจึงเลือกดูแลชานนท์ด้วยตัวเอง ไม่จำเป็นไม่อยากให้เขาออกมาเจอหน้าใครทั้งนั้น เดี๋ยวก็ได้หลุดความลับเรื่องของหล่อนกับเขาที่ฟลอเรนซ์กันพอดี มารดารู้เข้ามีหวังหล่อนตายคาที่!
“แขกบ้านต้นไม้น่ะพี่ก๊อ ให้หนูจัดการเองดีกว่าค่ะ เขาเรื่องมากจะตาย ถ้าเกิดใครทำอะไรไม่ถูกใจขึ้นมา หนูขี้เกียจฟังเขาบ่น”
“คนที่เพิ่งมาเมื่อวานนะรึ” ก๊อกลับไปทำอาหารหน้าเตาแล้ว แต่ยังคุยกับเอรินไปด้วยอย่างสนิทสนม
“หนูพูดเหมือนสนิทกับเขาเลย”
“คะ?”
เอรินกำลังนินทาคนเรื่องมากถึงกับชะงัก รีบปฏิเสธเสียงแข็ง
“โอ๊ย สนิทอะไรพี่ก๊อ หนูเพิ่งเจอเขาเมื่อวานเอง...ว่าแต่วันนี้มีแขกเยอะไหมคะ หนูตื่นสายไม่ได้มาช่วยดูแลเลย”
เจ้าหล่อนรีบเปลี่ยนเรื่องพลางกวาดตามองไปรอบๆ บริเวณ เนื่องจากห้องครัวอยู่ร่วมกับห้องอาหารซึ่งอยู่ริมหาดหน้าบ้านสวนโฮมสเตย์ พอเห็นว่ามีแขกเริ่มเข้ามาบ้างแล้ว เอรินเลยจะไปช่วยดูแล อย่างน้อยก็จะได้ลี้ภัยจากตรงนี้ได้ชั่วขณะ
แต่แค่สาวน้อยผละออกมาจากหน้าห้องครัวเท่านั้น ความคิดเมื่อครู่ต้องชะงักกึก เพราะสายตาเจ้ากรรมสะดุดเข้ากับแววตาคมดุของใครบางคนที่หล่อนเพิ่งนินทาถึง!
ชานนท์โผล่มานั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารของบ้านสวนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ไม่วายส่งยิ้มหวานมาให้ ไม่คิดปิดบัง เล่นเอาเอรินแทบผงะหงาย เดือดร้อนต้องรีบก้าวฉับๆ ตรงเข้าไปหาเขาเอ่ยถามเสียงเบาราวกระซิบ
“คุณมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่รออยู่ที่ห้อง”
“หืม ผมออกมาไม่ได้เหรอ” เขาย้อนถามกวนประสาท แล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้กอดอกมองสาวน้อยตรงหน้า
ชานนท์นั่งอยู่ตรงนี้ได้สักพักแล้ว นานพอที่จะเห็นว่าเอรินยืนคุยอยู่กับพ่อครัวคนนั้นเป็นนานสองนาน และก็นานพอที่จะเห็นว่าหล่อนสวมเสื้อยืดแขนกุดสีขาวกับกางเกงขาสั้นเหนือเข่ากว่าห้านิ้วได้ ซึ่งทำให้ซีอีโอหนุ่มใหญ่หงุดหงิดใจเป็นที่สุด ถ้าจำไม่ผิด เขาเคยติงเรื่องการแต่งกายแบบนี้ของหล่อนไปแล้วว่า มันไม่เหมาะสม แต่ดูท่าหล่อนจะชอบใส่เป็นพิเศษ
แบบนี้เขาเรียกว่าแต่งล่อเสือล่อตะเข้ชัดๆ ตะเข้ตัวใหญ่ตรงนี้ด้วย!
“นั่งกับผมก่อนสิ...คุณไกด์ที่รัก”
ชานนท์หยอดเสียงหวานออดอ้อน เลยถูกเอรินถลึงตาใส่ แต่ก็ยอมเข้ามานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเขาโดยดี
“คุณมีอะไรก็ว่ามา ฉันบอกในครัวให้ทำอาหารเช้าให้คุณแล้ว”
ชานนท์เพียงยิ้มๆ แต่เป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ลุกขึ้นจากที่นั่งฝั่งเขาเดินอ้อมมาฝั่งหล่อน แล้วทำท่าจะค้อมตัวลงมากระซิบอะไรบางอย่าง เอรินเห็นท่าไม่ดีจะลุกหนีแต่เขาไวกว่า กดไหล่สาวน้อยบนเก้าอี้ไว้ให้นั่งอยู่กับที่ขณะ ที่เขากระซิบแผ่วเบาข้างหู
“สงสัยเรามีเรื่องต้องเคลียร์กันหน่อยแล้ว”
เอรินถึงกับหน้าแดงซ่าน แม้ไม่รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไรก็ตาม
“คุณนี่มัน...ไม่เปลี่ยนเลย! ชอบเจ็บตัวรึไง”
“ชูว์ เบาๆ สิคุณ เดี๋ยวคนอื่นเขาก็รู้หรอกว่าเรา...”
“ก็แล้วทำไมคุณต้องเข้ามากระซิบด้วยเล่า มันจั๊กจี้” บอกแล้วเอรินก็พยายามผลักเขาออกห่าง เรียกเสียงหัวเราะชอบใจจากชานนท์อดไม่ได้ยีผมสาวน้อยเล่นด้วยความเอ็นดู ก่อนจะยอมผละออกไปเอง
ขณะนั้นสองหนุ่มสาวที่โต๊ะไม่รู้ตัวหรอกว่า ภาพหยอกล้อเมื่อครู่อยู่ในสายตาของพ่อครัวเอกที่ลอบมองมาอย่างสนใจใคร่รู้อยู่ในครัว รู้สึกได้ถึงอณูบางอย่างอวลอยู่รอบตัวทั้งสอง
“ว่าแต่จัดโปรแกรมทัวร์ได้หรือยัง อย่าให้ต้องทวงนะคุณไกด์ที่รัก” ชานนท์เอ่ยถามเมื่อกลับไปนั่งที่เดิมแล้ว อีกทั้งยังส่งสายตาแพรวพราวมาให้เอรินตลอดเวลาที่นั่งอยู่ด้วยกัน
“จริงด้วยค่ะ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้นะคะ คุณรอที่นี่ก่อนนะ”
เอรินมีท่าทีตื่นเต้นขึ้นมาทันที จะรีบลุกไปหยิบโปรแกรมทัวร์มาให้เขาดู เมื่อคืนหล่อนอุตส่าห์ถ่างตาวางแผนทริปเจ็ดวันของเขาจนกว่าจะได้นอนก็เลยตีสองไปแล้ว
แต่ยังไม่ทันได้ลุกออกจากโต๊ะไป เขากลับคว้าข้อมือหล่อนไว้
“เอาไปให้ดูที่บ้านต้นไม้แล้วกัน พร้อมอาหารเช้านะ เสร็จแล้วจะได้เตรียมตัวเดินทางกันเลย”
พูดจบชานนท์ก็เป็นฝ่ายลุกออกจากโต๊ะไปก่อน ส่วนเอรินมองตามหลังชายหนุ่มไปจนลับตา นั่นละถึงได้ถอนใจยาวออกมา เพราะทั้งโล่งอกแต่ก็ยังหนักใจในคราเดียวกัน...แค่เริ่มงานวันแรกก็เหนื่อยแล้ว! ไม่รู้ว่าหล่อนคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่ตกลงเป็นไกด์ให้เขา
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 พ.ย. 2562, 08:04:29 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 พ.ย. 2562, 08:07:45 น.
จำนวนการเข้าชม : 685
| << บทที่ 20 -100% | บทที่ 21 -100% >> |
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ 7 พ.ย. 2562, 08:06:02 น.
ลิงก์ดูลายถุงผ้าค่ะ
>>>https://www.facebook.com/544836732574623/posts/1073553079702983?sfns=mo
ลิงก์ดูลายถุงผ้าค่ะ
>>>https://www.facebook.com/544836732574623/posts/1073553079702983?sfns=mo