เลื่อมลายพรายจันทร์: ดุจดาริน (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'ดมิสา' เกิดมาพร้อมกับสิ่งที่ถูกเรียกว่า พลังจิต
ท่ามกลางชีวิตที่ราวกับถูกสาปด้วย พร จาก สวรรค์
เธอได้พบกับชายหนุ่มแสนดีที่พร้อมจะฉุดเธอออกมาจากเรือนเสน่ห์จันทน์
...โดยหารู้ไม่ว่าเขามีแผนการบางอย่างกับเธอ…

'จิณไตย' สูญเสียภรรยาไปถึงสองคนจากการแต่งงานสองครั้ง
และที่สำคัญ ภรรยาทั้งสองของเขากำลังตั้งครรภ์ด้วย
ชายหนุ่มตกอยู่ในภวังค์แห่งฝันร้าย และความไม่เข้าใจในสิ่งที่เผชิญ
โดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ฆาตกรรมทั้งหมดนั้น มีใครคนหนึ่งอยู่เบื้องหลัง…
'ใคร' ที่หมายจะสังหารภรรยาทุกคนของเขาให้ตายคามือ!!!

**************

นิยายเรื่องนี้แต่งโดย ดุจดาริน(พิมาลินย์) และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายรัก สยองขวัญ นางเอกเป็นหมอเด็กที่มีพลังจิต! และสามารถมองเห็นภูตผีวิญญาณได้ค่ะ ระวัง อย่าทำให้นางโกรธเชียว…

*******************

นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

สั่งซื้อเลื่อมลายพรายจันทร์ ราคา 308฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 348฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 368฿)

ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (เลื่อมลายพรายจันทร์ ราคีสีเพลิง มาลีเริงไฟ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***

**************

หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)

*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้าแต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป

(เลื่อมลายพรายจันทร์ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนรองในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: บทที่ 7 -100%

แม้จะสะเทือนใจกับสิ่งที่ได้รับฟัง แต่ดมิสาก็ไม่แสดงออกให้สุวรรณกังวล

‘ไม่เป็นไรนะ หลวงลุงท่านไม่เคยมุสา ไม่เคยให้ความหวังใครลมๆ แล้งๆ คำพูดของท่านศักดิ์สิทธิ์ อะไรที่ท่านบอกว่าได้ จะสำเร็จเสมอ วันนึงเราคงเจอแม่ของสุวรรณ แล้วสุวรรณก็ต้องได้เกิดแน่ๆ’

เด็กชายทำตาโต ยิ้มกว้างอย่างยินดี

‘จริงเหรอคับ ไชโย สุวรรณจะได้เกิดเป็นมนุษย์ สุวรรณจะได้บวชเณรแล้วคับ’

ดมิสาหยิบโทรศัพท์ออกมาทำทีเป็นกดดูเฟซบุ๊กแล้วหัวเราะเบาๆ กับท่าทีของสุวรรณ ยิ่งได้ยินว่าเขาอยากบวชเณร หญิงสาวก็ยิ่งอยากช่วยให้ความปรารถนานั้นสัมฤทธิ์ผล เธอกดออกจากเฟซบุ๊กเพราะมีแจ้งเตือนในโปรแกรมไลน์ว่ามีคนส่งข้อความมาให้ เมื่อกดเปิดดู หัวใจของเธอก็ไหววาบ

จิณไตย...

นับจากวันที่เจอกันที่คาเฟ่กระต่าย เขาก็หายไปจากชีวิตเธอราวกับไม่เคยเดินเข้ามา นี่ก็กว่าหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ไม่ได้เจอกัน ไม่ได้ติดต่อกัน ไม่ได้แลกเบอร์โทรศัพท์หรือไลน์ไอดีกันไว้

หญิงสาวไม่แปลกใจที่เขาแอดไลน์เธอมา คงขอมาจากอรจีรา แต่...เขาจะติดต่อเธอมาทำไมกันนะ

‘สวัสดีครับ คุณมิ้งค์จำผมได้ไหม’

จะตอบว่าจำไม่ได้ก็คงใจร้ายเกินไป หญิงสาวจึงกดพิมพ์ข้อความตอบโดยมีสุวรรณลอยมาเกาะบ่า ยื่นหน้ามาแอบอ่านอยู่ข้างแก้ม

‘จำได้ค่ะคุณจิณ’

ข้อความนั้นถูกกำกับว่าเขาอ่านทันทีที่เธอส่งข้อความไป หญิงสาวนั่งรอเขาตอบกลับด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ นั่นทำให้สุวรรณจับได้ว่าเธอกำลังตื่นเต้น และแก้มของเธอขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ยาก สุวรรณยังเด็ก แต่ก็ไม่เด็กเกินกว่าจะรู้จัก ความรัก

‘ดีใจจัง คุณมิ้งค์อยู่ไหนครับตอนนี้ พอมีเวลาว่างไหม ผมอยากเจอคุณ’

ผมอยากเจอคุณ...

ดมิสาอ่านประโยคสุดท้ายด้วยความรู้สึกเหมือนใกล้จะจมน้ำ แก้มเธอแดงขึ้นอีก เลือดในกายสูบฉีดเสียจนอยากจะมุดหน้าลงไปในโทรศัพท์เพราะไม่อยากให้ใครในร้านเห็นว่าเธอกำลังเขินอาย หญิงสาวกดพิมพ์ตอบกลับไป แม้จะกลั้นยิ้มไม่สำเร็จก็ตามที

‘คุณจิณมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ’

เขาเงียบไปนาน เสียจนพนักงานเรียกคิว หญิงสาวจึงเดินไปรับเค้กที่สั่งไว้หลายก้อน พนักงานชายช่วยเธอถือกล่องเค้กไปส่งถึงรถ

เมื่อปิดประตูจนสนิทดีแล้ว สุวรรณตามมานั่งตาแป๋วที่เบาะโดยสารเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวจึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดดูอีกครั้งว่าจิณไตยตอบมาหรือยัง

‘ถ้าไม่มี...จะขอไปเจอคุณมิ้งค์ได้ไหมครับ เย็นนี้คลินิกคุณเปิดหรือเปล่า เดี๋ยวผมไปรอหน้าคลินิก ให้ผมไปส่งคุณที่บ้านนะ’

‘อื้อหือ’ สุวรรณยื่นหน้ามาสนอกสนใจ ‘พี่คนนั้นต้องจีบพี่มิ้งค์แน่ๆ เลย’

“คงไม่มั้ง” เธอตอบสุวรรณแบบปากไม่ตรงกับใจ

ดมิสาพิมพ์บอกจิณไตยว่าวันนี้เธอไม่ได้เข้าคลินิก เถลิงเกียรติเข้าคนเดียว และพิมพ์บอกจุดหมายที่เธอกำลังจะออกเดินทางไปกับสุวรรณ ดมิสาไม่แปลกใจที่จิณไตยไม่รู้ว่าบ้านเสน่ห์จันทน์เป็นบ้านที่เธอเกิดและเติบโต เพราะเธอใช้นามสกุลบิดา...ไม่ใช่เสน่ห์จันทน์ หากเขาจะเข้าใจว่าเธอเช่าพื้น ที่หรืออะไรทำนองนั้นก็ไม่แปลก คนไข้ที่เดินทางมาจากที่อื่นก็เข้าใจเช่นนั้นกันเยอะ

หญิงสาวเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า และไม่แปลกใจที่วิทยุเปิดเองโดยที่เธอไม่ได้กด เพลงรักหวานแหววที่ดังออกมาจากลำโพง ประกอบกับรอย ยิ้มหยอกล้อของสุวรรณทำให้เธอหัวเราะและนี่หากไม่ใช่ว่าสุวรรณอยู่ในรูป แบบกายละเอียดละก็ เธออยากจะหยิกแขนเด็กแก่แดดให้เขียวเลยนักเชียว



*******************


ปุกาศๆ ทั้งเลื่อมลายพรายจันทร์และโอบรักธารรุ้ง คาดว่าพร้อมส่งภายในสัปดาห์หน้าแล้วนะคะ
ใครยังไม่ได้สั่งจองรีบจองเน้อ รายละเอียดอยู่ในปุ่มอ่านเรื่องย่อด้านบนแล้วค่ะ ^_^ เล่มตัวอย่างดูได้ในเพจสนพ.
ทางนี้ตื่นเต้นทุกครั้งที่ส่งพิมพ์ค่ะ เหมือนได้ส่งลูกขึ้นฝั่ง ฮา สั่งจองกันอีกเยอะๆ น้าาาาา (ยังคงเปิดให้สั่งซื้อในราคาจองถึง 31 มกราคมตามเดิม) เตรียมแพ็กรัวๆ



หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ม.ค. 2563, 23:07:46 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ม.ค. 2563, 23:07:46 น.

จำนวนการเข้าชม : 426





<< บทที่ 7 -70%   บทที่ 8 -30% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account