แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก
ตอน: บทที่ 6 -65%
พอรู้ว่าต้องไปกินข้าวกับคุณย่าที่วังอัครากรพร้อมภควัตน์เย็นนี้ วรีวาฏิกาก็กลับมาทำงานด้วยหน้าตาซังกะตายแทนที่จะชื่นมื่นแบบที่ควรจะเป็น
ช่วงบ่าย CMO คนใหม่ของบริษัทลูกที่เธอทำงานอยู่ มิสเตอร์สตีเฟน ก็มานั่งที่โซฟาข้างโต๊ะเธอเพื่อรอพบภควัตน์ ด้วยความที่เป็นเจ้านายลูกน้องกันที่ฝ่ายการตลาด วรีวาฏิกาเลยชวนสตีเฟนคุยระหว่างรอ เอาใจเจ้านายเสียหน่อย ตอนเธอกลับไปทำงานด้วยเต็มตัวเขาจะได้ไม่โหดกับเธอเหมือนเจ้านายคนปัจจุบัน!
บทสนทนาระหว่างเธอและสตีเฟนมีแต่เรื่องสัพเพเหระตั้งแต่เรื่องงานยันเรื่องของกิน พอรู้ว่า CMO หนุ่มที่เพิ่งย้ายมาอยู่ไทยสนใจอาหารข้างทางเป็นอย่างมาก สาวผู้หายใจเข้าหายใจออกเป็นเรื่องกินเลยแนะนำร้านสตรีตฟู้ดน่ากินไปหลายร้าน และยังอาสาเป็นไกด์พาสตีเฟนไปเที่ยวเยาวราชเพื่อทริปกินแหลกตลอดสองข้างทางอีกด้วย ก่อนที่บทสนทนาของทั้งสองจะหยุดลง เมื่อภควัตน์เปิดประตูออกมา พร้อมรังสีอำมหิตและบอกว่า
“คุยเบาๆ หน่อย ผมจะทำงาน”
และพอเหลือบมาเห็น CMO หนุ่มที่มานั่งรออยู่นานแล้ว ภควัตน์ก็อนุญาตให้เขาเข้าพบก่อนเวลานัดได้ แต่ยังไม่วายหันมาด่าเธอก่อนปิดประตู
“งานคุณเสร็จหรือยังถึงเอาเวลามานั่งคุย”
แล้วก็ปิดประตูใส่หน้าเธอเฉยเลย! รักษามาตรฐานความชั่วร้ายได้ดีไม่มีตกเสียจริงๆ!
เมื่อกลับมานั่งเคลียร์งานของทั้งแผนกตัวเอง และของตำแหน่ง ‘เบ๊’ ใหม่ที่กองเป็นภูเขาเลากา เธอก็วุ่นจนลืมทุกสิ่ง มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มีเงาดำทะมึนของท่านรองประธานยืนค้ำหัวอยู่ จนคนโดนบังแสงไฟต้องเงยหน้าขึ้นมอง
“นี่หกโมงเย็นแล้ว ทำไมไม่เตรียมตัวกลับบ้าน หรือตั้งใจไปไม่ทันกินข้าวกับคุณย่าตอนทุ่มนึง ผมจะได้โดนคุณย่าบ่นแบบอ้อมๆ อีก”
อ๊ะ! วีธีนี้ฉลาดจัง ทำไมเธอคิดไม่ออกเนี่ย แต่ แต่ แต่
“นี่คุณภควัตน์มองดิฉันในแง่ร้ายมากไปหรือเปล่าคะ ก็แค่งานไม่เสร็จจนโงหัวไม่ขึ้นเลยลืมเวลาค่ะ แต่ไหนๆ คุณมาบอกแบบนี้แล้วก็เยี่ยมเลย จะได้ไปสายๆ หน่อยตามที่คุณแนะนำ เผื่อได้เห็นคนโดนเอ็ด”
คนเป็นเลขาเริ่มปีกกล้าขาแข็งตอบกลับไปแบบไม่แคร์อารมณ์โกรธของเจ้านายสักกะนิด แต่พอภควัตน์ตอบกลับมาเธอก็แทบผงะ
“งั้นเสียใจด้วยที่คุณจะไม่ได้เห็น กลับได้แล้ว ผมจะไปรถคุณ”
เฮ้ย! เชิญตัวเองขึ้นรถชาวบ้านก็ได้เหรอ หนังหน้าเจ้านายเธอทำด้วยอะไรกัน!
“คุณภควัตน์ขับรถไปเองดีกว่าไหมคะ ไม่งั้นตอนกลับจะกลับยังไง”
คนโดนยัดเยียดให้ขับรถให้พยายามหาทางออก แต่คนโดนรังเกียจกลายๆ กลับยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ก็คุณไงที่ต้องไปส่งผม บ้านคุณกับคอนโดฯ ผมห่างกันไม่เท่าไร ไหนๆ คุณย่าเป็นเจ้าภาพ คุณเป็นหลานก็ควรจะดูแลแขกให้ดีๆ นะ โดยเฉพาะ...ถ้าแขกคนนั้นพ่วงตำแหน่งเจ้านายคุณ!”
เวร! บังคับให้ผู้หญิงขับรถไปส่งก็ได้เหรอ
แต่พออ้าปากจะเหน็บแนมว่าเธอไม่ต้องการตุ๊กตาหน้ารถ ก็ต้องหุบปากฉับเมื่อโดนเขามองมาอย่างเย็นชา พร้อมกับบอกเธอว่า
“ผมให้เวลาคุณเก็บของห้านาที ถ้าช้ากว่านี้คุณจะโดนลากไปขึ้นรถ”
พูดจบ คนออกคำสั่งก็ผละไปดื้อๆ ไม่รอแม้แต่คำตอบรับของเลขาชั่วคราวที่ยังอ้าปากค้างมองตามหลังเขาไปตาปริบๆ
ช่วงบ่าย CMO คนใหม่ของบริษัทลูกที่เธอทำงานอยู่ มิสเตอร์สตีเฟน ก็มานั่งที่โซฟาข้างโต๊ะเธอเพื่อรอพบภควัตน์ ด้วยความที่เป็นเจ้านายลูกน้องกันที่ฝ่ายการตลาด วรีวาฏิกาเลยชวนสตีเฟนคุยระหว่างรอ เอาใจเจ้านายเสียหน่อย ตอนเธอกลับไปทำงานด้วยเต็มตัวเขาจะได้ไม่โหดกับเธอเหมือนเจ้านายคนปัจจุบัน!
บทสนทนาระหว่างเธอและสตีเฟนมีแต่เรื่องสัพเพเหระตั้งแต่เรื่องงานยันเรื่องของกิน พอรู้ว่า CMO หนุ่มที่เพิ่งย้ายมาอยู่ไทยสนใจอาหารข้างทางเป็นอย่างมาก สาวผู้หายใจเข้าหายใจออกเป็นเรื่องกินเลยแนะนำร้านสตรีตฟู้ดน่ากินไปหลายร้าน และยังอาสาเป็นไกด์พาสตีเฟนไปเที่ยวเยาวราชเพื่อทริปกินแหลกตลอดสองข้างทางอีกด้วย ก่อนที่บทสนทนาของทั้งสองจะหยุดลง เมื่อภควัตน์เปิดประตูออกมา พร้อมรังสีอำมหิตและบอกว่า
“คุยเบาๆ หน่อย ผมจะทำงาน”
และพอเหลือบมาเห็น CMO หนุ่มที่มานั่งรออยู่นานแล้ว ภควัตน์ก็อนุญาตให้เขาเข้าพบก่อนเวลานัดได้ แต่ยังไม่วายหันมาด่าเธอก่อนปิดประตู
“งานคุณเสร็จหรือยังถึงเอาเวลามานั่งคุย”
แล้วก็ปิดประตูใส่หน้าเธอเฉยเลย! รักษามาตรฐานความชั่วร้ายได้ดีไม่มีตกเสียจริงๆ!
เมื่อกลับมานั่งเคลียร์งานของทั้งแผนกตัวเอง และของตำแหน่ง ‘เบ๊’ ใหม่ที่กองเป็นภูเขาเลากา เธอก็วุ่นจนลืมทุกสิ่ง มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มีเงาดำทะมึนของท่านรองประธานยืนค้ำหัวอยู่ จนคนโดนบังแสงไฟต้องเงยหน้าขึ้นมอง
“นี่หกโมงเย็นแล้ว ทำไมไม่เตรียมตัวกลับบ้าน หรือตั้งใจไปไม่ทันกินข้าวกับคุณย่าตอนทุ่มนึง ผมจะได้โดนคุณย่าบ่นแบบอ้อมๆ อีก”
อ๊ะ! วีธีนี้ฉลาดจัง ทำไมเธอคิดไม่ออกเนี่ย แต่ แต่ แต่
“นี่คุณภควัตน์มองดิฉันในแง่ร้ายมากไปหรือเปล่าคะ ก็แค่งานไม่เสร็จจนโงหัวไม่ขึ้นเลยลืมเวลาค่ะ แต่ไหนๆ คุณมาบอกแบบนี้แล้วก็เยี่ยมเลย จะได้ไปสายๆ หน่อยตามที่คุณแนะนำ เผื่อได้เห็นคนโดนเอ็ด”
คนเป็นเลขาเริ่มปีกกล้าขาแข็งตอบกลับไปแบบไม่แคร์อารมณ์โกรธของเจ้านายสักกะนิด แต่พอภควัตน์ตอบกลับมาเธอก็แทบผงะ
“งั้นเสียใจด้วยที่คุณจะไม่ได้เห็น กลับได้แล้ว ผมจะไปรถคุณ”
เฮ้ย! เชิญตัวเองขึ้นรถชาวบ้านก็ได้เหรอ หนังหน้าเจ้านายเธอทำด้วยอะไรกัน!
“คุณภควัตน์ขับรถไปเองดีกว่าไหมคะ ไม่งั้นตอนกลับจะกลับยังไง”
คนโดนยัดเยียดให้ขับรถให้พยายามหาทางออก แต่คนโดนรังเกียจกลายๆ กลับยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ก็คุณไงที่ต้องไปส่งผม บ้านคุณกับคอนโดฯ ผมห่างกันไม่เท่าไร ไหนๆ คุณย่าเป็นเจ้าภาพ คุณเป็นหลานก็ควรจะดูแลแขกให้ดีๆ นะ โดยเฉพาะ...ถ้าแขกคนนั้นพ่วงตำแหน่งเจ้านายคุณ!”
เวร! บังคับให้ผู้หญิงขับรถไปส่งก็ได้เหรอ
แต่พออ้าปากจะเหน็บแนมว่าเธอไม่ต้องการตุ๊กตาหน้ารถ ก็ต้องหุบปากฉับเมื่อโดนเขามองมาอย่างเย็นชา พร้อมกับบอกเธอว่า
“ผมให้เวลาคุณเก็บของห้านาที ถ้าช้ากว่านี้คุณจะโดนลากไปขึ้นรถ”
พูดจบ คนออกคำสั่งก็ผละไปดื้อๆ ไม่รอแม้แต่คำตอบรับของเลขาชั่วคราวที่ยังอ้าปากค้างมองตามหลังเขาไปตาปริบๆ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ธ.ค. 2563, 20:31:19 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ธ.ค. 2563, 20:31:19 น.
จำนวนการเข้าชม : 374
| << บทที่ 6 -35% | บทที่ 6 -100% >> |