ดวงดาวเคียงตะวัน
“ชายผู้นั้นปล่อยลูกนกไปใช่ว่าเขาจะหมดรักในตัวมันแล้ว ตรงกันข้าม...ความรักที่เขามีให้มันกลับมากมายท่วมท้นจนยินยอมให้มันได้มีอิสระต่างหาก”
“คนในครอบครัวอย่างพวกเราคงมีหน้าที่แค่เพียงสร้างรังอุ่นไว้เป็นที่พักพิงให้ลูกนกกลับมาหายามอ่อนล้าและต้องการกำลังใจ มีหน้าที่ปลอบประโลมและสร้างความมั่นใจให้นกน้อยมีแรงออกบินสู่โลกกว้างได้อีกครั้ง จริงมั้ย?"

Tags: รักหวาน อาจารย์ นักศึกษา

ตอน: ตอนที่ ๑๔ :ข้อตกลง(ลบ)

ขอบคุณกำลังใจที่ส่งให้นะคะ

ลบแล้วค่ะ
ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมานะคะ


***ตอบComment***

คุณ violette
: อืม...น่าคิดนะคะ อาจจะได้นิยายอีกเรื่องหนึ่งก็ได้ :)



กาแฟเย็น
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 ส.ค. 2554, 16:56:20 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 มิ.ย. 2556, 23:47:45 น.

จำนวนการเข้าชม : 1893





<< ตอนที่ ๑๓ :ตามง้อ(ลบ)   ตอนที่ ๑๕ :การก่อตัวของพายุ(ลบ) >>
violette 26 ส.ค. 2554, 02:55:02 น.
เหมาะกันจริงๆด้วยแพรวากับพี่พร้อมเนี่ย อิอิ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account