ทัณฑ์ทวงรัก: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เรื่องย่อ
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 11 -100%
ร้านอาหารที่อรดาเลือก เป็นร้านอาหารไทยอย่างหรูที่เจ้าของบ้านเปลี่ยนเรือนไม้โบราณมาตกแต่งใหม่และเปิดเป็นร้านอาหาร เมื่อรู้จุดหมายปลายทางแล้วศมาก็ต้องเปลี่ยนแผนขับรถไปรับน้องสาวจากวิทยาลัยเพื่อกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านและรับมารดาตรงมายังร้านอาหารหรูแห่งนั้นพร้อมกัน
ทางฝั่งอรดานั้น หญิงสาวแวะไปร้านทำผมก่อนจะขับรถไปพบศมาที่ร้าน หล่อนรู้จากศศิแล้วว่ามารดาของศมาจะมาร่วมมื้อเย็นด้วย จึงตั้งใจจะสร้างความประทับใจเล็กๆ น้อยๆ ในการพบกันครั้งแรก อรดายอมรับว่าหล่อนชอบพอในรูปร่างหน้าตาและนิสัยใจคอของหนุ่มวิศวกรข้างบ้าน หน้าที่การงานของเขาก็ไม่เลวเลย ศมาเอางานเอาการกว่าหนุ่มคนอื่นๆ ที่คอยเทียวไล้เทียวขื่อหล่อนที่ยิม
หล่อนนิยมความสุขุม เยือกเย็น และเด็ดขาดอยู่ในทีของเขา ความนิ่งของเขาทำให้หล่อนอยากเอาชนะ อยากรู้นักว่าจะทนเย็นอยู่ได้สักกี่น้ำ
“แม่ครับนี่คุณอรดา เพื่อนบ้านของเราครับ”
“สวัสดีค่ะคุณแม่”
“สวัสดีจ้ะ แต่งตัวสวยเชียวนะ ศมาไม่บอกแม่บ้างจะได้ออกไปจัดเต็มหน้าปากซอยก่อนมา”
“แม่สวยอยู่แล้วละครับ” ศมาเอ่ยยิ้มๆ อรดาเหลือบมองใบหน้าของเขา ทำไมนะ ความสุภาพของเขามันช่างน่ารักน่าหยิกเหลือเกินสำหรับหล่อน
“ปากหวานพ่อคนนี้ เขาหวานกับหนูเป็นบ้างไหมนี่ ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มมาแม่ยังไม่เห็นควงใครเป็นจริงเป็นจังสักคน”
“แม่ครับ”
“คุณศมางานยุ่งมากมั้งคะ” อรดาเอียงคอมองเขาอย่างน่ารัก
คุณนายสมสว่างหยิบเมนูมาเปิดดูพลางๆ แต่แล้วก็อุทานออกมาเสียงไม่เบานักกับลูกสาวคนเล็กที่กำลังยิ้มแก้มปริที่เห็นพี่ชายออกเดตกับครูสาวที่หล่อนรัก
“ต๊าย! นี่ราคาอาหารไทยทำไมแพงขนาดนี้นี่ ข้าวผัดจานละหลายร้อย ต้มยำอะไรตั้งเกือบพัน ผัดผักจานละสี่ห้าร้อย ตายๆ จนกันพอดีเลยลูก” คนเห็น ‘ค่า’ ของเงินหัวหมุนติ้ว คิดคำนวณเงินในกระเป๋าลูกชายที่ต้องปลิวหายไปเกือบหมื่นในมื้อเดียวแล้วนางจะเป็นลมเสียให้ได้
“อาหารเขาอร่อยนะครับแม่ร้านนี้” ศมาเอ่ยเสียงเรียบ เขาสังเกตเห็นว่ารอยยิ้มของคนเลือกร้านจืดจางลงเล็กน้อย
“ร้านนี้อร่อยขึ้นชื่อเลยค่ะคุณแม่ รดาเห็นว่าคุณศมาไม่ค่อยได้พักผ่อน แล้วคุณแม่ก็มาเยี่ยมด้วย เลยเลือกร้านนี้จะได้ทานอาหารดีๆ บรรยากาศดีๆ ค่ะ”
“มันก็ดีหรอกนะหนู แต่มันแพงมาก นี่ลูกชายฉันต้องทำงานหนักมากนะกว่าจะได้เงินมาแต่ละบาท หนูรู้ไหม”
“ค่ะ” อรดาหน้าเจื่อน
ศศิผู้พิทักษ์ครูสาวดึงชายเสื้อของมารดายิกๆ จนถูกเอ็ด อาหารมื้อนั้นผ่านพ้นไปอย่างฝืดเฝื่อนสำหรับทุกคน ยกเว้นคุณนายสมสว่างที่แม้จะติติงราคาแต่นางก็ยังรับประทานจนหมดเกลี้ยง
“เสียดายเงิน กินให้หมดเลยนะศศิ แม่ว่ากับข้าวที่ยายเด็กพม่าที่บ้านศมาทำให้แม่กินตอนเที่ยงยังอร่อยกว่าอีกนะ”
และนั่นคือจุดจบนัดเดตแสนหวานครั้งแรกของศมาและอรดา แม้เมื่อกลับถึงบ้านชายหนุ่มยังเดินไปส่งหล่อนจนถึงรั้วบ้าน และเอ่ยขอโทษแทนมารดาที่อาจจะพูดจาให้บั่นทอนความตั้งใจดีของหล่อน แต่สีหน้าของอรดาก็ยังไม่ดีนัก
“รดาเสียใจนะคะที่ทำให้คุณแม่ของคุณไม่ปลื้ม”
“ครับ ผมต้องขอโทษด้วยที่ทำให้คุณรดาต้องรู้สึกแบบนั้น”
“คุณศมา รดาไม่เข้าใจคุณเลยค่ะ คุณเองก็ไม่ได้ชอบมื้อค่ำวันนี้ด้วยใช่ไหมคะ ไม่ต้องเข้าไปส่งรดาหรอกค่ะ ราตรีสวัสดิ์” หล่อนสะบัดค้อน คงไม่ได้โกรธเกลียด แต่หล่อนกำลังงอนและน้อยใจเขาอย่างหนัก และศมาไม่รู้ว่าเขาควรจะพูดกับหล่อนยังไงดี
เขาทำได้เพียงเอ่ยขอโทษหล่อนอีกครั้ง บอกราตรีสวัสดิ์แล้วยืนมองร่างอรชรอวบอิ่มในชุดราตรีสั้นแสนหวานเดินหายเข้าบ้านไป
ศมากลับเข้าบ้านตนเองด้วยความเหนื่อยล้าทั้งกายใจ...เขาเหลือบมองห้องพักแขกทางปีกขวาของบ้าน เห็นปิดไฟมืดสนิทก็เดินขึ้นไปยังชั้นบน แว่วเสียงมารดาดังลอดประตูห้องนอนของศศิออกมาเป็นระยะๆ เขายืนนิ่งมองเงาเคลื่อนไหวที่เล็ดลอดออกมาจากในห้อง ก่อนที่ไฟจะดับไปจึงได้เปิดประตูห้องนอนของตนเองเข้าไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้า ตั้งใจจะเอนหลังหลับพักผ่อน แต่กลับตาค้าง นอนไม่หลับ
วิศวกรหนุ่มเดินกลับลงมาชั้นล่าง เลี้ยวไปยังห้องทำงานด้านหลัง เขาพอใจกับความสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบเรียบร้อยภายในห้องทำงานที่ยามนี้มีเจ้าของใหม่มาจับจองทำงานตั้งแต่เช้าจรดเย็นแทนเขามาหลายวันแล้ว ศมาไล่ดูเอกสารต่างๆ ที่จัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบรอให้เขามาลงลายมือชื่อ
‘ช่างเอกฝากข้อความให้ติดต่อกลับเรื่องกระเบื้องปูหลังคาโครงการนะคะ’
โน้ตบนกระดาษสะท้อนแสงเขียนด้วยลายมือเป็นระเบียบเรียบร้อยผิดกับบุคลิกคนเขียน
ใช่สิ มีแม่เป็นถึงผู้อำนวยการ ลายมือจะไม่สวยได้ยังไง เขานึก
ศมาดึงเก้าอี้ยาวที่เคยมีเขาเป็นเจ้าของเพียงผู้เดียวมานั่ง เขาลงลายมือชื่อในกระดาษหลายต่อหลายแผ่นหลังจากอ่านตรวจทานเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นเพื่อเติมข้อความบางประการบนเอกสารสองสามแผ่นที่เขาเองเพิ่งนึกขึ้นมาได้
ชายหนุ่มเหลียวซ้ายแลขวามองหาสมุดจดโน้ตที่ตนเองใช้เป็นประจำ มันวางอยู่ข้างคีย์บอร์ดนั่นเอง เขาเห็นลายมือหวัดสวยเป็นระเบียบแม้มองออกว่ารีบเร่ง ข้อความต่างๆ ตามที่เขาสั่งเพิ่มเติมเมื่อหลายวันก่อนถูกจดลงไปอย่างไม่ตกหล่น
ไม่ตกหล่น แต่กลับมีเพิ่มเติม
‘สั่งเหล็กให้ด้วย ส่งไปไซต์งานคลองสาม ปทุมฯ’
‘ติดต่อเรื่องกระเบื้องปูพื้นด่วน ขอแบบและลายเดิม เกรดพรีเมียม’
‘อิฐที่สั่งขาดไปเยอะอยู่ ติดต่อโรงงานให้ตรวจสอบด้วย สั่งคนของเราให้ตรวจนับของทุกอย่างให้ถ้วนถี่ก่อนเซ็นรับ’
‘ค่า...พ่อเจ้าประคุณทูนหัวของบ่าว นายทาสยุคมิลเลนเนียลบัญชามาเลยจ้า ไม่ต้องห่วงว่าลูกหนี้คนนี้จะสลบคางาน สั่งๆๆ ได้ทั้งวัน ฮึ่ย!’
“ฮะ! บ่นเป็นตัวหนังสือเลยนะยายงก บ่นเก่งนักก็ไม่ต้องหลับต้องนอนมันละ บ่าวใช่ไหม ได้เลย นายยังไม่ได้นอน บ่าวจะนอนได้ยังไงกัน ฮึ่ม!” ศมากดโทรศัพท์หาเลขาผู้เคราะห์ร้ายอย่างไม่ลังเล เสียงมันแผดร้องขึ้นในห้องนอนแขกจนสองร่างสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาพร้อมกัน
“พี่ตวง ใครโทร.มาอะ”
“เจ้านายผู้แสนดีของเธอน่ะสิ อะไรจะห้าทุ่มแล้วนะ”
ตวงทองเตะผ้าห่มด้วยความขัดใจ ตูซาเอนกายหล่นลงบนหมอนอีกครั้งด้วยความอ่อนล้า
“มีอะไรคะท่าน” เสียงที่กรอกลงไปในโทรศัพท์กระแทกกระทั้น
“ผมมีงานด่วนให้คุณทำ”
“หมดเวลางานแล้วค่ะ”
“โอที”
“นี่คุณ....” ตวงทองลากเสียงยาว นี่เขาเห็นหล่อนเป็นคนหิวเงินตั้งแต่เมื่อไหร่กัน! “ฉันง่วง ฉันเหนื่อย ฉันไม่ได้เพิ่งกลับจากดินเนอร์แสนหรูอย่างคุณนะคะ จะได้คึกจัด ฉันจะนอน”
“ใครว่าผมคึก” ศมารับรู้ถึงกระแสร้อนผ่าวที่แล่นผ่านใบหูตนเอง เสียงอ้อแอ้นั้นพูดมั่วไปหมด แต่มันทำให้เขารู้สึกประหลาดเมื่อจินตนาการภาพคนง่วงที่กำลังงอแงไปด้วย
“ฉันนี่แหละว่า คึกก็ไปหาแฟนคุณโน่นไป๊ ฉันจะนอน”
“ตวงทอง อย่าพูดจาเหลวไหล มาที่ห้องทำงานผมเดี๋ยวนี้”
“ไม่ค่ะ วันนี้ฉันรับมือกับงานของคุณและแม่ของคุณมาทั้งวันแล้ว บอกเลยว่าเหนื่อยมาก ถึงคุณจะเอาเงินเอาทองมาให้เป็นหาบๆ หรือมาลากฉันไปจากห้อง ฉันก็ไม่ไป ราตรีสวัสดิ์ค่ะเจ้านาย!”
ตึ๊ด!
เสียงหล่อนตัดสายทิ้ง ก่อนที่ความเงียบจะเข้าครอบงำห้องทำงานของเขาอีกครั้ง ศมามองโทรศัพท์นิ่งก่อนจะหลุดเสียงหัวเราะครั้งแรกของวันออกมาเบาๆ กับตนเอง
“ยายบ๊องเอ๊ย ใครเขาจะเอาเงินเอาทองมาให้เธอเป็นหาบๆ ไม่ใช่สินสอดนี่ แต่ถ้าให้ไปลากจากห้องนอนมาทำงานละก็ไม่แน่”
************
ตอนสุดท้ายแล้วค่าาา ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านที่ติดตามกันนะคะ ฝากศมากับตวงทองด้วยนะตัวเอง ยังเหลืออีกหลายบทเลยค่ะ โดยเฉพาะชีวิตของตวงทองที่มีความดราม่ารออยู่ กระซิกๆ
หนังสือวางขายที่ “ศูนย์หนังสือจุฬาฯ” และร้านออนไลน์ หรือสั่งตรงกับสนพ.รายละเอียดดูได้ในปุ่มอ่านเรื่องย่อด้านบน
ไว้มีเรื่องใหม่มาอีกเมื่อไรจะลงให้อ่านกันอีกจ้า หรือตามข่าวได้ที่เพจ “ปลายปากกาสำนักพิมพ์” นะคะ^^
ทางฝั่งอรดานั้น หญิงสาวแวะไปร้านทำผมก่อนจะขับรถไปพบศมาที่ร้าน หล่อนรู้จากศศิแล้วว่ามารดาของศมาจะมาร่วมมื้อเย็นด้วย จึงตั้งใจจะสร้างความประทับใจเล็กๆ น้อยๆ ในการพบกันครั้งแรก อรดายอมรับว่าหล่อนชอบพอในรูปร่างหน้าตาและนิสัยใจคอของหนุ่มวิศวกรข้างบ้าน หน้าที่การงานของเขาก็ไม่เลวเลย ศมาเอางานเอาการกว่าหนุ่มคนอื่นๆ ที่คอยเทียวไล้เทียวขื่อหล่อนที่ยิม
หล่อนนิยมความสุขุม เยือกเย็น และเด็ดขาดอยู่ในทีของเขา ความนิ่งของเขาทำให้หล่อนอยากเอาชนะ อยากรู้นักว่าจะทนเย็นอยู่ได้สักกี่น้ำ
“แม่ครับนี่คุณอรดา เพื่อนบ้านของเราครับ”
“สวัสดีค่ะคุณแม่”
“สวัสดีจ้ะ แต่งตัวสวยเชียวนะ ศมาไม่บอกแม่บ้างจะได้ออกไปจัดเต็มหน้าปากซอยก่อนมา”
“แม่สวยอยู่แล้วละครับ” ศมาเอ่ยยิ้มๆ อรดาเหลือบมองใบหน้าของเขา ทำไมนะ ความสุภาพของเขามันช่างน่ารักน่าหยิกเหลือเกินสำหรับหล่อน
“ปากหวานพ่อคนนี้ เขาหวานกับหนูเป็นบ้างไหมนี่ ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มมาแม่ยังไม่เห็นควงใครเป็นจริงเป็นจังสักคน”
“แม่ครับ”
“คุณศมางานยุ่งมากมั้งคะ” อรดาเอียงคอมองเขาอย่างน่ารัก
คุณนายสมสว่างหยิบเมนูมาเปิดดูพลางๆ แต่แล้วก็อุทานออกมาเสียงไม่เบานักกับลูกสาวคนเล็กที่กำลังยิ้มแก้มปริที่เห็นพี่ชายออกเดตกับครูสาวที่หล่อนรัก
“ต๊าย! นี่ราคาอาหารไทยทำไมแพงขนาดนี้นี่ ข้าวผัดจานละหลายร้อย ต้มยำอะไรตั้งเกือบพัน ผัดผักจานละสี่ห้าร้อย ตายๆ จนกันพอดีเลยลูก” คนเห็น ‘ค่า’ ของเงินหัวหมุนติ้ว คิดคำนวณเงินในกระเป๋าลูกชายที่ต้องปลิวหายไปเกือบหมื่นในมื้อเดียวแล้วนางจะเป็นลมเสียให้ได้
“อาหารเขาอร่อยนะครับแม่ร้านนี้” ศมาเอ่ยเสียงเรียบ เขาสังเกตเห็นว่ารอยยิ้มของคนเลือกร้านจืดจางลงเล็กน้อย
“ร้านนี้อร่อยขึ้นชื่อเลยค่ะคุณแม่ รดาเห็นว่าคุณศมาไม่ค่อยได้พักผ่อน แล้วคุณแม่ก็มาเยี่ยมด้วย เลยเลือกร้านนี้จะได้ทานอาหารดีๆ บรรยากาศดีๆ ค่ะ”
“มันก็ดีหรอกนะหนู แต่มันแพงมาก นี่ลูกชายฉันต้องทำงานหนักมากนะกว่าจะได้เงินมาแต่ละบาท หนูรู้ไหม”
“ค่ะ” อรดาหน้าเจื่อน
ศศิผู้พิทักษ์ครูสาวดึงชายเสื้อของมารดายิกๆ จนถูกเอ็ด อาหารมื้อนั้นผ่านพ้นไปอย่างฝืดเฝื่อนสำหรับทุกคน ยกเว้นคุณนายสมสว่างที่แม้จะติติงราคาแต่นางก็ยังรับประทานจนหมดเกลี้ยง
“เสียดายเงิน กินให้หมดเลยนะศศิ แม่ว่ากับข้าวที่ยายเด็กพม่าที่บ้านศมาทำให้แม่กินตอนเที่ยงยังอร่อยกว่าอีกนะ”
และนั่นคือจุดจบนัดเดตแสนหวานครั้งแรกของศมาและอรดา แม้เมื่อกลับถึงบ้านชายหนุ่มยังเดินไปส่งหล่อนจนถึงรั้วบ้าน และเอ่ยขอโทษแทนมารดาที่อาจจะพูดจาให้บั่นทอนความตั้งใจดีของหล่อน แต่สีหน้าของอรดาก็ยังไม่ดีนัก
“รดาเสียใจนะคะที่ทำให้คุณแม่ของคุณไม่ปลื้ม”
“ครับ ผมต้องขอโทษด้วยที่ทำให้คุณรดาต้องรู้สึกแบบนั้น”
“คุณศมา รดาไม่เข้าใจคุณเลยค่ะ คุณเองก็ไม่ได้ชอบมื้อค่ำวันนี้ด้วยใช่ไหมคะ ไม่ต้องเข้าไปส่งรดาหรอกค่ะ ราตรีสวัสดิ์” หล่อนสะบัดค้อน คงไม่ได้โกรธเกลียด แต่หล่อนกำลังงอนและน้อยใจเขาอย่างหนัก และศมาไม่รู้ว่าเขาควรจะพูดกับหล่อนยังไงดี
เขาทำได้เพียงเอ่ยขอโทษหล่อนอีกครั้ง บอกราตรีสวัสดิ์แล้วยืนมองร่างอรชรอวบอิ่มในชุดราตรีสั้นแสนหวานเดินหายเข้าบ้านไป
ศมากลับเข้าบ้านตนเองด้วยความเหนื่อยล้าทั้งกายใจ...เขาเหลือบมองห้องพักแขกทางปีกขวาของบ้าน เห็นปิดไฟมืดสนิทก็เดินขึ้นไปยังชั้นบน แว่วเสียงมารดาดังลอดประตูห้องนอนของศศิออกมาเป็นระยะๆ เขายืนนิ่งมองเงาเคลื่อนไหวที่เล็ดลอดออกมาจากในห้อง ก่อนที่ไฟจะดับไปจึงได้เปิดประตูห้องนอนของตนเองเข้าไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้า ตั้งใจจะเอนหลังหลับพักผ่อน แต่กลับตาค้าง นอนไม่หลับ
วิศวกรหนุ่มเดินกลับลงมาชั้นล่าง เลี้ยวไปยังห้องทำงานด้านหลัง เขาพอใจกับความสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบเรียบร้อยภายในห้องทำงานที่ยามนี้มีเจ้าของใหม่มาจับจองทำงานตั้งแต่เช้าจรดเย็นแทนเขามาหลายวันแล้ว ศมาไล่ดูเอกสารต่างๆ ที่จัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบรอให้เขามาลงลายมือชื่อ
‘ช่างเอกฝากข้อความให้ติดต่อกลับเรื่องกระเบื้องปูหลังคาโครงการนะคะ’
โน้ตบนกระดาษสะท้อนแสงเขียนด้วยลายมือเป็นระเบียบเรียบร้อยผิดกับบุคลิกคนเขียน
ใช่สิ มีแม่เป็นถึงผู้อำนวยการ ลายมือจะไม่สวยได้ยังไง เขานึก
ศมาดึงเก้าอี้ยาวที่เคยมีเขาเป็นเจ้าของเพียงผู้เดียวมานั่ง เขาลงลายมือชื่อในกระดาษหลายต่อหลายแผ่นหลังจากอ่านตรวจทานเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นเพื่อเติมข้อความบางประการบนเอกสารสองสามแผ่นที่เขาเองเพิ่งนึกขึ้นมาได้
ชายหนุ่มเหลียวซ้ายแลขวามองหาสมุดจดโน้ตที่ตนเองใช้เป็นประจำ มันวางอยู่ข้างคีย์บอร์ดนั่นเอง เขาเห็นลายมือหวัดสวยเป็นระเบียบแม้มองออกว่ารีบเร่ง ข้อความต่างๆ ตามที่เขาสั่งเพิ่มเติมเมื่อหลายวันก่อนถูกจดลงไปอย่างไม่ตกหล่น
ไม่ตกหล่น แต่กลับมีเพิ่มเติม
‘สั่งเหล็กให้ด้วย ส่งไปไซต์งานคลองสาม ปทุมฯ’
‘ติดต่อเรื่องกระเบื้องปูพื้นด่วน ขอแบบและลายเดิม เกรดพรีเมียม’
‘อิฐที่สั่งขาดไปเยอะอยู่ ติดต่อโรงงานให้ตรวจสอบด้วย สั่งคนของเราให้ตรวจนับของทุกอย่างให้ถ้วนถี่ก่อนเซ็นรับ’
‘ค่า...พ่อเจ้าประคุณทูนหัวของบ่าว นายทาสยุคมิลเลนเนียลบัญชามาเลยจ้า ไม่ต้องห่วงว่าลูกหนี้คนนี้จะสลบคางาน สั่งๆๆ ได้ทั้งวัน ฮึ่ย!’
“ฮะ! บ่นเป็นตัวหนังสือเลยนะยายงก บ่นเก่งนักก็ไม่ต้องหลับต้องนอนมันละ บ่าวใช่ไหม ได้เลย นายยังไม่ได้นอน บ่าวจะนอนได้ยังไงกัน ฮึ่ม!” ศมากดโทรศัพท์หาเลขาผู้เคราะห์ร้ายอย่างไม่ลังเล เสียงมันแผดร้องขึ้นในห้องนอนแขกจนสองร่างสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาพร้อมกัน
“พี่ตวง ใครโทร.มาอะ”
“เจ้านายผู้แสนดีของเธอน่ะสิ อะไรจะห้าทุ่มแล้วนะ”
ตวงทองเตะผ้าห่มด้วยความขัดใจ ตูซาเอนกายหล่นลงบนหมอนอีกครั้งด้วยความอ่อนล้า
“มีอะไรคะท่าน” เสียงที่กรอกลงไปในโทรศัพท์กระแทกกระทั้น
“ผมมีงานด่วนให้คุณทำ”
“หมดเวลางานแล้วค่ะ”
“โอที”
“นี่คุณ....” ตวงทองลากเสียงยาว นี่เขาเห็นหล่อนเป็นคนหิวเงินตั้งแต่เมื่อไหร่กัน! “ฉันง่วง ฉันเหนื่อย ฉันไม่ได้เพิ่งกลับจากดินเนอร์แสนหรูอย่างคุณนะคะ จะได้คึกจัด ฉันจะนอน”
“ใครว่าผมคึก” ศมารับรู้ถึงกระแสร้อนผ่าวที่แล่นผ่านใบหูตนเอง เสียงอ้อแอ้นั้นพูดมั่วไปหมด แต่มันทำให้เขารู้สึกประหลาดเมื่อจินตนาการภาพคนง่วงที่กำลังงอแงไปด้วย
“ฉันนี่แหละว่า คึกก็ไปหาแฟนคุณโน่นไป๊ ฉันจะนอน”
“ตวงทอง อย่าพูดจาเหลวไหล มาที่ห้องทำงานผมเดี๋ยวนี้”
“ไม่ค่ะ วันนี้ฉันรับมือกับงานของคุณและแม่ของคุณมาทั้งวันแล้ว บอกเลยว่าเหนื่อยมาก ถึงคุณจะเอาเงินเอาทองมาให้เป็นหาบๆ หรือมาลากฉันไปจากห้อง ฉันก็ไม่ไป ราตรีสวัสดิ์ค่ะเจ้านาย!”
ตึ๊ด!
เสียงหล่อนตัดสายทิ้ง ก่อนที่ความเงียบจะเข้าครอบงำห้องทำงานของเขาอีกครั้ง ศมามองโทรศัพท์นิ่งก่อนจะหลุดเสียงหัวเราะครั้งแรกของวันออกมาเบาๆ กับตนเอง
“ยายบ๊องเอ๊ย ใครเขาจะเอาเงินเอาทองมาให้เธอเป็นหาบๆ ไม่ใช่สินสอดนี่ แต่ถ้าให้ไปลากจากห้องนอนมาทำงานละก็ไม่แน่”
************
ตอนสุดท้ายแล้วค่าาา ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านที่ติดตามกันนะคะ ฝากศมากับตวงทองด้วยนะตัวเอง ยังเหลืออีกหลายบทเลยค่ะ โดยเฉพาะชีวิตของตวงทองที่มีความดราม่ารออยู่ กระซิกๆ
หนังสือวางขายที่ “ศูนย์หนังสือจุฬาฯ” และร้านออนไลน์ หรือสั่งตรงกับสนพ.รายละเอียดดูได้ในปุ่มอ่านเรื่องย่อด้านบน
ไว้มีเรื่องใหม่มาอีกเมื่อไรจะลงให้อ่านกันอีกจ้า หรือตามข่าวได้ที่เพจ “ปลายปากกาสำนักพิมพ์” นะคะ^^
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 ส.ค. 2564, 11:59:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ส.ค. 2564, 12:00:46 น.
จำนวนการเข้าชม : 304
| << บทที่ 11 -65% |