แฟนเด็กพี่ภาคิน
เรื่องราวความสัมพันธ์ของเราเริ่มต้นเพราะผมเมาแล้วไปนั่งตักพี่เขา จากคนที่แอบชอบเงียบ ๆ จวนจะยอมแพ้แล้วเลิกชอบพี่เขาแล้วแต่พอได้ใกล้ชิดกันแบบนี้ผมกลับรู้สึกดีมากขึ้น เอาละ ผมจะชอบพี่ต่อไปก็ได้พี่เบียร์
Tags: แฟนเด็กพี่ภาคิน นิยายวาย oncloud69
ตอน: ทริปเที่ยวกับพี่เบียร์
EPISODE : 17 ทริปเที่ยวกับพี่เบียร์
ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากคืนนั้น ในที่สุดพี่เทคของผมก็สร้างกลุ่มไลน์กลุ่มใหญ่โดยมีกลุ่มผมและกลุ่มพี่เบียร์อยู่กันครบทุกคนจนเพื่อนัดแนะวันเวลาที่จะออกเดินทาง
ผมตื่นเต้นมากเพราะวันนี้พวกเรากำลังจะไปทริปเที่ยวพักผ่อนโดยมีผู้ใหญ่ใจดีอย่างเฮียโซดาเป็นคนออกค่าทริปทั้งหมด ถือว่าการช่วยงานในคืนนั้นเป็นเรื่องที่ดีที่สุด ผมกับเพื่อนมายืนรอที่หน้าคณะของผมเพราะนัดให้ทุกคนมาเจอกันที่นี่เพื่อออกเดินทางกันแต่เช้า
จากตอนแรกเฮียบอกว่าเป็นทริปหนึ่งคืนสองวันแต่เพราะเป็นทริปที่ออกเดินทางไปต่างจังหวัดถึงกลายเป็นทริปสองคืนสองวันแทน ผมและเพื่อนทั้งสองต่างก็รีบทำการบ้านทุกวิชาที่อาจารย์สั่งให้เสร็จก่อนจะออกไปเที่ยวสนุกกัน
เมื่อคืนพี่เบียร์ก็โทรมาคุยกับผมจนเผลอหลับ พอตกเช้าผมจึงได้โทรปลุกพี่เบียร์เพราะกลัวพี่เบียร์จะตื่นสาย
"ตกลงพี่พีชไปเที่ยวด้วยเหรอแพร์" พี่ลูกพีชคือพี่ชายแท้ ๆ ของเพื่อนผมเรื่องที่พี่ลูกพีชได้ไปทริปนี้ด้วยคิดว่าเพราะสนิทกับพี่เพื่อนและคืนนั้นพี่ลูกพีชก็มาช่วยงานด้วยเหมือนกัน แต่ถ้าพี่ลูกพีชไปด้วยก็คงสนุกดี พี่ลูกพีชถ่ายรูปสวยมากผมชอบและอยากให้พี่ลูกพีชถ่ายรูปตอนผมเที่ยวด้วย จะได้มีรูปสวย ๆ อัปเดทโซเชียลกับเขาบ้าง
"ไม่รู้สิ แต่ไม่อยากให้ไปด้วยเราไม่ชอบเห็นพี่พีชอยู่กับพี่เพื่อนเท่าไหร่" ผมไม่เข้าใจเพื่อนคนนี้พี่ลูกพีชกับพี่เพื่อนเป็นเพื่อนกัน อยู่ด้วยก็ไม่เห็นแปลก นายโนวิ่งออกมาจากคณะผมหลังจากไปวิ่งเข้าห้องน้ำเสร็จ
"พวกมึงยังไม่มีใครมาอีกเหรอวะ" นายโนถาม เหมือนเพื่อนจะเป็นหวัดตั้งแต่เมื่อคืนแต่ก็ยังอยากมา ผมกับลูกแพร์ก็เป็นห่วงเพื่อน แต่ไม่เป็นไรพวกเราเพื่อนกันดูแลกันอยู่แล้ว
"ก็มีแค่พวกเราเนี่ย" ลูกแพร์ลุกขึ้นยืนเมื่อทนรอไม่ไหว ผมเองก็เบื่อกับการรอเหมือนกัน
"เรามาเช้าเกินหรือพวกพี่มันมาสายวะ" ผมไหวไหล่พอมองดูนาฬิกาก็พบว่าไม่เกินครึ่งชั่วโมงที่รถจะออกจากมหาลัยตามกำหนดเวลาที่เฮียแจ้งไว้ในกลุ่ม ลูกแพร์หยิบเสื้อหนาวให้นายโนได้ใส่ ป่วยแล้วยังจะใส่แค่เสื้อยืดบาง ๆ
"กินยาดักไข้แล้วใช่ไหมโน"
"เรียบร้อย" ผมก้มมองมือถือกะว่าจะทักหาพี่เบียร์ก็มีรถสองคันขับมาจอดเป็น ในที่สุดกลุ่มของพี่เบียร์ที่มากันสักที ผมตื่นเต้นเพราะจะได้เจอพี่เบียร์แต่เช้าของวัน เมื่อคืนมีการอัปเดทในกลุ่มว่ามีลูกพี่ลูกน้องฝาแฝดของพี่เบียร์มาด้วย ผมไม่คิดว่าจะได้เจอสองเดือนในทริปนี้จริง ๆ
"ไอ้พี่เหล้ามันจะมาด้วยทำไมว่ะเนี่ย รำคาญหน้าพี่มัน" เข้าใจอยู่หรอกว่าเพื่อนไม่ชอบหน้าพี่เหล้า แต่งานนี้ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าพี่สองเดือนจะไปด้วย พี่เบียร์โบกมือมาหาผมเลยยกมือโบกมือตาม ทริปเที่ยวครั้งนี้ผมก็ได้เจอญาติพี่เบียร์ครบทุกคนแล้วสิ ผมเห็นเพ้นส์วิ่งหน้าตาตื่นมาหาด้วยท่าทีร้อนรน
"หวัดดีรัก หวัดดีพวกมึง"
"หวัดดี" ลูกแพร์ทักทาย ผมช่วยเอากระเป๋าเพ้นส์เพื่อวางกองกับกระเป๋าของเราสามคน พอมีกันหลายคนก็มีเสียงดังเกิดขึ้นกลุ่มพี่เบียร์เอะอะโววยวายกันใหญ่ไม่รู้ว่าคุยหรือถกเถียงอะไรกัน
"สองเดือนก็ไปด้วยเหรอ" เพ้นส์ถามขึ้นผมก็เพิ่งจะรู้เหมือนกัน พี่เบียร์หันมองผมเป็นระยะขณะกำลังขนกระเป๋าออกจากรถระหว่างนั้นผมเห็นพี่เพื่อนขับบิ๊กไบค์มาโดยมีพี่ลูกพีชซ้อนท้าย เพื่อนผมเดินจ้ำอ้าวไปหาพี่ชาย ผมว่าลูกแพร์น่ะเป็นพวกหวงพี่ชาย ไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้พี่ลูกพีช
เราต่างมากันครบ พี่เบียร์เดินมานั่งคุยกับผมโดยมีพี่ริทโทรตามเฮียโซดา รถบัสหนึ่งคันขับมาจอดพวกเราต่างกันตื่นเต้น พี่เทคของผมมาพร้อมกับรถคันนี้แล้วทุกคนเริ่มทยอยกันขนกระเป๋าเดินทางแล้วพากันขึ้นรถ ผมแอบตื่นเต้นเผลอคิดว่าตัวเองอยากนั่งข้างพี่เบียร์สักครั้ง รถมารับตามเวลาที่นัดหมายแปะ การจัดทริปครั้งนี้ไม่ได้ไปในนามมหาลัยหรือโครงการใดแต่มันคือการเที่ยวจริง ๆ
"เฮียมาช้าจัง" ระหว่างทางเดินขึ้นมาบนรถผมบ่นใส่พี่เทคตัวเอง มาก็สาย ติดต่อก็ยาก แล้วทำไมถึงได้นัดเวลาเช้าก็ไม่รู้ เฮียโซดายกมือมายีหัวผมจนยุ่งพลางหลีกทางให้ผมได้ขึ้นบนรถ
"พูดมากนะมึง กูไม่ทิ้งพวกมึงก็ดีมากแล้ว"
"ชิ"
"ไปนั่งได้แล้วรถจะออกแล้ว"
"รู้แล้วน่า" ผมแลบลิ้นและก็เจอพี่เบียร์ยืนขำอยู่เพราะรอเดินตามหลังผม นายโนกวักมือเรียกให้ผมไปนั่งข้างหลังเพราะจองที่นั่งให้พร้อม หลังจัดเก็บสัมภาระของตัวเองพร้อมนั่งลงตอนแรกที่นั่งข้างกายผมก็เป็นลูกแพร์ แต่เพราะเพื่อนห่วงพี่ลูกพีชเลยลุกไปนั่งใกล้ ผมทำตัวไม่ถูกเมื่อพี่เบียร์มาขอนั่งด้วย
"ถ้าที่นั่งว่างอยู่พี่ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ" พี่เบียร์ขออนุญาต ผมเอากระเป๋าเพื่อนไปวางข้างล่างใต้เบาะแทนเพื่อให้พี่เบียร์ได้นั่งลง
"ครับ ว่างครับ แพร์ก็ไม่นั่งที่ด้วย" พี่เบียร์เอ่ยขอบคุณและนั่งลง ได้อยู่ข้างกายพี่เบียร์ขนาดนี้ผมหายง่วงนอนแล้ว ได้ยินเสียงเฮียโซดาประกาศผ่านไมค์อีกครั้งเมื่อทุกคนพร้อม รถก็ออกเดินทาง ผมหันไปมองวิวข้าง ๆ เพื่อแก้เขิน ตื่นเต้นจนไม่กล้าสบตาพี่เบียร์
"ถ้าน้องหนูง่วงก็นอนพิงไหล่พี่ได้นะครับ"
"ไม่ครับรักตื่นเต้นมากกว่า แต่รักไม่คิดว่าพี่ไวน์กับพี่เหล้าจะมาด้วย"
"อ้อ พวกนั้นขอตามมาครับเฮียก็ให้มาแต่ต้องแลกด้วยการที่สองคนนั้นต้องกลับมาทำงานที่ร้านหนึ่งคืน" ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมพี่เทคถึงได้ยอมให้มาง่าย ๆ เพราะมีข้อแลกเปลี่ยนกันนี่เอง
"อ้อ เข้าใจแล้วครับ เฮียนี่สุดยอดจริง ๆ" วันนี้ผมดีใจมากกว่าที่ได้เจอญาติพี่เบียร์ครบทุกคน รถออกเดินทางไปเรื่อย นายโนที่นั่งกับเพ้นส์ข้างหน้าผมเริ่มแกะขนมกิน เพื่อนแสนรักไม่วายลุกขึ้นมายื่นขนมให้ผมด้วย พี่เบียร์ก็คุยกับเพื่อนบ้างปล่อยให้ผมได้คุยกับเพื่อนตัวเอง ผมเห็นลูกแพร์นั่งกับพี่ลูกพีชเหมือนแม่ที่นั่งคุมลูกยังไงอย่างนั้น
"ไอ้แพร์กินขนมไหมมึง" พอนายโนชวนเท่านั้นเพื่อนผมก็ลุกเดินมากินขนมแล้วยืนคุยกับพวกผม ส่วนพี่เพื่อนก็ลุกมานั่งแทนที่เพื่อนผมทันที สงสัยพี่เพื่อนกับพี่ลูกพีชจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันเหมือนพวกผมแน่เลย เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงก็เข้าสู่ต่างจังหวัด ผมตื่นหลังจากเผลอหลับซบไหล่พี่เบียร์
ทำไมผมถึงได้เผลอหลับไปได้
"ตื่นแล้วเหรอครับ"
"พี่เบียร์ รักขอโทษครับรักไม่ได้ตั้งใจจะนอน" ผมรีบเช็ดไหล่พี่เบียร์ กลัวตัวเองจะเผลอหลับจนน้ำลายยืดใส่ ผมคงไม่ได้ทำตัวอย่างนั้นใช่ไหม พี่เบียร์จับมือผมไว้เพื่อห้าม
"นอนได้ครับพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร" ผมเผลอกัดปากตัวเอง อยากกรี๊ดให้เพื่อนได้รู้ว่าพี่เบียร์ของผมนิสัยดีแค่ไหน ผมหันมองทุกคนก็พบว่าส่วนใหญ่ก็ต่างกันหลับมีเพียงเพลงในรถที่ยังคงเปิดดัง มีบางคนที่ยังไม่ได้นอนเพราะเอาแต่เล่นมือถือ
"ถึงไหนแล้วครับเนี่ย"
"ก็ใกล้จะถึงแล้วนะครับ" พี่เบียร์บอกให้ผมรู้ ผมมองธรรมชาติรอบทางแล้วรู้สึกอิ่มเอมใจ นานมากแล้วที่ผมไม่ได้เดินทางออกไปต่างจังหวัด จนเมื่อถึงที่หมาย เฮียก็ปลุกพวกเราทุกคนให้ตื่น
"ไปครับ" ผมมองมือพี่เบียร์ที่ยื่นมา นาทีนี้แล้วผมไม่คิดเล่นตัวใด ๆ ส่งมือตัวเองให้พี่เบียร์ได้กุมมืออีก ถือเป็นการเริ่มต้นการรู้จักกันและกันที่ดี
จริง ๆ ผมมีเป้าหมายของการออกทริปครั้งนี้ด้วยนะนั่นก็คือ การอ่อยให้พี่เบียร์หลงรักผมหัวปักหัวปำ แต่ดูจากการกระทำของพี่เบียร์ที่ผ่านมาแล้วผมว่าแค่อ่อยหนึ่งท่าสองท่าพี่เบียร์ก็หลงรักผมแล้ว คอยดูสิครับ
ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากคืนนั้น ในที่สุดพี่เทคของผมก็สร้างกลุ่มไลน์กลุ่มใหญ่โดยมีกลุ่มผมและกลุ่มพี่เบียร์อยู่กันครบทุกคนจนเพื่อนัดแนะวันเวลาที่จะออกเดินทาง
ผมตื่นเต้นมากเพราะวันนี้พวกเรากำลังจะไปทริปเที่ยวพักผ่อนโดยมีผู้ใหญ่ใจดีอย่างเฮียโซดาเป็นคนออกค่าทริปทั้งหมด ถือว่าการช่วยงานในคืนนั้นเป็นเรื่องที่ดีที่สุด ผมกับเพื่อนมายืนรอที่หน้าคณะของผมเพราะนัดให้ทุกคนมาเจอกันที่นี่เพื่อออกเดินทางกันแต่เช้า
จากตอนแรกเฮียบอกว่าเป็นทริปหนึ่งคืนสองวันแต่เพราะเป็นทริปที่ออกเดินทางไปต่างจังหวัดถึงกลายเป็นทริปสองคืนสองวันแทน ผมและเพื่อนทั้งสองต่างก็รีบทำการบ้านทุกวิชาที่อาจารย์สั่งให้เสร็จก่อนจะออกไปเที่ยวสนุกกัน
เมื่อคืนพี่เบียร์ก็โทรมาคุยกับผมจนเผลอหลับ พอตกเช้าผมจึงได้โทรปลุกพี่เบียร์เพราะกลัวพี่เบียร์จะตื่นสาย
"ตกลงพี่พีชไปเที่ยวด้วยเหรอแพร์" พี่ลูกพีชคือพี่ชายแท้ ๆ ของเพื่อนผมเรื่องที่พี่ลูกพีชได้ไปทริปนี้ด้วยคิดว่าเพราะสนิทกับพี่เพื่อนและคืนนั้นพี่ลูกพีชก็มาช่วยงานด้วยเหมือนกัน แต่ถ้าพี่ลูกพีชไปด้วยก็คงสนุกดี พี่ลูกพีชถ่ายรูปสวยมากผมชอบและอยากให้พี่ลูกพีชถ่ายรูปตอนผมเที่ยวด้วย จะได้มีรูปสวย ๆ อัปเดทโซเชียลกับเขาบ้าง
"ไม่รู้สิ แต่ไม่อยากให้ไปด้วยเราไม่ชอบเห็นพี่พีชอยู่กับพี่เพื่อนเท่าไหร่" ผมไม่เข้าใจเพื่อนคนนี้พี่ลูกพีชกับพี่เพื่อนเป็นเพื่อนกัน อยู่ด้วยก็ไม่เห็นแปลก นายโนวิ่งออกมาจากคณะผมหลังจากไปวิ่งเข้าห้องน้ำเสร็จ
"พวกมึงยังไม่มีใครมาอีกเหรอวะ" นายโนถาม เหมือนเพื่อนจะเป็นหวัดตั้งแต่เมื่อคืนแต่ก็ยังอยากมา ผมกับลูกแพร์ก็เป็นห่วงเพื่อน แต่ไม่เป็นไรพวกเราเพื่อนกันดูแลกันอยู่แล้ว
"ก็มีแค่พวกเราเนี่ย" ลูกแพร์ลุกขึ้นยืนเมื่อทนรอไม่ไหว ผมเองก็เบื่อกับการรอเหมือนกัน
"เรามาเช้าเกินหรือพวกพี่มันมาสายวะ" ผมไหวไหล่พอมองดูนาฬิกาก็พบว่าไม่เกินครึ่งชั่วโมงที่รถจะออกจากมหาลัยตามกำหนดเวลาที่เฮียแจ้งไว้ในกลุ่ม ลูกแพร์หยิบเสื้อหนาวให้นายโนได้ใส่ ป่วยแล้วยังจะใส่แค่เสื้อยืดบาง ๆ
"กินยาดักไข้แล้วใช่ไหมโน"
"เรียบร้อย" ผมก้มมองมือถือกะว่าจะทักหาพี่เบียร์ก็มีรถสองคันขับมาจอดเป็น ในที่สุดกลุ่มของพี่เบียร์ที่มากันสักที ผมตื่นเต้นเพราะจะได้เจอพี่เบียร์แต่เช้าของวัน เมื่อคืนมีการอัปเดทในกลุ่มว่ามีลูกพี่ลูกน้องฝาแฝดของพี่เบียร์มาด้วย ผมไม่คิดว่าจะได้เจอสองเดือนในทริปนี้จริง ๆ
"ไอ้พี่เหล้ามันจะมาด้วยทำไมว่ะเนี่ย รำคาญหน้าพี่มัน" เข้าใจอยู่หรอกว่าเพื่อนไม่ชอบหน้าพี่เหล้า แต่งานนี้ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าพี่สองเดือนจะไปด้วย พี่เบียร์โบกมือมาหาผมเลยยกมือโบกมือตาม ทริปเที่ยวครั้งนี้ผมก็ได้เจอญาติพี่เบียร์ครบทุกคนแล้วสิ ผมเห็นเพ้นส์วิ่งหน้าตาตื่นมาหาด้วยท่าทีร้อนรน
"หวัดดีรัก หวัดดีพวกมึง"
"หวัดดี" ลูกแพร์ทักทาย ผมช่วยเอากระเป๋าเพ้นส์เพื่อวางกองกับกระเป๋าของเราสามคน พอมีกันหลายคนก็มีเสียงดังเกิดขึ้นกลุ่มพี่เบียร์เอะอะโววยวายกันใหญ่ไม่รู้ว่าคุยหรือถกเถียงอะไรกัน
"สองเดือนก็ไปด้วยเหรอ" เพ้นส์ถามขึ้นผมก็เพิ่งจะรู้เหมือนกัน พี่เบียร์หันมองผมเป็นระยะขณะกำลังขนกระเป๋าออกจากรถระหว่างนั้นผมเห็นพี่เพื่อนขับบิ๊กไบค์มาโดยมีพี่ลูกพีชซ้อนท้าย เพื่อนผมเดินจ้ำอ้าวไปหาพี่ชาย ผมว่าลูกแพร์น่ะเป็นพวกหวงพี่ชาย ไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้พี่ลูกพีช
เราต่างมากันครบ พี่เบียร์เดินมานั่งคุยกับผมโดยมีพี่ริทโทรตามเฮียโซดา รถบัสหนึ่งคันขับมาจอดพวกเราต่างกันตื่นเต้น พี่เทคของผมมาพร้อมกับรถคันนี้แล้วทุกคนเริ่มทยอยกันขนกระเป๋าเดินทางแล้วพากันขึ้นรถ ผมแอบตื่นเต้นเผลอคิดว่าตัวเองอยากนั่งข้างพี่เบียร์สักครั้ง รถมารับตามเวลาที่นัดหมายแปะ การจัดทริปครั้งนี้ไม่ได้ไปในนามมหาลัยหรือโครงการใดแต่มันคือการเที่ยวจริง ๆ
"เฮียมาช้าจัง" ระหว่างทางเดินขึ้นมาบนรถผมบ่นใส่พี่เทคตัวเอง มาก็สาย ติดต่อก็ยาก แล้วทำไมถึงได้นัดเวลาเช้าก็ไม่รู้ เฮียโซดายกมือมายีหัวผมจนยุ่งพลางหลีกทางให้ผมได้ขึ้นบนรถ
"พูดมากนะมึง กูไม่ทิ้งพวกมึงก็ดีมากแล้ว"
"ชิ"
"ไปนั่งได้แล้วรถจะออกแล้ว"
"รู้แล้วน่า" ผมแลบลิ้นและก็เจอพี่เบียร์ยืนขำอยู่เพราะรอเดินตามหลังผม นายโนกวักมือเรียกให้ผมไปนั่งข้างหลังเพราะจองที่นั่งให้พร้อม หลังจัดเก็บสัมภาระของตัวเองพร้อมนั่งลงตอนแรกที่นั่งข้างกายผมก็เป็นลูกแพร์ แต่เพราะเพื่อนห่วงพี่ลูกพีชเลยลุกไปนั่งใกล้ ผมทำตัวไม่ถูกเมื่อพี่เบียร์มาขอนั่งด้วย
"ถ้าที่นั่งว่างอยู่พี่ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ" พี่เบียร์ขออนุญาต ผมเอากระเป๋าเพื่อนไปวางข้างล่างใต้เบาะแทนเพื่อให้พี่เบียร์ได้นั่งลง
"ครับ ว่างครับ แพร์ก็ไม่นั่งที่ด้วย" พี่เบียร์เอ่ยขอบคุณและนั่งลง ได้อยู่ข้างกายพี่เบียร์ขนาดนี้ผมหายง่วงนอนแล้ว ได้ยินเสียงเฮียโซดาประกาศผ่านไมค์อีกครั้งเมื่อทุกคนพร้อม รถก็ออกเดินทาง ผมหันไปมองวิวข้าง ๆ เพื่อแก้เขิน ตื่นเต้นจนไม่กล้าสบตาพี่เบียร์
"ถ้าน้องหนูง่วงก็นอนพิงไหล่พี่ได้นะครับ"
"ไม่ครับรักตื่นเต้นมากกว่า แต่รักไม่คิดว่าพี่ไวน์กับพี่เหล้าจะมาด้วย"
"อ้อ พวกนั้นขอตามมาครับเฮียก็ให้มาแต่ต้องแลกด้วยการที่สองคนนั้นต้องกลับมาทำงานที่ร้านหนึ่งคืน" ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมพี่เทคถึงได้ยอมให้มาง่าย ๆ เพราะมีข้อแลกเปลี่ยนกันนี่เอง
"อ้อ เข้าใจแล้วครับ เฮียนี่สุดยอดจริง ๆ" วันนี้ผมดีใจมากกว่าที่ได้เจอญาติพี่เบียร์ครบทุกคน รถออกเดินทางไปเรื่อย นายโนที่นั่งกับเพ้นส์ข้างหน้าผมเริ่มแกะขนมกิน เพื่อนแสนรักไม่วายลุกขึ้นมายื่นขนมให้ผมด้วย พี่เบียร์ก็คุยกับเพื่อนบ้างปล่อยให้ผมได้คุยกับเพื่อนตัวเอง ผมเห็นลูกแพร์นั่งกับพี่ลูกพีชเหมือนแม่ที่นั่งคุมลูกยังไงอย่างนั้น
"ไอ้แพร์กินขนมไหมมึง" พอนายโนชวนเท่านั้นเพื่อนผมก็ลุกเดินมากินขนมแล้วยืนคุยกับพวกผม ส่วนพี่เพื่อนก็ลุกมานั่งแทนที่เพื่อนผมทันที สงสัยพี่เพื่อนกับพี่ลูกพีชจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันเหมือนพวกผมแน่เลย เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงก็เข้าสู่ต่างจังหวัด ผมตื่นหลังจากเผลอหลับซบไหล่พี่เบียร์
ทำไมผมถึงได้เผลอหลับไปได้
"ตื่นแล้วเหรอครับ"
"พี่เบียร์ รักขอโทษครับรักไม่ได้ตั้งใจจะนอน" ผมรีบเช็ดไหล่พี่เบียร์ กลัวตัวเองจะเผลอหลับจนน้ำลายยืดใส่ ผมคงไม่ได้ทำตัวอย่างนั้นใช่ไหม พี่เบียร์จับมือผมไว้เพื่อห้าม
"นอนได้ครับพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร" ผมเผลอกัดปากตัวเอง อยากกรี๊ดให้เพื่อนได้รู้ว่าพี่เบียร์ของผมนิสัยดีแค่ไหน ผมหันมองทุกคนก็พบว่าส่วนใหญ่ก็ต่างกันหลับมีเพียงเพลงในรถที่ยังคงเปิดดัง มีบางคนที่ยังไม่ได้นอนเพราะเอาแต่เล่นมือถือ
"ถึงไหนแล้วครับเนี่ย"
"ก็ใกล้จะถึงแล้วนะครับ" พี่เบียร์บอกให้ผมรู้ ผมมองธรรมชาติรอบทางแล้วรู้สึกอิ่มเอมใจ นานมากแล้วที่ผมไม่ได้เดินทางออกไปต่างจังหวัด จนเมื่อถึงที่หมาย เฮียก็ปลุกพวกเราทุกคนให้ตื่น
"ไปครับ" ผมมองมือพี่เบียร์ที่ยื่นมา นาทีนี้แล้วผมไม่คิดเล่นตัวใด ๆ ส่งมือตัวเองให้พี่เบียร์ได้กุมมืออีก ถือเป็นการเริ่มต้นการรู้จักกันและกันที่ดี
จริง ๆ ผมมีเป้าหมายของการออกทริปครั้งนี้ด้วยนะนั่นก็คือ การอ่อยให้พี่เบียร์หลงรักผมหัวปักหัวปำ แต่ดูจากการกระทำของพี่เบียร์ที่ผ่านมาแล้วผมว่าแค่อ่อยหนึ่งท่าสองท่าพี่เบียร์ก็หลงรักผมแล้ว คอยดูสิครับ
Oncloud69 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ก.ย. 2564, 20:15:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ก.ย. 2564, 20:15:22 น.
จำนวนการเข้าชม : 319
| << น้องกนูน่าเอ็นดู | ถ่ายรูปคู่ครั้งแรก >> |