แฟนเด็กพี่ภาคิน
เรื่องราวความสัมพันธ์ของเราเริ่มต้นเพราะผมเมาแล้วไปนั่งตักพี่เขา จากคนที่แอบชอบเงียบ ๆ จวนจะยอมแพ้แล้วเลิกชอบพี่เขาแล้วแต่พอได้ใกล้ชิดกันแบบนี้ผมกลับรู้สึกดีมากขึ้น เอาละ ผมจะชอบพี่ต่อไปก็ได้พี่เบียร์
Tags: แฟนเด็กพี่ภาคิน นิยายวาย oncloud69
ตอน: นอนดูดาวด้วยกันไหม
EPISODE : 19 นอนดูดาวด้วยกันไหม
'อยู่ไหนครับพี่เบียร์'
พอกดส่งไปแล้วก็ไม่มีการตอบรับอะไรจากพี่เบียร์ ปกติพี่เบียร์จะตอบเร็วมาก ผมเดินมาถึงห้อง พี่เบียร์ก็ยังไม่เปิดอ่านข้อความ
ไปอยู่ที่ไหนกันแน่นะพี่เบียร์
ก้าวเดินเข้ามาในห้อง ก็พบว่าเพื่อนทั้งสองจองที่นอนกันแล้ว แถมยังวางกระเป๋าผมกับเพ้นส์ให้รู้ว่าเราต้องนอนกันเตียงไหน เพื่อนจัดการครอบครองตู้เสื้อผ้าไปแล้วผมจึงได้จัดเสื้อผ้าตัวเองเข้าตู้บ้าง ผมอยากอาบน้ำแต่ว่าก่อนจะเข้ามาในห้องผมเหลือบไปเห็นว่าห้องน้ำมีคนใช้งานอยู่ มีเสียงข้อความส่งเข้ามา ผมรีบเปิดดูทันทีเพราะหวังว่าจะเป็นพี่เบียร์
'อยู่ห้องครัวครับ เพื่อนพี่มันอยากกินปิ้งย่างครับ'
ผมโล่งอกทันทีที่ได้รู้ว่าพี่เบียร์อยู่ส่วนไหนของบ้านหลังใหญ่
'แล้วน้องหนูทำอะไรอยู่ครับ'
'รักกำลังรอคิวอาบน้ำครับ ห้องน้ำยังมีคนเข้าใช้งานอยู่'
'ไปอาบชั้นสามก็ได้ครับ จะได้ไม่ต้องรอ'
'จริงด้วยครับ รักก็ลืมไปเลย ขอบคุณครับพี่เบียร์'
'555 ยินดีครับ'
'น้องหนูครับ'
'ครับ'
'คืนนี้เราขึ้นไปนอนดูดาวที่ชั้นดาดฟ้ากันไหมครับ'
ผมตื่นเต้นเมื่ออ่านข้อความที่พี่เบียร์ส่งมา นอนดูดาวด้วยกันบนชั้นดาดฟ้าด้วย โคตรโรแมนติก มือมันสั่น ๆ แต่ผมก็รีบพิมพ์ส่งไปเพราะไม่อยากให้พี่เบียร์รอคำตอบนาน
'ได้สิครับ'
ตอบไปแล้วก็ได้รับสติ้กเกอร์กลับมา พี่เบียร์รับทราบแล้วขอตัวไปปิ้งย่างกันต่อ จากตอนแรกว่าจะรออาบน้ำแต่ผมเปลี่ยนใจขึ้นไปชั้นสามเพื่ออาบน้ำทันที
เดินย่างผ่านหน้าห้องเดี่ยวด้วยแต่กลับมีเพื่อนพี่เบียร์สองคนยืนคุยโดยที่ประตูยังเปิดกว้าง พี่กันต์กับพี่ธีร์นี่ตัวติดกันตลอดเวลาเหมือนที่พี่ ๆ คนอื่นบอก
"มาอาบน้ำเหรอครับน้องรัก" เสียงพี่ธีร์ถาม ห้องนอนมีตั้งสามห้องคิดว่าพี่กันต์กับพี่ธีร์คงนอนกันคนละห้อง ส่วนอีกห้องคงเป็นของเฮีย
"ครับ ห้องน้ำชั้นสองมีคนเข้ารักเลยขึ้นมาอาบชั้นนี่นะครับ พวกพี่ยังไม่ใช้ห้องน้ำใช่ไหมครับ" ผมรีบถามก่อนเพราะกลัวพวกพี่ ๆ จะใช้ห้องน้ำ
พี่กันต์ส่ายหน้าทั้งที่ตัวเองอยู่ในชุดเตรียมอาบน้ำแล้ว ผมคงไม่ได้มาแย่งห้องน้ำใช่ไหม
"เชิญเลย เดี๋ยวพี่ค่อยอาบ จะรออาบพร้อมธีร์น่ะ" พี่กันต์โดนพี่ธีร์ตีทันที เมื่อกี้ผมคงไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม พี่กันต์บอกจะอาบน้ำพร้อมพี่ธีร์แต่เพื่อนกันอาบด้วยกันได้ละมั้งนะ ผมยิ้มเห่ย ๆ ส่งไป รีบอาบก่อนจะโดนพี่ธีร์ดุด้วยดีกว่า
"งั้นรักไปอาบก่อนนะครับ" ปล่อยให้พี่สองคนคุยกันแล้วเดินผ่านไปยังห้องน้ำ ห้องกว้างน่าอาบมาก มีอ่างกุชชี่แช่ตัวด้วย ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่กันต์จะชวนพี่ธีร์มาอาบด้วย ก็ช่วยกันถูหลังได้นี่น่า
พอลองเลื่อนเปิดม่านเท่านั้นผมก็อึ้งอ้าปากค้างทันที ได้อาบน้ำชมวิวเห็นภูเขาข้างนอกด้วย ข้างล่างมีลำธารใสเล็กผ่าน เพราะยังอยู่ในช่วงเย็นผมกลัวคนจะมองเห็นเลยเลือกปิดม่านแทน
"ถ้ามาอาบตอนดึก เปิดม่านละก็คงโรแมนติกน่าดู" ผมหัวเราะกับความคิดตัวเอง ได้แช่น้ำมองดูดาวกับคนรักคงเขินจนหน้าแดงแน่เลย
หลังสลัดความคิดและใช้เวลาร่วมยี่สิบนาทีกับการอาบน้ำ มันช่วยให้ผ่อนคลายและสดชื่นมาก ไม่รู้ว่าป่านนี้ทุกคนจะทำอะไรกันอยู่ ผมเช็ดผมตัวให้แห้งมาด ๆ อยากใช้ไดร์เป่าผมอยู่หรอกแต่กลัวพี่กันต์จะรออาบผมจึงคิดจะไปใช่ไดร์ของตัวเองที่ห้องแทน พอเดินออกมาห้องของพี่กันต์กลับปิดประตู ผมแอบรู้สึกผิดเล็กน้อย เพราะผมอาบนานแน่พี่กันต์เลยไม่ได้อาบสักที สองเท้าเดินลงบันไดมาขั้นเดียวผมก็เจอกับเฮียโซดาที่กำลังเดินขึ้นมาพอดี
"อาบน้ำเร็วนะมึง เดี๋ยวก็ได้อาบอีกรอบหรอก พวกนี้มันทำปิ้งย่างกันควันได้ติดตัวมึงแน่" เฮียขู่แต่ผมรู้เรื่องนั้นอยู่แล้ว แต่คนมันเหนียวตัวจะอาบน้ำก็ไม่แปลกไหม
"เดี๋ยวรักอาบใหม่ก็ได้"
"เออ" เฮียเออออคงไม่อยากเถียงผมนั่นแหละ "อ้าว แพร์จะมาอาบน้ำด้วยเหรอ" เพราะเห็นเพื่อนเดินขึ้นมาผมเลยถามขึ้น
"เปล่า เรามาตามพี่พีชน่ะ พี่พีชอยู่ห้องเดี่ยวอะ"
"เหรอ" ผมปล่อยให้เพื่อนเดินขึ้นไป เฮียก็ขึ้นไปด้วย แปลกจังเลยแหะ ไม่ใช่ว่าพี่กันต์กับพี่ธีร์นอนชั้นบนกับเฮียหรือไง แต่ช่างเถอะรีบแต่งตัวแล้วลงไปหาพี่เบียร์ดีกว่า แต่แอบตื่นเต้นไม่หายเลยนะคืนนี้จะได้นอนดูดาวกับพี่เบียร์แล้ว
พอเดินลงมายังชั้นสองก็ได้ยินเสียงร้องเพลงเพราะเลยแวะไปดูถึงได้เห็นว่าเป็นพี่ธีร์ที่กำลังนั่งร้องเพลง โดยมีพี่กันต์นั่งข้างกายแล้วเอามือพาดไหล่พี่ธีร์
เหมือนแฟนกันเลยแต่ผมคงคิดมากไปเอง ผมย่องเบากลับห้องตัวเองและเห็นว่าเพ้นส์เอาผ้าห่มม้วนตัวอยู่
"เพ้นส์เป็นอะไร" เพื่อนรีบเด้งลุกขึ้นมานั่งทันที เห็นเพื่อนหน้าแดงก็คงไม่พ้นเรื่องแฟนของเพื่อนนั่นแหละ " คุยกับแฟนเหรอ"
"เปล๊า แฟนอะไร ใครมีแฟนล่ะ" ผมเชื่อก็ได้ ก็ช่วงนี้เพ้นส์ดูแปลกตาขึ้น ดูสดใส ร่าเริงมาก แถมยังชอบมองมือถือบ่อยเหมือนรอใครทักมา จะไม่ให้เรียกแฟนแล้วจะให้เรียกอะไร
"รักนอนนี่นะเดี๋ยวเรานอนริมเอง" เตียงกว้างสองเตียงถูกชิดใกล้ ผมรู้ว่าอีกเตียงนายโนกับลูกแพร์นอน เพ้นส์ที่ไม่คุ้นเคยกับสองคนของผทอีกก็ต้องให้ผมนอนใกล้ชิดกับเพื่อนตัวเอง แต่คืนนี้ผมจะไปนอนดูดาวกับพี่เบียร์แล้วผมจะเอาเวลาไหนลุกหนีไปถ้าต้องนอนตรงกลาง
"รักขอนอนริมได้ไหมเพ้นส์ นะ ๆ" ผมใช้มุกอ้อนและเว้าวอน "พลีสสส~" เพ้นส์เห็นผมทำท่าทีอ้อนก็รีบยกที่นอนให้โดยไม่คิดมากอะไร
"ได้สิ เรานอนตรงไหนก็ได้" เย่ ผมขอบคุณเพื่อนแสนรัก ภารกิจหนีไปนอนดูดาวกับพี่เบียร์คืนนี้ผ่านฉลุยแล้ว ที่เหลือก็แค่หวังว่าตอนลุกออกมาเพื่อน ๆ จะไม่สงสัยก็เท่านั้น
"แล้วเพ้นส์ไม่อาบน้ำเหรอ รักไปอาบชั้นสามมาห้องน้ำกว้างมาก มีม่านเปิดดูวิวได้ด้วย พอแช่ตัวแล้วหายเมื่อยเลยละ" ผมเริ่มไดร์ผมและเกิดเสียงดังจนไม่ได้ยินเพื่อนพูดเท่าไหร่
"แพร์ แล้วพี่ลูกพีชล่ะ" พอปิดเสียงไดร์ลูกแพร์ก็เข้ามาในห้องนอนด้วยสีหน้าบึ้งตึง
"พี่พีชลงไปข้างล่างกับพี่เพื่อนแล้ว ทีน้องไปตามไม่ยอมไปพอพี่เพื่อนตามพี่พีชลุกไปเลย มันน่าโมโห" เพ้นส์มองพวกเรา ผมขำท่าทีของเพื่อนเลยเดินเข้าไปโอ๋ให้ลูกแพร์ใจเย็น
"โอ๋ ๆ นะแพร์ ไม่งอนนะครับ แพร์ยังมีรักนะเดี๋ยวเราลงไปข้างล่างกันแต่รักขอแต่งตัวแป๊ปเดียว"
"ไม่ต้องมาเนียนโอ๋เราเลย เราก็เห็นว่ารักอยู่กับพี่เบียร์ทั้งวัน"
"ก็แพร์ลุกไปไง ที่นั่งมันว๊าวว่าง พี่เบียร์เขาขอมานั่งเอง รักไม่ได้เชิญพี่เบียร์เลยนะ" ผมรีบแก้ตัวให้ตัวเอง โทษพี่เบียร์ไว้ก่อนเพื่อนผมไม่กล้าว่าพี่เบียร์แน่
"ก็ถ้ารักปฏิเสธไป บอกว่าที่เราพี่เบียร์จะกล้านั่งไหม" ผมไม่กล้าเถียงเพื่อน ก็ในเมื่อมันเป็นอย่างที่เพื่อนบอก เพ้นส์แอบหัวเราะอยู่คนเดียวไม่รู้ว่ากำลังคุยอะไรกับคนในมือถือ ผมเดินเลี่ยงไปไดร์ผมต่อจนผมแห้งสนิท ลูกแพร์นอนเล่นมือถืออย่างเบื่อ ๆ คิดว่าทริปนี้ลูกแพร์จะยิ้มออกกับคนอื่นเขาไหม
"แพร์ไปข้างล่างกัน รักหิวแล้ว" ผมชวนเพื่อนเมื่อแต่งตัวเสร็จ อยากไปเจอพี่เบียร์มากกว่า คิดว่าป่านนี้แล้วพี่เบียร์น่าจะเล่นอยู่ข้างล่างกับเพื่อน ๆ นั่นแหละ
"ไป"
"เพ้นส์ไปกัน" จะปล่อยให้เพ้นส์อยู่ในห้องคนเดียวก็แปลก ๆ อยู่ นายโนก็หายหน้าไปนานหรือจะลงไปหาอะไรรองท้องกินแล้ว เพ้นส์เงยหน้าละสายตาจากหน้าจอมือถือมาคุยด้วย เพื่อนผมก็ช่างติดคนในแชทเหลือเกิน เพ้นส์ลุกขึ้นจากเตียงทันที
"ไปดิ ไปกันครับ" เราสามคนเดินออกมาจากห้อง ผมควงแขนเพื่อนทั้งสองคน ระหว่างทางเดินลงบันไดไปชั้นล่าง ผมเห็นพี่เหล้าแตะบอลแข่งกัน อยากไปเล่นด้วยแต่คงต้องรอไว้เล่นกับเพื่อนดีกว่า ให้เล่นกับรุ่นพี่ที่เก่งด้านกีฬาคงไม่เอาดีกว่า
พี่เบียร์หันมาส่งยิ้มให้ผมทันทีที่เห็นหน้า ผมก็ส่งยิ้มกลับไป พวกพี่เบียร์ที่ยืนอยู่หน้าเตาต่างมอมเมมกัน เชื่อแล้วว่าอยากกินปิ้งย่างกันจริง ๆ
"ออกอาการมากเพื่อน"
"เพ้นส์ก็ ว่ารักเหรอ" ผมหันไปหาเพื่อนกลบเกลื่อนความเขินเอาไว้
"จริง ออกอาการมาก"
"แพร์ รักไม่พูดกับทั้งสองคนแล้ว" ผมหนีจากการแซวของเพื่อนทั้งสอง เวลาเกือบหนึ่งทุ่มแล้วทุกคนเริ่มทยอยกันมาเพื่อทานอาหารมื้อแรกของที่นี่ พี่เบียร์เดินมาเสิร์ฟอาหารให้ ผมเอ่ยขอบคุณพร้อมนั่งลง ไม่คิดว่าพี่เบียร์จะจองที่นั่งไว้ให้ผมด้วย เพื่อน ๆ ของผมนั่งอยู่ใกล้ ๆ นายโนตัวดีวิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้มาแย่งบาร์บีคิวในมือผมไปซะงั้น
"โนแย่งของรักนะ แพร์ดูดิ" ผมฟ้องเพื่อนรักเมื่อโดนนายโน ลูกแพร์กำลังเคี้ยวอาหารในปากเงยหน้าทำตาดุใส่ เพื่อนตัวดีกอดคอผมแล้วยีหัวผมอีก ผมเพิ่งจะเซ็ตผมมาเองนะ
"กูหิวนี่หว๋า อีกอย่างกูก็ไม่มีคนคอยเอาใจด้วยเลยต้องแย่งของมึง" ผมรีบป้อนน้ำซุปเนื้อให้เพื่อนกินจะได้ไม่ต้องพูดมาก พี่เบียร์อยู่ข้าง ๆ เพื่อนจะพูดให้ผมเขินทำไม "ไอ้เพ้นส์เว้นที่ให้กูด้วย"
"อือ" พอกวนผมเสร็จก็หันไปกวนเพ้นส์ต่อ ได้ยินเสียงเฮียพูดผ่านไมโครโฟนของคาราโอเกะข้างขอบสนาม บอกให้คนที่อยู่ในบ้านได้ออกมาทานมื้อเย็น ผมตักกับข้าวใส่จานพี่เบียร์บ้างเพื่อเอาใจ
"ขอบคุณครับ"
"ครับ" เรานั่งทานมื้อเย็นกัน เรียกว่าเสียงดังกันมากเมื่ออยู่รวมกันหลายคน ผมสังเกตว่ามีเพื่อนเฮียมาด้วย แต่เพราะไม่ได้สนิทด้วยผมเลยไม่รู้จะทักทายยังไง
"กินกุ้งไหมครับ เดี๋ยวพี่แกะให้" พี่เบียร์กระซิบถาม ผมพยักหน้าทันที
"กินได้ครับ รักไม่แพ้อาหารทะเล" ระหว่างที่พี่เบียร์แกะกุ้งให้ผมก็หยิบมือถือมาถ่ายวิดีโอสั้น ๆ ลงสตอรี่ไอจีตัวเองแล้วแท็กเจ้าตัว พี่เบียร์ที่ยังมือเลอะจากการแกะกุ้งอยู่ชะเง้อมองบนหน้าจอมือถือตัวเอง
"รักแท็กเองครับ" ผมรีบบอก ไม่ได้คิดเซอร์ไพรส์อะไร คนที่หันไปมองหน้าจอเผลอหันหน้ามาจนเหมือนเราสองคนกำลังจะจูบกัน และนั่นก็ได้รับเสียงโห่แซวจากคนรอบกาย ผมขยับมานั่งชิดเก้าอี้ตัวเอง รู้สึกว่าหน้าร้อนเหมือนมีไฟออกมาผมก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าพี่ ๆ คนอื่น
"คู่นี้จะจีบกันทุกที่เลยเหรอครับ" ผมกินกุ้งที่พี่เบียร์ป้อนแม้จะเขินอายกับคำแซวต่าง ๆ พี่เบียร์หันไปว่าเพื่อนตัวเองให้หยุดแซวได้แล้ว ผมอยากจะหนีจากตรงนี้เหลือเกิน ภาพเมื่อกี้ถูกเพื่อนถ่ายพร้อมลงโซเชียลแท็กผมกับพี่เบียร์เรียบร้อย นายโนจะแกล้งกันแบบนี้ไม่ได้นะ ผมหันไปมองเพื่อนตาเขียว แกล้ง ๆ ดุไปหรอกครับเพราะจริง ๆ แล้วก็แอบเขินกลบเกลื่อน
เริ่มกลับมาสู่ภาวะปกติเมื่อพวกพี่เขาเลิกแซวแล้วมีเรื่องคุยกัน ผมกินอิ่มท้องและอิ่มเอมใจมาก หลังกินข้าวเสร็จเพื่อนผมก็ต่างไปทำธุระของตัวเอง ผมแอบชิ่งหนีช่วงที่ไม่มีใครอยู่ในห้องเพื่อไปรอพี่เบียร์ตามสถานที่ที่เรานัดกันไว้
ยืนรอไม่นาน เมื่อทักบอกพี่เบียร์ว่าผมมาถึงที่หมายแล้วพี่เบียร์ก็บอกกำลังรีบไปทันที ผมกลัวคนอื่นจะเห็นมากจึงได้ปิดแสงมือถือแล้วรอพี่เบียร์ เมื่อได้ยินเสียงพี่เบียร์เรียกผมก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วเปิดแสงไฟในมือถือให้พี่เบียร์รู้
"รอนานไหมครับ พี่แวะไปเอาผ้าห่มเลยออกมาช้านะครับ" พี่เบียร์ถามผม ในมือก็ถือผ้าห่มอย่างที่บอกไว้ ผมรีบปิดแสงไฟ ขืนเปิดนานมีหวังคนอื่นได้เห็น
"ไม่นานเลยครับ ว่าแต่เราต้องไปทางไหนครับ" ผมกระซิบถามแล้วได้ยินเสียงพี่เบียร์ขำ
"ด้านหลังน้องหนูเลยครับ มันมีห้องใต้หลังคาเอาไว้ขึ้นไปบนดาดฟ้าครับ" พี่เบียร์ชี้ไปยังประตูห้องที่ผมไม่กล้าเปิดเข้าไป
"จริงเหรอครับ" ผมตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินอย่างนั้น กลไกเหมือนกับบ้านผมเลย บ้านผมก็มีห้องใต้หลังคาแล้วมีประตูเล็กเอาไว้ขึ้นไปเล่นบนดาดฟ้า เมื่อก่อนตอนยังเด็กผมกับพี่หมอและเจ้าขาชอบไปเล่นอยู่บ่อย ๆ
"ครับ พี่แอบไปขึ้นมาแล้ว บนดาดฟ้ามีที่นั่งชมวิวด้วย หรือจะนอนดูดดาวที่ห้องใต้หลังคาก็ได้นะครับ เจ้าของบ้านเขาอนุญาตให้นอนเล่นได้ พี่ไปถามมาให้แล้วครับ"
"ได้ทั้งนั้นเลยครับ ขอแค่มีพี่เบียร์อยู่ด้วย ดาวคืนนี้คงสวยมากที่สุดเท่าที่รักเคยดูมา" ผมยืนสตั้นไปเมื่อพี่เบียร์ลูบกลุ่มผมของผมอย่างเบามือ ทำไมพี่เบียร์ถึงได้ทำตัวให้ผมหลงได้ทุกวินาที มือหนาเลื่อนลงมาจับมือผมแล้วดันประตูให้เปิดออกเพื่อเข้าไปข้างในด้วยกัน จากตอนแรกตั้งใจว่าจะปีนไปดูดาวบนดาดฟ้าแต่กลับมีคนนอนอยู่ก่อนหน้านี้แล้วเราเลยเลือกจะนอนดูดาวที่ห้องใต้หลังคาแทน
"มานอนมุมนี้ดีกว่าครับ ถ้าพวกนั้นลงมาจะได้ไม่เห็นเรา" พี่เบียร์บอกพร้อมเลื่อนฟูกมานอนบริเวณที่ปลอดสายตาคนเดินผ่านไปมา ผมก็ช่วยเลื่อนพร้อมเดินไปหยิบหมอนบนเตียงมาหนุนสองใบ พี่เบียร์เอ่ยขอบคุณเมื่อจัดที่นอนเรียบร้อยผมก็ล้มตัวนอนบ้าง ได้ใกล้ชิดกันสองคนอย่างนี้ก็ตื่นเต้นไม่น้อย พี่เบียร์ลุกขึ้นไปเปิดไฟดวงกลมจนมองเห็นดวงดาวหลากหลายรอบเพดาน
"เปิดไฟแบบนี้จะมองเห็นดาวจริง ๆ เหรอครับ" ผมถามเมื่อพี่เบียร์เดินมานั่งใกล้
"มองเห็นครับ คืนนี้ฟ้าเปิดด้วยนอนดูดาวได้สบายเลยครับ" ผมล้มตัวนอนตามพี่เบียร์และทอดมองท้องฟ้าผ่านหลังคาใส คิดว่าเจ้าของบ้านคงออกแบบมาให้คนที่นอนห้องนี้ได้ดูดาวโดยเฉพาะ "แต่เสียดายเราไม่ได้ขึ้นไปดูบนดาดฟ้า"
"นั่นสิครับ ไม่คิดว่าจะมีคนที่มาเร็วกว่าเรา" เราต่างหัวเราะกันเบา ๆ พี่เบียร์ชวนคุยกันหลายเรื่อง นอนชมวิว เปิดเพลงคลอเบา ๆ เครื่องปรับอากาศในห้องก็ทำงานได้ดี ผมเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัวตอนแรกก็นอนกันคนละหมอนแต่เมื่อลืมตาตื่นผมก็พบว่าตัวเองกับพี่เบียร์นอนหมอนใบเดียว ผมแทบไม่กล้าหายใจเมื่อพี่เบียร์อยู่ใกล้แค่คืบ มือเลื่อนหามือถือตัวเองก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาช่วงตีสองของวันใหม่แล้ว แถมมีข้อความจากเพื่อนหลายข้อความ ก็รู้สึกผิดแต่เวลาได้ใกล้ชิดพี่เบียร์มันไม่ได้มีกันง่าย ๆ ผมปิดมือถือลงพร้อมนอนจ้องมองหน้าพี่เบียร์ แพขนตายาวน่ามองยามหลับไหลเรียกร้องให้ผมค่อย ๆ ขยับหน้าแล้วบรรจบจูบบริเวณโหนกแก้มของพี่เบียร์
"ฝันดีครับพี่เบียร์" บอกพร้อมล้มตัวนอนข้าง ๆ แต่ไม่คิดว่ามือหนาจะขยับมากอดเอวผม ใบหน้าที่หลับตาอยู่นั้นยกยิ้มมาเหมือนรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลา
ให้ตายสิ พี่เบียร์แกล้งหลับใช่ไหม อาย ผมอายมากแล้วก็เลือกจะปิดตาหนีพราะกลัวพี่เบียร์ลืมตาตื่น
"ฝันดีเช่นกันครับน้องหนู"
'อยู่ไหนครับพี่เบียร์'
พอกดส่งไปแล้วก็ไม่มีการตอบรับอะไรจากพี่เบียร์ ปกติพี่เบียร์จะตอบเร็วมาก ผมเดินมาถึงห้อง พี่เบียร์ก็ยังไม่เปิดอ่านข้อความ
ไปอยู่ที่ไหนกันแน่นะพี่เบียร์
ก้าวเดินเข้ามาในห้อง ก็พบว่าเพื่อนทั้งสองจองที่นอนกันแล้ว แถมยังวางกระเป๋าผมกับเพ้นส์ให้รู้ว่าเราต้องนอนกันเตียงไหน เพื่อนจัดการครอบครองตู้เสื้อผ้าไปแล้วผมจึงได้จัดเสื้อผ้าตัวเองเข้าตู้บ้าง ผมอยากอาบน้ำแต่ว่าก่อนจะเข้ามาในห้องผมเหลือบไปเห็นว่าห้องน้ำมีคนใช้งานอยู่ มีเสียงข้อความส่งเข้ามา ผมรีบเปิดดูทันทีเพราะหวังว่าจะเป็นพี่เบียร์
'อยู่ห้องครัวครับ เพื่อนพี่มันอยากกินปิ้งย่างครับ'
ผมโล่งอกทันทีที่ได้รู้ว่าพี่เบียร์อยู่ส่วนไหนของบ้านหลังใหญ่
'แล้วน้องหนูทำอะไรอยู่ครับ'
'รักกำลังรอคิวอาบน้ำครับ ห้องน้ำยังมีคนเข้าใช้งานอยู่'
'ไปอาบชั้นสามก็ได้ครับ จะได้ไม่ต้องรอ'
'จริงด้วยครับ รักก็ลืมไปเลย ขอบคุณครับพี่เบียร์'
'555 ยินดีครับ'
'น้องหนูครับ'
'ครับ'
'คืนนี้เราขึ้นไปนอนดูดาวที่ชั้นดาดฟ้ากันไหมครับ'
ผมตื่นเต้นเมื่ออ่านข้อความที่พี่เบียร์ส่งมา นอนดูดาวด้วยกันบนชั้นดาดฟ้าด้วย โคตรโรแมนติก มือมันสั่น ๆ แต่ผมก็รีบพิมพ์ส่งไปเพราะไม่อยากให้พี่เบียร์รอคำตอบนาน
'ได้สิครับ'
ตอบไปแล้วก็ได้รับสติ้กเกอร์กลับมา พี่เบียร์รับทราบแล้วขอตัวไปปิ้งย่างกันต่อ จากตอนแรกว่าจะรออาบน้ำแต่ผมเปลี่ยนใจขึ้นไปชั้นสามเพื่ออาบน้ำทันที
เดินย่างผ่านหน้าห้องเดี่ยวด้วยแต่กลับมีเพื่อนพี่เบียร์สองคนยืนคุยโดยที่ประตูยังเปิดกว้าง พี่กันต์กับพี่ธีร์นี่ตัวติดกันตลอดเวลาเหมือนที่พี่ ๆ คนอื่นบอก
"มาอาบน้ำเหรอครับน้องรัก" เสียงพี่ธีร์ถาม ห้องนอนมีตั้งสามห้องคิดว่าพี่กันต์กับพี่ธีร์คงนอนกันคนละห้อง ส่วนอีกห้องคงเป็นของเฮีย
"ครับ ห้องน้ำชั้นสองมีคนเข้ารักเลยขึ้นมาอาบชั้นนี่นะครับ พวกพี่ยังไม่ใช้ห้องน้ำใช่ไหมครับ" ผมรีบถามก่อนเพราะกลัวพวกพี่ ๆ จะใช้ห้องน้ำ
พี่กันต์ส่ายหน้าทั้งที่ตัวเองอยู่ในชุดเตรียมอาบน้ำแล้ว ผมคงไม่ได้มาแย่งห้องน้ำใช่ไหม
"เชิญเลย เดี๋ยวพี่ค่อยอาบ จะรออาบพร้อมธีร์น่ะ" พี่กันต์โดนพี่ธีร์ตีทันที เมื่อกี้ผมคงไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม พี่กันต์บอกจะอาบน้ำพร้อมพี่ธีร์แต่เพื่อนกันอาบด้วยกันได้ละมั้งนะ ผมยิ้มเห่ย ๆ ส่งไป รีบอาบก่อนจะโดนพี่ธีร์ดุด้วยดีกว่า
"งั้นรักไปอาบก่อนนะครับ" ปล่อยให้พี่สองคนคุยกันแล้วเดินผ่านไปยังห้องน้ำ ห้องกว้างน่าอาบมาก มีอ่างกุชชี่แช่ตัวด้วย ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่กันต์จะชวนพี่ธีร์มาอาบด้วย ก็ช่วยกันถูหลังได้นี่น่า
พอลองเลื่อนเปิดม่านเท่านั้นผมก็อึ้งอ้าปากค้างทันที ได้อาบน้ำชมวิวเห็นภูเขาข้างนอกด้วย ข้างล่างมีลำธารใสเล็กผ่าน เพราะยังอยู่ในช่วงเย็นผมกลัวคนจะมองเห็นเลยเลือกปิดม่านแทน
"ถ้ามาอาบตอนดึก เปิดม่านละก็คงโรแมนติกน่าดู" ผมหัวเราะกับความคิดตัวเอง ได้แช่น้ำมองดูดาวกับคนรักคงเขินจนหน้าแดงแน่เลย
หลังสลัดความคิดและใช้เวลาร่วมยี่สิบนาทีกับการอาบน้ำ มันช่วยให้ผ่อนคลายและสดชื่นมาก ไม่รู้ว่าป่านนี้ทุกคนจะทำอะไรกันอยู่ ผมเช็ดผมตัวให้แห้งมาด ๆ อยากใช้ไดร์เป่าผมอยู่หรอกแต่กลัวพี่กันต์จะรออาบผมจึงคิดจะไปใช่ไดร์ของตัวเองที่ห้องแทน พอเดินออกมาห้องของพี่กันต์กลับปิดประตู ผมแอบรู้สึกผิดเล็กน้อย เพราะผมอาบนานแน่พี่กันต์เลยไม่ได้อาบสักที สองเท้าเดินลงบันไดมาขั้นเดียวผมก็เจอกับเฮียโซดาที่กำลังเดินขึ้นมาพอดี
"อาบน้ำเร็วนะมึง เดี๋ยวก็ได้อาบอีกรอบหรอก พวกนี้มันทำปิ้งย่างกันควันได้ติดตัวมึงแน่" เฮียขู่แต่ผมรู้เรื่องนั้นอยู่แล้ว แต่คนมันเหนียวตัวจะอาบน้ำก็ไม่แปลกไหม
"เดี๋ยวรักอาบใหม่ก็ได้"
"เออ" เฮียเออออคงไม่อยากเถียงผมนั่นแหละ "อ้าว แพร์จะมาอาบน้ำด้วยเหรอ" เพราะเห็นเพื่อนเดินขึ้นมาผมเลยถามขึ้น
"เปล่า เรามาตามพี่พีชน่ะ พี่พีชอยู่ห้องเดี่ยวอะ"
"เหรอ" ผมปล่อยให้เพื่อนเดินขึ้นไป เฮียก็ขึ้นไปด้วย แปลกจังเลยแหะ ไม่ใช่ว่าพี่กันต์กับพี่ธีร์นอนชั้นบนกับเฮียหรือไง แต่ช่างเถอะรีบแต่งตัวแล้วลงไปหาพี่เบียร์ดีกว่า แต่แอบตื่นเต้นไม่หายเลยนะคืนนี้จะได้นอนดูดาวกับพี่เบียร์แล้ว
พอเดินลงมายังชั้นสองก็ได้ยินเสียงร้องเพลงเพราะเลยแวะไปดูถึงได้เห็นว่าเป็นพี่ธีร์ที่กำลังนั่งร้องเพลง โดยมีพี่กันต์นั่งข้างกายแล้วเอามือพาดไหล่พี่ธีร์
เหมือนแฟนกันเลยแต่ผมคงคิดมากไปเอง ผมย่องเบากลับห้องตัวเองและเห็นว่าเพ้นส์เอาผ้าห่มม้วนตัวอยู่
"เพ้นส์เป็นอะไร" เพื่อนรีบเด้งลุกขึ้นมานั่งทันที เห็นเพื่อนหน้าแดงก็คงไม่พ้นเรื่องแฟนของเพื่อนนั่นแหละ " คุยกับแฟนเหรอ"
"เปล๊า แฟนอะไร ใครมีแฟนล่ะ" ผมเชื่อก็ได้ ก็ช่วงนี้เพ้นส์ดูแปลกตาขึ้น ดูสดใส ร่าเริงมาก แถมยังชอบมองมือถือบ่อยเหมือนรอใครทักมา จะไม่ให้เรียกแฟนแล้วจะให้เรียกอะไร
"รักนอนนี่นะเดี๋ยวเรานอนริมเอง" เตียงกว้างสองเตียงถูกชิดใกล้ ผมรู้ว่าอีกเตียงนายโนกับลูกแพร์นอน เพ้นส์ที่ไม่คุ้นเคยกับสองคนของผทอีกก็ต้องให้ผมนอนใกล้ชิดกับเพื่อนตัวเอง แต่คืนนี้ผมจะไปนอนดูดาวกับพี่เบียร์แล้วผมจะเอาเวลาไหนลุกหนีไปถ้าต้องนอนตรงกลาง
"รักขอนอนริมได้ไหมเพ้นส์ นะ ๆ" ผมใช้มุกอ้อนและเว้าวอน "พลีสสส~" เพ้นส์เห็นผมทำท่าทีอ้อนก็รีบยกที่นอนให้โดยไม่คิดมากอะไร
"ได้สิ เรานอนตรงไหนก็ได้" เย่ ผมขอบคุณเพื่อนแสนรัก ภารกิจหนีไปนอนดูดาวกับพี่เบียร์คืนนี้ผ่านฉลุยแล้ว ที่เหลือก็แค่หวังว่าตอนลุกออกมาเพื่อน ๆ จะไม่สงสัยก็เท่านั้น
"แล้วเพ้นส์ไม่อาบน้ำเหรอ รักไปอาบชั้นสามมาห้องน้ำกว้างมาก มีม่านเปิดดูวิวได้ด้วย พอแช่ตัวแล้วหายเมื่อยเลยละ" ผมเริ่มไดร์ผมและเกิดเสียงดังจนไม่ได้ยินเพื่อนพูดเท่าไหร่
"แพร์ แล้วพี่ลูกพีชล่ะ" พอปิดเสียงไดร์ลูกแพร์ก็เข้ามาในห้องนอนด้วยสีหน้าบึ้งตึง
"พี่พีชลงไปข้างล่างกับพี่เพื่อนแล้ว ทีน้องไปตามไม่ยอมไปพอพี่เพื่อนตามพี่พีชลุกไปเลย มันน่าโมโห" เพ้นส์มองพวกเรา ผมขำท่าทีของเพื่อนเลยเดินเข้าไปโอ๋ให้ลูกแพร์ใจเย็น
"โอ๋ ๆ นะแพร์ ไม่งอนนะครับ แพร์ยังมีรักนะเดี๋ยวเราลงไปข้างล่างกันแต่รักขอแต่งตัวแป๊ปเดียว"
"ไม่ต้องมาเนียนโอ๋เราเลย เราก็เห็นว่ารักอยู่กับพี่เบียร์ทั้งวัน"
"ก็แพร์ลุกไปไง ที่นั่งมันว๊าวว่าง พี่เบียร์เขาขอมานั่งเอง รักไม่ได้เชิญพี่เบียร์เลยนะ" ผมรีบแก้ตัวให้ตัวเอง โทษพี่เบียร์ไว้ก่อนเพื่อนผมไม่กล้าว่าพี่เบียร์แน่
"ก็ถ้ารักปฏิเสธไป บอกว่าที่เราพี่เบียร์จะกล้านั่งไหม" ผมไม่กล้าเถียงเพื่อน ก็ในเมื่อมันเป็นอย่างที่เพื่อนบอก เพ้นส์แอบหัวเราะอยู่คนเดียวไม่รู้ว่ากำลังคุยอะไรกับคนในมือถือ ผมเดินเลี่ยงไปไดร์ผมต่อจนผมแห้งสนิท ลูกแพร์นอนเล่นมือถืออย่างเบื่อ ๆ คิดว่าทริปนี้ลูกแพร์จะยิ้มออกกับคนอื่นเขาไหม
"แพร์ไปข้างล่างกัน รักหิวแล้ว" ผมชวนเพื่อนเมื่อแต่งตัวเสร็จ อยากไปเจอพี่เบียร์มากกว่า คิดว่าป่านนี้แล้วพี่เบียร์น่าจะเล่นอยู่ข้างล่างกับเพื่อน ๆ นั่นแหละ
"ไป"
"เพ้นส์ไปกัน" จะปล่อยให้เพ้นส์อยู่ในห้องคนเดียวก็แปลก ๆ อยู่ นายโนก็หายหน้าไปนานหรือจะลงไปหาอะไรรองท้องกินแล้ว เพ้นส์เงยหน้าละสายตาจากหน้าจอมือถือมาคุยด้วย เพื่อนผมก็ช่างติดคนในแชทเหลือเกิน เพ้นส์ลุกขึ้นจากเตียงทันที
"ไปดิ ไปกันครับ" เราสามคนเดินออกมาจากห้อง ผมควงแขนเพื่อนทั้งสองคน ระหว่างทางเดินลงบันไดไปชั้นล่าง ผมเห็นพี่เหล้าแตะบอลแข่งกัน อยากไปเล่นด้วยแต่คงต้องรอไว้เล่นกับเพื่อนดีกว่า ให้เล่นกับรุ่นพี่ที่เก่งด้านกีฬาคงไม่เอาดีกว่า
พี่เบียร์หันมาส่งยิ้มให้ผมทันทีที่เห็นหน้า ผมก็ส่งยิ้มกลับไป พวกพี่เบียร์ที่ยืนอยู่หน้าเตาต่างมอมเมมกัน เชื่อแล้วว่าอยากกินปิ้งย่างกันจริง ๆ
"ออกอาการมากเพื่อน"
"เพ้นส์ก็ ว่ารักเหรอ" ผมหันไปหาเพื่อนกลบเกลื่อนความเขินเอาไว้
"จริง ออกอาการมาก"
"แพร์ รักไม่พูดกับทั้งสองคนแล้ว" ผมหนีจากการแซวของเพื่อนทั้งสอง เวลาเกือบหนึ่งทุ่มแล้วทุกคนเริ่มทยอยกันมาเพื่อทานอาหารมื้อแรกของที่นี่ พี่เบียร์เดินมาเสิร์ฟอาหารให้ ผมเอ่ยขอบคุณพร้อมนั่งลง ไม่คิดว่าพี่เบียร์จะจองที่นั่งไว้ให้ผมด้วย เพื่อน ๆ ของผมนั่งอยู่ใกล้ ๆ นายโนตัวดีวิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้มาแย่งบาร์บีคิวในมือผมไปซะงั้น
"โนแย่งของรักนะ แพร์ดูดิ" ผมฟ้องเพื่อนรักเมื่อโดนนายโน ลูกแพร์กำลังเคี้ยวอาหารในปากเงยหน้าทำตาดุใส่ เพื่อนตัวดีกอดคอผมแล้วยีหัวผมอีก ผมเพิ่งจะเซ็ตผมมาเองนะ
"กูหิวนี่หว๋า อีกอย่างกูก็ไม่มีคนคอยเอาใจด้วยเลยต้องแย่งของมึง" ผมรีบป้อนน้ำซุปเนื้อให้เพื่อนกินจะได้ไม่ต้องพูดมาก พี่เบียร์อยู่ข้าง ๆ เพื่อนจะพูดให้ผมเขินทำไม "ไอ้เพ้นส์เว้นที่ให้กูด้วย"
"อือ" พอกวนผมเสร็จก็หันไปกวนเพ้นส์ต่อ ได้ยินเสียงเฮียพูดผ่านไมโครโฟนของคาราโอเกะข้างขอบสนาม บอกให้คนที่อยู่ในบ้านได้ออกมาทานมื้อเย็น ผมตักกับข้าวใส่จานพี่เบียร์บ้างเพื่อเอาใจ
"ขอบคุณครับ"
"ครับ" เรานั่งทานมื้อเย็นกัน เรียกว่าเสียงดังกันมากเมื่ออยู่รวมกันหลายคน ผมสังเกตว่ามีเพื่อนเฮียมาด้วย แต่เพราะไม่ได้สนิทด้วยผมเลยไม่รู้จะทักทายยังไง
"กินกุ้งไหมครับ เดี๋ยวพี่แกะให้" พี่เบียร์กระซิบถาม ผมพยักหน้าทันที
"กินได้ครับ รักไม่แพ้อาหารทะเล" ระหว่างที่พี่เบียร์แกะกุ้งให้ผมก็หยิบมือถือมาถ่ายวิดีโอสั้น ๆ ลงสตอรี่ไอจีตัวเองแล้วแท็กเจ้าตัว พี่เบียร์ที่ยังมือเลอะจากการแกะกุ้งอยู่ชะเง้อมองบนหน้าจอมือถือตัวเอง
"รักแท็กเองครับ" ผมรีบบอก ไม่ได้คิดเซอร์ไพรส์อะไร คนที่หันไปมองหน้าจอเผลอหันหน้ามาจนเหมือนเราสองคนกำลังจะจูบกัน และนั่นก็ได้รับเสียงโห่แซวจากคนรอบกาย ผมขยับมานั่งชิดเก้าอี้ตัวเอง รู้สึกว่าหน้าร้อนเหมือนมีไฟออกมาผมก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าพี่ ๆ คนอื่น
"คู่นี้จะจีบกันทุกที่เลยเหรอครับ" ผมกินกุ้งที่พี่เบียร์ป้อนแม้จะเขินอายกับคำแซวต่าง ๆ พี่เบียร์หันไปว่าเพื่อนตัวเองให้หยุดแซวได้แล้ว ผมอยากจะหนีจากตรงนี้เหลือเกิน ภาพเมื่อกี้ถูกเพื่อนถ่ายพร้อมลงโซเชียลแท็กผมกับพี่เบียร์เรียบร้อย นายโนจะแกล้งกันแบบนี้ไม่ได้นะ ผมหันไปมองเพื่อนตาเขียว แกล้ง ๆ ดุไปหรอกครับเพราะจริง ๆ แล้วก็แอบเขินกลบเกลื่อน
เริ่มกลับมาสู่ภาวะปกติเมื่อพวกพี่เขาเลิกแซวแล้วมีเรื่องคุยกัน ผมกินอิ่มท้องและอิ่มเอมใจมาก หลังกินข้าวเสร็จเพื่อนผมก็ต่างไปทำธุระของตัวเอง ผมแอบชิ่งหนีช่วงที่ไม่มีใครอยู่ในห้องเพื่อไปรอพี่เบียร์ตามสถานที่ที่เรานัดกันไว้
ยืนรอไม่นาน เมื่อทักบอกพี่เบียร์ว่าผมมาถึงที่หมายแล้วพี่เบียร์ก็บอกกำลังรีบไปทันที ผมกลัวคนอื่นจะเห็นมากจึงได้ปิดแสงมือถือแล้วรอพี่เบียร์ เมื่อได้ยินเสียงพี่เบียร์เรียกผมก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วเปิดแสงไฟในมือถือให้พี่เบียร์รู้
"รอนานไหมครับ พี่แวะไปเอาผ้าห่มเลยออกมาช้านะครับ" พี่เบียร์ถามผม ในมือก็ถือผ้าห่มอย่างที่บอกไว้ ผมรีบปิดแสงไฟ ขืนเปิดนานมีหวังคนอื่นได้เห็น
"ไม่นานเลยครับ ว่าแต่เราต้องไปทางไหนครับ" ผมกระซิบถามแล้วได้ยินเสียงพี่เบียร์ขำ
"ด้านหลังน้องหนูเลยครับ มันมีห้องใต้หลังคาเอาไว้ขึ้นไปบนดาดฟ้าครับ" พี่เบียร์ชี้ไปยังประตูห้องที่ผมไม่กล้าเปิดเข้าไป
"จริงเหรอครับ" ผมตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินอย่างนั้น กลไกเหมือนกับบ้านผมเลย บ้านผมก็มีห้องใต้หลังคาแล้วมีประตูเล็กเอาไว้ขึ้นไปเล่นบนดาดฟ้า เมื่อก่อนตอนยังเด็กผมกับพี่หมอและเจ้าขาชอบไปเล่นอยู่บ่อย ๆ
"ครับ พี่แอบไปขึ้นมาแล้ว บนดาดฟ้ามีที่นั่งชมวิวด้วย หรือจะนอนดูดดาวที่ห้องใต้หลังคาก็ได้นะครับ เจ้าของบ้านเขาอนุญาตให้นอนเล่นได้ พี่ไปถามมาให้แล้วครับ"
"ได้ทั้งนั้นเลยครับ ขอแค่มีพี่เบียร์อยู่ด้วย ดาวคืนนี้คงสวยมากที่สุดเท่าที่รักเคยดูมา" ผมยืนสตั้นไปเมื่อพี่เบียร์ลูบกลุ่มผมของผมอย่างเบามือ ทำไมพี่เบียร์ถึงได้ทำตัวให้ผมหลงได้ทุกวินาที มือหนาเลื่อนลงมาจับมือผมแล้วดันประตูให้เปิดออกเพื่อเข้าไปข้างในด้วยกัน จากตอนแรกตั้งใจว่าจะปีนไปดูดาวบนดาดฟ้าแต่กลับมีคนนอนอยู่ก่อนหน้านี้แล้วเราเลยเลือกจะนอนดูดาวที่ห้องใต้หลังคาแทน
"มานอนมุมนี้ดีกว่าครับ ถ้าพวกนั้นลงมาจะได้ไม่เห็นเรา" พี่เบียร์บอกพร้อมเลื่อนฟูกมานอนบริเวณที่ปลอดสายตาคนเดินผ่านไปมา ผมก็ช่วยเลื่อนพร้อมเดินไปหยิบหมอนบนเตียงมาหนุนสองใบ พี่เบียร์เอ่ยขอบคุณเมื่อจัดที่นอนเรียบร้อยผมก็ล้มตัวนอนบ้าง ได้ใกล้ชิดกันสองคนอย่างนี้ก็ตื่นเต้นไม่น้อย พี่เบียร์ลุกขึ้นไปเปิดไฟดวงกลมจนมองเห็นดวงดาวหลากหลายรอบเพดาน
"เปิดไฟแบบนี้จะมองเห็นดาวจริง ๆ เหรอครับ" ผมถามเมื่อพี่เบียร์เดินมานั่งใกล้
"มองเห็นครับ คืนนี้ฟ้าเปิดด้วยนอนดูดาวได้สบายเลยครับ" ผมล้มตัวนอนตามพี่เบียร์และทอดมองท้องฟ้าผ่านหลังคาใส คิดว่าเจ้าของบ้านคงออกแบบมาให้คนที่นอนห้องนี้ได้ดูดาวโดยเฉพาะ "แต่เสียดายเราไม่ได้ขึ้นไปดูบนดาดฟ้า"
"นั่นสิครับ ไม่คิดว่าจะมีคนที่มาเร็วกว่าเรา" เราต่างหัวเราะกันเบา ๆ พี่เบียร์ชวนคุยกันหลายเรื่อง นอนชมวิว เปิดเพลงคลอเบา ๆ เครื่องปรับอากาศในห้องก็ทำงานได้ดี ผมเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัวตอนแรกก็นอนกันคนละหมอนแต่เมื่อลืมตาตื่นผมก็พบว่าตัวเองกับพี่เบียร์นอนหมอนใบเดียว ผมแทบไม่กล้าหายใจเมื่อพี่เบียร์อยู่ใกล้แค่คืบ มือเลื่อนหามือถือตัวเองก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาช่วงตีสองของวันใหม่แล้ว แถมมีข้อความจากเพื่อนหลายข้อความ ก็รู้สึกผิดแต่เวลาได้ใกล้ชิดพี่เบียร์มันไม่ได้มีกันง่าย ๆ ผมปิดมือถือลงพร้อมนอนจ้องมองหน้าพี่เบียร์ แพขนตายาวน่ามองยามหลับไหลเรียกร้องให้ผมค่อย ๆ ขยับหน้าแล้วบรรจบจูบบริเวณโหนกแก้มของพี่เบียร์
"ฝันดีครับพี่เบียร์" บอกพร้อมล้มตัวนอนข้าง ๆ แต่ไม่คิดว่ามือหนาจะขยับมากอดเอวผม ใบหน้าที่หลับตาอยู่นั้นยกยิ้มมาเหมือนรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลา
ให้ตายสิ พี่เบียร์แกล้งหลับใช่ไหม อาย ผมอายมากแล้วก็เลือกจะปิดตาหนีพราะกลัวพี่เบียร์ลืมตาตื่น
"ฝันดีเช่นกันครับน้องหนู"
Oncloud69 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 ต.ค. 2564, 17:41:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 14 ต.ค. 2564, 17:41:22 น.
จำนวนการเข้าชม : 213
| << ถ่ายรูปคู่ครั้งแรก | วันพักผ่อนแสนสบาย >> |