แฟนเด็กพี่ภาคิน
เรื่องราวความสัมพันธ์ของเราเริ่มต้นเพราะผมเมาแล้วไปนั่งตักพี่เขา จากคนที่แอบชอบเงียบ ๆ จวนจะยอมแพ้แล้วเลิกชอบพี่เขาแล้วแต่พอได้ใกล้ชิดกันแบบนี้ผมกลับรู้สึกดีมากขึ้น เอาละ ผมจะชอบพี่ต่อไปก็ได้พี่เบียร์
Tags: แฟนเด็กพี่ภาคิน นิยายวาย oncloud69

ตอน: เจ้ารักโหมดไม่น่ารัก

EPISODE : 27 เจ้ารักโหมดไม่น่ารัก



ไม่ชอบเลย ไม่ชอบความรู้สึกหงุดหงิดที่มี ผมไม่อยากให้ตัวเองหงุดหงิดเรื่องพี่เบลล์แต่มันก็อดไม่ได้ พี่เบียร์เดินมาพร้อมจับแขนผมให้หันมาคุยด้วยแม้ผมไม่มีอารมณ์จะคุยก็ตาม 

"เป็นอะไรไปครับน้องหนู" ร่างสูงถามผมกับเรื่องที่ตัวเองน่าจะรู้ดีแล้ว ผมงอน ผมโกรธก็เรื่องของพี่เบลล์นั่นแหละ ผมพยายามปรับอารมณ์และควบคุมสีหน้าตัวเอง อยากพาลใส่คนตัวสูงแต่ก็รู้ว่าพี่เบียร์ไม่ได้ทำผิดอะไร

"รักโกรธตัวเองครับ" พี่เบียร์รวบมือผมทั้งสองข้างคล้ายแกมง้อ 

"โกรธเรื่องพี่เบลล์กับพี่ใช่ไหมครับ" คนตัวโตรู้ว่าผมกำลังคิดมากเรื่องตัวเองอยู่ ผมถอนหายใจเบา ๆ มันไม่สามารถปฏิเสธได้ ร่างสูงจ้องมองผมราวกับอ้อนวอน พี่เบียร์คงไม่ชอบที่ผมกำลังงอนเขาอยู่แน่เลย 

"ก็ครับ"

"พี่ขอโทษที่ทำให้น้องหนูคิดมากนะครับแต่พี่กับเบลล์เราเลิกกันไปแล้ว" พี่บียร์ยืนยันหนักแน่น ผมเองก็ได้ยินมาหลายรอบแล้วแต่จะให้เชื่อใจหมดใจยอมรับว่าตอนนี้ผมแอบลังเลเรื่องพี่เบลล์ไม่น้อย ผมอยากเชื่อใจสนิทแต่ทำไมผมจึงทำไม่ได้ก็ไม่รู้ 

"รักรู้ครับรักแค่โมโหตัวเองด้วย" พี่เบียร์ยกมือขึ้นมาดึงแก้มผมเพื่อให้ผมได้หายกังวล 

"ถึงพี่เบียร์จะบอกว่าเลิกกันไปแล้วแต่พี่เบลล์ไม่เลิกรากันแบบนี้รักก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างสิครับ ความจริงในใจพี่อาจจะมีพี่เบลล์อยู่อีกก็ได้"

"ไม่อยู่แล้ว พี่จัดการหัวใจตัวเองไปหมดแล้วครับ" พี่เบียร์ว่าอย่างนั้นเพื่อให้ผมได้สบายใจ ผมยังแบะปากอยากงอแงเพราะไม่เชื่อสักเท่าไหร่พี่เบียร์กับพี่เบลล์เลิกกันไปแน่เหรอ

"ถ้ารักจะรู้สึกดีแบบนี้กับพี่เบียร์ต่อไปมันดีใช่ไหมครับ" ผมไม่อยากให้เรื่องของเราต้องกลายเป็นเรื่องอดีต เพราะผมยังไม่ได้เริ่มรู้จักกับพี่เบียร์มากกว่าที่ใจต้องการ ถ้าผมอยากจะรู้จักพี่เบียร์ให้มากกว่าเดิมผมก็คงต้องไว้ใจพี่เบียร์ด้วยเหมือนกัน 

"ถ้าตอนนี้พี่ก็ตอบว่าดีครับเพราะพี่ชอบที่มีเราอยู่อย่างนี้" ได้ฟังแบบนั้นผมก็ชื่นใจอย่างน้อยพี่เบียร์ก็รู้สึกดีกับผม มีเยื่อใยให้ผมบ้าง ผมไม่อยากคิดมากเรื่องของพี่เบลล์แล้ว 

"แต่รักไม่ได้น่ารักกับทุกเรื่องหรอกนะครับ" ผมคงต้องบอกเรื่องนี้ให้พี่เบียร์ได้รู้ นิสัยหลายอย่างของตัวเองผมก็ไม่ค่อยชอบแต่ก็พยายามปรับปรุงตัวเองเพื่อให้เป็นคนที่ดียิ่งกว่าเดิม ผมไม่อยากไม่น่ารักเหมือนอย่างน้องเจ้าขา  

"ครับพี่รู้ พี่เองก็ไม่ต่างกันแต่พี่สลัดเบลล์เธอออกไปจากใจไปหมดแล้ว" พี่เบียร์ยืนยันหนักแน่น ผมก็จะเชื่อใจ ยอมให้โอกาสตัวเองได้ยอมเชื่อใจพี่เบียร์และตัวเอง 

"รักจะพยายามไม่คิดมากเรื่องพี่เบลล์อีกก็แล้วกันครับ" ได้ยินอย่างนั้นพี่เบียร์ก็ดึงแก้มงอนนั้นอีก ผมยู่หน้า แก้มผมมันน่าจับมากหรือยังไงพี่เบียร์หัวเราะเมื่อเห็นผมกำลังงอนเจ้าตัวอีก

"ไม่ต้องคิดเรื่องเบลล์แล้วเพราะเขาเป็นคนอื่นสำหรับเราสองคนนะครับ" 

"มันอดที่จะคิดไม่ได้ครับ" ผมบอกอย่างนั้นแต่ในใจเริ่มรู้สึกดีขึ้นมาก พี่เบลล์คือคนอื่นสำหรับเราผมจะทำใจให้สบายและไม่คิดมากเรื่องนี้อีกแล้วเพื่อจิตใจของตัวเอง 

"พี่ชัดเจนกับเราขนาดนี้เรายังไม่เชื่ออีกเหรอครับ"

"ชัดเจนอะไรครับรักไม่เห็นว่าเรื่องของเราจะคืบหน้าไปไหน" เพราะความงอนผมเลยพูดออกไปอย่างนั้น พี่เบียร์จับมือผมแล้วยกขึ้นมาพร้อมจูบหลังมือทำเอาผมตกใจ 

"กลับห้องไหมครับเดี๋ยวพี่พิสูจน์ให้เอง" คำพูดสองแง่สองง่ามนั้นทำเอาผมต้องรีบดึงมือกลับมา 

"พี่เบียร์ ทะลึ่ง"

"ฮ่า ๆ ทะลึ่งอะไรครับ พี่แค่จะอธิบายเรื่องของเราให้น้องหนูเข้าใจไงครับหรือเราคิดว่าพี่จะทำอะไรครับ" คนเจ้าเล่ห์ถามผมในสิ่งที่คิดผมกอดอกตัวเองแล้วหันหน้าหนีทันที

"รักไม่รู้ครับ"

"แต่จะให้พี่ทำอย่างอื่นพี่ก็ทำได้นะครับ" ร่างสูงเดินมาประชิดใกล้อีก ผมหันหน้าไปว่าคนตัวโตอีกครั้ง 

"คนลามก" พี่เบียร์ก็แปลกพอถูกผมว่าแล้วชอบหัวเราะ อยากถูกผมว่าตลอดใช่ไหม พี่เบียร์จับมือผมเพื่อชวนไปเที่ยวกันต่อ แต่ผมไม่มีอารมณ์ไปไหนต่อแล้ว 

"ไปเดินเล่นกันไหมครับ"

"รักอยากกลับห้องครับวันนี้ไม่มีอารมณ์ไปไหนแล้ว"

"ได้ครับ" ร่างสูงยอมเอาใจผมเพราะไม่อยากเห็นผมงอแงและงอนอีกเราเดินไปยังรถเพื่อกลับห้องอย่างที่ผมต้องการ พี่เบียร์เดินมาส่งผมถึงห้อง ผมแปลกใจเมื่อร่างสูงเดินตามจะเข้ามาในห้องผมด้วย

"พี่เบียร์จะเข้ามาทำไมครับ" ผมไม่ยอมให้ร่างสูงได้เข้ามา 

"ก็พี่ยังไม่อยากกลับห้องไปนอนคนเดียวอีกนะครับ" พี่เบียร์หาข้ออ้างให้ตัวเอง ผมมองดูนาฬิกาแล้วแอบหมั่นไส้คนตัวโต ยังไม่หัวค่ำด้วยซ้ำใครเขาจะนอนกัน

"ป่านนี้ยังไม่ถึงเวลานอนสักหน่อย"

"ก็เวลากลางคืนมันยาวนาน มีคนรักแล้วพี่ก็อยากอ้อนบ้าง" พี่เบียร์เบียดตัวจะเข้ามาแต่ผมยืนขวางไม่ยอมให้ได้เข้าไป วันนี้เราเจอกันแค่นี้พอ

"ใครคนรักพี่ครับ ที่ห้องนี้ไม่เห็นจะมีใครเป็นคนรักพี่สักหน่อย"

"แล้วคนนี้ไม่ใช่คนรักพี่แล้วเหรอครับ" ผมมองมือพี่เบียร์ที่จิ้มบริเวณหัวใจของผม 

"ตอนนี้งอนอยู่ ไม่อยากตอบครับ" ผมเล่นตัวบ้างไม่อยากให้พี่เบียร์ได้ใจ บอกรักทุกวันก็ใช่ว่าพี่เบียร์จะรับรักเร็วสักหน่อย พี่เบียร์โผกอดผมอย่างไม่คาดคิด ผมแอบหวั่นกลัวว่าเพื่อนจะมาเห็นเข้า 

"แล้วต้องทำยังไงถึงจะหายงอนครับ หอมแก้ม" ฟอด บอกผมพร้อมหอมแก้มผมเข้าอีก "หรือจูบ" ผมรีบห้ามปากที่เตรียมจะจูบผมอย่างที่บอก  

"พี่เบียร์อย่าแกล้งสิครับ" 

"พี่ไม่ได้แกล้งครับแต่อยากให้เราหายเครียดเรื่องพี่กับเบลล์ เรื่องนั้นมันจบไปแล้วจริง ๆ ครับ" ผมยิ้มออกอย่างน้อยก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากเมื่อพี่เบียร์ยืนยันหนักแน่นเช่นเดิม แววตาอ้อนวอนของพี่เบียร์ทำเอาผมใจอ่อนยวบ 

"ครับ รักจะไม่คิดมากแล้วครับ"

"ดีครับ" ร่างสูงอุ้มผมเข้ามาแล้วพามานั่งบนโซฟาแต่เพราะเผลอสะดุดล้มหัวโขกกัน เราสองคนจึงต่างขำกัน

 "งั้นคืนนี้พี่ขอนอนนี่นะครับ"

"..." ร่างกายผมตอบรับอย่างไวรีบพยักหน้าตอบคนตัวโตให้รู้ว่าอนุญาต เนี่ยผมเป็นแบบนี้ทุกทีเลย 









Oncloud69
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 พ.ย. 2564, 18:49:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 พ.ย. 2564, 18:49:32 น.

จำนวนการเข้าชม : 295





<< ทดลองเป็นแฟน    เจ้าขาจอมแสบ >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account