ดวงดาวเคียงตะวัน
“ชายผู้นั้นปล่อยลูกนกไปใช่ว่าเขาจะหมดรักในตัวมันแล้ว ตรงกันข้าม...ความรักที่เขามีให้มันกลับมากมายท่วมท้นจนยินยอมให้มันได้มีอิสระต่างหาก”
“คนในครอบครัวอย่างพวกเราคงมีหน้าที่แค่เพียงสร้างรังอุ่นไว้เป็นที่พักพิงให้ลูกนกกลับมาหายามอ่อนล้าและต้องการกำลังใจ มีหน้าที่ปลอบประโลมและสร้างความมั่นใจให้นกน้อยมีแรงออกบินสู่โลกกว้างได้อีกครั้ง จริงมั้ย?"

Tags: รักหวาน อาจารย์ นักศึกษา

ตอน: ตอนที่ ๒๐ :ปัญหาระหว่างพี่น้อง(ลบ)

ลบแล้วค่ะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบตอนที่ ๒๐ ค่ะ


***ตอบcomment***

คุณ anOO
: เป็นท่านเดียวที่ส่งชื่อตอนเข้าประกวด
ดังนั้น มาให้จุ๊บซะดีๆค่ะ แฮ่ๆๆ


คุณ silverraindrop
: คิดเองเออเองเป็นตุเป็นตะเลยเชียวค่ะ ฮ่าๆๆ


คุณ violette
: คนเขียนพยายามเขียนให้พี่พีมีแฟนคลัปเยอะๆค่ะ
เห็นแววเมื่อไรจะส่งประกวดหนุ่มCleo เอิ๊กๆๆ


ขอบคุณทุกๆท่านสำหรับการติดตามและกำลังใจนะคะ :)



กาแฟเย็น
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ส.ค. 2554, 09:02:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 มิ.ย. 2556, 23:51:36 น.

จำนวนการเข้าชม : 1979





<< ตอนที่ ๑๙ :เข้าใจผิด...คิดไปเอง(ลบ)   ตอนที่ ๒๑ :ลงท้ายที่ความสุข(ลบ) >>
anOO 31 ส.ค. 2554, 13:21:11 น.
เอียงแก้มซ้าย ขวาให้จุ๊บแล้วนะค่ะ
น่าจะจับพี่พร้อมให้ไปวุ่นอยู่กับยัยหมวยเนอะ
จะได้เลิกวุ่นวายกับพริ้มและพี่พีสักที

silverraindrop 31 ส.ค. 2554, 13:45:57 น.
พบครอบครัวฝ่ายหญิง

violette 31 ส.ค. 2554, 17:21:07 น.
ช่ายยเลยค่ะพี่พร้อมต้องให้ยัยหมวยปราบซะแล้ว
น้องเกือบจะถูกทำร้ายเพราะตัวเอง
นะนายพร้อม
แหม จะตั้งแง่อะไรกัน พี่พีออกจะดีแสนดีแบบนี้นะ

เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account