อุบายลวงระบบเบรค อุบัติเหตุพิศวง
วัตถุประสงค์ของเรื่องนี้ คือต้องการให้ความรู้เกี่ยวกับระบบเบรครถยนต์ ผ่านวรรณกรรม โดยเนื้อหาของเรื่องนี้จะนำคุณไปร่วมติดตามการไขคดีอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่มีเบื้องหลังบางอย่าง เพื่อค้นหากลอุบายที่คนร้ายใช้กับระบบเบรคของรถ และสืบหาตัวผู้อยู่เบื้องหลัง
Tags: สืบสวน,อุบัติเหตุ,เบรครถยนต์
ตอน: ไฟล์#9 ไม่ช้า ไม่เร็ว ไม่นาน (จบ)
“ผู้กองครับ ผู้กอง ตอนนี้นักข่าวมาขอเข้าพบเพื่อทำข่าวคดีอุบัติเหตุของนายโอฬารเต็มไปหมดเลยครับ” ดาบอุทัยพูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นพร้อมๆกับผลักประตูห้องทำงานของร้อยตำรวจเอกชิงชนะ
ห้องทำงานของผู้บังคับบัญชาของดาบตำรวจอุทัยยังให้ความรู้สึกความร่มรื่นและสดชื่นจากต้นไม้ใหญ่ที่พริ้วไหวไปตามแรงลมนอกหน้าต่างเหมือนเดิม หากแต่ชั้นหนังสือด้านข้างโต๊ะทำงานของผู้กองที่อัดแน่นไปด้วยหนังสือต่างหมวดต่างสาระคละเคล้ากันไปแต่กลับถูกจัดเรียงเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้น ตู้แฟ้มงานถัดจากชั้นหนังสือที่มีแฟ้มงานต่างๆกระจัดกระจายยากแก่การค้นหาก็กลับจัดเรียงตามลำดับตัวอักษรให้ง่ายต่อการหยิบใช้ บนโต๊ะทำงานของผู้กองที่เคยกองสุมด้วยเอกสารต่างๆตอนนี้กลับสะอาดสะอ้านหมดจดหลงเหลือเพียงปฏิฑินตั้งโต๊ะและโทรศัพท์ประจำโต๊ะ ทุกสิ่งทุกอย่างในห้องนี้แม้ดูไม่ค่อยเหมือนเดิมแต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังคงอยู่ในห้องนี้เหมือนเดิม ยกเว้นผู้กอง
การไม่พบผู้กองในห้องทำงานของผู้กองในวันและเวลาราชการตามปกตินี้สร้างความประหลาดใจให้กับดาบอุทัยอย่างมาก ตั้งแต่ร่วมงานด้วยกันมาดาบไม่เคยพบว่าผู้บังคับบัญชาของตนจะขาดงานหรือหยุดงานเลยแม้แต่ครั้งเดียว ภาพอันคุ้นตาของร้อยตำรวจหนุ่มที่ต้องง่วนอยู่กับการอ่านเอกสารบนโต๊ะหรือศึกษาหาความรู้จากหนังสือที่ชั้นเริ่มปรากฏในมโนสำนึกของดาบตำรวจ ก่อเกิดเป็นสายลมเย็นๆพัดพริ้วภายใต้จิตใจของดาบอุทัยโดยไม่รู้ตัว อาการใจหวิวมันเป็นอย่างนี้เอง
เหมือนเป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ ดาบตำรวจหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือเพื่อต่อสายหาผู้บังคับบัญชา แต่ละวินาทีที่ผ่านไปเหมือนยาวนานขึ้นกว่าปกติ ดาบตำรวจเริ่มนำข้อมูลจากการสังเกตห้องทำงานของร้อยตำรวจหนุ่มมาประมวลผล ห้องของผู้กองที่จัดเป็นระเบียบเรียบร้อยขี้นแบบนี้แสดงว่าผู้กองได้เตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ทำไมผู้กองไม่เคยบ่งบอกสักคำ หรือผู้กองมีความจำเป็นบางอย่าง หรือผู้กองมีเหตุผลบางอย่าง
“ขอโทษด้วยนะครับทุกคน ที่จู่ๆผมก็หายไปโดยไม่ได้บอกก่อน” เสียงของผู้กองที่ปลายสายในระบบตอบรับอัตโนมัติดังขึ้นแสดงว่าผู้กองได้มีการเตรียมการไว้แล้วจริงๆ
“แต่ไม่ต้องห่วงผมนะครับ ผมแค่ลาพักร้อนเท่านั้น ขอหลบมาชาร์จแบตฯหน่อย” นอกจากเสียงของผู้กองแล้วดาบอุทัยยังแว่วเสียงลม เสียงคลื่น เสียงนกอยู่ไกลๆ
“ไม่ช้า ไม่เร็ว ไม่นาน แล้วผมจะกลับไป” ดาบอุทัยรู้สึกได้ว่าเหมือนเสียงของผู้กองเริ่มไกลออกไปทีละน้อยๆ และดาบก็เชื่อว่าผู้กองจะต้องกลับมาแน่นอน ไม่นาน ไม่เร็ว ไม่ช้า
“ขอให้ทุกคนโชคดี สวัสดีครับ”
จบ
ห้องทำงานของผู้บังคับบัญชาของดาบตำรวจอุทัยยังให้ความรู้สึกความร่มรื่นและสดชื่นจากต้นไม้ใหญ่ที่พริ้วไหวไปตามแรงลมนอกหน้าต่างเหมือนเดิม หากแต่ชั้นหนังสือด้านข้างโต๊ะทำงานของผู้กองที่อัดแน่นไปด้วยหนังสือต่างหมวดต่างสาระคละเคล้ากันไปแต่กลับถูกจัดเรียงเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้น ตู้แฟ้มงานถัดจากชั้นหนังสือที่มีแฟ้มงานต่างๆกระจัดกระจายยากแก่การค้นหาก็กลับจัดเรียงตามลำดับตัวอักษรให้ง่ายต่อการหยิบใช้ บนโต๊ะทำงานของผู้กองที่เคยกองสุมด้วยเอกสารต่างๆตอนนี้กลับสะอาดสะอ้านหมดจดหลงเหลือเพียงปฏิฑินตั้งโต๊ะและโทรศัพท์ประจำโต๊ะ ทุกสิ่งทุกอย่างในห้องนี้แม้ดูไม่ค่อยเหมือนเดิมแต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังคงอยู่ในห้องนี้เหมือนเดิม ยกเว้นผู้กอง
การไม่พบผู้กองในห้องทำงานของผู้กองในวันและเวลาราชการตามปกตินี้สร้างความประหลาดใจให้กับดาบอุทัยอย่างมาก ตั้งแต่ร่วมงานด้วยกันมาดาบไม่เคยพบว่าผู้บังคับบัญชาของตนจะขาดงานหรือหยุดงานเลยแม้แต่ครั้งเดียว ภาพอันคุ้นตาของร้อยตำรวจหนุ่มที่ต้องง่วนอยู่กับการอ่านเอกสารบนโต๊ะหรือศึกษาหาความรู้จากหนังสือที่ชั้นเริ่มปรากฏในมโนสำนึกของดาบตำรวจ ก่อเกิดเป็นสายลมเย็นๆพัดพริ้วภายใต้จิตใจของดาบอุทัยโดยไม่รู้ตัว อาการใจหวิวมันเป็นอย่างนี้เอง
เหมือนเป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ ดาบตำรวจหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือเพื่อต่อสายหาผู้บังคับบัญชา แต่ละวินาทีที่ผ่านไปเหมือนยาวนานขึ้นกว่าปกติ ดาบตำรวจเริ่มนำข้อมูลจากการสังเกตห้องทำงานของร้อยตำรวจหนุ่มมาประมวลผล ห้องของผู้กองที่จัดเป็นระเบียบเรียบร้อยขี้นแบบนี้แสดงว่าผู้กองได้เตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ทำไมผู้กองไม่เคยบ่งบอกสักคำ หรือผู้กองมีความจำเป็นบางอย่าง หรือผู้กองมีเหตุผลบางอย่าง
“ขอโทษด้วยนะครับทุกคน ที่จู่ๆผมก็หายไปโดยไม่ได้บอกก่อน” เสียงของผู้กองที่ปลายสายในระบบตอบรับอัตโนมัติดังขึ้นแสดงว่าผู้กองได้มีการเตรียมการไว้แล้วจริงๆ
“แต่ไม่ต้องห่วงผมนะครับ ผมแค่ลาพักร้อนเท่านั้น ขอหลบมาชาร์จแบตฯหน่อย” นอกจากเสียงของผู้กองแล้วดาบอุทัยยังแว่วเสียงลม เสียงคลื่น เสียงนกอยู่ไกลๆ
“ไม่ช้า ไม่เร็ว ไม่นาน แล้วผมจะกลับไป” ดาบอุทัยรู้สึกได้ว่าเหมือนเสียงของผู้กองเริ่มไกลออกไปทีละน้อยๆ และดาบก็เชื่อว่าผู้กองจะต้องกลับมาแน่นอน ไม่นาน ไม่เร็ว ไม่ช้า
“ขอให้ทุกคนโชคดี สวัสดีครับ”
จบ

เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 ก.ย. 2554, 13:01:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 ก.ย. 2554, 13:01:36 น.
จำนวนการเข้าชม : 1773
<< ไฟล์#8 การเดินทางของน้ำตา |

TopSpeed 7 ก.ย. 2554, 13:03:50 น.
ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม สำหรับเรื่องแนวสืบสวนผมคงอาจจะพักไว้สักระยะ อยากไปเขียนแนวอื่นบ้าง แต่ตอนนี้ขอไปพักเพื่อไปทำงานอย่างอื่นบ้างก่อน แล้วจะกลับมาเขียนอีกแน่นอน ขอบคุณครับ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม สำหรับเรื่องแนวสืบสวนผมคงอาจจะพักไว้สักระยะ อยากไปเขียนแนวอื่นบ้าง แต่ตอนนี้ขอไปพักเพื่อไปทำงานอย่างอื่นบ้างก่อน แล้วจะกลับมาเขียนอีกแน่นอน ขอบคุณครับ

TopSpeed 7 ก.ย. 2554, 13:12:40 น.
อยากจะคุยกับผม ก็ไปคุยกันได้ที่ Facebook นะครับ ขอให้ทุกคนโชคดี
อยากจะคุยกับผม ก็ไปคุยกันได้ที่ Facebook นะครับ ขอให้ทุกคนโชคดี