ทะเลร้อนซ่อนสิเน่หา
เพียงแรกพบสบตา...เขา...คเชนทร์ อัครา นายหัวแห่งเกาะยาตราก็เกิดอาการอยากจะเก็บนางฟ้าหน้าหวานปานจะหยดคนนั้นกลับไปใส่กรงทองเป็นสมบัติส่วนตัวของตัวเองเสียแล้ว แต่จะทำยังไงเมื่อสาวเจ้าไม่ยอมเล่นด้วยเพราะเขาเผลอไปทำตัวให้เธอเกลียดขี้หน้าเข้า งานนี้จากนายหัวหนุ่มผู้เคร่งขรึมจีบสาวไม่เป็น ก็ถึงกับต้องลงทุนงัดทุกกระบวนความมาต้อนสาวหน้าหวานให้ยอมรับรักเขาให้จงได้

เธอ...น่ารัก สาวนักออกแบบที่เดินทางไปพักผ่อนสมองที่บ้านเกิดเพื่อนรัก แต่ครั้งแรกที่พบเจอหนุ่มโหดหน้าตาอย่างกับมหาโจรที่ร่วมเดินทางไปบนรถทัวร์คันเดียวกัน เขาก็จาบจ้วงถึงเนื้อถึงตัวเธอเสียแล้ว ซ้ำยังตามติดเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมจนเธอผวา ยิ่งเมื่อมารู้ว่าเขาเป็นคนเดียวกับพี่ชายเพื่อนรักที่เคยปฏิเสธอย่างไร้มารยาทห้ามให้เธอไปวุ่นวายที่เกาะยาตราสุดรักสุดหวงของเขา เธอก็นึกไม่ชอบขี้หน้าเขามากขึ้นไปอีก

แต่ยิ่งไม่ชอบเขาก็ยิ่งตื้อ ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งรุก จนใจน้อย ๆ ที่เคยหนักแน่นเริ่มสั่นไหว แล้วสุดท้ายน่ารักจะทำอย่างไรเมื่อถูกมหาโจรหน้าหล่ออย่างคเชนทร์รุกหนักจนหัวใจปลิวหายไปอยู่ในมือเขาในที่สุด
(รอตีพิมพ์กับ สนพ.แสนรัก ในเครือไลต์ ออฟ เลิฟ ค่ะ)
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: บทนำ



บทนำ



บนเตียงนอนสีชมพูหวาน สาวน้อยหน้าหวานราวเทพธิดาผู้เป็นเจ้าของกำลังนอนตะแคงกับหมอนใบโตสนทนาทางโทรศัพย์กับปลายสายด้วยใบหน้าเคร่งเครียด ไม่ใช่เพราะเธอกับอีกฝ่ายมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันแต่อย่างใด หากแต่เป็นเพราะเรื่องที่กำลังสนทนากันอยู่เป็นเรื่องราวชวนปวดหัวของตัวเธอเอง



“สงสัยสมองเลิฟคงจะฝ่อแล้วแน่ ๆ เลยภัทร นี่คิมก็จะไล่เลิฟออกอยู่วันละเป็นสิบ ๆ รอบแล้วเนี่ย”



เสียงหวานโอดครวญกับเพื่อนรัก กับปัญหาที่แก้ไม่ตกของตัวเอง น่ารัก เป็นพนักงานออกแบบของบริษัทเคแอนด์พี กรุ๊ป บริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ของประเทศที่มีเจ้าของบริษัทเป็นบิดาของเพื่อนสนิทร่วมคณะที่เรียนออกแบบมาด้วยกันอย่างคิมหันต์ น่ารักเข้าทำงานที่บริษัทบิดาของคิมหันต์ตามคำชวนของเขาตั้งแต่เรียนจบเมื่อสองปีที่แล้ว ซึ่งที่ผ่านมางานที่เธอออกแบบมาก็ไม่เคยมีปัญหา งานออกแบบทุกชิ้นที่ทำออกมาก็เป็นที่น่าพอใจของทั้งลูกค้าและบริษัท จนลบคำครหาที่ว่าน่ารักใช้เส้นของลูกท่านประธานเพื่อให้ได้งาน



แต่อยู่ดี ๆ สมองที่เคยปราดเปรื่อง คิดงานออกได้ทันทีในเวลาสั้น ๆ เพียงแค่รู้คอนเซปของงานนั้น ๆ กลับหยุดชะงักเหมือนมีใครไปกดสวิซต์ค้างไว้ งานล่าสุดที่มีกำหนดต้องส่งให้หัวหน้าทีมอย่างคิมหันต์เมื่ออาทิตย์ก่อนกลับแน่นิ่ง ไม่กระเตื่องสักนิด ไม่ใช่ว่าเธออู้งานหรือปล่อยเวลาให้ผ่านมาโดยไม่ทำอะไร หากแต่ต่อมความคิดสร้างสรรค์อย่างที่นักออกแบบควรจะมีของเธอมันลอยหายไปที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ต่างหาก



( โอ๊ย พนันได้เลยว่านายคิมน่ะไม่มีทางไล่เลิฟออกจากบริษัทของหมอนั่นเด็ดขาด มีแต่จะหาทางดึงรั้งหน่วงเหนี่ยวไว้น่ะสิไม่ว่า )



คีตภัทรส่งเสียงคล้ายหมั่นไส้คนที่เธอพาดพิงถึงมาตามสาย เธอรู้จักคิมหันต์ผ่านทางน่ารักอีกทีตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย คิมหันต์เรียนอยู่คณะและสาขาวิชาออกแบบเช่นเดียวกันกับน่ารัก ส่วนเธอกับน่ารักนั้นรู้จักกันตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมต้นที่โรงเรียนสตรีแห่งหนึ่งที่กรุงเทพ และพอเข้ามหาวิทยาลัยคีตภัทรเลือกเรียนสาขาบริหารเพื่อที่ใช้ในการช่วยงานกิจการโรงแรมของทางบ้าน แต่ถึงจะเรียนคนละคณะสาขาวิชา หากแต่เธอกับน่ารักก็ยังสนิทสนมกันเหมือนเดิม พวกเธอเจอกันทุกวันและนั่นทำให้เธอรู้จักคิมหันต์ และเพียงแต่เจอครั้งแรกก็ดูออกได้ทันทีว่าเพื่อนร่วมคณะของน่ารักเนั้น คิดอะไรมากเกินเพื่อนกับน่ารักเพื่อนรักเธออย่างแน่นอน คงมีแต่ตัวของน่ารักเองนั่นแหละที่ไม่รับรู้อะไร ยังคงวางตำแหน่งให้คิมหันต์เป็นเพื่อนสนิทบวกนายหัวหน้างานเท่านั้น



( ถ้าหมอนั่นไล่เลิฟออกจริง ๆ นะ ภัทรจะปิดโรงแรมฉลองสามวันสามคืนเลยเอ้า )



“นี่ภัทร!! คนกำลังกลุ่มอยู่นะ ยังจะมาพูดเล่นอยู่อีก”น่ารักทำเสียงเขียวใส่เพื่อนรักที่ไม่เห็นใจคนที่กำลังกลุ้มอกกลุ้มใจอย่างเธอ กลับเอาแต่หัวเราะคิกคัก “แล้วตกลงภัทรพอจะแนะนำที่ที่สวย ๆ สงบ ๆ ให้เลิฟได้หรือเปล่า เลิฟอยากได้เป็นเกาะสวย ๆ เงียบ ๆ ไม่ใช่แบบเกาะพีพีน่ะ”



ตอนนี้เธอถูกคิมหันต์สั่งพักงานสองอาทิตย์ให้ไปหาที่พักผ่อนให้สมองปลอดโปร่ง รวมถึงคิดงานล่าสุดที่ยังไม่เสร็จให้เรียบร้อย แต่ตอนนี้ปัญหาก็คือเธอไม่รู้จะไปหาที่สงบ ๆ ที่ไหนได้ในกรุงเทพที่แออัดพลุกพล่านไปด้วยผู้คนอย่างนี้ เลยต้องโทรศัพย์ไปขอความช่วยเหลือจากคีตภัทรเพื่อนสนิท



( เลิฟจะไปพักที่อื่นทำไมกันล่ะ ก็มาพักด้วยกันกับภัทรที่บ้านนี่แหละ นายแม่ต้องดีใจมากแน่ ๆ เลย เห็นบ่นถึงเลิฟมาหลายครั้งแล้ว แล้วภัทรก็จะแนะนำให้เลิฟรู้จักพี่เชนทร์พี่ชายภัทรด้วย คลาดกันไปมาหลายครั้งแล้วตั้งแต่สมัยเรียนไม่ได้เจอกันสักที ) มันจะได้เข้าแผนที่เธอคิดเอาไว้มานานเป็นปีเสียที คีตภัทรคิดต่อในใจพลางหันซ้ายหันขวามองหาคนบางคน



โดยที่ไม่เห็นว่าใครบางคนที่กำลังมองหาอยู่นั้นมายืนฟังบทสนทนาอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว



“ไม่เอาดีกว่าภัทร เลิฟกะจะไปพักกับภัทรคืนสองคืนเท่านั้น พอเยี่ยมภัทร ไหว้นายแม่เรียบร้อยก็กะว่าจะไปหาที่สงบ ๆ คิดงานให้คิม ไม่งั้นโดนคิมฆ่าแน่ ๆ “ น่ารักยังคงโอดครวญจนคีตภัทรคร้านจะเถียงแล้วว่า คิมหันต์ไม่มีวันที่จะทำอย่างนั้นอย่างแน่นอน



นับว่าคิมหันต์มีใจรักที่มั่นคงกับเพื่อนสนิทของเธอมากทีเดียว เธอก็อยากจะช่วยให้เขสมหวังหรอกนะ เพราะคิมหันต์เองก็เป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมไปทุกด้าน หากแต่มันคงต้องเป็นหลังจากที่แผนการณ์ที่เธอคิดไว้จะไม่สำเร็จเสียก่อน เพราะถึงยังไงเลือดก็ต้องข้นกว่าน้ำ...



( เกาะสวย ๆ เงียบ ๆ ใช่มั๊ย มีสิเลิฟที่นั้นทั้งสวยทั้งสงบรับรองเลิฟต้องชอบแน่ ๆ หน่ำซ้ำยังมีสิ่งที่น่าสนใจให้เลิฟตื่นเต้นอีกด้วยน้า ) คีตภัทรทำเสียงยั่วให้คนฟังอยากรู้ ก่อนจะพูดต่อ ( เลิฟจำได้ไหมภัทรเคยบอกว่าบ้านภัทรทำสัมปทานรังนกน่ะ แล้วเลิฟก็บอกว่าอยากมาเห็นของจริงสักครั้ง นี่ไงเลิฟไปพักผ่อนที่เกาะยาตราของพี่ชายภัทรดีมั๊ย ได้ทั้งที่สวย ๆ สงบ ๆ เพื่อคิดงาน แล้วก็ยังได้เห็นวิธีการเก็บรังนกของจริงด้วยไง )



คีตภัทรไม่ต้องเสียเวลาหว่านล้อมนาน เพราะทันทีที่น่ารักได้ยินคำว่าเกาะยาตราและสัมปทานรังนก เสียงหวานก็รีบตอบกลับเพื่อนให้จัดการขออนุญาติพี่ชายนายหัวเจ้าของเกาะยาตราทันที เพราะเคยได้เห็นผ่านทางนิตยสารและข่าวธุรกิจเกี่ยวกับเกาะยาตรา เกาะส่วนตัวของตระกูลอัคราที่เป็นผู้ผูกขาดสัมปทานรังนกรายใหญ่ที่สุดของประเทศ หากแต่ไม่บ่อยนักที่คนนอกจะได้เข้าไปเยือนที่นั่นได้ เพราะเจ้าของเกาะที่เธอก็เพิ่งนึกได้ตอนนี้เองว่าเป็นพี่ชายที่อายุห่างกับเกือบสิบปีของเพื่อนสนิทนั้นหวงและรักความเป็นส่วนตัว นอกจากครอบครัวและเพื่อนสนิทแล้ว นายหัวที่เธอจำชื่อไม่ได้แล้วเพราะไม่ได้ใส่ใจชื่อคนมากไปกว่าชื่อและความสวยงามของเกาะยาตรา เขาไม่เคยอนุญาติให้ใครได้ไปบุกรุกเกาะส่วนตัวของตน แต่ตอนนี้เธอไปในนามของเพื่อนสนิทน้องสาวของเขานี่นะ ก็คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร น่ารักคิดไปพลางยิ้มฝันหวานถึงความสวยงามบนเกาะชื่อดัง



( ไม่ต้องถามหรอกยังไงพี่เชนทร์ก็ต้องอนุญาติอยู่แล้ว เพราะเลิฟเป็นเพื่อนรักของภัทรนี่นา ตกลงตามนี้นะเลิฟ แล้วภัทรจะบอกพี่เชนทร์ให้บอกคนของเขาจัดที่พักให้เลิฟ )



เรื่องมันคงจะเป็นไปตามที่คีตภัทรบอก และน่ารักก็คงจะเก็บเอาไปฝันหวานต่อ หากไม่มีเสียงเข้มของใครบางคนแทรกเข้ามาให้เธอได้ยินเสียก่อน



“ไม่ต้องถามให้เสียเวลายัยภัทร เพราะพี่ไม่อนุญาติ เกาะส่วนตัวของอัคราไม่ใช่ที่ที่จะให้คนนอกเข้ามาพักผ่อนนอนเล่นได้ตามใจ”



จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงเสียงของคีตภัทร และเสียงของบุรุษนิรนามที่ถ้าให้เดาก็คงจะเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทของเธอนั่นแหละ เสียงโวยวายสลับกับเสียงเรียบ ๆ ที่ดังเข้ามาให้โทรศัพย์ ทำให้น่ารักถอนหายใจก่อนจะกดวางสาย แต่เสียงเข้มราบเรียบประโยคสุดท้ายที่ได้ยินทำให้น่ารักถึงกับเม้มปากแน่น และคิดว่าคงต้องเปลี่ยนโปรแกรมไปหาที่พักผ่อนที่อื่นที่ไม่ใช่เกาะยาตราที่มีเจ้าของเขาเป็นตาแก่หลงตัวเองนั่นเสียแล้ว



พูดมาได้ว่าไม่ต้อนรับผู้หญิงที่มีจุดประสงค์จ้องจะจับเขา...ใครเขาไปคิดแบบนั้นกันตั้งแต่เมื่อไหร่



ตาแก่...แก่กว่าเกือบรอบแบบนั้นแถมยังไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้า ใครเขาจะไปนึกพิศวาสกัน!!



………………………………………………………………………………………………….

25/9/2011

ฝากนายหัวคเชนทร์กับหนูเลิฟด้วยนะคะ เดี๋ยวตอนหน้าจะปะทะกันแล้วคร้า ^___^



ลัลลดา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ก.ย. 2554, 23:44:16 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ก.ย. 2554, 23:44:16 น.

จำนวนการเข้าชม : 2399





   ตอนที่ 1...นางฟ้ากับมหาโจร >>
ann 26 ก.ย. 2554, 14:58:21 น.
อยากอ่านอีก ^^


ลัลลดา 26 ก.ย. 2554, 15:08:05 น.
เดี๋ยวดึก ๆ วันนี้ไม่ก็พรุ่งนี้มาต่อค้า ^__^


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account