สุดทางใจ (จบแล้วค่ะ)
"ผมอาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุดแต่อย่างน้อยผมก็ดูแลคุณให้ดีที่สุดได้ แค่นี้พอไหม"

"แค่นั้นไม่พอ" คนป่วยปฏิเสธเสียงดังก่อนจะยื่นข้อเสนอที่ทำให้ภีคภัคถึงกับกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่

"คุณต้องทำให้ฉันมีความสุขที่สุดด้วย ทำได้ไหม"

คนที่กลั้นยิ้มไว้นิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า "ได้สิ...ไม่มีปัญหา"
Tags: เกศหทัย ภีคภัค สุดทางใจ

ตอน: บทนำ : จุดเริ่มต้น

เรื่องนี้เคยเอามาลงที่เว็บนี้เมื่อนานมากกกกกกกกกกกกแล้วค่ะ (สังเกตคำว่า 'มาก' เพราะมันนานมากจริงๆ) แล้วก็หายตัวไปเพราะสาเหตุบางประการ (ฮึกๆ ขออภัยด้วยค่ะ T T) แต่ตอนนี้เอาเรื่องนี้กลับมาปัดฝุ่นอีกครั้งและตั้งใจว่าจะเขียนให้จบ เพราะสัญญากับนางเอกของเรื่องเขาไว้ ว่าจะเขียนให้เป็นของขวัญรับปริญญา ตอนนี้ก็เขียนไปใกล้ถึงฝั่งแล้วค่ะ แต่ก็ลบๆแก้ๆอยู่หลายรอบอยู่เหมือนกัน

คิดว่าอาทิตย์นึงจะโพส 2 ตอนค่ะ คาดว่าคงเป็นวันจันทร์กับวันศุกร์ ขอคอมเมนท์ของทุกคนด้วยค่ะ น้อมรับคำติชมเพราะก็ห่างหายจากการเขียนนิยายไปนานมากเช่นกัน

ขอบคุณผู้เข้ามาอ่านทุกคนค่ะ แค่มีคนเข้ามาอ่านก็ดีใจแล้วค่ะ ^^

-----------------------------------------------------------------------------------


“ทำแบบนี้มันเท่ากับหลอกลวงชัดๆ" ชายหนุ่มรูปร่างสูงราวๆร้อยแปดสิบเซนติเมตร หุ่นดีเหมือนนายแบบ หน้าตาก็หล่อตี๋อินเทรนด์วันรุ่นสมัยนี้ คิ้วเข้มตัดกับใบหน้าขาวๆ ดวงตาเรียวเล็กหากพอเอามารวมกับเค้าหน้าก็ดูดีพอถึงขั้นเป็นดาราได้ด้วยซ้ำ แต่เจ้าตัวกลับปฏิเสธอาชีพนั้นและหันมาเลือกใส่สูทผูกไทด์หยิบปากกาคอยเซ็นต์เอกสารและนั่งหน้าเครียดในที่ประชุมแทบทุกอาทิตย์แทน

“ถึงเราไม่ทำ สุดท้ายแล้วยัยเกดก็ต้องแต่งงานกับตาพีคอยู่ดี แล้วกัณฐ์ลองคิดดู ถ้าเราไม่ทำลุงพงศ์ก็ต้องกลับมาจัดการ สุดท้ายก็ค่าเท่ากัน" ชาริภัทรชักแม่น้ำทั้งห้ามาเป็นเหตุผลให้กัณฐรัฐคล้อยตาม แล้วดูเหมือนจะได้ผลเสียด้วย

“แต่ถ้ายัยเกดรู้มีหวังโกรธกัณฐ์ตาย" คนเป็นพี่ชายบ่นเสียงอ่อนนึกภาพน้องสาวที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟและวิ่งพ่นไฟใส่ตัวเอง ยิ่งคิดก็ยิ่งสยอง

“พูดแบบนี้จะว่าน้องชายแพงไม่ดีหรือไง"

“มันก็ไม่ใช่อย่างนั้น" กัณฐรัฐรีบปฏิเสธ” คนอย่างนายภีคภัคสาวที่ไหนก็อยากจะแต่งงานด้วยทั้งนั้น แต่ไม่แน่ใจว่าหนึ่งในนั้นจะมียัยเกดอยู่ด้วยหรือเปล่า"

“ยัยเกดออกจะน่ารัก" ชาริภัทรบอกยิ้มๆเมื่อนึกถึงเด็กผู้หญิงที่มองโลกในแง่ดี มีแต่รอยยิ้มที่สดใสมอบแก่คนรอบข้าง ที่สำคัญ...เป็นผู้หญิงที่ทำขนมอร่อยที่สุดเท่าที่เธอเคยชิมมา

“น่ารักแล้วนายพีคจะรักมั้ยล่ะ" กัณฐรัฐย้อนถามอย่างรวดเร็ว ชาริภัทรถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เธอไม่ใช่พ่อน้องชายตัวดีนี่จะได้รู้ว่ารักหรือไม่รัก

“อันนั้นคงต้องลองกันซักตั้ง"

“ชีวิตน้องกัณฐ์ทั้งชีวิตเลยนะ แพงจะให้กัณฐ์เอาความสุขทั้งชีวิตของน้องสาวกัณฐ์ไปเสี่ยงอย่างนั้นหรือ"

“มันไม่ใช่เสี่ยง แต่เขาเรียกว่าลองต่างหาก" ชาริภัทรแก้หากกัณฐรัฐไม่เห็นด้วย

“เสี่ยงกับลองไม่ต่างกันตรงไหน อย่างนี้มันคลุมถุงชนกันชัดๆ ร้อยทั้งร้อยยัยเกดไม่ยอม นายพีคไม่ยอม ถ้าทายผิดกัณฐ์ยอมเป็นเบ๊แพงวันนึงเลย"

“แล้วถ้าจำเป็นต้องยอมล่ะ...จะว่ายังไง" ดวงตาเรียวสวยแพรวพราวด้วยแววเจ้าเล่ห์เหลือร้ายที่กัณฐรัฐรู้ได้ทันทีว่าชาริภัทรจะต้องมีแผนการอะไรอยู่แน่ๆ

“มีแผนการอะไร"

ชาริภัทรยิ้มกริ่ม " ก็แผนการจับคู่วิวาห์น้องชายน้องสาวไงคะคุณกัณฐรัฐ ว่าแต่ตอนนี้ยัยเกดอยู่ไหนนะ...เชียงใหม่ใช่ไหม ตาพีคก็อยู่เชียงใหม่ กัณฐ์ว่าสองคนนั้นจะเจอกันมั้ย" ชาริภัทรกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ ส่วนกัณฐรัฐส่ายหัวอย่างระอาเพราะไม่เชื่อว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น

“เชียงใหม่นะครับคุณชาริภัทร เล็กๆซะที่ไหน"

“ไม่แน่นะ บุพเพอาจจะอาละวาดก็ได้ใครจะรู้" ความจริงชาริผภัทรก็พูดออกไปเล่นๆอย่างนั้น ก็อย่างที่กัณฐรัฐพูด เชียงใหม่ไม่ใช่แคบๆ คงยากที่สองคนนั้นจะเจอกัน แต่เรื่องบังเอิญก็ยังเป็นเรื่องบังเอิญอยู่วันยังค่ำ เพราะบุพเพดันเกิดอยากจะอาละวาดขึ้นมาจริงๆ!



ปอแก้ว
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 ต.ค. 2554, 14:11:07 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 ต.ค. 2554, 14:11:07 น.

จำนวนการเข้าชม : 3262





   ตอนพิเศษ : ต้นทางใจ...สุดสายรัก (ครึ่งแรก : ต้นทางใจ) >>
WallyValent 7 ต.ค. 2554, 14:36:49 น.
สู้ๆ นะคะ ปอแก้ว :)

อัพไวๆ เลยนะ xD


ryoku 7 ต.ค. 2554, 19:12:07 น.
สู้ๆ จ้า ^^
รออ่านๆ


ณัฐวีร์ 4 ธ.ค. 2554, 09:23:46 น.
อยากโดนบุพเพอาละวาดบ้างจัง


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account