กลิ่นกรุ่นละมุนรัก บทนำ
ชายหนุ่มร่างสมาร์ท หน้าขาว หล่อคม เดินเปิดประตูกระจกเข้ามาในร้านสปาแห่งหนึ่ง ซึ่งถ้า
ไม่บอกว่าที่ที่เค้ายืนอยู่จุดนี้อยู่กลางกรุง เค้าคงคิดว่าตนเองได้อยู่กลางธรรมชาติที่ร่มรื่นสัก
ที่หนึ่งเป็นแน่ เพราะนอกจากจะด้วยความร่มรื่นของพรรณไม้ต่างๆที่ได้ปลูกอย่างลงตัวใน
บริเวณส่วนหย่อมรอบๆแล้ว เสียงน้ำตกจำลองยังทำให้เข้าถึงบรรยากาศธรรมชาติกลางป่า
ได้เป็นอย่างดี เมื่อเปิดประตูกระจกเข้าไปในตัวบ้าน ที่ตกแต่งให้เป็นร้านทำสปา มีกลิ่นน้ำมัน
อโรมาหอมอ่อนๆให้ความสดชื่นได้เป็นอย่างดี ก็ได้พบกับหญิงสาวสวยคนหนึ่งกำลังยิ้มต้อน
รับเค้าด้วยรอยยิ้มสดใส แต่ดูอบอุ่นอยู่ในที (ผู้หญิงคนนี้ยิ้มสวย) ชายหนุ่มคิด เมื่อมอง
ประเมินจากสายตาตามประสาชายหนุ่มที่ชอบพิจารณาความสวยของผู้หญิงแล้วถ้าเต็มสิบ
คงได้สัก7หรือ8 เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ได้สวยมากแต่มีรอยยิ้มที่เป็นเสน่ห์ มีเครื่องหน้าที่ลง
ตัว มีโครงหน้าที่เป็นรูปไข่ มีเส้นผมที่ำดำสลวยแต่ตอนนี้กลับถูกรัดไว้อย่างเรียบร้อย เผยให้
เห็นผิวหน้าที่ขาวเนียนละเอียด
"สวัสดีคะ อโรมาสปายินดีต้อนรับคะ" น้ำเสียงหวานใสเรียกให้สติชายหนุ่มที่มัวแต่เพ่งมองหญิงสาวรู้สึกตัวทันที
"เออ ครับ ผมต้องการทำสปาครับไม่ทราบว่าที่นี่พอจะรับผู้ชายทำได้หรือเปล่าครับ"
"ค่ะ แต่คงต้องเป็นนวดหน้านะคะ ถ้าเป็นตัวที่นี่ไม่รับคะ"
"ครับ"
"ถ้าอย่างนั้นสนใจซื้อเป็นแพคเก็็จเก็บไว้ไหมคะ"
ชายหนุ่มเห็นว่าสถานที่ทำงานก็ไม่ไกลจากตรงนี้มากแล้วสถานที่ก็ดูสะอาดน่าทำจึงตัดสินใจสอบถามเรื่องราคาและตกลงซื้อเป็นแพคเกจ หญิงสาวให้เค้ากรอกประวัติและจัดการชำระเงินเสร็จแล้ว ก็เตรียมตัวรอที่ห้องสปาเพื่อเตรียมทำหน้า
แต่ก็ประหลาดใจเมื่อเห็นหญิงสาวคนเดิมเดินเข้ามาเตรียมตัวทำสปาให้
"เออ คุณนวดหน้าให้ผมด้วยเหรอครับ"
"คะ พอดีเด็กที่ร้านวันนี้เค้าลาหยุดคะ ดิฉันก็เลยต้องทำแทน แต่ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันเรียนจบหลักสูตรมาคะ"หญิงสาวรีบออกตัวด้วยเกรงว่าชายหนุ่มจะไม่ไว้ใจ
"เปล่าครับเพียงแต่ผมแค่แปลกใจเท่านั้น"
หลังจากนั้นชายหนุ่มก็นอนให้หญิงสาวใช้ความละมุนของมือลูบไล้ไปตามใบหน้า(เออหนอช่างมีความสุขอะไรอย่างนี้ เมื่ออยู่ใกล้กลิ่นกายก็หอม เมื่อที่สัมผัสก็นุ่มจากนั้นชายหนุ่มก็ตกอยู่ในห้วงนิจทรา
บทนี้เป็นบทนำที่เขียนเอาไว้ในเวปเดิมคะ แต่ว่าต้องการมาอัพเพิ่มเลยเอาบทนี้มาลงใหม่คะ
ไม่บอกว่าที่ที่เค้ายืนอยู่จุดนี้อยู่กลางกรุง เค้าคงคิดว่าตนเองได้อยู่กลางธรรมชาติที่ร่มรื่นสัก
ที่หนึ่งเป็นแน่ เพราะนอกจากจะด้วยความร่มรื่นของพรรณไม้ต่างๆที่ได้ปลูกอย่างลงตัวใน
บริเวณส่วนหย่อมรอบๆแล้ว เสียงน้ำตกจำลองยังทำให้เข้าถึงบรรยากาศธรรมชาติกลางป่า
ได้เป็นอย่างดี เมื่อเปิดประตูกระจกเข้าไปในตัวบ้าน ที่ตกแต่งให้เป็นร้านทำสปา มีกลิ่นน้ำมัน
อโรมาหอมอ่อนๆให้ความสดชื่นได้เป็นอย่างดี ก็ได้พบกับหญิงสาวสวยคนหนึ่งกำลังยิ้มต้อน
รับเค้าด้วยรอยยิ้มสดใส แต่ดูอบอุ่นอยู่ในที (ผู้หญิงคนนี้ยิ้มสวย) ชายหนุ่มคิด เมื่อมอง
ประเมินจากสายตาตามประสาชายหนุ่มที่ชอบพิจารณาความสวยของผู้หญิงแล้วถ้าเต็มสิบ
คงได้สัก7หรือ8 เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ได้สวยมากแต่มีรอยยิ้มที่เป็นเสน่ห์ มีเครื่องหน้าที่ลง
ตัว มีโครงหน้าที่เป็นรูปไข่ มีเส้นผมที่ำดำสลวยแต่ตอนนี้กลับถูกรัดไว้อย่างเรียบร้อย เผยให้
เห็นผิวหน้าที่ขาวเนียนละเอียด
"สวัสดีคะ อโรมาสปายินดีต้อนรับคะ" น้ำเสียงหวานใสเรียกให้สติชายหนุ่มที่มัวแต่เพ่งมองหญิงสาวรู้สึกตัวทันที
"เออ ครับ ผมต้องการทำสปาครับไม่ทราบว่าที่นี่พอจะรับผู้ชายทำได้หรือเปล่าครับ"
"ค่ะ แต่คงต้องเป็นนวดหน้านะคะ ถ้าเป็นตัวที่นี่ไม่รับคะ"
"ครับ"
"ถ้าอย่างนั้นสนใจซื้อเป็นแพคเก็็จเก็บไว้ไหมคะ"
ชายหนุ่มเห็นว่าสถานที่ทำงานก็ไม่ไกลจากตรงนี้มากแล้วสถานที่ก็ดูสะอาดน่าทำจึงตัดสินใจสอบถามเรื่องราคาและตกลงซื้อเป็นแพคเกจ หญิงสาวให้เค้ากรอกประวัติและจัดการชำระเงินเสร็จแล้ว ก็เตรียมตัวรอที่ห้องสปาเพื่อเตรียมทำหน้า
แต่ก็ประหลาดใจเมื่อเห็นหญิงสาวคนเดิมเดินเข้ามาเตรียมตัวทำสปาให้
"เออ คุณนวดหน้าให้ผมด้วยเหรอครับ"
"คะ พอดีเด็กที่ร้านวันนี้เค้าลาหยุดคะ ดิฉันก็เลยต้องทำแทน แต่ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันเรียนจบหลักสูตรมาคะ"หญิงสาวรีบออกตัวด้วยเกรงว่าชายหนุ่มจะไม่ไว้ใจ
"เปล่าครับเพียงแต่ผมแค่แปลกใจเท่านั้น"
หลังจากนั้นชายหนุ่มก็นอนให้หญิงสาวใช้ความละมุนของมือลูบไล้ไปตามใบหน้า(เออหนอช่างมีความสุขอะไรอย่างนี้ เมื่ออยู่ใกล้กลิ่นกายก็หอม เมื่อที่สัมผัสก็นุ่มจากนั้นชายหนุ่มก็ตกอยู่ในห้วงนิจทรา
บทนี้เป็นบทนำที่เขียนเอาไว้ในเวปเดิมคะ แต่ว่าต้องการมาอัพเพิ่มเลยเอาบทนี้มาลงใหม่คะ
Tags: ชอบเขียน
ตอน: หวั่นไหว
หลังจากที่เอกรินทร์แยกออกมาจากบ้านของอินทุอรแล้วชายหนุ่มได้ขับรถกลับไปที่
บ้านทันที เพราะรู้ดีว่าตัวเองได้เบี้ยวนัดของมารดาที่ได้นัดไว้ให้มาทานข้าวเย็นกันที่
บ้านพร้อมหน้ากับน้องๆอีก3คน จะให้ทำไงได้เพราะเราอยู่กับคุณอรถึงได้ลืมทุกอย่าง
เอะนี่เราคิดถึงผู้หญิงคนนั้นเหรอ ทำไมเราถึงได้นึกถึงผู้หญิงคนนี้ได้ก็ไม่รู้ทั้งที่เราก็
เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาแล้วกับผู้หญิงบางคนแทบจะไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอชื่ออะไรแต่ที่แย่
ไปกว่านั้นคือเราไม่ได้ป้องกันตัวเองเลยเมื่อคืนนี้ืไม่อยากจะคิดเลยว่าหากผู้หญิงคนนี้
เราไม่ได้เป็นคนแรกจะไม่โรคอะไรตามมาบ้างก็ไม่รู้ แต่เรื่องนั้นก็ว่างใจได้เพราะเค้า
ได้พิสูจน์แล้วว่าผู้หญิงคนนี้เค้าเป็นคนแรกแต่เค้าเป็นห่วงอีกเรื่องมากกว่า หากผู้หญิง
คนนั้นเกิดท้องขึ้นมาเค้าจะทำยังไง จะต้องรับผิดชอบไหม เป็นความคิดที่คิดไม่ตกเลย
จริงๆเพราะเค้ายังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบใครก็ในเมื่อเค้ารู้อยู่แล้วว่าครอบครัวของเค้่า
ได้จับคู่ให้ลูกๆทุกคนไว้แล้วไม่ว่าจะเป็นตัวเค้าเองหรือน้องๆอีก3คนของเค้าก็ตามที่
สำคัญผู้หญิงที่คุณได้เลือกไว้ให้เค้าก็ดีพร้อมสมกันทุกอย่างทั้งในเรื่องฐานะ การ
ศึกษา สังคม รูปร่างหน้าก็สวยน่ารัก แล้วอย่างนี้เค้าจะทำอย่างไรหากเกิดเรื่องนี้ขึ้นมา
แต่ตอนนี้คิดไปก็คงเปล่าประโยชน์ เพราก่อนออกมาจากบ้านเค้าได้ซื้อยาคุมกำเนิด
ไปให้หญิงสาวทานแล้วน่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"คุณเอกรินทร์ครับ" เสียงเรียกของน้องชายคนรองได้ปลุกเอกรินทร์ให้ตื่นขึ้นจาก
ความคิด "ว่าไงนายธี เรียกฉันเสียงดังเลยนะ" "อ้าวพี่มาว่าผมไม่ได้นะก็ผมเรียกพี่ด้วย
เสียงธรรมดาอยู่ตั้งนานพี่ไม่ได้ยินผมเรียกเองแล้วทำไมพี่มานั่งอยู่ในรถหล่ะ ไม่เข้า
บ้านสักที กลัวคุณแม่บ่นเรื่องเมื่อวานเหรอครับคุณพี่" "เฮ้ยทำเป็นรู้ดี" "ก็ต้องรู้สิครับ
เมื่อวานทั้งผม ทั้งนายวิท นายศาสตร์ก็โดนบ่นแทนพี่จนหูแฉะ เพราะเมื่อวานคุณแม่
เค้าพาน้องเดียร์คนสวยว่าที่พี่สะใภ้ผมเค้ามาด้วยแต่พี่ชายผมดันไม่ยอมกลับบ้านตาม
นัดซะอย่างงั้น" "จริงเหรอ ฉันแย่แน่หว่ะ "
แล้วก็เป็นไปตามคาดจริงๆเพราะเมื่อเข้าบ้านคุณวิจิตร คุณแม่ที่พวกเค้ากล่าวถึงก็ทำ
การสังฆยานาเค้าตามคาดจริงๆแล้วได้ออกคำสั่งให้เค้าไปหาน้องเดียร์และพาน้อง
เดียร์ไปทานข้าว แล้วไปส่งที่บ้าน ซึ่งเค้าก็ได้ทำตามที่แม่เค้าบอกทุกอย่าง หลังจากที่
เค้าได้ทำความรู้จักกับน้องเดียร์ ทำใ้ห้เค้ารู้่ว่าผู้หญิงคนนี้มีบุคลิกที่สดใส น่ารัก มอง
โลกในแง่ดี อยู่ด้วยแล้วรู้สึกถึงความสดใส ความสว่างของชีวิต เธอเป็นคนสวย ฉลาด
อย่างนี้สินะแม่ถึงอยากให้เธอมาเป็นสะใภ้ของท่าน
หลังจากวันนั้นที่เธอได้ตกเป็นของชายหนุ่มที่เธอหลงใหล เธอก็ไม่ได้เห็นหน้าเค้าอีก
เลย หลายครั้งที่เธอเคยคิดที่จะโทรหาเค้าแต่ก็ไม่กล้า เพราะกลัว กลัวว่าเค้าจะหาว่า
เธอเข้าไปวุ่นวายกับชีวิตเค้า เธอจึงได้แต่รอ รอ รอ รอให้เค้าได้นึกถึงเธอ ได้คิดถึง
เธอ และได้มาหาเธอ แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้พบเค้า พบโดยบังเอิญ ไม่ใช่เพราะเค้า
คิดถึงหรือนึกถึง แต่เป็นเธอที่ได้บังเิอิญไปเจอกับเค้า เจอกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ที่ทั้ง
สวย น่ารักเค้าทั้งสองดูสมกันมาก แล้วเธอหล่ะ เมื่อเค้าได้อยู่กับผู้หญิงคนนั้น ในใจ
ของเค้าได้มีเธออยู่ในนั้นบ้างไหมหนอ
ชอบอ่าน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ธ.ค. 2554, 14:00:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ธ.ค. 2554, 14:00:53 น.
จำนวนการเข้าชม : 1408
| << ความเป็นจริงที่เกิดขึ้น |