รักแท้...แม้ไม่ใกล้ชิด
สายป่านสาวน้อยจอมโก๊ะที่ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองชอบใครสักที ทั้งที่ก็มีคนเข้ามามากมาย ก็ใช่สิในหัวใจของเธอมีพี่วินอยู่แล้วตั้งแต่แรกเห็น แต่เรื่องราวกับไม่เป็นอย่างที่เธอคิด เมื่อมีอีกคนทำให้ความรักของเธอต้องสั่นคลอน เธอจะทำอย่างไร อยากตัดใจ แต่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จสักที
วิทวิน หนุ่มมาดนิ่งรุ่นพี่ที่โรงเรียนของสายป่าน เขามอบหัวใจดวงนี้ให้เธอตั้งแต่วันแรกที่เห็นหน้า เมื่อหอบความกล้าทั้งหมดไปบอกเธอว่าชอบ แต่เอกลับวิ่งหนีเสียดื้อๆ แต่หลายอย่างทำให้เขารอ รอ และรอ เมื่อวันหนึ่งเดินทางมาถึง เขาได้เจอเธอในที่ที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ และเป็นวันที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวง เขาจะทำอย่างไรเพื่อตามทวงหัวใจที่ควรจะเป็นของเขากลับคืนมา
ตามเป็นกำลังใจให้คู่รัก คู่นี้กันนะคะ ใน รักแท้จะไม่แพ้ใกล้ชิด
^^ เป็นกำลังใจให้คนเขียน ทุกคอมเม้นจะเป็นแนวทางและกำลังใจในการเขียนงานของผู้เขียนต่อไป
นางสาวปลาดาว....
วิทวิน หนุ่มมาดนิ่งรุ่นพี่ที่โรงเรียนของสายป่าน เขามอบหัวใจดวงนี้ให้เธอตั้งแต่วันแรกที่เห็นหน้า เมื่อหอบความกล้าทั้งหมดไปบอกเธอว่าชอบ แต่เอกลับวิ่งหนีเสียดื้อๆ แต่หลายอย่างทำให้เขารอ รอ และรอ เมื่อวันหนึ่งเดินทางมาถึง เขาได้เจอเธอในที่ที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ และเป็นวันที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวง เขาจะทำอย่างไรเพื่อตามทวงหัวใจที่ควรจะเป็นของเขากลับคืนมา
ตามเป็นกำลังใจให้คู่รัก คู่นี้กันนะคะ ใน รักแท้จะไม่แพ้ใกล้ชิด
^^ เป็นกำลังใจให้คนเขียน ทุกคอมเม้นจะเป็นแนวทางและกำลังใจในการเขียนงานของผู้เขียนต่อไป
นางสาวปลาดาว....
Tags: รักแท้
ตอน: นายหมอวัว^^
อากาศที่แสนจะสดใสในตอนเช้าในแปลงองุ่น แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้อารมณ์ของหญิงสาวสดใสตาม หลายวันแล้วตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้นที่วิทธวินเข้ามาหาเธอที่นี่ สายป่านก็เอาแต่เงียบเป็นส่วยใหญ่ จากที่เก็บตัวอยู่แต่ในไร่ในฟาร์มอยู่แล้ว ก็เก็บตัวมากขึ้น และพูดน้อยมากขึ้นอีกด้วย
ช่วงนี้องุ่นหลายแปลงกำลังถูกเก็บ ส่วนหนึ่งจะเอาไปทำน้ำองุ่นหวานฉ่ำส่งที่รีสอร์ทชัยบุรินทร์ อีกส่วนหนึ่งเอาไปหมักเครื่องดื่มแอลกรอฮอร์สำหรับแขกคนสำคัญ อีกส่วนหนึ่งก็ส่ง OTOP ของอำเภอ สายป่านจึงทุ่มเวลาส่วนใหญ่ในช่วงนี้อยู่ที่แปลงองุ่น แล้วก็ที่โรงบ่ม
ส่วนนายสัตวแพทย์ก็เริ่มทำงานหลังจากวันที่เข้าไปแนะนำตัวกับเจ้าของไร่ได้สองวัน จากตอนแรกที่คิดว่าจะปฏิเสธเพราะคิดว่าการทำงานในไร่นี้ไม่ค่อยเหมาะ เพราะเขาเคยคิดว่าจะไปทำงานที่ศูนย์เพาะพันธ์สัตว์ในอุทยานแห่งชาติมากกว่า แต่เพราะลูกสาวเจ้าของไร่เจ้าของผมยาวที่มักจะผูกเป็นหางม้าสูงไว้เสมอคนนั้นที่ทำให้นายสัตวแพทย์หนุ่มต้องเปลี่ยนอุดมการณ์
วันนี้เนื่องจากงานที่ฟาร์มเข้าที่เข้าทางแล้วหลังจากพูดคุยเรื่องสุขภาพของโคนมกับเจ้าของไร่ และลุงแก้ว นายสัตวแพทย์หนุ่มก็มุ่งสู่แปลงองุ่นที่ ที่คิดว่าเธอจะอยู่ที่นั่นทันที และก็เป็นไปตามที่คาด เพราะหญิงสาวกำลังสารวนกับการควบคุมคนงานดูแลเรื่องแมลงและหนอนที่แปลงปลูกใหม่ ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งรั้น นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม กับผมยาวสลวยสีเดียวกับนัยน์ตา และผิวสีน้ำผึ้ง นี่สินะที่ทำให้เขาติดใจเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่สบตา และวันนี้เขาได้เห็นอีกมุมหนึ่งของเธอ เธอไม่ใช่สาวน้อยบอบบางทำตัวเป็นลูกสาวเจ้าของไร่ที่นั่งอยู่เฉย แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเห็นคือ เสื้อโปโลแขนยาวกางเกงยีนส์รองเท้าบูท นี้มันเครื่องแบบคนงานชัดๆ เธอสามารถทำงานร่วมกับคนงานในไร่ได้อย่างไม่ขัดเขิน นี่ท่าลุงแก้วไม่บอกว่าเธอจบเศรษฐศาสตร์ เขาคงคิดว่าเธอจบเกตษรมาแน่ๆ
“อ่าวหมอที่มาอยู่ใหม่นิ่ มาทำอะไรที่นี่เนี่ย”
“ไหนวะหมอคนใหม่เมื่อวานข้าได้ยินนังดาวมันบอกว่าหน้าตายังกะพระเอกหนังจริงหรือเปล่าวะ”
“หมอแกก็หล่ออย่างที่นังดาวมันบอกนั่นแหละ ดูสิยิ่งมองยิ่งหล่อ”
“คุยอะไรกัน” สายป่านละมือจากการเก็บใบเหี่ยวออกจากกิ่งก่อนละสายตาไปยังต้นเหตุของการสนทนาในครั้งนี้
“เอ่อ...หมอค่ะคุณป่าน”
“หมอ...หมอที่ไหน”
“อ่าว ก็หมอวัวน่ะสิครับคุณป่าน แกเข้ามาทำงานกับฟาร์มได้สองสามวันแล้ว”
“แล้วเขามาทำอะไรที่นี่”
“นั่นน่ะสิครับ คุณลองไปถามแกดูหน่อยสิ เผื่อแกหลงทาง”
ยังไม่ทันที่สายป่านจะทำตามที่คนงานบอก แต่หมอหนุ่มกลับเดินตรงเข้ามาที่เธอและกลุ่มคนงานเหล่านั้น
“สวัสดีครับคุณสายป่าน”
“ค่ะสวัสดีค่ะ มิทราบมีรอะไรหรือเปล่าคะถ้าจะไปที่ฟาร์มก็ต้องอีกฝั่งหนึ่งนะคะ”
“เปล่าครับผมไม่ได้จะไปที่ฟาร์ม พอดีผมเดินชมไร่ชัยบุรินทร์มาเรื่อยๆ เห็นแปลงองุ่นน่าสนใจก็เลยแวะเข้ามาดูน่ะครับ” เขาโกหกทั้งที่ที่จริงแล้วการมาที่นี่เป็นความตั้งใจของเขาเองตั้งแต่แรก
“อ้อผมลืมแนะนำตัวนะครับ ผมชื่อศรัญครับ เป็นสัตวแพทย์ที่จะมาดูแลสุขภาพของวัวทุกตัวที่นี่”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ สายป่านค่ะ เรียกป่ายเฉยๆก็ได้”
“ครับคุณป่านจะเรียกผมว่าอะไรก็ได้นะครับหมอ หมอรัญ หมอวัวอย่างที่ลุงแก้งเรียกก็ได้ หรือจะเรียกพี่รัญก็ได้นะครับผมไม่ถือ”
“เรียกหมอเฉยๆดีกว่าค่ะ”
“แล้วนี่ทำอะไรกันอยู่หรอครับ”
“เก็บใบแห้ง เก็บหนอนค่ะ พอดีแปลงนี้ลงใหม่ต้องดูแลดีๆหน่อย”
“คุณป่านใส่ใจกับเรื่องพวกนี้จังเลยนะครับ”
“ป่านถือว่าองุ่นเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราค่ะ เพราะแม่รักมันมาก แม่ทุ่มเทกับมันมากป่านก็เลยสานต่อให้ดีเหมือนที่แม่เคยทำ”
“น่ารักจักนะครับ”
“คะ...หมอว่าไงนะ”
“อ่อเปล่าครับ”
“หมอเดินชมได้ตามสบายเลยนะคะไม่ต้องเกรงใจ ป่านขอตัวทำงานต่อก่อน”
“ครับเชิญครับผมไม่กวนแล้ว”
หมอหนุ่มยังคงมองดูการทำงานของเธอไม่วางตา ไม่ว่าเธอจะเดินไปไหน อยู่ในท่วงท่าใดก็ดูจะเป็นที่สนใจของสัตวแพทย์หนุ่มมากเหลือเกิน จนเขาอดที่จะยกกล้องมือถือขึ้นมาบันทึกภาพเก็บเอาไว้ไม่ได้
ทุกภาพทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแปลงองุ่นอยู่ในสายตาของวิทธวินตลอดเวลา เขาเข้ามาที่แปลงองุ่นก่อนหน้าหมอศรัยด้วยซ้ำแต่เขาเลือกที่จะมองดูเธออยู่เงียบๆจากตรงนี้มากกว่า แต่แล้วการมาของหมอศรัญก็ทำให้เขาได้รู้ว่าเขามีคู่แข่งตัวอันตรายเสียแล้ว อีกอย่างในสถานการณ์แบบนี้ด้วยแล้วจากที่ว่าเป็นต่อตรงที่เขาได้หัวใจเธอ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ วิทธวินชักไม่มั่นใจแล้วว่าหัวใจของเธอที่เคยเป็นของเขายังจะเป็นของเขาอยู่หรือไม่ ในเมื่อตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเพราะเขาและความเข้าใจผิดของเธอ
ช่วงนี้องุ่นหลายแปลงกำลังถูกเก็บ ส่วนหนึ่งจะเอาไปทำน้ำองุ่นหวานฉ่ำส่งที่รีสอร์ทชัยบุรินทร์ อีกส่วนหนึ่งเอาไปหมักเครื่องดื่มแอลกรอฮอร์สำหรับแขกคนสำคัญ อีกส่วนหนึ่งก็ส่ง OTOP ของอำเภอ สายป่านจึงทุ่มเวลาส่วนใหญ่ในช่วงนี้อยู่ที่แปลงองุ่น แล้วก็ที่โรงบ่ม
ส่วนนายสัตวแพทย์ก็เริ่มทำงานหลังจากวันที่เข้าไปแนะนำตัวกับเจ้าของไร่ได้สองวัน จากตอนแรกที่คิดว่าจะปฏิเสธเพราะคิดว่าการทำงานในไร่นี้ไม่ค่อยเหมาะ เพราะเขาเคยคิดว่าจะไปทำงานที่ศูนย์เพาะพันธ์สัตว์ในอุทยานแห่งชาติมากกว่า แต่เพราะลูกสาวเจ้าของไร่เจ้าของผมยาวที่มักจะผูกเป็นหางม้าสูงไว้เสมอคนนั้นที่ทำให้นายสัตวแพทย์หนุ่มต้องเปลี่ยนอุดมการณ์
วันนี้เนื่องจากงานที่ฟาร์มเข้าที่เข้าทางแล้วหลังจากพูดคุยเรื่องสุขภาพของโคนมกับเจ้าของไร่ และลุงแก้ว นายสัตวแพทย์หนุ่มก็มุ่งสู่แปลงองุ่นที่ ที่คิดว่าเธอจะอยู่ที่นั่นทันที และก็เป็นไปตามที่คาด เพราะหญิงสาวกำลังสารวนกับการควบคุมคนงานดูแลเรื่องแมลงและหนอนที่แปลงปลูกใหม่ ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งรั้น นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม กับผมยาวสลวยสีเดียวกับนัยน์ตา และผิวสีน้ำผึ้ง นี่สินะที่ทำให้เขาติดใจเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่สบตา และวันนี้เขาได้เห็นอีกมุมหนึ่งของเธอ เธอไม่ใช่สาวน้อยบอบบางทำตัวเป็นลูกสาวเจ้าของไร่ที่นั่งอยู่เฉย แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเห็นคือ เสื้อโปโลแขนยาวกางเกงยีนส์รองเท้าบูท นี้มันเครื่องแบบคนงานชัดๆ เธอสามารถทำงานร่วมกับคนงานในไร่ได้อย่างไม่ขัดเขิน นี่ท่าลุงแก้วไม่บอกว่าเธอจบเศรษฐศาสตร์ เขาคงคิดว่าเธอจบเกตษรมาแน่ๆ
“อ่าวหมอที่มาอยู่ใหม่นิ่ มาทำอะไรที่นี่เนี่ย”
“ไหนวะหมอคนใหม่เมื่อวานข้าได้ยินนังดาวมันบอกว่าหน้าตายังกะพระเอกหนังจริงหรือเปล่าวะ”
“หมอแกก็หล่ออย่างที่นังดาวมันบอกนั่นแหละ ดูสิยิ่งมองยิ่งหล่อ”
“คุยอะไรกัน” สายป่านละมือจากการเก็บใบเหี่ยวออกจากกิ่งก่อนละสายตาไปยังต้นเหตุของการสนทนาในครั้งนี้
“เอ่อ...หมอค่ะคุณป่าน”
“หมอ...หมอที่ไหน”
“อ่าว ก็หมอวัวน่ะสิครับคุณป่าน แกเข้ามาทำงานกับฟาร์มได้สองสามวันแล้ว”
“แล้วเขามาทำอะไรที่นี่”
“นั่นน่ะสิครับ คุณลองไปถามแกดูหน่อยสิ เผื่อแกหลงทาง”
ยังไม่ทันที่สายป่านจะทำตามที่คนงานบอก แต่หมอหนุ่มกลับเดินตรงเข้ามาที่เธอและกลุ่มคนงานเหล่านั้น
“สวัสดีครับคุณสายป่าน”
“ค่ะสวัสดีค่ะ มิทราบมีรอะไรหรือเปล่าคะถ้าจะไปที่ฟาร์มก็ต้องอีกฝั่งหนึ่งนะคะ”
“เปล่าครับผมไม่ได้จะไปที่ฟาร์ม พอดีผมเดินชมไร่ชัยบุรินทร์มาเรื่อยๆ เห็นแปลงองุ่นน่าสนใจก็เลยแวะเข้ามาดูน่ะครับ” เขาโกหกทั้งที่ที่จริงแล้วการมาที่นี่เป็นความตั้งใจของเขาเองตั้งแต่แรก
“อ้อผมลืมแนะนำตัวนะครับ ผมชื่อศรัญครับ เป็นสัตวแพทย์ที่จะมาดูแลสุขภาพของวัวทุกตัวที่นี่”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ สายป่านค่ะ เรียกป่ายเฉยๆก็ได้”
“ครับคุณป่านจะเรียกผมว่าอะไรก็ได้นะครับหมอ หมอรัญ หมอวัวอย่างที่ลุงแก้งเรียกก็ได้ หรือจะเรียกพี่รัญก็ได้นะครับผมไม่ถือ”
“เรียกหมอเฉยๆดีกว่าค่ะ”
“แล้วนี่ทำอะไรกันอยู่หรอครับ”
“เก็บใบแห้ง เก็บหนอนค่ะ พอดีแปลงนี้ลงใหม่ต้องดูแลดีๆหน่อย”
“คุณป่านใส่ใจกับเรื่องพวกนี้จังเลยนะครับ”
“ป่านถือว่าองุ่นเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราค่ะ เพราะแม่รักมันมาก แม่ทุ่มเทกับมันมากป่านก็เลยสานต่อให้ดีเหมือนที่แม่เคยทำ”
“น่ารักจักนะครับ”
“คะ...หมอว่าไงนะ”
“อ่อเปล่าครับ”
“หมอเดินชมได้ตามสบายเลยนะคะไม่ต้องเกรงใจ ป่านขอตัวทำงานต่อก่อน”
“ครับเชิญครับผมไม่กวนแล้ว”
หมอหนุ่มยังคงมองดูการทำงานของเธอไม่วางตา ไม่ว่าเธอจะเดินไปไหน อยู่ในท่วงท่าใดก็ดูจะเป็นที่สนใจของสัตวแพทย์หนุ่มมากเหลือเกิน จนเขาอดที่จะยกกล้องมือถือขึ้นมาบันทึกภาพเก็บเอาไว้ไม่ได้
ทุกภาพทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแปลงองุ่นอยู่ในสายตาของวิทธวินตลอดเวลา เขาเข้ามาที่แปลงองุ่นก่อนหน้าหมอศรัยด้วยซ้ำแต่เขาเลือกที่จะมองดูเธออยู่เงียบๆจากตรงนี้มากกว่า แต่แล้วการมาของหมอศรัญก็ทำให้เขาได้รู้ว่าเขามีคู่แข่งตัวอันตรายเสียแล้ว อีกอย่างในสถานการณ์แบบนี้ด้วยแล้วจากที่ว่าเป็นต่อตรงที่เขาได้หัวใจเธอ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ วิทธวินชักไม่มั่นใจแล้วว่าหัวใจของเธอที่เคยเป็นของเขายังจะเป็นของเขาอยู่หรือไม่ ในเมื่อตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเพราะเขาและความเข้าใจผิดของเธอ
นางสาวปลาดาว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 ธ.ค. 2554, 11:20:44 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ธ.ค. 2554, 11:20:44 น.
จำนวนการเข้าชม : 1635
| << แผนการของสองคุณแม่ |
Edelweiss 1 ธ.ค. 2554, 12:02:41 น.
ขอบคุณมากค่ะ ยิ่งรู้ว่า based on true story ยิ่งลุ้น ^^
ขอบคุณมากค่ะ ยิ่งรู้ว่า based on true story ยิ่งลุ้น ^^
anOO 1 ธ.ค. 2554, 15:11:35 น.
พี่วินรีบๆ หน่อย ช้าอดนะจ๊ะ
พี่วินรีบๆ หน่อย ช้าอดนะจ๊ะ