ทะเลร้อนซ่อนสิเน่หา
เพียงแรกพบสบตา...เขา...คเชนทร์ อัครา นายหัวแห่งเกาะยาตราก็เกิดอาการอยากจะเก็บนางฟ้าหน้าหวานปานจะหยดคนนั้นกลับไปใส่กรงทองเป็นสมบัติส่วนตัวของตัวเองเสียแล้ว แต่จะทำยังไงเมื่อสาวเจ้าไม่ยอมเล่นด้วยเพราะเขาเผลอไปทำตัวให้เธอเกลียดขี้หน้าเข้า งานนี้จากนายหัวหนุ่มผู้เคร่งขรึมจีบสาวไม่เป็น ก็ถึงกับต้องลงทุนงัดทุกกระบวนความมาต้อนสาวหน้าหวานให้ยอมรับรักเขาให้จงได้
เธอ...น่ารัก สาวนักออกแบบที่เดินทางไปพักผ่อนสมองที่บ้านเกิดเพื่อนรัก แต่ครั้งแรกที่พบเจอหนุ่มโหดหน้าตาอย่างกับมหาโจรที่ร่วมเดินทางไปบนรถทัวร์คันเดียวกัน เขาก็จาบจ้วงถึงเนื้อถึงตัวเธอเสียแล้ว ซ้ำยังตามติดเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมจนเธอผวา ยิ่งเมื่อมารู้ว่าเขาเป็นคนเดียวกับพี่ชายเพื่อนรักที่เคยปฏิเสธอย่างไร้มารยาทห้ามให้เธอไปวุ่นวายที่เกาะยาตราสุดรักสุดหวงของเขา เธอก็นึกไม่ชอบขี้หน้าเขามากขึ้นไปอีก
แต่ยิ่งไม่ชอบเขาก็ยิ่งตื้อ ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งรุก จนใจน้อย ๆ ที่เคยหนักแน่นเริ่มสั่นไหว แล้วสุดท้ายน่ารักจะทำอย่างไรเมื่อถูกมหาโจรหน้าหล่ออย่างคเชนทร์รุกหนักจนหัวใจปลิวหายไปอยู่ในมือเขาในที่สุด
(รอตีพิมพ์กับ สนพ.แสนรัก ในเครือไลต์ ออฟ เลิฟ ค่ะ)
เธอ...น่ารัก สาวนักออกแบบที่เดินทางไปพักผ่อนสมองที่บ้านเกิดเพื่อนรัก แต่ครั้งแรกที่พบเจอหนุ่มโหดหน้าตาอย่างกับมหาโจรที่ร่วมเดินทางไปบนรถทัวร์คันเดียวกัน เขาก็จาบจ้วงถึงเนื้อถึงตัวเธอเสียแล้ว ซ้ำยังตามติดเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมจนเธอผวา ยิ่งเมื่อมารู้ว่าเขาเป็นคนเดียวกับพี่ชายเพื่อนรักที่เคยปฏิเสธอย่างไร้มารยาทห้ามให้เธอไปวุ่นวายที่เกาะยาตราสุดรักสุดหวงของเขา เธอก็นึกไม่ชอบขี้หน้าเขามากขึ้นไปอีก
แต่ยิ่งไม่ชอบเขาก็ยิ่งตื้อ ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งรุก จนใจน้อย ๆ ที่เคยหนักแน่นเริ่มสั่นไหว แล้วสุดท้ายน่ารักจะทำอย่างไรเมื่อถูกมหาโจรหน้าหล่ออย่างคเชนทร์รุกหนักจนหัวใจปลิวหายไปอยู่ในมือเขาในที่สุด
(รอตีพิมพ์กับ สนพ.แสนรัก ในเครือไลต์ ออฟ เลิฟ ค่ะ)
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 17...ทะเล...สายลม...สองเรา...(100%)
บทที่ 17...ทะเล...สายลม...สองเรา
สัมผัสที่ก่อกวนสร้างความรำคาญอยู่ตามเนื้อตัว ทำให้น่ารักส่งเสียงครางอย่างหงุดหงิด ตอนนี้เธอรู้สึกทั้งง่วงทั้งปวดหัว และปวดร้าวไปหมดทั้งตัว...ปวดร้าวไปทั้วตัว? น่ารักสะดุดกับความคิดของตัวเอง ประกอบกับสิ่งก่อกวนที่ว่ากำลังเลื่อนลงไปตามสะโพกและต้นขาด้านใน ภาพความเร่าร้อนและเสียงฝากรักในค่ำคืนที่ผ่านมาเริ่มไหลเวียนกลับเข้าสู่ความทรงจำทีละนิด แต่นั่นยังไม่เท่าเสียงวอนขอของเธอเองที่อ้อนวอนขอให้เขานำพาไปสู่ฝั่งฝัน ทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อก่อนจะแดงก่ำในที่สุด และก็แทบอยากจะหายตัวไปจากตรงนี้เมื่อรับรู้แล้วว่า สัมผัสที่ลากไล้ตามตัวนั้นคืออะไร
“เมียผมนี่เก่งจัง หน้าแดงทั้ง ๆ ที่ยังหลับอยู่” เสียงทุ้มเจือแววขำดังขึ้นใกล้ ๆ ตามมาด้วยจมูกโด่งเป็นสันที่กดลงซีกแก้มนวลพร้อมเสียงสูดลมหายใจฟอดใหญ่ “ตื่นแล้วก็ลืมตามามองผมหน่อยสิ คนใจร้ายได้ผมแล้วคิดจะทิ้งเลยหรือไงฮึ” คำพูดของเขาทำให้น่ารักลืมตาพรืบ
“คะ คุณ...คุณมันบ้าที่สุด” บ้า เขาพูดออกมาได้ยังไงเรื่องแบบนั้น แล้วยังมาเรียกเธอแบบนั้นอีก
“บ้าเรื่องไหนกัน เรื่องแรกหรือเรื่องที่สอง” เขาชอบจริง ๆ ยามที่น่ารักเขินหน้าแดงอย่างนี้ มันทำให้อยากจะ...
"ถ้าเป็นเรื่องที่สองถึงคุณอยากจะทิ้งผมก็ไม่ยอมหรอก จะเกาะไม่ปล่อยอย่างนี้แหละ”
คเชนทร์สาธิตให้ดูโดยการพลิกตัวขึ้นทาบทับคร่อมร่างบางเอาไว้ การขยับตัวอย่างรวดเร็วทำให้ผ้าห่มที่คลุมทั้งคู่อยู่เลื่อนหลุดไปกองข้าง ๆ ตาคู่คมปนหวานพราวระยับเมื่อเห็น ‘ รอยรัก ’ เต็มร่างน้อยที่ถูกเขากักไว้ใต้ร่าง โดยเฉพาะทรวงอกอิ่มคู่งามนั่น มือหนายกขึ้นลูบไล้สัมผัสแผ่วเบาอย่างถือสิทธิ จนฝ่ายที่ถูกกระทำส่งเสียงครางผะแผ่ว หลับตาลงอย่างเขินอาย
“แต่ถ้าเป็นเรื่องแรก สงสัยคุณจะยังไม่ชินกับฐานะใหม่ หรือไม่ก็ลืมฐานะตัวเองไป...งั้นเราคงต้องทบทวนกันอีกสักสรั้ง หรือหลาย ๆ ครั้ง”
“บะ บ้าเหรอ ไม่เอา พอแล้ว คุณเชนทร์!!” น่ารักหวีดร้องเมื่อคเชนทร์ซุกหน้าลงกับซอกคอ ไรหนวดเคราที่เพิ่งขึ้นทำให้รู้สึกจั๊กจี้ จนหลุดเสียงหัวเราะออกมาในที่สุด “พะ พอแล้วค่ะ ฉัน...โอ๊ย ฉันปวดท้องไปหมดแล้ว คุณเชนทร์!!” เสียงพูดปนเสียงเสียงหัวเราะที่ขาด ๆ หาย ๆ ทำให้คเชนทร์ยิ่งแกล้งหนักขึ้น
คเชนทร์เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหวานยิ้ม ๆ น่ารักยังคงยิ้มค้าง ก่อนจะทำหน้าบึ้งส่งค้อนให้เขา ตามมาด้วยกำปั้นน้อย ๆ ที่รัวทุบลงบนไหล่เขาติด ๆ กัน
“โธ่ เมียจ๋า อย่าทำร้ายร่างกายกันสิ ไม่รักผมแล้วเหรอ” คเชนทร์วอนกลั้วหัวเราะ “นี่เมียจ๋า ดิ้นมาก ๆ เดี๋ยวลำบาก ลุกไม่ขึ้นไม่รู้ด้วยนะเอ้า”
“นี่!! ทำไมคุณถึงกลายเป็นคนแบบนี้ ทั้งบ้าทั้งทะลึ่ง หยุดเรียกฉันแบบนั้นนะ”
“ไม่โกรธใช่ไหม เรื่องเมื่อคืน” อยู่ ๆ คเชนทร์ก็ถามไปอีกเรื่อง “ผมจะไม่ขอโทษหรอกนะ เพราะมันไม่ใช่ความเผลอหรือผิดพลาด...แต่ผมตั้งใจ” เขาบอกเสียงหนักแน่นตามความรู้สึกของตนเอง
“ตะ ตั้งใจ นี่คุณตั้งใจจะ...ทำแบบนั้นกับฉันตั้งแต่แรกงั้นเหรอ คุณมัน...”
พอได้ยินเขาบอกว่าตั้งใจน่ารักก็ผลักไหล่หนาแรง ๆ หน้าตางอง้ำ...โมโหหรือ? ก็ไม่ถึงกับโมโหเพราะเมื่อคืนเธอไม่ใช่ว่าจะถูกบังคับขืนใจเสียหน่อย เธอให้เขาอย่างเต็มใจ แต่ถึงกระนั้นการที่เขาบอกว่าตั้งใจมันหมายความว่ายังไง
“ก็ผมกลัวว่าจะมีใครมาแย่งคุณไปน่ะสิ อย่างไอ้คนที่ชื่อคิมหันต์นั่นไง ผมรู้นะว่าหมอนั่นมันคิดยังไงกับคุณ” เสียงที่พูดถึงศัตรูหัวใจดูไม่พอใจขึ้นทันที “ผมรักคุณมากนะน่ารัก มากจนไม่อยากจะคิดว่าถ้าไม่สมหวังผมจะเป็นยังไง” บอกพร้อมกับยกมือขึ้นลูบใบหน้าหวานอย่างรักใคร่
“ทำมาพูดดี จริง ๆ แล้วคุณมันก็ทะลึ่ง ลามก นั่นแหละ” ว่าเขาเสียงอย่างอาย ๆ แล้วก็ต้องถลึงตาใส่พร้อมกับแว๊ดใส่เสียงดังเมื่อเห็นเขาจ้องนิ่งที่หน้าอกเปลือยเปล่าของตัวเอง “ตาบ้า!! หลับตาลงเดี๋ยวนี้นะ บอกให้หลับตาไง” มือก็ควานหาผ้าห่มไปทั่ว แต่ก็ยังช้ากว่าคเชนทร์
“นั่นสิ คุณต้องรับผิดชอบนะที่ทำให้ผมกลายเป็นคนละคนไปแบบนี้น่ะ...เมียจ๋า” เขาบอก ก่อนจะรวบแขนเรียวสองข้างด้วยมือเดียวขึ้นไปตรึงไว้เหนือศรีษะ แล้วเมื่อน่ารักทำท่าจะท้วงเขาก็รีบบอกต่อ “แล้วถ้าไม่ให้ผมเรียกเมียจ๋าแล้วจะให้เรียกอะไรล่ะฮึ ก็คุณเป็นเมียผมแล้วนี่...งั้นแสดงว่าคุณลืมเรื่องเมื่อคืนแล้วจริง ๆ เสียด้วย ไม่เป็นไรผมเต็มใจจะรื้อฟื้นให้...”
ตาคู่คมปนหวานละถอนสายตาจากดวงตากลมโตสีดำสนิท เลื่อนลงไปมองนิ่งที่ทรวงอกอิ่มที่ชูชันอวดต่อสายตาเบื้องหน้าอีกครั้ง ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าหา ใช้ริมฝีปากร้อนครอบครองโดยที่เจ้าของอย่างน่ารักไม่ทันได้ตั้งตัว สุดท้ายน่ารักก็ถูกเขาสอนบทเรียนและตอกย้ำฐานะด้วยสัมผัสแสนหวานอีกครั้ง และ...อีกครั้ง
++++++++++
เกือบบ่ายโมงกว่าที่คเชนทร์จะยอมปล่อยน่ารักให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มบริการเอาอกเอาใจมากกว่าเดิมเป็นสองเท่า ทั้งโอบอุ้มไปอาบน้ำรวมถึงลงมืออาบน้ำให้ด้วยตนเอง ทั้งเตรียมอาหารและแทบจะตักป้อนให้น่ารักเสียด้วยซ้ำ แม้น่ารักดึงดันว่าจะทานเอง แต่กระนั้นเขาก็ยังค่อยบริการตักนั่นตักนี่ให้ตลอด
และตอนนี้น่ารักก็ถูกคนเอาแต่ใจบังคับให้ขี่หลัง ให้เขาแบกเดินเล่นไปตามหาดทรายขาวละเอียดที่ทะเลแหวก แต่เธอก็ไม่คิดจะค้านนักเพราะถ้าให้เดินเองคงได้ล้มพับตั้งแต่ก้าวแรกเป็นแน่ เพราะเรี่ยวแรงถูกคนเอาแต่ใจดูดไปเสียจนสิ้น
คเชนทร์พาร่างบางเดินไปพลางเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาและเกาะยาตราให้ฟัง สลับกับถามไถ่ถึงเรื่องราวส่วนตัวของน่ารักไปด้วย น่ารักไม่รู้ตัวว่าถูกคนเจ้าเล่ห์หลอกตะล่อมถามถึงผู้ชายที่เข้ามาในชีวิต โดยเฉพาะคิมหันต์ที่ดูเหมือนคเชนทร์จะซักไซ้เป็นพิเศษ
“ผมเอาอุปกรณ์ดำน้ำมาด้วย เอ่อ หมายถึงที่ถ้ำที่เรานอนอยู่มีเก็บไว้ด้วย รอให้แดดร่มกว่านี้หน่อยเดี๋ยวผมจะพาไปดำน้ำตรงลานหินเที่เราไปดูดาวกันเมื่อคืน” นายหัวหนุ่มถอยหายใจเบา ๆ ที่เกือบจะหลุดปากออกไป
ปากเขาพูดว่าไปดูดาว แต่มือกลับลูบไล้ไปตามขาเรียวที่จับไว้อยู่ ส่งให้น่ารักหน้าร้อนผ่าวกระหวัดไปถึงเหตุการณ์ที่ลานหินเมื่อคืนนี้
“แล้วเราจะกลับกันกี่โมงล่ะคะ ถ้ารอเย็น ๆเดี๋ยวก็ค่ำน้ำท่วมทางออกอีกพอดี” มือเรียงหยิกหลังมือซุกซนที่ชักจะลูบไล้เลื่อนไปในที่ที่ไม่ควรเต็มแรง จนอีกฝ่ายถึงกับสูดปาก “สมน้ำหน้า ถ้าไม่หยุดอีกเดี๋ยวจะหยิกให้เนื้อขาดเลยคอยดูสิ”
“โธ่ เมียจ๋า ดุอีกแล้วนะ เดี๋ยวลงโทษหนัก ๆ เลยดีไหมฮึ ตรงนี้เลยดีไหมเนี่ย” คเชนทร์เหวี่ยงร่างบางให้มาอยู่ด้านหน้าอย่างรวดเร็วจนน่ารักหวีดร้องอย่างตกใจ มือเกาะลำคอเขาไว้แน่น “กลัวเหรอ ผมไม่ทำคุณตกหรอกน่า เมียทั้งคนขืนดูแลไม่ดีเดี๋ยวได้เป็นพ่อหม้ายตั้งแต่ยังไม่ทันแต่งกันพอดีน่ะสิ” บอกเสร็จก็หลุดหัวเราะเสียงดังเมื่อกำปั้นน้อย ๆ รัวทุบตีหัวไหล่เขาไม่หยุด
“โอ๊ย ๆ เมียจ๋า พอแล้ว ๆ ไหล่ช้ำเดี๋ยวทำการบ้านไม่ได้คุณอย่ามาโมโหผมนะ โอเค ๆ น่ารักครับ ผมพูดเล่น ไม่พูดแล้วจริง ๆ ครับเมีย เอ้ย คุณน่ารัก” มือน้อย ๆ แต่หากหนักเอาเรื่องทำให้คนชอบแกล้งที่อารมณ์ดีเกินลิมิตถึงกับยอมแพ้
“ก็ปล่อยฉันลงสิคะ”
แสร้งทำเสียงเข้มและหน้าตาขึงขังหวังขู่ให้เขากลัว ทั้ง ๆ ที่กำลังขัดเขินกับสภาพของตัวเองในตอนนี้ สภาพที่...กำลังเกี่ยวกระหวัดขาเรียวรอบเอวแกร่ง โดยที่มีมือของเจ้าของเอวแกร่งกำลังช้อนอุ้มใต้สะโพกหลวม ๆ
“ไม่ปล่อย เดี๋ยวคุณเป็นลมเป็นแล้งไปจะทำยังไง ขาคุณยังไม่มีแรงไม่ใช่เหรอ ให้ผมอุ้มนี่แหละเก็บแรงไว้ตอนไปดำน้ำด้วยกันดีกว่า อู๊ย หยิกทำไมเนี่ยผมก็พูดความจริง” มือที่ช้อนใต้สะโพกผายข้างหนึ่งยกขึ้นมาลูบต้นแขนข้างที่ถูกทำร้ายป้อย ๆ “เอาล่ะ ๆ เรามาคุยกันดี ๆ ดีกว่า เมื่อกี้คุณถามว่าอะไรนะ จะกลับเมื่อไหร่ใช่ไหม...ผมว่าจะค้างที่นี่อีกคืนแล้วค่อยกลับพรุ่งนี้บ่าย ๆ ” คเชนทร์ตอบคำถามแบบจริง ๆ จัง ๆ เพราะขืนล้อเล่นอีกแขนเขาคงได้เขียวเป็นจ้ำ ๆ
“แต่วันนี้เย็น ๆ ภัทรกับคุณปุณณ์ แล้วก็เพื่อนคุณอีกคนจะมาที่เกาะไม่ใช่เหรอคะ”
ถามอย่างกังวลเพราะไหนจะคิมหันต์อีก เธอยังไม่ได้โทรคุยกับคิมหันต์อีกเลยหลังจากวันก่อนที่เขาบอกว่าจะโทรไปหาคีตภัทรเรื่องมาเที่ยวที่เกาะยาตราด้วย จะว่าไปเธอก็ไม่ได้คุยกับคีตภัทรด้วยเหมือนกัน ก็จะเพราะอะไรเสียอีกถ้าไม่เพราะว่ามาติดอยู่ที่นี่กับคนตรงหน้าเสียก่อนน่ะสิ
“ถ้ามีแค่นั้นก็ดีน่ะสิ” เสียงทุ้มบ่นเสียงเบาฟังไม่ถนัดนักทำให้น่ารักมองอย่างสงสัย “ผมหมายถึง...ผมคุยกับไอ้ปุณณ์แล้วเมื่อวานก่อนที่เราจะมาที่นี่ พอดีไอ้ปุณณ์มันติดธุระสำคัญนิดหน่อยเลยเลื่อนเป็นมาพรุ่งนี้น่ะแล้วเห็นภัทรว่าจะรอเพื่อนของคุณที่ชื่อคิมหันต์อะไรนั่นด้วยไม่ใช่เหรอ” แม้จะไม่อยากเอ่ยชื่อผู้ชายที่เขากาหัวให้เป็นศัตรูหัวใจเบอร์หนึ่งให้หงุดหงิด แต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะมันช่วยให้เหตุผลของเขาฟังขึ้น
“งั้นคิมก็มาจริง ๆ น่ะสิคะ ดีใจจัง ฉันก็นึกว่า อุ๊ย!!...คุณเชนทร์ ทำอะไร อื้อ อย่าค่ะ”
น้ำเสียงและท่าทางดีใจจนออกนอกหน้าทำให้ความหึงและหวงพุ่งเข้าสู่คเชนทร์ มือที่โอบสะโพกผายไว้หลวม ๆ รัดแน่นพลางซุกหน้าลงหมายจะปิดปากเล็ก ๆ ที่พูดถึงชื่อผู้ชายคนอื่นอย่างดีใจ แต่ก็ถูกมือบางยันใบหน้าเอาไว้เสียก่อน
“ไม่ปล่อย โทษคุณเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวตั้งแต่พูดชื่อผู้ชายคนอื่นให้ผมได้ยินแล้วรู้ไหม”
เสียงเขาฟังดูไม่พอใจอย่างที่น่ารักสัมผัสได้ แต่ยังไม่ทันจะได้ถามหรือพูดอะไรต่อ อยู่ ๆ ร่างสูงก็ทรุดนั่ง วางเธอลงกับเม็ดทรายสีนวลโดยที่เขาทาบทับกักขังทุกทางหนี
“เตรียมใจไว้เลยเมียจ๋า ผมจะลงโทษจนคุณลืมชื่อใคร ๆ มีเพียงแค่คเชนทร์เท่านั้นในทุกความนึกคิดของคุณ”
“จะ จะบ้าเหรอคุณเชนทร์ ไม่เอานะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า อุ๊ย บอกว่าไม่ไง”
น่ารักร้องห้ามเสียงสั่น เพราะหากปล่อยให้เขาทำตามใจคงไม่แคล้วที่เธอจะเผลอไผลโอนอ่อนหลงวนอยู่ในเพลิงรักของเขาอย่างที่ผ่านมา
“ไม่มีใครมากหรอก ที่นี่มีแค่เราเท่านั้น...”
อีกฝ่ายไม่ยอมหยุดตอบกลับเสียงพร่า เมื่อร่างน้อยที่ดิ้นยุกยิกขยับไปมาปลุกปั่นอารมณ์ความต้องการของเขาให้ลุกโชน ตอนนี้ต่อให้เอาอะไรมาฉุดก็อย่างหวังว่าจะหยุดเขาได้
“อย่าปฏิเสธสิเมียจ๋า รักผม ตามใจผมนะคนดี” คำหวานที่คนพูดรู้ดีว่าคนฟังต้องอ่อนยวบทุกครั้งวอนขอเว้าวอน
“ตะ แต่...”
“ไม่มีแต่...” เขาค้าน ก่อนจะพิสูจน์ให้รู้ว่าคำปฏิเสธของเธอนั่นไม่ได้ผล ด้วยจุมพิตเร่าร้อนเรียกร้อง
จะมีครั้งไหนบ้างไหมนะที่เธอจะปฏิเสธคนเอาแต่ใจอย่างเขาได้สักที น่ารักถามตัวเองโดยไม่สามารถหาคำตอบได้ เปลือกตาบางปิดลงรอคอยบทลงทัณฑ์จากคนเอาแต่ใจอย่างจำนน
แต่คเชนทร์คงจะคาดการณ์ผิดไปหน่อย เพราะตอนนี้มีเรือเร็วลำเล็กจากอีกฝั่งแล่นมาด้วยความเร็ว ก่อนจะจอดสนิทข้าง ๆ เรืองเร็วอีกลำที่จอดอยู่ก่อนแล้วที่หน้าทะเลแหวกที่ตอนนี้ยังคงมีหาดทรายขาวนวลเป็นทางเดินเข้ามาสู่ด้านใน
หนุ่มสาวคู่หนึ่งลงจากเรือลำน้อย หันไปมองเรือข้าง ๆ ก่อนจะหันไปสอบตากัน จากนั้นฝ่ายหญิงจึงพูดขึ้น
“คิดไว้ไม่มีผิดว่าพี่เชนทร์กับเลิฟต้องยังอยู่ที่นี่”
คีตภัทรบอกกับคู่หมั้นทางสังคมแต่เป็นสามีหมาดๆ ทงพฤตินัยและสามีที่ถูกต้องตามกฏหมายตามที่ถูกปุณณ์มัดมือชกไปเรียบร้อย ความจริงตามที่ได้วางแผนหรือจะให้ถูกก็คือตามคำสั่งของคเชนทร์พี่ชายสุดที่รักของเธอแล้ว ตัวเธอ ปุณณ์ เจมส์ และคิมหันต์ ควรจะมาที่เกาะยาตราในวันพรุ่งนี้ หากแต่คิมหันต์ที่มาถึงก่อนกำหนดหนึ่งวันต้องการจะมาที่นี่วันนี้ให้ได้ เธอกับปุณณ์พยายามหาข้ออ้างจนอีกฝ่ายสงสัยซักไซ้มากขึ้น จนต้องจำใจพากันมาวันนี้
พอมาถึงก็ไม่พบทั้งคเชนทร์และน่ารัก อาลีแอบกระซิบเธอว่าพี่ชายของเธอพาเพื่อนเธอมาซ้อมฮันนีมูนที่ทะเลแหวก นั่นมันทำให้เธอทั้งอึ้งทั้งตกใจ จนต้องรีบลากปุณณ์มาที่นี่ตอนนี้ ปล่อยให้เจมส์กับคิมหันต์รออยู่ที่บ้านพัก โดยโกหกว่าน่ารักมาดูสถานที่สำหรับสร้างบ้านรังนก และคเชนทร์สั่งห้ามไม่ให้คนนอกเข้ามาที่ฝั่งนี้เด็ดขาด ปุณณ์ก็ช่วยส่งสัญญาณให้เจมส์เงียบและรออยู่เป็นเพื่อนคิมหันต์ ทั้ง ๆ ที่หนุ่มอเมริกันเพื่อนพี่ชายคนนี้คงจะคันปากอยากจะซักข้อมูลมากเป็นแน่ ที่เห็นท่าทางมีลับลมคมในของเธอกับปุณณ์
“นี่ตกลงสองคนนั่นเขารักกับแล้วเหรอคะพี่ปุณณ์ ทำไมอาลีถึงบอกภัทรอย่างนั้นล่ะคะ แถมซ้อมฮันนีมูนเนี่ยนะ ภัทรไม่เชื่อหรอกว่ายัยเลิฟจะสมยอมน่ะ” คีตภัทรถามความเห็นพร้อมกับให้คำตอบตัวเองไป ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดปล่อยให้ปุณณ์จูงมือเดินไปตามทาง
“ภัทรไม่ดีใจเหรอคะถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ส่วนพี่น่ะภาวนามาตั้งแต่ได้ยินอาลีบอกแล้วล่ะ เราจะได้จัดพิธีแต่งงานกันเสียที ตอนนี้จะบอกใครก็บอกไม่ได้ว่าภัทรเป็นเมียพี่ถูกต้องทั้งทางพฤตินัยและกฏหมาย ยิ่งเห็นไอ้นายแบบหน้าขาวนั่นยังแวะมาหาก็อยากจะประกาศให้มันรู้วันละเป็นสิบเป็นร้อยครั้ง” ก็รู้อยู่หรอกว่าตอนนี้ออสตินแวะเวียนมาหาในฐานะเพื่อนเท่านั้น และหมอนั่นก็ได้มาพูดเคลียร์กับเขาจนเข้าใจแล้ว แต่มันก็อดไม่ได้ ยังไงเขาก็หึงอยู่ดีนั่นแหละ
“พี่ปุณณ์ก็ จัดไม่จัดก็เหมือนกันอยู่ดีนั่นแหละ ตัวเองไม่เห็นทำตามที่ผู้ใหญ่บอกเลย”
แม้ว่าปุณณ์จะยินยอมแยกบ้านกันอยู่จนกว่าจะมีพิธีแต่งงานอย่างที่ได้ตกลงกันไว้ แต่คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาก็คอยหาโอกาสเอาเปรียบแม้น้องน้อยของตนเองทุกที คอยสรรหาวิธีการสารพัดให้ได้ใกล้ชิด
“ก็พี่จะทำแบบนั้นได้ยังไงล่ะคะ ได้ลงแดงตายพอดีสิคะ ก็ภัทรของพี่หวานออกขนาดนั้น...เอ๊ะ...” กำลังพูดคำหวานกับสุดที่รักอยู่ดี ๆ หางตาก็เหมือนจะจับภาพเคลื่อนไหวบางอย่างที่ชายหาดริมสุดข้าง ๆ โขดหิน
ปุณณ์หันไปเพ่งมองตรง ๆ อีกครั้ง แล้วก็แทบจะร้องเฮ้ย หากไม่ได้ยินเสียงหวานของสาวคนรักอุทานอย่างตกใจปนอึ้งออกมาเสียก่อน
“อุ๊ย!! พะ พี่ปุณณ์ นั่นมัน...พี่เชนทร์กับ...ยัยเลิฟ”
คีตภัทรหาเสียงตัวเองแทบไม่เจอ ยกมือชี้นิ้วไปยังภาพหวาบหวามของคนสองคนที่กำลังหลงอยู่ในจุมพิตของกันและกันจนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
ปุณณ์กดศรีษะของสาวคนรักให้ซุกกับอกกว้าง ก่อนที่ตัวเองจะหันหลังให้คู่รักตรงหน้า
“พี่ว่า...เรากลับกันดีกว่าไหมคะ แบบนี้คงไม่ต้องถามหาความจริงอะไรแล้วล่ะ พี่ชายของภัทรกับเพื่อนรักภัทรคงจะมาซ้อมฮันนีมูนกันจริง ๆ นั่นแหละค่ะ” บอกแม้น้องน้อยไปในใจก็บ่นว่าเพื่อนรักไป
ไอ้เชนทร์นะไอ้เชนทร์ จะทำอะไรไม่รู้จักอายดินฟ้าอากาศบ้าง ดีนะที่ยังแค่(เริ่ม)จูบ ถ้าเขากับคีตภัทรมาช้ากว่านี้หน่อย คงไม่แคล้วจะเจอภาพไม่สมควรเป็นแน่
“ตะ แต่ว่า ถ้าไม่เรียกสองคนนั่นก็ไม่รู้น่ะสิคะว่าพวกเรามาถึงกันแล้ว” คีตภัทรพูดอู้อี้อยู่กับแผงอกของคนรัก ใบหน้ายังคงร้อนผ่าวกับภาพที่เห็น
“เชื่อเถอะค่ะ ว่าถ้าเราสองคนเข้าไปแทรกตอนนี้ล่ะก็ หนึ่งน้องเลิฟได้อายม้วนแน่ และสองข้อนี้สำคัญที่สุด ไอ้เชนทร์มันอาจจะฆ่าพวกเราก็ได้ ภัทรไม่เคยได้ยินเหรอคะว่าเวลาหมูเขาจะหามอย่างเอาคานเข้าไปสอด”
ปุณณ์คิดว่าเขาเข้าใจอารมณ์ผู้ชายด้วยกันดี หากเข้าไปแทรกตอนนี้ล่ะก็จะน้องสาวหรือเพื่อนรัก คนที่กำลังหน้ามืดอย่างไอ้เชนทร์คงไม่เก็บไว้แน่
คีตภัทรพยักหน้าหงึกหงักยอมให้ปุณณ์พาเดินกลับไปที่เรือ เมื่อคิดไปตามคำพูดของปุณณ์ ไอ้ดีใจก็ดีใจอยู่หรอกที่ในที่สุดก็ได้พี่สะไภ้ถูกใจ แต่เห็นแบบนี้แล้วมันทำให้อยากจะซักไซ้เอากับเพื่อนรักเหลือเกินว่าพี่ชายเธอไปทำอีท่าไหน คนที่หวงตัวหวงใจอย่างน่ารักถึงได้หลงกลตกลงไปในบ่วงนายพรานได้
เอาเถอะ รอไปอีกวันเดี๋ยวจะซักให้ขาวเลยคอยดูสิ ทั้งพี่ชายตัวเองและว่าที่พี่สะไภ้นั่นแหละ
....................................................................................................................
16/12/2011
ตอนหน้าจะอัพเป็นตอนสุดท้ายนะคะ ^____^
ลัลลดา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ธ.ค. 2554, 16:03:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ธ.ค. 2554, 16:03:12 น.
จำนวนการเข้าชม : 3554
| << ตอนที่ 16...ล่อลวง 2 |
ลูกกวาดสีส้ม 16 ธ.ค. 2554, 17:26:21 น.
ก็ถูกล้อลวงมานี่คะ ถ้าน่ารักรู้ความจริงจะเป็นยังไงน้าาา
ก็ถูกล้อลวงมานี่คะ ถ้าน่ารักรู้ความจริงจะเป็นยังไงน้าาา
anOO 16 ธ.ค. 2554, 18:56:38 น.
ตอนหน้าจะอัพตอนสุดท้ายแล้วเหรอ
หนังสืออกกับ สนพ.ไหน รบกวนแจ้งอีกรอบนะค่ะ
ตอนหน้าจะอัพตอนสุดท้ายแล้วเหรอ
หนังสืออกกับ สนพ.ไหน รบกวนแจ้งอีกรอบนะค่ะ
XaWarZd 17 ธ.ค. 2554, 02:18:14 น.
จริงเหรอเนี่ย ตอนสุดท้ายจริงเหรอ ไม่นะ ทำใจไม่ได้
จริงเหรอเนี่ย ตอนสุดท้ายจริงเหรอ ไม่นะ ทำใจไม่ได้
nutcha 17 ธ.ค. 2554, 07:05:05 น.
จะออกเป็นเล่มเมื่อไรช่วยแจ้งด้วยนะค่ะ
จะออกเป็นเล่มเมื่อไรช่วยแจ้งด้วยนะค่ะ
หมูอ้วน 17 ธ.ค. 2554, 07:25:34 น.
น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ
น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ
แพม 17 ธ.ค. 2554, 12:25:50 น.
ไม่อายหรอกฟ้าดินน่ะ เมื่อคืนจัดไปเต็มๆ
ไม่อายหรอกฟ้าดินน่ะ เมื่อคืนจัดไปเต็มๆ