วิวา์ห์วุ่น
เมื่อเขาและเธอต้องมาแต่งงานกัน ด้วยความไม่เต็มใจเพราะสถานการณ์บังคับ เรื่องยุ่งๆวุ่นวายจึงเกิดขึ้น
Tags: ไทภูมิ
ตอน: หลุมพลางเรื่องวุ่นๆ
ทางด้านคุณหญิงแจ่่มจิต ก็ได้นัดให้คุณศจีที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งเพื่อที่จะปรึกษาเรื่องลูกชาย
"นี่ฉันก็ไม่รู้จะทำยังงัย กับเจ้าลูกชายตัวดีของฉันดูคบกับผู้หญิงแต่ละคน ก็มีแต่ตัวที่จะจ้องตะคุบสมบัติทั้งนั้น"คุณหญิงแจ่มจิต พูดอย่างถอดใจ
"เด็กสมัยนี้ก็แบบนี้แหละค่ะคุณหญิง"ศจีพูดปลอบใจ
"เฮ้ย...ฉันว่าจะหาลูกสะใภ้ให้ตาภูมิสักคน เค้าจะได้เป็นฝั่งเป็นฝาซะที แล้วจะได้ช่วยพ่อเค้าทำงานด้วย"คุณหญิงแจ่มจิตพูดพลางมองหน้าศจี
"แล้วคุณหญิงได้มองๆใครไว้บ้างหรือยังคะ"ศจีถามอย่างสงสัย
"มองไว้แล้ว"คุณหญิงแจ่มจิตพูดยิ้มๆ "ก็หนูรินทร์ลูกสาวแม่ศจีนะแหละ"คุณหญิงพูดต่อเล่นเอาศจีตกใจเล็กน้อย
"ฉันดูๆแล้วไม่มีผู้หญิงคนไหนเหมาะที่จะมาเป็นลูกสะใภ้บ้านฉันแล้วนอกจากหนูระรินทร์"คุณหญิงพูดอย่างเอาใจศจี
"แล้วแม่ศจีล่ะ ว่ายังงัย"คุณหญิงแจ่มจิตถามความคิดเห็นจากศจี
"ฉันก็ไม่ขัดข้องอะไรหรอกค่ะถ้าเราสองตระกุลจะเป็นทองแ่ผ่นเดียวกัน แต่ติดที่คุณสุเทพกับยัยรินร์ไม่รู้ว่าสองคนนี้เค้าจะยอมหรือป่าว"ศจีพูดอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะยังงัยก็คงไม่เสียหายถ้าลูกสาวจะได้แต่งงานกับคนตระกุลดีๆ และยังมีธุรกิจห้างดังอีกด้วย แถมยังจะทำให้ธุรกิจโรงแรมของครอบครัวดีขึ้นอีกด้วย
"เรื่องคุณสุเทพ แม่ศจีไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ ฉันให้คุณอภิชาติคุยเอง ขานั้นเค้าสนิทกันมากน่าจะตกลงได้ไม่ยาก ติดก็แต่หนูรินทร์นี่แหละเพราะดูแล้วหนูรินทร์ไม่ค่อยชอบตาภูมิเลยตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่ก็ไม่แน่นะหนุ่มสาวสมัยนี้ชอบคนง่ายอยู่"คุณหญิงแจ่มจิตพูดเพื่อให้ศจีสบายใจ
ทางด้านอภิชาติกับสุเทพก็ได้คุยกันเรียบร้อยแล้ว สุเทพยอมให้้ลูกสาวแต่งงานกับลูกชายของอภิชาติโดยไม่ขัดข้องแต่ก็ติดเรื่องความเจ้าชู้และกลัวลูกสาวไม่ยอม
เมื่อตกลงกันได้แล้วอภิชาติก็ได้โทรหาภรรยา
"เรียบร้อยแล้วนะคุณสุเทพยอมยกลูกสาวให้เราแล้ว แต่ติดที่หนูรินทร์กับเจ้าลูกชายตัวดีของเราเท่านั้น"อภิชาติบอกภรรยาด้วยความกังวล
"ไม่เป็นไรคะคุณฉันมีแผน เดี๋ยวกลับไปแล้วฉันจะบอกคุณเอง"คุณหญิงแจ่มจิตบอกสามี พอวางสายจากสามีคุณหญิงแจ่มจิตก็หันมาคุยกับศจีถึงแผนการที่จะทำให้ระรินทร์ และ ไทภูมิยอมแต่งงานด้วยกัน
เช้ามืดของวันรุ่งขึ้น...
เสียงมือถือของ ไทภูมิดังขึ้น เขางัวเงียรับโทรศัพท์อย่างเสียไม่ได้เพราะคนที่่โทรมาคือแม่เขา่นั่นเอง
"ฮัลโหล ว่างัยครับแม่นี่มัันยังเช้าอยู่เลย"ไทภูมิบอกคุณหญิงแจ่มจิต
"ตาภูมิอยู่ไหนลูก รีบกลับบ้านด่วนเลย"คุณหญิงพูดกับลูกชายอย่างร้อนรน
"อะไรครับแม่รีบโทรตามผมแต่เช้านี่เพื่อที่จะบ่นผมเหรอ เดี๋ยวผมกลับไปให้บ่นแน่ครับแต่ตอนนี้ผมขอนอนก่อนนะแม่"ไทภูมิพยายามพูดเลี่ยงเพื่อจะวางสาย แต่ปลายสายไวกว่า
"เดี๋ยวตาภูมิ ที่แม่โทรมาก็เพระคุณพ่อเค้าไม่สบาย อยู่ๆก็หมดสติตอนนี้คุณหมอดูอาการอยู่"คุณหญิงพูดไปสะอื้นร้องให้ไป
"อะไรนะแม่ ตอนนี้คุณพ่ออยู่ที่ไหน"ไทภูมิ ถามแม่อย่างตกใจ
"อยู่ที่บ้านนี่แหละลูก คุณหมอเค้ามาดูอาการให้รีบกลับมานะ"พูดจบคุณหญิงก็กดวางสายทันที
ตึ้ด..ตึ้ด..ตึ้ด เมื่อถูกตัดสายไทภูมิก็รีบลุกออกจากเตียงนอนแต่ถูกจีจี้รั้งไว้ก่อน
"มีเรื้องไรแต่เช้าคะภูมิ แล้วนี่คุณจะรีบไปไหน"จีจี้ดึงมือไทภูมิไว้
"ก็คุณพ่อผม อยู่ๆก็เกิดหมดสติขึ้นมาเฉยๆ ผมต้องรีบกลับบ้าน"ไทภูมิพูดพลางดึงมือออกจากจีจี้แล้วหาเสื้อผ้ามาใส่
"แล้วผมจะมาหาใหม่นะ"ไทภูมิพูดพร้อมหอมแก้มแฟนสาว แล้วเดินออกจากห้องไป
พอไทภูมิเดินออกจากห้องไป จีจี้ที่กำลังจะหลับต่อก็ต้องลุกพรวดพราดขึ้นมาทันที
"อะไรนะ!!พ่อภูมิไม่สบาย ตายแล้ว..ตายแล้วถ้าาอยู่ๆตาแก่่นั่นเกิดตายกระทันหัน มรดกทุกอย่างก็ต้องตกเป็นของภูมิ ถ้าอย่างงั้นฉันก็จะมัวชักช้าไม่ได้แล้ว"จีจี้พูดพลางกดโทรศัพท์ไปหาปาปารัสซี่ให้รีบลงรูปเธอกับไทภูมิให้เร็วที่สุด
ทางด้านไทภูมิพอถึงบ้านเขาก็รีบวิ่งขึ้นไปหาอภิชาติพ่อของเขาทันที
"คุณภูมิมาแล้วค่ะคุณหญิง"ยายสายแม่นมของไทภูมิสะกิดบอกคุณหญิงเบาๆ พอคุณหญิงเห็นลูกชายก็ร้องให้ขึ้นมา คุณคะอย่าเป็นอะไรนะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรสักคนแล้วฉันจะทำยังงัย ฮือๆๆ.."คุณหญิงแจ่มจิตร่ำให้พลางเหลียบมองหน้าสามีที่นอนให้หมอตรวจอยู่บนเตียง ไทภูมิเดินเข้ามาจับมือแม่
"คุณหมอครับพ่อผมเป็นยังงัยบ้าง" ไทภูมิถามคุณหมอกฤษดาหมอด้วยความเป็นห่วงพ่อ หมอกฤษดาหันมาทางไทภูมิทำหน้าอย่างเป็นกังวล
"คือท่าน คงทำงานเหนื่อยแล้วก็เครียดมากไปก็เลยหมดสติ ประกอบกับท่านเป็นโรคหัวใจอยู่ด้วย ก็เลยทำให้ท่าน๙็อคไป ผมได้ฉีดยาให้ท่านแล้วเดี๋ยวท่านก็คงฟื้น่ครับ"หมอกฤษดาบอก
"อะไรนะ คุณพ่อเป็นโรคหัวใจทำไมผมไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนเลย"ไทภูมิถามพลางมองหน้าแม่ของเค้า
ทางด้านคุณหญิงแจ่มจิตเมื่อเห็นลูกชายถามเธอก็ร้องให้โฮขึ้นมาทันที ยายสายเข้ามาปลอบคุณหญิงแล้วหันไปบอกกับไทภูมิ
"ก็เพราะคุณท่านไม่อยากให้คุณไม่สบายใจนะสิคะ แล้วอีกอย่างที่คุณท่านต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะท่านเครียดเรื่องธุรกิจทีตอนนี้ดูไม่ค่อยลงตัว ประกอบกับเครียดเรื่องคุณด้วยที่วันๆ คุณเอาแต่เที่ยวเตร่ไม่ค่อยเข้าไปช่วยงานที่บริษัทท่านเลย ท่านก็เลยคิดมากจนช็อคงัยหละค่ะ" ยายสายพูดอย่างโมโห
ไทภูมิ ทรุดลงนั่งกับเก้าอี้ด้วยอาการหมดแรงที่รู้ว่าตนเองเเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อต้องป่วยหนัก
"ภูมิ ภูมิลูกพ่อ"เสียงอภิชาติละเมอออกมา ไทภูมิรีบเข้าไปหาพ่อเขาจับมือพ่อไว้แน่น
"ผมอยู่นี่ครับพ่อ ผมอยู่นี่แล้ว"ไทภูมิพูดกับพ่อจนน้ำตาคลอเบ้า เมื่ออภิิชาติได้ยินเสียงลูกก็ค่อยๆลืมตาขึ้น
"นี่แกกลับมาแล้วเหรอ"อภิชาติถามลูกชาย
"ครับพ่อ ผมกลับมาแล้ว"ไทภูมิยิ้มอย่างดีใจบีบมือพ่อเค้าไว้แน่น อภิชาติค่อยๆดึงมือออกแล้วเบียนหน้าหนี
"เดี๋ยวแกก็ไปอีก ไปทำตัวเหมือนเดิม ถ้างั้นแกก็ไม่ต้องกลับมาดีกว่า ไปซะ"อภิชาติไล่ลูกชายแบบงอนๆ
"โถ คุณคะลูกก็กลับมาแล้ว ลูกไม่ไปไหนแล้วหละคะ ตาภูมิจะกลับมาช่วยคุณทำงานกลับมาเป็นลูกชายคนดีของคุณไงคะ...ใช่มั๊ยลูก"คุณหญิงแจ่มจิตพูดปลอบใจสามี ประโยคสุดท้ายหันมาคุยกับลูกชายแกมพยัคหน้าบังคับให้ลูกชายเออออตามที่เธอบอก จนไทภูมิต้องยอม
"ครับพ่อผมจะดูแลพ่อและก็ธุรกิจของเราด้วยครับพ่อไม่ต้องคิดมากนะครับพัักผ่อนเยอะๆนะครับ" ไทภูมิปลอบใจพ่อของเขา
ส่วนจีจี้ก็รู้สึกร้อนรนไม่เป็นอันถ่ายละครเพราะวันนี้ไทภูมิไม่โทรหาพอโทรไป ไทภูมิก็ไม่รับสาย
"จีจี้นี่แกเป็นอะไร วันนี้แกพลาดบ่อยมากเลยนะ ผู้กำกับเขาให้ฉันมาถามว่าแกจะถ่ายต่อไหวมั๊ย ฉันก็เลยต้องบอกเขาไปว่าวันนี้แกไม่ค่อยสบาย"อ้อนแอ้นผู้จัดการส่วนตัวของจีจี้บอก แต่ดูเหมือนหญิงสาวจะไม่ใส่ใจต่อคำพูดของอ้อนแอ้นเลย เอาแต่กดโทรหาไทภูมิอย่างเดียว
"นี่จีจี้ แกฟังฉันอยู่หรือเปล่าหา ที่ฉันพูดเมื่อกี้มันเข้าหูแกบ้างมั๊ย" อ้อนแอ้นพูดขึ้นมาอย่างโมโห
"นี่พี่เป็นอะไรมากมั๊ย เห็นปะ ว่าฉันกำลังโทรศัพท์อยู่ไม่ว่าง แล้วอีกอย่างนะวันนี้ฉันก็ไม่มีอารมณ์จะถ่ายไอละครบ้าๆนี่หรอก"จีจี้พูดอย่างรำคาญ พลางเก็บของเข้ากระเป๋า
"นี่แกจะไปไหน"อ้อนแอ้นถามจีจี้เมื่อเห็นจีจี้เตรียมตัวจะออกไปจากกองถ่าย
"ฉันก็จะกลับแล้วหละสิ ฉันจะไปตามหาภูมิ..ฉันไปก่อนนะพี่อยู่ทางนี้รัับหน้าให้ฉันทีละกันไปละ"
พูดจบจีจี้ก็เดินออกไปที่รถทันที เล่นเอาอ้อนแอ้นทำตัวไม่ถูก พอดีกับที่เด็กในกองถ่ายมาตามตัวจีจี้ไปเข้าฉากพอดี
"คุณจีจี้พร้อมหรือยังคะพี่ ผู้กำกับเรียกเข้าฉากแล้วคะ" อ้อนแอ้นตกใจแต่ก็แก้ตัวให้จีจี้
"ฝากบอกผู้กำกับด้วยนะน้องวันนี้คุณจีจี้ไม่สบายมากถ่ายต่อไม่ไหวเลยขอกลับก่อน"เดี๋ยวพี่ต้องพาเขาไปหาหมออีกฝากบอกด้วยแล้วกันนะ พี่ไปหละ"พูดจบอ้อนแอ้นก็รีบชิ่งออกจากที่นั่นทันที ทำเอาเด็กในกองถึงกับยืนงง
"ยัยจีจี้นะยัยจีจี้ ถ้าฉันปั้นเด็กใหม่ให้ดังกว่าแกได้ฉันจะไม่แคร์แกเลย"อ้อนแอ้นบ่นอย่างเซ็งๆ
เช้าวันต่อมา อภิชาติเดินมานั่งดื่มกาแฟฟอยู่ที่โต๊ะตามปกติโดยมีคุณหญิงแจ่มจิตนั่งอยู่ข้างๆ
"คุณเอาหนังสือพิมพ์ให้ผมหน่อยสิ"อภิชาติบอกภรรยาให้หยิบหนังสือพิมพ์ให้ คุณหญิงแจ่มจิตยื่นหนังสือพิมพ์ให้สามีแต่ตามัวแต่ใจจดใจจ่อดูนิตยาสารอยู่
อภิชาติอ่านข่าวในหนังสือพิมพ์แต่ตาต้องมาสะดุดอยู่กับภาพหนุ่มสาวคู่หนึ่งประมาณสามสี่รูป อภิชาติเรียกภรรยาให้ดูข่าว
"นี่คุณช่่่วยดูรูปนี่ให้ผมหน่อยสิ ว่านั่นใช่ตาภูมิลูกชายของเราหรือเปล่า"คุณหญิงแจ่มจิตหันมาหยิบหนังสือพิมพ์ที่สามียื่นให้เอามาดู
"จริงด้วยคะคุณ แหมตาภูมินี่ก็ดูหล่อไม่เบาเลยนะคะ"คุณหญิงชมลูกชายตัวเองอย่างลืมตัว ทำเอาอภิชาติอารมณ์เสีย
"ยังจะมีอารมณ์ปลื้มอีกนะคุณ ดูข่าวดีๆว่าตาภูมิมันอยู่กับใคร แล้วถ้าคุณสุเทพกับคุณศจีเขาเห็นข่าวนี้แล้วเขาเกิดเปลียนใจขึ้นมาทุกอย่างมันก็จบเลยนะคุณ"อภชาติพูดอย่างกังวล
"เออนั่นสิคะ แล้วดูแต่ละรูปสิ ตาภูมินะตาภูมิ"คุณหญิงแจ่มจิตพูดอย่างท้อใจ
boeingjung เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 ม.ค. 2555, 17:17:49 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 ม.ค. 2555, 17:38:08 น.
จำนวนการเข้าชม : 1603
| << จุดเริ่มเรื่องวุ่นๆ |