เรื่องสั้นคั่นเวลา : หรรษาสัตว์เลี้ยง
เรื่องราวของเหล่าบรรดาเพื่อนตัวเล็กที่เป็นมากกว่า "สัตว์เลี้ยง" พวกมันต่างเป็น "คนในครอบครัว" ที่พวกเรารักและยังอยู่ในความทรงจำเรื่อยมา
Tags: สัตว์เลี้ยง หรรษาสัตว์เลี้ยง
ตอน: ช้างสีชมพู
ด้วยความที่ตอนข้าพเจ้ายังเล็กตัวเตี้ยเหลือเกิน และซนหาตัวจับยาก จำได้ว่าเวลานั้นข้าพเจ้ายังอยู่ที่บ้านนอกกับก๋ง ที่บ้านข้าพเจ้ามีแม่หมูที่มีลูกตั้ง 14 ตัว และหมาอีกเป็นฝูงใหญ่ แต่ตอนนั้นข้าพเจ้าจำเจ้าหมาไม่ได้เท่ากับเจ้าอู๊ดและลูกๆ ของมันที่ข้าพเจ้ายังคงจำได้ดีว่า มันดิ้นและร้องเสียงดังขนาดแม่มันแทบพังคอกมากัดข้าพเจ้า
ใครไม่เชื่อว่าหมูกัดไม่เป็น ข้าพเจ้าเถียงขาดใจ แม่ข้าพเจ้ายังเคยโดนกัด ทิ้งแผลเป็นไว้จนทุกวันนี้เลย
ข้าพเจ้าว่าแม่หมูที่บ้านตัวมันโตแล้วนา ถ้าเทียบกับข้าพเจ้าเวลานั้น หลังมันก็สูงพอๆ กับศีรษะข้าพเจ้าพอดี แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งข้าพเจ้าก็ต้องตกใจยืนอยู่กับน้าๆ และพี่ชายตาโต
ข้าพเจ้าเห็นช้างตัวสีชมพูเดินมาหักกล้วยที่สวนของลุงบ้านใกล้ๆ ช้างนะตัวสูงเท่าอกผู้ใหญ่เลย ตัวมันสีชมพูแล้วตัวมันก็ไม่ได้เหี่ยวด้วย แต่พอมันหันหน้ามา ทำไมมันไม่มีงวงล่ะ
แล้วหลังจากนั้นข้าพเจ้าก็ฝันเห็นแต่ช้างสีชมพู กระทั่งเวลาผ่านไปเป็นหลายปี กว่าข้าพเจ้าจะรู้ว่าเจ้าช้างสีชมพูที่ข้าพเจ้าเห็นในวันนั้น แท้ที่จริงแล้ว มันคือหมูเทศตัวโตเท่านั้นเอง
ภายหลังเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ข้าพเจ้ามันจะขบขันกับความคิดของตัวเอง ก็ตอนนั้นข้าพเจ้ายังเด็กไม่เคยเห็นช้างตัวเป็นๆ ใกล้ๆ นี่นา แล้วหมูตัวนั้นก็ตัวเบ้อเริ่ม ขนาดว่าเด็กๆ รุ่นๆ เดียวกันยังตะโกนบอกกันเลยว่า
“ช้างมา หนีเร็ว ช้างมา”
แล้วข้าพเจ้าที่เล็กมากๆ เวลานั้นจะไม่คิดว่ามันเป็นอย่างอื่นได้อย่างไร
ฮึ เจ้าช้างสีชมพู
**********************************************************************
เรื่องนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงในบ้านหรอกนะจ๊ะ แต่เพราะมันติดอยู่ในความทรงจำเสมอมา และมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึง ถึงความไม่รู้ความของตัวเอง จนเก็บไปจดจำมาตลอดว่า ช้างสีชมพูก็มี 555
ใครไม่เชื่อว่าหมูกัดไม่เป็น ข้าพเจ้าเถียงขาดใจ แม่ข้าพเจ้ายังเคยโดนกัด ทิ้งแผลเป็นไว้จนทุกวันนี้เลย
ข้าพเจ้าว่าแม่หมูที่บ้านตัวมันโตแล้วนา ถ้าเทียบกับข้าพเจ้าเวลานั้น หลังมันก็สูงพอๆ กับศีรษะข้าพเจ้าพอดี แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งข้าพเจ้าก็ต้องตกใจยืนอยู่กับน้าๆ และพี่ชายตาโต
ข้าพเจ้าเห็นช้างตัวสีชมพูเดินมาหักกล้วยที่สวนของลุงบ้านใกล้ๆ ช้างนะตัวสูงเท่าอกผู้ใหญ่เลย ตัวมันสีชมพูแล้วตัวมันก็ไม่ได้เหี่ยวด้วย แต่พอมันหันหน้ามา ทำไมมันไม่มีงวงล่ะ
แล้วหลังจากนั้นข้าพเจ้าก็ฝันเห็นแต่ช้างสีชมพู กระทั่งเวลาผ่านไปเป็นหลายปี กว่าข้าพเจ้าจะรู้ว่าเจ้าช้างสีชมพูที่ข้าพเจ้าเห็นในวันนั้น แท้ที่จริงแล้ว มันคือหมูเทศตัวโตเท่านั้นเอง
ภายหลังเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ข้าพเจ้ามันจะขบขันกับความคิดของตัวเอง ก็ตอนนั้นข้าพเจ้ายังเด็กไม่เคยเห็นช้างตัวเป็นๆ ใกล้ๆ นี่นา แล้วหมูตัวนั้นก็ตัวเบ้อเริ่ม ขนาดว่าเด็กๆ รุ่นๆ เดียวกันยังตะโกนบอกกันเลยว่า
“ช้างมา หนีเร็ว ช้างมา”
แล้วข้าพเจ้าที่เล็กมากๆ เวลานั้นจะไม่คิดว่ามันเป็นอย่างอื่นได้อย่างไร
ฮึ เจ้าช้างสีชมพู
**********************************************************************
เรื่องนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงในบ้านหรอกนะจ๊ะ แต่เพราะมันติดอยู่ในความทรงจำเสมอมา และมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึง ถึงความไม่รู้ความของตัวเอง จนเก็บไปจดจำมาตลอดว่า ช้างสีชมพูก็มี 555
Tpรัตติกาล เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ม.ค. 2555, 22:01:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 ม.ค. 2555, 22:01:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 1940
| << ลงอู่ | อีลาย >> |
ลูกกวาดสีส้ม 4 ม.ค. 2555, 08:56:09 น.
ฮะๆ น่ารักดีนะคะ
ฮะๆ น่ารักดีนะคะ
anOO 4 ม.ค. 2555, 15:51:02 น.
น่ารักจริงๆ เลย
น่ารักจริงๆ เลย