เจ็บใจนัก รักซะดีมั๊ย
คนสองคนที่ตอนแรกไม่ถูกกันเลย แต่ด้วยเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ได้ใกล้ชิดและเริ่มเรียนรู้ตัวตนของอีกฝ่าย และการจากกันด้วยการ(เกือบ)จะเข้าใจผิด สุดท้ายจะลงเอยอย่างไรร่วมลุ้นได้เลยค่ะ
Tags: รักหวานแหวว
ตอน: ก่อนความรักจะเริ่มต้น
สมองของเธอแย่ยิ่งกว่าหมาซะอีก
“หุบปาก~~~น้า~~~”
ฉันชื่อ ซากุระ เรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซโจ ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมปลายชื่อดังของโตเกียว อยู่ชมรมดาราศาสตร์ค่ะ 1 วันของฉันจะเริ่มจากฝันร้ายเสมอ
“ซากุระสายแล้วนะเดียวไปโรงเรียนสายนะลูก” เอริร้องเรียกลูกสาวคนเดียวเมื่อเห็นว่าวันนี้ซากุระตื่นสายกว่าปกติ
“ตื่นแล้วค่ะแม่เดียวหนูลงไปค่ะ” ฉันตอบแม่เสร็จแล้วจึงรีบกระวีกระวาดคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ แต่งตัว เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านฉันมากนัก ขณะกำลังจะออกจากห้องก็ไม่ลืมเช็คความเรียบร้อยที่กระจกบานยาวซึ่งตั้งอยู่มุมห้อง แล้วก็ต้องยิ้มออกมาด้วยความพอใจ เพราะเงาที่สะท้อนออกมาจากกระจก คือ หญิงสาวหน้าตาหมดจด วงหน้ารูปไข่ ผิวขาวนวล นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม ผมยาวตรงสีน้ำตาลไหม้นุ่มหนาดุจไหม
“อืม ทุกอย่างเรียบร้อย ไปโรงเรียนได้”
“แม่ค่ะวันนี้หนูอาจจะกลับบ้านช้าหน่อยนะค่ะพอดีว่าวันนี้หนูจะแวะไปร้านหนังสือค่ะ” ซากุระบอกเอริ และฟูจิทากะขณะนั่งทานอาหารเช้าพร้อมหน้ากันพ่อ แม่ ลูก
“งั้นพ่อฝากลูกแวะเอาหนังสือที่พ่อจองไว้ที่ร้านด้วยซิ ช่วงนี้พ่อต้องเตรียมข้อมูลในการนำเสนอผลงานใหม่เลยไม่ว่างไปเอาเลย แล้วหนังสือนั่นพ่อต้องรีบใช้ซะด้วย”
พ่อของฉันเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยโตเกียว ภาควิชาโบราณคดี มีผลงานวิจัยที่เป็นที่ยอมรับหลายเรื่อง บางทีก็ต้องออกไปที่สำรวจขุดค้นซากโบราณตามที่ต่างๆ แต่ช่วงนี้พ่อกำลังยุ่งมาก เนื่องจากมีสอนและต้องเตรียมเสนอผลงานการค้นพบเร็วๆ นี้อีกด้วย
“ได้ค่ะพ่อเดียวหนูแวะเอาให้ งั้นหนูไปโรงเรียนก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่”
“ไปดีมาดีนะจ๊ะ” พ่อและแม่มายืนส่งเธอหน้าประตูบ้านพร้อมอวยพรให้
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ รุ่นพี่ซากุระ” ริกะและกลุ่มเพื่อนๆ เข้ามาทักทายฉันขณะเดินไปโรงเรียน
“อรุณสวัสดิ์จ้า ริกะกับเพื่อนๆ มาเช้าจังเลยนะ”
“พอดีหนูกับเพื่อนๆ มีเวรทำความสะอาดค่ะ”
“อืมๆๆ งั้นก็ตั้งใจเรียนนะ พี่ไปก่อนนะ พอดีพี่มีนัดละ บายจ้า”
“กริ๊ดดด สวยเสมอเลยรุ่นพี่ซากุระ ฉลาดด้วย ที่ 2 ของชั้นปี ไม่หยิ่ง ใจดีกับรุ่นน้องด้วย น่าหลงใหล” คำชมเหล่านี้ของรุ่นน้องทำให้ฉันรู้สึกดีใจจนตัวลอย แต่ขณะที่กำลังดีใจสุดๆอยู่นั้นฉันก็เห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้ารูปไข่รับกับนัยน์ตาคมดุจเหยี่ยวสีฟ้าน้ำทะเลที่แลดูอบอุ่นและชวนให้หลงใหล ผิวสีแทนอย่างคนที่เล่นกลางแจ้งเป็นประจำ กับผมซอยสั้นสีดำนุ่มที่ดูยุ่งนิดๆ อยู่เสมอ ซึ่งทำให้ฉันจำได้ทันที่ว่าคือหมอนี้คือใคร
“นั้นนายไคซ์นี่ อย่ามาเดินหน้าฉันให้รกหูรกตาฉันนะ”
“อรุณ.... อ๊ะซากุระ” ฉันรีบวิ่งไปโดยไม่สนนายไคซ์ที่กำลังจะพูดอรุณสวัสดิ์กับฉัน สำหรับสาเหตุนั่นก็คือ หมอนั่นเป็นศัตรูคู่แค้นของฉัน ฉันจึงไม่คิดที่จะเสียเวลามานั่งเสวนาด้วย
ณ โรงเรียนมัธยมปลายเซโจ
ไคซ์ : ฉันชนะ ฮ่า ฮ่า
ซากุระ : เจ็บใจนัก ดันแพ้ซะได้
ไคซ์ : อรุณสวัสดิ์ซากุระ วิ่งเร็วตามเคยนะ
ซากุระ : อรุณสวัสดิ์
นายไคซ์คนนี้อยู่ห้องเดียวกันกับฉัน ได้ท็อปตลอดกาล แถมเก่งกีฬา หล่อเฟี้ยว และมาดมั่น แต่ไม่น่ารักเอาซะเลย ที่ฉันชอบเขาไม่ได้เนื่องจากเขาเคยพูดระรานฉันไว้
“หุบปาก~~~น้า~~~”
ฉันชื่อ ซากุระ เรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย ปี 2 โรงเรียนมัธยมปลายเซโจ ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมปลายชื่อดังของโตเกียว อยู่ชมรมดาราศาสตร์ค่ะ 1 วันของฉันจะเริ่มจากฝันร้ายเสมอ
“ซากุระสายแล้วนะเดียวไปโรงเรียนสายนะลูก” เอริร้องเรียกลูกสาวคนเดียวเมื่อเห็นว่าวันนี้ซากุระตื่นสายกว่าปกติ
“ตื่นแล้วค่ะแม่เดียวหนูลงไปค่ะ” ฉันตอบแม่เสร็จแล้วจึงรีบกระวีกระวาดคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ แต่งตัว เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านฉันมากนัก ขณะกำลังจะออกจากห้องก็ไม่ลืมเช็คความเรียบร้อยที่กระจกบานยาวซึ่งตั้งอยู่มุมห้อง แล้วก็ต้องยิ้มออกมาด้วยความพอใจ เพราะเงาที่สะท้อนออกมาจากกระจก คือ หญิงสาวหน้าตาหมดจด วงหน้ารูปไข่ ผิวขาวนวล นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม ผมยาวตรงสีน้ำตาลไหม้นุ่มหนาดุจไหม
“อืม ทุกอย่างเรียบร้อย ไปโรงเรียนได้”
“แม่ค่ะวันนี้หนูอาจจะกลับบ้านช้าหน่อยนะค่ะพอดีว่าวันนี้หนูจะแวะไปร้านหนังสือค่ะ” ซากุระบอกเอริ และฟูจิทากะขณะนั่งทานอาหารเช้าพร้อมหน้ากันพ่อ แม่ ลูก
“งั้นพ่อฝากลูกแวะเอาหนังสือที่พ่อจองไว้ที่ร้านด้วยซิ ช่วงนี้พ่อต้องเตรียมข้อมูลในการนำเสนอผลงานใหม่เลยไม่ว่างไปเอาเลย แล้วหนังสือนั่นพ่อต้องรีบใช้ซะด้วย”
พ่อของฉันเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยโตเกียว ภาควิชาโบราณคดี มีผลงานวิจัยที่เป็นที่ยอมรับหลายเรื่อง บางทีก็ต้องออกไปที่สำรวจขุดค้นซากโบราณตามที่ต่างๆ แต่ช่วงนี้พ่อกำลังยุ่งมาก เนื่องจากมีสอนและต้องเตรียมเสนอผลงานการค้นพบเร็วๆ นี้อีกด้วย
“ได้ค่ะพ่อเดียวหนูแวะเอาให้ งั้นหนูไปโรงเรียนก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่”
“ไปดีมาดีนะจ๊ะ” พ่อและแม่มายืนส่งเธอหน้าประตูบ้านพร้อมอวยพรให้
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ รุ่นพี่ซากุระ” ริกะและกลุ่มเพื่อนๆ เข้ามาทักทายฉันขณะเดินไปโรงเรียน
“อรุณสวัสดิ์จ้า ริกะกับเพื่อนๆ มาเช้าจังเลยนะ”
“พอดีหนูกับเพื่อนๆ มีเวรทำความสะอาดค่ะ”
“อืมๆๆ งั้นก็ตั้งใจเรียนนะ พี่ไปก่อนนะ พอดีพี่มีนัดละ บายจ้า”
“กริ๊ดดด สวยเสมอเลยรุ่นพี่ซากุระ ฉลาดด้วย ที่ 2 ของชั้นปี ไม่หยิ่ง ใจดีกับรุ่นน้องด้วย น่าหลงใหล” คำชมเหล่านี้ของรุ่นน้องทำให้ฉันรู้สึกดีใจจนตัวลอย แต่ขณะที่กำลังดีใจสุดๆอยู่นั้นฉันก็เห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้ารูปไข่รับกับนัยน์ตาคมดุจเหยี่ยวสีฟ้าน้ำทะเลที่แลดูอบอุ่นและชวนให้หลงใหล ผิวสีแทนอย่างคนที่เล่นกลางแจ้งเป็นประจำ กับผมซอยสั้นสีดำนุ่มที่ดูยุ่งนิดๆ อยู่เสมอ ซึ่งทำให้ฉันจำได้ทันที่ว่าคือหมอนี้คือใคร
“นั้นนายไคซ์นี่ อย่ามาเดินหน้าฉันให้รกหูรกตาฉันนะ”
“อรุณ.... อ๊ะซากุระ” ฉันรีบวิ่งไปโดยไม่สนนายไคซ์ที่กำลังจะพูดอรุณสวัสดิ์กับฉัน สำหรับสาเหตุนั่นก็คือ หมอนั่นเป็นศัตรูคู่แค้นของฉัน ฉันจึงไม่คิดที่จะเสียเวลามานั่งเสวนาด้วย
ณ โรงเรียนมัธยมปลายเซโจ
ไคซ์ : ฉันชนะ ฮ่า ฮ่า
ซากุระ : เจ็บใจนัก ดันแพ้ซะได้
ไคซ์ : อรุณสวัสดิ์ซากุระ วิ่งเร็วตามเคยนะ
ซากุระ : อรุณสวัสดิ์
นายไคซ์คนนี้อยู่ห้องเดียวกันกับฉัน ได้ท็อปตลอดกาล แถมเก่งกีฬา หล่อเฟี้ยว และมาดมั่น แต่ไม่น่ารักเอาซะเลย ที่ฉันชอบเขาไม่ได้เนื่องจากเขาเคยพูดระรานฉันไว้
จินามิ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ม.ค. 2555, 00:26:29 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ม.ค. 2555, 12:25:49 น.
จำนวนการเข้าชม : 1227
| << แนะนำตัวละคลเด่น | ความหลังฝังใจของซากุระ >> |