คำตอบคือ"รัก"
“เรื่องของความรักมันก็อย่างนี้ล่ะค่ะ วกวน สับสน ยากที่จะเข้าใจ แต่ตราบใดที่ใจของทั้งคู่ยังมีรักให้กันสุดท้ายปลายทางก็ต้องลงเอยที่ความสุขเสมอ เหลือเพียงแค่ว่าเขาสองคนจะเชื่อมั่นในรักกันสักแค่ไหน และเชื่อมั่นเท่าๆ กันรึเปล่า” พลระพีกระชับอ้อมกอดให้ภรรยาแนบชิดเข้ามาอีก

คงจริงอย่างที่พี่พีของเธอบอกและเธอเองก็รู้ดีว่า อานุภาพของความรักนั้นมันยิ่งใหญ่เพียงใด เหลือเพียงแค่ภาวนาให้คนทั้งคู่มีจิตใจที่มั่นคงต่อกัน เมื่อนั้นอุปสรรคใดที่ขวางกั้นก็คงคลี่คลายและจางไปอย่างรวดเร็ว

Tags: พร้อม แพรวา พลระพี พริบดาว

ตอน: บทที่ ๒๐ :รักเรืองรอง(ลบ)

===========================================

จบบทที่ ๒๐ ค่ะ

ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาอ่าน และขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะคะ

***คุยกันก่อน***

จากความคิดเห็นซึ่งทุกท่านมีไปในแนวทางเดียวกันที่ว่า แพรวาไม่ควรไว้ใจให้กัปตันธนพลเข้ามาในห้องนั้น กาแฟเย็นเองก็เห็นด้วยอย่างยิ่งยวดค่ะ แต่ทั้งนี้ที่เขียนบทที่ ๑๙ ให้ออกมาเป็นรูปนั้น เพราะพยายามจะสื่อถึงความนึกคิดที่กาแฟเย็นนั้นมี นั่นคือ อาชญากรรมมักเกิดขึ้นจากความไว้ใจ การคิดไปเองว่าคงไม่มีอะไรจะนำความเลวร้ายมาสู่เสมอ และน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยที่พระเอกจะมาทันแล้วจัดการให้นางเอกนั้นพ้นภัย อีกทั้งเหตุการณ์เกิดขึ้นห่างไกลหากจะช่วยได้พี่พร้อมคงจะต้องเรียกหาโดราเอมอนแล้วขอยืมประตูทะลุมิติมาใช้จึงจะสำเร็จ

แต่เพราะนี่คือนิยาย หากการณ์เลวร้ายเกินไปกว่านี้อาจทำให้หลายๆท่านหมดความบันเทิงกับเรื่อง"คำตอบคือรัก"ไปเสียได้ กาแฟเย็นจึงเขียนให้กัปตันธนพลนั้นเป็นฝ่ายล่าถอยไปเอง แต่ถึงอย่างนั้นผลร้ายก็ยังกลับมาทำร้ายแพรวาอีกหน และนี่อาจเป็นบทเรียนสำคัญที่จะไม่ให้เธอประมาทเช่นนี้ในอนาคต

ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกๆความคิดเห็นค่ะ


***ตอบจดหมาย***

คุณอริสา
:ย่างเข้าเบญจเพสพอดีค่ะ พระนางดีกันในบทนี้แล้วนะคะ

คุณแพม
:ไปด้วยวีซ่าอะไรดีล่ะคะ? ฮ่าๆ

คุณPat
:แล้วมันจะผ่านพ้นไปค่ะ

คุณanOO
:พระเอกมาหะแว้ว!!! ;)

คุณพนาศิลป์
:นิดนึงค่ะ เป็นเพียงช่วงหนึ่งของชีวิต

คุณwind
:ถูกค่ะ แง...

คุณTopSpeed
:ครอบครัวปัจจุบันและครอบครัวในอนาคตค่ะ อันที่จริงคนที่ร้ายๆกับแพรก็มีแค่ไม่กี่คนนะคะ เพียงแค่หนักหน่วงหน่อยเท่านั้น แฮะๆ

คุณน้องแสตมป์
:หลังฝนจางฟ้าจะใส่สว่างเสมอค่ะ

คุณann
:แง...ก็แค่ช่วงชีวิตตกต่ำเท่านั้นค่ะ

คุณใบบัวน่ารัก
:เป็นความคิดเห็นที่ แรง ตรง และโดนใจมากค่ะ อ่านแล้วอมยิ้มทุกทีเชียว

คุณviolette
:พาพระเอกมาปลอบใจแล้วนะคะ โอ๋ๆๆ

คุณwane
:ยังหางานใหม่ไม่ได้เลยค่า!!! ฮ่าๆๆ

คุณกาซะลองพลัดถิ่น
:กำลังมันมือในการกระหน่ำหนูแพรเลยต้องเบรคทันทีเลย
โอ๋ๆๆ พระเอกมาปลอบแล้วค่ะ

คุณtutas
:อีกไม่นานท้องฟ้าจะสดใสแล้วค่ะ

ขอบคุณทุกๆการติดตาม ทุกๆLike และทุกๆความคิดเห็นนะคะ



กาแฟเย็น
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ม.ค. 2555, 17:18:08 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 มิ.ย. 2556, 13:26:03 น.

จำนวนการเข้าชม : 2356





<< บทที่ ๑๙ :พิษรักผลาญใจ(ลบ)   บทที่ ๒๑ :แสงแห่งรัก(ลบ) >>
violette 31 ม.ค. 2555, 18:02:16 น.
เฮ่อ หวังว่าเรื่องรักแพรคงสบายใจได้แล้วนะคะ พี่พร้อมต้องดูแลแพรดีๆนะไม่งั้นโกรธด้วย อิอิ

ปรางขวัญ 31 ม.ค. 2555, 18:15:00 น.
หวังว่าเรื่องเลวร้ายคงไม่เกิดกับแพรวาแล้วนะ สงสารมากๆ

anOO 31 ม.ค. 2555, 18:23:45 น.
ดีกันแล้วแบบนี้ ต่อไปนี้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกพี่พร้อมต้องช่วยแบ่งเบาทุกข์ของแพรจริงๆ นะ
ก่อนอื่นพี่พร้อมไปจัดการอีตากัปตันธนพลกับเมียเป็นอันดับแรก

น้องแสตมป์ 31 ม.ค. 2555, 19:23:59 น.
อะไรมันจะโชคร้ายปานนั้น เคราะห์ซ้ำกรรมซัด แต่เดี๋ยวก้อคงดีขึ้น อดทนจ้ะ

ann 31 ม.ค. 2555, 21:35:01 น.
นางเอกเรื่องนี้ค่อนข้างสะบักสะบอมกว่าจะจบ 555

wind 31 ม.ค. 2555, 21:38:21 น.
คนเขียนต้องเกลียดนางเอกแน่เลย คนอะไรโชคร้ายสุดๆ

กาซะลองพลัดถิ่น 1 ก.พ. 2555, 01:30:14 น.
นายพร้อมต้องทำตามคำพูดนะ ดูแลแพรดี ๆ ล่ะ ....คาดว่าเธออาจจะต้องเจอเรื่องใหญ่ ๆ อีกแน่ ๆ ต้องเคียงบ่าเคียงไหล่กันนะจ๊ะ

wane 1 ก.พ. 2555, 03:11:50 น.
อ่านคอมเม้นต์ของคุณ wind แล้วฮาอ่ะ ...แต่ก้อมีแอบเห็นด้วยนะ 555+

อริสา 1 ก.พ. 2555, 05:39:51 น.
กรณีกัปตันในสังคมไทย บางทีการปฏิเสธผู้ใหญ่ หรืออาวุโสกว่าก็ทำได้ยากเพราะเราถูกสอนให้อ่อนน้อม คิดว่าในชีวิตจริงคงมีเรื่องทำนองนี้เยอะ โดยเฉพาะในทำงาน
---ดีใจกับแพรวาและพี่พร้อมค่ะเพราะเศร้ามานาน คนเขียนคงเหนื่อยเหมือนกัน สู้ๆค่ะ

heartlogue 1 ก.พ. 2555, 09:41:41 น.
อยากให้หนูแพรยิ้มได้สักที

แพม 10 ก.พ. 2555, 11:54:06 น.
เรื่องกัปตันยังไม่หมด

เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account