ทิวาเลือน
เรื่องราวของการสืบหาความจริงที่ยังคลุมเครือของการเลิกราของเมฆาและเริ่มทิวาจนนำไปสู่อุบัติเหตุที่คร่าชีวิตฝ่ายหญิง
โดยรวี ที่อยากจะช่วยญาติให้หลุดพ้นความเศร้าโศก ชักชวน อรุณงามญาติฝ่ายหญิงให้มาช่วยกันสืบด้วยความไม่เต็มใจนัก
ยิ่งสืบยิ่งยุ่ง อะไรหนอหรือใครกันที่เป็นสาเหตุอันแท้จริง
โดยรวี ที่อยากจะช่วยญาติให้หลุดพ้นความเศร้าโศก ชักชวน อรุณงามญาติฝ่ายหญิงให้มาช่วยกันสืบด้วยความไม่เต็มใจนัก
ยิ่งสืบยิ่งยุ่ง อะไรหนอหรือใครกันที่เป็นสาเหตุอันแท้จริง
Tags: ชิตา ทิวาเลือน รักโรแมนติค
ตอน: ๑๖ จบ (๒)
“ไม่เชื่อ ผมจูบจริงๆ ด้วย เอ้า”
“เฮ้ย”
หล่อนพยายามจะผลัก แต่รวีก็รวบกอดไว้แน่น หัวเราะเบาๆ
“ล้อเล่นน่า แต่บอกมาก่อน ว่าตกลงหรือไม่ตกลง”
ทางออกของปัญหามันง่ายอย่างนี้เลยหรือ แค่เขาบอกว่าชอบ ก็จบหรือ ไม่ปฏิเสธหรอกว่าอรุณงามเองก็ประทับใจในตัวรวีตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ และชอบเขาไม่ใช่น้อย
“ผมขอโทษที่เป็นตัวการทำให้ชื่อเสียงคุณเสียหาย ใครๆ ก็เข้าใจผิด แต่ผมสัญญาว่าถ้าเราหมั้นกันและไปเมืองนอกด้วยกัน เราจะอยู่กันอย่างเพื่อน จะไม่มีอะไรเกินเลย” น้ำเสียงมั่นอกมั่นใจ มาพร้อมกับอ้อมกอดที่กระชับแน่น
อรุณงามถอนหายใจ พ่อคนฉลาด หาทางออกได้โดยพระอาทิตย์ไม่หมอง รุ่งอรุณไม่มัวซัว
เอาเถอะ ลงเรือเดียวกันกับเขามาถึงป่านนี้ แล้วก็ไม่ใช่ว่าไม่ชอบเขา
“แล้วถ้าเราไปกันไม่ได้ล่ะ”
“เราจะลองดู ถ้าไม่ได้ เราก็ไม่ฝืน เราก็กลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่เชื่อผมเถอะ ว่าเราต้องไปกันได้ด้วยดี”
“ป้าคงไม่ยอมหรอก แล้วฉันก็ไม่อยากทิ้งป้าไปในเวลาแบบนี้”
“เราก็รอก่อน พอให้ท่านทำใจได้กว่านี้ อีกสองสามเดือนค่อยไปก็ได้ ผมก็ต้องรอเจ้าเมฆมันปรับตัวกับงานให้ได้ก่อน ทีนี้เราก็ไปเที่ยว เอ้ย ไปเรียนได้อย่างหมดห่วง”
“ถ้าป้าไม่ยอม” หล่อนก็ยังกังวล
“เชื่อรวีคนนี้ว่าป้าจะยอม ตกลงนะ อรุณ”
หล่อนก้มหน้า หลบตา พูดเสียงค่อยๆ
“ค่ะ”
คนฟังก้มหน้าลงไปเพราะไม่ได้ยิน จนจมูกชนกับแก้ม
“ผมไม่ได้ยิน”
“ฉันบอกว่าค่ะ”
“ดังกว่านี้ ไม่งั้นจูบจริงๆ ด้วย”
“ฉันบอกว่า ตกลง” อรุณงามตะโกนก้องพร้อมเงยหน้ามาจะเอาเรื่อง ก็พอดีแก้มก็ได้ปะทะกับริมปากชายหนุ่มที่รออยู่ อรุณงามตกใจจนตัวชา ขณะที่รวีหัวเราะอย่างพออกพอใจ
การรู้ความจริงเรื่องอันรันทดของหลานสาวและหลานชาย ป้ารุ้งแพงก็ปล่อยวางเสียทุกสิ่งทั้งที่จริงท่านก็น่าจะปลงมาเสียนานแล้ว หลักธรรมใดๆ ที่ท่านเพียรพยายามทำความเข้าใจและนำมาปฏิบัติ ท่านได้นำมาใช้จริงก็วันนี้ เมื่อพ่อเลี้ยงเอนกพาเมฆาที่สีหน้ายังเศร้าซึมอยู่เข้ามากราบขอขมาพร้อมดอกไม้ธูปเทียน
“ผมขอโทษครับ อภัยให้ผมด้วยที่พาทิวาไปตาย”
“ฉันอโหสิให้ คุณก็อโหสิให้ตะวันฉายด้วย เขาไม่ได้ตั้งใจ”
กว่าที่คำพูดจะหลุดออกมาจากปากเมฆา พ่อเลี้ยงเอนกและรวีก็ลุ้นแล้วลุ้นอีก กลัวเมฆาจะทำเสียเรื่อง ภายนอกนั้นเหมือนว่าเขาจะพอทำใจได้ แต่ทางใจคงต้องรักษากันอีกนาน เหมือนป้ารุ้งแพงและอรุณงาม
“ผมอโหสิให้”
เท่านี้พ่อเลี้ยงก็ถอนหายใจ ส่งยิ้มให้ป้ารุ้งแพง
“คนตายก็พ้นทุกข์ไปแล้ว เหลือแต่คนเป็น นอกจากวันนี้จะพาเมฆามาขอขมาคุณรุ้งแพง ยังมีความตั้งใจจะมาสู่ขอหนูงามให้รวีด้วย เด็กสมัยนี้รักกันชอบกันก็ไม่ค่อยมองเห็นหัวผู้ใหญ่ ผมได้อบรมสั่งสอนมันแล้ว และได้พามันมากราบขอโทษคุณรุ้งแพงด้วย”
ท่านพยักหน้าให้รวี ซึ่งเขาก็ลดตัวนั่งบนพื้นพร้อมอรุณงามและก้มกราบที่ตัก
“ผมขอโทษครับ”
“งามขอโทษค่ะป้า” อรุณงามกล่าวพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆ หยดหยาดลงมา นับแต่หนีออกจากบ้าน จนกระทั่งเสร็จงานศพตะวันฉาย หล่อนจะเอ่ยคำนี้หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีโอกาส
ท่านโอบกอดหลานสาวที่เหลือคนเดียวไว้ในอก น้ำตาไหลเช่นกัน
“ป้าก็ต้องขอโทษงามด้วย จากนี้เราจะไม่พูดถึงอดีต เราจะคิดถึงแต่อนาคตเท่านั้น จำไว้นะลูก ว่าป้ารักงาม ไม่น้อยกว่ารักทิวา สิ่งที่ป้าทำทุกอย่างก็เพื่องามทั้งนั้น ไม่ได้มีเจตนาอื่นเลย”
“ค่ะ ป้า งามก็รักป้า”
“ป้าขอให้หนูมีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขนะลูก”
พอมาถึงตรงนี้ พ่อเลี้ยงก็กระแอมอีกครั้ง
“คือเด็กสองคนนี้ยังไม่พร้อมครับ”
ป้ารุ้งแพงทำหน้าฉงน
“รวีมาคุยกับผมว่า เขาอยากหมั้นไว้ก่อน แล้วไปเรียนต่อเมืองนอกด้วยกัน แล้วค่อยกลับมาแต่งงานทีหลัง เพราะหากแต่งช่วงนี้เกรงว่าจะไม่เหมาะเพราะตะวันฉายก็เพิ่งเสีย ผมก็เห็นว่าดี เพราะหลานชายจะแต่งงานผมก็อยากจัดให้ใหญ่โตหน่อยสมเกียรติทั้งฝ่ายผมและฝ่ายคุณรุ้งแพง หากแต่งตอนนี้ก็จัดใหญ่ๆ ไม่ได้อยู่ดีเพราะไม่เหมาะอย่างว่า”
“แต่หลานฉันเป็นผู้หญิง ไปอยู่กับหลานคุณตั้งนานสองนาน”
“ป้าคะ แต่งามไม่พร้อมจริงๆ ที่จะมีครอบครัวตอนนี้ ป้าก็รู้ว่างามอยากไปเรียนภาษาเพิ่ม ให้เราหมั้นกันไว้ก่อนเถอะนะคะ”
ท่านเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่ก็ระงับไว้ทัน แล้วหันไปมองเมฆาที่ยังนั่งนิ่งมองเหตุการณ์ไม่ออกความเห็น
“ก็ตามใจ ฉันเข็ดแล้วกับการจัดการชีวิตหลานๆ”
“แต่งามไม่ไปตอนนี้หรอกค่ะ งามจะอยู่บ้านเป็นเพื่อนป้าอีกหลายเดือน”
ท่านมองหน้ารวี
“แฟนเราไม่ว่าเรอะ”
“ไม่หรอกครับ”
“แต่คุณจะมาค้างที่บ้านนี้ไม่ได้นะ”
“ครับ และผมจะไม่พาอรุณงามไปค้างข้างนอกด้วยครับ”
“ดี ขอให้ทำได้อย่างปากว่า”
“สัญญาครับ” รวีรับคำพร้อมส่งยิ้มให้ว่าที่คู่หมั้น ส่งคำมั่นทางสายตาให้อรุณงามอีกครั้ง ว่าเรื่องของเขากับเธอจะต้องราบรื่น ด้วยเขาจะเป็นรวีที่ฉายส่องอรุณรุ่งให้งดงามแจ่มใส ลบเลือนเรื่องราวอันแสนเศร้าของทั้งสองตระกูลให้จางลงและเลือนหายไป
............................................................................
ในที่สุดก็จบเสียที เย้
เคยพูดครั้งหนึ่งว่า ทุกครั้งที่ลงนิยาย ชิตาจะมีความสุขมาก
ครั้งนี้ก็เช่นกัน ทิวาเลือนเป็นนิยายที่ผ่านขั้นตอนการผลิตนานมาก สายการผลิตชะงัก สินค้าบางส่วนล้าสมัยบ้าง คิวซีอยู่นานบ้าง เขียนแนวนี้นี้มันยากจริงๆ พอจบแล้วก็ยังไม่ได้ลงอีก ด้วยอะไรหลายอย่าง ๆ
แต่ในที่สุด ทิวาเลือน ก็มาอยู่บนเวฟเลิฟจนได้
ชิตาดีใจที่นิยายเล็กๆ เรื่องนี้พอจะสร้างความสุขเล็กๆ น้อยๆ แก่ผู้อ่านทุกท่านได้บ้าง
ความผิดพลาดน้อยใหญ่ประการใดที่พบได้จาก ทิวาเลือน ชิตาน้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียวค่ะ
ขอบคุณผู้อ่านทุกคนอีกครั้งค่ะ รวมถึงคอมเมนต์ทุกคอมเมนต์ด้วย
ด้วยรัก
ชิตา
chita_a@hotmail.com
โดย : ชิตา วันที่ : [ 24 มี.ค. 2554 ] 20:55:20 น.
>> ความคิดเห็นที่ 1
ตอนจบซะแล้ว จะมีตอนพิเศษมั้ยคะ
โดย : ann [ 24 มี.ค. 2554 ] 21:42:40 น.
>> ความคิดเห็นที่ 2
ขอบคุณค่ะ รอตอนพิเศษ
โดย : สายลม [ 24 มี.ค. 2554 ] 22:01:37 น.
>> ความคิดเห็นที่ 3
จบเร็วจังเลย ดีใจกับงามและรวีด้วย
(มีตอนพิเศษก็ดีนะค่ะ)
ผูกพัน ต้องสะกดแบบนี้นะค่ะ
โดย : an-o [ 24 มี.ค. 2554 ] 22:56:35 น.
>> ความคิดเห็นที่ 4
ดีใจด้วยนะคะ ผลงานจบอีกหนึ่งเรื่อง รอเรื่องต่อไปเลยนะคะ :)
โดย : natee [ 25 มี.ค. 2554 ] 00:45:42 น.
>> ความคิดเห็นที่ 5
ชอบมากมายค่ะ ตอนนี้ก็รออ่านเรื่องมนต์เมืองหมอกต่อนะค่ะ ชอบมากๆ
โดย : หมูบิน [ 25 มี.ค. 2554 ] 05:25:29 น.
>> ความคิดเห็นที่ 6
สนุกมากค่ะ จะมีเรื่องของเมฆา กับ รักครั้งใหม่มั้ยค่ะ อยากหั้ยเมฆามีความสุขค่ะ
โดย : chadum [ 25 มี.ค. 2554 ] 11:26:20 น.
>> ความคิดเห็นที่ 7
ตามอ่านอย่างเงียบๆ
เป็นกำลังใจให้จ้า
โดย : ปอย [ 25 มี.ค. 2554 ] 15:29:21 น.
>> ความคิดเห็นที่ 8
ขอบคุณค่ะ คู่นี้น่ารักดีค่ะ
โดย : บุษ [ 25 มี.ค. 2554 ] 15:52:04 น.
>> ความคิดเห็นที่ 9
ann/สายลม/an-0 - ขอบคุณค่ะ แต่ตอบตามตรงว่ายังไม่ได้คิดถึงตอนพิเศษแม้แต่น้อย
natee - ขอบคุณค่ะ ชิตาก็ต้องปั่นเรื่องอื่นต่อไป
หมูบิน - ขอบคุณค่ะ ไม่ลืมมนต์เมืองหมอกแน่นอน
chadum - ขอบคุณค่ะ ส่วนเรื่องของเมฆาก็คิดไว้เหมือนกันว่าจะเขียน แต่ยังไม่มีพล๊อต ณ ตอนนี้ค่ะ
ปอย - ดีใจที่พี่ปอยมา ขอบคุณค่ะ
บุษ - ขอบคุณค่ะ ที่ติดตาม
โดย : ชิตา [ 25 มี.ค. 2554 ] 16:38:25 น.
>> ความคิดเห็นที่ 10
ขอบคุณ คุณชิตาที่ผลิตเรื่องดีๆมาให้อ่าน
โดย : MiKi [ 25 มี.ค. 2554 ] 17:25:56 น.
>> ความคิดเห็นที่ 11
หาทางออกได้โดยพระอาทิตย์ไม่หมอง รุ่งอรุณไม่มัวซัว << sounds sacastic naka hehe :D i like this story ;)
โดย : pattisa [ 25 มี.ค. 2554 ] 20:22:04 น.
>> ความคิดเห็นที่ 12
MiKi - ขอบคุณเช่นกันที่ตามอ่าน
pattisa - 555555
ดีใจที่ชอบค่ะ
โดย : ชิตา [ 25 มี.ค. 2554 ] 20:44:53 น.
>> ความคิดเห็นที่ 13
ยิ้มได้เต็มๆ ก็ตอนจบเนี่ยแหล่ะค่ะ
แต่ว่า น่าจะหวานๆๆๆ กว่านี้สักหน่อย ออิอิ
โดย : black-sheep [ 26 มี.ค. 2554 ] 02:33:22 น.
>> ความคิดเห็นที่ 14
black-sheep - ขอบคุณค่ะที่ติดตาม
โดย : ชิตา [ 26 มี.ค. 2554 ] 13:10:12 น.
>> ความคิดเห็นที่ 15
มีตอนพิเศษไหมจ้า
โดย : venus-yu [ 26 มี.ค. 2554 ] 14:19:59 น.
>> ความคิดเห็นที่ 16
venus-yu
ยังบ่มีค่ะ
โดย : ชิตา [ 27 มี.ค. 2554 ] 00:13:27 น.
>> ความคิดเห็นที่ 17
อยากได้ตอนพิเศษจังเลยค่ะ
โดย : Ging [ 27 มี.ค. 2554 ] 00:20:47 น.
>> ความคิดเห็นที่ 18
Ging - มีแต่คนขอตอนพิเศษจนชิตาเริ่มคิด ฮะฮา
เอาเป็นว่าจะพยายามนะคะ
โดย : ชิตา [ 27 มี.ค. 2554 ] 16:24:48 น.
>> ความคิดเห็นที่ 19
ขอบคุณค่ะ
จะตั้งหน้าตั้งตารอเลยทีเดียว
โดย : Ging [ 27 มี.ค. 2554 ] 21:36:14 น.
>> ความคิดเห็นที่ 20
สนุกมากค่ะ แต่อยากให้มีตอนพิเศษ จะได้จบสมบูรณ์แบบจริงๆ
โดย : wa-ne [ 28 มี.ค. 2554 ] 16:45:39 น
“เฮ้ย”
หล่อนพยายามจะผลัก แต่รวีก็รวบกอดไว้แน่น หัวเราะเบาๆ
“ล้อเล่นน่า แต่บอกมาก่อน ว่าตกลงหรือไม่ตกลง”
ทางออกของปัญหามันง่ายอย่างนี้เลยหรือ แค่เขาบอกว่าชอบ ก็จบหรือ ไม่ปฏิเสธหรอกว่าอรุณงามเองก็ประทับใจในตัวรวีตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ และชอบเขาไม่ใช่น้อย
“ผมขอโทษที่เป็นตัวการทำให้ชื่อเสียงคุณเสียหาย ใครๆ ก็เข้าใจผิด แต่ผมสัญญาว่าถ้าเราหมั้นกันและไปเมืองนอกด้วยกัน เราจะอยู่กันอย่างเพื่อน จะไม่มีอะไรเกินเลย” น้ำเสียงมั่นอกมั่นใจ มาพร้อมกับอ้อมกอดที่กระชับแน่น
อรุณงามถอนหายใจ พ่อคนฉลาด หาทางออกได้โดยพระอาทิตย์ไม่หมอง รุ่งอรุณไม่มัวซัว
เอาเถอะ ลงเรือเดียวกันกับเขามาถึงป่านนี้ แล้วก็ไม่ใช่ว่าไม่ชอบเขา
“แล้วถ้าเราไปกันไม่ได้ล่ะ”
“เราจะลองดู ถ้าไม่ได้ เราก็ไม่ฝืน เราก็กลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่เชื่อผมเถอะ ว่าเราต้องไปกันได้ด้วยดี”
“ป้าคงไม่ยอมหรอก แล้วฉันก็ไม่อยากทิ้งป้าไปในเวลาแบบนี้”
“เราก็รอก่อน พอให้ท่านทำใจได้กว่านี้ อีกสองสามเดือนค่อยไปก็ได้ ผมก็ต้องรอเจ้าเมฆมันปรับตัวกับงานให้ได้ก่อน ทีนี้เราก็ไปเที่ยว เอ้ย ไปเรียนได้อย่างหมดห่วง”
“ถ้าป้าไม่ยอม” หล่อนก็ยังกังวล
“เชื่อรวีคนนี้ว่าป้าจะยอม ตกลงนะ อรุณ”
หล่อนก้มหน้า หลบตา พูดเสียงค่อยๆ
“ค่ะ”
คนฟังก้มหน้าลงไปเพราะไม่ได้ยิน จนจมูกชนกับแก้ม
“ผมไม่ได้ยิน”
“ฉันบอกว่าค่ะ”
“ดังกว่านี้ ไม่งั้นจูบจริงๆ ด้วย”
“ฉันบอกว่า ตกลง” อรุณงามตะโกนก้องพร้อมเงยหน้ามาจะเอาเรื่อง ก็พอดีแก้มก็ได้ปะทะกับริมปากชายหนุ่มที่รออยู่ อรุณงามตกใจจนตัวชา ขณะที่รวีหัวเราะอย่างพออกพอใจ
การรู้ความจริงเรื่องอันรันทดของหลานสาวและหลานชาย ป้ารุ้งแพงก็ปล่อยวางเสียทุกสิ่งทั้งที่จริงท่านก็น่าจะปลงมาเสียนานแล้ว หลักธรรมใดๆ ที่ท่านเพียรพยายามทำความเข้าใจและนำมาปฏิบัติ ท่านได้นำมาใช้จริงก็วันนี้ เมื่อพ่อเลี้ยงเอนกพาเมฆาที่สีหน้ายังเศร้าซึมอยู่เข้ามากราบขอขมาพร้อมดอกไม้ธูปเทียน
“ผมขอโทษครับ อภัยให้ผมด้วยที่พาทิวาไปตาย”
“ฉันอโหสิให้ คุณก็อโหสิให้ตะวันฉายด้วย เขาไม่ได้ตั้งใจ”
กว่าที่คำพูดจะหลุดออกมาจากปากเมฆา พ่อเลี้ยงเอนกและรวีก็ลุ้นแล้วลุ้นอีก กลัวเมฆาจะทำเสียเรื่อง ภายนอกนั้นเหมือนว่าเขาจะพอทำใจได้ แต่ทางใจคงต้องรักษากันอีกนาน เหมือนป้ารุ้งแพงและอรุณงาม
“ผมอโหสิให้”
เท่านี้พ่อเลี้ยงก็ถอนหายใจ ส่งยิ้มให้ป้ารุ้งแพง
“คนตายก็พ้นทุกข์ไปแล้ว เหลือแต่คนเป็น นอกจากวันนี้จะพาเมฆามาขอขมาคุณรุ้งแพง ยังมีความตั้งใจจะมาสู่ขอหนูงามให้รวีด้วย เด็กสมัยนี้รักกันชอบกันก็ไม่ค่อยมองเห็นหัวผู้ใหญ่ ผมได้อบรมสั่งสอนมันแล้ว และได้พามันมากราบขอโทษคุณรุ้งแพงด้วย”
ท่านพยักหน้าให้รวี ซึ่งเขาก็ลดตัวนั่งบนพื้นพร้อมอรุณงามและก้มกราบที่ตัก
“ผมขอโทษครับ”
“งามขอโทษค่ะป้า” อรุณงามกล่าวพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆ หยดหยาดลงมา นับแต่หนีออกจากบ้าน จนกระทั่งเสร็จงานศพตะวันฉาย หล่อนจะเอ่ยคำนี้หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีโอกาส
ท่านโอบกอดหลานสาวที่เหลือคนเดียวไว้ในอก น้ำตาไหลเช่นกัน
“ป้าก็ต้องขอโทษงามด้วย จากนี้เราจะไม่พูดถึงอดีต เราจะคิดถึงแต่อนาคตเท่านั้น จำไว้นะลูก ว่าป้ารักงาม ไม่น้อยกว่ารักทิวา สิ่งที่ป้าทำทุกอย่างก็เพื่องามทั้งนั้น ไม่ได้มีเจตนาอื่นเลย”
“ค่ะ ป้า งามก็รักป้า”
“ป้าขอให้หนูมีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขนะลูก”
พอมาถึงตรงนี้ พ่อเลี้ยงก็กระแอมอีกครั้ง
“คือเด็กสองคนนี้ยังไม่พร้อมครับ”
ป้ารุ้งแพงทำหน้าฉงน
“รวีมาคุยกับผมว่า เขาอยากหมั้นไว้ก่อน แล้วไปเรียนต่อเมืองนอกด้วยกัน แล้วค่อยกลับมาแต่งงานทีหลัง เพราะหากแต่งช่วงนี้เกรงว่าจะไม่เหมาะเพราะตะวันฉายก็เพิ่งเสีย ผมก็เห็นว่าดี เพราะหลานชายจะแต่งงานผมก็อยากจัดให้ใหญ่โตหน่อยสมเกียรติทั้งฝ่ายผมและฝ่ายคุณรุ้งแพง หากแต่งตอนนี้ก็จัดใหญ่ๆ ไม่ได้อยู่ดีเพราะไม่เหมาะอย่างว่า”
“แต่หลานฉันเป็นผู้หญิง ไปอยู่กับหลานคุณตั้งนานสองนาน”
“ป้าคะ แต่งามไม่พร้อมจริงๆ ที่จะมีครอบครัวตอนนี้ ป้าก็รู้ว่างามอยากไปเรียนภาษาเพิ่ม ให้เราหมั้นกันไว้ก่อนเถอะนะคะ”
ท่านเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่ก็ระงับไว้ทัน แล้วหันไปมองเมฆาที่ยังนั่งนิ่งมองเหตุการณ์ไม่ออกความเห็น
“ก็ตามใจ ฉันเข็ดแล้วกับการจัดการชีวิตหลานๆ”
“แต่งามไม่ไปตอนนี้หรอกค่ะ งามจะอยู่บ้านเป็นเพื่อนป้าอีกหลายเดือน”
ท่านมองหน้ารวี
“แฟนเราไม่ว่าเรอะ”
“ไม่หรอกครับ”
“แต่คุณจะมาค้างที่บ้านนี้ไม่ได้นะ”
“ครับ และผมจะไม่พาอรุณงามไปค้างข้างนอกด้วยครับ”
“ดี ขอให้ทำได้อย่างปากว่า”
“สัญญาครับ” รวีรับคำพร้อมส่งยิ้มให้ว่าที่คู่หมั้น ส่งคำมั่นทางสายตาให้อรุณงามอีกครั้ง ว่าเรื่องของเขากับเธอจะต้องราบรื่น ด้วยเขาจะเป็นรวีที่ฉายส่องอรุณรุ่งให้งดงามแจ่มใส ลบเลือนเรื่องราวอันแสนเศร้าของทั้งสองตระกูลให้จางลงและเลือนหายไป
............................................................................
ในที่สุดก็จบเสียที เย้
เคยพูดครั้งหนึ่งว่า ทุกครั้งที่ลงนิยาย ชิตาจะมีความสุขมาก
ครั้งนี้ก็เช่นกัน ทิวาเลือนเป็นนิยายที่ผ่านขั้นตอนการผลิตนานมาก สายการผลิตชะงัก สินค้าบางส่วนล้าสมัยบ้าง คิวซีอยู่นานบ้าง เขียนแนวนี้นี้มันยากจริงๆ พอจบแล้วก็ยังไม่ได้ลงอีก ด้วยอะไรหลายอย่าง ๆ
แต่ในที่สุด ทิวาเลือน ก็มาอยู่บนเวฟเลิฟจนได้
ชิตาดีใจที่นิยายเล็กๆ เรื่องนี้พอจะสร้างความสุขเล็กๆ น้อยๆ แก่ผู้อ่านทุกท่านได้บ้าง
ความผิดพลาดน้อยใหญ่ประการใดที่พบได้จาก ทิวาเลือน ชิตาน้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียวค่ะ
ขอบคุณผู้อ่านทุกคนอีกครั้งค่ะ รวมถึงคอมเมนต์ทุกคอมเมนต์ด้วย
ด้วยรัก
ชิตา
chita_a@hotmail.com
โดย : ชิตา วันที่ : [ 24 มี.ค. 2554 ] 20:55:20 น.
>> ความคิดเห็นที่ 1
ตอนจบซะแล้ว จะมีตอนพิเศษมั้ยคะ
โดย : ann [ 24 มี.ค. 2554 ] 21:42:40 น.
>> ความคิดเห็นที่ 2
ขอบคุณค่ะ รอตอนพิเศษ
โดย : สายลม [ 24 มี.ค. 2554 ] 22:01:37 น.
>> ความคิดเห็นที่ 3
จบเร็วจังเลย ดีใจกับงามและรวีด้วย
(มีตอนพิเศษก็ดีนะค่ะ)
ผูกพัน ต้องสะกดแบบนี้นะค่ะ
โดย : an-o [ 24 มี.ค. 2554 ] 22:56:35 น.
>> ความคิดเห็นที่ 4
ดีใจด้วยนะคะ ผลงานจบอีกหนึ่งเรื่อง รอเรื่องต่อไปเลยนะคะ :)
โดย : natee [ 25 มี.ค. 2554 ] 00:45:42 น.
>> ความคิดเห็นที่ 5
ชอบมากมายค่ะ ตอนนี้ก็รออ่านเรื่องมนต์เมืองหมอกต่อนะค่ะ ชอบมากๆ
โดย : หมูบิน [ 25 มี.ค. 2554 ] 05:25:29 น.
>> ความคิดเห็นที่ 6
สนุกมากค่ะ จะมีเรื่องของเมฆา กับ รักครั้งใหม่มั้ยค่ะ อยากหั้ยเมฆามีความสุขค่ะ
โดย : chadum [ 25 มี.ค. 2554 ] 11:26:20 น.
>> ความคิดเห็นที่ 7
ตามอ่านอย่างเงียบๆ
เป็นกำลังใจให้จ้า
โดย : ปอย [ 25 มี.ค. 2554 ] 15:29:21 น.
>> ความคิดเห็นที่ 8
ขอบคุณค่ะ คู่นี้น่ารักดีค่ะ
โดย : บุษ [ 25 มี.ค. 2554 ] 15:52:04 น.
>> ความคิดเห็นที่ 9
ann/สายลม/an-0 - ขอบคุณค่ะ แต่ตอบตามตรงว่ายังไม่ได้คิดถึงตอนพิเศษแม้แต่น้อย
natee - ขอบคุณค่ะ ชิตาก็ต้องปั่นเรื่องอื่นต่อไป
หมูบิน - ขอบคุณค่ะ ไม่ลืมมนต์เมืองหมอกแน่นอน
chadum - ขอบคุณค่ะ ส่วนเรื่องของเมฆาก็คิดไว้เหมือนกันว่าจะเขียน แต่ยังไม่มีพล๊อต ณ ตอนนี้ค่ะ
ปอย - ดีใจที่พี่ปอยมา ขอบคุณค่ะ
บุษ - ขอบคุณค่ะ ที่ติดตาม
โดย : ชิตา [ 25 มี.ค. 2554 ] 16:38:25 น.
>> ความคิดเห็นที่ 10
ขอบคุณ คุณชิตาที่ผลิตเรื่องดีๆมาให้อ่าน
โดย : MiKi [ 25 มี.ค. 2554 ] 17:25:56 น.
>> ความคิดเห็นที่ 11
หาทางออกได้โดยพระอาทิตย์ไม่หมอง รุ่งอรุณไม่มัวซัว << sounds sacastic naka hehe :D i like this story ;)
โดย : pattisa [ 25 มี.ค. 2554 ] 20:22:04 น.
>> ความคิดเห็นที่ 12
MiKi - ขอบคุณเช่นกันที่ตามอ่าน
pattisa - 555555
ดีใจที่ชอบค่ะ
โดย : ชิตา [ 25 มี.ค. 2554 ] 20:44:53 น.
>> ความคิดเห็นที่ 13
ยิ้มได้เต็มๆ ก็ตอนจบเนี่ยแหล่ะค่ะ
แต่ว่า น่าจะหวานๆๆๆ กว่านี้สักหน่อย ออิอิ
โดย : black-sheep [ 26 มี.ค. 2554 ] 02:33:22 น.
>> ความคิดเห็นที่ 14
black-sheep - ขอบคุณค่ะที่ติดตาม
โดย : ชิตา [ 26 มี.ค. 2554 ] 13:10:12 น.
>> ความคิดเห็นที่ 15
มีตอนพิเศษไหมจ้า
โดย : venus-yu [ 26 มี.ค. 2554 ] 14:19:59 น.
>> ความคิดเห็นที่ 16
venus-yu
ยังบ่มีค่ะ
โดย : ชิตา [ 27 มี.ค. 2554 ] 00:13:27 น.
>> ความคิดเห็นที่ 17
อยากได้ตอนพิเศษจังเลยค่ะ
โดย : Ging [ 27 มี.ค. 2554 ] 00:20:47 น.
>> ความคิดเห็นที่ 18
Ging - มีแต่คนขอตอนพิเศษจนชิตาเริ่มคิด ฮะฮา
เอาเป็นว่าจะพยายามนะคะ
โดย : ชิตา [ 27 มี.ค. 2554 ] 16:24:48 น.
>> ความคิดเห็นที่ 19
ขอบคุณค่ะ
จะตั้งหน้าตั้งตารอเลยทีเดียว
โดย : Ging [ 27 มี.ค. 2554 ] 21:36:14 น.
>> ความคิดเห็นที่ 20
สนุกมากค่ะ แต่อยากให้มีตอนพิเศษ จะได้จบสมบูรณ์แบบจริงๆ
โดย : wa-ne [ 28 มี.ค. 2554 ] 16:45:39 น
ชิตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 เม.ย. 2554, 22:40:44 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 เม.ย. 2554, 22:40:44 น.
จำนวนการเข้าชม : 2869
| << ๑๖ จบ (๑) |
ชิตา 23 เม.ย. 2554, 22:43:27 น.
เพิ่งเห็นว่าโพสต์ตอนจบไม่หมด
สายตาชิตาช่างสั้นเสียเหลือเกิน
ขอโทษผู้อ่านทุกท่านด้วยนะคะ
เพิ่งเห็นว่าโพสต์ตอนจบไม่หมด
สายตาชิตาช่างสั้นเสียเหลือเกิน
ขอโทษผู้อ่านทุกท่านด้วยนะคะ
ChaussonAuxPomme 26 ก.พ. 2555, 00:42:28 น.
สนุกมากคะ ชอบมากเลย ^^
สนุกมากคะ ชอบมากเลย ^^