ซ้อนซ่อนรัก
“อาการของคุณธามธง บอกได้ชัดนะคะว่าเป็นโรคSexual Sadism”
“พูดง่ายๆ ก็คือ...”
“ค่ะ คุณธามธงเป็นโรคซาดิสม์”
..................................
เมื่อชีวิตสมรสของ “ธามธง” และ “เพียงพร” ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง เพราะปมอดีตปวดร้าวทำให้ความสุขเกือบพังทลาย
...ความลับ-ความรักที่จำต้องเก็บซ่อนไว้ของ “เอกรัช” ผู้ชายอบอุ่นที่หวังดูแลเธอมาตลอด
...สัมพันธ์ลับที่ต้องซ่อนไว้ภายใต้รักซ้อนของ “มนรดา” ปรารถนาครอบครองทำให้เธอเรียกร้องต้องการ
...จิตแพทย์สาว “เวทิตา” ผู้บำบัดดูแลรักษาจิตไร้สำนึกที่ซ่อนอยู่ภายใน
เมื่อรักไม่ได้มีแค่สอง...คนที่หวังครอบครองเป็นเงื่อนซ้อนซ่อนอยู่ในรัก
Tags: เอสเอ็ม ดราม่า ซาดิสม์
ตอน: ตอนที่ 1
ตอนที่ 1
เหงื่อผุดพราวบนใบหน้าสวย กายเล็กบิดเร่ากระสับกระส่าย ทรวงอกสวยถูกฟอนเฟ้นด้วยมือหนาอย่างเมามัน กายใหญ่ขยับเร่งหนักหน่วงจนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น เสียงครางระงมก็ไม่แพ้กันดังแข่งจนแยกแยะไม่ออกว่าเสียงใดเป็นเสียงใด...
“กรี๊ดดดดด!!!”
“เพียง เพียง เป็นอะไร!”
เพียงพรลืมตาตกใจ เสียงหายใจหอบถี่ ใจเต้นระรัว หญิงสาวตั้งสติขยับตัวลุกนั่ง โดยมีมือหนาช่วยประคองให้นั่งพิงหมอนในท่าสบาย เพียงพรเช็คเหงื่อที่ผุดตามหน้านวล โดยมีมือใหญ่ของธามธงผู้เป็นสามีช่วยเช็คอีกคน
“เป็นอะไรน้องเพียง ทำพี่ตกใจอีกแล้วนะ”
“ปะ เปล่า เปล่าค่ะ เพียงไม่ได้เป็นอะไร...พี่ธามเข้ามานานแล้วเหรอค่ะ?”
“สักพักน่ะ พี่เพิ่งเคลียร์งานข้างล่างเสร็จ เข้ามาก็เห็นหนูดิ้นไปดิ้นมา เลยลองปลุกน่ะ ฝันร้ายหรือไงคะ?”
สามีหนุ่มถามอย่างห่วงใย พักนี้ภรรยาสาวฝันร้านบ่อยครั้ง เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบร่างสมส่วนจึงลุกไปยังตู้เสื้อผ้าก่อนปลดเปลื้องอาภรณ์และเปลี่ยนเป็นผ้าขนหนูพันส่วนล่างไว้
เพียงพรมองตาม...
“เปล่าค่ะ” เธอปดพลางสะบัดหน้าหนีน้ำอุ่นใสยังคลอรอบดวงตากลมโตเพราะยังตระหนกกับฝันร้าย
ธามธงหันยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนเดินมานอนทอดกายบนเตียงนุ่ม สามีดึงข้อมือเล็กให้ขยับตัวเข้าใกล้ สายตาดุกวาดมองทั่วร่างภรรยาที่น่ารักในชุดนอนกระโปรงสีชมพูหวาน
“ชุดนี้พี่ซื้อให้ใช่มั้ยคะ?”
ไม่ทันเพียงพรจะตอบ ชายหนุ่มก็กระชากชุดนอนสีหวานออกอย่างไม่รอช้า ริมฝีปากร้อนจูบลงบนชิ้นส่วนอาภรณ์ตัวบางที่ติดมือหนาก่อนโยนทิ้ง วันนี้เขาเหนื่อยกับการทำงานหาเลี้ยงเธอมาทั้งวัน เวลานี้เธอต้องปฏิบัติหน้าที่ภรรยาอย่างเต็มที่บ้างแล้ว
มือเล็กข้างที่เหลือรีบปิดทรวงงามโดยเร็ว ดวงตากลมหลบวูบมิอาจจ้องตาดุดันของสามี
“เอามือออกค่ะน้องเพียง พี่เคยสั่งไว้ว่ายังไงน้องเพียง หือ สั่งไว้ว่าอะไร? ตอบสิ”
“สะ สั่ง...สั่งว่า...”
“อย่าขัดคำสั่งพี่ใช่มั้ย?”
“คะ ค่ะ” เพียงพรละล่ำละลักหวาดกลัว
“ดีมาก น้องเพียงสวยน่ารักขนาดนี้จะปิดพี่ทำไมล่ะค่ะ เอามือออกสิเราจะได้สนุกด้วยกัน พี่จะคลั่งอยู่แล้วนะคะ”
ภรรยาสาวยอมลดมือลงอย่างจำใจ ทันทีที่ทรวงสวยอวดตาคนตรงหน้ามือหนาก็บีบเค้นอย่างหนักมือจนเกิดรอยแดง เพียงพรเจ็บน้ำตาร่วงแต่ก็มิอาจร้องออกมา ธามธงเงยหน้ามองแววตาสวยที่น้ำตาคลอ ช่างน่าสงสารเสียจริง แต่เขากลับชอบซะมากกว่า ลิ้นร้อนเลียหยาดน้ำอุ่นดั่งรักใคร่ มือหนากระชากบราแสนเกะกะออกโยนทิ้ง ทรวงสวยร้าวระบมเพราะน้ำหนักมือของสามี
“อย่าขัดคำสั่ง อย่าดื้อกับพี่อีกนะ ไม่งั้นอย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะคนดี”
เพียงพรไม่ตอบแต่กลับขยับร่างเล็กหนีเพราะความเจ็บปวด ธามธงเริ่มอารมณ์เสียเมื่อเห็นภรรยาผละออกห่าง มือหนารีบรวบเอวคอดแนบประชิด
“จะไปไหน เรายังไม่ทันเริ่มกันเลย”
“พี่ธามค่ะ วันนี้เพียงรู้สึกเหมือนจะไม่สบาย ให้เพียงพักนะคะ”
“ไม่ได้! อย่ามาเรื่องมาก” มือหนากดท้ายทอยหญิงสาวให้ลงมารับจูบเผ็ดร้อน “อย่าดื้อนะน้องเพียง!”
ลิ้นร้อนเข้ากวาดตวัดในโพรงปากเรียวด้วยเร่าร้อน มือหนาทั้งสองฉีกอาภรณ์ที่เหลือจนกายเล็กเปล่าเปลือย ทรวงอิ่มร้าวเพราะแรงบีบเค้นที่ไม่หยุดถอย มันเจ็บจนเพียงพรต้องใช้สองมือบางทุบตีสามี แต่ไม่เพียงเขาไม่สะท้านสะเทือน ยังเพิ่มแรงเค้นทรวงสวยจนเพียงพรร้องระงม
“พี่ธามพอ...พอเถอะค่ะ”
“ยังไม่ถึงไหนเลยค่ะ จะพอได้ยังไง หือ...เพียงคนดี”
กายเล็กถูกพลิกกดทับด้วยกายใหญ่ ธามธงเพ่งมองเรือนร่างขาวนวลเนียนของภรรยาอย่างใคร่กระหาย สวยหมดจดขนาดนี้ ไม่เสียแรงที่ทุ่มเงินสินสอดหลายล้านเพื่อให้ได้มาปรนเปรอ ดูทรวงอวบของเธอสิ มันอิ่มสวยถูกใจเขาชะมัด ยอดทรวงสีหวานน่าลิ้มรส เอวคอดสะโพกมน ผิวพรรณนวลเนียน ทุกส่วนของเพียงพรกระตุ้นกำหนัดเถื่อนดิบของเขาซะจริง
“โอ๊ย พี่ธาม เพียงเจ็บ...”
เพียงพรร้องลั่นน้ำตาไหลพรากเมื่อทรวงสวยที่ถูกดูดเม้มรุนแรงเปลี่ยนสัมผัสเป็นกัด มือบางพยายามปัดป้องผลักใบหน้าหล่อให้ออกห่าง สามีคลุ้มคลั่งยามกระหายใครก็อย่าได้มาห้าม เสียงขอร้องไม่ได้เป็นผลใดให้เขาหยุดหรือเบาลงได้ ริมฝีปากร้อนไล่เม้ม ทั้งเลีย ทั้งกัดทั่วร่างงามอย่างไม่ปรานี ความจริงเธอน่าจะชินได้แล้ว ไม่รู้จะร้องอ้อนวอนทำไมให้เสียเวลา วาจาวอนขอมันยิ่งทำให้เขามีอารมณ์มากกว่าเดิม
“ไม่เอาน๊าน้องเพียง อย่าดื้อกับพี่ได้มั้ย? พี่รักหนูนะคะ สนุกกันก่อนสิค่ะ”
“พี่ธามขา เพียงเจ็บ เพียงขอร้อง...พอเถอะค่ะพี่ธาม”
“อยู่เฉยๆ สิค่ะน้องเพียง จะได้ไม่เจ็บ พี่ทำให้หนูมีความสุขได้นะคะ เดี๋ยวพี่จะแสดงให้ดู”
ปากร้อนดูดกัดสะใจ เน้นย้ำรุนแรงตามปรารถนาพลุ่งพล่านขณะนี้ ภรรยาดื้อนัก ไม่นึกถึงบทรักที่เขาจะมอบให้เอาซะเลย ร้องอ้อนวอนอะไรนักหนาทั้งที่เขากำลังจะมอบความสุขให้แท้ๆ
เพียงพรไม่วิงวอนใดอีกแล้ว เสียงแหบพร่าสิ้นวาจาขอร้อง ไร้ประโยชน์หากจะหยุดยั้งสามีคลั่งสวาทคนนี้ได้ คอแห้งผากจนมิอาจเปล่งเสียงใด รู้สึกเพียงแต่ร่างงามกำลังถูกบำบัดตัณหาคลั่ง ทรวงถูกตะโบมดิบเถื่อน เนื้อนวลผ่องถูกกัดเม้มรุนแรง
“โอ...เป็นเด็กดีแล้วนี่ น่ารักที่สุดน้องเพียง ไม่ร้องแล้วนะคะ...เดี๋ยวพี่จะทำให้หนูมีความสุขนะคะ”
ธามธงยืดกายใหญ่คุกเข่า มือหนาตวัดจับสองขาเรียวแยกออกอย่างรุนแรง เขาเลียปากพลางยิ้มพอใจ สะโพกสวยสะดุ้งทันทีที่เนื้อนุ่มรู้สึกถึงสัมผัสร้อนตะกละตะกลาม ร่างเล็กถดสะโพกหนีแต่ก็เปล่าประโยชน์ มือหนาทั้งดึงทั้งลากหวังจะลิ้มชิมเนื้อนุ่มหวานหอม ครั้นพอแรงหญิงสาวอ่อนล้าก็ถือจังหวะดูดกัดอย่างเมามัน
เพียงพรกรีดร้องไม่เป็นภาษา สามีคลั่งคิดว่าภรรยาร่วมมือด้วย พานตวัดลิ้นร้อนบรรเลงสร้างความสุขไม่หยุดหย่อน หารู้ไม่ว่าความสุขเกิดจากตัวเขาเพียงฝ่ายเดียว ปรารถนาเช่นนี้เธอไม่ต้องการ เสียงครวญพร่ำดังระงมนั้นอยากวิงวอนให้กิจกามยุติลงซะมากกว่า แม้บางครั้งร่างกายจะโต้ตอบแต่ใจดวงน้อยอยากผละไสให้ลิ้นร้อนของสามีออกไปจากตัวเสียจริง
เมื่อลิ้มรสเนื้อนุ่มจนอิ่มหนำ ธามธงก็เคลื่อนกายทาบทับร่างเล็กบดเบียดเนื้อแกร่งจนเพียงพรอึดอัด เขาขยับตัวขึ้นคร่อมให้มวลเนื้อแกร่งจ่อเรียวปากบาง ภรรยาคนสวยสะบัดหน้าหนีราวขยะแขยง มือหนาจับศีรษะให้หันมาประจันหน้ากับมวลเนื้อแกร่งที่รอความสุขอยู่รอมร่อ
“หันหน้าหนีทำไมน้องเพียง ทำเหมือนไม่เคย ทำให้พี่มีความสุขหน่อยสิค่ะคนดี”
“พี่ธาม...เพียงไม่...”
“ไม่อะไร อย่าบังคับให้พี่รุนแรงนะคะน้องเพียง พี่ทำให้หนูมีความสุขแล้วนะ หนูทำให้พี่มีความสุขบ้างสิค่ะ อย่าเห็นแก่ตัวสิพี่ไม่ชอบ”
“พี่ธามขา...อย่าบังคับเพียงเลย...”
“เพียงพร! อย่าให้พี่โมโหนะ!”
เสียงตวาดลั่นทำให้เพียงพรจำต้องทำตามคำสั่ง ปากเล็กอ้าเผยอได้เพียงนิด สามีใจร้ายก็รีบยัดเยียดมวลเนื้อแกร่งเข้าไปให้ภรรยาทำหน้าที่
“โอ...ดี ดีมากน้องเพียง หนูน่ารักมาก อย่างนั้นแหละค่ะ ดี ดีเหลือเกิน”
เพียงพรหลับตากล้ำกลืน น้ำอุ่นไหลออกทางเรียวตาเป็นสาย เมื่อไรช่วงเวลาเลวร้ายจะสิ้นสุดลง เธอปล่อยให้ธามธงขยับสะโพกรุนแรงบนใบหน้านวล แต่ลิ้นเล็กมันมิได้ทำหน้าที่ดีเท่าที่ควรจนเริ่มสร้างโทสะให้สามีใจร้าย
“เร็วๆ ทำดีๆ เพียงพร! อยากเจอดีใช่มั้ย!”
“อือ อือ...”
มีเพียงเสียงครางอือในลำคอพร้อมจังหวะที่หนักหน่วงจากชายผู้เป็นสามี ลิ้นเล็กจำต้องตวัดตักตวงเพิ่มความสุขสมให้มวลเนื้อแกร่ง ธามธงครางร้องพอใจ ยิ่งเพียงพรทำดีเท่าไร เสียงคำรามก็ดังมากขึ้นเท่านั้น
“พอ...พอแล้วน้องเพียง เรามามีความสุขพร้อมกันดีกว่า”
ธามธงถอนมวลเนื้อแกร่งออกจากเรียวปากสวย เพียงพรไอคล้ายสำลักแต่สามีคลั่งกระหายก็มิได้สนใจใด มือหนาตวัดเรียวขาแยกเตรียมรับความสุขจากเขา ใบหน้าหล่อยิ้มกริ่มเมื่อเห็นซอกเร้นลับที่แสนคลั่งไคล้อีกครา มวลกายแกร่งแทรกลึกทันทีไม่รอช้า เพียงพรกรีดร้องน้ำตาไหล ในขณะที่กล้ามเนื้อนุ่มบีบรัดทำเอาธามธงคำรามลั่นเช่นกัน เพียงพรดีอย่างนี้ไงเล่า เขาถึงหวงแหนและคลั่งไคล้นัก
“น้องเพียงขา พี่รักหนูนะคะ เรารักกันนะ”
เพียงพรสะอื้นไห้น่าสงสาร ธามธงยังขับเคลื่อนเขยื้อนแรงเอาแต่ใจ ความหฤหรรษ์ครั้งนี้เกินหยุดยั้งมีแต่จะพลุ่งพล่านเดือดดาลไปทั่ว มวลเนื้อแกร่งขยับซอยเร่งถี่ โพรงอุ่นที่ตอดรัดช่างทำให้เขาเสียวซ่านไม่รู้เบื่อ สายตาดุดันหลุบมองใบหน้าสวยของภรรยาสาว ดูสิ เพียงพรมีความสุขจนน้ำตาไหล น่ารักเสียจริง มือหนาตะโบมทรวงสวยที่กระเพื่อมตามแรงหฤหรรษ์ ธามธงบีบเค้นทรวงหวังคลายซ่านสยิว เพียงพรกรีดร้องด้วยปวดร้าว แต่มันกลับเป็นเสียงที่สร้างความสุขยิ่งให้สามีดิบเถื่อนผู้นี้
“ขยับหน่อยที่รัก ช่วยพี่หน่อยค่ะคนดี เร็ว...ช่วยพี่หน่อย”
“พี่ธาม...เพียงเจ็บ...”
เสียงละล่ำละลักน่ารำคาญแว่วเข้าโสตประสาท เจ็บอะไรกัน สำอ่อยไม่เข้าท่า ทำเหมือนกับว่ากิจกามารุนแรงไม่เคยเกิดขึ้น เขามอบความสุขให้แท้ๆ กลับร้องวอนอะไรน่ารำคาญ
ธามธงขมวดคิ้วเครียด มือหนาจับสะโพกสาวแน่นก่อนถาโถมซอยถี่แรงเร็วอย่างไม่ปรานี เมื่อเธอไม่ช่วยก็ไม่เห็นต้องวอนขอ ทุกอย่างเขาจัดการเองได้ ใจดีมากไปก็ไม่ถึงขอบสวรรค์เสียที เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นแข่งกับเสียงร้องไห้ของภรรยาคนสวย สามีกระแทกกระทั้นสะใจ คำรามลั่นคล้ายบ้าคลั่ง
“น้องเพียงจ๋า พี่รักหนูนะ โอ...มีความสุขจัง น้องเพียงรักพี่หรือเปล่า ตอบสิค่ะ ตอบเร็ว...รักพี่มั้ยน้องเพียง...”
“เพียงรัก...รักพี่ธามค่ะ”
“อือ ดีมากที่รักของพี่ พี่รักหนูนะ...พี่ไม่ ไม่ไหวแล้ว น้องเพียง...”
ธามธงบดกรามแน่น คำรามลั่นพร้อมปลดปล่อยกระแสสุขสมในโพรงอุ่นนิ่ม กายใหญ่กระตุกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าหล่อโน้มลงตรงทรวงสวยก่อนครอบครองเม้มยอดทรวงคลายเสียวซ่าน ลิ้นร้อนยังไล่เลียขึ้นบนเนินอก ซอกคอ มือหนาจับดวงหน้าสวยให้หันมารับจุมพิตดุเดือด กว่าธามธงจะเลียไล่จนอิ่มหนำ เสียงสะอื้นไห้ของเพียงพรก็แผ่วเบาลงแล้ว
กามาใคร่กระหายยุติลงพร้อมกับธามธงที่หลับเพราะเหนื่อยอ่อน แต่สองแขนแกร่งยังกอดร่างเล็กของภรรยาแน่นราวกับกลัวเธอหนีไปไหน เพียงพรกัดปากแน่นจนห้อเลือดคล้ายยั้งเสียงสะอื้น ร่างเปลือยเปล่ายังเจ็บร้าวระบม ธามธงไม่เคยอ่อนโยนกับเธอเลยแม้สักครั้ง ตรงกันข้าม นับวันยิ่งรุนแรงป่าเถื่อน หากเธอดื้อด้านกว่านี้ก็จะเจ็บตัวอีกหลายเท่า
บางครั้งจึงจำใจต้องสงบปากคำ ทำตามคำสั่งสามีผู้เป็นที่รักให้พึงพอใจ แต่บางคราก็ปวดร้าวแทบทนไม่ไหว วอนขอเพียงใดก็ไร้ผล แต่ก็อดส่งเสียงวาจาพร่ำขอความเมตตาไม่ได้ เพียงพรหวังว่าเสียงเว้าวอนนั้นอาจทำให้ธามธงสงสารและตักตวงสวาทเธออย่างอ่อนโยน
แต่ยิ่งร้องกลับยิ่งสร้างความรำคาญปนโทสะให้ เมื่อไม่นานมานี้เธอดื้อดึงมิยอมร่วมสวาทด้วย ก็ถูกตบฉาดใหญ่ ตั้งแต่นั้น เพียงพรจึงมิกล้าต่อกรกับอสูรร้ายยามคลั่งกระหายได้
เพียงพรหลับตาปวดร้าว เมื่อก่อนเคยคิดว่า หากเจอเรื่องร้ายเพียงแค่หลับตาข่มใจนอน ครั้นตื่นมาเจอแสงตะวันของวันใหม่ ทุกอย่างก็คงกลายเป็นอดีต พรุ่งนี้ย่อมดีกว่าวันนี้...แต่เธอหมดศรัทธากับความคิดนั้นไปนานแล้ว นานพอกับชีวิตสมรสที่ต้องตกเป็นเหยื่อบำเรอใคร่เถื่อน เพราะไม่ว่าเธอจะลืมตาพบกับเช้าวันใหม่สักกี่ครั้ง ธามธงก็ยังคงกระทำกับเธอเหมือนเดิม...
...ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ^^"""
เหงื่อผุดพราวบนใบหน้าสวย กายเล็กบิดเร่ากระสับกระส่าย ทรวงอกสวยถูกฟอนเฟ้นด้วยมือหนาอย่างเมามัน กายใหญ่ขยับเร่งหนักหน่วงจนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น เสียงครางระงมก็ไม่แพ้กันดังแข่งจนแยกแยะไม่ออกว่าเสียงใดเป็นเสียงใด...
“กรี๊ดดดดด!!!”
“เพียง เพียง เป็นอะไร!”
เพียงพรลืมตาตกใจ เสียงหายใจหอบถี่ ใจเต้นระรัว หญิงสาวตั้งสติขยับตัวลุกนั่ง โดยมีมือหนาช่วยประคองให้นั่งพิงหมอนในท่าสบาย เพียงพรเช็คเหงื่อที่ผุดตามหน้านวล โดยมีมือใหญ่ของธามธงผู้เป็นสามีช่วยเช็คอีกคน
“เป็นอะไรน้องเพียง ทำพี่ตกใจอีกแล้วนะ”
“ปะ เปล่า เปล่าค่ะ เพียงไม่ได้เป็นอะไร...พี่ธามเข้ามานานแล้วเหรอค่ะ?”
“สักพักน่ะ พี่เพิ่งเคลียร์งานข้างล่างเสร็จ เข้ามาก็เห็นหนูดิ้นไปดิ้นมา เลยลองปลุกน่ะ ฝันร้ายหรือไงคะ?”
สามีหนุ่มถามอย่างห่วงใย พักนี้ภรรยาสาวฝันร้านบ่อยครั้ง เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบร่างสมส่วนจึงลุกไปยังตู้เสื้อผ้าก่อนปลดเปลื้องอาภรณ์และเปลี่ยนเป็นผ้าขนหนูพันส่วนล่างไว้
เพียงพรมองตาม...
“เปล่าค่ะ” เธอปดพลางสะบัดหน้าหนีน้ำอุ่นใสยังคลอรอบดวงตากลมโตเพราะยังตระหนกกับฝันร้าย
ธามธงหันยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนเดินมานอนทอดกายบนเตียงนุ่ม สามีดึงข้อมือเล็กให้ขยับตัวเข้าใกล้ สายตาดุกวาดมองทั่วร่างภรรยาที่น่ารักในชุดนอนกระโปรงสีชมพูหวาน
“ชุดนี้พี่ซื้อให้ใช่มั้ยคะ?”
ไม่ทันเพียงพรจะตอบ ชายหนุ่มก็กระชากชุดนอนสีหวานออกอย่างไม่รอช้า ริมฝีปากร้อนจูบลงบนชิ้นส่วนอาภรณ์ตัวบางที่ติดมือหนาก่อนโยนทิ้ง วันนี้เขาเหนื่อยกับการทำงานหาเลี้ยงเธอมาทั้งวัน เวลานี้เธอต้องปฏิบัติหน้าที่ภรรยาอย่างเต็มที่บ้างแล้ว
มือเล็กข้างที่เหลือรีบปิดทรวงงามโดยเร็ว ดวงตากลมหลบวูบมิอาจจ้องตาดุดันของสามี
“เอามือออกค่ะน้องเพียง พี่เคยสั่งไว้ว่ายังไงน้องเพียง หือ สั่งไว้ว่าอะไร? ตอบสิ”
“สะ สั่ง...สั่งว่า...”
“อย่าขัดคำสั่งพี่ใช่มั้ย?”
“คะ ค่ะ” เพียงพรละล่ำละลักหวาดกลัว
“ดีมาก น้องเพียงสวยน่ารักขนาดนี้จะปิดพี่ทำไมล่ะค่ะ เอามือออกสิเราจะได้สนุกด้วยกัน พี่จะคลั่งอยู่แล้วนะคะ”
ภรรยาสาวยอมลดมือลงอย่างจำใจ ทันทีที่ทรวงสวยอวดตาคนตรงหน้ามือหนาก็บีบเค้นอย่างหนักมือจนเกิดรอยแดง เพียงพรเจ็บน้ำตาร่วงแต่ก็มิอาจร้องออกมา ธามธงเงยหน้ามองแววตาสวยที่น้ำตาคลอ ช่างน่าสงสารเสียจริง แต่เขากลับชอบซะมากกว่า ลิ้นร้อนเลียหยาดน้ำอุ่นดั่งรักใคร่ มือหนากระชากบราแสนเกะกะออกโยนทิ้ง ทรวงสวยร้าวระบมเพราะน้ำหนักมือของสามี
“อย่าขัดคำสั่ง อย่าดื้อกับพี่อีกนะ ไม่งั้นอย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะคนดี”
เพียงพรไม่ตอบแต่กลับขยับร่างเล็กหนีเพราะความเจ็บปวด ธามธงเริ่มอารมณ์เสียเมื่อเห็นภรรยาผละออกห่าง มือหนารีบรวบเอวคอดแนบประชิด
“จะไปไหน เรายังไม่ทันเริ่มกันเลย”
“พี่ธามค่ะ วันนี้เพียงรู้สึกเหมือนจะไม่สบาย ให้เพียงพักนะคะ”
“ไม่ได้! อย่ามาเรื่องมาก” มือหนากดท้ายทอยหญิงสาวให้ลงมารับจูบเผ็ดร้อน “อย่าดื้อนะน้องเพียง!”
ลิ้นร้อนเข้ากวาดตวัดในโพรงปากเรียวด้วยเร่าร้อน มือหนาทั้งสองฉีกอาภรณ์ที่เหลือจนกายเล็กเปล่าเปลือย ทรวงอิ่มร้าวเพราะแรงบีบเค้นที่ไม่หยุดถอย มันเจ็บจนเพียงพรต้องใช้สองมือบางทุบตีสามี แต่ไม่เพียงเขาไม่สะท้านสะเทือน ยังเพิ่มแรงเค้นทรวงสวยจนเพียงพรร้องระงม
“พี่ธามพอ...พอเถอะค่ะ”
“ยังไม่ถึงไหนเลยค่ะ จะพอได้ยังไง หือ...เพียงคนดี”
กายเล็กถูกพลิกกดทับด้วยกายใหญ่ ธามธงเพ่งมองเรือนร่างขาวนวลเนียนของภรรยาอย่างใคร่กระหาย สวยหมดจดขนาดนี้ ไม่เสียแรงที่ทุ่มเงินสินสอดหลายล้านเพื่อให้ได้มาปรนเปรอ ดูทรวงอวบของเธอสิ มันอิ่มสวยถูกใจเขาชะมัด ยอดทรวงสีหวานน่าลิ้มรส เอวคอดสะโพกมน ผิวพรรณนวลเนียน ทุกส่วนของเพียงพรกระตุ้นกำหนัดเถื่อนดิบของเขาซะจริง
“โอ๊ย พี่ธาม เพียงเจ็บ...”
เพียงพรร้องลั่นน้ำตาไหลพรากเมื่อทรวงสวยที่ถูกดูดเม้มรุนแรงเปลี่ยนสัมผัสเป็นกัด มือบางพยายามปัดป้องผลักใบหน้าหล่อให้ออกห่าง สามีคลุ้มคลั่งยามกระหายใครก็อย่าได้มาห้าม เสียงขอร้องไม่ได้เป็นผลใดให้เขาหยุดหรือเบาลงได้ ริมฝีปากร้อนไล่เม้ม ทั้งเลีย ทั้งกัดทั่วร่างงามอย่างไม่ปรานี ความจริงเธอน่าจะชินได้แล้ว ไม่รู้จะร้องอ้อนวอนทำไมให้เสียเวลา วาจาวอนขอมันยิ่งทำให้เขามีอารมณ์มากกว่าเดิม
“ไม่เอาน๊าน้องเพียง อย่าดื้อกับพี่ได้มั้ย? พี่รักหนูนะคะ สนุกกันก่อนสิค่ะ”
“พี่ธามขา เพียงเจ็บ เพียงขอร้อง...พอเถอะค่ะพี่ธาม”
“อยู่เฉยๆ สิค่ะน้องเพียง จะได้ไม่เจ็บ พี่ทำให้หนูมีความสุขได้นะคะ เดี๋ยวพี่จะแสดงให้ดู”
ปากร้อนดูดกัดสะใจ เน้นย้ำรุนแรงตามปรารถนาพลุ่งพล่านขณะนี้ ภรรยาดื้อนัก ไม่นึกถึงบทรักที่เขาจะมอบให้เอาซะเลย ร้องอ้อนวอนอะไรนักหนาทั้งที่เขากำลังจะมอบความสุขให้แท้ๆ
เพียงพรไม่วิงวอนใดอีกแล้ว เสียงแหบพร่าสิ้นวาจาขอร้อง ไร้ประโยชน์หากจะหยุดยั้งสามีคลั่งสวาทคนนี้ได้ คอแห้งผากจนมิอาจเปล่งเสียงใด รู้สึกเพียงแต่ร่างงามกำลังถูกบำบัดตัณหาคลั่ง ทรวงถูกตะโบมดิบเถื่อน เนื้อนวลผ่องถูกกัดเม้มรุนแรง
“โอ...เป็นเด็กดีแล้วนี่ น่ารักที่สุดน้องเพียง ไม่ร้องแล้วนะคะ...เดี๋ยวพี่จะทำให้หนูมีความสุขนะคะ”
ธามธงยืดกายใหญ่คุกเข่า มือหนาตวัดจับสองขาเรียวแยกออกอย่างรุนแรง เขาเลียปากพลางยิ้มพอใจ สะโพกสวยสะดุ้งทันทีที่เนื้อนุ่มรู้สึกถึงสัมผัสร้อนตะกละตะกลาม ร่างเล็กถดสะโพกหนีแต่ก็เปล่าประโยชน์ มือหนาทั้งดึงทั้งลากหวังจะลิ้มชิมเนื้อนุ่มหวานหอม ครั้นพอแรงหญิงสาวอ่อนล้าก็ถือจังหวะดูดกัดอย่างเมามัน
เพียงพรกรีดร้องไม่เป็นภาษา สามีคลั่งคิดว่าภรรยาร่วมมือด้วย พานตวัดลิ้นร้อนบรรเลงสร้างความสุขไม่หยุดหย่อน หารู้ไม่ว่าความสุขเกิดจากตัวเขาเพียงฝ่ายเดียว ปรารถนาเช่นนี้เธอไม่ต้องการ เสียงครวญพร่ำดังระงมนั้นอยากวิงวอนให้กิจกามยุติลงซะมากกว่า แม้บางครั้งร่างกายจะโต้ตอบแต่ใจดวงน้อยอยากผละไสให้ลิ้นร้อนของสามีออกไปจากตัวเสียจริง
เมื่อลิ้มรสเนื้อนุ่มจนอิ่มหนำ ธามธงก็เคลื่อนกายทาบทับร่างเล็กบดเบียดเนื้อแกร่งจนเพียงพรอึดอัด เขาขยับตัวขึ้นคร่อมให้มวลเนื้อแกร่งจ่อเรียวปากบาง ภรรยาคนสวยสะบัดหน้าหนีราวขยะแขยง มือหนาจับศีรษะให้หันมาประจันหน้ากับมวลเนื้อแกร่งที่รอความสุขอยู่รอมร่อ
“หันหน้าหนีทำไมน้องเพียง ทำเหมือนไม่เคย ทำให้พี่มีความสุขหน่อยสิค่ะคนดี”
“พี่ธาม...เพียงไม่...”
“ไม่อะไร อย่าบังคับให้พี่รุนแรงนะคะน้องเพียง พี่ทำให้หนูมีความสุขแล้วนะ หนูทำให้พี่มีความสุขบ้างสิค่ะ อย่าเห็นแก่ตัวสิพี่ไม่ชอบ”
“พี่ธามขา...อย่าบังคับเพียงเลย...”
“เพียงพร! อย่าให้พี่โมโหนะ!”
เสียงตวาดลั่นทำให้เพียงพรจำต้องทำตามคำสั่ง ปากเล็กอ้าเผยอได้เพียงนิด สามีใจร้ายก็รีบยัดเยียดมวลเนื้อแกร่งเข้าไปให้ภรรยาทำหน้าที่
“โอ...ดี ดีมากน้องเพียง หนูน่ารักมาก อย่างนั้นแหละค่ะ ดี ดีเหลือเกิน”
เพียงพรหลับตากล้ำกลืน น้ำอุ่นไหลออกทางเรียวตาเป็นสาย เมื่อไรช่วงเวลาเลวร้ายจะสิ้นสุดลง เธอปล่อยให้ธามธงขยับสะโพกรุนแรงบนใบหน้านวล แต่ลิ้นเล็กมันมิได้ทำหน้าที่ดีเท่าที่ควรจนเริ่มสร้างโทสะให้สามีใจร้าย
“เร็วๆ ทำดีๆ เพียงพร! อยากเจอดีใช่มั้ย!”
“อือ อือ...”
มีเพียงเสียงครางอือในลำคอพร้อมจังหวะที่หนักหน่วงจากชายผู้เป็นสามี ลิ้นเล็กจำต้องตวัดตักตวงเพิ่มความสุขสมให้มวลเนื้อแกร่ง ธามธงครางร้องพอใจ ยิ่งเพียงพรทำดีเท่าไร เสียงคำรามก็ดังมากขึ้นเท่านั้น
“พอ...พอแล้วน้องเพียง เรามามีความสุขพร้อมกันดีกว่า”
ธามธงถอนมวลเนื้อแกร่งออกจากเรียวปากสวย เพียงพรไอคล้ายสำลักแต่สามีคลั่งกระหายก็มิได้สนใจใด มือหนาตวัดเรียวขาแยกเตรียมรับความสุขจากเขา ใบหน้าหล่อยิ้มกริ่มเมื่อเห็นซอกเร้นลับที่แสนคลั่งไคล้อีกครา มวลกายแกร่งแทรกลึกทันทีไม่รอช้า เพียงพรกรีดร้องน้ำตาไหล ในขณะที่กล้ามเนื้อนุ่มบีบรัดทำเอาธามธงคำรามลั่นเช่นกัน เพียงพรดีอย่างนี้ไงเล่า เขาถึงหวงแหนและคลั่งไคล้นัก
“น้องเพียงขา พี่รักหนูนะคะ เรารักกันนะ”
เพียงพรสะอื้นไห้น่าสงสาร ธามธงยังขับเคลื่อนเขยื้อนแรงเอาแต่ใจ ความหฤหรรษ์ครั้งนี้เกินหยุดยั้งมีแต่จะพลุ่งพล่านเดือดดาลไปทั่ว มวลเนื้อแกร่งขยับซอยเร่งถี่ โพรงอุ่นที่ตอดรัดช่างทำให้เขาเสียวซ่านไม่รู้เบื่อ สายตาดุดันหลุบมองใบหน้าสวยของภรรยาสาว ดูสิ เพียงพรมีความสุขจนน้ำตาไหล น่ารักเสียจริง มือหนาตะโบมทรวงสวยที่กระเพื่อมตามแรงหฤหรรษ์ ธามธงบีบเค้นทรวงหวังคลายซ่านสยิว เพียงพรกรีดร้องด้วยปวดร้าว แต่มันกลับเป็นเสียงที่สร้างความสุขยิ่งให้สามีดิบเถื่อนผู้นี้
“ขยับหน่อยที่รัก ช่วยพี่หน่อยค่ะคนดี เร็ว...ช่วยพี่หน่อย”
“พี่ธาม...เพียงเจ็บ...”
เสียงละล่ำละลักน่ารำคาญแว่วเข้าโสตประสาท เจ็บอะไรกัน สำอ่อยไม่เข้าท่า ทำเหมือนกับว่ากิจกามารุนแรงไม่เคยเกิดขึ้น เขามอบความสุขให้แท้ๆ กลับร้องวอนอะไรน่ารำคาญ
ธามธงขมวดคิ้วเครียด มือหนาจับสะโพกสาวแน่นก่อนถาโถมซอยถี่แรงเร็วอย่างไม่ปรานี เมื่อเธอไม่ช่วยก็ไม่เห็นต้องวอนขอ ทุกอย่างเขาจัดการเองได้ ใจดีมากไปก็ไม่ถึงขอบสวรรค์เสียที เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นแข่งกับเสียงร้องไห้ของภรรยาคนสวย สามีกระแทกกระทั้นสะใจ คำรามลั่นคล้ายบ้าคลั่ง
“น้องเพียงจ๋า พี่รักหนูนะ โอ...มีความสุขจัง น้องเพียงรักพี่หรือเปล่า ตอบสิค่ะ ตอบเร็ว...รักพี่มั้ยน้องเพียง...”
“เพียงรัก...รักพี่ธามค่ะ”
“อือ ดีมากที่รักของพี่ พี่รักหนูนะ...พี่ไม่ ไม่ไหวแล้ว น้องเพียง...”
ธามธงบดกรามแน่น คำรามลั่นพร้อมปลดปล่อยกระแสสุขสมในโพรงอุ่นนิ่ม กายใหญ่กระตุกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าหล่อโน้มลงตรงทรวงสวยก่อนครอบครองเม้มยอดทรวงคลายเสียวซ่าน ลิ้นร้อนยังไล่เลียขึ้นบนเนินอก ซอกคอ มือหนาจับดวงหน้าสวยให้หันมารับจุมพิตดุเดือด กว่าธามธงจะเลียไล่จนอิ่มหนำ เสียงสะอื้นไห้ของเพียงพรก็แผ่วเบาลงแล้ว
กามาใคร่กระหายยุติลงพร้อมกับธามธงที่หลับเพราะเหนื่อยอ่อน แต่สองแขนแกร่งยังกอดร่างเล็กของภรรยาแน่นราวกับกลัวเธอหนีไปไหน เพียงพรกัดปากแน่นจนห้อเลือดคล้ายยั้งเสียงสะอื้น ร่างเปลือยเปล่ายังเจ็บร้าวระบม ธามธงไม่เคยอ่อนโยนกับเธอเลยแม้สักครั้ง ตรงกันข้าม นับวันยิ่งรุนแรงป่าเถื่อน หากเธอดื้อด้านกว่านี้ก็จะเจ็บตัวอีกหลายเท่า
บางครั้งจึงจำใจต้องสงบปากคำ ทำตามคำสั่งสามีผู้เป็นที่รักให้พึงพอใจ แต่บางคราก็ปวดร้าวแทบทนไม่ไหว วอนขอเพียงใดก็ไร้ผล แต่ก็อดส่งเสียงวาจาพร่ำขอความเมตตาไม่ได้ เพียงพรหวังว่าเสียงเว้าวอนนั้นอาจทำให้ธามธงสงสารและตักตวงสวาทเธออย่างอ่อนโยน
แต่ยิ่งร้องกลับยิ่งสร้างความรำคาญปนโทสะให้ เมื่อไม่นานมานี้เธอดื้อดึงมิยอมร่วมสวาทด้วย ก็ถูกตบฉาดใหญ่ ตั้งแต่นั้น เพียงพรจึงมิกล้าต่อกรกับอสูรร้ายยามคลั่งกระหายได้
เพียงพรหลับตาปวดร้าว เมื่อก่อนเคยคิดว่า หากเจอเรื่องร้ายเพียงแค่หลับตาข่มใจนอน ครั้นตื่นมาเจอแสงตะวันของวันใหม่ ทุกอย่างก็คงกลายเป็นอดีต พรุ่งนี้ย่อมดีกว่าวันนี้...แต่เธอหมดศรัทธากับความคิดนั้นไปนานแล้ว นานพอกับชีวิตสมรสที่ต้องตกเป็นเหยื่อบำเรอใคร่เถื่อน เพราะไม่ว่าเธอจะลืมตาพบกับเช้าวันใหม่สักกี่ครั้ง ธามธงก็ยังคงกระทำกับเธอเหมือนเดิม...
...ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ^^"""
พัณอักษร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 เม.ย. 2555, 01:23:37 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 เม.ย. 2555, 01:24:13 น.
จำนวนการเข้าชม : 2604
| ตอนที่ 2 >> |
Auuuu 27 เม.ย. 2555, 23:39:50 น.
ไอ้หย่ะะะะ
ไอ้หย่ะะะะ
Zephyr 29 เม.ย. 2555, 23:05:46 น.
ตามมาให้กำลังใจจากเวบห้องสมุดค่ะ
ตามมาให้กำลังใจจากเวบห้องสมุดค่ะ